Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustro
|
ich helle auf |
| 2. Person Singular |
inlustras
|
du hellst auf |
| 3. Person Singular |
inlustrat
|
er/sie/es hellt auf |
| 1. Person Plural |
inlustramus
|
wir hellen auf |
| 2. Person Plural |
inlustratis
|
ihr hellt auf |
| 3. Person Plural |
inlustrant
|
sie hellen auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustror
|
ich werde aufgehellt |
| 2. Person Singular |
inlustraris inlustrare
|
du wirst aufgehellt |
| 3. Person Singular |
inlustratur
|
er/sie/es wird aufgehellt |
| 1. Person Plural |
inlustramur
|
wir werden aufgehellt |
| 2. Person Plural |
inlustramini
|
ihr werdet aufgehellt |
| 3. Person Plural |
inlustrantur
|
sie werden aufgehellt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrem
|
ich helle auf |
| 2. Person Singular |
inlustres
|
du hellest auf |
| 3. Person Singular |
inlustret
|
er/sie/es helle auf |
| 1. Person Plural |
inlustremus
|
wir hellen auf |
| 2. Person Plural |
inlustretis
|
ihr hellet auf |
| 3. Person Plural |
inlustrent
|
sie hellen auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrer
|
ich werde aufgehellt |
| 2. Person Singular |
inlustreris inlustrere
|
du werdest aufgehellt |
| 3. Person Singular |
inlustretur
|
er/sie/es werde aufgehellt |
| 1. Person Plural |
inlustremur
|
wir werden aufgehellt |
| 2. Person Plural |
inlustremini
|
ihr werdet aufgehellt |
| 3. Person Plural |
inlustrentur
|
sie werden aufgehellt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrabam
|
ich hellte auf |
| 2. Person Singular |
inlustrabas
|
du helltest auf |
| 3. Person Singular |
inlustrabat
|
er/sie/es hellte auf |
| 1. Person Plural |
inlustrabamus
|
wir hellten auf |
| 2. Person Plural |
inlustrabatis
|
ihr helltet auf |
| 3. Person Plural |
inlustrabant
|
sie hellten auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrabar
|
ich wurde aufgehellt |
| 2. Person Singular |
inlustrabaris inlustrabare
|
du wurdest aufgehellt |
| 3. Person Singular |
inlustrabatur
|
er/sie/es wurde aufgehellt |
| 1. Person Plural |
inlustrabamur
|
wir wurden aufgehellt |
| 2. Person Plural |
inlustrabamini
|
ihr wurdet aufgehellt |
| 3. Person Plural |
inlustrabantur
|
sie wurden aufgehellt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrarem
|
ich hellte auf |
| 2. Person Singular |
inlustrares
|
du helltest auf |
| 3. Person Singular |
inlustraret
|
er/sie/es hellte auf |
| 1. Person Plural |
inlustraremus
|
wir hellten auf |
| 2. Person Plural |
inlustraretis
|
ihr helltet auf |
| 3. Person Plural |
inlustrarent
|
sie hellten auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrarer
|
ich würde aufgehellt |
| 2. Person Singular |
inlustrareris inlustrarere
|
du würdest aufgehellt |
| 3. Person Singular |
inlustraretur
|
er/sie/es würde aufgehellt |
| 1. Person Plural |
inlustraremur
|
wir würden aufgehellt |
| 2. Person Plural |
inlustraremini
|
ihr würdet aufgehellt |
| 3. Person Plural |
inlustrarentur
|
sie würden aufgehellt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrabo
|
ich werde aufhellen |
| 2. Person Singular |
inlustrabis
|
du wirst aufhellen |
| 3. Person Singular |
inlustrabit
|
er/sie/es wird aufhellen |
| 1. Person Plural |
inlustrabimus
|
wir werden aufhellen |
| 2. Person Plural |
inlustrabitis
|
ihr werdet aufhellen |
| 3. Person Plural |
inlustrabunt
|
sie werden aufhellen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrabor
|
ich werde aufgehellt |
| 2. Person Singular |
inlustraberis inlustrabere
|
du wirst aufgehellt |
| 3. Person Singular |
inlustrabitur
|
er/sie/es wird aufgehellt |
| 1. Person Plural |
inlustrabimur
|
wir werden aufgehellt |
| 2. Person Plural |
inlustrabimini
|
ihr werdet aufgehellt |
| 3. Person Plural |
inlustrabuntur
|
sie werden aufgehellt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustravi
|
ich habe aufgehellt |
| 2. Person Singular |
inlustravisti
|
du hast aufgehellt |
| 3. Person Singular |
inlustravit
|
er/sie/es hat aufgehellt |
| 1. Person Plural |
inlustravimus
|
wir haben aufgehellt |
| 2. Person Plural |
inlustravistis
|
ihr habt aufgehellt |
| 3. Person Plural |
inlustraverunt inlustravere
|
sie haben aufgehellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus sum
|
ich bin aufgehellt worden |
| 2. Person Singular |
inlustratus es
|
du bist aufgehellt worden |
| 3. Person Singular |
inlustratus est
|
er/sie/es ist aufgehellt worden |
| 1. Person Plural |
inlustrati sumus
|
wir sind aufgehellt worden |
| 2. Person Plural |
inlustrati estis
|
ihr seid aufgehellt worden |
| 3. Person Plural |
inlustrati sunt
|
sie sind aufgehellt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustraverim
|
ich habe aufgehellt |
| 2. Person Singular |
inlustraveris
|
du habest aufgehellt |
| 3. Person Singular |
inlustraverit
|
er/sie/es habe aufgehellt |
| 1. Person Plural |
inlustraverimus
|
wir haben aufgehellt |
| 2. Person Plural |
inlustraveritis
|
ihr habet aufgehellt |
| 3. Person Plural |
inlustraverint
|
sie haben aufgehellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus sim
|
ich sei aufgehellt worden |
| 2. Person Singular |
inlustratus sis
|
du seiest aufgehellt worden |
| 3. Person Singular |
inlustratus sit
|
er/sie/es sei aufgehellt worden |
| 1. Person Plural |
inlustrati simus
|
wir seien aufgehellt worden |
| 2. Person Plural |
inlustrati sitis
|
ihr seiet aufgehellt worden |
| 3. Person Plural |
inlustrati sint
|
sie seien aufgehellt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustraveram
|
ich hatte aufgehellt |
| 2. Person Singular |
inlustraveras
|
du hattest aufgehellt |
| 3. Person Singular |
inlustraverat
|
er/sie/es hatte aufgehellt |
| 1. Person Plural |
inlustraveramus
|
wir hatten aufgehellt |
| 2. Person Plural |
inlustraveratis
|
ihr hattet aufgehellt |
| 3. Person Plural |
inlustraverant
|
sie hatten aufgehellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus eram
|
ich war aufgehellt worden |
| 2. Person Singular |
inlustratus eras
|
du warst aufgehellt worden |
| 3. Person Singular |
inlustratus erat
|
er/sie/es war aufgehellt worden |
| 1. Person Plural |
inlustrati eramus
|
wir waren aufgehellt worden |
| 2. Person Plural |
inlustrati eratis
|
ihr warst aufgehellt worden |
| 3. Person Plural |
inlustrati erant
|
sie waren aufgehellt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustravissem
|
ich hätte aufgehellt |
| 2. Person Singular |
inlustravisses
|
du hättest aufgehellt |
| 3. Person Singular |
inlustravisset
|
er/sie/es hätte aufgehellt |
| 1. Person Plural |
inlustravissemus
|
wir hätten aufgehellt |
| 2. Person Plural |
inlustravissetis
|
ihr hättet aufgehellt |
| 3. Person Plural |
inlustravissent
|
sie hätten aufgehellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus essem
|
ich wäre aufgehellt worden |
| 2. Person Singular |
inlustratus esses
|
du wärest aufgehellt worden |
| 3. Person Singular |
inlustratus esset
|
er/sie/es wäre aufgehellt worden |
| 1. Person Plural |
inlustrati essemus
|
wir wären aufgehellt worden |
| 2. Person Plural |
inlustrati essetis
|
ihr wäret aufgehellt worden |
| 3. Person Plural |
inlustrati essent
|
sie wären aufgehellt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustravero
|
ich werde aufgehellt haben |
| 2. Person Singular |
inlustraveris
|
du wirst aufgehellt haben |
| 3. Person Singular |
inlustraverit
|
er/sie/es wird aufgehellt haben |
| 1. Person Plural |
inlustraverimus
|
wir werden aufgehellt haben |
| 2. Person Plural |
inlustraveritis
|
ihr werdet aufgehellt haben |
| 3. Person Plural |
inlustraverint
|
sie werden aufgehellt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus ero
|
ich werde aufgehellt worden sein |
| 2. Person Singular |
inlustratus eris
|
du werdest aufgehellt worden sein |
| 3. Person Singular |
inlustratus erit
|
er/sie/es werde aufgehellt worden sein |
| 1. Person Plural |
inlustrati erimus
|
wir werden aufgehellt worden sein |
| 2. Person Plural |
inlustrati eritis
|
ihr werdet aufgehellt worden sein |
| 3. Person Plural |
inlustrati erunt
|
sie werden aufgehellt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inlustrare
|
aufhellen |
| Vorzeitigkeit |
inlustravisse
|
aufgehellt haben |
| Nachzeitigkeit |
inlustraturum esse
|
aufhellen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inlustrari inlustrarier
|
aufgehellt werden |
| Vorzeitigkeit |
inlustratum esse
|
aufgehellt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
inlustratum iri
|
künftig aufgehellt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
inlustra
|
helle auf! |
| 2. Person Plural |
inlustrate
|
hellt auf! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
inlustrato
|
| 3. Person Singular |
inlustrato
|
| 2. Person Plural |
inlustratote
|
| 3. Person Plural |
inlustranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
inlustrare
|
das Aufhellen |
| Genitiv |
inlustrandi
|
des Aufhellens |
| Dativ |
inlustrando
|
dem Aufhellen |
| Akkusativ |
inlustrandum
|
das Aufhellen |
| Ablativ |
inlustrando
|
durch das Aufhellen |
| Vokativ |
inlustrande
|
Aufhellen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inlustrandus
|
inlustranda
|
inlustrandum
|
| Genitiv |
inlustrandi
|
inlustrandae
|
inlustrandi
|
| Dativ |
inlustrando
|
inlustrandae
|
inlustrando
|
| Akkusativ |
inlustrandum
|
inlustrandam
|
inlustrandum
|
| Ablativ |
inlustrando
|
inlustranda
|
inlustrando
|
| Vokativ |
inlustrande
|
inlustranda
|
inlustrandum
|
Plural
| Nominativ |
inlustrandi
|
inlustrandae
|
inlustranda
|
| Genitiv |
inlustrandorum
|
inlustrandarum
|
inlustrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
inlustrandos
|
inlustrandas
|
inlustranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
inlustrandi
|
inlustrandae
|
inlustranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inlustrans
|
inlustrans
|
inlustrans
|
| Genitiv |
inlustrantis
|
inlustrantis
|
inlustrantis
|
| Dativ |
inlustranti
|
inlustranti
|
inlustranti
|
| Akkusativ |
inlustrantem
|
inlustrantem
|
inlustrans
|
| Ablativ |
inlustranti inlustrante
|
inlustranti inlustrante
|
inlustranti inlustrante
|
| Vokativ |
inlustrans
|
inlustrans
|
inlustrans
|
Plural
| Nominativ |
inlustrantes
|
inlustrantes
|
inlustrantia
|
| Genitiv |
inlustrantium inlustrantum
|
inlustrantium inlustrantum
|
inlustrantium inlustrantum
|
| Dativ |
inlustrantibus
|
inlustrantibus
|
inlustrantibus
|
| Akkusativ |
inlustrantes
|
inlustrantes
|
inlustrantia
|
| Ablativ |
inlustrantibus
|
inlustrantibus
|
inlustrantibus
|
| Vokativ |
inlustrantes
|
inlustrantes
|
inlustrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inlustratus
|
inlustrata
|
inlustratum
|
| Genitiv |
inlustrati
|
inlustratae
|
inlustrati
|
| Dativ |
inlustrato
|
inlustratae
|
inlustrato
|
| Akkusativ |
inlustratum
|
inlustratam
|
inlustratum
|
| Ablativ |
inlustrato
|
inlustrata
|
inlustrato
|
| Vokativ |
inlustrate
|
inlustrata
|
inlustratum
|
Plural
| Nominativ |
inlustrati
|
inlustratae
|
inlustrata
|
| Genitiv |
inlustratorum
|
inlustratarum
|
inlustratorum
|
| Dativ |
inlustratis
|
inlustratis
|
inlustratis
|
| Akkusativ |
inlustratos
|
inlustratas
|
inlustrata
|
| Ablativ |
inlustratis
|
inlustratis
|
inlustratis
|
| Vokativ |
inlustrati
|
inlustratae
|
inlustrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inlustraturus
|
inlustratura
|
inlustraturum
|
| Genitiv |
inlustraturi
|
inlustraturae
|
inlustraturi
|
| Dativ |
inlustraturo
|
inlustraturae
|
inlustraturo
|
| Akkusativ |
inlustraturum
|
inlustraturam
|
inlustraturum
|
| Ablativ |
inlustraturo
|
inlustratura
|
inlustraturo
|
| Vokativ |
inlustrature
|
inlustratura
|
inlustraturum
|
Plural
| Nominativ |
inlustraturi
|
inlustraturae
|
inlustratura
|
| Genitiv |
inlustraturorum
|
inlustraturarum
|
inlustraturorum
|
| Dativ |
inlustraturis
|
inlustraturis
|
inlustraturis
|
| Akkusativ |
inlustraturos
|
inlustraturas
|
inlustratura
|
| Ablativ |
inlustraturis
|
inlustraturis
|
inlustraturis
|
| Vokativ |
inlustraturi
|
inlustraturae
|
inlustratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
inlustratum
|
inlustratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustro
|
ich kläre auf |
| 2. Person Singular |
inlustras
|
du klärst auf |
| 3. Person Singular |
inlustrat
|
er/sie/es klärt auf |
| 1. Person Plural |
inlustramus
|
wir klären auf |
| 2. Person Plural |
inlustratis
|
ihr klärt auf |
| 3. Person Plural |
inlustrant
|
sie klären auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustror
|
ich werde aufgeklärt |
| 2. Person Singular |
inlustraris inlustrare
|
du wirst aufgeklärt |
| 3. Person Singular |
inlustratur
|
er/sie/es wird aufgeklärt |
| 1. Person Plural |
inlustramur
|
wir werden aufgeklärt |
| 2. Person Plural |
inlustramini
|
ihr werdet aufgeklärt |
| 3. Person Plural |
inlustrantur
|
sie werden aufgeklärt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrem
|
ich kläre auf |
| 2. Person Singular |
inlustres
|
du klärest auf |
| 3. Person Singular |
inlustret
|
er/sie/es kläre auf |
| 1. Person Plural |
inlustremus
|
wir klären auf |
| 2. Person Plural |
inlustretis
|
ihr kläret auf |
| 3. Person Plural |
inlustrent
|
sie klären auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrer
|
ich werde aufgeklärt |
| 2. Person Singular |
inlustreris inlustrere
|
du werdest aufgeklärt |
| 3. Person Singular |
inlustretur
|
er/sie/es werde aufgeklärt |
| 1. Person Plural |
inlustremur
|
wir werden aufgeklärt |
| 2. Person Plural |
inlustremini
|
ihr werdet aufgeklärt |
| 3. Person Plural |
inlustrentur
|
sie werden aufgeklärt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrabam
|
ich klärte auf |
| 2. Person Singular |
inlustrabas
|
du klärtest auf |
| 3. Person Singular |
inlustrabat
|
er/sie/es klärte auf |
| 1. Person Plural |
inlustrabamus
|
wir klärten auf |
| 2. Person Plural |
inlustrabatis
|
ihr klärtet auf |
| 3. Person Plural |
inlustrabant
|
sie klärten auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrabar
|
ich wurde aufgeklärt |
| 2. Person Singular |
inlustrabaris inlustrabare
|
du wurdest aufgeklärt |
| 3. Person Singular |
inlustrabatur
|
er/sie/es wurde aufgeklärt |
| 1. Person Plural |
inlustrabamur
|
wir wurden aufgeklärt |
| 2. Person Plural |
inlustrabamini
|
ihr wurdet aufgeklärt |
| 3. Person Plural |
inlustrabantur
|
sie wurden aufgeklärt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrarem
|
ich klärte auf |
| 2. Person Singular |
inlustrares
|
du klärtest auf |
| 3. Person Singular |
inlustraret
|
er/sie/es klärte auf |
| 1. Person Plural |
inlustraremus
|
wir klärten auf |
| 2. Person Plural |
inlustraretis
|
ihr klärtet auf |
| 3. Person Plural |
inlustrarent
|
sie klärten auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrarer
|
ich würde aufgeklärt |
| 2. Person Singular |
inlustrareris inlustrarere
|
du würdest aufgeklärt |
| 3. Person Singular |
inlustraretur
|
er/sie/es würde aufgeklärt |
| 1. Person Plural |
inlustraremur
|
wir würden aufgeklärt |
| 2. Person Plural |
inlustraremini
|
ihr würdet aufgeklärt |
| 3. Person Plural |
inlustrarentur
|
sie würden aufgeklärt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrabo
|
ich werde aufklären |
| 2. Person Singular |
inlustrabis
|
du wirst aufklären |
| 3. Person Singular |
inlustrabit
|
er/sie/es wird aufklären |
| 1. Person Plural |
inlustrabimus
|
wir werden aufklären |
| 2. Person Plural |
inlustrabitis
|
ihr werdet aufklären |
| 3. Person Plural |
inlustrabunt
|
sie werden aufklären |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrabor
|
ich werde aufgeklärt |
| 2. Person Singular |
inlustraberis inlustrabere
|
du wirst aufgeklärt |
| 3. Person Singular |
inlustrabitur
|
er/sie/es wird aufgeklärt |
| 1. Person Plural |
inlustrabimur
|
wir werden aufgeklärt |
| 2. Person Plural |
inlustrabimini
|
ihr werdet aufgeklärt |
| 3. Person Plural |
inlustrabuntur
|
sie werden aufgeklärt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustravi
|
ich habe aufgeklärt |
| 2. Person Singular |
inlustravisti
|
du hast aufgeklärt |
| 3. Person Singular |
inlustravit
|
er/sie/es hat aufgeklärt |
| 1. Person Plural |
inlustravimus
|
wir haben aufgeklärt |
| 2. Person Plural |
inlustravistis
|
ihr habt aufgeklärt |
| 3. Person Plural |
inlustraverunt inlustravere
|
sie haben aufgeklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus sum
|
ich bin aufgeklärt worden |
| 2. Person Singular |
inlustratus es
|
du bist aufgeklärt worden |
| 3. Person Singular |
inlustratus est
|
er/sie/es ist aufgeklärt worden |
| 1. Person Plural |
inlustrati sumus
|
wir sind aufgeklärt worden |
| 2. Person Plural |
inlustrati estis
|
ihr seid aufgeklärt worden |
| 3. Person Plural |
inlustrati sunt
|
sie sind aufgeklärt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustraverim
|
ich habe aufgeklärt |
| 2. Person Singular |
inlustraveris
|
du habest aufgeklärt |
| 3. Person Singular |
inlustraverit
|
er/sie/es habe aufgeklärt |
| 1. Person Plural |
inlustraverimus
|
wir haben aufgeklärt |
| 2. Person Plural |
inlustraveritis
|
ihr habet aufgeklärt |
| 3. Person Plural |
inlustraverint
|
sie haben aufgeklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus sim
|
ich sei aufgeklärt worden |
| 2. Person Singular |
inlustratus sis
|
du seiest aufgeklärt worden |
| 3. Person Singular |
inlustratus sit
|
er/sie/es sei aufgeklärt worden |
| 1. Person Plural |
inlustrati simus
|
wir seien aufgeklärt worden |
| 2. Person Plural |
inlustrati sitis
|
ihr seiet aufgeklärt worden |
| 3. Person Plural |
inlustrati sint
|
sie seien aufgeklärt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustraveram
|
ich hatte aufgeklärt |
| 2. Person Singular |
inlustraveras
|
du hattest aufgeklärt |
| 3. Person Singular |
inlustraverat
|
er/sie/es hatte aufgeklärt |
| 1. Person Plural |
inlustraveramus
|
wir hatten aufgeklärt |
| 2. Person Plural |
inlustraveratis
|
ihr hattet aufgeklärt |
| 3. Person Plural |
inlustraverant
|
sie hatten aufgeklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus eram
|
ich war aufgeklärt worden |
| 2. Person Singular |
inlustratus eras
|
du warst aufgeklärt worden |
| 3. Person Singular |
inlustratus erat
|
er/sie/es war aufgeklärt worden |
| 1. Person Plural |
inlustrati eramus
|
wir waren aufgeklärt worden |
| 2. Person Plural |
inlustrati eratis
|
ihr warst aufgeklärt worden |
| 3. Person Plural |
inlustrati erant
|
sie waren aufgeklärt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustravissem
|
ich hätte aufgeklärt |
| 2. Person Singular |
inlustravisses
|
du hättest aufgeklärt |
| 3. Person Singular |
inlustravisset
|
er/sie/es hätte aufgeklärt |
| 1. Person Plural |
inlustravissemus
|
wir hätten aufgeklärt |
| 2. Person Plural |
inlustravissetis
|
ihr hättet aufgeklärt |
| 3. Person Plural |
inlustravissent
|
sie hätten aufgeklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus essem
|
ich wäre aufgeklärt worden |
| 2. Person Singular |
inlustratus esses
|
du wärest aufgeklärt worden |
| 3. Person Singular |
inlustratus esset
|
er/sie/es wäre aufgeklärt worden |
| 1. Person Plural |
inlustrati essemus
|
wir wären aufgeklärt worden |
| 2. Person Plural |
inlustrati essetis
|
ihr wäret aufgeklärt worden |
| 3. Person Plural |
inlustrati essent
|
sie wären aufgeklärt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustravero
|
ich werde aufgeklärt haben |
| 2. Person Singular |
inlustraveris
|
du wirst aufgeklärt haben |
| 3. Person Singular |
inlustraverit
|
er/sie/es wird aufgeklärt haben |
| 1. Person Plural |
inlustraverimus
|
wir werden aufgeklärt haben |
| 2. Person Plural |
inlustraveritis
|
ihr werdet aufgeklärt haben |
| 3. Person Plural |
inlustraverint
|
sie werden aufgeklärt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus ero
|
ich werde aufgeklärt worden sein |
| 2. Person Singular |
inlustratus eris
|
du werdest aufgeklärt worden sein |
| 3. Person Singular |
inlustratus erit
|
er/sie/es werde aufgeklärt worden sein |
| 1. Person Plural |
inlustrati erimus
|
wir werden aufgeklärt worden sein |
| 2. Person Plural |
inlustrati eritis
|
ihr werdet aufgeklärt worden sein |
| 3. Person Plural |
inlustrati erunt
|
sie werden aufgeklärt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inlustrare
|
aufklären |
| Vorzeitigkeit |
inlustravisse
|
aufgeklärt haben |
| Nachzeitigkeit |
inlustraturum esse
|
aufklären werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inlustrari inlustrarier
|
aufgeklärt werden |
| Vorzeitigkeit |
inlustratum esse
|
aufgeklärt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
inlustratum iri
|
künftig aufgeklärt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
inlustra
|
kläre auf! |
| 2. Person Plural |
inlustrate
|
klärt auf! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
inlustrato
|
| 3. Person Singular |
inlustrato
|
| 2. Person Plural |
inlustratote
|
| 3. Person Plural |
inlustranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
inlustrare
|
das Aufklären |
| Genitiv |
inlustrandi
|
des Aufklärens |
| Dativ |
inlustrando
|
dem Aufklären |
| Akkusativ |
inlustrandum
|
das Aufklären |
| Ablativ |
inlustrando
|
durch das Aufklären |
| Vokativ |
inlustrande
|
Aufklären! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inlustrandus
|
inlustranda
|
inlustrandum
|
| Genitiv |
inlustrandi
|
inlustrandae
|
inlustrandi
|
| Dativ |
inlustrando
|
inlustrandae
|
inlustrando
|
| Akkusativ |
inlustrandum
|
inlustrandam
|
inlustrandum
|
| Ablativ |
inlustrando
|
inlustranda
|
inlustrando
|
| Vokativ |
inlustrande
|
inlustranda
|
inlustrandum
|
Plural
| Nominativ |
inlustrandi
|
inlustrandae
|
inlustranda
|
| Genitiv |
inlustrandorum
|
inlustrandarum
|
inlustrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
inlustrandos
|
inlustrandas
|
inlustranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
inlustrandi
|
inlustrandae
|
inlustranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inlustrans
|
inlustrans
|
inlustrans
|
| Genitiv |
inlustrantis
|
inlustrantis
|
inlustrantis
|
| Dativ |
inlustranti
|
inlustranti
|
inlustranti
|
| Akkusativ |
inlustrantem
|
inlustrantem
|
inlustrans
|
| Ablativ |
inlustranti inlustrante
|
inlustranti inlustrante
|
inlustranti inlustrante
|
| Vokativ |
inlustrans
|
inlustrans
|
inlustrans
|
Plural
| Nominativ |
inlustrantes
|
inlustrantes
|
inlustrantia
|
| Genitiv |
inlustrantium inlustrantum
|
inlustrantium inlustrantum
|
inlustrantium inlustrantum
|
| Dativ |
inlustrantibus
|
inlustrantibus
|
inlustrantibus
|
| Akkusativ |
inlustrantes
|
inlustrantes
|
inlustrantia
|
| Ablativ |
inlustrantibus
|
inlustrantibus
|
inlustrantibus
|
| Vokativ |
inlustrantes
|
inlustrantes
|
inlustrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inlustratus
|
inlustrata
|
inlustratum
|
| Genitiv |
inlustrati
|
inlustratae
|
inlustrati
|
| Dativ |
inlustrato
|
inlustratae
|
inlustrato
|
| Akkusativ |
inlustratum
|
inlustratam
|
inlustratum
|
| Ablativ |
inlustrato
|
inlustrata
|
inlustrato
|
| Vokativ |
inlustrate
|
inlustrata
|
inlustratum
|
Plural
| Nominativ |
inlustrati
|
inlustratae
|
inlustrata
|
| Genitiv |
inlustratorum
|
inlustratarum
|
inlustratorum
|
| Dativ |
inlustratis
|
inlustratis
|
inlustratis
|
| Akkusativ |
inlustratos
|
inlustratas
|
inlustrata
|
| Ablativ |
inlustratis
|
inlustratis
|
inlustratis
|
| Vokativ |
inlustrati
|
inlustratae
|
inlustrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inlustraturus
|
inlustratura
|
inlustraturum
|
| Genitiv |
inlustraturi
|
inlustraturae
|
inlustraturi
|
| Dativ |
inlustraturo
|
inlustraturae
|
inlustraturo
|
| Akkusativ |
inlustraturum
|
inlustraturam
|
inlustraturum
|
| Ablativ |
inlustraturo
|
inlustratura
|
inlustraturo
|
| Vokativ |
inlustrature
|
inlustratura
|
inlustraturum
|
Plural
| Nominativ |
inlustraturi
|
inlustraturae
|
inlustratura
|
| Genitiv |
inlustraturorum
|
inlustraturarum
|
inlustraturorum
|
| Dativ |
inlustraturis
|
inlustraturis
|
inlustraturis
|
| Akkusativ |
inlustraturos
|
inlustraturas
|
inlustratura
|
| Ablativ |
inlustraturis
|
inlustraturis
|
inlustraturis
|
| Vokativ |
inlustraturi
|
inlustraturae
|
inlustratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
inlustratum
|
inlustratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustro
|
ich beleuchte |
| 2. Person Singular |
inlustras
|
du beleuchtest |
| 3. Person Singular |
inlustrat
|
er/sie/es beleuchtet |
| 1. Person Plural |
inlustramus
|
wir beleuchten |
| 2. Person Plural |
inlustratis
|
ihr beleuchtet |
| 3. Person Plural |
inlustrant
|
sie beleuchten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustror
|
ich werde beleuchtet |
| 2. Person Singular |
inlustraris inlustrare
|
du wirst beleuchtet |
| 3. Person Singular |
inlustratur
|
er/sie/es wird beleuchtet |
| 1. Person Plural |
inlustramur
|
wir werden beleuchtet |
| 2. Person Plural |
inlustramini
|
ihr werdet beleuchtet |
| 3. Person Plural |
inlustrantur
|
sie werden beleuchtet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrem
|
ich beleuchte |
| 2. Person Singular |
inlustres
|
du beleuchtest |
| 3. Person Singular |
inlustret
|
er/sie/es beleuchte |
| 1. Person Plural |
inlustremus
|
wir beleuchten |
| 2. Person Plural |
inlustretis
|
ihr beleuchtet |
| 3. Person Plural |
inlustrent
|
sie beleuchten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrer
|
ich werde beleuchtet |
| 2. Person Singular |
inlustreris inlustrere
|
du werdest beleuchtet |
| 3. Person Singular |
inlustretur
|
er/sie/es werde beleuchtet |
| 1. Person Plural |
inlustremur
|
wir werden beleuchtet |
| 2. Person Plural |
inlustremini
|
ihr werdet beleuchtet |
| 3. Person Plural |
inlustrentur
|
sie werden beleuchtet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrabam
|
ich beleuchtete |
| 2. Person Singular |
inlustrabas
|
du beleuchtetest |
| 3. Person Singular |
inlustrabat
|
er/sie/es beleuchtete |
| 1. Person Plural |
inlustrabamus
|
wir beleuchteten |
| 2. Person Plural |
inlustrabatis
|
ihr beleuchtetet |
| 3. Person Plural |
inlustrabant
|
sie beleuchteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrabar
|
ich wurde beleuchtet |
| 2. Person Singular |
inlustrabaris inlustrabare
|
du wurdest beleuchtet |
| 3. Person Singular |
inlustrabatur
|
er/sie/es wurde beleuchtet |
| 1. Person Plural |
inlustrabamur
|
wir wurden beleuchtet |
| 2. Person Plural |
inlustrabamini
|
ihr wurdet beleuchtet |
| 3. Person Plural |
inlustrabantur
|
sie wurden beleuchtet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrarem
|
ich beleuchtete |
| 2. Person Singular |
inlustrares
|
du beleuchtetest |
| 3. Person Singular |
inlustraret
|
er/sie/es beleuchtete |
| 1. Person Plural |
inlustraremus
|
wir beleuchteten |
| 2. Person Plural |
inlustraretis
|
ihr beleuchtetet |
| 3. Person Plural |
inlustrarent
|
sie beleuchteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrarer
|
ich würde beleuchtet |
| 2. Person Singular |
inlustrareris inlustrarere
|
du würdest beleuchtet |
| 3. Person Singular |
inlustraretur
|
er/sie/es würde beleuchtet |
| 1. Person Plural |
inlustraremur
|
wir würden beleuchtet |
| 2. Person Plural |
inlustraremini
|
ihr würdet beleuchtet |
| 3. Person Plural |
inlustrarentur
|
sie würden beleuchtet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrabo
|
ich werde beleuchten |
| 2. Person Singular |
inlustrabis
|
du wirst beleuchten |
| 3. Person Singular |
inlustrabit
|
er/sie/es wird beleuchten |
| 1. Person Plural |
inlustrabimus
|
wir werden beleuchten |
| 2. Person Plural |
inlustrabitis
|
ihr werdet beleuchten |
| 3. Person Plural |
inlustrabunt
|
sie werden beleuchten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrabor
|
ich werde beleuchtet |
| 2. Person Singular |
inlustraberis inlustrabere
|
du wirst beleuchtet |
| 3. Person Singular |
inlustrabitur
|
er/sie/es wird beleuchtet |
| 1. Person Plural |
inlustrabimur
|
wir werden beleuchtet |
| 2. Person Plural |
inlustrabimini
|
ihr werdet beleuchtet |
| 3. Person Plural |
inlustrabuntur
|
sie werden beleuchtet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustravi
|
ich habe beleuchtet |
| 2. Person Singular |
inlustravisti
|
du hast beleuchtet |
| 3. Person Singular |
inlustravit
|
er/sie/es hat beleuchtet |
| 1. Person Plural |
inlustravimus
|
wir haben beleuchtet |
| 2. Person Plural |
inlustravistis
|
ihr habt beleuchtet |
| 3. Person Plural |
inlustraverunt inlustravere
|
sie haben beleuchtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus sum
|
ich bin beleuchtet worden |
| 2. Person Singular |
inlustratus es
|
du bist beleuchtet worden |
| 3. Person Singular |
inlustratus est
|
er/sie/es ist beleuchtet worden |
| 1. Person Plural |
inlustrati sumus
|
wir sind beleuchtet worden |
| 2. Person Plural |
inlustrati estis
|
ihr seid beleuchtet worden |
| 3. Person Plural |
inlustrati sunt
|
sie sind beleuchtet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustraverim
|
ich habe beleuchtet |
| 2. Person Singular |
inlustraveris
|
du habest beleuchtet |
| 3. Person Singular |
inlustraverit
|
er/sie/es habe beleuchtet |
| 1. Person Plural |
inlustraverimus
|
wir haben beleuchtet |
| 2. Person Plural |
inlustraveritis
|
ihr habet beleuchtet |
| 3. Person Plural |
inlustraverint
|
sie haben beleuchtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus sim
|
ich sei beleuchtet worden |
| 2. Person Singular |
inlustratus sis
|
du seiest beleuchtet worden |
| 3. Person Singular |
inlustratus sit
|
er/sie/es sei beleuchtet worden |
| 1. Person Plural |
inlustrati simus
|
wir seien beleuchtet worden |
| 2. Person Plural |
inlustrati sitis
|
ihr seiet beleuchtet worden |
| 3. Person Plural |
inlustrati sint
|
sie seien beleuchtet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustraveram
|
ich hatte beleuchtet |
| 2. Person Singular |
inlustraveras
|
du hattest beleuchtet |
| 3. Person Singular |
inlustraverat
|
er/sie/es hatte beleuchtet |
| 1. Person Plural |
inlustraveramus
|
wir hatten beleuchtet |
| 2. Person Plural |
inlustraveratis
|
ihr hattet beleuchtet |
| 3. Person Plural |
inlustraverant
|
sie hatten beleuchtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus eram
|
ich war beleuchtet worden |
| 2. Person Singular |
inlustratus eras
|
du warst beleuchtet worden |
| 3. Person Singular |
inlustratus erat
|
er/sie/es war beleuchtet worden |
| 1. Person Plural |
inlustrati eramus
|
wir waren beleuchtet worden |
| 2. Person Plural |
inlustrati eratis
|
ihr warst beleuchtet worden |
| 3. Person Plural |
inlustrati erant
|
sie waren beleuchtet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustravissem
|
ich hätte beleuchtet |
| 2. Person Singular |
inlustravisses
|
du hättest beleuchtet |
| 3. Person Singular |
inlustravisset
|
er/sie/es hätte beleuchtet |
| 1. Person Plural |
inlustravissemus
|
wir hätten beleuchtet |
| 2. Person Plural |
inlustravissetis
|
ihr hättet beleuchtet |
| 3. Person Plural |
inlustravissent
|
sie hätten beleuchtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus essem
|
ich wäre beleuchtet worden |
| 2. Person Singular |
inlustratus esses
|
du wärest beleuchtet worden |
| 3. Person Singular |
inlustratus esset
|
er/sie/es wäre beleuchtet worden |
| 1. Person Plural |
inlustrati essemus
|
wir wären beleuchtet worden |
| 2. Person Plural |
inlustrati essetis
|
ihr wäret beleuchtet worden |
| 3. Person Plural |
inlustrati essent
|
sie wären beleuchtet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustravero
|
ich werde beleuchtet haben |
| 2. Person Singular |
inlustraveris
|
du wirst beleuchtet haben |
| 3. Person Singular |
inlustraverit
|
er/sie/es wird beleuchtet haben |
| 1. Person Plural |
inlustraverimus
|
wir werden beleuchtet haben |
| 2. Person Plural |
inlustraveritis
|
ihr werdet beleuchtet haben |
| 3. Person Plural |
inlustraverint
|
sie werden beleuchtet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus ero
|
ich werde beleuchtet worden sein |
| 2. Person Singular |
inlustratus eris
|
du werdest beleuchtet worden sein |
| 3. Person Singular |
inlustratus erit
|
er/sie/es werde beleuchtet worden sein |
| 1. Person Plural |
inlustrati erimus
|
wir werden beleuchtet worden sein |
| 2. Person Plural |
inlustrati eritis
|
ihr werdet beleuchtet worden sein |
| 3. Person Plural |
inlustrati erunt
|
sie werden beleuchtet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inlustrare
|
beleuchten |
| Vorzeitigkeit |
inlustravisse
|
beleuchtet haben |
| Nachzeitigkeit |
inlustraturum esse
|
beleuchten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inlustrari inlustrarier
|
beleuchtet werden |
| Vorzeitigkeit |
inlustratum esse
|
beleuchtet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
inlustratum iri
|
künftig beleuchtet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
inlustra
|
beleuchte! |
| 2. Person Plural |
inlustrate
|
beleuchtet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
inlustrato
|
| 3. Person Singular |
inlustrato
|
| 2. Person Plural |
inlustratote
|
| 3. Person Plural |
inlustranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
inlustrare
|
das Beleuchten |
| Genitiv |
inlustrandi
|
des Beleuchtens |
| Dativ |
inlustrando
|
dem Beleuchten |
| Akkusativ |
inlustrandum
|
das Beleuchten |
| Ablativ |
inlustrando
|
durch das Beleuchten |
| Vokativ |
inlustrande
|
Beleuchten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inlustrandus
|
inlustranda
|
inlustrandum
|
| Genitiv |
inlustrandi
|
inlustrandae
|
inlustrandi
|
| Dativ |
inlustrando
|
inlustrandae
|
inlustrando
|
| Akkusativ |
inlustrandum
|
inlustrandam
|
inlustrandum
|
| Ablativ |
inlustrando
|
inlustranda
|
inlustrando
|
| Vokativ |
inlustrande
|
inlustranda
|
inlustrandum
|
Plural
| Nominativ |
inlustrandi
|
inlustrandae
|
inlustranda
|
| Genitiv |
inlustrandorum
|
inlustrandarum
|
inlustrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
inlustrandos
|
inlustrandas
|
inlustranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
inlustrandi
|
inlustrandae
|
inlustranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inlustrans
|
inlustrans
|
inlustrans
|
| Genitiv |
inlustrantis
|
inlustrantis
|
inlustrantis
|
| Dativ |
inlustranti
|
inlustranti
|
inlustranti
|
| Akkusativ |
inlustrantem
|
inlustrantem
|
inlustrans
|
| Ablativ |
inlustranti inlustrante
|
inlustranti inlustrante
|
inlustranti inlustrante
|
| Vokativ |
inlustrans
|
inlustrans
|
inlustrans
|
Plural
| Nominativ |
inlustrantes
|
inlustrantes
|
inlustrantia
|
| Genitiv |
inlustrantium inlustrantum
|
inlustrantium inlustrantum
|
inlustrantium inlustrantum
|
| Dativ |
inlustrantibus
|
inlustrantibus
|
inlustrantibus
|
| Akkusativ |
inlustrantes
|
inlustrantes
|
inlustrantia
|
| Ablativ |
inlustrantibus
|
inlustrantibus
|
inlustrantibus
|
| Vokativ |
inlustrantes
|
inlustrantes
|
inlustrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inlustratus
|
inlustrata
|
inlustratum
|
| Genitiv |
inlustrati
|
inlustratae
|
inlustrati
|
| Dativ |
inlustrato
|
inlustratae
|
inlustrato
|
| Akkusativ |
inlustratum
|
inlustratam
|
inlustratum
|
| Ablativ |
inlustrato
|
inlustrata
|
inlustrato
|
| Vokativ |
inlustrate
|
inlustrata
|
inlustratum
|
Plural
| Nominativ |
inlustrati
|
inlustratae
|
inlustrata
|
| Genitiv |
inlustratorum
|
inlustratarum
|
inlustratorum
|
| Dativ |
inlustratis
|
inlustratis
|
inlustratis
|
| Akkusativ |
inlustratos
|
inlustratas
|
inlustrata
|
| Ablativ |
inlustratis
|
inlustratis
|
inlustratis
|
| Vokativ |
inlustrati
|
inlustratae
|
inlustrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inlustraturus
|
inlustratura
|
inlustraturum
|
| Genitiv |
inlustraturi
|
inlustraturae
|
inlustraturi
|
| Dativ |
inlustraturo
|
inlustraturae
|
inlustraturo
|
| Akkusativ |
inlustraturum
|
inlustraturam
|
inlustraturum
|
| Ablativ |
inlustraturo
|
inlustratura
|
inlustraturo
|
| Vokativ |
inlustrature
|
inlustratura
|
inlustraturum
|
Plural
| Nominativ |
inlustraturi
|
inlustraturae
|
inlustratura
|
| Genitiv |
inlustraturorum
|
inlustraturarum
|
inlustraturorum
|
| Dativ |
inlustraturis
|
inlustraturis
|
inlustraturis
|
| Akkusativ |
inlustraturos
|
inlustraturas
|
inlustratura
|
| Ablativ |
inlustraturis
|
inlustraturis
|
inlustraturis
|
| Vokativ |
inlustraturi
|
inlustraturae
|
inlustratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
inlustratum
|
inlustratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustro
|
ich verschönere; verschönre |
| 2. Person Singular |
inlustras
|
du verschönerst |
| 3. Person Singular |
inlustrat
|
er/sie/es verschönert |
| 1. Person Plural |
inlustramus
|
wir verschönern |
| 2. Person Plural |
inlustratis
|
ihr verschönert |
| 3. Person Plural |
inlustrant
|
sie verschönern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustror
|
ich werde verschönert |
| 2. Person Singular |
inlustraris inlustrare
|
du wirst verschönert |
| 3. Person Singular |
inlustratur
|
er/sie/es wird verschönert |
| 1. Person Plural |
inlustramur
|
wir werden verschönert |
| 2. Person Plural |
inlustramini
|
ihr werdet verschönert |
| 3. Person Plural |
inlustrantur
|
sie werden verschönert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrem
|
ich verschönere; verschönre |
| 2. Person Singular |
inlustres
|
du verschönerest; verschönrest |
| 3. Person Singular |
inlustret
|
er/sie/es verschönere; verschönre |
| 1. Person Plural |
inlustremus
|
wir verschöneren |
| 2. Person Plural |
inlustretis
|
ihr verschöneret |
| 3. Person Plural |
inlustrent
|
sie verschöneren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrer
|
ich werde verschönert |
| 2. Person Singular |
inlustreris inlustrere
|
du werdest verschönert |
| 3. Person Singular |
inlustretur
|
er/sie/es werde verschönert |
| 1. Person Plural |
inlustremur
|
wir werden verschönert |
| 2. Person Plural |
inlustremini
|
ihr werdet verschönert |
| 3. Person Plural |
inlustrentur
|
sie werden verschönert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrabam
|
ich verschönerte |
| 2. Person Singular |
inlustrabas
|
du verschönertest |
| 3. Person Singular |
inlustrabat
|
er/sie/es verschönerte |
| 1. Person Plural |
inlustrabamus
|
wir verschönerten |
| 2. Person Plural |
inlustrabatis
|
ihr verschönertet |
| 3. Person Plural |
inlustrabant
|
sie verschönerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrabar
|
ich wurde verschönert |
| 2. Person Singular |
inlustrabaris inlustrabare
|
du wurdest verschönert |
| 3. Person Singular |
inlustrabatur
|
er/sie/es wurde verschönert |
| 1. Person Plural |
inlustrabamur
|
wir wurden verschönert |
| 2. Person Plural |
inlustrabamini
|
ihr wurdet verschönert |
| 3. Person Plural |
inlustrabantur
|
sie wurden verschönert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrarem
|
ich verschönerte |
| 2. Person Singular |
inlustrares
|
du verschönertest |
| 3. Person Singular |
inlustraret
|
er/sie/es verschönerte |
| 1. Person Plural |
inlustraremus
|
wir verschönerten |
| 2. Person Plural |
inlustraretis
|
ihr verschönertet |
| 3. Person Plural |
inlustrarent
|
sie verschönerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrarer
|
ich würde verschönert |
| 2. Person Singular |
inlustrareris inlustrarere
|
du würdest verschönert |
| 3. Person Singular |
inlustraretur
|
er/sie/es würde verschönert |
| 1. Person Plural |
inlustraremur
|
wir würden verschönert |
| 2. Person Plural |
inlustraremini
|
ihr würdet verschönert |
| 3. Person Plural |
inlustrarentur
|
sie würden verschönert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrabo
|
ich werde verschönern |
| 2. Person Singular |
inlustrabis
|
du wirst verschönern |
| 3. Person Singular |
inlustrabit
|
er/sie/es wird verschönern |
| 1. Person Plural |
inlustrabimus
|
wir werden verschönern |
| 2. Person Plural |
inlustrabitis
|
ihr werdet verschönern |
| 3. Person Plural |
inlustrabunt
|
sie werden verschönern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustrabor
|
ich werde verschönert |
| 2. Person Singular |
inlustraberis inlustrabere
|
du wirst verschönert |
| 3. Person Singular |
inlustrabitur
|
er/sie/es wird verschönert |
| 1. Person Plural |
inlustrabimur
|
wir werden verschönert |
| 2. Person Plural |
inlustrabimini
|
ihr werdet verschönert |
| 3. Person Plural |
inlustrabuntur
|
sie werden verschönert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustravi
|
ich habe verschönert |
| 2. Person Singular |
inlustravisti
|
du hast verschönert |
| 3. Person Singular |
inlustravit
|
er/sie/es hat verschönert |
| 1. Person Plural |
inlustravimus
|
wir haben verschönert |
| 2. Person Plural |
inlustravistis
|
ihr habt verschönert |
| 3. Person Plural |
inlustraverunt inlustravere
|
sie haben verschönert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus sum
|
ich bin verschönert worden |
| 2. Person Singular |
inlustratus es
|
du bist verschönert worden |
| 3. Person Singular |
inlustratus est
|
er/sie/es ist verschönert worden |
| 1. Person Plural |
inlustrati sumus
|
wir sind verschönert worden |
| 2. Person Plural |
inlustrati estis
|
ihr seid verschönert worden |
| 3. Person Plural |
inlustrati sunt
|
sie sind verschönert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustraverim
|
ich habe verschönert |
| 2. Person Singular |
inlustraveris
|
du habest verschönert |
| 3. Person Singular |
inlustraverit
|
er/sie/es habe verschönert |
| 1. Person Plural |
inlustraverimus
|
wir haben verschönert |
| 2. Person Plural |
inlustraveritis
|
ihr habet verschönert |
| 3. Person Plural |
inlustraverint
|
sie haben verschönert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus sim
|
ich sei verschönert worden |
| 2. Person Singular |
inlustratus sis
|
du seiest verschönert worden |
| 3. Person Singular |
inlustratus sit
|
er/sie/es sei verschönert worden |
| 1. Person Plural |
inlustrati simus
|
wir seien verschönert worden |
| 2. Person Plural |
inlustrati sitis
|
ihr seiet verschönert worden |
| 3. Person Plural |
inlustrati sint
|
sie seien verschönert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustraveram
|
ich hatte verschönert |
| 2. Person Singular |
inlustraveras
|
du hattest verschönert |
| 3. Person Singular |
inlustraverat
|
er/sie/es hatte verschönert |
| 1. Person Plural |
inlustraveramus
|
wir hatten verschönert |
| 2. Person Plural |
inlustraveratis
|
ihr hattet verschönert |
| 3. Person Plural |
inlustraverant
|
sie hatten verschönert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus eram
|
ich war verschönert worden |
| 2. Person Singular |
inlustratus eras
|
du warst verschönert worden |
| 3. Person Singular |
inlustratus erat
|
er/sie/es war verschönert worden |
| 1. Person Plural |
inlustrati eramus
|
wir waren verschönert worden |
| 2. Person Plural |
inlustrati eratis
|
ihr warst verschönert worden |
| 3. Person Plural |
inlustrati erant
|
sie waren verschönert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustravissem
|
ich hätte verschönert |
| 2. Person Singular |
inlustravisses
|
du hättest verschönert |
| 3. Person Singular |
inlustravisset
|
er/sie/es hätte verschönert |
| 1. Person Plural |
inlustravissemus
|
wir hätten verschönert |
| 2. Person Plural |
inlustravissetis
|
ihr hättet verschönert |
| 3. Person Plural |
inlustravissent
|
sie hätten verschönert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus essem
|
ich wäre verschönert worden |
| 2. Person Singular |
inlustratus esses
|
du wärest verschönert worden |
| 3. Person Singular |
inlustratus esset
|
er/sie/es wäre verschönert worden |
| 1. Person Plural |
inlustrati essemus
|
wir wären verschönert worden |
| 2. Person Plural |
inlustrati essetis
|
ihr wäret verschönert worden |
| 3. Person Plural |
inlustrati essent
|
sie wären verschönert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustravero
|
ich werde verschönert haben |
| 2. Person Singular |
inlustraveris
|
du wirst verschönert haben |
| 3. Person Singular |
inlustraverit
|
er/sie/es wird verschönert haben |
| 1. Person Plural |
inlustraverimus
|
wir werden verschönert haben |
| 2. Person Plural |
inlustraveritis
|
ihr werdet verschönert haben |
| 3. Person Plural |
inlustraverint
|
sie werden verschönert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inlustratus ero
|
ich werde verschönert worden sein |
| 2. Person Singular |
inlustratus eris
|
du werdest verschönert worden sein |
| 3. Person Singular |
inlustratus erit
|
er/sie/es werde verschönert worden sein |
| 1. Person Plural |
inlustrati erimus
|
wir werden verschönert worden sein |
| 2. Person Plural |
inlustrati eritis
|
ihr werdet verschönert worden sein |
| 3. Person Plural |
inlustrati erunt
|
sie werden verschönert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inlustrare
|
verschönern |
| Vorzeitigkeit |
inlustravisse
|
verschönert haben |
| Nachzeitigkeit |
inlustraturum esse
|
verschönern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inlustrari inlustrarier
|
verschönert werden |
| Vorzeitigkeit |
inlustratum esse
|
verschönert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
inlustratum iri
|
künftig verschönert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
inlustra
|
verschönere; verschönre! |
| 2. Person Plural |
inlustrate
|
verschönert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
inlustrato
|
| 3. Person Singular |
inlustrato
|
| 2. Person Plural |
inlustratote
|
| 3. Person Plural |
inlustranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
inlustrare
|
das Verschönern |
| Genitiv |
inlustrandi
|
des Verschönernes |
| Dativ |
inlustrando
|
dem Verschönern |
| Akkusativ |
inlustrandum
|
das Verschönern |
| Ablativ |
inlustrando
|
durch das Verschönern |
| Vokativ |
inlustrande
|
Verschönern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inlustrandus
|
inlustranda
|
inlustrandum
|
| Genitiv |
inlustrandi
|
inlustrandae
|
inlustrandi
|
| Dativ |
inlustrando
|
inlustrandae
|
inlustrando
|
| Akkusativ |
inlustrandum
|
inlustrandam
|
inlustrandum
|
| Ablativ |
inlustrando
|
inlustranda
|
inlustrando
|
| Vokativ |
inlustrande
|
inlustranda
|
inlustrandum
|
Plural
| Nominativ |
inlustrandi
|
inlustrandae
|
inlustranda
|
| Genitiv |
inlustrandorum
|
inlustrandarum
|
inlustrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
inlustrandos
|
inlustrandas
|
inlustranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
inlustrandi
|
inlustrandae
|
inlustranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inlustrans
|
inlustrans
|
inlustrans
|
| Genitiv |
inlustrantis
|
inlustrantis
|
inlustrantis
|
| Dativ |
inlustranti
|
inlustranti
|
inlustranti
|
| Akkusativ |
inlustrantem
|
inlustrantem
|
inlustrans
|
| Ablativ |
inlustranti inlustrante
|
inlustranti inlustrante
|
inlustranti inlustrante
|
| Vokativ |
inlustrans
|
inlustrans
|
inlustrans
|
Plural
| Nominativ |
inlustrantes
|
inlustrantes
|
inlustrantia
|
| Genitiv |
inlustrantium inlustrantum
|
inlustrantium inlustrantum
|
inlustrantium inlustrantum
|
| Dativ |
inlustrantibus
|
inlustrantibus
|
inlustrantibus
|
| Akkusativ |
inlustrantes
|
inlustrantes
|
inlustrantia
|
| Ablativ |
inlustrantibus
|
inlustrantibus
|
inlustrantibus
|
| Vokativ |
inlustrantes
|
inlustrantes
|
inlustrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inlustratus
|
inlustrata
|
inlustratum
|
| Genitiv |
inlustrati
|
inlustratae
|
inlustrati
|
| Dativ |
inlustrato
|
inlustratae
|
inlustrato
|
| Akkusativ |
inlustratum
|
inlustratam
|
inlustratum
|
| Ablativ |
inlustrato
|
inlustrata
|
inlustrato
|
| Vokativ |
inlustrate
|
inlustrata
|
inlustratum
|
Plural
| Nominativ |
inlustrati
|
inlustratae
|
inlustrata
|
| Genitiv |
inlustratorum
|
inlustratarum
|
inlustratorum
|
| Dativ |
inlustratis
|
inlustratis
|
inlustratis
|
| Akkusativ |
inlustratos
|
inlustratas
|
inlustrata
|
| Ablativ |
inlustratis
|
inlustratis
|
inlustratis
|
| Vokativ |
inlustrati
|
inlustratae
|
inlustrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inlustraturus
|
inlustratura
|
inlustraturum
|
| Genitiv |
inlustraturi
|
inlustraturae
|
inlustraturi
|
| Dativ |
inlustraturo
|
inlustraturae
|
inlustraturo
|
| Akkusativ |
inlustraturum
|
inlustraturam
|
inlustraturum
|
| Ablativ |
inlustraturo
|
inlustratura
|
inlustraturo
|
| Vokativ |
inlustrature
|
inlustratura
|
inlustraturum
|
Plural
| Nominativ |
inlustraturi
|
inlustraturae
|
inlustratura
|
| Genitiv |
inlustraturorum
|
inlustraturarum
|
inlustraturorum
|
| Dativ |
inlustraturis
|
inlustraturis
|
inlustraturis
|
| Akkusativ |
inlustraturos
|
inlustraturas
|
inlustratura
|
| Ablativ |
inlustraturis
|
inlustraturis
|
inlustraturis
|
| Vokativ |
inlustraturi
|
inlustraturae
|
inlustratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
inlustratum
|
inlustratu
|