Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inspico
|
ich spitze zu |
| 2. Person Singular |
inspicas
|
du spitzt zu |
| 3. Person Singular |
inspicat
|
er/sie/es spitzt zu |
| 1. Person Plural |
inspicamus
|
wir spitzen zu |
| 2. Person Plural |
inspicatis
|
ihr spitzt zu |
| 3. Person Plural |
inspicant
|
sie spitzen zu |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicor
|
ich werde zugespitzt |
| 2. Person Singular |
inspicaris inspicare
|
du wirst zugespitzt |
| 3. Person Singular |
inspicatur
|
er/sie/es wird zugespitzt |
| 1. Person Plural |
inspicamur
|
wir werden zugespitzt |
| 2. Person Plural |
inspicamini
|
ihr werdet zugespitzt |
| 3. Person Plural |
inspicantur
|
sie werden zugespitzt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicem
|
ich spitze zu |
| 2. Person Singular |
inspices
|
du spitzest zu |
| 3. Person Singular |
inspicet
|
er/sie/es spitze zu |
| 1. Person Plural |
inspicemus
|
wir spitzen zu |
| 2. Person Plural |
inspicetis
|
ihr spitzet zu |
| 3. Person Plural |
inspicent
|
sie spitzen zu |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicer
|
ich werde zugespitzt |
| 2. Person Singular |
inspiceris inspicere
|
du werdest zugespitzt |
| 3. Person Singular |
inspicetur
|
er/sie/es werde zugespitzt |
| 1. Person Plural |
inspicemur
|
wir werden zugespitzt |
| 2. Person Plural |
inspicemini
|
ihr werdet zugespitzt |
| 3. Person Plural |
inspicentur
|
sie werden zugespitzt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicabam
|
ich spitzte zu |
| 2. Person Singular |
inspicabas
|
du spitztest zu |
| 3. Person Singular |
inspicabat
|
er/sie/es spitzte zu |
| 1. Person Plural |
inspicabamus
|
wir spitzten zu |
| 2. Person Plural |
inspicabatis
|
ihr spitztet zu |
| 3. Person Plural |
inspicabant
|
sie spitzten zu |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicabar
|
ich wurde zugespitzt |
| 2. Person Singular |
inspicabaris inspicabare
|
du wurdest zugespitzt |
| 3. Person Singular |
inspicabatur
|
er/sie/es wurde zugespitzt |
| 1. Person Plural |
inspicabamur
|
wir wurden zugespitzt |
| 2. Person Plural |
inspicabamini
|
ihr wurdet zugespitzt |
| 3. Person Plural |
inspicabantur
|
sie wurden zugespitzt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicarem
|
ich spitzte zu |
| 2. Person Singular |
inspicares
|
du spitztest zu |
| 3. Person Singular |
inspicaret
|
er/sie/es spitzte zu |
| 1. Person Plural |
inspicaremus
|
wir spitzten zu |
| 2. Person Plural |
inspicaretis
|
ihr spitztet zu |
| 3. Person Plural |
inspicarent
|
sie spitzten zu |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicarer
|
ich würde zugespitzt |
| 2. Person Singular |
inspicareris inspicarere
|
du würdest zugespitzt |
| 3. Person Singular |
inspicaretur
|
er/sie/es würde zugespitzt |
| 1. Person Plural |
inspicaremur
|
wir würden zugespitzt |
| 2. Person Plural |
inspicaremini
|
ihr würdet zugespitzt |
| 3. Person Plural |
inspicarentur
|
sie würden zugespitzt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicabo
|
ich werde zuspitzen |
| 2. Person Singular |
inspicabis
|
du wirst zuspitzen |
| 3. Person Singular |
inspicabit
|
er/sie/es wird zuspitzen |
| 1. Person Plural |
inspicabimus
|
wir werden zuspitzen |
| 2. Person Plural |
inspicabitis
|
ihr werdet zuspitzen |
| 3. Person Plural |
inspicabunt
|
sie werden zuspitzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicabor
|
ich werde zugespitzt |
| 2. Person Singular |
inspicaberis inspicabere
|
du wirst zugespitzt |
| 3. Person Singular |
inspicabitur
|
er/sie/es wird zugespitzt |
| 1. Person Plural |
inspicabimur
|
wir werden zugespitzt |
| 2. Person Plural |
inspicabimini
|
ihr werdet zugespitzt |
| 3. Person Plural |
inspicabuntur
|
sie werden zugespitzt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicavi
|
ich habe zugespitzt |
| 2. Person Singular |
inspicavisti
|
du hast zugespitzt |
| 3. Person Singular |
inspicavit
|
er/sie/es hat zugespitzt |
| 1. Person Plural |
inspicavimus
|
wir haben zugespitzt |
| 2. Person Plural |
inspicavistis
|
ihr habt zugespitzt |
| 3. Person Plural |
inspicaverunt inspicavere
|
sie haben zugespitzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicatus sum
|
ich bin zugespitzt worden |
| 2. Person Singular |
inspicatus es
|
du bist zugespitzt worden |
| 3. Person Singular |
inspicatus est
|
er/sie/es ist zugespitzt worden |
| 1. Person Plural |
inspicati sumus
|
wir sind zugespitzt worden |
| 2. Person Plural |
inspicati estis
|
ihr seid zugespitzt worden |
| 3. Person Plural |
inspicati sunt
|
sie sind zugespitzt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicaverim
|
ich habe zugespitzt |
| 2. Person Singular |
inspicaveris
|
du habest zugespitzt |
| 3. Person Singular |
inspicaverit
|
er/sie/es habe zugespitzt |
| 1. Person Plural |
inspicaverimus
|
wir haben zugespitzt |
| 2. Person Plural |
inspicaveritis
|
ihr habet zugespitzt |
| 3. Person Plural |
inspicaverint
|
sie haben zugespitzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicatus sim
|
ich sei zugespitzt worden |
| 2. Person Singular |
inspicatus sis
|
du seiest zugespitzt worden |
| 3. Person Singular |
inspicatus sit
|
er/sie/es sei zugespitzt worden |
| 1. Person Plural |
inspicati simus
|
wir seien zugespitzt worden |
| 2. Person Plural |
inspicati sitis
|
ihr seiet zugespitzt worden |
| 3. Person Plural |
inspicati sint
|
sie seien zugespitzt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicaveram
|
ich hatte zugespitzt |
| 2. Person Singular |
inspicaveras
|
du hattest zugespitzt |
| 3. Person Singular |
inspicaverat
|
er/sie/es hatte zugespitzt |
| 1. Person Plural |
inspicaveramus
|
wir hatten zugespitzt |
| 2. Person Plural |
inspicaveratis
|
ihr hattet zugespitzt |
| 3. Person Plural |
inspicaverant
|
sie hatten zugespitzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicatus eram
|
ich war zugespitzt worden |
| 2. Person Singular |
inspicatus eras
|
du warst zugespitzt worden |
| 3. Person Singular |
inspicatus erat
|
er/sie/es war zugespitzt worden |
| 1. Person Plural |
inspicati eramus
|
wir waren zugespitzt worden |
| 2. Person Plural |
inspicati eratis
|
ihr warst zugespitzt worden |
| 3. Person Plural |
inspicati erant
|
sie waren zugespitzt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicavissem
|
ich hätte zugespitzt |
| 2. Person Singular |
inspicavisses
|
du hättest zugespitzt |
| 3. Person Singular |
inspicavisset
|
er/sie/es hätte zugespitzt |
| 1. Person Plural |
inspicavissemus
|
wir hätten zugespitzt |
| 2. Person Plural |
inspicavissetis
|
ihr hättet zugespitzt |
| 3. Person Plural |
inspicavissent
|
sie hätten zugespitzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicatus essem
|
ich wäre zugespitzt worden |
| 2. Person Singular |
inspicatus esses
|
du wärest zugespitzt worden |
| 3. Person Singular |
inspicatus esset
|
er/sie/es wäre zugespitzt worden |
| 1. Person Plural |
inspicati essemus
|
wir wären zugespitzt worden |
| 2. Person Plural |
inspicati essetis
|
ihr wäret zugespitzt worden |
| 3. Person Plural |
inspicati essent
|
sie wären zugespitzt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicavero
|
ich werde zugespitzt haben |
| 2. Person Singular |
inspicaveris
|
du wirst zugespitzt haben |
| 3. Person Singular |
inspicaverit
|
er/sie/es wird zugespitzt haben |
| 1. Person Plural |
inspicaverimus
|
wir werden zugespitzt haben |
| 2. Person Plural |
inspicaveritis
|
ihr werdet zugespitzt haben |
| 3. Person Plural |
inspicaverint
|
sie werden zugespitzt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inspicatus ero
|
ich werde zugespitzt worden sein |
| 2. Person Singular |
inspicatus eris
|
du werdest zugespitzt worden sein |
| 3. Person Singular |
inspicatus erit
|
er/sie/es werde zugespitzt worden sein |
| 1. Person Plural |
inspicati erimus
|
wir werden zugespitzt worden sein |
| 2. Person Plural |
inspicati eritis
|
ihr werdet zugespitzt worden sein |
| 3. Person Plural |
inspicati erunt
|
sie werden zugespitzt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inspicare
|
zuspitzen |
| Vorzeitigkeit |
inspicavisse
|
zugespitzt haben |
| Nachzeitigkeit |
inspicaturum esse
|
zuspitzen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inspicari inspicarier
|
zugespitzt werden |
| Vorzeitigkeit |
inspicatum esse
|
zugespitzt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
inspicatum iri
|
künftig zugespitzt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
inspica
|
spitze zu! |
| 2. Person Plural |
inspicate
|
spitzt zu! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
inspicato
|
| 3. Person Singular |
inspicato
|
| 2. Person Plural |
inspicatote
|
| 3. Person Plural |
inspicanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
inspicare
|
das Zuspitzen |
| Genitiv |
inspicandi
|
des Zuspitzens |
| Dativ |
inspicando
|
dem Zuspitzen |
| Akkusativ |
inspicandum
|
das Zuspitzen |
| Ablativ |
inspicando
|
durch das Zuspitzen |
| Vokativ |
inspicande
|
Zuspitzen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inspicandus
|
inspicanda
|
inspicandum
|
| Genitiv |
inspicandi
|
inspicandae
|
inspicandi
|
| Dativ |
inspicando
|
inspicandae
|
inspicando
|
| Akkusativ |
inspicandum
|
inspicandam
|
inspicandum
|
| Ablativ |
inspicando
|
inspicanda
|
inspicando
|
| Vokativ |
inspicande
|
inspicanda
|
inspicandum
|
Plural
| Nominativ |
inspicandi
|
inspicandae
|
inspicanda
|
| Genitiv |
inspicandorum
|
inspicandarum
|
inspicandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
inspicandos
|
inspicandas
|
inspicanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
inspicandi
|
inspicandae
|
inspicanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inspicans
|
inspicans
|
inspicans
|
| Genitiv |
inspicantis
|
inspicantis
|
inspicantis
|
| Dativ |
inspicanti
|
inspicanti
|
inspicanti
|
| Akkusativ |
inspicantem
|
inspicantem
|
inspicans
|
| Ablativ |
inspicanti inspicante
|
inspicanti inspicante
|
inspicanti inspicante
|
| Vokativ |
inspicans
|
inspicans
|
inspicans
|
Plural
| Nominativ |
inspicantes
|
inspicantes
|
inspicantia
|
| Genitiv |
inspicantium inspicantum
|
inspicantium inspicantum
|
inspicantium inspicantum
|
| Dativ |
inspicantibus
|
inspicantibus
|
inspicantibus
|
| Akkusativ |
inspicantes
|
inspicantes
|
inspicantia
|
| Ablativ |
inspicantibus
|
inspicantibus
|
inspicantibus
|
| Vokativ |
inspicantes
|
inspicantes
|
inspicantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inspicatus
|
inspicata
|
inspicatum
|
| Genitiv |
inspicati
|
inspicatae
|
inspicati
|
| Dativ |
inspicato
|
inspicatae
|
inspicato
|
| Akkusativ |
inspicatum
|
inspicatam
|
inspicatum
|
| Ablativ |
inspicato
|
inspicata
|
inspicato
|
| Vokativ |
inspicate
|
inspicata
|
inspicatum
|
Plural
| Nominativ |
inspicati
|
inspicatae
|
inspicata
|
| Genitiv |
inspicatorum
|
inspicatarum
|
inspicatorum
|
| Dativ |
inspicatis
|
inspicatis
|
inspicatis
|
| Akkusativ |
inspicatos
|
inspicatas
|
inspicata
|
| Ablativ |
inspicatis
|
inspicatis
|
inspicatis
|
| Vokativ |
inspicati
|
inspicatae
|
inspicata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inspicaturus
|
inspicatura
|
inspicaturum
|
| Genitiv |
inspicaturi
|
inspicaturae
|
inspicaturi
|
| Dativ |
inspicaturo
|
inspicaturae
|
inspicaturo
|
| Akkusativ |
inspicaturum
|
inspicaturam
|
inspicaturum
|
| Ablativ |
inspicaturo
|
inspicatura
|
inspicaturo
|
| Vokativ |
inspicature
|
inspicatura
|
inspicaturum
|
Plural
| Nominativ |
inspicaturi
|
inspicaturae
|
inspicatura
|
| Genitiv |
inspicaturorum
|
inspicaturarum
|
inspicaturorum
|
| Dativ |
inspicaturis
|
inspicaturis
|
inspicaturis
|
| Akkusativ |
inspicaturos
|
inspicaturas
|
inspicatura
|
| Ablativ |
inspicaturis
|
inspicaturis
|
inspicaturis
|
| Vokativ |
inspicaturi
|
inspicaturae
|
inspicatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
inspicatum
|
inspicatu
|