Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
interrogo
|
|
2. Person Singular |
interrogas
|
|
3. Person Singular |
interrogat
|
|
1. Person Plural |
interrogamus
|
|
2. Person Plural |
interrogatis
|
|
3. Person Plural |
interrogant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
interrogor
|
|
2. Person Singular |
interrogaris interrogare
|
|
3. Person Singular |
interrogatur
|
|
1. Person Plural |
interrogamur
|
|
2. Person Plural |
interrogamini
|
|
3. Person Plural |
interrogantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
interrogem
|
|
2. Person Singular |
interroges
|
|
3. Person Singular |
interroget
|
|
1. Person Plural |
interrogemus
|
|
2. Person Plural |
interrogetis
|
|
3. Person Plural |
interrogent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
interroger
|
|
2. Person Singular |
interrogeris interrogere
|
|
3. Person Singular |
interrogetur
|
|
1. Person Plural |
interrogemur
|
|
2. Person Plural |
interrogemini
|
|
3. Person Plural |
interrogentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
interrogabam
|
|
2. Person Singular |
interrogabas
|
|
3. Person Singular |
interrogabat
|
|
1. Person Plural |
interrogabamus
|
|
2. Person Plural |
interrogabatis
|
|
3. Person Plural |
interrogabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
interrogabar
|
|
2. Person Singular |
interrogabaris interrogabare
|
|
3. Person Singular |
interrogabatur
|
|
1. Person Plural |
interrogabamur
|
|
2. Person Plural |
interrogabamini
|
|
3. Person Plural |
interrogabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
interrogarem
|
|
2. Person Singular |
interrogares
|
|
3. Person Singular |
interrogaret
|
|
1. Person Plural |
interrogaremus
|
|
2. Person Plural |
interrogaretis
|
|
3. Person Plural |
interrogarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
interrogarer
|
|
2. Person Singular |
interrogareris interrogarere
|
|
3. Person Singular |
interrogaretur
|
|
1. Person Plural |
interrogaremur
|
|
2. Person Plural |
interrogaremini
|
|
3. Person Plural |
interrogarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
interrogabo
|
|
2. Person Singular |
interrogabis
|
|
3. Person Singular |
interrogabit
|
|
1. Person Plural |
interrogabimus
|
|
2. Person Plural |
interrogabitis
|
|
3. Person Plural |
interrogabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
interrogabor
|
|
2. Person Singular |
interrogaberis interrogabere
|
|
3. Person Singular |
interrogabitur
|
|
1. Person Plural |
interrogabimur
|
|
2. Person Plural |
interrogabimini
|
|
3. Person Plural |
interrogabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
interrogavi
|
|
2. Person Singular |
interrogavisti
|
|
3. Person Singular |
interrogavit
|
|
1. Person Plural |
interrogavimus
|
|
2. Person Plural |
interrogavistis
|
|
3. Person Plural |
interrogaverunt interrogavere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
interrogatus sum
|
|
2. Person Singular |
interrogatus es
|
|
3. Person Singular |
interrogatus est
|
|
1. Person Plural |
interrogati sumus
|
|
2. Person Plural |
interrogati estis
|
|
3. Person Plural |
interrogati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
interrogaverim
|
|
2. Person Singular |
interrogaveris
|
|
3. Person Singular |
interrogaverit
|
|
1. Person Plural |
interrogaverimus
|
|
2. Person Plural |
interrogaveritis
|
|
3. Person Plural |
interrogaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
interrogatus sim
|
|
2. Person Singular |
interrogatus sis
|
|
3. Person Singular |
interrogatus sit
|
|
1. Person Plural |
interrogati simus
|
|
2. Person Plural |
interrogati sitis
|
|
3. Person Plural |
interrogati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
interrogaveram
|
|
2. Person Singular |
interrogaveras
|
|
3. Person Singular |
interrogaverat
|
|
1. Person Plural |
interrogaveramus
|
|
2. Person Plural |
interrogaveratis
|
|
3. Person Plural |
interrogaverant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
interrogatus eram
|
|
2. Person Singular |
interrogatus eras
|
|
3. Person Singular |
interrogatus erat
|
|
1. Person Plural |
interrogati eramus
|
|
2. Person Plural |
interrogati eratis
|
|
3. Person Plural |
interrogati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
interrogavissem
|
|
2. Person Singular |
interrogavisses
|
|
3. Person Singular |
interrogavisset
|
|
1. Person Plural |
interrogavissemus
|
|
2. Person Plural |
interrogavissetis
|
|
3. Person Plural |
interrogavissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
interrogatus essem
|
|
2. Person Singular |
interrogatus esses
|
|
3. Person Singular |
interrogatus esset
|
|
1. Person Plural |
interrogati essemus
|
|
2. Person Plural |
interrogati essetis
|
|
3. Person Plural |
interrogati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
interrogavero
|
|
2. Person Singular |
interrogaveris
|
|
3. Person Singular |
interrogaverit
|
|
1. Person Plural |
interrogaverimus
|
|
2. Person Plural |
interrogaveritis
|
|
3. Person Plural |
interrogaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
interrogatus ero
|
|
2. Person Singular |
interrogatus eris
|
|
3. Person Singular |
interrogatus erit
|
|
1. Person Plural |
interrogati erimus
|
|
2. Person Plural |
interrogati eritis
|
|
3. Person Plural |
interrogati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
interrogare
|
|
Vorzeitigkeit |
interrogavisse
|
|
Nachzeitigkeit |
interrogaturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
interrogari interrogarier
|
|
Vorzeitigkeit |
interrogatum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
interrogatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
interroga
|
! |
2. Person Plural |
interrogate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
interrogato
|
3. Person Singular |
interrogato
|
2. Person Plural |
interrogatote
|
3. Person Plural |
interroganto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
interrogare
|
das |
Genitiv |
interrogandi
|
des es |
Dativ |
interrogando
|
dem |
Akkusativ |
interrogandum
|
das |
Ablativ |
interrogando
|
durch das |
Vokativ |
interrogande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
interrogandus
|
interroganda
|
interrogandum
|
Genitiv |
interrogandi
|
interrogandae
|
interrogandi
|
Dativ |
interrogando
|
interrogandae
|
interrogando
|
Akkusativ |
interrogandum
|
interrogandam
|
interrogandum
|
Ablativ |
interrogando
|
interroganda
|
interrogando
|
Vokativ |
interrogande
|
interroganda
|
interrogandum
|
Plural
Nominativ |
interrogandi
|
interrogandae
|
interroganda
|
Genitiv |
interrogandorum
|
interrogandarum
|
interrogandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
interrogandos
|
interrogandas
|
interroganda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
interrogandi
|
interrogandae
|
interroganda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
interrogans
|
interrogans
|
interrogans
|
Genitiv |
interrogantis
|
interrogantis
|
interrogantis
|
Dativ |
interroganti
|
interroganti
|
interroganti
|
Akkusativ |
interrogantem
|
interrogantem
|
interrogans
|
Ablativ |
interroganti interrogante
|
interroganti interrogante
|
interroganti interrogante
|
Vokativ |
interrogans
|
interrogans
|
interrogans
|
Plural
Nominativ |
interrogantes
|
interrogantes
|
interrogantia
|
Genitiv |
interrogantium interrogantum
|
interrogantium interrogantum
|
interrogantium interrogantum
|
Dativ |
interrogantibus
|
interrogantibus
|
interrogantibus
|
Akkusativ |
interrogantes
|
interrogantes
|
interrogantia
|
Ablativ |
interrogantibus
|
interrogantibus
|
interrogantibus
|
Vokativ |
interrogantes
|
interrogantes
|
interrogantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
interrogatus
|
interrogata
|
interrogatum
|
Genitiv |
interrogati
|
interrogatae
|
interrogati
|
Dativ |
interrogato
|
interrogatae
|
interrogato
|
Akkusativ |
interrogatum
|
interrogatam
|
interrogatum
|
Ablativ |
interrogato
|
interrogata
|
interrogato
|
Vokativ |
interrogate
|
interrogata
|
interrogatum
|
Plural
Nominativ |
interrogati
|
interrogatae
|
interrogata
|
Genitiv |
interrogatorum
|
interrogatarum
|
interrogatorum
|
Dativ |
interrogatis
|
interrogatis
|
interrogatis
|
Akkusativ |
interrogatos
|
interrogatas
|
interrogata
|
Ablativ |
interrogatis
|
interrogatis
|
interrogatis
|
Vokativ |
interrogati
|
interrogatae
|
interrogata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
interrogaturus
|
interrogatura
|
interrogaturum
|
Genitiv |
interrogaturi
|
interrogaturae
|
interrogaturi
|
Dativ |
interrogaturo
|
interrogaturae
|
interrogaturo
|
Akkusativ |
interrogaturum
|
interrogaturam
|
interrogaturum
|
Ablativ |
interrogaturo
|
interrogatura
|
interrogaturo
|
Vokativ |
interrogature
|
interrogatura
|
interrogaturum
|
Plural
Nominativ |
interrogaturi
|
interrogaturae
|
interrogatura
|
Genitiv |
interrogaturorum
|
interrogaturarum
|
interrogaturorum
|
Dativ |
interrogaturis
|
interrogaturis
|
interrogaturis
|
Akkusativ |
interrogaturos
|
interrogaturas
|
interrogatura
|
Ablativ |
interrogaturis
|
interrogaturis
|
interrogaturis
|
Vokativ |
interrogaturi
|
interrogaturae
|
interrogatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
interrogatum
|
interrogatu
|