Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intono
|
ich donnere; donnre |
| 2. Person Singular |
intonas
|
du donnerst |
| 3. Person Singular |
intonat
|
er/sie/es donnert |
| 1. Person Plural |
intonamus
|
wir donnern |
| 2. Person Plural |
intonatis
|
ihr donnert |
| 3. Person Plural |
intonant
|
sie donnern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intonor
|
ich werde gedonnert |
| 2. Person Singular |
intonaris intonare
|
du wirst gedonnert |
| 3. Person Singular |
intonatur
|
er/sie/es wird gedonnert |
| 1. Person Plural |
intonamur
|
wir werden gedonnert |
| 2. Person Plural |
intonamini
|
ihr werdet gedonnert |
| 3. Person Plural |
intonantur
|
sie werden gedonnert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intonem
|
ich donnere; donnre |
| 2. Person Singular |
intones
|
du donnerest; donnrest |
| 3. Person Singular |
intonet
|
er/sie/es donnere; donnre |
| 1. Person Plural |
intonemus
|
wir donneren |
| 2. Person Plural |
intonetis
|
ihr donneret |
| 3. Person Plural |
intonent
|
sie donneren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intoner
|
ich werde gedonnert |
| 2. Person Singular |
intoneris intonere
|
du werdest gedonnert |
| 3. Person Singular |
intonetur
|
er/sie/es werde gedonnert |
| 1. Person Plural |
intonemur
|
wir werden gedonnert |
| 2. Person Plural |
intonemini
|
ihr werdet gedonnert |
| 3. Person Plural |
intonentur
|
sie werden gedonnert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intonabam
|
ich donnerte |
| 2. Person Singular |
intonabas
|
du donnertest |
| 3. Person Singular |
intonabat
|
er/sie/es donnerte |
| 1. Person Plural |
intonabamus
|
wir donnerten |
| 2. Person Plural |
intonabatis
|
ihr donnertet |
| 3. Person Plural |
intonabant
|
sie donnerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intonabar
|
ich wurde gedonnert |
| 2. Person Singular |
intonabaris intonabare
|
du wurdest gedonnert |
| 3. Person Singular |
intonabatur
|
er/sie/es wurde gedonnert |
| 1. Person Plural |
intonabamur
|
wir wurden gedonnert |
| 2. Person Plural |
intonabamini
|
ihr wurdet gedonnert |
| 3. Person Plural |
intonabantur
|
sie wurden gedonnert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intonarem
|
ich donnerte |
| 2. Person Singular |
intonares
|
du donnertest |
| 3. Person Singular |
intonaret
|
er/sie/es donnerte |
| 1. Person Plural |
intonaremus
|
wir donnerten |
| 2. Person Plural |
intonaretis
|
ihr donnertet |
| 3. Person Plural |
intonarent
|
sie donnerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intonarer
|
ich würde gedonnert |
| 2. Person Singular |
intonareris intonarere
|
du würdest gedonnert |
| 3. Person Singular |
intonaretur
|
er/sie/es würde gedonnert |
| 1. Person Plural |
intonaremur
|
wir würden gedonnert |
| 2. Person Plural |
intonaremini
|
ihr würdet gedonnert |
| 3. Person Plural |
intonarentur
|
sie würden gedonnert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intonabo
|
ich werde donnern |
| 2. Person Singular |
intonabis
|
du wirst donnern |
| 3. Person Singular |
intonabit
|
er/sie/es wird donnern |
| 1. Person Plural |
intonabimus
|
wir werden donnern |
| 2. Person Plural |
intonabitis
|
ihr werdet donnern |
| 3. Person Plural |
intonabunt
|
sie werden donnern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intonabor
|
ich werde gedonnert |
| 2. Person Singular |
intonaberis intonabere
|
du wirst gedonnert |
| 3. Person Singular |
intonabitur
|
er/sie/es wird gedonnert |
| 1. Person Plural |
intonabimur
|
wir werden gedonnert |
| 2. Person Plural |
intonabimini
|
ihr werdet gedonnert |
| 3. Person Plural |
intonabuntur
|
sie werden gedonnert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intonavi
|
ich habe gedonnert |
| 2. Person Singular |
intonavisti
|
du hast gedonnert |
| 3. Person Singular |
intonavit
|
er/sie/es hat gedonnert |
| 1. Person Plural |
intonavimus
|
wir haben gedonnert |
| 2. Person Plural |
intonavistis
|
ihr habt gedonnert |
| 3. Person Plural |
intonaverunt intonavere
|
sie haben gedonnert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intonatus sum
|
ich bin gedonnert worden |
| 2. Person Singular |
intonatus es
|
du bist gedonnert worden |
| 3. Person Singular |
intonatus est
|
er/sie/es ist gedonnert worden |
| 1. Person Plural |
intonati sumus
|
wir sind gedonnert worden |
| 2. Person Plural |
intonati estis
|
ihr seid gedonnert worden |
| 3. Person Plural |
intonati sunt
|
sie sind gedonnert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intonaverim
|
ich habe gedonnert |
| 2. Person Singular |
intonaveris
|
du habest gedonnert |
| 3. Person Singular |
intonaverit
|
er/sie/es habe gedonnert |
| 1. Person Plural |
intonaverimus
|
wir haben gedonnert |
| 2. Person Plural |
intonaveritis
|
ihr habet gedonnert |
| 3. Person Plural |
intonaverint
|
sie haben gedonnert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intonatus sim
|
ich sei gedonnert worden |
| 2. Person Singular |
intonatus sis
|
du seiest gedonnert worden |
| 3. Person Singular |
intonatus sit
|
er/sie/es sei gedonnert worden |
| 1. Person Plural |
intonati simus
|
wir seien gedonnert worden |
| 2. Person Plural |
intonati sitis
|
ihr seiet gedonnert worden |
| 3. Person Plural |
intonati sint
|
sie seien gedonnert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intonaveram
|
ich hatte gedonnert |
| 2. Person Singular |
intonaveras
|
du hattest gedonnert |
| 3. Person Singular |
intonaverat
|
er/sie/es hatte gedonnert |
| 1. Person Plural |
intonaveramus
|
wir hatten gedonnert |
| 2. Person Plural |
intonaveratis
|
ihr hattet gedonnert |
| 3. Person Plural |
intonaverant
|
sie hatten gedonnert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intonatus eram
|
ich war gedonnert worden |
| 2. Person Singular |
intonatus eras
|
du warst gedonnert worden |
| 3. Person Singular |
intonatus erat
|
er/sie/es war gedonnert worden |
| 1. Person Plural |
intonati eramus
|
wir waren gedonnert worden |
| 2. Person Plural |
intonati eratis
|
ihr warst gedonnert worden |
| 3. Person Plural |
intonati erant
|
sie waren gedonnert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intonavissem
|
ich hätte gedonnert |
| 2. Person Singular |
intonavisses
|
du hättest gedonnert |
| 3. Person Singular |
intonavisset
|
er/sie/es hätte gedonnert |
| 1. Person Plural |
intonavissemus
|
wir hätten gedonnert |
| 2. Person Plural |
intonavissetis
|
ihr hättet gedonnert |
| 3. Person Plural |
intonavissent
|
sie hätten gedonnert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intonatus essem
|
ich wäre gedonnert worden |
| 2. Person Singular |
intonatus esses
|
du wärest gedonnert worden |
| 3. Person Singular |
intonatus esset
|
er/sie/es wäre gedonnert worden |
| 1. Person Plural |
intonati essemus
|
wir wären gedonnert worden |
| 2. Person Plural |
intonati essetis
|
ihr wäret gedonnert worden |
| 3. Person Plural |
intonati essent
|
sie wären gedonnert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
intonavero
|
ich werde gedonnert haben |
| 2. Person Singular |
intonaveris
|
du wirst gedonnert haben |
| 3. Person Singular |
intonaverit
|
er/sie/es wird gedonnert haben |
| 1. Person Plural |
intonaverimus
|
wir werden gedonnert haben |
| 2. Person Plural |
intonaveritis
|
ihr werdet gedonnert haben |
| 3. Person Plural |
intonaverint
|
sie werden gedonnert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
intonatus ero
|
ich werde gedonnert worden sein |
| 2. Person Singular |
intonatus eris
|
du werdest gedonnert worden sein |
| 3. Person Singular |
intonatus erit
|
er/sie/es werde gedonnert worden sein |
| 1. Person Plural |
intonati erimus
|
wir werden gedonnert worden sein |
| 2. Person Plural |
intonati eritis
|
ihr werdet gedonnert worden sein |
| 3. Person Plural |
intonati erunt
|
sie werden gedonnert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
intonare
|
donnern |
| Vorzeitigkeit |
intonavisse
|
gedonnert haben |
| Nachzeitigkeit |
intonaturum esse
|
donnern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
intonari intonarier
|
gedonnert werden |
| Vorzeitigkeit |
intonatum esse
|
gedonnert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
intonatum iri
|
künftig gedonnert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
intona
|
donnere; donnre! |
| 2. Person Plural |
intonate
|
donnert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
intonato
|
| 3. Person Singular |
intonato
|
| 2. Person Plural |
intonatote
|
| 3. Person Plural |
intonanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
intonare
|
das Donnern |
| Genitiv |
intonandi
|
des Donnernes |
| Dativ |
intonando
|
dem Donnern |
| Akkusativ |
intonandum
|
das Donnern |
| Ablativ |
intonando
|
durch das Donnern |
| Vokativ |
intonande
|
Donnern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
intonandus
|
intonanda
|
intonandum
|
| Genitiv |
intonandi
|
intonandae
|
intonandi
|
| Dativ |
intonando
|
intonandae
|
intonando
|
| Akkusativ |
intonandum
|
intonandam
|
intonandum
|
| Ablativ |
intonando
|
intonanda
|
intonando
|
| Vokativ |
intonande
|
intonanda
|
intonandum
|
Plural
| Nominativ |
intonandi
|
intonandae
|
intonanda
|
| Genitiv |
intonandorum
|
intonandarum
|
intonandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
intonandos
|
intonandas
|
intonanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
intonandi
|
intonandae
|
intonanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
intonans
|
intonans
|
intonans
|
| Genitiv |
intonantis
|
intonantis
|
intonantis
|
| Dativ |
intonanti
|
intonanti
|
intonanti
|
| Akkusativ |
intonantem
|
intonantem
|
intonans
|
| Ablativ |
intonanti intonante
|
intonanti intonante
|
intonanti intonante
|
| Vokativ |
intonans
|
intonans
|
intonans
|
Plural
| Nominativ |
intonantes
|
intonantes
|
intonantia
|
| Genitiv |
intonantium intonantum
|
intonantium intonantum
|
intonantium intonantum
|
| Dativ |
intonantibus
|
intonantibus
|
intonantibus
|
| Akkusativ |
intonantes
|
intonantes
|
intonantia
|
| Ablativ |
intonantibus
|
intonantibus
|
intonantibus
|
| Vokativ |
intonantes
|
intonantes
|
intonantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
intonatus
|
intonata
|
intonatum
|
| Genitiv |
intonati
|
intonatae
|
intonati
|
| Dativ |
intonato
|
intonatae
|
intonato
|
| Akkusativ |
intonatum
|
intonatam
|
intonatum
|
| Ablativ |
intonato
|
intonata
|
intonato
|
| Vokativ |
intonate
|
intonata
|
intonatum
|
Plural
| Nominativ |
intonati
|
intonatae
|
intonata
|
| Genitiv |
intonatorum
|
intonatarum
|
intonatorum
|
| Dativ |
intonatis
|
intonatis
|
intonatis
|
| Akkusativ |
intonatos
|
intonatas
|
intonata
|
| Ablativ |
intonatis
|
intonatis
|
intonatis
|
| Vokativ |
intonati
|
intonatae
|
intonata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
intonaturus
|
intonatura
|
intonaturum
|
| Genitiv |
intonaturi
|
intonaturae
|
intonaturi
|
| Dativ |
intonaturo
|
intonaturae
|
intonaturo
|
| Akkusativ |
intonaturum
|
intonaturam
|
intonaturum
|
| Ablativ |
intonaturo
|
intonatura
|
intonaturo
|
| Vokativ |
intonature
|
intonatura
|
intonaturum
|
Plural
| Nominativ |
intonaturi
|
intonaturae
|
intonatura
|
| Genitiv |
intonaturorum
|
intonaturarum
|
intonaturorum
|
| Dativ |
intonaturis
|
intonaturis
|
intonaturis
|
| Akkusativ |
intonaturos
|
intonaturas
|
intonatura
|
| Ablativ |
intonaturis
|
intonaturis
|
intonaturis
|
| Vokativ |
intonaturi
|
intonaturae
|
intonatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
intonatum
|
intonatu
|