Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxurio
|
ich arte aus |
| 2. Person Singular |
luxurias
|
du artest aus |
| 3. Person Singular |
luxuriat
|
er/sie/es artet aus |
| 1. Person Plural |
luxuriamus
|
wir arten aus |
| 2. Person Plural |
luxuriatis
|
ihr artet aus |
| 3. Person Plural |
luxuriant
|
sie arten aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxurior
|
ich werde ausgeartet |
| 2. Person Singular |
luxuriaris luxuriare
|
du wirst ausgeartet |
| 3. Person Singular |
luxuriatur
|
er/sie/es wird ausgeartet |
| 1. Person Plural |
luxuriamur
|
wir werden ausgeartet |
| 2. Person Plural |
luxuriamini
|
ihr werdet ausgeartet |
| 3. Person Plural |
luxuriantur
|
sie werden ausgeartet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriem
|
ich arte aus |
| 2. Person Singular |
luxuries
|
du artest aus |
| 3. Person Singular |
luxuriet
|
er/sie/es arte aus |
| 1. Person Plural |
luxuriemus
|
wir arten aus |
| 2. Person Plural |
luxurietis
|
ihr artet aus |
| 3. Person Plural |
luxurient
|
sie arten aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxurier
|
ich werde ausgeartet |
| 2. Person Singular |
luxurieris luxuriere
|
du werdest ausgeartet |
| 3. Person Singular |
luxurietur
|
er/sie/es werde ausgeartet |
| 1. Person Plural |
luxuriemur
|
wir werden ausgeartet |
| 2. Person Plural |
luxuriemini
|
ihr werdet ausgeartet |
| 3. Person Plural |
luxurientur
|
sie werden ausgeartet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriabam
|
ich artete aus |
| 2. Person Singular |
luxuriabas
|
du artetest aus |
| 3. Person Singular |
luxuriabat
|
er/sie/es artete aus |
| 1. Person Plural |
luxuriabamus
|
wir arteten aus |
| 2. Person Plural |
luxuriabatis
|
ihr artetet aus |
| 3. Person Plural |
luxuriabant
|
sie arteten aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriabar
|
ich wurde ausgeartet |
| 2. Person Singular |
luxuriabaris luxuriabare
|
du wurdest ausgeartet |
| 3. Person Singular |
luxuriabatur
|
er/sie/es wurde ausgeartet |
| 1. Person Plural |
luxuriabamur
|
wir wurden ausgeartet |
| 2. Person Plural |
luxuriabamini
|
ihr wurdet ausgeartet |
| 3. Person Plural |
luxuriabantur
|
sie wurden ausgeartet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriarem
|
ich artete aus |
| 2. Person Singular |
luxuriares
|
du artetest aus |
| 3. Person Singular |
luxuriaret
|
er/sie/es artete aus |
| 1. Person Plural |
luxuriaremus
|
wir arteten aus |
| 2. Person Plural |
luxuriaretis
|
ihr artetet aus |
| 3. Person Plural |
luxuriarent
|
sie arteten aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriarer
|
ich würde ausgeartet |
| 2. Person Singular |
luxuriareris luxuriarere
|
du würdest ausgeartet |
| 3. Person Singular |
luxuriaretur
|
er/sie/es würde ausgeartet |
| 1. Person Plural |
luxuriaremur
|
wir würden ausgeartet |
| 2. Person Plural |
luxuriaremini
|
ihr würdet ausgeartet |
| 3. Person Plural |
luxuriarentur
|
sie würden ausgeartet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriabo
|
ich werde ausarten |
| 2. Person Singular |
luxuriabis
|
du wirst ausarten |
| 3. Person Singular |
luxuriabit
|
er/sie/es wird ausarten |
| 1. Person Plural |
luxuriabimus
|
wir werden ausarten |
| 2. Person Plural |
luxuriabitis
|
ihr werdet ausarten |
| 3. Person Plural |
luxuriabunt
|
sie werden ausarten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriabor
|
ich werde ausgeartet |
| 2. Person Singular |
luxuriaberis luxuriabere
|
du wirst ausgeartet |
| 3. Person Singular |
luxuriabitur
|
er/sie/es wird ausgeartet |
| 1. Person Plural |
luxuriabimur
|
wir werden ausgeartet |
| 2. Person Plural |
luxuriabimini
|
ihr werdet ausgeartet |
| 3. Person Plural |
luxuriabuntur
|
sie werden ausgeartet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriavi
|
ich habe ausgeartet |
| 2. Person Singular |
luxuriavisti
|
du hast ausgeartet |
| 3. Person Singular |
luxuriavit
|
er/sie/es hat ausgeartet |
| 1. Person Plural |
luxuriavimus
|
wir haben ausgeartet |
| 2. Person Plural |
luxuriavistis
|
ihr habt ausgeartet |
| 3. Person Plural |
luxuriaverunt luxuriavere
|
sie haben ausgeartet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriatus sum
|
ich bin ausgeartet worden |
| 2. Person Singular |
luxuriatus es
|
du bist ausgeartet worden |
| 3. Person Singular |
luxuriatus est
|
er/sie/es ist ausgeartet worden |
| 1. Person Plural |
luxuriati sumus
|
wir sind ausgeartet worden |
| 2. Person Plural |
luxuriati estis
|
ihr seid ausgeartet worden |
| 3. Person Plural |
luxuriati sunt
|
sie sind ausgeartet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriaverim
|
ich habe ausgeartet |
| 2. Person Singular |
luxuriaveris
|
du habest ausgeartet |
| 3. Person Singular |
luxuriaverit
|
er/sie/es habe ausgeartet |
| 1. Person Plural |
luxuriaverimus
|
wir haben ausgeartet |
| 2. Person Plural |
luxuriaveritis
|
ihr habet ausgeartet |
| 3. Person Plural |
luxuriaverint
|
sie haben ausgeartet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriatus sim
|
ich sei ausgeartet worden |
| 2. Person Singular |
luxuriatus sis
|
du seiest ausgeartet worden |
| 3. Person Singular |
luxuriatus sit
|
er/sie/es sei ausgeartet worden |
| 1. Person Plural |
luxuriati simus
|
wir seien ausgeartet worden |
| 2. Person Plural |
luxuriati sitis
|
ihr seiet ausgeartet worden |
| 3. Person Plural |
luxuriati sint
|
sie seien ausgeartet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriaveram
|
ich hatte ausgeartet |
| 2. Person Singular |
luxuriaveras
|
du hattest ausgeartet |
| 3. Person Singular |
luxuriaverat
|
er/sie/es hatte ausgeartet |
| 1. Person Plural |
luxuriaveramus
|
wir hatten ausgeartet |
| 2. Person Plural |
luxuriaveratis
|
ihr hattet ausgeartet |
| 3. Person Plural |
luxuriaverant
|
sie hatten ausgeartet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriatus eram
|
ich war ausgeartet worden |
| 2. Person Singular |
luxuriatus eras
|
du warst ausgeartet worden |
| 3. Person Singular |
luxuriatus erat
|
er/sie/es war ausgeartet worden |
| 1. Person Plural |
luxuriati eramus
|
wir waren ausgeartet worden |
| 2. Person Plural |
luxuriati eratis
|
ihr warst ausgeartet worden |
| 3. Person Plural |
luxuriati erant
|
sie waren ausgeartet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriavissem
|
ich hätte ausgeartet |
| 2. Person Singular |
luxuriavisses
|
du hättest ausgeartet |
| 3. Person Singular |
luxuriavisset
|
er/sie/es hätte ausgeartet |
| 1. Person Plural |
luxuriavissemus
|
wir hätten ausgeartet |
| 2. Person Plural |
luxuriavissetis
|
ihr hättet ausgeartet |
| 3. Person Plural |
luxuriavissent
|
sie hätten ausgeartet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriatus essem
|
ich wäre ausgeartet worden |
| 2. Person Singular |
luxuriatus esses
|
du wärest ausgeartet worden |
| 3. Person Singular |
luxuriatus esset
|
er/sie/es wäre ausgeartet worden |
| 1. Person Plural |
luxuriati essemus
|
wir wären ausgeartet worden |
| 2. Person Plural |
luxuriati essetis
|
ihr wäret ausgeartet worden |
| 3. Person Plural |
luxuriati essent
|
sie wären ausgeartet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriavero
|
ich werde ausgeartet haben |
| 2. Person Singular |
luxuriaveris
|
du wirst ausgeartet haben |
| 3. Person Singular |
luxuriaverit
|
er/sie/es wird ausgeartet haben |
| 1. Person Plural |
luxuriaverimus
|
wir werden ausgeartet haben |
| 2. Person Plural |
luxuriaveritis
|
ihr werdet ausgeartet haben |
| 3. Person Plural |
luxuriaverint
|
sie werden ausgeartet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriatus ero
|
ich werde ausgeartet worden sein |
| 2. Person Singular |
luxuriatus eris
|
du werdest ausgeartet worden sein |
| 3. Person Singular |
luxuriatus erit
|
er/sie/es werde ausgeartet worden sein |
| 1. Person Plural |
luxuriati erimus
|
wir werden ausgeartet worden sein |
| 2. Person Plural |
luxuriati eritis
|
ihr werdet ausgeartet worden sein |
| 3. Person Plural |
luxuriati erunt
|
sie werden ausgeartet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
luxuriare
|
ausarten |
| Vorzeitigkeit |
luxuriavisse
|
ausgeartet haben |
| Nachzeitigkeit |
luxuriaturum esse
|
ausarten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
luxuriari luxuriarier
|
ausgeartet werden |
| Vorzeitigkeit |
luxuriatum esse
|
ausgeartet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
luxuriatum iri
|
künftig ausgeartet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
luxuria
|
arte aus! |
| 2. Person Plural |
luxuriate
|
artet aus! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
luxuriato
|
| 3. Person Singular |
luxuriato
|
| 2. Person Plural |
luxuriatote
|
| 3. Person Plural |
luxurianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
luxuriare
|
das Ausarten |
| Genitiv |
luxuriandi
|
des Ausartens |
| Dativ |
luxuriando
|
dem Ausarten |
| Akkusativ |
luxuriandum
|
das Ausarten |
| Ablativ |
luxuriando
|
durch das Ausarten |
| Vokativ |
luxuriande
|
Ausarten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
luxuriandus
|
luxurianda
|
luxuriandum
|
| Genitiv |
luxuriandi
|
luxuriandae
|
luxuriandi
|
| Dativ |
luxuriando
|
luxuriandae
|
luxuriando
|
| Akkusativ |
luxuriandum
|
luxuriandam
|
luxuriandum
|
| Ablativ |
luxuriando
|
luxurianda
|
luxuriando
|
| Vokativ |
luxuriande
|
luxurianda
|
luxuriandum
|
Plural
| Nominativ |
luxuriandi
|
luxuriandae
|
luxurianda
|
| Genitiv |
luxuriandorum
|
luxuriandarum
|
luxuriandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
luxuriandos
|
luxuriandas
|
luxurianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
luxuriandi
|
luxuriandae
|
luxurianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
luxurians
|
luxurians
|
luxurians
|
| Genitiv |
luxuriantis
|
luxuriantis
|
luxuriantis
|
| Dativ |
luxurianti
|
luxurianti
|
luxurianti
|
| Akkusativ |
luxuriantem
|
luxuriantem
|
luxurians
|
| Ablativ |
luxurianti luxuriante
|
luxurianti luxuriante
|
luxurianti luxuriante
|
| Vokativ |
luxurians
|
luxurians
|
luxurians
|
Plural
| Nominativ |
luxuriantes
|
luxuriantes
|
luxuriantia
|
| Genitiv |
luxuriantium luxuriantum
|
luxuriantium luxuriantum
|
luxuriantium luxuriantum
|
| Dativ |
luxuriantibus
|
luxuriantibus
|
luxuriantibus
|
| Akkusativ |
luxuriantes
|
luxuriantes
|
luxuriantia
|
| Ablativ |
luxuriantibus
|
luxuriantibus
|
luxuriantibus
|
| Vokativ |
luxuriantes
|
luxuriantes
|
luxuriantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
luxuriatus
|
luxuriata
|
luxuriatum
|
| Genitiv |
luxuriati
|
luxuriatae
|
luxuriati
|
| Dativ |
luxuriato
|
luxuriatae
|
luxuriato
|
| Akkusativ |
luxuriatum
|
luxuriatam
|
luxuriatum
|
| Ablativ |
luxuriato
|
luxuriata
|
luxuriato
|
| Vokativ |
luxuriate
|
luxuriata
|
luxuriatum
|
Plural
| Nominativ |
luxuriati
|
luxuriatae
|
luxuriata
|
| Genitiv |
luxuriatorum
|
luxuriatarum
|
luxuriatorum
|
| Dativ |
luxuriatis
|
luxuriatis
|
luxuriatis
|
| Akkusativ |
luxuriatos
|
luxuriatas
|
luxuriata
|
| Ablativ |
luxuriatis
|
luxuriatis
|
luxuriatis
|
| Vokativ |
luxuriati
|
luxuriatae
|
luxuriata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
luxuriaturus
|
luxuriatura
|
luxuriaturum
|
| Genitiv |
luxuriaturi
|
luxuriaturae
|
luxuriaturi
|
| Dativ |
luxuriaturo
|
luxuriaturae
|
luxuriaturo
|
| Akkusativ |
luxuriaturum
|
luxuriaturam
|
luxuriaturum
|
| Ablativ |
luxuriaturo
|
luxuriatura
|
luxuriaturo
|
| Vokativ |
luxuriature
|
luxuriatura
|
luxuriaturum
|
Plural
| Nominativ |
luxuriaturi
|
luxuriaturae
|
luxuriatura
|
| Genitiv |
luxuriaturorum
|
luxuriaturarum
|
luxuriaturorum
|
| Dativ |
luxuriaturis
|
luxuriaturis
|
luxuriaturis
|
| Akkusativ |
luxuriaturos
|
luxuriaturas
|
luxuriatura
|
| Ablativ |
luxuriaturis
|
luxuriaturis
|
luxuriaturis
|
| Vokativ |
luxuriaturi
|
luxuriaturae
|
luxuriatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
luxuriatum
|
luxuriatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxurio
|
ich schwelge |
| 2. Person Singular |
luxurias
|
du schwelgst |
| 3. Person Singular |
luxuriat
|
er/sie/es schwelgt |
| 1. Person Plural |
luxuriamus
|
wir schwelgen |
| 2. Person Plural |
luxuriatis
|
ihr schwelgt |
| 3. Person Plural |
luxuriant
|
sie schwelgen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxurior
|
ich werde geschwelgt |
| 2. Person Singular |
luxuriaris luxuriare
|
du wirst geschwelgt |
| 3. Person Singular |
luxuriatur
|
er/sie/es wird geschwelgt |
| 1. Person Plural |
luxuriamur
|
wir werden geschwelgt |
| 2. Person Plural |
luxuriamini
|
ihr werdet geschwelgt |
| 3. Person Plural |
luxuriantur
|
sie werden geschwelgt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriem
|
ich schwelge |
| 2. Person Singular |
luxuries
|
du schwelgest |
| 3. Person Singular |
luxuriet
|
er/sie/es schwelge |
| 1. Person Plural |
luxuriemus
|
wir schwelgen |
| 2. Person Plural |
luxurietis
|
ihr schwelget |
| 3. Person Plural |
luxurient
|
sie schwelgen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxurier
|
ich werde geschwelgt |
| 2. Person Singular |
luxurieris luxuriere
|
du werdest geschwelgt |
| 3. Person Singular |
luxurietur
|
er/sie/es werde geschwelgt |
| 1. Person Plural |
luxuriemur
|
wir werden geschwelgt |
| 2. Person Plural |
luxuriemini
|
ihr werdet geschwelgt |
| 3. Person Plural |
luxurientur
|
sie werden geschwelgt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriabam
|
ich schwelgte |
| 2. Person Singular |
luxuriabas
|
du schwelgtest |
| 3. Person Singular |
luxuriabat
|
er/sie/es schwelgte |
| 1. Person Plural |
luxuriabamus
|
wir schwelgten |
| 2. Person Plural |
luxuriabatis
|
ihr schwelgtet |
| 3. Person Plural |
luxuriabant
|
sie schwelgten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriabar
|
ich wurde geschwelgt |
| 2. Person Singular |
luxuriabaris luxuriabare
|
du wurdest geschwelgt |
| 3. Person Singular |
luxuriabatur
|
er/sie/es wurde geschwelgt |
| 1. Person Plural |
luxuriabamur
|
wir wurden geschwelgt |
| 2. Person Plural |
luxuriabamini
|
ihr wurdet geschwelgt |
| 3. Person Plural |
luxuriabantur
|
sie wurden geschwelgt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriarem
|
ich schwelgte |
| 2. Person Singular |
luxuriares
|
du schwelgtest |
| 3. Person Singular |
luxuriaret
|
er/sie/es schwelgte |
| 1. Person Plural |
luxuriaremus
|
wir schwelgten |
| 2. Person Plural |
luxuriaretis
|
ihr schwelgtet |
| 3. Person Plural |
luxuriarent
|
sie schwelgten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriarer
|
ich würde geschwelgt |
| 2. Person Singular |
luxuriareris luxuriarere
|
du würdest geschwelgt |
| 3. Person Singular |
luxuriaretur
|
er/sie/es würde geschwelgt |
| 1. Person Plural |
luxuriaremur
|
wir würden geschwelgt |
| 2. Person Plural |
luxuriaremini
|
ihr würdet geschwelgt |
| 3. Person Plural |
luxuriarentur
|
sie würden geschwelgt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriabo
|
ich werde schwelgen |
| 2. Person Singular |
luxuriabis
|
du wirst schwelgen |
| 3. Person Singular |
luxuriabit
|
er/sie/es wird schwelgen |
| 1. Person Plural |
luxuriabimus
|
wir werden schwelgen |
| 2. Person Plural |
luxuriabitis
|
ihr werdet schwelgen |
| 3. Person Plural |
luxuriabunt
|
sie werden schwelgen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriabor
|
ich werde geschwelgt |
| 2. Person Singular |
luxuriaberis luxuriabere
|
du wirst geschwelgt |
| 3. Person Singular |
luxuriabitur
|
er/sie/es wird geschwelgt |
| 1. Person Plural |
luxuriabimur
|
wir werden geschwelgt |
| 2. Person Plural |
luxuriabimini
|
ihr werdet geschwelgt |
| 3. Person Plural |
luxuriabuntur
|
sie werden geschwelgt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriavi
|
ich habe geschwelgt |
| 2. Person Singular |
luxuriavisti
|
du hast geschwelgt |
| 3. Person Singular |
luxuriavit
|
er/sie/es hat geschwelgt |
| 1. Person Plural |
luxuriavimus
|
wir haben geschwelgt |
| 2. Person Plural |
luxuriavistis
|
ihr habt geschwelgt |
| 3. Person Plural |
luxuriaverunt luxuriavere
|
sie haben geschwelgt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriatus sum
|
ich bin geschwelgt worden |
| 2. Person Singular |
luxuriatus es
|
du bist geschwelgt worden |
| 3. Person Singular |
luxuriatus est
|
er/sie/es ist geschwelgt worden |
| 1. Person Plural |
luxuriati sumus
|
wir sind geschwelgt worden |
| 2. Person Plural |
luxuriati estis
|
ihr seid geschwelgt worden |
| 3. Person Plural |
luxuriati sunt
|
sie sind geschwelgt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriaverim
|
ich habe geschwelgt |
| 2. Person Singular |
luxuriaveris
|
du habest geschwelgt |
| 3. Person Singular |
luxuriaverit
|
er/sie/es habe geschwelgt |
| 1. Person Plural |
luxuriaverimus
|
wir haben geschwelgt |
| 2. Person Plural |
luxuriaveritis
|
ihr habet geschwelgt |
| 3. Person Plural |
luxuriaverint
|
sie haben geschwelgt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriatus sim
|
ich sei geschwelgt worden |
| 2. Person Singular |
luxuriatus sis
|
du seiest geschwelgt worden |
| 3. Person Singular |
luxuriatus sit
|
er/sie/es sei geschwelgt worden |
| 1. Person Plural |
luxuriati simus
|
wir seien geschwelgt worden |
| 2. Person Plural |
luxuriati sitis
|
ihr seiet geschwelgt worden |
| 3. Person Plural |
luxuriati sint
|
sie seien geschwelgt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriaveram
|
ich hatte geschwelgt |
| 2. Person Singular |
luxuriaveras
|
du hattest geschwelgt |
| 3. Person Singular |
luxuriaverat
|
er/sie/es hatte geschwelgt |
| 1. Person Plural |
luxuriaveramus
|
wir hatten geschwelgt |
| 2. Person Plural |
luxuriaveratis
|
ihr hattet geschwelgt |
| 3. Person Plural |
luxuriaverant
|
sie hatten geschwelgt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriatus eram
|
ich war geschwelgt worden |
| 2. Person Singular |
luxuriatus eras
|
du warst geschwelgt worden |
| 3. Person Singular |
luxuriatus erat
|
er/sie/es war geschwelgt worden |
| 1. Person Plural |
luxuriati eramus
|
wir waren geschwelgt worden |
| 2. Person Plural |
luxuriati eratis
|
ihr warst geschwelgt worden |
| 3. Person Plural |
luxuriati erant
|
sie waren geschwelgt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriavissem
|
ich hätte geschwelgt |
| 2. Person Singular |
luxuriavisses
|
du hättest geschwelgt |
| 3. Person Singular |
luxuriavisset
|
er/sie/es hätte geschwelgt |
| 1. Person Plural |
luxuriavissemus
|
wir hätten geschwelgt |
| 2. Person Plural |
luxuriavissetis
|
ihr hättet geschwelgt |
| 3. Person Plural |
luxuriavissent
|
sie hätten geschwelgt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriatus essem
|
ich wäre geschwelgt worden |
| 2. Person Singular |
luxuriatus esses
|
du wärest geschwelgt worden |
| 3. Person Singular |
luxuriatus esset
|
er/sie/es wäre geschwelgt worden |
| 1. Person Plural |
luxuriati essemus
|
wir wären geschwelgt worden |
| 2. Person Plural |
luxuriati essetis
|
ihr wäret geschwelgt worden |
| 3. Person Plural |
luxuriati essent
|
sie wären geschwelgt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriavero
|
ich werde geschwelgt haben |
| 2. Person Singular |
luxuriaveris
|
du wirst geschwelgt haben |
| 3. Person Singular |
luxuriaverit
|
er/sie/es wird geschwelgt haben |
| 1. Person Plural |
luxuriaverimus
|
wir werden geschwelgt haben |
| 2. Person Plural |
luxuriaveritis
|
ihr werdet geschwelgt haben |
| 3. Person Plural |
luxuriaverint
|
sie werden geschwelgt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriatus ero
|
ich werde geschwelgt worden sein |
| 2. Person Singular |
luxuriatus eris
|
du werdest geschwelgt worden sein |
| 3. Person Singular |
luxuriatus erit
|
er/sie/es werde geschwelgt worden sein |
| 1. Person Plural |
luxuriati erimus
|
wir werden geschwelgt worden sein |
| 2. Person Plural |
luxuriati eritis
|
ihr werdet geschwelgt worden sein |
| 3. Person Plural |
luxuriati erunt
|
sie werden geschwelgt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
luxuriare
|
schwelgen |
| Vorzeitigkeit |
luxuriavisse
|
geschwelgt haben |
| Nachzeitigkeit |
luxuriaturum esse
|
schwelgen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
luxuriari luxuriarier
|
geschwelgt werden |
| Vorzeitigkeit |
luxuriatum esse
|
geschwelgt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
luxuriatum iri
|
künftig geschwelgt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
luxuria
|
schwelge! |
| 2. Person Plural |
luxuriate
|
schwelgt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
luxuriato
|
| 3. Person Singular |
luxuriato
|
| 2. Person Plural |
luxuriatote
|
| 3. Person Plural |
luxurianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
luxuriare
|
das Schwelgen |
| Genitiv |
luxuriandi
|
des Schwelgens |
| Dativ |
luxuriando
|
dem Schwelgen |
| Akkusativ |
luxuriandum
|
das Schwelgen |
| Ablativ |
luxuriando
|
durch das Schwelgen |
| Vokativ |
luxuriande
|
Schwelgen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
luxuriandus
|
luxurianda
|
luxuriandum
|
| Genitiv |
luxuriandi
|
luxuriandae
|
luxuriandi
|
| Dativ |
luxuriando
|
luxuriandae
|
luxuriando
|
| Akkusativ |
luxuriandum
|
luxuriandam
|
luxuriandum
|
| Ablativ |
luxuriando
|
luxurianda
|
luxuriando
|
| Vokativ |
luxuriande
|
luxurianda
|
luxuriandum
|
Plural
| Nominativ |
luxuriandi
|
luxuriandae
|
luxurianda
|
| Genitiv |
luxuriandorum
|
luxuriandarum
|
luxuriandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
luxuriandos
|
luxuriandas
|
luxurianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
luxuriandi
|
luxuriandae
|
luxurianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
luxurians
|
luxurians
|
luxurians
|
| Genitiv |
luxuriantis
|
luxuriantis
|
luxuriantis
|
| Dativ |
luxurianti
|
luxurianti
|
luxurianti
|
| Akkusativ |
luxuriantem
|
luxuriantem
|
luxurians
|
| Ablativ |
luxurianti luxuriante
|
luxurianti luxuriante
|
luxurianti luxuriante
|
| Vokativ |
luxurians
|
luxurians
|
luxurians
|
Plural
| Nominativ |
luxuriantes
|
luxuriantes
|
luxuriantia
|
| Genitiv |
luxuriantium luxuriantum
|
luxuriantium luxuriantum
|
luxuriantium luxuriantum
|
| Dativ |
luxuriantibus
|
luxuriantibus
|
luxuriantibus
|
| Akkusativ |
luxuriantes
|
luxuriantes
|
luxuriantia
|
| Ablativ |
luxuriantibus
|
luxuriantibus
|
luxuriantibus
|
| Vokativ |
luxuriantes
|
luxuriantes
|
luxuriantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
luxuriatus
|
luxuriata
|
luxuriatum
|
| Genitiv |
luxuriati
|
luxuriatae
|
luxuriati
|
| Dativ |
luxuriato
|
luxuriatae
|
luxuriato
|
| Akkusativ |
luxuriatum
|
luxuriatam
|
luxuriatum
|
| Ablativ |
luxuriato
|
luxuriata
|
luxuriato
|
| Vokativ |
luxuriate
|
luxuriata
|
luxuriatum
|
Plural
| Nominativ |
luxuriati
|
luxuriatae
|
luxuriata
|
| Genitiv |
luxuriatorum
|
luxuriatarum
|
luxuriatorum
|
| Dativ |
luxuriatis
|
luxuriatis
|
luxuriatis
|
| Akkusativ |
luxuriatos
|
luxuriatas
|
luxuriata
|
| Ablativ |
luxuriatis
|
luxuriatis
|
luxuriatis
|
| Vokativ |
luxuriati
|
luxuriatae
|
luxuriata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
luxuriaturus
|
luxuriatura
|
luxuriaturum
|
| Genitiv |
luxuriaturi
|
luxuriaturae
|
luxuriaturi
|
| Dativ |
luxuriaturo
|
luxuriaturae
|
luxuriaturo
|
| Akkusativ |
luxuriaturum
|
luxuriaturam
|
luxuriaturum
|
| Ablativ |
luxuriaturo
|
luxuriatura
|
luxuriaturo
|
| Vokativ |
luxuriature
|
luxuriatura
|
luxuriaturum
|
Plural
| Nominativ |
luxuriaturi
|
luxuriaturae
|
luxuriatura
|
| Genitiv |
luxuriaturorum
|
luxuriaturarum
|
luxuriaturorum
|
| Dativ |
luxuriaturis
|
luxuriaturis
|
luxuriaturis
|
| Akkusativ |
luxuriaturos
|
luxuriaturas
|
luxuriatura
|
| Ablativ |
luxuriaturis
|
luxuriaturis
|
luxuriaturis
|
| Vokativ |
luxuriaturi
|
luxuriaturae
|
luxuriatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
luxuriatum
|
luxuriatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxurio
|
ich wachse |
| 2. Person Singular |
luxurias
|
du wächst |
| 3. Person Singular |
luxuriat
|
er/sie/es wächst |
| 1. Person Plural |
luxuriamus
|
wir wachsen |
| 2. Person Plural |
luxuriatis
|
ihr wachst |
| 3. Person Plural |
luxuriant
|
sie wachsen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxurior
|
ich werde gewachsen |
| 2. Person Singular |
luxuriaris luxuriare
|
du wirst gewachsen |
| 3. Person Singular |
luxuriatur
|
er/sie/es wird gewachsen |
| 1. Person Plural |
luxuriamur
|
wir werden gewachsen |
| 2. Person Plural |
luxuriamini
|
ihr werdet gewachsen |
| 3. Person Plural |
luxuriantur
|
sie werden gewachsen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriem
|
ich wachse |
| 2. Person Singular |
luxuries
|
du wachsest |
| 3. Person Singular |
luxuriet
|
er/sie/es wachse |
| 1. Person Plural |
luxuriemus
|
wir wachsen |
| 2. Person Plural |
luxurietis
|
ihr wachset |
| 3. Person Plural |
luxurient
|
sie wachsen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxurier
|
ich werde gewachsen |
| 2. Person Singular |
luxurieris luxuriere
|
du werdest gewachsen |
| 3. Person Singular |
luxurietur
|
er/sie/es werde gewachsen |
| 1. Person Plural |
luxuriemur
|
wir werden gewachsen |
| 2. Person Plural |
luxuriemini
|
ihr werdet gewachsen |
| 3. Person Plural |
luxurientur
|
sie werden gewachsen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriabam
|
ich wuchs |
| 2. Person Singular |
luxuriabas
|
du wuchsest |
| 3. Person Singular |
luxuriabat
|
er/sie/es wuchs |
| 1. Person Plural |
luxuriabamus
|
wir wuchsen |
| 2. Person Plural |
luxuriabatis
|
ihr wuchst |
| 3. Person Plural |
luxuriabant
|
sie wuchsen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriabar
|
ich wurde gewachsen |
| 2. Person Singular |
luxuriabaris luxuriabare
|
du wurdest gewachsen |
| 3. Person Singular |
luxuriabatur
|
er/sie/es wurde gewachsen |
| 1. Person Plural |
luxuriabamur
|
wir wurden gewachsen |
| 2. Person Plural |
luxuriabamini
|
ihr wurdet gewachsen |
| 3. Person Plural |
luxuriabantur
|
sie wurden gewachsen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriarem
|
ich wüchse |
| 2. Person Singular |
luxuriares
|
du wüchsest |
| 3. Person Singular |
luxuriaret
|
er/sie/es wüchse |
| 1. Person Plural |
luxuriaremus
|
wir wüchsen |
| 2. Person Plural |
luxuriaretis
|
ihr wüchset |
| 3. Person Plural |
luxuriarent
|
sie wüchsen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriarer
|
ich würde gewachsen |
| 2. Person Singular |
luxuriareris luxuriarere
|
du würdest gewachsen |
| 3. Person Singular |
luxuriaretur
|
er/sie/es würde gewachsen |
| 1. Person Plural |
luxuriaremur
|
wir würden gewachsen |
| 2. Person Plural |
luxuriaremini
|
ihr würdet gewachsen |
| 3. Person Plural |
luxuriarentur
|
sie würden gewachsen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriabo
|
ich werde wachsen |
| 2. Person Singular |
luxuriabis
|
du wirst wachsen |
| 3. Person Singular |
luxuriabit
|
er/sie/es wird wachsen |
| 1. Person Plural |
luxuriabimus
|
wir werden wachsen |
| 2. Person Plural |
luxuriabitis
|
ihr werdet wachsen |
| 3. Person Plural |
luxuriabunt
|
sie werden wachsen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriabor
|
ich werde gewachsen |
| 2. Person Singular |
luxuriaberis luxuriabere
|
du wirst gewachsen |
| 3. Person Singular |
luxuriabitur
|
er/sie/es wird gewachsen |
| 1. Person Plural |
luxuriabimur
|
wir werden gewachsen |
| 2. Person Plural |
luxuriabimini
|
ihr werdet gewachsen |
| 3. Person Plural |
luxuriabuntur
|
sie werden gewachsen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriavi
|
ich bin gewachsen |
| 2. Person Singular |
luxuriavisti
|
du bist gewachsen |
| 3. Person Singular |
luxuriavit
|
er/sie/es ist gewachsen |
| 1. Person Plural |
luxuriavimus
|
wir sind gewachsen |
| 2. Person Plural |
luxuriavistis
|
ihr seid gewachsen |
| 3. Person Plural |
luxuriaverunt luxuriavere
|
sie sind gewachsen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriatus sum
|
ich bin gewachsen worden |
| 2. Person Singular |
luxuriatus es
|
du bist gewachsen worden |
| 3. Person Singular |
luxuriatus est
|
er/sie/es ist gewachsen worden |
| 1. Person Plural |
luxuriati sumus
|
wir sind gewachsen worden |
| 2. Person Plural |
luxuriati estis
|
ihr seid gewachsen worden |
| 3. Person Plural |
luxuriati sunt
|
sie sind gewachsen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriaverim
|
ich sei gewachsen |
| 2. Person Singular |
luxuriaveris
|
du seiest gewachsen |
| 3. Person Singular |
luxuriaverit
|
er/sie/es sei gewachsen |
| 1. Person Plural |
luxuriaverimus
|
wir seien gewachsen |
| 2. Person Plural |
luxuriaveritis
|
ihr seiet gewachsen |
| 3. Person Plural |
luxuriaverint
|
sie seien gewachsen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriatus sim
|
ich sei gewachsen worden |
| 2. Person Singular |
luxuriatus sis
|
du seiest gewachsen worden |
| 3. Person Singular |
luxuriatus sit
|
er/sie/es sei gewachsen worden |
| 1. Person Plural |
luxuriati simus
|
wir seien gewachsen worden |
| 2. Person Plural |
luxuriati sitis
|
ihr seiet gewachsen worden |
| 3. Person Plural |
luxuriati sint
|
sie seien gewachsen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriaveram
|
ich war gewachsen |
| 2. Person Singular |
luxuriaveras
|
du warst gewachsen |
| 3. Person Singular |
luxuriaverat
|
er/sie/es war gewachsen |
| 1. Person Plural |
luxuriaveramus
|
wir waren gewachsen |
| 2. Person Plural |
luxuriaveratis
|
ihr wart gewachsen |
| 3. Person Plural |
luxuriaverant
|
sie waren gewachsen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriatus eram
|
ich war gewachsen worden |
| 2. Person Singular |
luxuriatus eras
|
du warst gewachsen worden |
| 3. Person Singular |
luxuriatus erat
|
er/sie/es war gewachsen worden |
| 1. Person Plural |
luxuriati eramus
|
wir waren gewachsen worden |
| 2. Person Plural |
luxuriati eratis
|
ihr warst gewachsen worden |
| 3. Person Plural |
luxuriati erant
|
sie waren gewachsen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriavissem
|
ich wäre gewachsen |
| 2. Person Singular |
luxuriavisses
|
du wärest gewachsen |
| 3. Person Singular |
luxuriavisset
|
er/sie/es wäre gewachsen |
| 1. Person Plural |
luxuriavissemus
|
wir wären gewachsen |
| 2. Person Plural |
luxuriavissetis
|
ihr wäret gewachsen |
| 3. Person Plural |
luxuriavissent
|
sie wären gewachsen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriatus essem
|
ich wäre gewachsen worden |
| 2. Person Singular |
luxuriatus esses
|
du wärest gewachsen worden |
| 3. Person Singular |
luxuriatus esset
|
er/sie/es wäre gewachsen worden |
| 1. Person Plural |
luxuriati essemus
|
wir wären gewachsen worden |
| 2. Person Plural |
luxuriati essetis
|
ihr wäret gewachsen worden |
| 3. Person Plural |
luxuriati essent
|
sie wären gewachsen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriavero
|
ich werde gewachsen sein |
| 2. Person Singular |
luxuriaveris
|
du wirst gewachsen sein |
| 3. Person Singular |
luxuriaverit
|
er/sie/es wird gewachsen sein |
| 1. Person Plural |
luxuriaverimus
|
wir werden gewachsen sein |
| 2. Person Plural |
luxuriaveritis
|
ihr werdet gewachsen sein |
| 3. Person Plural |
luxuriaverint
|
sie werden gewachsen sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
luxuriatus ero
|
ich werde gewachsen worden sein |
| 2. Person Singular |
luxuriatus eris
|
du werdest gewachsen worden sein |
| 3. Person Singular |
luxuriatus erit
|
er/sie/es werde gewachsen worden sein |
| 1. Person Plural |
luxuriati erimus
|
wir werden gewachsen worden sein |
| 2. Person Plural |
luxuriati eritis
|
ihr werdet gewachsen worden sein |
| 3. Person Plural |
luxuriati erunt
|
sie werden gewachsen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
luxuriare
|
wachsen |
| Vorzeitigkeit |
luxuriavisse
|
gewachsen haben |
| Nachzeitigkeit |
luxuriaturum esse
|
wachsen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
luxuriari luxuriarier
|
gewachsen werden |
| Vorzeitigkeit |
luxuriatum esse
|
gewachsen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
luxuriatum iri
|
künftig gewachsen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
luxuria
|
wachse; wachs! |
| 2. Person Plural |
luxuriate
|
wachst! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
luxuriato
|
| 3. Person Singular |
luxuriato
|
| 2. Person Plural |
luxuriatote
|
| 3. Person Plural |
luxurianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
luxuriare
|
das Wachsen |
| Genitiv |
luxuriandi
|
des Wachsens |
| Dativ |
luxuriando
|
dem Wachsen |
| Akkusativ |
luxuriandum
|
das Wachsen |
| Ablativ |
luxuriando
|
durch das Wachsen |
| Vokativ |
luxuriande
|
Wachsen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
luxuriandus
|
luxurianda
|
luxuriandum
|
| Genitiv |
luxuriandi
|
luxuriandae
|
luxuriandi
|
| Dativ |
luxuriando
|
luxuriandae
|
luxuriando
|
| Akkusativ |
luxuriandum
|
luxuriandam
|
luxuriandum
|
| Ablativ |
luxuriando
|
luxurianda
|
luxuriando
|
| Vokativ |
luxuriande
|
luxurianda
|
luxuriandum
|
Plural
| Nominativ |
luxuriandi
|
luxuriandae
|
luxurianda
|
| Genitiv |
luxuriandorum
|
luxuriandarum
|
luxuriandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
luxuriandos
|
luxuriandas
|
luxurianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
luxuriandi
|
luxuriandae
|
luxurianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
luxurians
|
luxurians
|
luxurians
|
| Genitiv |
luxuriantis
|
luxuriantis
|
luxuriantis
|
| Dativ |
luxurianti
|
luxurianti
|
luxurianti
|
| Akkusativ |
luxuriantem
|
luxuriantem
|
luxurians
|
| Ablativ |
luxurianti luxuriante
|
luxurianti luxuriante
|
luxurianti luxuriante
|
| Vokativ |
luxurians
|
luxurians
|
luxurians
|
Plural
| Nominativ |
luxuriantes
|
luxuriantes
|
luxuriantia
|
| Genitiv |
luxuriantium luxuriantum
|
luxuriantium luxuriantum
|
luxuriantium luxuriantum
|
| Dativ |
luxuriantibus
|
luxuriantibus
|
luxuriantibus
|
| Akkusativ |
luxuriantes
|
luxuriantes
|
luxuriantia
|
| Ablativ |
luxuriantibus
|
luxuriantibus
|
luxuriantibus
|
| Vokativ |
luxuriantes
|
luxuriantes
|
luxuriantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
luxuriatus
|
luxuriata
|
luxuriatum
|
| Genitiv |
luxuriati
|
luxuriatae
|
luxuriati
|
| Dativ |
luxuriato
|
luxuriatae
|
luxuriato
|
| Akkusativ |
luxuriatum
|
luxuriatam
|
luxuriatum
|
| Ablativ |
luxuriato
|
luxuriata
|
luxuriato
|
| Vokativ |
luxuriate
|
luxuriata
|
luxuriatum
|
Plural
| Nominativ |
luxuriati
|
luxuriatae
|
luxuriata
|
| Genitiv |
luxuriatorum
|
luxuriatarum
|
luxuriatorum
|
| Dativ |
luxuriatis
|
luxuriatis
|
luxuriatis
|
| Akkusativ |
luxuriatos
|
luxuriatas
|
luxuriata
|
| Ablativ |
luxuriatis
|
luxuriatis
|
luxuriatis
|
| Vokativ |
luxuriati
|
luxuriatae
|
luxuriata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
luxuriaturus
|
luxuriatura
|
luxuriaturum
|
| Genitiv |
luxuriaturi
|
luxuriaturae
|
luxuriaturi
|
| Dativ |
luxuriaturo
|
luxuriaturae
|
luxuriaturo
|
| Akkusativ |
luxuriaturum
|
luxuriaturam
|
luxuriaturum
|
| Ablativ |
luxuriaturo
|
luxuriatura
|
luxuriaturo
|
| Vokativ |
luxuriature
|
luxuriatura
|
luxuriaturum
|
Plural
| Nominativ |
luxuriaturi
|
luxuriaturae
|
luxuriatura
|
| Genitiv |
luxuriaturorum
|
luxuriaturarum
|
luxuriaturorum
|
| Dativ |
luxuriaturis
|
luxuriaturis
|
luxuriaturis
|
| Akkusativ |
luxuriaturos
|
luxuriaturas
|
luxuriatura
|
| Ablativ |
luxuriaturis
|
luxuriaturis
|
luxuriaturis
|
| Vokativ |
luxuriaturi
|
luxuriaturae
|
luxuriatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
luxuriatum
|
luxuriatu
|