Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulo
|
|
| 2. Person Singular |
insimulas
|
|
| 3. Person Singular |
insimulat
|
|
| 1. Person Plural |
insimulamus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulatis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulor
|
|
| 2. Person Singular |
insimularis insimulare
|
|
| 3. Person Singular |
insimulatur
|
|
| 1. Person Plural |
insimulamur
|
|
| 2. Person Plural |
insimulamini
|
|
| 3. Person Plural |
insimulantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulem
|
|
| 2. Person Singular |
insimules
|
|
| 3. Person Singular |
insimulet
|
|
| 1. Person Plural |
insimulemus
|
|
| 2. Person Plural |
insimuletis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimuler
|
|
| 2. Person Singular |
insimuleris insimulere
|
|
| 3. Person Singular |
insimuletur
|
|
| 1. Person Plural |
insimulemur
|
|
| 2. Person Plural |
insimulemini
|
|
| 3. Person Plural |
insimulentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulabam
|
|
| 2. Person Singular |
insimulabas
|
|
| 3. Person Singular |
insimulabat
|
|
| 1. Person Plural |
insimulabamus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulabatis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulabar
|
|
| 2. Person Singular |
insimulabaris insimulabare
|
|
| 3. Person Singular |
insimulabatur
|
|
| 1. Person Plural |
insimulabamur
|
|
| 2. Person Plural |
insimulabamini
|
|
| 3. Person Plural |
insimulabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimularem
|
|
| 2. Person Singular |
insimulares
|
|
| 3. Person Singular |
insimularet
|
|
| 1. Person Plural |
insimularemus
|
|
| 2. Person Plural |
insimularetis
|
|
| 3. Person Plural |
insimularent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimularer
|
|
| 2. Person Singular |
insimulareris insimularere
|
|
| 3. Person Singular |
insimularetur
|
|
| 1. Person Plural |
insimularemur
|
|
| 2. Person Plural |
insimularemini
|
|
| 3. Person Plural |
insimularentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulabo
|
|
| 2. Person Singular |
insimulabis
|
|
| 3. Person Singular |
insimulabit
|
|
| 1. Person Plural |
insimulabimus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulabitis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulabor
|
|
| 2. Person Singular |
insimulaberis insimulabere
|
|
| 3. Person Singular |
insimulabitur
|
|
| 1. Person Plural |
insimulabimur
|
|
| 2. Person Plural |
insimulabimini
|
|
| 3. Person Plural |
insimulabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulavi
|
|
| 2. Person Singular |
insimulavisti
|
|
| 3. Person Singular |
insimulavit
|
|
| 1. Person Plural |
insimulavimus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulavistis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulaverunt insimulavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
insimulatus es
|
|
| 3. Person Singular |
insimulatus est
|
|
| 1. Person Plural |
insimulati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulati estis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulaverim
|
|
| 2. Person Singular |
insimulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
insimulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
insimulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
insimulatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
insimulatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
insimulati simus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulaveram
|
|
| 2. Person Singular |
insimulaveras
|
|
| 3. Person Singular |
insimulaverat
|
|
| 1. Person Plural |
insimulaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
insimulatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
insimulatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
insimulati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulavissem
|
|
| 2. Person Singular |
insimulavisses
|
|
| 3. Person Singular |
insimulavisset
|
|
| 1. Person Plural |
insimulavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
insimulatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
insimulatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
insimulati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulavero
|
|
| 2. Person Singular |
insimulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
insimulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
insimulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
insimulatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
insimulatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
insimulati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
insimulare
|
|
| Vorzeitigkeit |
insimulavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
insimulaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
insimulari insimularier
|
|
| Vorzeitigkeit |
insimulatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
insimulatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
insimula
|
! |
| 2. Person Plural |
insimulate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
insimulato
|
| 3. Person Singular |
insimulato
|
| 2. Person Plural |
insimulatote
|
| 3. Person Plural |
insimulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
insimulare
|
das |
| Genitiv |
insimulandi
|
des es |
| Dativ |
insimulando
|
dem |
| Akkusativ |
insimulandum
|
das |
| Ablativ |
insimulando
|
durch das |
| Vokativ |
insimulande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insimulandus
|
insimulanda
|
insimulandum
|
| Genitiv |
insimulandi
|
insimulandae
|
insimulandi
|
| Dativ |
insimulando
|
insimulandae
|
insimulando
|
| Akkusativ |
insimulandum
|
insimulandam
|
insimulandum
|
| Ablativ |
insimulando
|
insimulanda
|
insimulando
|
| Vokativ |
insimulande
|
insimulanda
|
insimulandum
|
Plural
| Nominativ |
insimulandi
|
insimulandae
|
insimulanda
|
| Genitiv |
insimulandorum
|
insimulandarum
|
insimulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
insimulandos
|
insimulandas
|
insimulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
insimulandi
|
insimulandae
|
insimulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insimulans
|
insimulans
|
insimulans
|
| Genitiv |
insimulantis
|
insimulantis
|
insimulantis
|
| Dativ |
insimulanti
|
insimulanti
|
insimulanti
|
| Akkusativ |
insimulantem
|
insimulantem
|
insimulans
|
| Ablativ |
insimulanti insimulante
|
insimulanti insimulante
|
insimulanti insimulante
|
| Vokativ |
insimulans
|
insimulans
|
insimulans
|
Plural
| Nominativ |
insimulantes
|
insimulantes
|
insimulantia
|
| Genitiv |
insimulantium insimulantum
|
insimulantium insimulantum
|
insimulantium insimulantum
|
| Dativ |
insimulantibus
|
insimulantibus
|
insimulantibus
|
| Akkusativ |
insimulantes
|
insimulantes
|
insimulantia
|
| Ablativ |
insimulantibus
|
insimulantibus
|
insimulantibus
|
| Vokativ |
insimulantes
|
insimulantes
|
insimulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insimulatus
|
insimulata
|
insimulatum
|
| Genitiv |
insimulati
|
insimulatae
|
insimulati
|
| Dativ |
insimulato
|
insimulatae
|
insimulato
|
| Akkusativ |
insimulatum
|
insimulatam
|
insimulatum
|
| Ablativ |
insimulato
|
insimulata
|
insimulato
|
| Vokativ |
insimulate
|
insimulata
|
insimulatum
|
Plural
| Nominativ |
insimulati
|
insimulatae
|
insimulata
|
| Genitiv |
insimulatorum
|
insimulatarum
|
insimulatorum
|
| Dativ |
insimulatis
|
insimulatis
|
insimulatis
|
| Akkusativ |
insimulatos
|
insimulatas
|
insimulata
|
| Ablativ |
insimulatis
|
insimulatis
|
insimulatis
|
| Vokativ |
insimulati
|
insimulatae
|
insimulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insimulaturus
|
insimulatura
|
insimulaturum
|
| Genitiv |
insimulaturi
|
insimulaturae
|
insimulaturi
|
| Dativ |
insimulaturo
|
insimulaturae
|
insimulaturo
|
| Akkusativ |
insimulaturum
|
insimulaturam
|
insimulaturum
|
| Ablativ |
insimulaturo
|
insimulatura
|
insimulaturo
|
| Vokativ |
insimulature
|
insimulatura
|
insimulaturum
|
Plural
| Nominativ |
insimulaturi
|
insimulaturae
|
insimulatura
|
| Genitiv |
insimulaturorum
|
insimulaturarum
|
insimulaturorum
|
| Dativ |
insimulaturis
|
insimulaturis
|
insimulaturis
|
| Akkusativ |
insimulaturos
|
insimulaturas
|
insimulatura
|
| Ablativ |
insimulaturis
|
insimulaturis
|
insimulaturis
|
| Vokativ |
insimulaturi
|
insimulaturae
|
insimulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
insimulatum
|
insimulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulo
|
|
| 2. Person Singular |
insimulas
|
|
| 3. Person Singular |
insimulat
|
|
| 1. Person Plural |
insimulamus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulatis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulor
|
|
| 2. Person Singular |
insimularis insimulare
|
|
| 3. Person Singular |
insimulatur
|
|
| 1. Person Plural |
insimulamur
|
|
| 2. Person Plural |
insimulamini
|
|
| 3. Person Plural |
insimulantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulem
|
|
| 2. Person Singular |
insimules
|
|
| 3. Person Singular |
insimulet
|
|
| 1. Person Plural |
insimulemus
|
|
| 2. Person Plural |
insimuletis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimuler
|
|
| 2. Person Singular |
insimuleris insimulere
|
|
| 3. Person Singular |
insimuletur
|
|
| 1. Person Plural |
insimulemur
|
|
| 2. Person Plural |
insimulemini
|
|
| 3. Person Plural |
insimulentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulabam
|
|
| 2. Person Singular |
insimulabas
|
|
| 3. Person Singular |
insimulabat
|
|
| 1. Person Plural |
insimulabamus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulabatis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulabar
|
|
| 2. Person Singular |
insimulabaris insimulabare
|
|
| 3. Person Singular |
insimulabatur
|
|
| 1. Person Plural |
insimulabamur
|
|
| 2. Person Plural |
insimulabamini
|
|
| 3. Person Plural |
insimulabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimularem
|
|
| 2. Person Singular |
insimulares
|
|
| 3. Person Singular |
insimularet
|
|
| 1. Person Plural |
insimularemus
|
|
| 2. Person Plural |
insimularetis
|
|
| 3. Person Plural |
insimularent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimularer
|
|
| 2. Person Singular |
insimulareris insimularere
|
|
| 3. Person Singular |
insimularetur
|
|
| 1. Person Plural |
insimularemur
|
|
| 2. Person Plural |
insimularemini
|
|
| 3. Person Plural |
insimularentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulabo
|
|
| 2. Person Singular |
insimulabis
|
|
| 3. Person Singular |
insimulabit
|
|
| 1. Person Plural |
insimulabimus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulabitis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulabor
|
|
| 2. Person Singular |
insimulaberis insimulabere
|
|
| 3. Person Singular |
insimulabitur
|
|
| 1. Person Plural |
insimulabimur
|
|
| 2. Person Plural |
insimulabimini
|
|
| 3. Person Plural |
insimulabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulavi
|
|
| 2. Person Singular |
insimulavisti
|
|
| 3. Person Singular |
insimulavit
|
|
| 1. Person Plural |
insimulavimus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulavistis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulaverunt insimulavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
insimulatus es
|
|
| 3. Person Singular |
insimulatus est
|
|
| 1. Person Plural |
insimulati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulati estis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulaverim
|
|
| 2. Person Singular |
insimulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
insimulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
insimulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
insimulatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
insimulatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
insimulati simus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulaveram
|
|
| 2. Person Singular |
insimulaveras
|
|
| 3. Person Singular |
insimulaverat
|
|
| 1. Person Plural |
insimulaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
insimulatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
insimulatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
insimulati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulavissem
|
|
| 2. Person Singular |
insimulavisses
|
|
| 3. Person Singular |
insimulavisset
|
|
| 1. Person Plural |
insimulavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
insimulatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
insimulatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
insimulati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulavero
|
|
| 2. Person Singular |
insimulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
insimulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
insimulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insimulatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
insimulatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
insimulatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
insimulati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
insimulati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
insimulati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
insimulare
|
|
| Vorzeitigkeit |
insimulavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
insimulaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
insimulari insimularier
|
|
| Vorzeitigkeit |
insimulatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
insimulatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
insimula
|
! |
| 2. Person Plural |
insimulate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
insimulato
|
| 3. Person Singular |
insimulato
|
| 2. Person Plural |
insimulatote
|
| 3. Person Plural |
insimulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
insimulare
|
das |
| Genitiv |
insimulandi
|
des es |
| Dativ |
insimulando
|
dem |
| Akkusativ |
insimulandum
|
das |
| Ablativ |
insimulando
|
durch das |
| Vokativ |
insimulande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insimulandus
|
insimulanda
|
insimulandum
|
| Genitiv |
insimulandi
|
insimulandae
|
insimulandi
|
| Dativ |
insimulando
|
insimulandae
|
insimulando
|
| Akkusativ |
insimulandum
|
insimulandam
|
insimulandum
|
| Ablativ |
insimulando
|
insimulanda
|
insimulando
|
| Vokativ |
insimulande
|
insimulanda
|
insimulandum
|
Plural
| Nominativ |
insimulandi
|
insimulandae
|
insimulanda
|
| Genitiv |
insimulandorum
|
insimulandarum
|
insimulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
insimulandos
|
insimulandas
|
insimulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
insimulandi
|
insimulandae
|
insimulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insimulans
|
insimulans
|
insimulans
|
| Genitiv |
insimulantis
|
insimulantis
|
insimulantis
|
| Dativ |
insimulanti
|
insimulanti
|
insimulanti
|
| Akkusativ |
insimulantem
|
insimulantem
|
insimulans
|
| Ablativ |
insimulanti insimulante
|
insimulanti insimulante
|
insimulanti insimulante
|
| Vokativ |
insimulans
|
insimulans
|
insimulans
|
Plural
| Nominativ |
insimulantes
|
insimulantes
|
insimulantia
|
| Genitiv |
insimulantium insimulantum
|
insimulantium insimulantum
|
insimulantium insimulantum
|
| Dativ |
insimulantibus
|
insimulantibus
|
insimulantibus
|
| Akkusativ |
insimulantes
|
insimulantes
|
insimulantia
|
| Ablativ |
insimulantibus
|
insimulantibus
|
insimulantibus
|
| Vokativ |
insimulantes
|
insimulantes
|
insimulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insimulatus
|
insimulata
|
insimulatum
|
| Genitiv |
insimulati
|
insimulatae
|
insimulati
|
| Dativ |
insimulato
|
insimulatae
|
insimulato
|
| Akkusativ |
insimulatum
|
insimulatam
|
insimulatum
|
| Ablativ |
insimulato
|
insimulata
|
insimulato
|
| Vokativ |
insimulate
|
insimulata
|
insimulatum
|
Plural
| Nominativ |
insimulati
|
insimulatae
|
insimulata
|
| Genitiv |
insimulatorum
|
insimulatarum
|
insimulatorum
|
| Dativ |
insimulatis
|
insimulatis
|
insimulatis
|
| Akkusativ |
insimulatos
|
insimulatas
|
insimulata
|
| Ablativ |
insimulatis
|
insimulatis
|
insimulatis
|
| Vokativ |
insimulati
|
insimulatae
|
insimulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insimulaturus
|
insimulatura
|
insimulaturum
|
| Genitiv |
insimulaturi
|
insimulaturae
|
insimulaturi
|
| Dativ |
insimulaturo
|
insimulaturae
|
insimulaturo
|
| Akkusativ |
insimulaturum
|
insimulaturam
|
insimulaturum
|
| Ablativ |
insimulaturo
|
insimulatura
|
insimulaturo
|
| Vokativ |
insimulature
|
insimulatura
|
insimulaturum
|
Plural
| Nominativ |
insimulaturi
|
insimulaturae
|
insimulatura
|
| Genitiv |
insimulaturorum
|
insimulaturarum
|
insimulaturorum
|
| Dativ |
insimulaturis
|
insimulaturis
|
insimulaturis
|
| Akkusativ |
insimulaturos
|
insimulaturas
|
insimulatura
|
| Ablativ |
insimulaturis
|
insimulaturis
|
insimulaturis
|
| Vokativ |
insimulaturi
|
insimulaturae
|
insimulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
insimulatum
|
insimulatu
|