Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercurso
|
|
| 2. Person Singular |
intercursas
|
|
| 3. Person Singular |
intercursat
|
|
| 1. Person Plural |
intercursamus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursatis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursor
|
|
| 2. Person Singular |
intercursaris intercursare
|
|
| 3. Person Singular |
intercursatur
|
|
| 1. Person Plural |
intercursamur
|
|
| 2. Person Plural |
intercursamini
|
|
| 3. Person Plural |
intercursantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursem
|
|
| 2. Person Singular |
intercurses
|
|
| 3. Person Singular |
intercurset
|
|
| 1. Person Plural |
intercursemus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursetis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercurser
|
|
| 2. Person Singular |
intercurseris intercursere
|
|
| 3. Person Singular |
intercursetur
|
|
| 1. Person Plural |
intercursemur
|
|
| 2. Person Plural |
intercursemini
|
|
| 3. Person Plural |
intercursentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursabam
|
|
| 2. Person Singular |
intercursabas
|
|
| 3. Person Singular |
intercursabat
|
|
| 1. Person Plural |
intercursabamus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursabatis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursabar
|
|
| 2. Person Singular |
intercursabaris intercursabare
|
|
| 3. Person Singular |
intercursabatur
|
|
| 1. Person Plural |
intercursabamur
|
|
| 2. Person Plural |
intercursabamini
|
|
| 3. Person Plural |
intercursabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursarem
|
|
| 2. Person Singular |
intercursares
|
|
| 3. Person Singular |
intercursaret
|
|
| 1. Person Plural |
intercursaremus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursaretis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursarer
|
|
| 2. Person Singular |
intercursareris intercursarere
|
|
| 3. Person Singular |
intercursaretur
|
|
| 1. Person Plural |
intercursaremur
|
|
| 2. Person Plural |
intercursaremini
|
|
| 3. Person Plural |
intercursarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursabo
|
|
| 2. Person Singular |
intercursabis
|
|
| 3. Person Singular |
intercursabit
|
|
| 1. Person Plural |
intercursabimus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursabitis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursabor
|
|
| 2. Person Singular |
intercursaberis intercursabere
|
|
| 3. Person Singular |
intercursabitur
|
|
| 1. Person Plural |
intercursabimur
|
|
| 2. Person Plural |
intercursabimini
|
|
| 3. Person Plural |
intercursabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursavi
|
|
| 2. Person Singular |
intercursavisti
|
|
| 3. Person Singular |
intercursavit
|
|
| 1. Person Plural |
intercursavimus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursavistis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursaverunt intercursavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
intercursatus es
|
|
| 3. Person Singular |
intercursatus est
|
|
| 1. Person Plural |
intercursati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursati estis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursaverim
|
|
| 2. Person Singular |
intercursaveris
|
|
| 3. Person Singular |
intercursaverit
|
|
| 1. Person Plural |
intercursaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
intercursatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
intercursatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
intercursati simus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursaveram
|
|
| 2. Person Singular |
intercursaveras
|
|
| 3. Person Singular |
intercursaverat
|
|
| 1. Person Plural |
intercursaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
intercursatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
intercursatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
intercursati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursavissem
|
|
| 2. Person Singular |
intercursavisses
|
|
| 3. Person Singular |
intercursavisset
|
|
| 1. Person Plural |
intercursavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
intercursatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
intercursatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
intercursati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursavero
|
|
| 2. Person Singular |
intercursaveris
|
|
| 3. Person Singular |
intercursaverit
|
|
| 1. Person Plural |
intercursaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
intercursatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
intercursatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
intercursati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
intercursare
|
|
| Vorzeitigkeit |
intercursavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
intercursaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
intercursari intercursarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
intercursatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
intercursatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
intercursa
|
! |
| 2. Person Plural |
intercursate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
intercursato
|
| 3. Person Singular |
intercursato
|
| 2. Person Plural |
intercursatote
|
| 3. Person Plural |
intercursanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
intercursare
|
das |
| Genitiv |
intercursandi
|
des es |
| Dativ |
intercursando
|
dem |
| Akkusativ |
intercursandum
|
das |
| Ablativ |
intercursando
|
durch das |
| Vokativ |
intercursande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
intercursandus
|
intercursanda
|
intercursandum
|
| Genitiv |
intercursandi
|
intercursandae
|
intercursandi
|
| Dativ |
intercursando
|
intercursandae
|
intercursando
|
| Akkusativ |
intercursandum
|
intercursandam
|
intercursandum
|
| Ablativ |
intercursando
|
intercursanda
|
intercursando
|
| Vokativ |
intercursande
|
intercursanda
|
intercursandum
|
Plural
| Nominativ |
intercursandi
|
intercursandae
|
intercursanda
|
| Genitiv |
intercursandorum
|
intercursandarum
|
intercursandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
intercursandos
|
intercursandas
|
intercursanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
intercursandi
|
intercursandae
|
intercursanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
intercursans
|
intercursans
|
intercursans
|
| Genitiv |
intercursantis
|
intercursantis
|
intercursantis
|
| Dativ |
intercursanti
|
intercursanti
|
intercursanti
|
| Akkusativ |
intercursantem
|
intercursantem
|
intercursans
|
| Ablativ |
intercursanti intercursante
|
intercursanti intercursante
|
intercursanti intercursante
|
| Vokativ |
intercursans
|
intercursans
|
intercursans
|
Plural
| Nominativ |
intercursantes
|
intercursantes
|
intercursantia
|
| Genitiv |
intercursantium intercursantum
|
intercursantium intercursantum
|
intercursantium intercursantum
|
| Dativ |
intercursantibus
|
intercursantibus
|
intercursantibus
|
| Akkusativ |
intercursantes
|
intercursantes
|
intercursantia
|
| Ablativ |
intercursantibus
|
intercursantibus
|
intercursantibus
|
| Vokativ |
intercursantes
|
intercursantes
|
intercursantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
intercursatus
|
intercursata
|
intercursatum
|
| Genitiv |
intercursati
|
intercursatae
|
intercursati
|
| Dativ |
intercursato
|
intercursatae
|
intercursato
|
| Akkusativ |
intercursatum
|
intercursatam
|
intercursatum
|
| Ablativ |
intercursato
|
intercursata
|
intercursato
|
| Vokativ |
intercursate
|
intercursata
|
intercursatum
|
Plural
| Nominativ |
intercursati
|
intercursatae
|
intercursata
|
| Genitiv |
intercursatorum
|
intercursatarum
|
intercursatorum
|
| Dativ |
intercursatis
|
intercursatis
|
intercursatis
|
| Akkusativ |
intercursatos
|
intercursatas
|
intercursata
|
| Ablativ |
intercursatis
|
intercursatis
|
intercursatis
|
| Vokativ |
intercursati
|
intercursatae
|
intercursata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
intercursaturus
|
intercursatura
|
intercursaturum
|
| Genitiv |
intercursaturi
|
intercursaturae
|
intercursaturi
|
| Dativ |
intercursaturo
|
intercursaturae
|
intercursaturo
|
| Akkusativ |
intercursaturum
|
intercursaturam
|
intercursaturum
|
| Ablativ |
intercursaturo
|
intercursatura
|
intercursaturo
|
| Vokativ |
intercursature
|
intercursatura
|
intercursaturum
|
Plural
| Nominativ |
intercursaturi
|
intercursaturae
|
intercursatura
|
| Genitiv |
intercursaturorum
|
intercursaturarum
|
intercursaturorum
|
| Dativ |
intercursaturis
|
intercursaturis
|
intercursaturis
|
| Akkusativ |
intercursaturos
|
intercursaturas
|
intercursatura
|
| Ablativ |
intercursaturis
|
intercursaturis
|
intercursaturis
|
| Vokativ |
intercursaturi
|
intercursaturae
|
intercursatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
intercursatum
|
intercursatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercurso
|
|
| 2. Person Singular |
intercursas
|
|
| 3. Person Singular |
intercursat
|
|
| 1. Person Plural |
intercursamus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursatis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursor
|
|
| 2. Person Singular |
intercursaris intercursare
|
|
| 3. Person Singular |
intercursatur
|
|
| 1. Person Plural |
intercursamur
|
|
| 2. Person Plural |
intercursamini
|
|
| 3. Person Plural |
intercursantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursem
|
|
| 2. Person Singular |
intercurses
|
|
| 3. Person Singular |
intercurset
|
|
| 1. Person Plural |
intercursemus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursetis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercurser
|
|
| 2. Person Singular |
intercurseris intercursere
|
|
| 3. Person Singular |
intercursetur
|
|
| 1. Person Plural |
intercursemur
|
|
| 2. Person Plural |
intercursemini
|
|
| 3. Person Plural |
intercursentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursabam
|
|
| 2. Person Singular |
intercursabas
|
|
| 3. Person Singular |
intercursabat
|
|
| 1. Person Plural |
intercursabamus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursabatis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursabar
|
|
| 2. Person Singular |
intercursabaris intercursabare
|
|
| 3. Person Singular |
intercursabatur
|
|
| 1. Person Plural |
intercursabamur
|
|
| 2. Person Plural |
intercursabamini
|
|
| 3. Person Plural |
intercursabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursarem
|
|
| 2. Person Singular |
intercursares
|
|
| 3. Person Singular |
intercursaret
|
|
| 1. Person Plural |
intercursaremus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursaretis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursarer
|
|
| 2. Person Singular |
intercursareris intercursarere
|
|
| 3. Person Singular |
intercursaretur
|
|
| 1. Person Plural |
intercursaremur
|
|
| 2. Person Plural |
intercursaremini
|
|
| 3. Person Plural |
intercursarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursabo
|
|
| 2. Person Singular |
intercursabis
|
|
| 3. Person Singular |
intercursabit
|
|
| 1. Person Plural |
intercursabimus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursabitis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursabor
|
|
| 2. Person Singular |
intercursaberis intercursabere
|
|
| 3. Person Singular |
intercursabitur
|
|
| 1. Person Plural |
intercursabimur
|
|
| 2. Person Plural |
intercursabimini
|
|
| 3. Person Plural |
intercursabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursavi
|
|
| 2. Person Singular |
intercursavisti
|
|
| 3. Person Singular |
intercursavit
|
|
| 1. Person Plural |
intercursavimus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursavistis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursaverunt intercursavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
intercursatus es
|
|
| 3. Person Singular |
intercursatus est
|
|
| 1. Person Plural |
intercursati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursati estis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursaverim
|
|
| 2. Person Singular |
intercursaveris
|
|
| 3. Person Singular |
intercursaverit
|
|
| 1. Person Plural |
intercursaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
intercursatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
intercursatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
intercursati simus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursaveram
|
|
| 2. Person Singular |
intercursaveras
|
|
| 3. Person Singular |
intercursaverat
|
|
| 1. Person Plural |
intercursaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
intercursatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
intercursatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
intercursati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursavissem
|
|
| 2. Person Singular |
intercursavisses
|
|
| 3. Person Singular |
intercursavisset
|
|
| 1. Person Plural |
intercursavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
intercursatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
intercursatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
intercursati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursavero
|
|
| 2. Person Singular |
intercursaveris
|
|
| 3. Person Singular |
intercursaverit
|
|
| 1. Person Plural |
intercursaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intercursatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
intercursatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
intercursatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
intercursati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
intercursati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
intercursati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
intercursare
|
|
| Vorzeitigkeit |
intercursavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
intercursaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
intercursari intercursarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
intercursatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
intercursatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
intercursa
|
! |
| 2. Person Plural |
intercursate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
intercursato
|
| 3. Person Singular |
intercursato
|
| 2. Person Plural |
intercursatote
|
| 3. Person Plural |
intercursanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
intercursare
|
das |
| Genitiv |
intercursandi
|
des es |
| Dativ |
intercursando
|
dem |
| Akkusativ |
intercursandum
|
das |
| Ablativ |
intercursando
|
durch das |
| Vokativ |
intercursande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
intercursandus
|
intercursanda
|
intercursandum
|
| Genitiv |
intercursandi
|
intercursandae
|
intercursandi
|
| Dativ |
intercursando
|
intercursandae
|
intercursando
|
| Akkusativ |
intercursandum
|
intercursandam
|
intercursandum
|
| Ablativ |
intercursando
|
intercursanda
|
intercursando
|
| Vokativ |
intercursande
|
intercursanda
|
intercursandum
|
Plural
| Nominativ |
intercursandi
|
intercursandae
|
intercursanda
|
| Genitiv |
intercursandorum
|
intercursandarum
|
intercursandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
intercursandos
|
intercursandas
|
intercursanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
intercursandi
|
intercursandae
|
intercursanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
intercursans
|
intercursans
|
intercursans
|
| Genitiv |
intercursantis
|
intercursantis
|
intercursantis
|
| Dativ |
intercursanti
|
intercursanti
|
intercursanti
|
| Akkusativ |
intercursantem
|
intercursantem
|
intercursans
|
| Ablativ |
intercursanti intercursante
|
intercursanti intercursante
|
intercursanti intercursante
|
| Vokativ |
intercursans
|
intercursans
|
intercursans
|
Plural
| Nominativ |
intercursantes
|
intercursantes
|
intercursantia
|
| Genitiv |
intercursantium intercursantum
|
intercursantium intercursantum
|
intercursantium intercursantum
|
| Dativ |
intercursantibus
|
intercursantibus
|
intercursantibus
|
| Akkusativ |
intercursantes
|
intercursantes
|
intercursantia
|
| Ablativ |
intercursantibus
|
intercursantibus
|
intercursantibus
|
| Vokativ |
intercursantes
|
intercursantes
|
intercursantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
intercursatus
|
intercursata
|
intercursatum
|
| Genitiv |
intercursati
|
intercursatae
|
intercursati
|
| Dativ |
intercursato
|
intercursatae
|
intercursato
|
| Akkusativ |
intercursatum
|
intercursatam
|
intercursatum
|
| Ablativ |
intercursato
|
intercursata
|
intercursato
|
| Vokativ |
intercursate
|
intercursata
|
intercursatum
|
Plural
| Nominativ |
intercursati
|
intercursatae
|
intercursata
|
| Genitiv |
intercursatorum
|
intercursatarum
|
intercursatorum
|
| Dativ |
intercursatis
|
intercursatis
|
intercursatis
|
| Akkusativ |
intercursatos
|
intercursatas
|
intercursata
|
| Ablativ |
intercursatis
|
intercursatis
|
intercursatis
|
| Vokativ |
intercursati
|
intercursatae
|
intercursata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
intercursaturus
|
intercursatura
|
intercursaturum
|
| Genitiv |
intercursaturi
|
intercursaturae
|
intercursaturi
|
| Dativ |
intercursaturo
|
intercursaturae
|
intercursaturo
|
| Akkusativ |
intercursaturum
|
intercursaturam
|
intercursaturum
|
| Ablativ |
intercursaturo
|
intercursatura
|
intercursaturo
|
| Vokativ |
intercursature
|
intercursatura
|
intercursaturum
|
Plural
| Nominativ |
intercursaturi
|
intercursaturae
|
intercursatura
|
| Genitiv |
intercursaturorum
|
intercursaturarum
|
intercursaturorum
|
| Dativ |
intercursaturis
|
intercursaturis
|
intercursaturis
|
| Akkusativ |
intercursaturos
|
intercursaturas
|
intercursatura
|
| Ablativ |
intercursaturis
|
intercursaturis
|
intercursaturis
|
| Vokativ |
intercursaturi
|
intercursaturae
|
intercursatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
intercursatum
|
intercursatu
|