Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insulto
|
ich springe hinein |
| 2. Person Singular |
insultas
|
du springst hinein |
| 3. Person Singular |
insultat
|
er/sie/es springt hinein |
| 1. Person Plural |
insultamus
|
wir springen hinein |
| 2. Person Plural |
insultatis
|
ihr springt hinein |
| 3. Person Plural |
insultant
|
sie springen hinein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultor
|
ich werde hineingesprungen |
| 2. Person Singular |
insultaris insultare
|
du wirst hineingesprungen |
| 3. Person Singular |
insultatur
|
er/sie/es wird hineingesprungen |
| 1. Person Plural |
insultamur
|
wir werden hineingesprungen |
| 2. Person Plural |
insultamini
|
ihr werdet hineingesprungen |
| 3. Person Plural |
insultantur
|
sie werden hineingesprungen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultem
|
ich springe hinein |
| 2. Person Singular |
insultes
|
du springest hinein |
| 3. Person Singular |
insultet
|
er/sie/es springe hinein |
| 1. Person Plural |
insultemus
|
wir springen hinein |
| 2. Person Plural |
insultetis
|
ihr springet hinein |
| 3. Person Plural |
insultent
|
sie springen hinein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insulter
|
ich werde hineingesprungen |
| 2. Person Singular |
insulteris insultere
|
du werdest hineingesprungen |
| 3. Person Singular |
insultetur
|
er/sie/es werde hineingesprungen |
| 1. Person Plural |
insultemur
|
wir werden hineingesprungen |
| 2. Person Plural |
insultemini
|
ihr werdet hineingesprungen |
| 3. Person Plural |
insultentur
|
sie werden hineingesprungen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultabam
|
ich sprang hinein |
| 2. Person Singular |
insultabas
|
du sprangst hinein |
| 3. Person Singular |
insultabat
|
er/sie/es sprang hinein |
| 1. Person Plural |
insultabamus
|
wir sprangen hinein |
| 2. Person Plural |
insultabatis
|
ihr sprangt hinein |
| 3. Person Plural |
insultabant
|
sie sprangen hinein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultabar
|
ich wurde hineingesprungen |
| 2. Person Singular |
insultabaris insultabare
|
du wurdest hineingesprungen |
| 3. Person Singular |
insultabatur
|
er/sie/es wurde hineingesprungen |
| 1. Person Plural |
insultabamur
|
wir wurden hineingesprungen |
| 2. Person Plural |
insultabamini
|
ihr wurdet hineingesprungen |
| 3. Person Plural |
insultabantur
|
sie wurden hineingesprungen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultarem
|
ich spränge hinein |
| 2. Person Singular |
insultares
|
du sprängest hinein |
| 3. Person Singular |
insultaret
|
er/sie/es spränge hinein |
| 1. Person Plural |
insultaremus
|
wir sprängen hinein |
| 2. Person Plural |
insultaretis
|
ihr spränget hinein |
| 3. Person Plural |
insultarent
|
sie sprängen hinein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultarer
|
ich würde hineingesprungen |
| 2. Person Singular |
insultareris insultarere
|
du würdest hineingesprungen |
| 3. Person Singular |
insultaretur
|
er/sie/es würde hineingesprungen |
| 1. Person Plural |
insultaremur
|
wir würden hineingesprungen |
| 2. Person Plural |
insultaremini
|
ihr würdet hineingesprungen |
| 3. Person Plural |
insultarentur
|
sie würden hineingesprungen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultabo
|
ich werde hineinspringen |
| 2. Person Singular |
insultabis
|
du wirst hineinspringen |
| 3. Person Singular |
insultabit
|
er/sie/es wird hineinspringen |
| 1. Person Plural |
insultabimus
|
wir werden hineinspringen |
| 2. Person Plural |
insultabitis
|
ihr werdet hineinspringen |
| 3. Person Plural |
insultabunt
|
sie werden hineinspringen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultabor
|
ich werde hineingesprungen |
| 2. Person Singular |
insultaberis insultabere
|
du wirst hineingesprungen |
| 3. Person Singular |
insultabitur
|
er/sie/es wird hineingesprungen |
| 1. Person Plural |
insultabimur
|
wir werden hineingesprungen |
| 2. Person Plural |
insultabimini
|
ihr werdet hineingesprungen |
| 3. Person Plural |
insultabuntur
|
sie werden hineingesprungen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultavi
|
ich bin hineingesprungen |
| 2. Person Singular |
insultavisti
|
du bist hineingesprungen |
| 3. Person Singular |
insultavit
|
er/sie/es ist hineingesprungen |
| 1. Person Plural |
insultavimus
|
wir sind hineingesprungen |
| 2. Person Plural |
insultavistis
|
ihr seid hineingesprungen |
| 3. Person Plural |
insultaverunt insultavere
|
sie sind hineingesprungen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultatus sum
|
ich bin hineingesprungen worden |
| 2. Person Singular |
insultatus es
|
du bist hineingesprungen worden |
| 3. Person Singular |
insultatus est
|
er/sie/es ist hineingesprungen worden |
| 1. Person Plural |
insultati sumus
|
wir sind hineingesprungen worden |
| 2. Person Plural |
insultati estis
|
ihr seid hineingesprungen worden |
| 3. Person Plural |
insultati sunt
|
sie sind hineingesprungen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultaverim
|
ich sei hineingesprungen |
| 2. Person Singular |
insultaveris
|
du seiest hineingesprungen |
| 3. Person Singular |
insultaverit
|
er/sie/es sei hineingesprungen |
| 1. Person Plural |
insultaverimus
|
wir seien hineingesprungen |
| 2. Person Plural |
insultaveritis
|
ihr seiet hineingesprungen |
| 3. Person Plural |
insultaverint
|
sie seien hineingesprungen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultatus sim
|
ich sei hineingesprungen worden |
| 2. Person Singular |
insultatus sis
|
du seiest hineingesprungen worden |
| 3. Person Singular |
insultatus sit
|
er/sie/es sei hineingesprungen worden |
| 1. Person Plural |
insultati simus
|
wir seien hineingesprungen worden |
| 2. Person Plural |
insultati sitis
|
ihr seiet hineingesprungen worden |
| 3. Person Plural |
insultati sint
|
sie seien hineingesprungen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultaveram
|
ich war hineingesprungen |
| 2. Person Singular |
insultaveras
|
du warst hineingesprungen |
| 3. Person Singular |
insultaverat
|
er/sie/es war hineingesprungen |
| 1. Person Plural |
insultaveramus
|
wir waren hineingesprungen |
| 2. Person Plural |
insultaveratis
|
ihr wart hineingesprungen |
| 3. Person Plural |
insultaverant
|
sie waren hineingesprungen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultatus eram
|
ich war hineingesprungen worden |
| 2. Person Singular |
insultatus eras
|
du warst hineingesprungen worden |
| 3. Person Singular |
insultatus erat
|
er/sie/es war hineingesprungen worden |
| 1. Person Plural |
insultati eramus
|
wir waren hineingesprungen worden |
| 2. Person Plural |
insultati eratis
|
ihr warst hineingesprungen worden |
| 3. Person Plural |
insultati erant
|
sie waren hineingesprungen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultavissem
|
ich wäre hineingesprungen |
| 2. Person Singular |
insultavisses
|
du wärest hineingesprungen |
| 3. Person Singular |
insultavisset
|
er/sie/es wäre hineingesprungen |
| 1. Person Plural |
insultavissemus
|
wir wären hineingesprungen |
| 2. Person Plural |
insultavissetis
|
ihr wäret hineingesprungen |
| 3. Person Plural |
insultavissent
|
sie wären hineingesprungen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultatus essem
|
ich wäre hineingesprungen worden |
| 2. Person Singular |
insultatus esses
|
du wärest hineingesprungen worden |
| 3. Person Singular |
insultatus esset
|
er/sie/es wäre hineingesprungen worden |
| 1. Person Plural |
insultati essemus
|
wir wären hineingesprungen worden |
| 2. Person Plural |
insultati essetis
|
ihr wäret hineingesprungen worden |
| 3. Person Plural |
insultati essent
|
sie wären hineingesprungen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultavero
|
ich werde hineingesprungen sein |
| 2. Person Singular |
insultaveris
|
du wirst hineingesprungen sein |
| 3. Person Singular |
insultaverit
|
er/sie/es wird hineingesprungen sein |
| 1. Person Plural |
insultaverimus
|
wir werden hineingesprungen sein |
| 2. Person Plural |
insultaveritis
|
ihr werdet hineingesprungen sein |
| 3. Person Plural |
insultaverint
|
sie werden hineingesprungen sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultatus ero
|
ich werde hineingesprungen worden sein |
| 2. Person Singular |
insultatus eris
|
du werdest hineingesprungen worden sein |
| 3. Person Singular |
insultatus erit
|
er/sie/es werde hineingesprungen worden sein |
| 1. Person Plural |
insultati erimus
|
wir werden hineingesprungen worden sein |
| 2. Person Plural |
insultati eritis
|
ihr werdet hineingesprungen worden sein |
| 3. Person Plural |
insultati erunt
|
sie werden hineingesprungen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
insultare
|
hineinspringen |
| Vorzeitigkeit |
insultavisse
|
hineingesprungen haben |
| Nachzeitigkeit |
insultaturum esse
|
hineinspringen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
insultari insultarier
|
hineingesprungen werden |
| Vorzeitigkeit |
insultatum esse
|
hineingesprungen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
insultatum iri
|
künftig hineingesprungen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
insulta
|
springe hinein; springe hinin! |
| 2. Person Plural |
insultate
|
springt hinein! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
insultato
|
| 3. Person Singular |
insultato
|
| 2. Person Plural |
insultatote
|
| 3. Person Plural |
insultanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
insultare
|
das Hineinspringen |
| Genitiv |
insultandi
|
des Hineinspringens |
| Dativ |
insultando
|
dem Hineinspringen |
| Akkusativ |
insultandum
|
das Hineinspringen |
| Ablativ |
insultando
|
durch das Hineinspringen |
| Vokativ |
insultande
|
Hineinspringen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insultandus
|
insultanda
|
insultandum
|
| Genitiv |
insultandi
|
insultandae
|
insultandi
|
| Dativ |
insultando
|
insultandae
|
insultando
|
| Akkusativ |
insultandum
|
insultandam
|
insultandum
|
| Ablativ |
insultando
|
insultanda
|
insultando
|
| Vokativ |
insultande
|
insultanda
|
insultandum
|
Plural
| Nominativ |
insultandi
|
insultandae
|
insultanda
|
| Genitiv |
insultandorum
|
insultandarum
|
insultandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
insultandos
|
insultandas
|
insultanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
insultandi
|
insultandae
|
insultanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insultans
|
insultans
|
insultans
|
| Genitiv |
insultantis
|
insultantis
|
insultantis
|
| Dativ |
insultanti
|
insultanti
|
insultanti
|
| Akkusativ |
insultantem
|
insultantem
|
insultans
|
| Ablativ |
insultanti insultante
|
insultanti insultante
|
insultanti insultante
|
| Vokativ |
insultans
|
insultans
|
insultans
|
Plural
| Nominativ |
insultantes
|
insultantes
|
insultantia
|
| Genitiv |
insultantium insultantum
|
insultantium insultantum
|
insultantium insultantum
|
| Dativ |
insultantibus
|
insultantibus
|
insultantibus
|
| Akkusativ |
insultantes
|
insultantes
|
insultantia
|
| Ablativ |
insultantibus
|
insultantibus
|
insultantibus
|
| Vokativ |
insultantes
|
insultantes
|
insultantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insultatus
|
insultata
|
insultatum
|
| Genitiv |
insultati
|
insultatae
|
insultati
|
| Dativ |
insultato
|
insultatae
|
insultato
|
| Akkusativ |
insultatum
|
insultatam
|
insultatum
|
| Ablativ |
insultato
|
insultata
|
insultato
|
| Vokativ |
insultate
|
insultata
|
insultatum
|
Plural
| Nominativ |
insultati
|
insultatae
|
insultata
|
| Genitiv |
insultatorum
|
insultatarum
|
insultatorum
|
| Dativ |
insultatis
|
insultatis
|
insultatis
|
| Akkusativ |
insultatos
|
insultatas
|
insultata
|
| Ablativ |
insultatis
|
insultatis
|
insultatis
|
| Vokativ |
insultati
|
insultatae
|
insultata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insultaturus
|
insultatura
|
insultaturum
|
| Genitiv |
insultaturi
|
insultaturae
|
insultaturi
|
| Dativ |
insultaturo
|
insultaturae
|
insultaturo
|
| Akkusativ |
insultaturum
|
insultaturam
|
insultaturum
|
| Ablativ |
insultaturo
|
insultatura
|
insultaturo
|
| Vokativ |
insultature
|
insultatura
|
insultaturum
|
Plural
| Nominativ |
insultaturi
|
insultaturae
|
insultatura
|
| Genitiv |
insultaturorum
|
insultaturarum
|
insultaturorum
|
| Dativ |
insultaturis
|
insultaturis
|
insultaturis
|
| Akkusativ |
insultaturos
|
insultaturas
|
insultatura
|
| Ablativ |
insultaturis
|
insultaturis
|
insultaturis
|
| Vokativ |
insultaturi
|
insultaturae
|
insultatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
insultatum
|
insultatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insulto
|
|
| 2. Person Singular |
insultas
|
|
| 3. Person Singular |
insultat
|
|
| 1. Person Plural |
insultamus
|
|
| 2. Person Plural |
insultatis
|
|
| 3. Person Plural |
insultant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultor
|
|
| 2. Person Singular |
insultaris insultare
|
|
| 3. Person Singular |
insultatur
|
|
| 1. Person Plural |
insultamur
|
|
| 2. Person Plural |
insultamini
|
|
| 3. Person Plural |
insultantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultem
|
|
| 2. Person Singular |
insultes
|
|
| 3. Person Singular |
insultet
|
|
| 1. Person Plural |
insultemus
|
|
| 2. Person Plural |
insultetis
|
|
| 3. Person Plural |
insultent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insulter
|
|
| 2. Person Singular |
insulteris insultere
|
|
| 3. Person Singular |
insultetur
|
|
| 1. Person Plural |
insultemur
|
|
| 2. Person Plural |
insultemini
|
|
| 3. Person Plural |
insultentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultabam
|
|
| 2. Person Singular |
insultabas
|
|
| 3. Person Singular |
insultabat
|
|
| 1. Person Plural |
insultabamus
|
|
| 2. Person Plural |
insultabatis
|
|
| 3. Person Plural |
insultabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultabar
|
|
| 2. Person Singular |
insultabaris insultabare
|
|
| 3. Person Singular |
insultabatur
|
|
| 1. Person Plural |
insultabamur
|
|
| 2. Person Plural |
insultabamini
|
|
| 3. Person Plural |
insultabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultarem
|
|
| 2. Person Singular |
insultares
|
|
| 3. Person Singular |
insultaret
|
|
| 1. Person Plural |
insultaremus
|
|
| 2. Person Plural |
insultaretis
|
|
| 3. Person Plural |
insultarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultarer
|
|
| 2. Person Singular |
insultareris insultarere
|
|
| 3. Person Singular |
insultaretur
|
|
| 1. Person Plural |
insultaremur
|
|
| 2. Person Plural |
insultaremini
|
|
| 3. Person Plural |
insultarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultabo
|
|
| 2. Person Singular |
insultabis
|
|
| 3. Person Singular |
insultabit
|
|
| 1. Person Plural |
insultabimus
|
|
| 2. Person Plural |
insultabitis
|
|
| 3. Person Plural |
insultabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultabor
|
|
| 2. Person Singular |
insultaberis insultabere
|
|
| 3. Person Singular |
insultabitur
|
|
| 1. Person Plural |
insultabimur
|
|
| 2. Person Plural |
insultabimini
|
|
| 3. Person Plural |
insultabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultavi
|
|
| 2. Person Singular |
insultavisti
|
|
| 3. Person Singular |
insultavit
|
|
| 1. Person Plural |
insultavimus
|
|
| 2. Person Plural |
insultavistis
|
|
| 3. Person Plural |
insultaverunt insultavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
insultatus es
|
|
| 3. Person Singular |
insultatus est
|
|
| 1. Person Plural |
insultati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
insultati estis
|
|
| 3. Person Plural |
insultati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultaverim
|
|
| 2. Person Singular |
insultaveris
|
|
| 3. Person Singular |
insultaverit
|
|
| 1. Person Plural |
insultaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
insultaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
insultaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
insultatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
insultatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
insultati simus
|
|
| 2. Person Plural |
insultati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
insultati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultaveram
|
|
| 2. Person Singular |
insultaveras
|
|
| 3. Person Singular |
insultaverat
|
|
| 1. Person Plural |
insultaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
insultaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
insultaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
insultatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
insultatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
insultati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
insultati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
insultati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultavissem
|
|
| 2. Person Singular |
insultavisses
|
|
| 3. Person Singular |
insultavisset
|
|
| 1. Person Plural |
insultavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
insultavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
insultavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
insultatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
insultatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
insultati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
insultati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
insultati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insultavero
|
|
| 2. Person Singular |
insultaveris
|
|
| 3. Person Singular |
insultaverit
|
|
| 1. Person Plural |
insultaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
insultaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
insultaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insultatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
insultatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
insultatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
insultati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
insultati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
insultati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
insultare
|
|
| Vorzeitigkeit |
insultavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
insultaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
insultari insultarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
insultatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
insultatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
insulta
|
! |
| 2. Person Plural |
insultate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
insultato
|
| 3. Person Singular |
insultato
|
| 2. Person Plural |
insultatote
|
| 3. Person Plural |
insultanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
insultare
|
das |
| Genitiv |
insultandi
|
des es |
| Dativ |
insultando
|
dem |
| Akkusativ |
insultandum
|
das |
| Ablativ |
insultando
|
durch das |
| Vokativ |
insultande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insultandus
|
insultanda
|
insultandum
|
| Genitiv |
insultandi
|
insultandae
|
insultandi
|
| Dativ |
insultando
|
insultandae
|
insultando
|
| Akkusativ |
insultandum
|
insultandam
|
insultandum
|
| Ablativ |
insultando
|
insultanda
|
insultando
|
| Vokativ |
insultande
|
insultanda
|
insultandum
|
Plural
| Nominativ |
insultandi
|
insultandae
|
insultanda
|
| Genitiv |
insultandorum
|
insultandarum
|
insultandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
insultandos
|
insultandas
|
insultanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
insultandi
|
insultandae
|
insultanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insultans
|
insultans
|
insultans
|
| Genitiv |
insultantis
|
insultantis
|
insultantis
|
| Dativ |
insultanti
|
insultanti
|
insultanti
|
| Akkusativ |
insultantem
|
insultantem
|
insultans
|
| Ablativ |
insultanti insultante
|
insultanti insultante
|
insultanti insultante
|
| Vokativ |
insultans
|
insultans
|
insultans
|
Plural
| Nominativ |
insultantes
|
insultantes
|
insultantia
|
| Genitiv |
insultantium insultantum
|
insultantium insultantum
|
insultantium insultantum
|
| Dativ |
insultantibus
|
insultantibus
|
insultantibus
|
| Akkusativ |
insultantes
|
insultantes
|
insultantia
|
| Ablativ |
insultantibus
|
insultantibus
|
insultantibus
|
| Vokativ |
insultantes
|
insultantes
|
insultantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insultatus
|
insultata
|
insultatum
|
| Genitiv |
insultati
|
insultatae
|
insultati
|
| Dativ |
insultato
|
insultatae
|
insultato
|
| Akkusativ |
insultatum
|
insultatam
|
insultatum
|
| Ablativ |
insultato
|
insultata
|
insultato
|
| Vokativ |
insultate
|
insultata
|
insultatum
|
Plural
| Nominativ |
insultati
|
insultatae
|
insultata
|
| Genitiv |
insultatorum
|
insultatarum
|
insultatorum
|
| Dativ |
insultatis
|
insultatis
|
insultatis
|
| Akkusativ |
insultatos
|
insultatas
|
insultata
|
| Ablativ |
insultatis
|
insultatis
|
insultatis
|
| Vokativ |
insultati
|
insultatae
|
insultata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insultaturus
|
insultatura
|
insultaturum
|
| Genitiv |
insultaturi
|
insultaturae
|
insultaturi
|
| Dativ |
insultaturo
|
insultaturae
|
insultaturo
|
| Akkusativ |
insultaturum
|
insultaturam
|
insultaturum
|
| Ablativ |
insultaturo
|
insultatura
|
insultaturo
|
| Vokativ |
insultature
|
insultatura
|
insultaturum
|
Plural
| Nominativ |
insultaturi
|
insultaturae
|
insultatura
|
| Genitiv |
insultaturorum
|
insultaturarum
|
insultaturorum
|
| Dativ |
insultaturis
|
insultaturis
|
insultaturis
|
| Akkusativ |
insultaturos
|
insultaturas
|
insultatura
|
| Ablativ |
insultaturis
|
insultaturis
|
insultaturis
|
| Vokativ |
insultaturi
|
insultaturae
|
insultatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
insultatum
|
insultatu
|