Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insito
|
ich pflanze ein |
| 2. Person Singular |
insitas
|
du pflanzt ein |
| 3. Person Singular |
insitat
|
er/sie/es pflanzt ein |
| 1. Person Plural |
insitamus
|
wir pflanzen ein |
| 2. Person Plural |
insitatis
|
ihr pflanzt ein |
| 3. Person Plural |
insitant
|
sie pflanzen ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitor
|
ich werde eingepflanzt |
| 2. Person Singular |
insitaris insitare
|
du wirst eingepflanzt |
| 3. Person Singular |
insitatur
|
er/sie/es wird eingepflanzt |
| 1. Person Plural |
insitamur
|
wir werden eingepflanzt |
| 2. Person Plural |
insitamini
|
ihr werdet eingepflanzt |
| 3. Person Plural |
insitantur
|
sie werden eingepflanzt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitem
|
ich pflanze ein |
| 2. Person Singular |
insites
|
du pflanzest ein |
| 3. Person Singular |
insitet
|
er/sie/es pflanze ein |
| 1. Person Plural |
insitemus
|
wir pflanzen ein |
| 2. Person Plural |
insitetis
|
ihr pflanzet ein |
| 3. Person Plural |
insitent
|
sie pflanzen ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insiter
|
ich werde eingepflanzt |
| 2. Person Singular |
insiteris insitere
|
du werdest eingepflanzt |
| 3. Person Singular |
insitetur
|
er/sie/es werde eingepflanzt |
| 1. Person Plural |
insitemur
|
wir werden eingepflanzt |
| 2. Person Plural |
insitemini
|
ihr werdet eingepflanzt |
| 3. Person Plural |
insitentur
|
sie werden eingepflanzt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitabam
|
ich pflanzte ein |
| 2. Person Singular |
insitabas
|
du pflanztest ein |
| 3. Person Singular |
insitabat
|
er/sie/es pflanzte ein |
| 1. Person Plural |
insitabamus
|
wir pflanzten ein |
| 2. Person Plural |
insitabatis
|
ihr pflanztet ein |
| 3. Person Plural |
insitabant
|
sie pflanzten ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitabar
|
ich wurde eingepflanzt |
| 2. Person Singular |
insitabaris insitabare
|
du wurdest eingepflanzt |
| 3. Person Singular |
insitabatur
|
er/sie/es wurde eingepflanzt |
| 1. Person Plural |
insitabamur
|
wir wurden eingepflanzt |
| 2. Person Plural |
insitabamini
|
ihr wurdet eingepflanzt |
| 3. Person Plural |
insitabantur
|
sie wurden eingepflanzt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitarem
|
ich pflanzte ein |
| 2. Person Singular |
insitares
|
du pflanztest ein |
| 3. Person Singular |
insitaret
|
er/sie/es pflanzte ein |
| 1. Person Plural |
insitaremus
|
wir pflanzten ein |
| 2. Person Plural |
insitaretis
|
ihr pflanztet ein |
| 3. Person Plural |
insitarent
|
sie pflanzten ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitarer
|
ich würde eingepflanzt |
| 2. Person Singular |
insitareris insitarere
|
du würdest eingepflanzt |
| 3. Person Singular |
insitaretur
|
er/sie/es würde eingepflanzt |
| 1. Person Plural |
insitaremur
|
wir würden eingepflanzt |
| 2. Person Plural |
insitaremini
|
ihr würdet eingepflanzt |
| 3. Person Plural |
insitarentur
|
sie würden eingepflanzt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitabo
|
ich werde einpflanzen |
| 2. Person Singular |
insitabis
|
du wirst einpflanzen |
| 3. Person Singular |
insitabit
|
er/sie/es wird einpflanzen |
| 1. Person Plural |
insitabimus
|
wir werden einpflanzen |
| 2. Person Plural |
insitabitis
|
ihr werdet einpflanzen |
| 3. Person Plural |
insitabunt
|
sie werden einpflanzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitabor
|
ich werde eingepflanzt |
| 2. Person Singular |
insitaberis insitabere
|
du wirst eingepflanzt |
| 3. Person Singular |
insitabitur
|
er/sie/es wird eingepflanzt |
| 1. Person Plural |
insitabimur
|
wir werden eingepflanzt |
| 2. Person Plural |
insitabimini
|
ihr werdet eingepflanzt |
| 3. Person Plural |
insitabuntur
|
sie werden eingepflanzt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitavi
|
ich habe eingepflanzt |
| 2. Person Singular |
insitavisti
|
du hast eingepflanzt |
| 3. Person Singular |
insitavit
|
er/sie/es hat eingepflanzt |
| 1. Person Plural |
insitavimus
|
wir haben eingepflanzt |
| 2. Person Plural |
insitavistis
|
ihr habt eingepflanzt |
| 3. Person Plural |
insitaverunt insitavere
|
sie haben eingepflanzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitatus sum
|
ich bin eingepflanzt worden |
| 2. Person Singular |
insitatus es
|
du bist eingepflanzt worden |
| 3. Person Singular |
insitatus est
|
er/sie/es ist eingepflanzt worden |
| 1. Person Plural |
insitati sumus
|
wir sind eingepflanzt worden |
| 2. Person Plural |
insitati estis
|
ihr seid eingepflanzt worden |
| 3. Person Plural |
insitati sunt
|
sie sind eingepflanzt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitaverim
|
ich habe eingepflanzt |
| 2. Person Singular |
insitaveris
|
du habest eingepflanzt |
| 3. Person Singular |
insitaverit
|
er/sie/es habe eingepflanzt |
| 1. Person Plural |
insitaverimus
|
wir haben eingepflanzt |
| 2. Person Plural |
insitaveritis
|
ihr habet eingepflanzt |
| 3. Person Plural |
insitaverint
|
sie haben eingepflanzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitatus sim
|
ich sei eingepflanzt worden |
| 2. Person Singular |
insitatus sis
|
du seiest eingepflanzt worden |
| 3. Person Singular |
insitatus sit
|
er/sie/es sei eingepflanzt worden |
| 1. Person Plural |
insitati simus
|
wir seien eingepflanzt worden |
| 2. Person Plural |
insitati sitis
|
ihr seiet eingepflanzt worden |
| 3. Person Plural |
insitati sint
|
sie seien eingepflanzt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitaveram
|
ich hatte eingepflanzt |
| 2. Person Singular |
insitaveras
|
du hattest eingepflanzt |
| 3. Person Singular |
insitaverat
|
er/sie/es hatte eingepflanzt |
| 1. Person Plural |
insitaveramus
|
wir hatten eingepflanzt |
| 2. Person Plural |
insitaveratis
|
ihr hattet eingepflanzt |
| 3. Person Plural |
insitaverant
|
sie hatten eingepflanzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitatus eram
|
ich war eingepflanzt worden |
| 2. Person Singular |
insitatus eras
|
du warst eingepflanzt worden |
| 3. Person Singular |
insitatus erat
|
er/sie/es war eingepflanzt worden |
| 1. Person Plural |
insitati eramus
|
wir waren eingepflanzt worden |
| 2. Person Plural |
insitati eratis
|
ihr warst eingepflanzt worden |
| 3. Person Plural |
insitati erant
|
sie waren eingepflanzt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitavissem
|
ich hätte eingepflanzt |
| 2. Person Singular |
insitavisses
|
du hättest eingepflanzt |
| 3. Person Singular |
insitavisset
|
er/sie/es hätte eingepflanzt |
| 1. Person Plural |
insitavissemus
|
wir hätten eingepflanzt |
| 2. Person Plural |
insitavissetis
|
ihr hättet eingepflanzt |
| 3. Person Plural |
insitavissent
|
sie hätten eingepflanzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitatus essem
|
ich wäre eingepflanzt worden |
| 2. Person Singular |
insitatus esses
|
du wärest eingepflanzt worden |
| 3. Person Singular |
insitatus esset
|
er/sie/es wäre eingepflanzt worden |
| 1. Person Plural |
insitati essemus
|
wir wären eingepflanzt worden |
| 2. Person Plural |
insitati essetis
|
ihr wäret eingepflanzt worden |
| 3. Person Plural |
insitati essent
|
sie wären eingepflanzt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitavero
|
ich werde eingepflanzt haben |
| 2. Person Singular |
insitaveris
|
du wirst eingepflanzt haben |
| 3. Person Singular |
insitaverit
|
er/sie/es wird eingepflanzt haben |
| 1. Person Plural |
insitaverimus
|
wir werden eingepflanzt haben |
| 2. Person Plural |
insitaveritis
|
ihr werdet eingepflanzt haben |
| 3. Person Plural |
insitaverint
|
sie werden eingepflanzt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitatus ero
|
ich werde eingepflanzt worden sein |
| 2. Person Singular |
insitatus eris
|
du werdest eingepflanzt worden sein |
| 3. Person Singular |
insitatus erit
|
er/sie/es werde eingepflanzt worden sein |
| 1. Person Plural |
insitati erimus
|
wir werden eingepflanzt worden sein |
| 2. Person Plural |
insitati eritis
|
ihr werdet eingepflanzt worden sein |
| 3. Person Plural |
insitati erunt
|
sie werden eingepflanzt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
insitare
|
einpflanzen |
| Vorzeitigkeit |
insitavisse
|
eingepflanzt haben |
| Nachzeitigkeit |
insitaturum esse
|
einpflanzen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
insitari insitarier
|
eingepflanzt werden |
| Vorzeitigkeit |
insitatum esse
|
eingepflanzt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
insitatum iri
|
künftig eingepflanzt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
insita
|
pflanze ein! |
| 2. Person Plural |
insitate
|
pflanzt ein! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
insitato
|
| 3. Person Singular |
insitato
|
| 2. Person Plural |
insitatote
|
| 3. Person Plural |
insitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
insitare
|
das Einpflanzen |
| Genitiv |
insitandi
|
des Einpflanzens |
| Dativ |
insitando
|
dem Einpflanzen |
| Akkusativ |
insitandum
|
das Einpflanzen |
| Ablativ |
insitando
|
durch das Einpflanzen |
| Vokativ |
insitande
|
Einpflanzen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insitandus
|
insitanda
|
insitandum
|
| Genitiv |
insitandi
|
insitandae
|
insitandi
|
| Dativ |
insitando
|
insitandae
|
insitando
|
| Akkusativ |
insitandum
|
insitandam
|
insitandum
|
| Ablativ |
insitando
|
insitanda
|
insitando
|
| Vokativ |
insitande
|
insitanda
|
insitandum
|
Plural
| Nominativ |
insitandi
|
insitandae
|
insitanda
|
| Genitiv |
insitandorum
|
insitandarum
|
insitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
insitandos
|
insitandas
|
insitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
insitandi
|
insitandae
|
insitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insitans
|
insitans
|
insitans
|
| Genitiv |
insitantis
|
insitantis
|
insitantis
|
| Dativ |
insitanti
|
insitanti
|
insitanti
|
| Akkusativ |
insitantem
|
insitantem
|
insitans
|
| Ablativ |
insitanti insitante
|
insitanti insitante
|
insitanti insitante
|
| Vokativ |
insitans
|
insitans
|
insitans
|
Plural
| Nominativ |
insitantes
|
insitantes
|
insitantia
|
| Genitiv |
insitantium insitantum
|
insitantium insitantum
|
insitantium insitantum
|
| Dativ |
insitantibus
|
insitantibus
|
insitantibus
|
| Akkusativ |
insitantes
|
insitantes
|
insitantia
|
| Ablativ |
insitantibus
|
insitantibus
|
insitantibus
|
| Vokativ |
insitantes
|
insitantes
|
insitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insitatus
|
insitata
|
insitatum
|
| Genitiv |
insitati
|
insitatae
|
insitati
|
| Dativ |
insitato
|
insitatae
|
insitato
|
| Akkusativ |
insitatum
|
insitatam
|
insitatum
|
| Ablativ |
insitato
|
insitata
|
insitato
|
| Vokativ |
insitate
|
insitata
|
insitatum
|
Plural
| Nominativ |
insitati
|
insitatae
|
insitata
|
| Genitiv |
insitatorum
|
insitatarum
|
insitatorum
|
| Dativ |
insitatis
|
insitatis
|
insitatis
|
| Akkusativ |
insitatos
|
insitatas
|
insitata
|
| Ablativ |
insitatis
|
insitatis
|
insitatis
|
| Vokativ |
insitati
|
insitatae
|
insitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insitaturus
|
insitatura
|
insitaturum
|
| Genitiv |
insitaturi
|
insitaturae
|
insitaturi
|
| Dativ |
insitaturo
|
insitaturae
|
insitaturo
|
| Akkusativ |
insitaturum
|
insitaturam
|
insitaturum
|
| Ablativ |
insitaturo
|
insitatura
|
insitaturo
|
| Vokativ |
insitature
|
insitatura
|
insitaturum
|
Plural
| Nominativ |
insitaturi
|
insitaturae
|
insitatura
|
| Genitiv |
insitaturorum
|
insitaturarum
|
insitaturorum
|
| Dativ |
insitaturis
|
insitaturis
|
insitaturis
|
| Akkusativ |
insitaturos
|
insitaturas
|
insitatura
|
| Ablativ |
insitaturis
|
insitaturis
|
insitaturis
|
| Vokativ |
insitaturi
|
insitaturae
|
insitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
insitatum
|
insitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insito
|
ich pfropfe |
| 2. Person Singular |
insitas
|
du pfropfst |
| 3. Person Singular |
insitat
|
er/sie/es pfropft |
| 1. Person Plural |
insitamus
|
wir pfropfen |
| 2. Person Plural |
insitatis
|
ihr pfropft |
| 3. Person Plural |
insitant
|
sie pfropfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitor
|
ich werde gepfropft |
| 2. Person Singular |
insitaris insitare
|
du wirst gepfropft |
| 3. Person Singular |
insitatur
|
er/sie/es wird gepfropft |
| 1. Person Plural |
insitamur
|
wir werden gepfropft |
| 2. Person Plural |
insitamini
|
ihr werdet gepfropft |
| 3. Person Plural |
insitantur
|
sie werden gepfropft |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitem
|
ich pfropfe |
| 2. Person Singular |
insites
|
du pfropfest |
| 3. Person Singular |
insitet
|
er/sie/es pfropfe |
| 1. Person Plural |
insitemus
|
wir pfropfen |
| 2. Person Plural |
insitetis
|
ihr pfropfet |
| 3. Person Plural |
insitent
|
sie pfropfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insiter
|
ich werde gepfropft |
| 2. Person Singular |
insiteris insitere
|
du werdest gepfropft |
| 3. Person Singular |
insitetur
|
er/sie/es werde gepfropft |
| 1. Person Plural |
insitemur
|
wir werden gepfropft |
| 2. Person Plural |
insitemini
|
ihr werdet gepfropft |
| 3. Person Plural |
insitentur
|
sie werden gepfropft |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitabam
|
ich pfropfte |
| 2. Person Singular |
insitabas
|
du pfropftest |
| 3. Person Singular |
insitabat
|
er/sie/es pfropfte |
| 1. Person Plural |
insitabamus
|
wir pfropften |
| 2. Person Plural |
insitabatis
|
ihr pfropftet |
| 3. Person Plural |
insitabant
|
sie pfropften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitabar
|
ich wurde gepfropft |
| 2. Person Singular |
insitabaris insitabare
|
du wurdest gepfropft |
| 3. Person Singular |
insitabatur
|
er/sie/es wurde gepfropft |
| 1. Person Plural |
insitabamur
|
wir wurden gepfropft |
| 2. Person Plural |
insitabamini
|
ihr wurdet gepfropft |
| 3. Person Plural |
insitabantur
|
sie wurden gepfropft |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitarem
|
ich pfropfte |
| 2. Person Singular |
insitares
|
du pfropftest |
| 3. Person Singular |
insitaret
|
er/sie/es pfropfte |
| 1. Person Plural |
insitaremus
|
wir pfropften |
| 2. Person Plural |
insitaretis
|
ihr pfropftet |
| 3. Person Plural |
insitarent
|
sie pfropften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitarer
|
ich würde gepfropft |
| 2. Person Singular |
insitareris insitarere
|
du würdest gepfropft |
| 3. Person Singular |
insitaretur
|
er/sie/es würde gepfropft |
| 1. Person Plural |
insitaremur
|
wir würden gepfropft |
| 2. Person Plural |
insitaremini
|
ihr würdet gepfropft |
| 3. Person Plural |
insitarentur
|
sie würden gepfropft |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitabo
|
ich werde pfropfen |
| 2. Person Singular |
insitabis
|
du wirst pfropfen |
| 3. Person Singular |
insitabit
|
er/sie/es wird pfropfen |
| 1. Person Plural |
insitabimus
|
wir werden pfropfen |
| 2. Person Plural |
insitabitis
|
ihr werdet pfropfen |
| 3. Person Plural |
insitabunt
|
sie werden pfropfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitabor
|
ich werde gepfropft |
| 2. Person Singular |
insitaberis insitabere
|
du wirst gepfropft |
| 3. Person Singular |
insitabitur
|
er/sie/es wird gepfropft |
| 1. Person Plural |
insitabimur
|
wir werden gepfropft |
| 2. Person Plural |
insitabimini
|
ihr werdet gepfropft |
| 3. Person Plural |
insitabuntur
|
sie werden gepfropft |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitavi
|
ich habe gepfropft |
| 2. Person Singular |
insitavisti
|
du hast gepfropft |
| 3. Person Singular |
insitavit
|
er/sie/es hat gepfropft |
| 1. Person Plural |
insitavimus
|
wir haben gepfropft |
| 2. Person Plural |
insitavistis
|
ihr habt gepfropft |
| 3. Person Plural |
insitaverunt insitavere
|
sie haben gepfropft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitatus sum
|
ich bin gepfropft worden |
| 2. Person Singular |
insitatus es
|
du bist gepfropft worden |
| 3. Person Singular |
insitatus est
|
er/sie/es ist gepfropft worden |
| 1. Person Plural |
insitati sumus
|
wir sind gepfropft worden |
| 2. Person Plural |
insitati estis
|
ihr seid gepfropft worden |
| 3. Person Plural |
insitati sunt
|
sie sind gepfropft worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitaverim
|
ich habe gepfropft |
| 2. Person Singular |
insitaveris
|
du habest gepfropft |
| 3. Person Singular |
insitaverit
|
er/sie/es habe gepfropft |
| 1. Person Plural |
insitaverimus
|
wir haben gepfropft |
| 2. Person Plural |
insitaveritis
|
ihr habet gepfropft |
| 3. Person Plural |
insitaverint
|
sie haben gepfropft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitatus sim
|
ich sei gepfropft worden |
| 2. Person Singular |
insitatus sis
|
du seiest gepfropft worden |
| 3. Person Singular |
insitatus sit
|
er/sie/es sei gepfropft worden |
| 1. Person Plural |
insitati simus
|
wir seien gepfropft worden |
| 2. Person Plural |
insitati sitis
|
ihr seiet gepfropft worden |
| 3. Person Plural |
insitati sint
|
sie seien gepfropft worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitaveram
|
ich hatte gepfropft |
| 2. Person Singular |
insitaveras
|
du hattest gepfropft |
| 3. Person Singular |
insitaverat
|
er/sie/es hatte gepfropft |
| 1. Person Plural |
insitaveramus
|
wir hatten gepfropft |
| 2. Person Plural |
insitaveratis
|
ihr hattet gepfropft |
| 3. Person Plural |
insitaverant
|
sie hatten gepfropft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitatus eram
|
ich war gepfropft worden |
| 2. Person Singular |
insitatus eras
|
du warst gepfropft worden |
| 3. Person Singular |
insitatus erat
|
er/sie/es war gepfropft worden |
| 1. Person Plural |
insitati eramus
|
wir waren gepfropft worden |
| 2. Person Plural |
insitati eratis
|
ihr warst gepfropft worden |
| 3. Person Plural |
insitati erant
|
sie waren gepfropft worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitavissem
|
ich hätte gepfropft |
| 2. Person Singular |
insitavisses
|
du hättest gepfropft |
| 3. Person Singular |
insitavisset
|
er/sie/es hätte gepfropft |
| 1. Person Plural |
insitavissemus
|
wir hätten gepfropft |
| 2. Person Plural |
insitavissetis
|
ihr hättet gepfropft |
| 3. Person Plural |
insitavissent
|
sie hätten gepfropft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitatus essem
|
ich wäre gepfropft worden |
| 2. Person Singular |
insitatus esses
|
du wärest gepfropft worden |
| 3. Person Singular |
insitatus esset
|
er/sie/es wäre gepfropft worden |
| 1. Person Plural |
insitati essemus
|
wir wären gepfropft worden |
| 2. Person Plural |
insitati essetis
|
ihr wäret gepfropft worden |
| 3. Person Plural |
insitati essent
|
sie wären gepfropft worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insitavero
|
ich werde gepfropft haben |
| 2. Person Singular |
insitaveris
|
du wirst gepfropft haben |
| 3. Person Singular |
insitaverit
|
er/sie/es wird gepfropft haben |
| 1. Person Plural |
insitaverimus
|
wir werden gepfropft haben |
| 2. Person Plural |
insitaveritis
|
ihr werdet gepfropft haben |
| 3. Person Plural |
insitaverint
|
sie werden gepfropft haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insitatus ero
|
ich werde gepfropft worden sein |
| 2. Person Singular |
insitatus eris
|
du werdest gepfropft worden sein |
| 3. Person Singular |
insitatus erit
|
er/sie/es werde gepfropft worden sein |
| 1. Person Plural |
insitati erimus
|
wir werden gepfropft worden sein |
| 2. Person Plural |
insitati eritis
|
ihr werdet gepfropft worden sein |
| 3. Person Plural |
insitati erunt
|
sie werden gepfropft worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
insitare
|
pfropfen |
| Vorzeitigkeit |
insitavisse
|
gepfropft haben |
| Nachzeitigkeit |
insitaturum esse
|
pfropfen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
insitari insitarier
|
gepfropft werden |
| Vorzeitigkeit |
insitatum esse
|
gepfropft worden sein |
| Nachzeitigkeit |
insitatum iri
|
künftig gepfropft werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
insita
|
pfropfe! |
| 2. Person Plural |
insitate
|
pfropft! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
insitato
|
| 3. Person Singular |
insitato
|
| 2. Person Plural |
insitatote
|
| 3. Person Plural |
insitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
insitare
|
das Pfropfen |
| Genitiv |
insitandi
|
des Pfropfens |
| Dativ |
insitando
|
dem Pfropfen |
| Akkusativ |
insitandum
|
das Pfropfen |
| Ablativ |
insitando
|
durch das Pfropfen |
| Vokativ |
insitande
|
Pfropfen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insitandus
|
insitanda
|
insitandum
|
| Genitiv |
insitandi
|
insitandae
|
insitandi
|
| Dativ |
insitando
|
insitandae
|
insitando
|
| Akkusativ |
insitandum
|
insitandam
|
insitandum
|
| Ablativ |
insitando
|
insitanda
|
insitando
|
| Vokativ |
insitande
|
insitanda
|
insitandum
|
Plural
| Nominativ |
insitandi
|
insitandae
|
insitanda
|
| Genitiv |
insitandorum
|
insitandarum
|
insitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
insitandos
|
insitandas
|
insitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
insitandi
|
insitandae
|
insitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insitans
|
insitans
|
insitans
|
| Genitiv |
insitantis
|
insitantis
|
insitantis
|
| Dativ |
insitanti
|
insitanti
|
insitanti
|
| Akkusativ |
insitantem
|
insitantem
|
insitans
|
| Ablativ |
insitanti insitante
|
insitanti insitante
|
insitanti insitante
|
| Vokativ |
insitans
|
insitans
|
insitans
|
Plural
| Nominativ |
insitantes
|
insitantes
|
insitantia
|
| Genitiv |
insitantium insitantum
|
insitantium insitantum
|
insitantium insitantum
|
| Dativ |
insitantibus
|
insitantibus
|
insitantibus
|
| Akkusativ |
insitantes
|
insitantes
|
insitantia
|
| Ablativ |
insitantibus
|
insitantibus
|
insitantibus
|
| Vokativ |
insitantes
|
insitantes
|
insitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insitatus
|
insitata
|
insitatum
|
| Genitiv |
insitati
|
insitatae
|
insitati
|
| Dativ |
insitato
|
insitatae
|
insitato
|
| Akkusativ |
insitatum
|
insitatam
|
insitatum
|
| Ablativ |
insitato
|
insitata
|
insitato
|
| Vokativ |
insitate
|
insitata
|
insitatum
|
Plural
| Nominativ |
insitati
|
insitatae
|
insitata
|
| Genitiv |
insitatorum
|
insitatarum
|
insitatorum
|
| Dativ |
insitatis
|
insitatis
|
insitatis
|
| Akkusativ |
insitatos
|
insitatas
|
insitata
|
| Ablativ |
insitatis
|
insitatis
|
insitatis
|
| Vokativ |
insitati
|
insitatae
|
insitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insitaturus
|
insitatura
|
insitaturum
|
| Genitiv |
insitaturi
|
insitaturae
|
insitaturi
|
| Dativ |
insitaturo
|
insitaturae
|
insitaturo
|
| Akkusativ |
insitaturum
|
insitaturam
|
insitaturum
|
| Ablativ |
insitaturo
|
insitatura
|
insitaturo
|
| Vokativ |
insitature
|
insitatura
|
insitaturum
|
Plural
| Nominativ |
insitaturi
|
insitaturae
|
insitatura
|
| Genitiv |
insitaturorum
|
insitaturarum
|
insitaturorum
|
| Dativ |
insitaturis
|
insitaturis
|
insitaturis
|
| Akkusativ |
insitaturos
|
insitaturas
|
insitatura
|
| Ablativ |
insitaturis
|
insitaturis
|
insitaturis
|
| Vokativ |
insitaturi
|
insitaturae
|
insitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
insitatum
|
insitatu
|