| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| invenire | Verb | Infinitiv | entdecken erfinden finden (Pass.:) sich (be)finden auf etw. stoßen hingelangen |
|
| inventa | Verb im Partizip | Nominativ Feminin Singular Partizip Perfekt Passiv | Partizip von entdecken | |
| inventa | Verb im Partizip | Vokativ Feminin Singular Partizip Perfekt Passiv | Partizip von entdecken | |
| inventa | Verb im Partizip | Ablativ Feminin Singular Partizip Perfekt Passiv | Partizip von entdecken | |
| inventa | Verb im Partizip | Nominativ Neutrum Plural Partizip Perfekt Passiv | Partizip von entdecken | |
| inventa | Verb im Partizip | Vokativ Neutrum Plural Partizip Perfekt Passiv | Partizip von entdecken | |
| inventa | Verb im Partizip | Akkusativ Neutrum Plural Partizip Perfekt Passiv | Partizip von entdecken |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenio |
ich entdecke |
| 2. Person Singular | invenis |
du entdeckst |
| 3. Person Singular | invenit |
er/sie/es entdeckt |
| 1. Person Plural | invenimus |
wir entdecken |
| 2. Person Plural | invenitis |
ihr entdeckt |
| 3. Person Plural | inveniunt |
sie entdecken |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | invenior |
ich werde entdeckt |
| 2. Person Singular | inveniris invenire |
du wirst entdeckt |
| 3. Person Singular | invenitur |
er/sie/es wird entdeckt |
| 1. Person Plural | invenimur |
wir werden entdeckt |
| 2. Person Plural | invenimini |
ihr werdet entdeckt |
| 3. Person Plural | inveniuntur |
sie werden entdeckt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniam |
ich entdecke |
| 2. Person Singular | invenias |
du entdeckest |
| 3. Person Singular | inveniat |
er/sie/es entdecke |
| 1. Person Plural | inveniamus |
wir entdecken |
| 2. Person Plural | inveniatis |
ihr entdecket |
| 3. Person Plural | inveniant |
sie entdecken |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniar |
ich werde entdeckt |
| 2. Person Singular | inveniaris inveniare |
du werdest entdeckt |
| 3. Person Singular | inveniatur |
er/sie/es werde entdeckt |
| 1. Person Plural | inveniamur |
wir werden entdeckt |
| 2. Person Plural | inveniamini |
ihr werdet entdeckt |
| 3. Person Plural | inveniantur |
sie werden entdeckt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniebam invenbam |
ich entdeckte |
| 2. Person Singular | inveniebas invenbas |
du entdecktest |
| 3. Person Singular | inveniebat invenbat |
er/sie/es entdeckte |
| 1. Person Plural | inveniebamus invenbamus |
wir entdeckten |
| 2. Person Plural | inveniebatis invenbatis |
ihr entdecktet |
| 3. Person Plural | inveniebant invenbant |
sie entdeckten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniebar |
ich wurde entdeckt |
| 2. Person Singular | inveniebaris inveniebare |
du wurdest entdeckt |
| 3. Person Singular | inveniebatur |
er/sie/es wurde entdeckt |
| 1. Person Plural | inveniebamur |
wir wurden entdeckt |
| 2. Person Plural | inveniebamini |
ihr wurdet entdeckt |
| 3. Person Plural | inveniebantur |
sie wurden entdeckt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenirem |
ich entdeckte |
| 2. Person Singular | invenires |
du entdecktest |
| 3. Person Singular | inveniret |
er/sie/es entdeckte |
| 1. Person Plural | inveniremus |
wir entdeckten |
| 2. Person Plural | inveniretis |
ihr entdecktet |
| 3. Person Plural | invenirent |
sie entdeckten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | invenirer |
ich würde entdeckt |
| 2. Person Singular | invenireris invenirere |
du würdest entdeckt |
| 3. Person Singular | inveniretur |
er/sie/es würde entdeckt |
| 1. Person Plural | inveniremur |
wir würden entdeckt |
| 2. Person Plural | inveniremini |
ihr würdet entdeckt |
| 3. Person Plural | invenirentur |
sie würden entdeckt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniam invenibo |
ich werde entdecken |
| 2. Person Singular | invenies invenibis |
du wirst entdecken |
| 3. Person Singular | inveniet invenibit |
er/sie/es wird entdecken |
| 1. Person Plural | inveniemus invenibimus |
wir werden entdecken |
| 2. Person Plural | invenietis invenibitis |
ihr werdet entdecken |
| 3. Person Plural | invenient invenibunt |
sie werden entdecken |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniar invenibor |
ich werde entdeckt |
| 2. Person Singular | invenieris inveniere inveniberis |
du wirst entdeckt |
| 3. Person Singular | invenietur inveniberit |
er/sie/es wird entdeckt |
| 1. Person Plural | inveniemur invenibimur |
wir werden entdeckt |
| 2. Person Plural | inveniemini invenibimini |
ihr werdet entdeckt |
| 3. Person Plural | invenientur invenibuntur |
sie werden entdeckt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveni |
ich habe entdeckt |
| 2. Person Singular | invenisti |
du hast entdeckt |
| 3. Person Singular | invenit |
er/sie/es hat entdeckt |
| 1. Person Plural | invenimus |
wir haben entdeckt |
| 2. Person Plural | invenistis |
ihr habt entdeckt |
| 3. Person Plural | invenerunt invenere |
sie haben entdeckt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus sum |
ich bin entdeckt worden |
| 2. Person Singular | inventus es |
du bist entdeckt worden |
| 3. Person Singular | inventus est |
er/sie/es ist entdeckt worden |
| 1. Person Plural | inventi sumus |
wir sind entdeckt worden |
| 2. Person Plural | inventi estis |
ihr seid entdeckt worden |
| 3. Person Plural | inventi sunt |
sie sind entdeckt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenerim |
ich habe entdeckt |
| 2. Person Singular | inveneris |
du habest entdeckt |
| 3. Person Singular | invenerit |
er/sie/es habe entdeckt |
| 1. Person Plural | invenerimus |
wir haben entdeckt |
| 2. Person Plural | inveneritis |
ihr habet entdeckt |
| 3. Person Plural | invenerint |
sie haben entdeckt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus sim |
ich sei entdeckt worden |
| 2. Person Singular | inventus sis |
du seiest entdeckt worden |
| 3. Person Singular | inventus sit |
er/sie/es sei entdeckt worden |
| 1. Person Plural | inventi simus |
wir seien entdeckt worden |
| 2. Person Plural | inventi sitis |
ihr seiet entdeckt worden |
| 3. Person Plural | inventi sint |
sie seien entdeckt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveneram |
ich hatte entdeckt |
| 2. Person Singular | inveneras |
du hattest entdeckt |
| 3. Person Singular | invenerat |
er/sie/es hatte entdeckt |
| 1. Person Plural | inveneramus |
wir hatten entdeckt |
| 2. Person Plural | inveneratis |
ihr hattet entdeckt |
| 3. Person Plural | invenerant |
sie hatten entdeckt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus eram |
ich war entdeckt worden |
| 2. Person Singular | inventus eras |
du warst entdeckt worden |
| 3. Person Singular | inventus erat |
er/sie/es war entdeckt worden |
| 1. Person Plural | inventi eramus |
wir waren entdeckt worden |
| 2. Person Plural | inventi eratis |
ihr warst entdeckt worden |
| 3. Person Plural | inventi erant |
sie waren entdeckt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenissem |
ich hätte entdeckt |
| 2. Person Singular | invenisses |
du hättest entdeckt |
| 3. Person Singular | invenisset |
er/sie/es hätte entdeckt |
| 1. Person Plural | invenissemus |
wir hätten entdeckt |
| 2. Person Plural | invenissetis |
ihr hättet entdeckt |
| 3. Person Plural | invenissent |
sie hätten entdeckt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus essem |
ich wäre entdeckt worden |
| 2. Person Singular | inventus esses |
du wärest entdeckt worden |
| 3. Person Singular | inventus esset |
er/sie/es wäre entdeckt worden |
| 1. Person Plural | inventi essemus |
wir wären entdeckt worden |
| 2. Person Plural | inventi essetis |
ihr wäret entdeckt worden |
| 3. Person Plural | inventi essent |
sie wären entdeckt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenero |
ich werde entdeckt haben |
| 2. Person Singular | inveneris |
du wirst entdeckt haben |
| 3. Person Singular | invenerit |
er/sie/es wird entdeckt haben |
| 1. Person Plural | invenerimus |
wir werden entdeckt haben |
| 2. Person Plural | inveneritis |
ihr werdet entdeckt haben |
| 3. Person Plural | invenerint |
sie werden entdeckt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus ero |
ich werde entdeckt worden sein |
| 2. Person Singular | inventus eris |
du werdest entdeckt worden sein |
| 3. Person Singular | inventus erit |
er/sie/es werde entdeckt worden sein |
| 1. Person Plural | inventi erimus |
wir werden entdeckt worden sein |
| 2. Person Plural | inventi eritis |
ihr werdet entdeckt worden sein |
| 3. Person Plural | inventi erunt |
sie werden entdeckt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | invenire |
entdecken |
| Vorzeitigkeit | invenisse |
entdeckt haben |
| Nachzeitigkeit | inventurum esse |
entdecken werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | inveniri invenirier |
entdeckt werden |
| Vorzeitigkeit | inventum esse |
entdeckt worden sein |
| Nachzeitigkeit | inventum iri |
künftig entdeckt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | inveni |
entdecke! |
| 2. Person Plural | invenite |
entdeckt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | invenito |
| 3. Person Singular | invenito |
| 2. Person Plural | invenitote |
| 3. Person Plural | inveniunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | invenire |
das Entdecken |
| Genitiv | inveniendi inveniundi |
des Entdeckens |
| Dativ | inveniendo inveniundo |
dem Entdecken |
| Akkusativ | inveniendum inveniundum |
das Entdecken |
| Ablativ | inveniendo inveniundo |
durch das Entdecken |
| Vokativ | inveniende inveniunde |
Entdecken! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inveniendus inveniundus |
invenienda inveniunda |
inveniendum inveniundum |
| Genitiv | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
inveniendi inveniundi |
| Dativ | inveniendo inveniundo |
inveniendae inveniundae |
inveniendo inveniundo |
| Akkusativ | inveniendum inveniundum |
inveniendam inveniundam |
inveniendum inveniundum |
| Ablativ | inveniendo inveniundo |
invenienda inveniunda |
inveniendo inveniundo |
| Vokativ | inveniende inveniunde |
invenienda inveniunda |
inveniendum inveniundum |
| Nominativ | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
invenienda inveniunda |
| Genitiv | inveniendorum inveniundorum |
inveniendarum inveniundarum |
inveniendorum inveniundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | inveniendos inveniundos |
inveniendas inveniundas |
invenienda inveniunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
invenienda inveniunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inveniens |
inveniens |
inveniens |
| Genitiv | invenientis |
invenientis |
invenientis |
| Dativ | invenienti |
invenienti |
invenienti |
| Akkusativ | invenientem |
invenientem |
inveniens |
| Ablativ | invenienti inveniente |
invenienti inveniente |
invenienti inveniente |
| Vokativ | inveniens |
inveniens |
inveniens |
| Nominativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Genitiv | invenientium invenientum |
invenientium invenientum |
invenientium invenientum |
| Dativ | invenientibus |
invenientibus |
invenientibus |
| Akkusativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Ablativ | invenientibus |
invenientibus |
invenientibus |
| Vokativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inventus |
inventa |
inventum |
| Genitiv | inventi |
inventae |
inventi |
| Dativ | invento |
inventae |
invento |
| Akkusativ | inventum |
inventam |
inventum |
| Ablativ | invento |
inventa |
invento |
| Vokativ | invente |
inventa |
inventum |
| Nominativ | inventi |
inventae |
inventa |
| Genitiv | inventorum |
inventarum |
inventorum |
| Dativ | inventis |
inventis |
inventis |
| Akkusativ | inventos |
inventas |
inventa |
| Ablativ | inventis |
inventis |
inventis |
| Vokativ | inventi |
inventae |
inventa |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inventurus |
inventura |
inventurum |
| Genitiv | inventuri |
inventurae |
inventuri |
| Dativ | inventuro |
inventurae |
inventuro |
| Akkusativ | inventurum |
inventuram |
inventurum |
| Ablativ | inventuro |
inventura |
inventuro |
| Vokativ | inventure |
inventura |
inventurum |
| Nominativ | inventuri |
inventurae |
inventura |
| Genitiv | inventurorum |
inventurarum |
inventurorum |
| Dativ | inventuris |
inventuris |
inventuris |
| Akkusativ | inventuros |
inventuras |
inventura |
| Ablativ | inventuris |
inventuris |
inventuris |
| Vokativ | inventuri |
inventurae |
inventura |
| Supin I | Supin II |
| inventum |
inventu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenio |
ich erfinde |
| 2. Person Singular | invenis |
du erfindest |
| 3. Person Singular | invenit |
er/sie/es erfindet |
| 1. Person Plural | invenimus |
wir erfinden |
| 2. Person Plural | invenitis |
ihr erfindet |
| 3. Person Plural | inveniunt |
sie erfinden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | invenior |
ich werde erfunden |
| 2. Person Singular | inveniris invenire |
du wirst erfunden |
| 3. Person Singular | invenitur |
er/sie/es wird erfunden |
| 1. Person Plural | invenimur |
wir werden erfunden |
| 2. Person Plural | invenimini |
ihr werdet erfunden |
| 3. Person Plural | inveniuntur |
sie werden erfunden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniam |
ich erfinde |
| 2. Person Singular | invenias |
du erfindest |
| 3. Person Singular | inveniat |
er/sie/es erfinde |
| 1. Person Plural | inveniamus |
wir erfinden |
| 2. Person Plural | inveniatis |
ihr erfindet |
| 3. Person Plural | inveniant |
sie erfinden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniar |
ich werde erfunden |
| 2. Person Singular | inveniaris inveniare |
du werdest erfunden |
| 3. Person Singular | inveniatur |
er/sie/es werde erfunden |
| 1. Person Plural | inveniamur |
wir werden erfunden |
| 2. Person Plural | inveniamini |
ihr werdet erfunden |
| 3. Person Plural | inveniantur |
sie werden erfunden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniebam invenbam |
ich erfand |
| 2. Person Singular | inveniebas invenbas |
du erfandest |
| 3. Person Singular | inveniebat invenbat |
er/sie/es erfand |
| 1. Person Plural | inveniebamus invenbamus |
wir erfanden |
| 2. Person Plural | inveniebatis invenbatis |
ihr erfandet |
| 3. Person Plural | inveniebant invenbant |
sie erfanden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniebar |
ich wurde erfunden |
| 2. Person Singular | inveniebaris inveniebare |
du wurdest erfunden |
| 3. Person Singular | inveniebatur |
er/sie/es wurde erfunden |
| 1. Person Plural | inveniebamur |
wir wurden erfunden |
| 2. Person Plural | inveniebamini |
ihr wurdet erfunden |
| 3. Person Plural | inveniebantur |
sie wurden erfunden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenirem |
ich erfände |
| 2. Person Singular | invenires |
du erfändest |
| 3. Person Singular | inveniret |
er/sie/es erfände |
| 1. Person Plural | inveniremus |
wir erfänden |
| 2. Person Plural | inveniretis |
ihr erfändet |
| 3. Person Plural | invenirent |
sie erfänden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | invenirer |
ich würde erfunden |
| 2. Person Singular | invenireris invenirere |
du würdest erfunden |
| 3. Person Singular | inveniretur |
er/sie/es würde erfunden |
| 1. Person Plural | inveniremur |
wir würden erfunden |
| 2. Person Plural | inveniremini |
ihr würdet erfunden |
| 3. Person Plural | invenirentur |
sie würden erfunden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniam invenibo |
ich werde erfinden |
| 2. Person Singular | invenies invenibis |
du wirst erfinden |
| 3. Person Singular | inveniet invenibit |
er/sie/es wird erfinden |
| 1. Person Plural | inveniemus invenibimus |
wir werden erfinden |
| 2. Person Plural | invenietis invenibitis |
ihr werdet erfinden |
| 3. Person Plural | invenient invenibunt |
sie werden erfinden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniar invenibor |
ich werde erfunden |
| 2. Person Singular | invenieris inveniere inveniberis |
du wirst erfunden |
| 3. Person Singular | invenietur inveniberit |
er/sie/es wird erfunden |
| 1. Person Plural | inveniemur invenibimur |
wir werden erfunden |
| 2. Person Plural | inveniemini invenibimini |
ihr werdet erfunden |
| 3. Person Plural | invenientur invenibuntur |
sie werden erfunden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveni |
ich habe erfunden |
| 2. Person Singular | invenisti |
du hast erfunden |
| 3. Person Singular | invenit |
er/sie/es hat erfunden |
| 1. Person Plural | invenimus |
wir haben erfunden |
| 2. Person Plural | invenistis |
ihr habt erfunden |
| 3. Person Plural | invenerunt invenere |
sie haben erfunden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus sum |
ich bin erfunden worden |
| 2. Person Singular | inventus es |
du bist erfunden worden |
| 3. Person Singular | inventus est |
er/sie/es ist erfunden worden |
| 1. Person Plural | inventi sumus |
wir sind erfunden worden |
| 2. Person Plural | inventi estis |
ihr seid erfunden worden |
| 3. Person Plural | inventi sunt |
sie sind erfunden worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenerim |
ich habe erfunden |
| 2. Person Singular | inveneris |
du habest erfunden |
| 3. Person Singular | invenerit |
er/sie/es habe erfunden |
| 1. Person Plural | invenerimus |
wir haben erfunden |
| 2. Person Plural | inveneritis |
ihr habet erfunden |
| 3. Person Plural | invenerint |
sie haben erfunden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus sim |
ich sei erfunden worden |
| 2. Person Singular | inventus sis |
du seiest erfunden worden |
| 3. Person Singular | inventus sit |
er/sie/es sei erfunden worden |
| 1. Person Plural | inventi simus |
wir seien erfunden worden |
| 2. Person Plural | inventi sitis |
ihr seiet erfunden worden |
| 3. Person Plural | inventi sint |
sie seien erfunden worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveneram |
ich hatte erfunden |
| 2. Person Singular | inveneras |
du hattest erfunden |
| 3. Person Singular | invenerat |
er/sie/es hatte erfunden |
| 1. Person Plural | inveneramus |
wir hatten erfunden |
| 2. Person Plural | inveneratis |
ihr hattet erfunden |
| 3. Person Plural | invenerant |
sie hatten erfunden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus eram |
ich war erfunden worden |
| 2. Person Singular | inventus eras |
du warst erfunden worden |
| 3. Person Singular | inventus erat |
er/sie/es war erfunden worden |
| 1. Person Plural | inventi eramus |
wir waren erfunden worden |
| 2. Person Plural | inventi eratis |
ihr warst erfunden worden |
| 3. Person Plural | inventi erant |
sie waren erfunden worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenissem |
ich hätte erfunden |
| 2. Person Singular | invenisses |
du hättest erfunden |
| 3. Person Singular | invenisset |
er/sie/es hätte erfunden |
| 1. Person Plural | invenissemus |
wir hätten erfunden |
| 2. Person Plural | invenissetis |
ihr hättet erfunden |
| 3. Person Plural | invenissent |
sie hätten erfunden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus essem |
ich wäre erfunden worden |
| 2. Person Singular | inventus esses |
du wärest erfunden worden |
| 3. Person Singular | inventus esset |
er/sie/es wäre erfunden worden |
| 1. Person Plural | inventi essemus |
wir wären erfunden worden |
| 2. Person Plural | inventi essetis |
ihr wäret erfunden worden |
| 3. Person Plural | inventi essent |
sie wären erfunden worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenero |
ich werde erfunden haben |
| 2. Person Singular | inveneris |
du wirst erfunden haben |
| 3. Person Singular | invenerit |
er/sie/es wird erfunden haben |
| 1. Person Plural | invenerimus |
wir werden erfunden haben |
| 2. Person Plural | inveneritis |
ihr werdet erfunden haben |
| 3. Person Plural | invenerint |
sie werden erfunden haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus ero |
ich werde erfunden worden sein |
| 2. Person Singular | inventus eris |
du werdest erfunden worden sein |
| 3. Person Singular | inventus erit |
er/sie/es werde erfunden worden sein |
| 1. Person Plural | inventi erimus |
wir werden erfunden worden sein |
| 2. Person Plural | inventi eritis |
ihr werdet erfunden worden sein |
| 3. Person Plural | inventi erunt |
sie werden erfunden worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | invenire |
erfinden |
| Vorzeitigkeit | invenisse |
erfunden haben |
| Nachzeitigkeit | inventurum esse |
erfinden werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | inveniri invenirier |
erfunden werden |
| Vorzeitigkeit | inventum esse |
erfunden worden sein |
| Nachzeitigkeit | inventum iri |
künftig erfunden werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | inveni |
erfinde; erfind! |
| 2. Person Plural | invenite |
erfindet! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | invenito |
| 3. Person Singular | invenito |
| 2. Person Plural | invenitote |
| 3. Person Plural | inveniunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | invenire |
das Erfinden |
| Genitiv | inveniendi inveniundi |
des Erfindens |
| Dativ | inveniendo inveniundo |
dem Erfinden |
| Akkusativ | inveniendum inveniundum |
das Erfinden |
| Ablativ | inveniendo inveniundo |
durch das Erfinden |
| Vokativ | inveniende inveniunde |
Erfinden! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inveniendus inveniundus |
invenienda inveniunda |
inveniendum inveniundum |
| Genitiv | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
inveniendi inveniundi |
| Dativ | inveniendo inveniundo |
inveniendae inveniundae |
inveniendo inveniundo |
| Akkusativ | inveniendum inveniundum |
inveniendam inveniundam |
inveniendum inveniundum |
| Ablativ | inveniendo inveniundo |
invenienda inveniunda |
inveniendo inveniundo |
| Vokativ | inveniende inveniunde |
invenienda inveniunda |
inveniendum inveniundum |
| Nominativ | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
invenienda inveniunda |
| Genitiv | inveniendorum inveniundorum |
inveniendarum inveniundarum |
inveniendorum inveniundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | inveniendos inveniundos |
inveniendas inveniundas |
invenienda inveniunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
invenienda inveniunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inveniens |
inveniens |
inveniens |
| Genitiv | invenientis |
invenientis |
invenientis |
| Dativ | invenienti |
invenienti |
invenienti |
| Akkusativ | invenientem |
invenientem |
inveniens |
| Ablativ | invenienti inveniente |
invenienti inveniente |
invenienti inveniente |
| Vokativ | inveniens |
inveniens |
inveniens |
| Nominativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Genitiv | invenientium invenientum |
invenientium invenientum |
invenientium invenientum |
| Dativ | invenientibus |
invenientibus |
invenientibus |
| Akkusativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Ablativ | invenientibus |
invenientibus |
invenientibus |
| Vokativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inventus |
inventa |
inventum |
| Genitiv | inventi |
inventae |
inventi |
| Dativ | invento |
inventae |
invento |
| Akkusativ | inventum |
inventam |
inventum |
| Ablativ | invento |
inventa |
invento |
| Vokativ | invente |
inventa |
inventum |
| Nominativ | inventi |
inventae |
inventa |
| Genitiv | inventorum |
inventarum |
inventorum |
| Dativ | inventis |
inventis |
inventis |
| Akkusativ | inventos |
inventas |
inventa |
| Ablativ | inventis |
inventis |
inventis |
| Vokativ | inventi |
inventae |
inventa |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inventurus |
inventura |
inventurum |
| Genitiv | inventuri |
inventurae |
inventuri |
| Dativ | inventuro |
inventurae |
inventuro |
| Akkusativ | inventurum |
inventuram |
inventurum |
| Ablativ | inventuro |
inventura |
inventuro |
| Vokativ | inventure |
inventura |
inventurum |
| Nominativ | inventuri |
inventurae |
inventura |
| Genitiv | inventurorum |
inventurarum |
inventurorum |
| Dativ | inventuris |
inventuris |
inventuris |
| Akkusativ | inventuros |
inventuras |
inventura |
| Ablativ | inventuris |
inventuris |
inventuris |
| Vokativ | inventuri |
inventurae |
inventura |
| Supin I | Supin II |
| inventum |
inventu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenio |
ich finde |
| 2. Person Singular | invenis |
du findest |
| 3. Person Singular | invenit |
er/sie/es findet |
| 1. Person Plural | invenimus |
wir finden |
| 2. Person Plural | invenitis |
ihr findet |
| 3. Person Plural | inveniunt |
sie finden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | invenior |
ich werde gefunden |
| 2. Person Singular | inveniris invenire |
du wirst gefunden |
| 3. Person Singular | invenitur |
er/sie/es wird gefunden |
| 1. Person Plural | invenimur |
wir werden gefunden |
| 2. Person Plural | invenimini |
ihr werdet gefunden |
| 3. Person Plural | inveniuntur |
sie werden gefunden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniam |
ich finde |
| 2. Person Singular | invenias |
du findest |
| 3. Person Singular | inveniat |
er/sie/es finde |
| 1. Person Plural | inveniamus |
wir finden |
| 2. Person Plural | inveniatis |
ihr findet |
| 3. Person Plural | inveniant |
sie finden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniar |
ich werde gefunden |
| 2. Person Singular | inveniaris inveniare |
du werdest gefunden |
| 3. Person Singular | inveniatur |
er/sie/es werde gefunden |
| 1. Person Plural | inveniamur |
wir werden gefunden |
| 2. Person Plural | inveniamini |
ihr werdet gefunden |
| 3. Person Plural | inveniantur |
sie werden gefunden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniebam invenbam |
ich fand |
| 2. Person Singular | inveniebas invenbas |
du fandest |
| 3. Person Singular | inveniebat invenbat |
er/sie/es fand |
| 1. Person Plural | inveniebamus invenbamus |
wir fanden |
| 2. Person Plural | inveniebatis invenbatis |
ihr fandet |
| 3. Person Plural | inveniebant invenbant |
sie fanden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniebar |
ich wurde gefunden |
| 2. Person Singular | inveniebaris inveniebare |
du wurdest gefunden |
| 3. Person Singular | inveniebatur |
er/sie/es wurde gefunden |
| 1. Person Plural | inveniebamur |
wir wurden gefunden |
| 2. Person Plural | inveniebamini |
ihr wurdet gefunden |
| 3. Person Plural | inveniebantur |
sie wurden gefunden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenirem |
ich fände |
| 2. Person Singular | invenires |
du fändest |
| 3. Person Singular | inveniret |
er/sie/es fände |
| 1. Person Plural | inveniremus |
wir fänden |
| 2. Person Plural | inveniretis |
ihr fändet |
| 3. Person Plural | invenirent |
sie fänden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | invenirer |
ich würde gefunden |
| 2. Person Singular | invenireris invenirere |
du würdest gefunden |
| 3. Person Singular | inveniretur |
er/sie/es würde gefunden |
| 1. Person Plural | inveniremur |
wir würden gefunden |
| 2. Person Plural | inveniremini |
ihr würdet gefunden |
| 3. Person Plural | invenirentur |
sie würden gefunden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniam invenibo |
ich werde finden |
| 2. Person Singular | invenies invenibis |
du wirst finden |
| 3. Person Singular | inveniet invenibit |
er/sie/es wird finden |
| 1. Person Plural | inveniemus invenibimus |
wir werden finden |
| 2. Person Plural | invenietis invenibitis |
ihr werdet finden |
| 3. Person Plural | invenient invenibunt |
sie werden finden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniar invenibor |
ich werde gefunden |
| 2. Person Singular | invenieris inveniere inveniberis |
du wirst gefunden |
| 3. Person Singular | invenietur inveniberit |
er/sie/es wird gefunden |
| 1. Person Plural | inveniemur invenibimur |
wir werden gefunden |
| 2. Person Plural | inveniemini invenibimini |
ihr werdet gefunden |
| 3. Person Plural | invenientur invenibuntur |
sie werden gefunden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveni |
ich habe gefunden |
| 2. Person Singular | invenisti |
du hast gefunden |
| 3. Person Singular | invenit |
er/sie/es hat gefunden |
| 1. Person Plural | invenimus |
wir haben gefunden |
| 2. Person Plural | invenistis |
ihr habt gefunden |
| 3. Person Plural | invenerunt invenere |
sie haben gefunden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus sum |
ich bin gefunden worden |
| 2. Person Singular | inventus es |
du bist gefunden worden |
| 3. Person Singular | inventus est |
er/sie/es ist gefunden worden |
| 1. Person Plural | inventi sumus |
wir sind gefunden worden |
| 2. Person Plural | inventi estis |
ihr seid gefunden worden |
| 3. Person Plural | inventi sunt |
sie sind gefunden worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenerim |
ich habe gefunden |
| 2. Person Singular | inveneris |
du habest gefunden |
| 3. Person Singular | invenerit |
er/sie/es habe gefunden |
| 1. Person Plural | invenerimus |
wir haben gefunden |
| 2. Person Plural | inveneritis |
ihr habet gefunden |
| 3. Person Plural | invenerint |
sie haben gefunden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus sim |
ich sei gefunden worden |
| 2. Person Singular | inventus sis |
du seiest gefunden worden |
| 3. Person Singular | inventus sit |
er/sie/es sei gefunden worden |
| 1. Person Plural | inventi simus |
wir seien gefunden worden |
| 2. Person Plural | inventi sitis |
ihr seiet gefunden worden |
| 3. Person Plural | inventi sint |
sie seien gefunden worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveneram |
ich hatte gefunden |
| 2. Person Singular | inveneras |
du hattest gefunden |
| 3. Person Singular | invenerat |
er/sie/es hatte gefunden |
| 1. Person Plural | inveneramus |
wir hatten gefunden |
| 2. Person Plural | inveneratis |
ihr hattet gefunden |
| 3. Person Plural | invenerant |
sie hatten gefunden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus eram |
ich war gefunden worden |
| 2. Person Singular | inventus eras |
du warst gefunden worden |
| 3. Person Singular | inventus erat |
er/sie/es war gefunden worden |
| 1. Person Plural | inventi eramus |
wir waren gefunden worden |
| 2. Person Plural | inventi eratis |
ihr warst gefunden worden |
| 3. Person Plural | inventi erant |
sie waren gefunden worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenissem |
ich hätte gefunden |
| 2. Person Singular | invenisses |
du hättest gefunden |
| 3. Person Singular | invenisset |
er/sie/es hätte gefunden |
| 1. Person Plural | invenissemus |
wir hätten gefunden |
| 2. Person Plural | invenissetis |
ihr hättet gefunden |
| 3. Person Plural | invenissent |
sie hätten gefunden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus essem |
ich wäre gefunden worden |
| 2. Person Singular | inventus esses |
du wärest gefunden worden |
| 3. Person Singular | inventus esset |
er/sie/es wäre gefunden worden |
| 1. Person Plural | inventi essemus |
wir wären gefunden worden |
| 2. Person Plural | inventi essetis |
ihr wäret gefunden worden |
| 3. Person Plural | inventi essent |
sie wären gefunden worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenero |
ich werde gefunden haben |
| 2. Person Singular | inveneris |
du wirst gefunden haben |
| 3. Person Singular | invenerit |
er/sie/es wird gefunden haben |
| 1. Person Plural | invenerimus |
wir werden gefunden haben |
| 2. Person Plural | inveneritis |
ihr werdet gefunden haben |
| 3. Person Plural | invenerint |
sie werden gefunden haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus ero |
ich werde gefunden worden sein |
| 2. Person Singular | inventus eris |
du werdest gefunden worden sein |
| 3. Person Singular | inventus erit |
er/sie/es werde gefunden worden sein |
| 1. Person Plural | inventi erimus |
wir werden gefunden worden sein |
| 2. Person Plural | inventi eritis |
ihr werdet gefunden worden sein |
| 3. Person Plural | inventi erunt |
sie werden gefunden worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | invenire |
finden |
| Vorzeitigkeit | invenisse |
gefunden haben |
| Nachzeitigkeit | inventurum esse |
finden werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | inveniri invenirier |
gefunden werden |
| Vorzeitigkeit | inventum esse |
gefunden worden sein |
| Nachzeitigkeit | inventum iri |
künftig gefunden werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | inveni |
finde; find! |
| 2. Person Plural | invenite |
findet! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | invenito |
| 3. Person Singular | invenito |
| 2. Person Plural | invenitote |
| 3. Person Plural | inveniunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | invenire |
das Finden |
| Genitiv | inveniendi inveniundi |
des Findens |
| Dativ | inveniendo inveniundo |
dem Finden |
| Akkusativ | inveniendum inveniundum |
das Finden |
| Ablativ | inveniendo inveniundo |
durch das Finden |
| Vokativ | inveniende inveniunde |
Finden! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inveniendus inveniundus |
invenienda inveniunda |
inveniendum inveniundum |
| Genitiv | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
inveniendi inveniundi |
| Dativ | inveniendo inveniundo |
inveniendae inveniundae |
inveniendo inveniundo |
| Akkusativ | inveniendum inveniundum |
inveniendam inveniundam |
inveniendum inveniundum |
| Ablativ | inveniendo inveniundo |
invenienda inveniunda |
inveniendo inveniundo |
| Vokativ | inveniende inveniunde |
invenienda inveniunda |
inveniendum inveniundum |
| Nominativ | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
invenienda inveniunda |
| Genitiv | inveniendorum inveniundorum |
inveniendarum inveniundarum |
inveniendorum inveniundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | inveniendos inveniundos |
inveniendas inveniundas |
invenienda inveniunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
invenienda inveniunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inveniens |
inveniens |
inveniens |
| Genitiv | invenientis |
invenientis |
invenientis |
| Dativ | invenienti |
invenienti |
invenienti |
| Akkusativ | invenientem |
invenientem |
inveniens |
| Ablativ | invenienti inveniente |
invenienti inveniente |
invenienti inveniente |
| Vokativ | inveniens |
inveniens |
inveniens |
| Nominativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Genitiv | invenientium invenientum |
invenientium invenientum |
invenientium invenientum |
| Dativ | invenientibus |
invenientibus |
invenientibus |
| Akkusativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Ablativ | invenientibus |
invenientibus |
invenientibus |
| Vokativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inventus |
inventa |
inventum |
| Genitiv | inventi |
inventae |
inventi |
| Dativ | invento |
inventae |
invento |
| Akkusativ | inventum |
inventam |
inventum |
| Ablativ | invento |
inventa |
invento |
| Vokativ | invente |
inventa |
inventum |
| Nominativ | inventi |
inventae |
inventa |
| Genitiv | inventorum |
inventarum |
inventorum |
| Dativ | inventis |
inventis |
inventis |
| Akkusativ | inventos |
inventas |
inventa |
| Ablativ | inventis |
inventis |
inventis |
| Vokativ | inventi |
inventae |
inventa |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inventurus |
inventura |
inventurum |
| Genitiv | inventuri |
inventurae |
inventuri |
| Dativ | inventuro |
inventurae |
inventuro |
| Akkusativ | inventurum |
inventuram |
inventurum |
| Ablativ | inventuro |
inventura |
inventuro |
| Vokativ | inventure |
inventura |
inventurum |
| Nominativ | inventuri |
inventurae |
inventura |
| Genitiv | inventurorum |
inventurarum |
inventurorum |
| Dativ | inventuris |
inventuris |
inventuris |
| Akkusativ | inventuros |
inventuras |
inventura |
| Ablativ | inventuris |
inventuris |
inventuris |
| Vokativ | inventuri |
inventurae |
inventura |
| Supin I | Supin II |
| inventum |
inventu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenio |
|
| 2. Person Singular | invenis |
|
| 3. Person Singular | invenit |
|
| 1. Person Plural | invenimus |
|
| 2. Person Plural | invenitis |
|
| 3. Person Plural | inveniunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | invenior |
|
| 2. Person Singular | inveniris invenire |
|
| 3. Person Singular | invenitur |
|
| 1. Person Plural | invenimur |
|
| 2. Person Plural | invenimini |
|
| 3. Person Plural | inveniuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniam |
|
| 2. Person Singular | invenias |
|
| 3. Person Singular | inveniat |
|
| 1. Person Plural | inveniamus |
|
| 2. Person Plural | inveniatis |
|
| 3. Person Plural | inveniant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniar |
|
| 2. Person Singular | inveniaris inveniare |
|
| 3. Person Singular | inveniatur |
|
| 1. Person Plural | inveniamur |
|
| 2. Person Plural | inveniamini |
|
| 3. Person Plural | inveniantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniebam invenbam |
|
| 2. Person Singular | inveniebas invenbas |
|
| 3. Person Singular | inveniebat invenbat |
|
| 1. Person Plural | inveniebamus invenbamus |
|
| 2. Person Plural | inveniebatis invenbatis |
|
| 3. Person Plural | inveniebant invenbant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniebar |
|
| 2. Person Singular | inveniebaris inveniebare |
|
| 3. Person Singular | inveniebatur |
|
| 1. Person Plural | inveniebamur |
|
| 2. Person Plural | inveniebamini |
|
| 3. Person Plural | inveniebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenirem |
|
| 2. Person Singular | invenires |
|
| 3. Person Singular | inveniret |
|
| 1. Person Plural | inveniremus |
|
| 2. Person Plural | inveniretis |
|
| 3. Person Plural | invenirent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | invenirer |
|
| 2. Person Singular | invenireris invenirere |
|
| 3. Person Singular | inveniretur |
|
| 1. Person Plural | inveniremur |
|
| 2. Person Plural | inveniremini |
|
| 3. Person Plural | invenirentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniam invenibo |
|
| 2. Person Singular | invenies invenibis |
|
| 3. Person Singular | inveniet invenibit |
|
| 1. Person Plural | inveniemus invenibimus |
|
| 2. Person Plural | invenietis invenibitis |
|
| 3. Person Plural | invenient invenibunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniar invenibor |
|
| 2. Person Singular | invenieris inveniere inveniberis |
|
| 3. Person Singular | invenietur inveniberit |
|
| 1. Person Plural | inveniemur invenibimur |
|
| 2. Person Plural | inveniemini invenibimini |
|
| 3. Person Plural | invenientur invenibuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveni |
|
| 2. Person Singular | invenisti |
|
| 3. Person Singular | invenit |
|
| 1. Person Plural | invenimus |
|
| 2. Person Plural | invenistis |
|
| 3. Person Plural | invenerunt invenere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus sum |
|
| 2. Person Singular | inventus es |
|
| 3. Person Singular | inventus est |
|
| 1. Person Plural | inventi sumus |
|
| 2. Person Plural | inventi estis |
|
| 3. Person Plural | inventi sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenerim |
|
| 2. Person Singular | inveneris |
|
| 3. Person Singular | invenerit |
|
| 1. Person Plural | invenerimus |
|
| 2. Person Plural | inveneritis |
|
| 3. Person Plural | invenerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus sim |
|
| 2. Person Singular | inventus sis |
|
| 3. Person Singular | inventus sit |
|
| 1. Person Plural | inventi simus |
|
| 2. Person Plural | inventi sitis |
|
| 3. Person Plural | inventi sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveneram |
|
| 2. Person Singular | inveneras |
|
| 3. Person Singular | invenerat |
|
| 1. Person Plural | inveneramus |
|
| 2. Person Plural | inveneratis |
|
| 3. Person Plural | invenerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus eram |
|
| 2. Person Singular | inventus eras |
|
| 3. Person Singular | inventus erat |
|
| 1. Person Plural | inventi eramus |
|
| 2. Person Plural | inventi eratis |
|
| 3. Person Plural | inventi erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenissem |
|
| 2. Person Singular | invenisses |
|
| 3. Person Singular | invenisset |
|
| 1. Person Plural | invenissemus |
|
| 2. Person Plural | invenissetis |
|
| 3. Person Plural | invenissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus essem |
|
| 2. Person Singular | inventus esses |
|
| 3. Person Singular | inventus esset |
|
| 1. Person Plural | inventi essemus |
|
| 2. Person Plural | inventi essetis |
|
| 3. Person Plural | inventi essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenero |
|
| 2. Person Singular | inveneris |
|
| 3. Person Singular | invenerit |
|
| 1. Person Plural | invenerimus |
|
| 2. Person Plural | inveneritis |
|
| 3. Person Plural | invenerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus ero |
|
| 2. Person Singular | inventus eris |
|
| 3. Person Singular | inventus erit |
|
| 1. Person Plural | inventi erimus |
|
| 2. Person Plural | inventi eritis |
|
| 3. Person Plural | inventi erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | invenire |
|
| Vorzeitigkeit | invenisse |
|
| Nachzeitigkeit | inventurum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | inveniri invenirier |
|
| Vorzeitigkeit | inventum esse |
|
| Nachzeitigkeit | inventum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | inveni |
! |
| 2. Person Plural | invenite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | invenito |
| 3. Person Singular | invenito |
| 2. Person Plural | invenitote |
| 3. Person Plural | inveniunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | invenire |
das |
| Genitiv | inveniendi inveniundi |
des es |
| Dativ | inveniendo inveniundo |
dem |
| Akkusativ | inveniendum inveniundum |
das |
| Ablativ | inveniendo inveniundo |
durch das |
| Vokativ | inveniende inveniunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inveniendus inveniundus |
invenienda inveniunda |
inveniendum inveniundum |
| Genitiv | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
inveniendi inveniundi |
| Dativ | inveniendo inveniundo |
inveniendae inveniundae |
inveniendo inveniundo |
| Akkusativ | inveniendum inveniundum |
inveniendam inveniundam |
inveniendum inveniundum |
| Ablativ | inveniendo inveniundo |
invenienda inveniunda |
inveniendo inveniundo |
| Vokativ | inveniende inveniunde |
invenienda inveniunda |
inveniendum inveniundum |
| Nominativ | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
invenienda inveniunda |
| Genitiv | inveniendorum inveniundorum |
inveniendarum inveniundarum |
inveniendorum inveniundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | inveniendos inveniundos |
inveniendas inveniundas |
invenienda inveniunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
invenienda inveniunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inveniens |
inveniens |
inveniens |
| Genitiv | invenientis |
invenientis |
invenientis |
| Dativ | invenienti |
invenienti |
invenienti |
| Akkusativ | invenientem |
invenientem |
inveniens |
| Ablativ | invenienti inveniente |
invenienti inveniente |
invenienti inveniente |
| Vokativ | inveniens |
inveniens |
inveniens |
| Nominativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Genitiv | invenientium invenientum |
invenientium invenientum |
invenientium invenientum |
| Dativ | invenientibus |
invenientibus |
invenientibus |
| Akkusativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Ablativ | invenientibus |
invenientibus |
invenientibus |
| Vokativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inventus |
inventa |
inventum |
| Genitiv | inventi |
inventae |
inventi |
| Dativ | invento |
inventae |
invento |
| Akkusativ | inventum |
inventam |
inventum |
| Ablativ | invento |
inventa |
invento |
| Vokativ | invente |
inventa |
inventum |
| Nominativ | inventi |
inventae |
inventa |
| Genitiv | inventorum |
inventarum |
inventorum |
| Dativ | inventis |
inventis |
inventis |
| Akkusativ | inventos |
inventas |
inventa |
| Ablativ | inventis |
inventis |
inventis |
| Vokativ | inventi |
inventae |
inventa |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inventurus |
inventura |
inventurum |
| Genitiv | inventuri |
inventurae |
inventuri |
| Dativ | inventuro |
inventurae |
inventuro |
| Akkusativ | inventurum |
inventuram |
inventurum |
| Ablativ | inventuro |
inventura |
inventuro |
| Vokativ | inventure |
inventura |
inventurum |
| Nominativ | inventuri |
inventurae |
inventura |
| Genitiv | inventurorum |
inventurarum |
inventurorum |
| Dativ | inventuris |
inventuris |
inventuris |
| Akkusativ | inventuros |
inventuras |
inventura |
| Ablativ | inventuris |
inventuris |
inventuris |
| Vokativ | inventuri |
inventurae |
inventura |
| Supin I | Supin II |
| inventum |
inventu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenio |
|
| 2. Person Singular | invenis |
|
| 3. Person Singular | invenit |
|
| 1. Person Plural | invenimus |
|
| 2. Person Plural | invenitis |
|
| 3. Person Plural | inveniunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | invenior |
|
| 2. Person Singular | inveniris invenire |
|
| 3. Person Singular | invenitur |
|
| 1. Person Plural | invenimur |
|
| 2. Person Plural | invenimini |
|
| 3. Person Plural | inveniuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniam |
|
| 2. Person Singular | invenias |
|
| 3. Person Singular | inveniat |
|
| 1. Person Plural | inveniamus |
|
| 2. Person Plural | inveniatis |
|
| 3. Person Plural | inveniant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniar |
|
| 2. Person Singular | inveniaris inveniare |
|
| 3. Person Singular | inveniatur |
|
| 1. Person Plural | inveniamur |
|
| 2. Person Plural | inveniamini |
|
| 3. Person Plural | inveniantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniebam invenbam |
|
| 2. Person Singular | inveniebas invenbas |
|
| 3. Person Singular | inveniebat invenbat |
|
| 1. Person Plural | inveniebamus invenbamus |
|
| 2. Person Plural | inveniebatis invenbatis |
|
| 3. Person Plural | inveniebant invenbant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniebar |
|
| 2. Person Singular | inveniebaris inveniebare |
|
| 3. Person Singular | inveniebatur |
|
| 1. Person Plural | inveniebamur |
|
| 2. Person Plural | inveniebamini |
|
| 3. Person Plural | inveniebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenirem |
|
| 2. Person Singular | invenires |
|
| 3. Person Singular | inveniret |
|
| 1. Person Plural | inveniremus |
|
| 2. Person Plural | inveniretis |
|
| 3. Person Plural | invenirent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | invenirer |
|
| 2. Person Singular | invenireris invenirere |
|
| 3. Person Singular | inveniretur |
|
| 1. Person Plural | inveniremur |
|
| 2. Person Plural | inveniremini |
|
| 3. Person Plural | invenirentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniam invenibo |
|
| 2. Person Singular | invenies invenibis |
|
| 3. Person Singular | inveniet invenibit |
|
| 1. Person Plural | inveniemus invenibimus |
|
| 2. Person Plural | invenietis invenibitis |
|
| 3. Person Plural | invenient invenibunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniar invenibor |
|
| 2. Person Singular | invenieris inveniere inveniberis |
|
| 3. Person Singular | invenietur inveniberit |
|
| 1. Person Plural | inveniemur invenibimur |
|
| 2. Person Plural | inveniemini invenibimini |
|
| 3. Person Plural | invenientur invenibuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveni |
|
| 2. Person Singular | invenisti |
|
| 3. Person Singular | invenit |
|
| 1. Person Plural | invenimus |
|
| 2. Person Plural | invenistis |
|
| 3. Person Plural | invenerunt invenere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus sum |
|
| 2. Person Singular | inventus es |
|
| 3. Person Singular | inventus est |
|
| 1. Person Plural | inventi sumus |
|
| 2. Person Plural | inventi estis |
|
| 3. Person Plural | inventi sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenerim |
|
| 2. Person Singular | inveneris |
|
| 3. Person Singular | invenerit |
|
| 1. Person Plural | invenerimus |
|
| 2. Person Plural | inveneritis |
|
| 3. Person Plural | invenerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus sim |
|
| 2. Person Singular | inventus sis |
|
| 3. Person Singular | inventus sit |
|
| 1. Person Plural | inventi simus |
|
| 2. Person Plural | inventi sitis |
|
| 3. Person Plural | inventi sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveneram |
|
| 2. Person Singular | inveneras |
|
| 3. Person Singular | invenerat |
|
| 1. Person Plural | inveneramus |
|
| 2. Person Plural | inveneratis |
|
| 3. Person Plural | invenerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus eram |
|
| 2. Person Singular | inventus eras |
|
| 3. Person Singular | inventus erat |
|
| 1. Person Plural | inventi eramus |
|
| 2. Person Plural | inventi eratis |
|
| 3. Person Plural | inventi erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenissem |
|
| 2. Person Singular | invenisses |
|
| 3. Person Singular | invenisset |
|
| 1. Person Plural | invenissemus |
|
| 2. Person Plural | invenissetis |
|
| 3. Person Plural | invenissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus essem |
|
| 2. Person Singular | inventus esses |
|
| 3. Person Singular | inventus esset |
|
| 1. Person Plural | inventi essemus |
|
| 2. Person Plural | inventi essetis |
|
| 3. Person Plural | inventi essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenero |
|
| 2. Person Singular | inveneris |
|
| 3. Person Singular | invenerit |
|
| 1. Person Plural | invenerimus |
|
| 2. Person Plural | inveneritis |
|
| 3. Person Plural | invenerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus ero |
|
| 2. Person Singular | inventus eris |
|
| 3. Person Singular | inventus erit |
|
| 1. Person Plural | inventi erimus |
|
| 2. Person Plural | inventi eritis |
|
| 3. Person Plural | inventi erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | invenire |
|
| Vorzeitigkeit | invenisse |
|
| Nachzeitigkeit | inventurum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | inveniri invenirier |
|
| Vorzeitigkeit | inventum esse |
|
| Nachzeitigkeit | inventum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | inveni |
! |
| 2. Person Plural | invenite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | invenito |
| 3. Person Singular | invenito |
| 2. Person Plural | invenitote |
| 3. Person Plural | inveniunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | invenire |
das |
| Genitiv | inveniendi inveniundi |
des es |
| Dativ | inveniendo inveniundo |
dem |
| Akkusativ | inveniendum inveniundum |
das |
| Ablativ | inveniendo inveniundo |
durch das |
| Vokativ | inveniende inveniunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inveniendus inveniundus |
invenienda inveniunda |
inveniendum inveniundum |
| Genitiv | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
inveniendi inveniundi |
| Dativ | inveniendo inveniundo |
inveniendae inveniundae |
inveniendo inveniundo |
| Akkusativ | inveniendum inveniundum |
inveniendam inveniundam |
inveniendum inveniundum |
| Ablativ | inveniendo inveniundo |
invenienda inveniunda |
inveniendo inveniundo |
| Vokativ | inveniende inveniunde |
invenienda inveniunda |
inveniendum inveniundum |
| Nominativ | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
invenienda inveniunda |
| Genitiv | inveniendorum inveniundorum |
inveniendarum inveniundarum |
inveniendorum inveniundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | inveniendos inveniundos |
inveniendas inveniundas |
invenienda inveniunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
invenienda inveniunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inveniens |
inveniens |
inveniens |
| Genitiv | invenientis |
invenientis |
invenientis |
| Dativ | invenienti |
invenienti |
invenienti |
| Akkusativ | invenientem |
invenientem |
inveniens |
| Ablativ | invenienti inveniente |
invenienti inveniente |
invenienti inveniente |
| Vokativ | inveniens |
inveniens |
inveniens |
| Nominativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Genitiv | invenientium invenientum |
invenientium invenientum |
invenientium invenientum |
| Dativ | invenientibus |
invenientibus |
invenientibus |
| Akkusativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Ablativ | invenientibus |
invenientibus |
invenientibus |
| Vokativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inventus |
inventa |
inventum |
| Genitiv | inventi |
inventae |
inventi |
| Dativ | invento |
inventae |
invento |
| Akkusativ | inventum |
inventam |
inventum |
| Ablativ | invento |
inventa |
invento |
| Vokativ | invente |
inventa |
inventum |
| Nominativ | inventi |
inventae |
inventa |
| Genitiv | inventorum |
inventarum |
inventorum |
| Dativ | inventis |
inventis |
inventis |
| Akkusativ | inventos |
inventas |
inventa |
| Ablativ | inventis |
inventis |
inventis |
| Vokativ | inventi |
inventae |
inventa |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inventurus |
inventura |
inventurum |
| Genitiv | inventuri |
inventurae |
inventuri |
| Dativ | inventuro |
inventurae |
inventuro |
| Akkusativ | inventurum |
inventuram |
inventurum |
| Ablativ | inventuro |
inventura |
inventuro |
| Vokativ | inventure |
inventura |
inventurum |
| Nominativ | inventuri |
inventurae |
inventura |
| Genitiv | inventurorum |
inventurarum |
inventurorum |
| Dativ | inventuris |
inventuris |
inventuris |
| Akkusativ | inventuros |
inventuras |
inventura |
| Ablativ | inventuris |
inventuris |
inventuris |
| Vokativ | inventuri |
inventurae |
inventura |
| Supin I | Supin II |
| inventum |
inventu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenio |
ich gelange hin |
| 2. Person Singular | invenis |
du gelangst hin |
| 3. Person Singular | invenit |
er/sie/es gelangt hin |
| 1. Person Plural | invenimus |
wir gelangen hin |
| 2. Person Plural | invenitis |
ihr gelangt hin |
| 3. Person Plural | inveniunt |
sie gelangen hin |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | invenior |
ich werde hingelangt |
| 2. Person Singular | inveniris invenire |
du wirst hingelangt |
| 3. Person Singular | invenitur |
er/sie/es wird hingelangt |
| 1. Person Plural | invenimur |
wir werden hingelangt |
| 2. Person Plural | invenimini |
ihr werdet hingelangt |
| 3. Person Plural | inveniuntur |
sie werden hingelangt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniam |
ich gelange hin |
| 2. Person Singular | invenias |
du gelangest hin |
| 3. Person Singular | inveniat |
er/sie/es gelange hin |
| 1. Person Plural | inveniamus |
wir gelangen hin |
| 2. Person Plural | inveniatis |
ihr gelanget hin |
| 3. Person Plural | inveniant |
sie gelangen hin |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniar |
ich werde hingelangt |
| 2. Person Singular | inveniaris inveniare |
du werdest hingelangt |
| 3. Person Singular | inveniatur |
er/sie/es werde hingelangt |
| 1. Person Plural | inveniamur |
wir werden hingelangt |
| 2. Person Plural | inveniamini |
ihr werdet hingelangt |
| 3. Person Plural | inveniantur |
sie werden hingelangt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniebam invenbam |
ich gelangte hin |
| 2. Person Singular | inveniebas invenbas |
du gelangtest hin |
| 3. Person Singular | inveniebat invenbat |
er/sie/es gelangte hin |
| 1. Person Plural | inveniebamus invenbamus |
wir gelangten hin |
| 2. Person Plural | inveniebatis invenbatis |
ihr gelangtet hin |
| 3. Person Plural | inveniebant invenbant |
sie gelangten hin |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniebar |
ich wurde hingelangt |
| 2. Person Singular | inveniebaris inveniebare |
du wurdest hingelangt |
| 3. Person Singular | inveniebatur |
er/sie/es wurde hingelangt |
| 1. Person Plural | inveniebamur |
wir wurden hingelangt |
| 2. Person Plural | inveniebamini |
ihr wurdet hingelangt |
| 3. Person Plural | inveniebantur |
sie wurden hingelangt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenirem |
ich gelangte hin |
| 2. Person Singular | invenires |
du gelangtest hin |
| 3. Person Singular | inveniret |
er/sie/es gelangte hin |
| 1. Person Plural | inveniremus |
wir gelangten hin |
| 2. Person Plural | inveniretis |
ihr gelangtet hin |
| 3. Person Plural | invenirent |
sie gelangten hin |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | invenirer |
ich würde hingelangt |
| 2. Person Singular | invenireris invenirere |
du würdest hingelangt |
| 3. Person Singular | inveniretur |
er/sie/es würde hingelangt |
| 1. Person Plural | inveniremur |
wir würden hingelangt |
| 2. Person Plural | inveniremini |
ihr würdet hingelangt |
| 3. Person Plural | invenirentur |
sie würden hingelangt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveniam invenibo |
ich werde hingelangen |
| 2. Person Singular | invenies invenibis |
du wirst hingelangen |
| 3. Person Singular | inveniet invenibit |
er/sie/es wird hingelangen |
| 1. Person Plural | inveniemus invenibimus |
wir werden hingelangen |
| 2. Person Plural | invenietis invenibitis |
ihr werdet hingelangen |
| 3. Person Plural | invenient invenibunt |
sie werden hingelangen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inveniar invenibor |
ich werde hingelangt |
| 2. Person Singular | invenieris inveniere inveniberis |
du wirst hingelangt |
| 3. Person Singular | invenietur inveniberit |
er/sie/es wird hingelangt |
| 1. Person Plural | inveniemur invenibimur |
wir werden hingelangt |
| 2. Person Plural | inveniemini invenibimini |
ihr werdet hingelangt |
| 3. Person Plural | invenientur invenibuntur |
sie werden hingelangt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveni |
ich habe hingelangt |
| 2. Person Singular | invenisti |
du hast hingelangt |
| 3. Person Singular | invenit |
er/sie/es hat hingelangt |
| 1. Person Plural | invenimus |
wir haben hingelangt |
| 2. Person Plural | invenistis |
ihr habt hingelangt |
| 3. Person Plural | invenerunt invenere |
sie haben hingelangt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus sum |
ich bin hingelangt worden |
| 2. Person Singular | inventus es |
du bist hingelangt worden |
| 3. Person Singular | inventus est |
er/sie/es ist hingelangt worden |
| 1. Person Plural | inventi sumus |
wir sind hingelangt worden |
| 2. Person Plural | inventi estis |
ihr seid hingelangt worden |
| 3. Person Plural | inventi sunt |
sie sind hingelangt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenerim |
ich habe hingelangt |
| 2. Person Singular | inveneris |
du habest hingelangt |
| 3. Person Singular | invenerit |
er/sie/es habe hingelangt |
| 1. Person Plural | invenerimus |
wir haben hingelangt |
| 2. Person Plural | inveneritis |
ihr habet hingelangt |
| 3. Person Plural | invenerint |
sie haben hingelangt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus sim |
ich sei hingelangt worden |
| 2. Person Singular | inventus sis |
du seiest hingelangt worden |
| 3. Person Singular | inventus sit |
er/sie/es sei hingelangt worden |
| 1. Person Plural | inventi simus |
wir seien hingelangt worden |
| 2. Person Plural | inventi sitis |
ihr seiet hingelangt worden |
| 3. Person Plural | inventi sint |
sie seien hingelangt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | inveneram |
ich hatte hingelangt |
| 2. Person Singular | inveneras |
du hattest hingelangt |
| 3. Person Singular | invenerat |
er/sie/es hatte hingelangt |
| 1. Person Plural | inveneramus |
wir hatten hingelangt |
| 2. Person Plural | inveneratis |
ihr hattet hingelangt |
| 3. Person Plural | invenerant |
sie hatten hingelangt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus eram |
ich war hingelangt worden |
| 2. Person Singular | inventus eras |
du warst hingelangt worden |
| 3. Person Singular | inventus erat |
er/sie/es war hingelangt worden |
| 1. Person Plural | inventi eramus |
wir waren hingelangt worden |
| 2. Person Plural | inventi eratis |
ihr warst hingelangt worden |
| 3. Person Plural | inventi erant |
sie waren hingelangt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenissem |
ich hätte hingelangt |
| 2. Person Singular | invenisses |
du hättest hingelangt |
| 3. Person Singular | invenisset |
er/sie/es hätte hingelangt |
| 1. Person Plural | invenissemus |
wir hätten hingelangt |
| 2. Person Plural | invenissetis |
ihr hättet hingelangt |
| 3. Person Plural | invenissent |
sie hätten hingelangt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus essem |
ich wäre hingelangt worden |
| 2. Person Singular | inventus esses |
du wärest hingelangt worden |
| 3. Person Singular | inventus esset |
er/sie/es wäre hingelangt worden |
| 1. Person Plural | inventi essemus |
wir wären hingelangt worden |
| 2. Person Plural | inventi essetis |
ihr wäret hingelangt worden |
| 3. Person Plural | inventi essent |
sie wären hingelangt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | invenero |
ich werde hingelangt haben |
| 2. Person Singular | inveneris |
du wirst hingelangt haben |
| 3. Person Singular | invenerit |
er/sie/es wird hingelangt haben |
| 1. Person Plural | invenerimus |
wir werden hingelangt haben |
| 2. Person Plural | inveneritis |
ihr werdet hingelangt haben |
| 3. Person Plural | invenerint |
sie werden hingelangt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | inventus ero |
ich werde hingelangt worden sein |
| 2. Person Singular | inventus eris |
du werdest hingelangt worden sein |
| 3. Person Singular | inventus erit |
er/sie/es werde hingelangt worden sein |
| 1. Person Plural | inventi erimus |
wir werden hingelangt worden sein |
| 2. Person Plural | inventi eritis |
ihr werdet hingelangt worden sein |
| 3. Person Plural | inventi erunt |
sie werden hingelangt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | invenire |
hingelangen |
| Vorzeitigkeit | invenisse |
hingelangt haben |
| Nachzeitigkeit | inventurum esse |
hingelangen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | inveniri invenirier |
hingelangt werden |
| Vorzeitigkeit | inventum esse |
hingelangt worden sein |
| Nachzeitigkeit | inventum iri |
künftig hingelangt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | inveni |
gelange hin! |
| 2. Person Plural | invenite |
gelangt hin! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | invenito |
| 3. Person Singular | invenito |
| 2. Person Plural | invenitote |
| 3. Person Plural | inveniunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | invenire |
das Hingelangen |
| Genitiv | inveniendi inveniundi |
des Hingelangens |
| Dativ | inveniendo inveniundo |
dem Hingelangen |
| Akkusativ | inveniendum inveniundum |
das Hingelangen |
| Ablativ | inveniendo inveniundo |
durch das Hingelangen |
| Vokativ | inveniende inveniunde |
Hingelangen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inveniendus inveniundus |
invenienda inveniunda |
inveniendum inveniundum |
| Genitiv | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
inveniendi inveniundi |
| Dativ | inveniendo inveniundo |
inveniendae inveniundae |
inveniendo inveniundo |
| Akkusativ | inveniendum inveniundum |
inveniendam inveniundam |
inveniendum inveniundum |
| Ablativ | inveniendo inveniundo |
invenienda inveniunda |
inveniendo inveniundo |
| Vokativ | inveniende inveniunde |
invenienda inveniunda |
inveniendum inveniundum |
| Nominativ | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
invenienda inveniunda |
| Genitiv | inveniendorum inveniundorum |
inveniendarum inveniundarum |
inveniendorum inveniundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | inveniendos inveniundos |
inveniendas inveniundas |
invenienda inveniunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | inveniendi inveniundi |
inveniendae inveniundae |
invenienda inveniunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inveniens |
inveniens |
inveniens |
| Genitiv | invenientis |
invenientis |
invenientis |
| Dativ | invenienti |
invenienti |
invenienti |
| Akkusativ | invenientem |
invenientem |
inveniens |
| Ablativ | invenienti inveniente |
invenienti inveniente |
invenienti inveniente |
| Vokativ | inveniens |
inveniens |
inveniens |
| Nominativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Genitiv | invenientium invenientum |
invenientium invenientum |
invenientium invenientum |
| Dativ | invenientibus |
invenientibus |
invenientibus |
| Akkusativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Ablativ | invenientibus |
invenientibus |
invenientibus |
| Vokativ | invenientes |
invenientes |
invenientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inventus |
inventa |
inventum |
| Genitiv | inventi |
inventae |
inventi |
| Dativ | invento |
inventae |
invento |
| Akkusativ | inventum |
inventam |
inventum |
| Ablativ | invento |
inventa |
invento |
| Vokativ | invente |
inventa |
inventum |
| Nominativ | inventi |
inventae |
inventa |
| Genitiv | inventorum |
inventarum |
inventorum |
| Dativ | inventis |
inventis |
inventis |
| Akkusativ | inventos |
inventas |
inventa |
| Ablativ | inventis |
inventis |
inventis |
| Vokativ | inventi |
inventae |
inventa |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | inventurus |
inventura |
inventurum |
| Genitiv | inventuri |
inventurae |
inventuri |
| Dativ | inventuro |
inventurae |
inventuro |
| Akkusativ | inventurum |
inventuram |
inventurum |
| Ablativ | inventuro |
inventura |
inventuro |
| Vokativ | inventure |
inventura |
inventurum |
| Nominativ | inventuri |
inventurae |
inventura |
| Genitiv | inventurorum |
inventurarum |
inventurorum |
| Dativ | inventuris |
inventuris |
inventuris |
| Akkusativ | inventuros |
inventuras |
inventura |
| Ablativ | inventuris |
inventuris |
inventuris |
| Vokativ | inventuri |
inventurae |
inventura |
| Supin I | Supin II |
| inventum |
inventu |