Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidino
|
ich befriedige |
| 2. Person Singular |
lubidinas
|
du befriedigst |
| 3. Person Singular |
lubidinat
|
er/sie/es befriedigt |
| 1. Person Plural |
lubidinamus
|
wir befriedigen |
| 2. Person Plural |
lubidinatis
|
ihr befriedigt |
| 3. Person Plural |
lubidinant
|
sie befriedigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinor
|
ich werde befriedigt |
| 2. Person Singular |
lubidinaris lubidinare
|
du wirst befriedigt |
| 3. Person Singular |
lubidinatur
|
er/sie/es wird befriedigt |
| 1. Person Plural |
lubidinamur
|
wir werden befriedigt |
| 2. Person Plural |
lubidinamini
|
ihr werdet befriedigt |
| 3. Person Plural |
lubidinantur
|
sie werden befriedigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinem
|
ich befriedige |
| 2. Person Singular |
lubidines
|
du befriedigest |
| 3. Person Singular |
lubidinet
|
er/sie/es befriedige |
| 1. Person Plural |
lubidinemus
|
wir befriedigen |
| 2. Person Plural |
lubidinetis
|
ihr befriediget |
| 3. Person Plural |
lubidinent
|
sie befriedigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidiner
|
ich werde befriedigt |
| 2. Person Singular |
lubidineris lubidinere
|
du werdest befriedigt |
| 3. Person Singular |
lubidinetur
|
er/sie/es werde befriedigt |
| 1. Person Plural |
lubidinemur
|
wir werden befriedigt |
| 2. Person Plural |
lubidinemini
|
ihr werdet befriedigt |
| 3. Person Plural |
lubidinentur
|
sie werden befriedigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinabam
|
ich befriedigte |
| 2. Person Singular |
lubidinabas
|
du befriedigtest |
| 3. Person Singular |
lubidinabat
|
er/sie/es befriedigte |
| 1. Person Plural |
lubidinabamus
|
wir befriedigten |
| 2. Person Plural |
lubidinabatis
|
ihr befriedigtet |
| 3. Person Plural |
lubidinabant
|
sie befriedigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinabar
|
ich wurde befriedigt |
| 2. Person Singular |
lubidinabaris lubidinabare
|
du wurdest befriedigt |
| 3. Person Singular |
lubidinabatur
|
er/sie/es wurde befriedigt |
| 1. Person Plural |
lubidinabamur
|
wir wurden befriedigt |
| 2. Person Plural |
lubidinabamini
|
ihr wurdet befriedigt |
| 3. Person Plural |
lubidinabantur
|
sie wurden befriedigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinarem
|
ich befriedigte |
| 2. Person Singular |
lubidinares
|
du befriedigtest |
| 3. Person Singular |
lubidinaret
|
er/sie/es befriedigte |
| 1. Person Plural |
lubidinaremus
|
wir befriedigten |
| 2. Person Plural |
lubidinaretis
|
ihr befriedigtet |
| 3. Person Plural |
lubidinarent
|
sie befriedigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinarer
|
ich würde befriedigt |
| 2. Person Singular |
lubidinareris lubidinarere
|
du würdest befriedigt |
| 3. Person Singular |
lubidinaretur
|
er/sie/es würde befriedigt |
| 1. Person Plural |
lubidinaremur
|
wir würden befriedigt |
| 2. Person Plural |
lubidinaremini
|
ihr würdet befriedigt |
| 3. Person Plural |
lubidinarentur
|
sie würden befriedigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinabo
|
ich werde befriedigen |
| 2. Person Singular |
lubidinabis
|
du wirst befriedigen |
| 3. Person Singular |
lubidinabit
|
er/sie/es wird befriedigen |
| 1. Person Plural |
lubidinabimus
|
wir werden befriedigen |
| 2. Person Plural |
lubidinabitis
|
ihr werdet befriedigen |
| 3. Person Plural |
lubidinabunt
|
sie werden befriedigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinabor
|
ich werde befriedigt |
| 2. Person Singular |
lubidinaberis lubidinabere
|
du wirst befriedigt |
| 3. Person Singular |
lubidinabitur
|
er/sie/es wird befriedigt |
| 1. Person Plural |
lubidinabimur
|
wir werden befriedigt |
| 2. Person Plural |
lubidinabimini
|
ihr werdet befriedigt |
| 3. Person Plural |
lubidinabuntur
|
sie werden befriedigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe befriedigt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hast befriedigt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hat befriedigt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben befriedigt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habt befriedigt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben befriedigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinatus sum
|
ich bin befriedigt worden |
| 2. Person Singular |
lubidinatus es
|
du bist befriedigt worden |
| 3. Person Singular |
lubidinatus est
|
er/sie/es ist befriedigt worden |
| 1. Person Plural |
lubidinati sumus
|
wir sind befriedigt worden |
| 2. Person Plural |
lubidinati estis
|
ihr seid befriedigt worden |
| 3. Person Plural |
lubidinati sunt
|
sie sind befriedigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe befriedigt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du habest befriedigt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es habe befriedigt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben befriedigt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habet befriedigt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben befriedigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinatus sim
|
ich sei befriedigt worden |
| 2. Person Singular |
lubidinatus sis
|
du seiest befriedigt worden |
| 3. Person Singular |
lubidinatus sit
|
er/sie/es sei befriedigt worden |
| 1. Person Plural |
lubidinati simus
|
wir seien befriedigt worden |
| 2. Person Plural |
lubidinati sitis
|
ihr seiet befriedigt worden |
| 3. Person Plural |
lubidinati sint
|
sie seien befriedigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hatte befriedigt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hattest befriedigt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hatte befriedigt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hatten befriedigt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hattet befriedigt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hatten befriedigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinatus eram
|
ich war befriedigt worden |
| 2. Person Singular |
lubidinatus eras
|
du warst befriedigt worden |
| 3. Person Singular |
lubidinatus erat
|
er/sie/es war befriedigt worden |
| 1. Person Plural |
lubidinati eramus
|
wir waren befriedigt worden |
| 2. Person Plural |
lubidinati eratis
|
ihr warst befriedigt worden |
| 3. Person Plural |
lubidinati erant
|
sie waren befriedigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hätte befriedigt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hättest befriedigt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hätte befriedigt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hätten befriedigt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hättet befriedigt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hätten befriedigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinatus essem
|
ich wäre befriedigt worden |
| 2. Person Singular |
lubidinatus esses
|
du wärest befriedigt worden |
| 3. Person Singular |
lubidinatus esset
|
er/sie/es wäre befriedigt worden |
| 1. Person Plural |
lubidinati essemus
|
wir wären befriedigt worden |
| 2. Person Plural |
lubidinati essetis
|
ihr wäret befriedigt worden |
| 3. Person Plural |
lubidinati essent
|
sie wären befriedigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde befriedigt haben |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst befriedigt haben |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird befriedigt haben |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden befriedigt haben |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet befriedigt haben |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden befriedigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinatus ero
|
ich werde befriedigt worden sein |
| 2. Person Singular |
lubidinatus eris
|
du werdest befriedigt worden sein |
| 3. Person Singular |
lubidinatus erit
|
er/sie/es werde befriedigt worden sein |
| 1. Person Plural |
lubidinati erimus
|
wir werden befriedigt worden sein |
| 2. Person Plural |
lubidinati eritis
|
ihr werdet befriedigt worden sein |
| 3. Person Plural |
lubidinati erunt
|
sie werden befriedigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
lubidinare
|
befriedigen |
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
befriedigt haben |
| Nachzeitigkeit |
lubidinaturum esse
|
befriedigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
lubidinari lubidinarier
|
befriedigt werden |
| Vorzeitigkeit |
lubidinatum esse
|
befriedigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
lubidinatum iri
|
künftig befriedigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
lubidina
|
befriedige! |
| 2. Person Plural |
lubidinate
|
befriedigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
lubidinato
|
| 3. Person Singular |
lubidinato
|
| 2. Person Plural |
lubidinatote
|
| 3. Person Plural |
lubidinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
lubidinare
|
das Befriedigen |
| Genitiv |
lubidinandi
|
des Befriedigens |
| Dativ |
lubidinando
|
dem Befriedigen |
| Akkusativ |
lubidinandum
|
das Befriedigen |
| Ablativ |
lubidinando
|
durch das Befriedigen |
| Vokativ |
lubidinande
|
Befriedigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
lubidinandus
|
lubidinanda
|
lubidinandum
|
| Genitiv |
lubidinandi
|
lubidinandae
|
lubidinandi
|
| Dativ |
lubidinando
|
lubidinandae
|
lubidinando
|
| Akkusativ |
lubidinandum
|
lubidinandam
|
lubidinandum
|
| Ablativ |
lubidinando
|
lubidinanda
|
lubidinando
|
| Vokativ |
lubidinande
|
lubidinanda
|
lubidinandum
|
Plural
| Nominativ |
lubidinandi
|
lubidinandae
|
lubidinanda
|
| Genitiv |
lubidinandorum
|
lubidinandarum
|
lubidinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
lubidinandos
|
lubidinandas
|
lubidinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
lubidinandi
|
lubidinandae
|
lubidinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
lubidinans
|
lubidinans
|
lubidinans
|
| Genitiv |
lubidinantis
|
lubidinantis
|
lubidinantis
|
| Dativ |
lubidinanti
|
lubidinanti
|
lubidinanti
|
| Akkusativ |
lubidinantem
|
lubidinantem
|
lubidinans
|
| Ablativ |
lubidinanti lubidinante
|
lubidinanti lubidinante
|
lubidinanti lubidinante
|
| Vokativ |
lubidinans
|
lubidinans
|
lubidinans
|
Plural
| Nominativ |
lubidinantes
|
lubidinantes
|
lubidinantia
|
| Genitiv |
lubidinantium lubidinantum
|
lubidinantium lubidinantum
|
lubidinantium lubidinantum
|
| Dativ |
lubidinantibus
|
lubidinantibus
|
lubidinantibus
|
| Akkusativ |
lubidinantes
|
lubidinantes
|
lubidinantia
|
| Ablativ |
lubidinantibus
|
lubidinantibus
|
lubidinantibus
|
| Vokativ |
lubidinantes
|
lubidinantes
|
lubidinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
lubidinatus
|
lubidinata
|
lubidinatum
|
| Genitiv |
lubidinati
|
lubidinatae
|
lubidinati
|
| Dativ |
lubidinato
|
lubidinatae
|
lubidinato
|
| Akkusativ |
lubidinatum
|
lubidinatam
|
lubidinatum
|
| Ablativ |
lubidinato
|
lubidinata
|
lubidinato
|
| Vokativ |
lubidinate
|
lubidinata
|
lubidinatum
|
Plural
| Nominativ |
lubidinati
|
lubidinatae
|
lubidinata
|
| Genitiv |
lubidinatorum
|
lubidinatarum
|
lubidinatorum
|
| Dativ |
lubidinatis
|
lubidinatis
|
lubidinatis
|
| Akkusativ |
lubidinatos
|
lubidinatas
|
lubidinata
|
| Ablativ |
lubidinatis
|
lubidinatis
|
lubidinatis
|
| Vokativ |
lubidinati
|
lubidinatae
|
lubidinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
lubidinaturus
|
lubidinatura
|
lubidinaturum
|
| Genitiv |
lubidinaturi
|
lubidinaturae
|
lubidinaturi
|
| Dativ |
lubidinaturo
|
lubidinaturae
|
lubidinaturo
|
| Akkusativ |
lubidinaturum
|
lubidinaturam
|
lubidinaturum
|
| Ablativ |
lubidinaturo
|
lubidinatura
|
lubidinaturo
|
| Vokativ |
lubidinature
|
lubidinatura
|
lubidinaturum
|
Plural
| Nominativ |
lubidinaturi
|
lubidinaturae
|
lubidinatura
|
| Genitiv |
lubidinaturorum
|
lubidinaturarum
|
lubidinaturorum
|
| Dativ |
lubidinaturis
|
lubidinaturis
|
lubidinaturis
|
| Akkusativ |
lubidinaturos
|
lubidinaturas
|
lubidinatura
|
| Ablativ |
lubidinaturis
|
lubidinaturis
|
lubidinaturis
|
| Vokativ |
lubidinaturi
|
lubidinaturae
|
lubidinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
lubidinatum
|
lubidinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidino
|
ich errege |
| 2. Person Singular |
lubidinas
|
du erregst |
| 3. Person Singular |
lubidinat
|
er/sie/es erregt |
| 1. Person Plural |
lubidinamus
|
wir erregen |
| 2. Person Plural |
lubidinatis
|
ihr erregt |
| 3. Person Plural |
lubidinant
|
sie erregen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinor
|
ich werde erregt |
| 2. Person Singular |
lubidinaris lubidinare
|
du wirst erregt |
| 3. Person Singular |
lubidinatur
|
er/sie/es wird erregt |
| 1. Person Plural |
lubidinamur
|
wir werden erregt |
| 2. Person Plural |
lubidinamini
|
ihr werdet erregt |
| 3. Person Plural |
lubidinantur
|
sie werden erregt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinem
|
ich errege |
| 2. Person Singular |
lubidines
|
du erregest |
| 3. Person Singular |
lubidinet
|
er/sie/es errege |
| 1. Person Plural |
lubidinemus
|
wir erregen |
| 2. Person Plural |
lubidinetis
|
ihr erreget |
| 3. Person Plural |
lubidinent
|
sie erregen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidiner
|
ich werde erregt |
| 2. Person Singular |
lubidineris lubidinere
|
du werdest erregt |
| 3. Person Singular |
lubidinetur
|
er/sie/es werde erregt |
| 1. Person Plural |
lubidinemur
|
wir werden erregt |
| 2. Person Plural |
lubidinemini
|
ihr werdet erregt |
| 3. Person Plural |
lubidinentur
|
sie werden erregt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinabam
|
ich erregte |
| 2. Person Singular |
lubidinabas
|
du erregtest |
| 3. Person Singular |
lubidinabat
|
er/sie/es erregte |
| 1. Person Plural |
lubidinabamus
|
wir erregten |
| 2. Person Plural |
lubidinabatis
|
ihr erregtet |
| 3. Person Plural |
lubidinabant
|
sie erregten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinabar
|
ich wurde erregt |
| 2. Person Singular |
lubidinabaris lubidinabare
|
du wurdest erregt |
| 3. Person Singular |
lubidinabatur
|
er/sie/es wurde erregt |
| 1. Person Plural |
lubidinabamur
|
wir wurden erregt |
| 2. Person Plural |
lubidinabamini
|
ihr wurdet erregt |
| 3. Person Plural |
lubidinabantur
|
sie wurden erregt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinarem
|
ich erregte |
| 2. Person Singular |
lubidinares
|
du erregtest |
| 3. Person Singular |
lubidinaret
|
er/sie/es erregte |
| 1. Person Plural |
lubidinaremus
|
wir erregten |
| 2. Person Plural |
lubidinaretis
|
ihr erregtet |
| 3. Person Plural |
lubidinarent
|
sie erregten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinarer
|
ich würde erregt |
| 2. Person Singular |
lubidinareris lubidinarere
|
du würdest erregt |
| 3. Person Singular |
lubidinaretur
|
er/sie/es würde erregt |
| 1. Person Plural |
lubidinaremur
|
wir würden erregt |
| 2. Person Plural |
lubidinaremini
|
ihr würdet erregt |
| 3. Person Plural |
lubidinarentur
|
sie würden erregt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinabo
|
ich werde erregen |
| 2. Person Singular |
lubidinabis
|
du wirst erregen |
| 3. Person Singular |
lubidinabit
|
er/sie/es wird erregen |
| 1. Person Plural |
lubidinabimus
|
wir werden erregen |
| 2. Person Plural |
lubidinabitis
|
ihr werdet erregen |
| 3. Person Plural |
lubidinabunt
|
sie werden erregen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinabor
|
ich werde erregt |
| 2. Person Singular |
lubidinaberis lubidinabere
|
du wirst erregt |
| 3. Person Singular |
lubidinabitur
|
er/sie/es wird erregt |
| 1. Person Plural |
lubidinabimur
|
wir werden erregt |
| 2. Person Plural |
lubidinabimini
|
ihr werdet erregt |
| 3. Person Plural |
lubidinabuntur
|
sie werden erregt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe erregt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hast erregt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hat erregt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben erregt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habt erregt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben erregt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinatus sum
|
ich bin erregt worden |
| 2. Person Singular |
lubidinatus es
|
du bist erregt worden |
| 3. Person Singular |
lubidinatus est
|
er/sie/es ist erregt worden |
| 1. Person Plural |
lubidinati sumus
|
wir sind erregt worden |
| 2. Person Plural |
lubidinati estis
|
ihr seid erregt worden |
| 3. Person Plural |
lubidinati sunt
|
sie sind erregt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe erregt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du habest erregt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es habe erregt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben erregt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habet erregt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben erregt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinatus sim
|
ich sei erregt worden |
| 2. Person Singular |
lubidinatus sis
|
du seiest erregt worden |
| 3. Person Singular |
lubidinatus sit
|
er/sie/es sei erregt worden |
| 1. Person Plural |
lubidinati simus
|
wir seien erregt worden |
| 2. Person Plural |
lubidinati sitis
|
ihr seiet erregt worden |
| 3. Person Plural |
lubidinati sint
|
sie seien erregt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hatte erregt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hattest erregt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hatte erregt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hatten erregt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hattet erregt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hatten erregt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinatus eram
|
ich war erregt worden |
| 2. Person Singular |
lubidinatus eras
|
du warst erregt worden |
| 3. Person Singular |
lubidinatus erat
|
er/sie/es war erregt worden |
| 1. Person Plural |
lubidinati eramus
|
wir waren erregt worden |
| 2. Person Plural |
lubidinati eratis
|
ihr warst erregt worden |
| 3. Person Plural |
lubidinati erant
|
sie waren erregt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hätte erregt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hättest erregt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hätte erregt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hätten erregt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hättet erregt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hätten erregt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinatus essem
|
ich wäre erregt worden |
| 2. Person Singular |
lubidinatus esses
|
du wärest erregt worden |
| 3. Person Singular |
lubidinatus esset
|
er/sie/es wäre erregt worden |
| 1. Person Plural |
lubidinati essemus
|
wir wären erregt worden |
| 2. Person Plural |
lubidinati essetis
|
ihr wäret erregt worden |
| 3. Person Plural |
lubidinati essent
|
sie wären erregt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde erregt haben |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst erregt haben |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird erregt haben |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden erregt haben |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet erregt haben |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden erregt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
lubidinatus ero
|
ich werde erregt worden sein |
| 2. Person Singular |
lubidinatus eris
|
du werdest erregt worden sein |
| 3. Person Singular |
lubidinatus erit
|
er/sie/es werde erregt worden sein |
| 1. Person Plural |
lubidinati erimus
|
wir werden erregt worden sein |
| 2. Person Plural |
lubidinati eritis
|
ihr werdet erregt worden sein |
| 3. Person Plural |
lubidinati erunt
|
sie werden erregt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
lubidinare
|
erregen |
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
erregt haben |
| Nachzeitigkeit |
lubidinaturum esse
|
erregen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
lubidinari lubidinarier
|
erregt werden |
| Vorzeitigkeit |
lubidinatum esse
|
erregt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
lubidinatum iri
|
künftig erregt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
lubidina
|
errege! |
| 2. Person Plural |
lubidinate
|
erregt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
lubidinato
|
| 3. Person Singular |
lubidinato
|
| 2. Person Plural |
lubidinatote
|
| 3. Person Plural |
lubidinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
lubidinare
|
das Erregen |
| Genitiv |
lubidinandi
|
des Erregens |
| Dativ |
lubidinando
|
dem Erregen |
| Akkusativ |
lubidinandum
|
das Erregen |
| Ablativ |
lubidinando
|
durch das Erregen |
| Vokativ |
lubidinande
|
Erregen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
lubidinandus
|
lubidinanda
|
lubidinandum
|
| Genitiv |
lubidinandi
|
lubidinandae
|
lubidinandi
|
| Dativ |
lubidinando
|
lubidinandae
|
lubidinando
|
| Akkusativ |
lubidinandum
|
lubidinandam
|
lubidinandum
|
| Ablativ |
lubidinando
|
lubidinanda
|
lubidinando
|
| Vokativ |
lubidinande
|
lubidinanda
|
lubidinandum
|
Plural
| Nominativ |
lubidinandi
|
lubidinandae
|
lubidinanda
|
| Genitiv |
lubidinandorum
|
lubidinandarum
|
lubidinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
lubidinandos
|
lubidinandas
|
lubidinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
lubidinandi
|
lubidinandae
|
lubidinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
lubidinans
|
lubidinans
|
lubidinans
|
| Genitiv |
lubidinantis
|
lubidinantis
|
lubidinantis
|
| Dativ |
lubidinanti
|
lubidinanti
|
lubidinanti
|
| Akkusativ |
lubidinantem
|
lubidinantem
|
lubidinans
|
| Ablativ |
lubidinanti lubidinante
|
lubidinanti lubidinante
|
lubidinanti lubidinante
|
| Vokativ |
lubidinans
|
lubidinans
|
lubidinans
|
Plural
| Nominativ |
lubidinantes
|
lubidinantes
|
lubidinantia
|
| Genitiv |
lubidinantium lubidinantum
|
lubidinantium lubidinantum
|
lubidinantium lubidinantum
|
| Dativ |
lubidinantibus
|
lubidinantibus
|
lubidinantibus
|
| Akkusativ |
lubidinantes
|
lubidinantes
|
lubidinantia
|
| Ablativ |
lubidinantibus
|
lubidinantibus
|
lubidinantibus
|
| Vokativ |
lubidinantes
|
lubidinantes
|
lubidinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
lubidinatus
|
lubidinata
|
lubidinatum
|
| Genitiv |
lubidinati
|
lubidinatae
|
lubidinati
|
| Dativ |
lubidinato
|
lubidinatae
|
lubidinato
|
| Akkusativ |
lubidinatum
|
lubidinatam
|
lubidinatum
|
| Ablativ |
lubidinato
|
lubidinata
|
lubidinato
|
| Vokativ |
lubidinate
|
lubidinata
|
lubidinatum
|
Plural
| Nominativ |
lubidinati
|
lubidinatae
|
lubidinata
|
| Genitiv |
lubidinatorum
|
lubidinatarum
|
lubidinatorum
|
| Dativ |
lubidinatis
|
lubidinatis
|
lubidinatis
|
| Akkusativ |
lubidinatos
|
lubidinatas
|
lubidinata
|
| Ablativ |
lubidinatis
|
lubidinatis
|
lubidinatis
|
| Vokativ |
lubidinati
|
lubidinatae
|
lubidinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
lubidinaturus
|
lubidinatura
|
lubidinaturum
|
| Genitiv |
lubidinaturi
|
lubidinaturae
|
lubidinaturi
|
| Dativ |
lubidinaturo
|
lubidinaturae
|
lubidinaturo
|
| Akkusativ |
lubidinaturum
|
lubidinaturam
|
lubidinaturum
|
| Ablativ |
lubidinaturo
|
lubidinatura
|
lubidinaturo
|
| Vokativ |
lubidinature
|
lubidinatura
|
lubidinaturum
|
Plural
| Nominativ |
lubidinaturi
|
lubidinaturae
|
lubidinatura
|
| Genitiv |
lubidinaturorum
|
lubidinaturarum
|
lubidinaturorum
|
| Dativ |
lubidinaturis
|
lubidinaturis
|
lubidinaturis
|
| Akkusativ |
lubidinaturos
|
lubidinaturas
|
lubidinatura
|
| Ablativ |
lubidinaturis
|
lubidinaturis
|
lubidinaturis
|
| Vokativ |
lubidinaturi
|
lubidinaturae
|
lubidinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
lubidinatum
|
lubidinatu
|