| Latein | Typ | Geschlecht | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|---|
| ironia | Nomen | Femininum | A-Deklination | Grundform | Ironie |
| ironia | Nomen | Femininum | A-Deklination | Nominativ Singular von ironia | die Ironie |
| ironia | Nomen | Femininum | A-Deklination | Vokativ Singular von ironia | Ironie! |
| ironia | Nomen | Femininum | A-Deklination | Ablativ Singular von ironia | durch die Ironie |
| Latein: | Deutsch: | |
| Nominativ | ironia |
die Ironie |
| Genitiv | ironiae ironiai |
der Ironie |
| Dativ | ironiae ironiai |
der Ironie |
| Akkusativ | ironiam |
die Ironie |
| Ablativ | ironia ironiad |
durch die Ironie |
| Vokativ | ironia |
Ironie! |
| Lokativ | ironiae |
Ironie als Ortsangabe |
| Latein: | Deutsch: | |
| Nominativ | ironiae |
die Ironien |
| Genitiv | ironiarum ironium |
der Ironien |
| Dativ | ironiis ironiabus |
den Ironien |
| Akkusativ | ironias |
die Ironien |
| Ablativ | ironiis ironiabus |
mit den Ironien |
| Vokativ | ironiae |
Ironien! |
| Lokativ | ironiis |
Ironien als Ortsangabe |