| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| inobedire | Verb | I-Konjugation | Infinitiv | missachten weghören widersetzen |
| inobedire | Verb | I-Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst widersetzt |
| inobedire | Verb | I-Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | widersetze |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inobedio |
|
| 2. Person Singular | inobedis |
|
| 3. Person Singular | inobedit |
|
| 1. Person Plural | inobedimus |
|
| 2. Person Plural | inobeditis |
|
| 3. Person Plural | inobediunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inobedior |
|
| 2. Person Singular | inobediris inobedire |
|
| 3. Person Singular | inobeditur |
|
| 1. Person Plural | inobedimur |
|
| 2. Person Plural | inobedimini |
|
| 3. Person Plural | inobediuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inobediam |
|
| 2. Person Singular | inobedias |
|
| 3. Person Singular | inobediat |
|
| 1. Person Plural | inobediamus |
|
| 2. Person Plural | inobediatis |
|
| 3. Person Plural | inobediant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inobediar |
|
| 2. Person Singular | inobediaris inobediare |
|
| 3. Person Singular | inobediatur |
|
| 1. Person Plural | inobediamur |
|
| 2. Person Plural | inobediamini |
|
| 3. Person Plural | inobediantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inobediebam inobedbam |
|
| 2. Person Singular | inobediebas inobedbas |
|
| 3. Person Singular | inobediebat inobedbat |
|
| 1. Person Plural | inobediebamus inobedbamus |
|
| 2. Person Plural | inobediebatis inobedbatis |
|
| 3. Person Plural | inobediebant inobedbant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inobediebar |
|
| 2. Person Singular | inobediebaris inobediebare |
|
| 3. Person Singular | inobediebatur |
|
| 1. Person Plural | inobediebamur |
|
| 2. Person Plural | inobediebamini |
|
| 3. Person Plural | inobediebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inobedirem |
|
| 2. Person Singular | inobedires |
|
| 3. Person Singular | inobediret |
|
| 1. Person Plural | inobediremus |
|
| 2. Person Plural | inobediretis |
|
| 3. Person Plural | inobedirent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inobedirer |
|
| 2. Person Singular | inobedireris inobedirere |
|
| 3. Person Singular | inobediretur |
|
| 1. Person Plural | inobediremur |
|
| 2. Person Plural | inobediremini |
|
| 3. Person Plural | inobedirentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inobediam inobedibo |
|
| 2. Person Singular | inobedies inobedibis |
|
| 3. Person Singular | inobediet inobedibit |
|
| 1. Person Plural | inobediemus inobedibimus |
|
| 2. Person Plural | inobedietis inobedibitis |
|
| 3. Person Plural | inobedient inobedibunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inobediar inobedibor |
|
| 2. Person Singular | inobedieris inobediere inobediberis |
|
| 3. Person Singular | inobedietur inobediberit |
|
| 1. Person Plural | inobediemur inobedibimur |
|
| 2. Person Plural | inobediemini inobedibimini |
|
| 3. Person Plural | inobedientur inobedibuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inboedivi |
|
| 2. Person Singular | inboedivisti |
|
| 3. Person Singular | inboedivit |
|
| 1. Person Plural | inboedivimus |
|
| 2. Person Plural | inboedivistis |
|
| 3. Person Plural | inboediverunt inboedivere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inboeditus sum |
|
| 2. Person Singular | inboeditus es |
|
| 3. Person Singular | inboeditus est |
|
| 1. Person Plural | inboediti sumus |
|
| 2. Person Plural | inboediti estis |
|
| 3. Person Plural | inboediti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inboediverim |
|
| 2. Person Singular | inboediveris |
|
| 3. Person Singular | inboediverit |
|
| 1. Person Plural | inboediverimus |
|
| 2. Person Plural | inboediveritis |
|
| 3. Person Plural | inboediverint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inboeditus sim |
|
| 2. Person Singular | inboeditus sis |
|
| 3. Person Singular | inboeditus sit |
|
| 1. Person Plural | inboediti simus |
|
| 2. Person Plural | inboediti sitis |
|
| 3. Person Plural | inboediti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inboediveram |
|
| 2. Person Singular | inboediveras |
|
| 3. Person Singular | inboediverat |
|
| 1. Person Plural | inboediveramus |
|
| 2. Person Plural | inboediveratis |
|
| 3. Person Plural | inboediverant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inboeditus eram |
|
| 2. Person Singular | inboeditus eras |
|
| 3. Person Singular | inboeditus erat |
|
| 1. Person Plural | inboediti eramus |
|
| 2. Person Plural | inboediti eratis |
|
| 3. Person Plural | inboediti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inboedivissem |
|
| 2. Person Singular | inboedivisses |
|
| 3. Person Singular | inboedivisset |
|
| 1. Person Plural | inboedivissemus |
|
| 2. Person Plural | inboedivissetis |
|
| 3. Person Plural | inboedivissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inboeditus essem |
|
| 2. Person Singular | inboeditus esses |
|
| 3. Person Singular | inboeditus esset |
|
| 1. Person Plural | inboediti essemus |
|
| 2. Person Plural | inboediti essetis |
|
| 3. Person Plural | inboediti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inboedivero |
|
| 2. Person Singular | inboediveris |
|
| 3. Person Singular | inboediverit |
|
| 1. Person Plural | inboediverimus |
|
| 2. Person Plural | inboediveritis |
|
| 3. Person Plural | inboediverint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inboeditus ero |
|
| 2. Person Singular | inboeditus eris |
|
| 3. Person Singular | inboeditus erit |
|
| 1. Person Plural | inboediti erimus |
|
| 2. Person Plural | inboediti eritis |
|
| 3. Person Plural | inboediti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | inobedire |
|
| Vorzeitigkeit | inboedivisse |
|
| Nachzeitigkeit | inboediturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | inobediri inobedirier |
|
| Vorzeitigkeit | inboeditum esse |
|
| Nachzeitigkeit | inboeditum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | inobedi |
! |
| 2. Person Plural | inobedite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | inobedito |
| 3. Person Singular | inobedito |
| 2. Person Plural | inobeditote |
| 3. Person Plural | inobediunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | inobedire |
das |
| Genitiv | inobediendi inobediundi |
des es |
| Dativ | inobediendo inobediundo |
dem |
| Akkusativ | inobediendum inobediundum |
das |
| Ablativ | inobediendo inobediundo |
durch das |
| Vokativ | inobediende inobediunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inobediendus inobediundus |
inobedienda inobediunda |
inobediendum inobediundum |
| Genitiv | inobediendi inobediundi |
inobediendae inobediundae |
inobediendi inobediundi |
| Dativ | inobediendo inobediundo |
inobediendae inobediundae |
inobediendo inobediundo |
| Akkusativ | inobediendum inobediundum |
inobediendam inobediundam |
inobediendum inobediundum |
| Ablativ | inobediendo inobediundo |
inobedienda inobediunda |
inobediendo inobediundo |
| Vokativ | inobediende inobediunde |
inobedienda inobediunda |
inobediendum inobediundum |
| Nominativ | inobediendi inobediundi |
inobediendae inobediundae |
inobedienda inobediunda |
| Genitiv | inobediendorum inobediundorum |
inobediendarum inobediundarum |
inobediendorum inobediundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | inobediendos inobediundos |
inobediendas inobediundas |
inobedienda inobediunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | inobediendi inobediundi |
inobediendae inobediundae |
inobedienda inobediunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inobediens |
inobediens |
inobediens |
| Genitiv | inobedientis |
inobedientis |
inobedientis |
| Dativ | inobedienti |
inobedienti |
inobedienti |
| Akkusativ | inobedientem |
inobedientem |
inobediens |
| Ablativ | inobedienti inobediente |
inobedienti inobediente |
inobedienti inobediente |
| Vokativ | inobediens |
inobediens |
inobediens |
| Nominativ | inobedientes |
inobedientes |
inobedientia |
| Genitiv | inobedientium inobedientum |
inobedientium inobedientum |
inobedientium inobedientum |
| Dativ | inobedientibus |
inobedientibus |
inobedientibus |
| Akkusativ | inobedientes |
inobedientes |
inobedientia |
| Ablativ | inobedientibus |
inobedientibus |
inobedientibus |
| Vokativ | inobedientes |
inobedientes |
inobedientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inboeditus |
inboedita |
inboeditum |
| Genitiv | inboediti |
inboeditae |
inboediti |
| Dativ | inboedito |
inboeditae |
inboedito |
| Akkusativ | inboeditum |
inboeditam |
inboeditum |
| Ablativ | inboedito |
inboedita |
inboedito |
| Vokativ | inboedite |
inboedita |
inboeditum |
| Nominativ | inboediti |
inboeditae |
inboedita |
| Genitiv | inboeditorum |
inboeditarum |
inboeditorum |
| Dativ | inboeditis |
inboeditis |
inboeditis |
| Akkusativ | inboeditos |
inboeditas |
inboedita |
| Ablativ | inboeditis |
inboeditis |
inboeditis |
| Vokativ | inboediti |
inboeditae |
inboedita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inboediturus |
inboeditura |
inboediturum |
| Genitiv | inboedituri |
inboediturae |
inboedituri |
| Dativ | inboedituro |
inboediturae |
inboedituro |
| Akkusativ | inboediturum |
inboedituram |
inboediturum |
| Ablativ | inboedituro |
inboeditura |
inboedituro |
| Vokativ | inboediture |
inboeditura |
inboediturum |
| Nominativ | inboedituri |
inboediturae |
inboeditura |
| Genitiv | inboediturorum |
inboediturarum |
inboediturorum |
| Dativ | inboedituris |
inboedituris |
inboedituris |
| Akkusativ | inboedituros |
inboedituras |
inboeditura |
| Ablativ | inboedituris |
inboedituris |
inboedituris |
| Vokativ | inboedituri |
inboediturae |
inboeditura |
| Supin I | Supin II |
| inboeditum |
inboeditu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inobedio |
|
| 2. Person Singular | inobedis |
|
| 3. Person Singular | inobedit |
|
| 1. Person Plural | inobedimus |
|
| 2. Person Plural | inobeditis |
|
| 3. Person Plural | inobediunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inobedior |
|
| 2. Person Singular | inobediris inobedire |
|
| 3. Person Singular | inobeditur |
|
| 1. Person Plural | inobedimur |
|
| 2. Person Plural | inobedimini |
|
| 3. Person Plural | inobediuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inobediam |
|
| 2. Person Singular | inobedias |
|
| 3. Person Singular | inobediat |
|
| 1. Person Plural | inobediamus |
|
| 2. Person Plural | inobediatis |
|
| 3. Person Plural | inobediant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inobediar |
|
| 2. Person Singular | inobediaris inobediare |
|
| 3. Person Singular | inobediatur |
|
| 1. Person Plural | inobediamur |
|
| 2. Person Plural | inobediamini |
|
| 3. Person Plural | inobediantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inobediebam inobedbam |
|
| 2. Person Singular | inobediebas inobedbas |
|
| 3. Person Singular | inobediebat inobedbat |
|
| 1. Person Plural | inobediebamus inobedbamus |
|
| 2. Person Plural | inobediebatis inobedbatis |
|
| 3. Person Plural | inobediebant inobedbant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inobediebar |
|
| 2. Person Singular | inobediebaris inobediebare |
|
| 3. Person Singular | inobediebatur |
|
| 1. Person Plural | inobediebamur |
|
| 2. Person Plural | inobediebamini |
|
| 3. Person Plural | inobediebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inobedirem |
|
| 2. Person Singular | inobedires |
|
| 3. Person Singular | inobediret |
|
| 1. Person Plural | inobediremus |
|
| 2. Person Plural | inobediretis |
|
| 3. Person Plural | inobedirent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inobedirer |
|
| 2. Person Singular | inobedireris inobedirere |
|
| 3. Person Singular | inobediretur |
|
| 1. Person Plural | inobediremur |
|
| 2. Person Plural | inobediremini |
|
| 3. Person Plural | inobedirentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inobediam inobedibo |
|
| 2. Person Singular | inobedies inobedibis |
|
| 3. Person Singular | inobediet inobedibit |
|
| 1. Person Plural | inobediemus inobedibimus |
|
| 2. Person Plural | inobedietis inobedibitis |
|
| 3. Person Plural | inobedient inobedibunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inobediar inobedibor |
|
| 2. Person Singular | inobedieris inobediere inobediberis |
|
| 3. Person Singular | inobedietur inobediberit |
|
| 1. Person Plural | inobediemur inobedibimur |
|
| 2. Person Plural | inobediemini inobedibimini |
|
| 3. Person Plural | inobedientur inobedibuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inboedivi |
|
| 2. Person Singular | inboedivisti |
|
| 3. Person Singular | inboedivit |
|
| 1. Person Plural | inboedivimus |
|
| 2. Person Plural | inboedivistis |
|
| 3. Person Plural | inboediverunt inboedivere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inboeditus sum |
|
| 2. Person Singular | inboeditus es |
|
| 3. Person Singular | inboeditus est |
|
| 1. Person Plural | inboediti sumus |
|
| 2. Person Plural | inboediti estis |
|
| 3. Person Plural | inboediti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inboediverim |
|
| 2. Person Singular | inboediveris |
|
| 3. Person Singular | inboediverit |
|
| 1. Person Plural | inboediverimus |
|
| 2. Person Plural | inboediveritis |
|
| 3. Person Plural | inboediverint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inboeditus sim |
|
| 2. Person Singular | inboeditus sis |
|
| 3. Person Singular | inboeditus sit |
|
| 1. Person Plural | inboediti simus |
|
| 2. Person Plural | inboediti sitis |
|
| 3. Person Plural | inboediti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inboediveram |
|
| 2. Person Singular | inboediveras |
|
| 3. Person Singular | inboediverat |
|
| 1. Person Plural | inboediveramus |
|
| 2. Person Plural | inboediveratis |
|
| 3. Person Plural | inboediverant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inboeditus eram |
|
| 2. Person Singular | inboeditus eras |
|
| 3. Person Singular | inboeditus erat |
|
| 1. Person Plural | inboediti eramus |
|
| 2. Person Plural | inboediti eratis |
|
| 3. Person Plural | inboediti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inboedivissem |
|
| 2. Person Singular | inboedivisses |
|
| 3. Person Singular | inboedivisset |
|
| 1. Person Plural | inboedivissemus |
|
| 2. Person Plural | inboedivissetis |
|
| 3. Person Plural | inboedivissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inboeditus essem |
|
| 2. Person Singular | inboeditus esses |
|
| 3. Person Singular | inboeditus esset |
|
| 1. Person Plural | inboediti essemus |
|
| 2. Person Plural | inboediti essetis |
|
| 3. Person Plural | inboediti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inboedivero |
|
| 2. Person Singular | inboediveris |
|
| 3. Person Singular | inboediverit |
|
| 1. Person Plural | inboediverimus |
|
| 2. Person Plural | inboediveritis |
|
| 3. Person Plural | inboediverint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inboeditus ero |
|
| 2. Person Singular | inboeditus eris |
|
| 3. Person Singular | inboeditus erit |
|
| 1. Person Plural | inboediti erimus |
|
| 2. Person Plural | inboediti eritis |
|
| 3. Person Plural | inboediti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | inobedire |
|
| Vorzeitigkeit | inboedivisse |
|
| Nachzeitigkeit | inboediturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | inobediri inobedirier |
|
| Vorzeitigkeit | inboeditum esse |
|
| Nachzeitigkeit | inboeditum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | inobedi |
! |
| 2. Person Plural | inobedite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | inobedito |
| 3. Person Singular | inobedito |
| 2. Person Plural | inobeditote |
| 3. Person Plural | inobediunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | inobedire |
das |
| Genitiv | inobediendi inobediundi |
des es |
| Dativ | inobediendo inobediundo |
dem |
| Akkusativ | inobediendum inobediundum |
das |
| Ablativ | inobediendo inobediundo |
durch das |
| Vokativ | inobediende inobediunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inobediendus inobediundus |
inobedienda inobediunda |
inobediendum inobediundum |
| Genitiv | inobediendi inobediundi |
inobediendae inobediundae |
inobediendi inobediundi |
| Dativ | inobediendo inobediundo |
inobediendae inobediundae |
inobediendo inobediundo |
| Akkusativ | inobediendum inobediundum |
inobediendam inobediundam |
inobediendum inobediundum |
| Ablativ | inobediendo inobediundo |
inobedienda inobediunda |
inobediendo inobediundo |
| Vokativ | inobediende inobediunde |
inobedienda inobediunda |
inobediendum inobediundum |
| Nominativ | inobediendi inobediundi |
inobediendae inobediundae |
inobedienda inobediunda |
| Genitiv | inobediendorum inobediundorum |
inobediendarum inobediundarum |
inobediendorum inobediundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | inobediendos inobediundos |
inobediendas inobediundas |
inobedienda inobediunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | inobediendi inobediundi |
inobediendae inobediundae |
inobedienda inobediunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inobediens |
inobediens |
inobediens |
| Genitiv | inobedientis |
inobedientis |
inobedientis |
| Dativ | inobedienti |
inobedienti |
inobedienti |
| Akkusativ | inobedientem |
inobedientem |
inobediens |
| Ablativ | inobedienti inobediente |
inobedienti inobediente |
inobedienti inobediente |
| Vokativ | inobediens |
inobediens |
inobediens |
| Nominativ | inobedientes |
inobedientes |
inobedientia |
| Genitiv | inobedientium inobedientum |
inobedientium inobedientum |
inobedientium inobedientum |
| Dativ | inobedientibus |
inobedientibus |
inobedientibus |
| Akkusativ | inobedientes |
inobedientes |
inobedientia |
| Ablativ | inobedientibus |
inobedientibus |
inobedientibus |
| Vokativ | inobedientes |
inobedientes |
inobedientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inboeditus |
inboedita |
inboeditum |
| Genitiv | inboediti |
inboeditae |
inboediti |
| Dativ | inboedito |
inboeditae |
inboedito |
| Akkusativ | inboeditum |
inboeditam |
inboeditum |
| Ablativ | inboedito |
inboedita |
inboedito |
| Vokativ | inboedite |
inboedita |
inboeditum |
| Nominativ | inboediti |
inboeditae |
inboedita |
| Genitiv | inboeditorum |
inboeditarum |
inboeditorum |
| Dativ | inboeditis |
inboeditis |
inboeditis |
| Akkusativ | inboeditos |
inboeditas |
inboedita |
| Ablativ | inboeditis |
inboeditis |
inboeditis |
| Vokativ | inboediti |
inboeditae |
inboedita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inboediturus |
inboeditura |
inboediturum |
| Genitiv | inboedituri |
inboediturae |
inboedituri |
| Dativ | inboedituro |
inboediturae |
inboedituro |
| Akkusativ | inboediturum |
inboedituram |
inboediturum |
| Ablativ | inboedituro |
inboeditura |
inboedituro |
| Vokativ | inboediture |
inboeditura |
inboediturum |
| Nominativ | inboedituri |
inboediturae |
inboeditura |
| Genitiv | inboediturorum |
inboediturarum |
inboediturorum |
| Dativ | inboedituris |
inboedituris |
inboedituris |
| Akkusativ | inboedituros |
inboedituras |
inboeditura |
| Ablativ | inboedituris |
inboedituris |
inboedituris |
| Vokativ | inboedituri |
inboediturae |
inboeditura |
| Supin I | Supin II |
| inboeditum |
inboeditu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inobedio |
ich widersetze |
| 2. Person Singular | inobedis |
du widersetzt |
| 3. Person Singular | inobedit |
er/sie/es widersetzt |
| 1. Person Plural | inobedimus |
wir widersetzen |
| 2. Person Plural | inobeditis |
ihr widersetzt |
| 3. Person Plural | inobediunt |
sie widersetzen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inobedior |
ich werde widersetzt |
| 2. Person Singular | inobediris inobedire |
du wirst widersetzt |
| 3. Person Singular | inobeditur |
er/sie/es wird widersetzt |
| 1. Person Plural | inobedimur |
wir werden widersetzt |
| 2. Person Plural | inobedimini |
ihr werdet widersetzt |
| 3. Person Plural | inobediuntur |
sie werden widersetzt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inobediam |
ich widersetze |
| 2. Person Singular | inobedias |
du widersetzest |
| 3. Person Singular | inobediat |
er/sie/es widersetze |
| 1. Person Plural | inobediamus |
wir widersetzen |
| 2. Person Plural | inobediatis |
ihr widersetzet |
| 3. Person Plural | inobediant |
sie widersetzen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inobediar |
ich werde widersetzt |
| 2. Person Singular | inobediaris inobediare |
du werdest widersetzt |
| 3. Person Singular | inobediatur |
er/sie/es werde widersetzt |
| 1. Person Plural | inobediamur |
wir werden widersetzt |
| 2. Person Plural | inobediamini |
ihr werdet widersetzt |
| 3. Person Plural | inobediantur |
sie werden widersetzt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inobediebam inobedbam |
ich widersetzte |
| 2. Person Singular | inobediebas inobedbas |
du widersetztest |
| 3. Person Singular | inobediebat inobedbat |
er/sie/es widersetzte |
| 1. Person Plural | inobediebamus inobedbamus |
wir widersetzten |
| 2. Person Plural | inobediebatis inobedbatis |
ihr widersetztet |
| 3. Person Plural | inobediebant inobedbant |
sie widersetzten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inobediebar |
ich wurde widersetzt |
| 2. Person Singular | inobediebaris inobediebare |
du wurdest widersetzt |
| 3. Person Singular | inobediebatur |
er/sie/es wurde widersetzt |
| 1. Person Plural | inobediebamur |
wir wurden widersetzt |
| 2. Person Plural | inobediebamini |
ihr wurdet widersetzt |
| 3. Person Plural | inobediebantur |
sie wurden widersetzt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inobedirem |
ich widersetzte |
| 2. Person Singular | inobedires |
du widersetztest |
| 3. Person Singular | inobediret |
er/sie/es widersetzte |
| 1. Person Plural | inobediremus |
wir widersetzten |
| 2. Person Plural | inobediretis |
ihr widersetztet |
| 3. Person Plural | inobedirent |
sie widersetzten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inobedirer |
ich würde widersetzt |
| 2. Person Singular | inobedireris inobedirere |
du würdest widersetzt |
| 3. Person Singular | inobediretur |
er/sie/es würde widersetzt |
| 1. Person Plural | inobediremur |
wir würden widersetzt |
| 2. Person Plural | inobediremini |
ihr würdet widersetzt |
| 3. Person Plural | inobedirentur |
sie würden widersetzt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inobediam inobedibo |
ich werde widersetzen |
| 2. Person Singular | inobedies inobedibis |
du wirst widersetzen |
| 3. Person Singular | inobediet inobedibit |
er/sie/es wird widersetzen |
| 1. Person Plural | inobediemus inobedibimus |
wir werden widersetzen |
| 2. Person Plural | inobedietis inobedibitis |
ihr werdet widersetzen |
| 3. Person Plural | inobedient inobedibunt |
sie werden widersetzen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inobediar inobedibor |
ich werde widersetzt |
| 2. Person Singular | inobedieris inobediere inobediberis |
du wirst widersetzt |
| 3. Person Singular | inobedietur inobediberit |
er/sie/es wird widersetzt |
| 1. Person Plural | inobediemur inobedibimur |
wir werden widersetzt |
| 2. Person Plural | inobediemini inobedibimini |
ihr werdet widersetzt |
| 3. Person Plural | inobedientur inobedibuntur |
sie werden widersetzt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inboedivi |
ich habe widersetzt |
| 2. Person Singular | inboedivisti |
du hast widersetzt |
| 3. Person Singular | inboedivit |
er/sie/es hat widersetzt |
| 1. Person Plural | inboedivimus |
wir haben widersetzt |
| 2. Person Plural | inboedivistis |
ihr habt widersetzt |
| 3. Person Plural | inboediverunt inboedivere |
sie haben widersetzt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inboeditus sum |
ich bin widersetzt worden |
| 2. Person Singular | inboeditus es |
du bist widersetzt worden |
| 3. Person Singular | inboeditus est |
er/sie/es ist widersetzt worden |
| 1. Person Plural | inboediti sumus |
wir sind widersetzt worden |
| 2. Person Plural | inboediti estis |
ihr seid widersetzt worden |
| 3. Person Plural | inboediti sunt |
sie sind widersetzt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inboediverim |
ich habe widersetzt |
| 2. Person Singular | inboediveris |
du habest widersetzt |
| 3. Person Singular | inboediverit |
er/sie/es habe widersetzt |
| 1. Person Plural | inboediverimus |
wir haben widersetzt |
| 2. Person Plural | inboediveritis |
ihr habet widersetzt |
| 3. Person Plural | inboediverint |
sie haben widersetzt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inboeditus sim |
ich sei widersetzt worden |
| 2. Person Singular | inboeditus sis |
du seiest widersetzt worden |
| 3. Person Singular | inboeditus sit |
er/sie/es sei widersetzt worden |
| 1. Person Plural | inboediti simus |
wir seien widersetzt worden |
| 2. Person Plural | inboediti sitis |
ihr seiet widersetzt worden |
| 3. Person Plural | inboediti sint |
sie seien widersetzt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inboediveram |
ich hatte widersetzt |
| 2. Person Singular | inboediveras |
du hattest widersetzt |
| 3. Person Singular | inboediverat |
er/sie/es hatte widersetzt |
| 1. Person Plural | inboediveramus |
wir hatten widersetzt |
| 2. Person Plural | inboediveratis |
ihr hattet widersetzt |
| 3. Person Plural | inboediverant |
sie hatten widersetzt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inboeditus eram |
ich war widersetzt worden |
| 2. Person Singular | inboeditus eras |
du warst widersetzt worden |
| 3. Person Singular | inboeditus erat |
er/sie/es war widersetzt worden |
| 1. Person Plural | inboediti eramus |
wir waren widersetzt worden |
| 2. Person Plural | inboediti eratis |
ihr warst widersetzt worden |
| 3. Person Plural | inboediti erant |
sie waren widersetzt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inboedivissem |
ich hätte widersetzt |
| 2. Person Singular | inboedivisses |
du hättest widersetzt |
| 3. Person Singular | inboedivisset |
er/sie/es hätte widersetzt |
| 1. Person Plural | inboedivissemus |
wir hätten widersetzt |
| 2. Person Plural | inboedivissetis |
ihr hättet widersetzt |
| 3. Person Plural | inboedivissent |
sie hätten widersetzt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inboeditus essem |
ich wäre widersetzt worden |
| 2. Person Singular | inboeditus esses |
du wärest widersetzt worden |
| 3. Person Singular | inboeditus esset |
er/sie/es wäre widersetzt worden |
| 1. Person Plural | inboediti essemus |
wir wären widersetzt worden |
| 2. Person Plural | inboediti essetis |
ihr wäret widersetzt worden |
| 3. Person Plural | inboediti essent |
sie wären widersetzt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inboedivero |
ich werde widersetzt haben |
| 2. Person Singular | inboediveris |
du wirst widersetzt haben |
| 3. Person Singular | inboediverit |
er/sie/es wird widersetzt haben |
| 1. Person Plural | inboediverimus |
wir werden widersetzt haben |
| 2. Person Plural | inboediveritis |
ihr werdet widersetzt haben |
| 3. Person Plural | inboediverint |
sie werden widersetzt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inboeditus ero |
ich werde widersetzt worden sein |
| 2. Person Singular | inboeditus eris |
du werdest widersetzt worden sein |
| 3. Person Singular | inboeditus erit |
er/sie/es werde widersetzt worden sein |
| 1. Person Plural | inboediti erimus |
wir werden widersetzt worden sein |
| 2. Person Plural | inboediti eritis |
ihr werdet widersetzt worden sein |
| 3. Person Plural | inboediti erunt |
sie werden widersetzt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | inobedire |
widersetzen |
| Vorzeitigkeit | inboedivisse |
widersetzt haben |
| Nachzeitigkeit | inboediturum esse |
widersetzen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | inobediri inobedirier |
widersetzt werden |
| Vorzeitigkeit | inboeditum esse |
widersetzt worden sein |
| Nachzeitigkeit | inboeditum iri |
künftig widersetzt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | inobedi |
widersetze! |
| 2. Person Plural | inobedite |
widersetzt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | inobedito |
| 3. Person Singular | inobedito |
| 2. Person Plural | inobeditote |
| 3. Person Plural | inobediunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | inobedire |
das Widersetzen |
| Genitiv | inobediendi inobediundi |
des Widersetzens |
| Dativ | inobediendo inobediundo |
dem Widersetzen |
| Akkusativ | inobediendum inobediundum |
das Widersetzen |
| Ablativ | inobediendo inobediundo |
durch das Widersetzen |
| Vokativ | inobediende inobediunde |
Widersetzen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inobediendus inobediundus |
inobedienda inobediunda |
inobediendum inobediundum |
| Genitiv | inobediendi inobediundi |
inobediendae inobediundae |
inobediendi inobediundi |
| Dativ | inobediendo inobediundo |
inobediendae inobediundae |
inobediendo inobediundo |
| Akkusativ | inobediendum inobediundum |
inobediendam inobediundam |
inobediendum inobediundum |
| Ablativ | inobediendo inobediundo |
inobedienda inobediunda |
inobediendo inobediundo |
| Vokativ | inobediende inobediunde |
inobedienda inobediunda |
inobediendum inobediundum |
| Nominativ | inobediendi inobediundi |
inobediendae inobediundae |
inobedienda inobediunda |
| Genitiv | inobediendorum inobediundorum |
inobediendarum inobediundarum |
inobediendorum inobediundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | inobediendos inobediundos |
inobediendas inobediundas |
inobedienda inobediunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | inobediendi inobediundi |
inobediendae inobediundae |
inobedienda inobediunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inobediens |
inobediens |
inobediens |
| Genitiv | inobedientis |
inobedientis |
inobedientis |
| Dativ | inobedienti |
inobedienti |
inobedienti |
| Akkusativ | inobedientem |
inobedientem |
inobediens |
| Ablativ | inobedienti inobediente |
inobedienti inobediente |
inobedienti inobediente |
| Vokativ | inobediens |
inobediens |
inobediens |
| Nominativ | inobedientes |
inobedientes |
inobedientia |
| Genitiv | inobedientium inobedientum |
inobedientium inobedientum |
inobedientium inobedientum |
| Dativ | inobedientibus |
inobedientibus |
inobedientibus |
| Akkusativ | inobedientes |
inobedientes |
inobedientia |
| Ablativ | inobedientibus |
inobedientibus |
inobedientibus |
| Vokativ | inobedientes |
inobedientes |
inobedientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inboeditus |
inboedita |
inboeditum |
| Genitiv | inboediti |
inboeditae |
inboediti |
| Dativ | inboedito |
inboeditae |
inboedito |
| Akkusativ | inboeditum |
inboeditam |
inboeditum |
| Ablativ | inboedito |
inboedita |
inboedito |
| Vokativ | inboedite |
inboedita |
inboeditum |
| Nominativ | inboediti |
inboeditae |
inboedita |
| Genitiv | inboeditorum |
inboeditarum |
inboeditorum |
| Dativ | inboeditis |
inboeditis |
inboeditis |
| Akkusativ | inboeditos |
inboeditas |
inboedita |
| Ablativ | inboeditis |
inboeditis |
inboeditis |
| Vokativ | inboediti |
inboeditae |
inboedita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inboediturus |
inboeditura |
inboediturum |
| Genitiv | inboedituri |
inboediturae |
inboedituri |
| Dativ | inboedituro |
inboediturae |
inboedituro |
| Akkusativ | inboediturum |
inboedituram |
inboediturum |
| Ablativ | inboedituro |
inboeditura |
inboedituro |
| Vokativ | inboediture |
inboeditura |
inboediturum |
| Nominativ | inboedituri |
inboediturae |
inboeditura |
| Genitiv | inboediturorum |
inboediturarum |
inboediturorum |
| Dativ | inboedituris |
inboedituris |
inboedituris |
| Akkusativ | inboedituros |
inboedituras |
inboeditura |
| Ablativ | inboedituris |
inboedituris |
inboedituris |
| Vokativ | inboedituri |
inboediturae |
inboeditura |
| Supin I | Supin II |
| inboeditum |
inboeditu |