| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| interloqui | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | Bemerkungen einstreuen dazwischenreden einstweilige Verfügung ausstellen einstweilige Verordnung ausfertigen unterbrechen |
| interloqui | Verb | konsonantische Konjugation | Präsens |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquo |
|
| 2. Person Singular | interloquis |
|
| 3. Person Singular | interloquit |
|
| 1. Person Plural | interloquimus |
|
| 2. Person Plural | interloquitis |
|
| 3. Person Plural | interloquunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquor |
|
| 2. Person Singular | interloqueris interloquere |
|
| 3. Person Singular | interloquitur |
|
| 1. Person Plural | interloquimur |
|
| 2. Person Plural | interloquimini |
|
| 3. Person Plural | interloquuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquam |
|
| 2. Person Singular | interloquas |
|
| 3. Person Singular | interloquat |
|
| 1. Person Plural | interloquamus |
|
| 2. Person Plural | interloquatis |
|
| 3. Person Plural | interloquant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquar |
|
| 2. Person Singular | interloquaris interloquare |
|
| 3. Person Singular | interloquatur |
|
| 1. Person Plural | interloquamur |
|
| 2. Person Plural | interloquamini |
|
| 3. Person Plural | interloquantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquebam |
|
| 2. Person Singular | interloquebas |
|
| 3. Person Singular | interloquebat |
|
| 1. Person Plural | interloquebamus |
|
| 2. Person Plural | interloquebatis |
|
| 3. Person Plural | interloquebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquebar |
|
| 2. Person Singular | interloquebaris interloquebare |
|
| 3. Person Singular | interloquebatur |
|
| 1. Person Plural | interloquebamur |
|
| 2. Person Plural | interloquebamini |
|
| 3. Person Plural | interloquebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquerem |
|
| 2. Person Singular | interloqueres |
|
| 3. Person Singular | interloqueret |
|
| 1. Person Plural | interloqueremus |
|
| 2. Person Plural | interloqueretis |
|
| 3. Person Plural | interloquerent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquerer |
|
| 2. Person Singular | interloquereris interloquerere |
|
| 3. Person Singular | interloqueretur |
|
| 1. Person Plural | interloqueremur |
|
| 2. Person Plural | interloqueremini |
|
| 3. Person Plural | interloquerentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquam |
|
| 2. Person Singular | interloques |
|
| 3. Person Singular | interloquet |
|
| 1. Person Plural | interloquemus |
|
| 2. Person Plural | interloquetis |
|
| 3. Person Plural | interloquent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquar |
|
| 2. Person Singular | interloqueris interloquere |
|
| 3. Person Singular | interloquetur |
|
| 1. Person Plural | interloquemur |
|
| 2. Person Plural | interloquemini |
|
| 3. Person Plural | interloquentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | |
| 2. Person Singular | existiert nicht | |
| 3. Person Singular | existiert nicht | |
| 1. Person Plural | existiert nicht | |
| 2. Person Plural | existiert nicht | |
| 3. Person Plural | existiert nicht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus sum |
|
| 2. Person Singular | interlocutus es |
|
| 3. Person Singular | interlocutus est |
|
| 1. Person Plural | interlocuti sumus |
|
| 2. Person Plural | interlocuti estis |
|
| 3. Person Plural | interlocuti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | |
| 2. Person Singular | existiert nicht | |
| 3. Person Singular | existiert nicht | |
| 1. Person Plural | existiert nicht | |
| 2. Person Plural | existiert nicht | |
| 3. Person Plural | existiert nicht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus sim |
|
| 2. Person Singular | interlocutus sis |
|
| 3. Person Singular | interlocutus sit |
|
| 1. Person Plural | interlocuti simus |
|
| 2. Person Plural | interlocuti sitis |
|
| 3. Person Plural | interlocuti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | |
| 2. Person Singular | existiert nicht | |
| 3. Person Singular | existiert nicht | |
| 1. Person Plural | existiert nicht | |
| 2. Person Plural | existiert nicht | |
| 3. Person Plural | existiert nicht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus eram |
|
| 2. Person Singular | interlocutus eras |
|
| 3. Person Singular | interlocutus erat |
|
| 1. Person Plural | interlocuti eramus |
|
| 2. Person Plural | interlocuti eratis |
|
| 3. Person Plural | interlocuti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | |
| 2. Person Singular | existiert nicht | |
| 3. Person Singular | existiert nicht | |
| 1. Person Plural | existiert nicht | |
| 2. Person Plural | existiert nicht | |
| 3. Person Plural | existiert nicht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus essem |
|
| 2. Person Singular | interlocutus esses |
|
| 3. Person Singular | interlocutus esset |
|
| 1. Person Plural | interlocuti essemus |
|
| 2. Person Plural | interlocuti essetis |
|
| 3. Person Plural | interlocuti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | |
| 2. Person Singular | existiert nicht | |
| 3. Person Singular | existiert nicht | |
| 1. Person Plural | existiert nicht | |
| 2. Person Plural | existiert nicht | |
| 3. Person Plural | existiert nicht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus ero |
|
| 2. Person Singular | interlocutus eris |
|
| 3. Person Singular | interlocutus erit |
|
| 1. Person Plural | interlocuti erimus |
|
| 2. Person Plural | interlocuti eritis |
|
| 3. Person Plural | interlocuti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | interloquere |
|
| Vorzeitigkeit | existiert nicht | |
| Nachzeitigkeit | interlocuturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | interloqui interloquier |
|
| Vorzeitigkeit | interlocutum esse |
|
| Nachzeitigkeit | interlocutum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | interloque interloqu |
! |
| 2. Person Plural | interloquite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | interloquito |
| 3. Person Singular | interloquito |
| 2. Person Plural | interloquitote |
| 3. Person Plural | interloquunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | interloquere |
das |
| Genitiv | interloquendi interloquundi |
des es |
| Dativ | interloquendo interloquundo |
dem |
| Akkusativ | interloquendum interloquundum |
das |
| Ablativ | interloquendo interloquundo |
durch das |
| Vokativ | interloquende interloquunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interloquendus interloquundus |
interloquenda interloquunda |
interloquendum interloquundum |
| Genitiv | interloquendi interloquundi |
interloquendae interloquundae |
interloquendi interloquundi |
| Dativ | interloquendo interloquundo |
interloquendae interloquundae |
interloquendo interloquundo |
| Akkusativ | interloquendum interloquundum |
interloquendam interloquundam |
interloquendum interloquundum |
| Ablativ | interloquendo interloquundo |
interloquenda interloquunda |
interloquendo interloquundo |
| Vokativ | interloquende interloquunde |
interloquenda interloquunda |
interloquendum interloquundum |
| Nominativ | interloquendi interloquundi |
interloquendae interloquundae |
interloquenda interloquunda |
| Genitiv | interloquendorum interloquundorum |
interloquendarum interloquundarum |
interloquendorum interloquundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | interloquendos interloquundos |
interloquendas interloquundas |
interloquenda interloquunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | interloquendi interloquundi |
interloquendae interloquundae |
interloquenda interloquunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interloquens |
interloquens |
interloquens |
| Genitiv | interloquentis |
interloquentis |
interloquentis |
| Dativ | interloquenti |
interloquenti |
interloquenti |
| Akkusativ | interloquentem |
interloquentem |
interloquens |
| Ablativ | interloquenti interloquente |
interloquenti interloquente |
interloquenti interloquente |
| Vokativ | interloquens |
interloquens |
interloquens |
| Nominativ | interloquentes |
interloquentes |
interloquentia |
| Genitiv | interloquentium interloquentum |
interloquentium interloquentum |
interloquentium interloquentum |
| Dativ | interloquentibus |
interloquentibus |
interloquentibus |
| Akkusativ | interloquentes |
interloquentes |
interloquentia |
| Ablativ | interloquentibus |
interloquentibus |
interloquentibus |
| Vokativ | interloquentes |
interloquentes |
interloquentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interlocutus |
interlocuta |
interlocutum |
| Genitiv | interlocuti |
interlocutae |
interlocuti |
| Dativ | interlocuto |
interlocutae |
interlocuto |
| Akkusativ | interlocutum |
interlocutam |
interlocutum |
| Ablativ | interlocuto |
interlocuta |
interlocuto |
| Vokativ | interlocute |
interlocuta |
interlocutum |
| Nominativ | interlocuti |
interlocutae |
interlocuta |
| Genitiv | interlocutorum |
interlocutarum |
interlocutorum |
| Dativ | interlocutis |
interlocutis |
interlocutis |
| Akkusativ | interlocutos |
interlocutas |
interlocuta |
| Ablativ | interlocutis |
interlocutis |
interlocutis |
| Vokativ | interlocuti |
interlocutae |
interlocuta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interlocuturus |
interlocutura |
interlocuturum |
| Genitiv | interlocuturi |
interlocuturae |
interlocuturi |
| Dativ | interlocuturo |
interlocuturae |
interlocuturo |
| Akkusativ | interlocuturum |
interlocuturam |
interlocuturum |
| Ablativ | interlocuturo |
interlocutura |
interlocuturo |
| Vokativ | interlocuture |
interlocutura |
interlocuturum |
| Nominativ | interlocuturi |
interlocuturae |
interlocutura |
| Genitiv | interlocuturorum |
interlocuturarum |
interlocuturorum |
| Dativ | interlocuturis |
interlocuturis |
interlocuturis |
| Akkusativ | interlocuturos |
interlocuturas |
interlocutura |
| Ablativ | interlocuturis |
interlocuturis |
interlocuturis |
| Vokativ | interlocuturi |
interlocuturae |
interlocutura |
| Supin I | Supin II |
| interlocutum |
interlocutu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquo |
ich rede dazwischen |
| 2. Person Singular | interloquis |
du redest dazwischen |
| 3. Person Singular | interloquit |
er/sie/es redet dazwischen |
| 1. Person Plural | interloquimus |
wir reden dazwischen |
| 2. Person Plural | interloquitis |
ihr redet dazwischen |
| 3. Person Plural | interloquunt |
sie reden dazwischen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquor |
ich werde dazwischengeredet |
| 2. Person Singular | interloqueris interloquere |
du wirst dazwischengeredet |
| 3. Person Singular | interloquitur |
er/sie/es wird dazwischengeredet |
| 1. Person Plural | interloquimur |
wir werden dazwischengeredet |
| 2. Person Plural | interloquimini |
ihr werdet dazwischengeredet |
| 3. Person Plural | interloquuntur |
sie werden dazwischengeredet |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquam |
ich rede dazwischen |
| 2. Person Singular | interloquas |
du redest dazwischen |
| 3. Person Singular | interloquat |
er/sie/es rede dazwischen |
| 1. Person Plural | interloquamus |
wir reden dazwischen |
| 2. Person Plural | interloquatis |
ihr redet dazwischen |
| 3. Person Plural | interloquant |
sie reden dazwischen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquar |
ich werde dazwischengeredet |
| 2. Person Singular | interloquaris interloquare |
du werdest dazwischengeredet |
| 3. Person Singular | interloquatur |
er/sie/es werde dazwischengeredet |
| 1. Person Plural | interloquamur |
wir werden dazwischengeredet |
| 2. Person Plural | interloquamini |
ihr werdet dazwischengeredet |
| 3. Person Plural | interloquantur |
sie werden dazwischengeredet |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquebam |
ich redete dazwischen |
| 2. Person Singular | interloquebas |
du redetest dazwischen |
| 3. Person Singular | interloquebat |
er/sie/es redete dazwischen |
| 1. Person Plural | interloquebamus |
wir redeten dazwischen |
| 2. Person Plural | interloquebatis |
ihr redetet dazwischen |
| 3. Person Plural | interloquebant |
sie redeten dazwischen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquebar |
ich wurde dazwischengeredet |
| 2. Person Singular | interloquebaris interloquebare |
du wurdest dazwischengeredet |
| 3. Person Singular | interloquebatur |
er/sie/es wurde dazwischengeredet |
| 1. Person Plural | interloquebamur |
wir wurden dazwischengeredet |
| 2. Person Plural | interloquebamini |
ihr wurdet dazwischengeredet |
| 3. Person Plural | interloquebantur |
sie wurden dazwischengeredet |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquerem |
ich redete dazwischen |
| 2. Person Singular | interloqueres |
du redetest dazwischen |
| 3. Person Singular | interloqueret |
er/sie/es redete dazwischen |
| 1. Person Plural | interloqueremus |
wir redeten dazwischen |
| 2. Person Plural | interloqueretis |
ihr redetet dazwischen |
| 3. Person Plural | interloquerent |
sie redeten dazwischen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquerer |
ich würde dazwischengeredet |
| 2. Person Singular | interloquereris interloquerere |
du würdest dazwischengeredet |
| 3. Person Singular | interloqueretur |
er/sie/es würde dazwischengeredet |
| 1. Person Plural | interloqueremur |
wir würden dazwischengeredet |
| 2. Person Plural | interloqueremini |
ihr würdet dazwischengeredet |
| 3. Person Plural | interloquerentur |
sie würden dazwischengeredet |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquam |
ich werde dazwischenreden |
| 2. Person Singular | interloques |
du wirst dazwischenreden |
| 3. Person Singular | interloquet |
er/sie/es wird dazwischenreden |
| 1. Person Plural | interloquemus |
wir werden dazwischenreden |
| 2. Person Plural | interloquetis |
ihr werdet dazwischenreden |
| 3. Person Plural | interloquent |
sie werden dazwischenreden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquar |
ich werde dazwischengeredet |
| 2. Person Singular | interloqueris interloquere |
du wirst dazwischengeredet |
| 3. Person Singular | interloquetur |
er/sie/es wird dazwischengeredet |
| 1. Person Plural | interloquemur |
wir werden dazwischengeredet |
| 2. Person Plural | interloquemini |
ihr werdet dazwischengeredet |
| 3. Person Plural | interloquentur |
sie werden dazwischengeredet |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | ich habe dazwischengeredet |
| 2. Person Singular | existiert nicht | du hast dazwischengeredet |
| 3. Person Singular | existiert nicht | er/sie/es hat dazwischengeredet |
| 1. Person Plural | existiert nicht | wir haben dazwischengeredet |
| 2. Person Plural | existiert nicht | ihr habt dazwischengeredet |
| 3. Person Plural | existiert nicht | sie haben dazwischengeredet |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus sum |
ich bin dazwischengeredet worden |
| 2. Person Singular | interlocutus es |
du bist dazwischengeredet worden |
| 3. Person Singular | interlocutus est |
er/sie/es ist dazwischengeredet worden |
| 1. Person Plural | interlocuti sumus |
wir sind dazwischengeredet worden |
| 2. Person Plural | interlocuti estis |
ihr seid dazwischengeredet worden |
| 3. Person Plural | interlocuti sunt |
sie sind dazwischengeredet worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | ich habe dazwischengeredet |
| 2. Person Singular | existiert nicht | du habest dazwischengeredet |
| 3. Person Singular | existiert nicht | er/sie/es habe dazwischengeredet |
| 1. Person Plural | existiert nicht | wir haben dazwischengeredet |
| 2. Person Plural | existiert nicht | ihr habet dazwischengeredet |
| 3. Person Plural | existiert nicht | sie haben dazwischengeredet |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus sim |
ich sei dazwischengeredet worden |
| 2. Person Singular | interlocutus sis |
du seiest dazwischengeredet worden |
| 3. Person Singular | interlocutus sit |
er/sie/es sei dazwischengeredet worden |
| 1. Person Plural | interlocuti simus |
wir seien dazwischengeredet worden |
| 2. Person Plural | interlocuti sitis |
ihr seiet dazwischengeredet worden |
| 3. Person Plural | interlocuti sint |
sie seien dazwischengeredet worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | ich hatte dazwischengeredet |
| 2. Person Singular | existiert nicht | du hattest dazwischengeredet |
| 3. Person Singular | existiert nicht | er/sie/es hatte dazwischengeredet |
| 1. Person Plural | existiert nicht | wir hatten dazwischengeredet |
| 2. Person Plural | existiert nicht | ihr hattet dazwischengeredet |
| 3. Person Plural | existiert nicht | sie hatten dazwischengeredet |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus eram |
ich war dazwischengeredet worden |
| 2. Person Singular | interlocutus eras |
du warst dazwischengeredet worden |
| 3. Person Singular | interlocutus erat |
er/sie/es war dazwischengeredet worden |
| 1. Person Plural | interlocuti eramus |
wir waren dazwischengeredet worden |
| 2. Person Plural | interlocuti eratis |
ihr warst dazwischengeredet worden |
| 3. Person Plural | interlocuti erant |
sie waren dazwischengeredet worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | ich hätte dazwischengeredet |
| 2. Person Singular | existiert nicht | du hättest dazwischengeredet |
| 3. Person Singular | existiert nicht | er/sie/es hätte dazwischengeredet |
| 1. Person Plural | existiert nicht | wir hätten dazwischengeredet |
| 2. Person Plural | existiert nicht | ihr hättet dazwischengeredet |
| 3. Person Plural | existiert nicht | sie hätten dazwischengeredet |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus essem |
ich wäre dazwischengeredet worden |
| 2. Person Singular | interlocutus esses |
du wärest dazwischengeredet worden |
| 3. Person Singular | interlocutus esset |
er/sie/es wäre dazwischengeredet worden |
| 1. Person Plural | interlocuti essemus |
wir wären dazwischengeredet worden |
| 2. Person Plural | interlocuti essetis |
ihr wäret dazwischengeredet worden |
| 3. Person Plural | interlocuti essent |
sie wären dazwischengeredet worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | ich werde dazwischengeredet haben |
| 2. Person Singular | existiert nicht | du wirst dazwischengeredet haben |
| 3. Person Singular | existiert nicht | er/sie/es wird dazwischengeredet haben |
| 1. Person Plural | existiert nicht | wir werden dazwischengeredet haben |
| 2. Person Plural | existiert nicht | ihr werdet dazwischengeredet haben |
| 3. Person Plural | existiert nicht | sie werden dazwischengeredet haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus ero |
ich werde dazwischengeredet worden sein |
| 2. Person Singular | interlocutus eris |
du werdest dazwischengeredet worden sein |
| 3. Person Singular | interlocutus erit |
er/sie/es werde dazwischengeredet worden sein |
| 1. Person Plural | interlocuti erimus |
wir werden dazwischengeredet worden sein |
| 2. Person Plural | interlocuti eritis |
ihr werdet dazwischengeredet worden sein |
| 3. Person Plural | interlocuti erunt |
sie werden dazwischengeredet worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | interloquere |
dazwischenreden |
| Vorzeitigkeit | existiert nicht | dazwischengeredet haben |
| Nachzeitigkeit | interlocuturum esse |
dazwischenreden werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | interloqui interloquier |
dazwischengeredet werden |
| Vorzeitigkeit | interlocutum esse |
dazwischengeredet worden sein |
| Nachzeitigkeit | interlocutum iri |
künftig dazwischengeredet werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | interloque interloqu |
rede dazwischen! |
| 2. Person Plural | interloquite |
redet dazwischen! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | interloquito |
| 3. Person Singular | interloquito |
| 2. Person Plural | interloquitote |
| 3. Person Plural | interloquunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | interloquere |
das Dazwischenreden |
| Genitiv | interloquendi interloquundi |
des Dazwischenredens |
| Dativ | interloquendo interloquundo |
dem Dazwischenreden |
| Akkusativ | interloquendum interloquundum |
das Dazwischenreden |
| Ablativ | interloquendo interloquundo |
durch das Dazwischenreden |
| Vokativ | interloquende interloquunde |
Dazwischenreden! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interloquendus interloquundus |
interloquenda interloquunda |
interloquendum interloquundum |
| Genitiv | interloquendi interloquundi |
interloquendae interloquundae |
interloquendi interloquundi |
| Dativ | interloquendo interloquundo |
interloquendae interloquundae |
interloquendo interloquundo |
| Akkusativ | interloquendum interloquundum |
interloquendam interloquundam |
interloquendum interloquundum |
| Ablativ | interloquendo interloquundo |
interloquenda interloquunda |
interloquendo interloquundo |
| Vokativ | interloquende interloquunde |
interloquenda interloquunda |
interloquendum interloquundum |
| Nominativ | interloquendi interloquundi |
interloquendae interloquundae |
interloquenda interloquunda |
| Genitiv | interloquendorum interloquundorum |
interloquendarum interloquundarum |
interloquendorum interloquundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | interloquendos interloquundos |
interloquendas interloquundas |
interloquenda interloquunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | interloquendi interloquundi |
interloquendae interloquundae |
interloquenda interloquunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interloquens |
interloquens |
interloquens |
| Genitiv | interloquentis |
interloquentis |
interloquentis |
| Dativ | interloquenti |
interloquenti |
interloquenti |
| Akkusativ | interloquentem |
interloquentem |
interloquens |
| Ablativ | interloquenti interloquente |
interloquenti interloquente |
interloquenti interloquente |
| Vokativ | interloquens |
interloquens |
interloquens |
| Nominativ | interloquentes |
interloquentes |
interloquentia |
| Genitiv | interloquentium interloquentum |
interloquentium interloquentum |
interloquentium interloquentum |
| Dativ | interloquentibus |
interloquentibus |
interloquentibus |
| Akkusativ | interloquentes |
interloquentes |
interloquentia |
| Ablativ | interloquentibus |
interloquentibus |
interloquentibus |
| Vokativ | interloquentes |
interloquentes |
interloquentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interlocutus |
interlocuta |
interlocutum |
| Genitiv | interlocuti |
interlocutae |
interlocuti |
| Dativ | interlocuto |
interlocutae |
interlocuto |
| Akkusativ | interlocutum |
interlocutam |
interlocutum |
| Ablativ | interlocuto |
interlocuta |
interlocuto |
| Vokativ | interlocute |
interlocuta |
interlocutum |
| Nominativ | interlocuti |
interlocutae |
interlocuta |
| Genitiv | interlocutorum |
interlocutarum |
interlocutorum |
| Dativ | interlocutis |
interlocutis |
interlocutis |
| Akkusativ | interlocutos |
interlocutas |
interlocuta |
| Ablativ | interlocutis |
interlocutis |
interlocutis |
| Vokativ | interlocuti |
interlocutae |
interlocuta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interlocuturus |
interlocutura |
interlocuturum |
| Genitiv | interlocuturi |
interlocuturae |
interlocuturi |
| Dativ | interlocuturo |
interlocuturae |
interlocuturo |
| Akkusativ | interlocuturum |
interlocuturam |
interlocuturum |
| Ablativ | interlocuturo |
interlocutura |
interlocuturo |
| Vokativ | interlocuture |
interlocutura |
interlocuturum |
| Nominativ | interlocuturi |
interlocuturae |
interlocutura |
| Genitiv | interlocuturorum |
interlocuturarum |
interlocuturorum |
| Dativ | interlocuturis |
interlocuturis |
interlocuturis |
| Akkusativ | interlocuturos |
interlocuturas |
interlocutura |
| Ablativ | interlocuturis |
interlocuturis |
interlocuturis |
| Vokativ | interlocuturi |
interlocuturae |
interlocutura |
| Supin I | Supin II |
| interlocutum |
interlocutu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquo |
|
| 2. Person Singular | interloquis |
|
| 3. Person Singular | interloquit |
|
| 1. Person Plural | interloquimus |
|
| 2. Person Plural | interloquitis |
|
| 3. Person Plural | interloquunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquor |
|
| 2. Person Singular | interloqueris interloquere |
|
| 3. Person Singular | interloquitur |
|
| 1. Person Plural | interloquimur |
|
| 2. Person Plural | interloquimini |
|
| 3. Person Plural | interloquuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquam |
|
| 2. Person Singular | interloquas |
|
| 3. Person Singular | interloquat |
|
| 1. Person Plural | interloquamus |
|
| 2. Person Plural | interloquatis |
|
| 3. Person Plural | interloquant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquar |
|
| 2. Person Singular | interloquaris interloquare |
|
| 3. Person Singular | interloquatur |
|
| 1. Person Plural | interloquamur |
|
| 2. Person Plural | interloquamini |
|
| 3. Person Plural | interloquantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquebam |
|
| 2. Person Singular | interloquebas |
|
| 3. Person Singular | interloquebat |
|
| 1. Person Plural | interloquebamus |
|
| 2. Person Plural | interloquebatis |
|
| 3. Person Plural | interloquebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquebar |
|
| 2. Person Singular | interloquebaris interloquebare |
|
| 3. Person Singular | interloquebatur |
|
| 1. Person Plural | interloquebamur |
|
| 2. Person Plural | interloquebamini |
|
| 3. Person Plural | interloquebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquerem |
|
| 2. Person Singular | interloqueres |
|
| 3. Person Singular | interloqueret |
|
| 1. Person Plural | interloqueremus |
|
| 2. Person Plural | interloqueretis |
|
| 3. Person Plural | interloquerent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquerer |
|
| 2. Person Singular | interloquereris interloquerere |
|
| 3. Person Singular | interloqueretur |
|
| 1. Person Plural | interloqueremur |
|
| 2. Person Plural | interloqueremini |
|
| 3. Person Plural | interloquerentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquam |
|
| 2. Person Singular | interloques |
|
| 3. Person Singular | interloquet |
|
| 1. Person Plural | interloquemus |
|
| 2. Person Plural | interloquetis |
|
| 3. Person Plural | interloquent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquar |
|
| 2. Person Singular | interloqueris interloquere |
|
| 3. Person Singular | interloquetur |
|
| 1. Person Plural | interloquemur |
|
| 2. Person Plural | interloquemini |
|
| 3. Person Plural | interloquentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | |
| 2. Person Singular | existiert nicht | |
| 3. Person Singular | existiert nicht | |
| 1. Person Plural | existiert nicht | |
| 2. Person Plural | existiert nicht | |
| 3. Person Plural | existiert nicht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus sum |
|
| 2. Person Singular | interlocutus es |
|
| 3. Person Singular | interlocutus est |
|
| 1. Person Plural | interlocuti sumus |
|
| 2. Person Plural | interlocuti estis |
|
| 3. Person Plural | interlocuti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | |
| 2. Person Singular | existiert nicht | |
| 3. Person Singular | existiert nicht | |
| 1. Person Plural | existiert nicht | |
| 2. Person Plural | existiert nicht | |
| 3. Person Plural | existiert nicht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus sim |
|
| 2. Person Singular | interlocutus sis |
|
| 3. Person Singular | interlocutus sit |
|
| 1. Person Plural | interlocuti simus |
|
| 2. Person Plural | interlocuti sitis |
|
| 3. Person Plural | interlocuti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | |
| 2. Person Singular | existiert nicht | |
| 3. Person Singular | existiert nicht | |
| 1. Person Plural | existiert nicht | |
| 2. Person Plural | existiert nicht | |
| 3. Person Plural | existiert nicht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus eram |
|
| 2. Person Singular | interlocutus eras |
|
| 3. Person Singular | interlocutus erat |
|
| 1. Person Plural | interlocuti eramus |
|
| 2. Person Plural | interlocuti eratis |
|
| 3. Person Plural | interlocuti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | |
| 2. Person Singular | existiert nicht | |
| 3. Person Singular | existiert nicht | |
| 1. Person Plural | existiert nicht | |
| 2. Person Plural | existiert nicht | |
| 3. Person Plural | existiert nicht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus essem |
|
| 2. Person Singular | interlocutus esses |
|
| 3. Person Singular | interlocutus esset |
|
| 1. Person Plural | interlocuti essemus |
|
| 2. Person Plural | interlocuti essetis |
|
| 3. Person Plural | interlocuti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | |
| 2. Person Singular | existiert nicht | |
| 3. Person Singular | existiert nicht | |
| 1. Person Plural | existiert nicht | |
| 2. Person Plural | existiert nicht | |
| 3. Person Plural | existiert nicht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus ero |
|
| 2. Person Singular | interlocutus eris |
|
| 3. Person Singular | interlocutus erit |
|
| 1. Person Plural | interlocuti erimus |
|
| 2. Person Plural | interlocuti eritis |
|
| 3. Person Plural | interlocuti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | interloquere |
|
| Vorzeitigkeit | existiert nicht | |
| Nachzeitigkeit | interlocuturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | interloqui interloquier |
|
| Vorzeitigkeit | interlocutum esse |
|
| Nachzeitigkeit | interlocutum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | interloque interloqu |
! |
| 2. Person Plural | interloquite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | interloquito |
| 3. Person Singular | interloquito |
| 2. Person Plural | interloquitote |
| 3. Person Plural | interloquunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | interloquere |
das |
| Genitiv | interloquendi interloquundi |
des es |
| Dativ | interloquendo interloquundo |
dem |
| Akkusativ | interloquendum interloquundum |
das |
| Ablativ | interloquendo interloquundo |
durch das |
| Vokativ | interloquende interloquunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interloquendus interloquundus |
interloquenda interloquunda |
interloquendum interloquundum |
| Genitiv | interloquendi interloquundi |
interloquendae interloquundae |
interloquendi interloquundi |
| Dativ | interloquendo interloquundo |
interloquendae interloquundae |
interloquendo interloquundo |
| Akkusativ | interloquendum interloquundum |
interloquendam interloquundam |
interloquendum interloquundum |
| Ablativ | interloquendo interloquundo |
interloquenda interloquunda |
interloquendo interloquundo |
| Vokativ | interloquende interloquunde |
interloquenda interloquunda |
interloquendum interloquundum |
| Nominativ | interloquendi interloquundi |
interloquendae interloquundae |
interloquenda interloquunda |
| Genitiv | interloquendorum interloquundorum |
interloquendarum interloquundarum |
interloquendorum interloquundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | interloquendos interloquundos |
interloquendas interloquundas |
interloquenda interloquunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | interloquendi interloquundi |
interloquendae interloquundae |
interloquenda interloquunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interloquens |
interloquens |
interloquens |
| Genitiv | interloquentis |
interloquentis |
interloquentis |
| Dativ | interloquenti |
interloquenti |
interloquenti |
| Akkusativ | interloquentem |
interloquentem |
interloquens |
| Ablativ | interloquenti interloquente |
interloquenti interloquente |
interloquenti interloquente |
| Vokativ | interloquens |
interloquens |
interloquens |
| Nominativ | interloquentes |
interloquentes |
interloquentia |
| Genitiv | interloquentium interloquentum |
interloquentium interloquentum |
interloquentium interloquentum |
| Dativ | interloquentibus |
interloquentibus |
interloquentibus |
| Akkusativ | interloquentes |
interloquentes |
interloquentia |
| Ablativ | interloquentibus |
interloquentibus |
interloquentibus |
| Vokativ | interloquentes |
interloquentes |
interloquentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interlocutus |
interlocuta |
interlocutum |
| Genitiv | interlocuti |
interlocutae |
interlocuti |
| Dativ | interlocuto |
interlocutae |
interlocuto |
| Akkusativ | interlocutum |
interlocutam |
interlocutum |
| Ablativ | interlocuto |
interlocuta |
interlocuto |
| Vokativ | interlocute |
interlocuta |
interlocutum |
| Nominativ | interlocuti |
interlocutae |
interlocuta |
| Genitiv | interlocutorum |
interlocutarum |
interlocutorum |
| Dativ | interlocutis |
interlocutis |
interlocutis |
| Akkusativ | interlocutos |
interlocutas |
interlocuta |
| Ablativ | interlocutis |
interlocutis |
interlocutis |
| Vokativ | interlocuti |
interlocutae |
interlocuta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interlocuturus |
interlocutura |
interlocuturum |
| Genitiv | interlocuturi |
interlocuturae |
interlocuturi |
| Dativ | interlocuturo |
interlocuturae |
interlocuturo |
| Akkusativ | interlocuturum |
interlocuturam |
interlocuturum |
| Ablativ | interlocuturo |
interlocutura |
interlocuturo |
| Vokativ | interlocuture |
interlocutura |
interlocuturum |
| Nominativ | interlocuturi |
interlocuturae |
interlocutura |
| Genitiv | interlocuturorum |
interlocuturarum |
interlocuturorum |
| Dativ | interlocuturis |
interlocuturis |
interlocuturis |
| Akkusativ | interlocuturos |
interlocuturas |
interlocutura |
| Ablativ | interlocuturis |
interlocuturis |
interlocuturis |
| Vokativ | interlocuturi |
interlocuturae |
interlocutura |
| Supin I | Supin II |
| interlocutum |
interlocutu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquo |
|
| 2. Person Singular | interloquis |
|
| 3. Person Singular | interloquit |
|
| 1. Person Plural | interloquimus |
|
| 2. Person Plural | interloquitis |
|
| 3. Person Plural | interloquunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquor |
|
| 2. Person Singular | interloqueris interloquere |
|
| 3. Person Singular | interloquitur |
|
| 1. Person Plural | interloquimur |
|
| 2. Person Plural | interloquimini |
|
| 3. Person Plural | interloquuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquam |
|
| 2. Person Singular | interloquas |
|
| 3. Person Singular | interloquat |
|
| 1. Person Plural | interloquamus |
|
| 2. Person Plural | interloquatis |
|
| 3. Person Plural | interloquant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquar |
|
| 2. Person Singular | interloquaris interloquare |
|
| 3. Person Singular | interloquatur |
|
| 1. Person Plural | interloquamur |
|
| 2. Person Plural | interloquamini |
|
| 3. Person Plural | interloquantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquebam |
|
| 2. Person Singular | interloquebas |
|
| 3. Person Singular | interloquebat |
|
| 1. Person Plural | interloquebamus |
|
| 2. Person Plural | interloquebatis |
|
| 3. Person Plural | interloquebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquebar |
|
| 2. Person Singular | interloquebaris interloquebare |
|
| 3. Person Singular | interloquebatur |
|
| 1. Person Plural | interloquebamur |
|
| 2. Person Plural | interloquebamini |
|
| 3. Person Plural | interloquebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquerem |
|
| 2. Person Singular | interloqueres |
|
| 3. Person Singular | interloqueret |
|
| 1. Person Plural | interloqueremus |
|
| 2. Person Plural | interloqueretis |
|
| 3. Person Plural | interloquerent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquerer |
|
| 2. Person Singular | interloquereris interloquerere |
|
| 3. Person Singular | interloqueretur |
|
| 1. Person Plural | interloqueremur |
|
| 2. Person Plural | interloqueremini |
|
| 3. Person Plural | interloquerentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquam |
|
| 2. Person Singular | interloques |
|
| 3. Person Singular | interloquet |
|
| 1. Person Plural | interloquemus |
|
| 2. Person Plural | interloquetis |
|
| 3. Person Plural | interloquent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquar |
|
| 2. Person Singular | interloqueris interloquere |
|
| 3. Person Singular | interloquetur |
|
| 1. Person Plural | interloquemur |
|
| 2. Person Plural | interloquemini |
|
| 3. Person Plural | interloquentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | |
| 2. Person Singular | existiert nicht | |
| 3. Person Singular | existiert nicht | |
| 1. Person Plural | existiert nicht | |
| 2. Person Plural | existiert nicht | |
| 3. Person Plural | existiert nicht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus sum |
|
| 2. Person Singular | interlocutus es |
|
| 3. Person Singular | interlocutus est |
|
| 1. Person Plural | interlocuti sumus |
|
| 2. Person Plural | interlocuti estis |
|
| 3. Person Plural | interlocuti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | |
| 2. Person Singular | existiert nicht | |
| 3. Person Singular | existiert nicht | |
| 1. Person Plural | existiert nicht | |
| 2. Person Plural | existiert nicht | |
| 3. Person Plural | existiert nicht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus sim |
|
| 2. Person Singular | interlocutus sis |
|
| 3. Person Singular | interlocutus sit |
|
| 1. Person Plural | interlocuti simus |
|
| 2. Person Plural | interlocuti sitis |
|
| 3. Person Plural | interlocuti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | |
| 2. Person Singular | existiert nicht | |
| 3. Person Singular | existiert nicht | |
| 1. Person Plural | existiert nicht | |
| 2. Person Plural | existiert nicht | |
| 3. Person Plural | existiert nicht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus eram |
|
| 2. Person Singular | interlocutus eras |
|
| 3. Person Singular | interlocutus erat |
|
| 1. Person Plural | interlocuti eramus |
|
| 2. Person Plural | interlocuti eratis |
|
| 3. Person Plural | interlocuti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | |
| 2. Person Singular | existiert nicht | |
| 3. Person Singular | existiert nicht | |
| 1. Person Plural | existiert nicht | |
| 2. Person Plural | existiert nicht | |
| 3. Person Plural | existiert nicht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus essem |
|
| 2. Person Singular | interlocutus esses |
|
| 3. Person Singular | interlocutus esset |
|
| 1. Person Plural | interlocuti essemus |
|
| 2. Person Plural | interlocuti essetis |
|
| 3. Person Plural | interlocuti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | |
| 2. Person Singular | existiert nicht | |
| 3. Person Singular | existiert nicht | |
| 1. Person Plural | existiert nicht | |
| 2. Person Plural | existiert nicht | |
| 3. Person Plural | existiert nicht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus ero |
|
| 2. Person Singular | interlocutus eris |
|
| 3. Person Singular | interlocutus erit |
|
| 1. Person Plural | interlocuti erimus |
|
| 2. Person Plural | interlocuti eritis |
|
| 3. Person Plural | interlocuti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | interloquere |
|
| Vorzeitigkeit | existiert nicht | |
| Nachzeitigkeit | interlocuturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | interloqui interloquier |
|
| Vorzeitigkeit | interlocutum esse |
|
| Nachzeitigkeit | interlocutum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | interloque interloqu |
! |
| 2. Person Plural | interloquite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | interloquito |
| 3. Person Singular | interloquito |
| 2. Person Plural | interloquitote |
| 3. Person Plural | interloquunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | interloquere |
das |
| Genitiv | interloquendi interloquundi |
des es |
| Dativ | interloquendo interloquundo |
dem |
| Akkusativ | interloquendum interloquundum |
das |
| Ablativ | interloquendo interloquundo |
durch das |
| Vokativ | interloquende interloquunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interloquendus interloquundus |
interloquenda interloquunda |
interloquendum interloquundum |
| Genitiv | interloquendi interloquundi |
interloquendae interloquundae |
interloquendi interloquundi |
| Dativ | interloquendo interloquundo |
interloquendae interloquundae |
interloquendo interloquundo |
| Akkusativ | interloquendum interloquundum |
interloquendam interloquundam |
interloquendum interloquundum |
| Ablativ | interloquendo interloquundo |
interloquenda interloquunda |
interloquendo interloquundo |
| Vokativ | interloquende interloquunde |
interloquenda interloquunda |
interloquendum interloquundum |
| Nominativ | interloquendi interloquundi |
interloquendae interloquundae |
interloquenda interloquunda |
| Genitiv | interloquendorum interloquundorum |
interloquendarum interloquundarum |
interloquendorum interloquundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | interloquendos interloquundos |
interloquendas interloquundas |
interloquenda interloquunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | interloquendi interloquundi |
interloquendae interloquundae |
interloquenda interloquunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interloquens |
interloquens |
interloquens |
| Genitiv | interloquentis |
interloquentis |
interloquentis |
| Dativ | interloquenti |
interloquenti |
interloquenti |
| Akkusativ | interloquentem |
interloquentem |
interloquens |
| Ablativ | interloquenti interloquente |
interloquenti interloquente |
interloquenti interloquente |
| Vokativ | interloquens |
interloquens |
interloquens |
| Nominativ | interloquentes |
interloquentes |
interloquentia |
| Genitiv | interloquentium interloquentum |
interloquentium interloquentum |
interloquentium interloquentum |
| Dativ | interloquentibus |
interloquentibus |
interloquentibus |
| Akkusativ | interloquentes |
interloquentes |
interloquentia |
| Ablativ | interloquentibus |
interloquentibus |
interloquentibus |
| Vokativ | interloquentes |
interloquentes |
interloquentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interlocutus |
interlocuta |
interlocutum |
| Genitiv | interlocuti |
interlocutae |
interlocuti |
| Dativ | interlocuto |
interlocutae |
interlocuto |
| Akkusativ | interlocutum |
interlocutam |
interlocutum |
| Ablativ | interlocuto |
interlocuta |
interlocuto |
| Vokativ | interlocute |
interlocuta |
interlocutum |
| Nominativ | interlocuti |
interlocutae |
interlocuta |
| Genitiv | interlocutorum |
interlocutarum |
interlocutorum |
| Dativ | interlocutis |
interlocutis |
interlocutis |
| Akkusativ | interlocutos |
interlocutas |
interlocuta |
| Ablativ | interlocutis |
interlocutis |
interlocutis |
| Vokativ | interlocuti |
interlocutae |
interlocuta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interlocuturus |
interlocutura |
interlocuturum |
| Genitiv | interlocuturi |
interlocuturae |
interlocuturi |
| Dativ | interlocuturo |
interlocuturae |
interlocuturo |
| Akkusativ | interlocuturum |
interlocuturam |
interlocuturum |
| Ablativ | interlocuturo |
interlocutura |
interlocuturo |
| Vokativ | interlocuture |
interlocutura |
interlocuturum |
| Nominativ | interlocuturi |
interlocuturae |
interlocutura |
| Genitiv | interlocuturorum |
interlocuturarum |
interlocuturorum |
| Dativ | interlocuturis |
interlocuturis |
interlocuturis |
| Akkusativ | interlocuturos |
interlocuturas |
interlocutura |
| Ablativ | interlocuturis |
interlocuturis |
interlocuturis |
| Vokativ | interlocuturi |
interlocuturae |
interlocutura |
| Supin I | Supin II |
| interlocutum |
interlocutu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquo |
ich unterbreche |
| 2. Person Singular | interloquis |
du unterbrichst |
| 3. Person Singular | interloquit |
er/sie/es unterbricht |
| 1. Person Plural | interloquimus |
wir unterbrechen |
| 2. Person Plural | interloquitis |
ihr unterbrecht |
| 3. Person Plural | interloquunt |
sie unterbrechen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquor |
ich werde unterbrochen |
| 2. Person Singular | interloqueris interloquere |
du wirst unterbrochen |
| 3. Person Singular | interloquitur |
er/sie/es wird unterbrochen |
| 1. Person Plural | interloquimur |
wir werden unterbrochen |
| 2. Person Plural | interloquimini |
ihr werdet unterbrochen |
| 3. Person Plural | interloquuntur |
sie werden unterbrochen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquam |
ich unterbreche |
| 2. Person Singular | interloquas |
du unterbrechest |
| 3. Person Singular | interloquat |
er/sie/es unterbreche |
| 1. Person Plural | interloquamus |
wir unterbrechen |
| 2. Person Plural | interloquatis |
ihr unterbrechet |
| 3. Person Plural | interloquant |
sie unterbrechen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquar |
ich werde unterbrochen |
| 2. Person Singular | interloquaris interloquare |
du werdest unterbrochen |
| 3. Person Singular | interloquatur |
er/sie/es werde unterbrochen |
| 1. Person Plural | interloquamur |
wir werden unterbrochen |
| 2. Person Plural | interloquamini |
ihr werdet unterbrochen |
| 3. Person Plural | interloquantur |
sie werden unterbrochen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquebam |
ich unterbrach |
| 2. Person Singular | interloquebas |
du unterbrachst |
| 3. Person Singular | interloquebat |
er/sie/es unterbrach |
| 1. Person Plural | interloquebamus |
wir unterbrachen |
| 2. Person Plural | interloquebatis |
ihr unterbracht |
| 3. Person Plural | interloquebant |
sie unterbrachen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquebar |
ich wurde unterbrochen |
| 2. Person Singular | interloquebaris interloquebare |
du wurdest unterbrochen |
| 3. Person Singular | interloquebatur |
er/sie/es wurde unterbrochen |
| 1. Person Plural | interloquebamur |
wir wurden unterbrochen |
| 2. Person Plural | interloquebamini |
ihr wurdet unterbrochen |
| 3. Person Plural | interloquebantur |
sie wurden unterbrochen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquerem |
ich unterbröche; unterbräche |
| 2. Person Singular | interloqueres |
du unterbröchest; unterbrächest |
| 3. Person Singular | interloqueret |
er/sie/es unterbröche; unterbräche |
| 1. Person Plural | interloqueremus |
wir unterbröchen; unterbrächen |
| 2. Person Plural | interloqueretis |
ihr unterbröchet; unterbrächet |
| 3. Person Plural | interloquerent |
sie unterbröchen; unterbrächen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquerer |
ich würde unterbrochen |
| 2. Person Singular | interloquereris interloquerere |
du würdest unterbrochen |
| 3. Person Singular | interloqueretur |
er/sie/es würde unterbrochen |
| 1. Person Plural | interloqueremur |
wir würden unterbrochen |
| 2. Person Plural | interloqueremini |
ihr würdet unterbrochen |
| 3. Person Plural | interloquerentur |
sie würden unterbrochen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | interloquam |
ich werde unterbrechen |
| 2. Person Singular | interloques |
du wirst unterbrechen |
| 3. Person Singular | interloquet |
er/sie/es wird unterbrechen |
| 1. Person Plural | interloquemus |
wir werden unterbrechen |
| 2. Person Plural | interloquetis |
ihr werdet unterbrechen |
| 3. Person Plural | interloquent |
sie werden unterbrechen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interloquar |
ich werde unterbrochen |
| 2. Person Singular | interloqueris interloquere |
du wirst unterbrochen |
| 3. Person Singular | interloquetur |
er/sie/es wird unterbrochen |
| 1. Person Plural | interloquemur |
wir werden unterbrochen |
| 2. Person Plural | interloquemini |
ihr werdet unterbrochen |
| 3. Person Plural | interloquentur |
sie werden unterbrochen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | ich habe unterbrochen |
| 2. Person Singular | existiert nicht | du hast unterbrochen |
| 3. Person Singular | existiert nicht | er/sie/es hat unterbrochen |
| 1. Person Plural | existiert nicht | wir haben unterbrochen |
| 2. Person Plural | existiert nicht | ihr habt unterbrochen |
| 3. Person Plural | existiert nicht | sie haben unterbrochen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus sum |
ich bin unterbrochen worden |
| 2. Person Singular | interlocutus es |
du bist unterbrochen worden |
| 3. Person Singular | interlocutus est |
er/sie/es ist unterbrochen worden |
| 1. Person Plural | interlocuti sumus |
wir sind unterbrochen worden |
| 2. Person Plural | interlocuti estis |
ihr seid unterbrochen worden |
| 3. Person Plural | interlocuti sunt |
sie sind unterbrochen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | ich habe unterbrochen |
| 2. Person Singular | existiert nicht | du habest unterbrochen |
| 3. Person Singular | existiert nicht | er/sie/es habe unterbrochen |
| 1. Person Plural | existiert nicht | wir haben unterbrochen |
| 2. Person Plural | existiert nicht | ihr habet unterbrochen |
| 3. Person Plural | existiert nicht | sie haben unterbrochen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus sim |
ich sei unterbrochen worden |
| 2. Person Singular | interlocutus sis |
du seiest unterbrochen worden |
| 3. Person Singular | interlocutus sit |
er/sie/es sei unterbrochen worden |
| 1. Person Plural | interlocuti simus |
wir seien unterbrochen worden |
| 2. Person Plural | interlocuti sitis |
ihr seiet unterbrochen worden |
| 3. Person Plural | interlocuti sint |
sie seien unterbrochen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | ich hatte unterbrochen |
| 2. Person Singular | existiert nicht | du hattest unterbrochen |
| 3. Person Singular | existiert nicht | er/sie/es hatte unterbrochen |
| 1. Person Plural | existiert nicht | wir hatten unterbrochen |
| 2. Person Plural | existiert nicht | ihr hattet unterbrochen |
| 3. Person Plural | existiert nicht | sie hatten unterbrochen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus eram |
ich war unterbrochen worden |
| 2. Person Singular | interlocutus eras |
du warst unterbrochen worden |
| 3. Person Singular | interlocutus erat |
er/sie/es war unterbrochen worden |
| 1. Person Plural | interlocuti eramus |
wir waren unterbrochen worden |
| 2. Person Plural | interlocuti eratis |
ihr warst unterbrochen worden |
| 3. Person Plural | interlocuti erant |
sie waren unterbrochen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | ich hätte unterbrochen |
| 2. Person Singular | existiert nicht | du hättest unterbrochen |
| 3. Person Singular | existiert nicht | er/sie/es hätte unterbrochen |
| 1. Person Plural | existiert nicht | wir hätten unterbrochen |
| 2. Person Plural | existiert nicht | ihr hättet unterbrochen |
| 3. Person Plural | existiert nicht | sie hätten unterbrochen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus essem |
ich wäre unterbrochen worden |
| 2. Person Singular | interlocutus esses |
du wärest unterbrochen worden |
| 3. Person Singular | interlocutus esset |
er/sie/es wäre unterbrochen worden |
| 1. Person Plural | interlocuti essemus |
wir wären unterbrochen worden |
| 2. Person Plural | interlocuti essetis |
ihr wäret unterbrochen worden |
| 3. Person Plural | interlocuti essent |
sie wären unterbrochen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | existiert nicht | ich werde unterbrochen haben |
| 2. Person Singular | existiert nicht | du wirst unterbrochen haben |
| 3. Person Singular | existiert nicht | er/sie/es wird unterbrochen haben |
| 1. Person Plural | existiert nicht | wir werden unterbrochen haben |
| 2. Person Plural | existiert nicht | ihr werdet unterbrochen haben |
| 3. Person Plural | existiert nicht | sie werden unterbrochen haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | interlocutus ero |
ich werde unterbrochen worden sein |
| 2. Person Singular | interlocutus eris |
du werdest unterbrochen worden sein |
| 3. Person Singular | interlocutus erit |
er/sie/es werde unterbrochen worden sein |
| 1. Person Plural | interlocuti erimus |
wir werden unterbrochen worden sein |
| 2. Person Plural | interlocuti eritis |
ihr werdet unterbrochen worden sein |
| 3. Person Plural | interlocuti erunt |
sie werden unterbrochen worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | interloquere |
unterbrechen |
| Vorzeitigkeit | existiert nicht | unterbrochen haben |
| Nachzeitigkeit | interlocuturum esse |
unterbrechen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | interloqui interloquier |
unterbrochen werden |
| Vorzeitigkeit | interlocutum esse |
unterbrochen worden sein |
| Nachzeitigkeit | interlocutum iri |
künftig unterbrochen werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | interloque interloqu |
unterbrich! |
| 2. Person Plural | interloquite |
unterbrecht! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | interloquito |
| 3. Person Singular | interloquito |
| 2. Person Plural | interloquitote |
| 3. Person Plural | interloquunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | interloquere |
das Unterbrechen |
| Genitiv | interloquendi interloquundi |
des Unterbrechens |
| Dativ | interloquendo interloquundo |
dem Unterbrechen |
| Akkusativ | interloquendum interloquundum |
das Unterbrechen |
| Ablativ | interloquendo interloquundo |
durch das Unterbrechen |
| Vokativ | interloquende interloquunde |
Unterbrechen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interloquendus interloquundus |
interloquenda interloquunda |
interloquendum interloquundum |
| Genitiv | interloquendi interloquundi |
interloquendae interloquundae |
interloquendi interloquundi |
| Dativ | interloquendo interloquundo |
interloquendae interloquundae |
interloquendo interloquundo |
| Akkusativ | interloquendum interloquundum |
interloquendam interloquundam |
interloquendum interloquundum |
| Ablativ | interloquendo interloquundo |
interloquenda interloquunda |
interloquendo interloquundo |
| Vokativ | interloquende interloquunde |
interloquenda interloquunda |
interloquendum interloquundum |
| Nominativ | interloquendi interloquundi |
interloquendae interloquundae |
interloquenda interloquunda |
| Genitiv | interloquendorum interloquundorum |
interloquendarum interloquundarum |
interloquendorum interloquundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | interloquendos interloquundos |
interloquendas interloquundas |
interloquenda interloquunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | interloquendi interloquundi |
interloquendae interloquundae |
interloquenda interloquunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interloquens |
interloquens |
interloquens |
| Genitiv | interloquentis |
interloquentis |
interloquentis |
| Dativ | interloquenti |
interloquenti |
interloquenti |
| Akkusativ | interloquentem |
interloquentem |
interloquens |
| Ablativ | interloquenti interloquente |
interloquenti interloquente |
interloquenti interloquente |
| Vokativ | interloquens |
interloquens |
interloquens |
| Nominativ | interloquentes |
interloquentes |
interloquentia |
| Genitiv | interloquentium interloquentum |
interloquentium interloquentum |
interloquentium interloquentum |
| Dativ | interloquentibus |
interloquentibus |
interloquentibus |
| Akkusativ | interloquentes |
interloquentes |
interloquentia |
| Ablativ | interloquentibus |
interloquentibus |
interloquentibus |
| Vokativ | interloquentes |
interloquentes |
interloquentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interlocutus |
interlocuta |
interlocutum |
| Genitiv | interlocuti |
interlocutae |
interlocuti |
| Dativ | interlocuto |
interlocutae |
interlocuto |
| Akkusativ | interlocutum |
interlocutam |
interlocutum |
| Ablativ | interlocuto |
interlocuta |
interlocuto |
| Vokativ | interlocute |
interlocuta |
interlocutum |
| Nominativ | interlocuti |
interlocutae |
interlocuta |
| Genitiv | interlocutorum |
interlocutarum |
interlocutorum |
| Dativ | interlocutis |
interlocutis |
interlocutis |
| Akkusativ | interlocutos |
interlocutas |
interlocuta |
| Ablativ | interlocutis |
interlocutis |
interlocutis |
| Vokativ | interlocuti |
interlocutae |
interlocuta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | interlocuturus |
interlocutura |
interlocuturum |
| Genitiv | interlocuturi |
interlocuturae |
interlocuturi |
| Dativ | interlocuturo |
interlocuturae |
interlocuturo |
| Akkusativ | interlocuturum |
interlocuturam |
interlocuturum |
| Ablativ | interlocuturo |
interlocutura |
interlocuturo |
| Vokativ | interlocuture |
interlocutura |
interlocuturum |
| Nominativ | interlocuturi |
interlocuturae |
interlocutura |
| Genitiv | interlocuturorum |
interlocuturarum |
interlocuturorum |
| Dativ | interlocuturis |
interlocuturis |
interlocuturis |
| Akkusativ | interlocuturos |
interlocuturas |
interlocutura |
| Ablativ | interlocuturis |
interlocuturis |
interlocuturis |
| Vokativ | interlocuturi |
interlocuturae |
interlocutura |
| Supin I | Supin II |
| interlocutum |
interlocutu |