Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insupo
|
ich werfe |
| 2. Person Singular |
insupas
|
du wirfst |
| 3. Person Singular |
insupat
|
er/sie/es wirft |
| 1. Person Plural |
insupamus
|
wir werfen |
| 2. Person Plural |
insupatis
|
ihr werft |
| 3. Person Plural |
insupant
|
sie werfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insupor
|
ich werde geworfen |
| 2. Person Singular |
insuparis insupare
|
du wirst geworfen |
| 3. Person Singular |
insupatur
|
er/sie/es wird geworfen |
| 1. Person Plural |
insupamur
|
wir werden geworfen |
| 2. Person Plural |
insupamini
|
ihr werdet geworfen |
| 3. Person Plural |
insupantur
|
sie werden geworfen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insupem
|
ich werfe |
| 2. Person Singular |
insupes
|
du werfest |
| 3. Person Singular |
insupet
|
er/sie/es werfe |
| 1. Person Plural |
insupemus
|
wir werfen |
| 2. Person Plural |
insupetis
|
ihr werfet |
| 3. Person Plural |
insupent
|
sie werfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insuper
|
ich werde geworfen |
| 2. Person Singular |
insuperis insupere
|
du werdest geworfen |
| 3. Person Singular |
insupetur
|
er/sie/es werde geworfen |
| 1. Person Plural |
insupemur
|
wir werden geworfen |
| 2. Person Plural |
insupemini
|
ihr werdet geworfen |
| 3. Person Plural |
insupentur
|
sie werden geworfen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insupabam
|
ich warf |
| 2. Person Singular |
insupabas
|
du warfst |
| 3. Person Singular |
insupabat
|
er/sie/es warf |
| 1. Person Plural |
insupabamus
|
wir warfen |
| 2. Person Plural |
insupabatis
|
ihr warft |
| 3. Person Plural |
insupabant
|
sie warfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insupabar
|
ich wurde geworfen |
| 2. Person Singular |
insupabaris insupabare
|
du wurdest geworfen |
| 3. Person Singular |
insupabatur
|
er/sie/es wurde geworfen |
| 1. Person Plural |
insupabamur
|
wir wurden geworfen |
| 2. Person Plural |
insupabamini
|
ihr wurdet geworfen |
| 3. Person Plural |
insupabantur
|
sie wurden geworfen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insuparem
|
ich würfe |
| 2. Person Singular |
insupares
|
du würfest |
| 3. Person Singular |
insuparet
|
er/sie/es würfe |
| 1. Person Plural |
insuparemus
|
wir würfen |
| 2. Person Plural |
insuparetis
|
ihr würfet |
| 3. Person Plural |
insuparent
|
sie würfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insuparer
|
ich würde geworfen |
| 2. Person Singular |
insupareris insuparere
|
du würdest geworfen |
| 3. Person Singular |
insuparetur
|
er/sie/es würde geworfen |
| 1. Person Plural |
insuparemur
|
wir würden geworfen |
| 2. Person Plural |
insuparemini
|
ihr würdet geworfen |
| 3. Person Plural |
insuparentur
|
sie würden geworfen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insupabo
|
ich werde werfen |
| 2. Person Singular |
insupabis
|
du wirst werfen |
| 3. Person Singular |
insupabit
|
er/sie/es wird werfen |
| 1. Person Plural |
insupabimus
|
wir werden werfen |
| 2. Person Plural |
insupabitis
|
ihr werdet werfen |
| 3. Person Plural |
insupabunt
|
sie werden werfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insupabor
|
ich werde geworfen |
| 2. Person Singular |
insupaberis insupabere
|
du wirst geworfen |
| 3. Person Singular |
insupabitur
|
er/sie/es wird geworfen |
| 1. Person Plural |
insupabimur
|
wir werden geworfen |
| 2. Person Plural |
insupabimini
|
ihr werdet geworfen |
| 3. Person Plural |
insupabuntur
|
sie werden geworfen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insupavi
|
ich habe geworfen |
| 2. Person Singular |
insupavisti
|
du hast geworfen |
| 3. Person Singular |
insupavit
|
er/sie/es hat geworfen |
| 1. Person Plural |
insupavimus
|
wir haben geworfen |
| 2. Person Plural |
insupavistis
|
ihr habt geworfen |
| 3. Person Plural |
insupaverunt insupavere
|
sie haben geworfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insupatus sum
|
ich bin geworfen worden |
| 2. Person Singular |
insupatus es
|
du bist geworfen worden |
| 3. Person Singular |
insupatus est
|
er/sie/es ist geworfen worden |
| 1. Person Plural |
insupati sumus
|
wir sind geworfen worden |
| 2. Person Plural |
insupati estis
|
ihr seid geworfen worden |
| 3. Person Plural |
insupati sunt
|
sie sind geworfen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insupaverim
|
ich habe geworfen |
| 2. Person Singular |
insupaveris
|
du habest geworfen |
| 3. Person Singular |
insupaverit
|
er/sie/es habe geworfen |
| 1. Person Plural |
insupaverimus
|
wir haben geworfen |
| 2. Person Plural |
insupaveritis
|
ihr habet geworfen |
| 3. Person Plural |
insupaverint
|
sie haben geworfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insupatus sim
|
ich sei geworfen worden |
| 2. Person Singular |
insupatus sis
|
du seiest geworfen worden |
| 3. Person Singular |
insupatus sit
|
er/sie/es sei geworfen worden |
| 1. Person Plural |
insupati simus
|
wir seien geworfen worden |
| 2. Person Plural |
insupati sitis
|
ihr seiet geworfen worden |
| 3. Person Plural |
insupati sint
|
sie seien geworfen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insupaveram
|
ich hatte geworfen |
| 2. Person Singular |
insupaveras
|
du hattest geworfen |
| 3. Person Singular |
insupaverat
|
er/sie/es hatte geworfen |
| 1. Person Plural |
insupaveramus
|
wir hatten geworfen |
| 2. Person Plural |
insupaveratis
|
ihr hattet geworfen |
| 3. Person Plural |
insupaverant
|
sie hatten geworfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insupatus eram
|
ich war geworfen worden |
| 2. Person Singular |
insupatus eras
|
du warst geworfen worden |
| 3. Person Singular |
insupatus erat
|
er/sie/es war geworfen worden |
| 1. Person Plural |
insupati eramus
|
wir waren geworfen worden |
| 2. Person Plural |
insupati eratis
|
ihr warst geworfen worden |
| 3. Person Plural |
insupati erant
|
sie waren geworfen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insupavissem
|
ich hätte geworfen |
| 2. Person Singular |
insupavisses
|
du hättest geworfen |
| 3. Person Singular |
insupavisset
|
er/sie/es hätte geworfen |
| 1. Person Plural |
insupavissemus
|
wir hätten geworfen |
| 2. Person Plural |
insupavissetis
|
ihr hättet geworfen |
| 3. Person Plural |
insupavissent
|
sie hätten geworfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insupatus essem
|
ich wäre geworfen worden |
| 2. Person Singular |
insupatus esses
|
du wärest geworfen worden |
| 3. Person Singular |
insupatus esset
|
er/sie/es wäre geworfen worden |
| 1. Person Plural |
insupati essemus
|
wir wären geworfen worden |
| 2. Person Plural |
insupati essetis
|
ihr wäret geworfen worden |
| 3. Person Plural |
insupati essent
|
sie wären geworfen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
insupavero
|
ich werde geworfen haben |
| 2. Person Singular |
insupaveris
|
du wirst geworfen haben |
| 3. Person Singular |
insupaverit
|
er/sie/es wird geworfen haben |
| 1. Person Plural |
insupaverimus
|
wir werden geworfen haben |
| 2. Person Plural |
insupaveritis
|
ihr werdet geworfen haben |
| 3. Person Plural |
insupaverint
|
sie werden geworfen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
insupatus ero
|
ich werde geworfen worden sein |
| 2. Person Singular |
insupatus eris
|
du werdest geworfen worden sein |
| 3. Person Singular |
insupatus erit
|
er/sie/es werde geworfen worden sein |
| 1. Person Plural |
insupati erimus
|
wir werden geworfen worden sein |
| 2. Person Plural |
insupati eritis
|
ihr werdet geworfen worden sein |
| 3. Person Plural |
insupati erunt
|
sie werden geworfen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
insupare
|
werfen |
| Vorzeitigkeit |
insupavisse
|
geworfen haben |
| Nachzeitigkeit |
insupaturum esse
|
werfen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
insupari insuparier
|
geworfen werden |
| Vorzeitigkeit |
insupatum esse
|
geworfen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
insupatum iri
|
künftig geworfen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
insupa
|
wirf! |
| 2. Person Plural |
insupate
|
werft! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
insupato
|
| 3. Person Singular |
insupato
|
| 2. Person Plural |
insupatote
|
| 3. Person Plural |
insupanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
insupare
|
das Werfen |
| Genitiv |
insupandi
|
des Werfens |
| Dativ |
insupando
|
dem Werfen |
| Akkusativ |
insupandum
|
das Werfen |
| Ablativ |
insupando
|
durch das Werfen |
| Vokativ |
insupande
|
Werfen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insupandus
|
insupanda
|
insupandum
|
| Genitiv |
insupandi
|
insupandae
|
insupandi
|
| Dativ |
insupando
|
insupandae
|
insupando
|
| Akkusativ |
insupandum
|
insupandam
|
insupandum
|
| Ablativ |
insupando
|
insupanda
|
insupando
|
| Vokativ |
insupande
|
insupanda
|
insupandum
|
Plural
| Nominativ |
insupandi
|
insupandae
|
insupanda
|
| Genitiv |
insupandorum
|
insupandarum
|
insupandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
insupandos
|
insupandas
|
insupanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
insupandi
|
insupandae
|
insupanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insupans
|
insupans
|
insupans
|
| Genitiv |
insupantis
|
insupantis
|
insupantis
|
| Dativ |
insupanti
|
insupanti
|
insupanti
|
| Akkusativ |
insupantem
|
insupantem
|
insupans
|
| Ablativ |
insupanti insupante
|
insupanti insupante
|
insupanti insupante
|
| Vokativ |
insupans
|
insupans
|
insupans
|
Plural
| Nominativ |
insupantes
|
insupantes
|
insupantia
|
| Genitiv |
insupantium insupantum
|
insupantium insupantum
|
insupantium insupantum
|
| Dativ |
insupantibus
|
insupantibus
|
insupantibus
|
| Akkusativ |
insupantes
|
insupantes
|
insupantia
|
| Ablativ |
insupantibus
|
insupantibus
|
insupantibus
|
| Vokativ |
insupantes
|
insupantes
|
insupantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insupatus
|
insupata
|
insupatum
|
| Genitiv |
insupati
|
insupatae
|
insupati
|
| Dativ |
insupato
|
insupatae
|
insupato
|
| Akkusativ |
insupatum
|
insupatam
|
insupatum
|
| Ablativ |
insupato
|
insupata
|
insupato
|
| Vokativ |
insupate
|
insupata
|
insupatum
|
Plural
| Nominativ |
insupati
|
insupatae
|
insupata
|
| Genitiv |
insupatorum
|
insupatarum
|
insupatorum
|
| Dativ |
insupatis
|
insupatis
|
insupatis
|
| Akkusativ |
insupatos
|
insupatas
|
insupata
|
| Ablativ |
insupatis
|
insupatis
|
insupatis
|
| Vokativ |
insupati
|
insupatae
|
insupata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
insupaturus
|
insupatura
|
insupaturum
|
| Genitiv |
insupaturi
|
insupaturae
|
insupaturi
|
| Dativ |
insupaturo
|
insupaturae
|
insupaturo
|
| Akkusativ |
insupaturum
|
insupaturam
|
insupaturum
|
| Ablativ |
insupaturo
|
insupatura
|
insupaturo
|
| Vokativ |
insupature
|
insupatura
|
insupaturum
|
Plural
| Nominativ |
insupaturi
|
insupaturae
|
insupatura
|
| Genitiv |
insupaturorum
|
insupaturarum
|
insupaturorum
|
| Dativ |
insupaturis
|
insupaturis
|
insupaturis
|
| Akkusativ |
insupaturos
|
insupaturas
|
insupatura
|
| Ablativ |
insupaturis
|
insupaturis
|
insupaturis
|
| Vokativ |
insupaturi
|
insupaturae
|
insupatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
insupatum
|
insupatu
|