Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    macto
  | 
    ich schlachte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactas
  | 
    du schlachtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactat
  | 
    er/sie/es schlachtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactamus
  | 
    wir schlachten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactatis
  | 
    ihr schlachtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactant
  | 
    sie schlachten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactor
  | 
    ich werde geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactaris mactare
  | 
    du wirst geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatur
  | 
    er/sie/es wird geschlachtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactamur
  | 
    wir werden geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactamini
  | 
    ihr werdet geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactantur
  | 
    sie werden geschlachtet | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactem
  | 
    ich schlachte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactes
  | 
    du schlachtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactet
  | 
    er/sie/es schlachte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactemus
  | 
    wir schlachten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactetis
  | 
    ihr schlachtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactent
  | 
    sie schlachten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    macter
  | 
    ich werde geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    macteris mactere
  | 
    du werdest geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactetur
  | 
    er/sie/es werde geschlachtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactemur
  | 
    wir werden geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactemini
  | 
    ihr werdet geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactentur
  | 
    sie werden geschlachtet | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactabam
  | 
    ich schlachtete | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactabas
  | 
    du schlachtetest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactabat
  | 
    er/sie/es schlachtete | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactabamus
  | 
    wir schlachteten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactabatis
  | 
    ihr schlachtetet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactabant
  | 
    sie schlachteten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactabar
  | 
    ich wurde geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactabaris mactabare
  | 
    du wurdest geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactabatur
  | 
    er/sie/es wurde geschlachtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactabamur
  | 
    wir wurden geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactabamini
  | 
    ihr wurdet geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactabantur
  | 
    sie wurden geschlachtet | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactarem
  | 
    ich schlachtete | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactares
  | 
    du schlachtetest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactaret
  | 
    er/sie/es schlachtete | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactaremus
  | 
    wir schlachteten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactaretis
  | 
    ihr schlachtetet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactarent
  | 
    sie schlachteten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactarer
  | 
    ich würde geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactareris mactarere
  | 
    du würdest geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactaretur
  | 
    er/sie/es würde geschlachtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactaremur
  | 
    wir würden geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactaremini
  | 
    ihr würdet geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactarentur
  | 
    sie würden geschlachtet | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactabo
  | 
    ich werde schlachten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactabis
  | 
    du wirst schlachten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactabit
  | 
    er/sie/es wird schlachten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactabimus
  | 
    wir werden schlachten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactabitis
  | 
    ihr werdet schlachten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactabunt
  | 
    sie werden schlachten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactabor
  | 
    ich werde geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactaberis mactabere
  | 
    du wirst geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactabitur
  | 
    er/sie/es wird geschlachtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactabimur
  | 
    wir werden geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactabimini
  | 
    ihr werdet geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactabuntur
  | 
    sie werden geschlachtet | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactavi
  | 
    ich habe geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactavisti
  | 
    du hast geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactavit
  | 
    er/sie/es hat geschlachtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactavimus
  | 
    wir haben geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactavistis
  | 
    ihr habt geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactaverunt mactavere
  | 
    sie haben geschlachtet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactatus sum
  | 
    ich bin geschlachtet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactatus es
  | 
    du bist geschlachtet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatus est
  | 
    er/sie/es ist geschlachtet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactati sumus
  | 
    wir sind geschlachtet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactati estis
  | 
    ihr seid geschlachtet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactati sunt
  | 
    sie sind geschlachtet worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactaverim
  | 
    ich habe geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactaveris
  | 
    du habest geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactaverit
  | 
    er/sie/es habe geschlachtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactaverimus
  | 
    wir haben geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactaveritis
  | 
    ihr habet geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactaverint
  | 
    sie haben geschlachtet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactatus sim
  | 
    ich sei geschlachtet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactatus sis
  | 
    du seiest geschlachtet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatus sit
  | 
    er/sie/es sei geschlachtet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactati simus
  | 
    wir seien geschlachtet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactati sitis
  | 
    ihr seiet geschlachtet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactati sint
  | 
    sie seien geschlachtet worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactaveram
  | 
    ich hatte geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactaveras
  | 
    du hattest geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactaverat
  | 
    er/sie/es hatte geschlachtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactaveramus
  | 
    wir hatten geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactaveratis
  | 
    ihr hattet geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactaverant
  | 
    sie hatten geschlachtet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactatus eram
  | 
    ich war geschlachtet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactatus eras
  | 
    du warst geschlachtet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatus erat
  | 
    er/sie/es war geschlachtet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactati eramus
  | 
    wir waren geschlachtet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactati eratis
  | 
    ihr warst geschlachtet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactati erant
  | 
    sie waren geschlachtet worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactavissem
  | 
    ich hätte geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactavisses
  | 
    du hättest geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactavisset
  | 
    er/sie/es hätte geschlachtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactavissemus
  | 
    wir hätten geschlachtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactavissetis
  | 
    ihr hättet geschlachtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactavissent
  | 
    sie hätten geschlachtet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactatus essem
  | 
    ich wäre geschlachtet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactatus esses
  | 
    du wärest geschlachtet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatus esset
  | 
    er/sie/es wäre geschlachtet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactati essemus
  | 
    wir wären geschlachtet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactati essetis
  | 
    ihr wäret geschlachtet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactati essent
  | 
    sie wären geschlachtet worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactavero
  | 
    ich werde geschlachtet haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactaveris
  | 
    du wirst geschlachtet haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactaverit
  | 
    er/sie/es wird geschlachtet haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactaverimus
  | 
    wir werden geschlachtet haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactaveritis
  | 
    ihr werdet geschlachtet haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactaverint
  | 
    sie werden geschlachtet haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactatus ero
  | 
    ich werde geschlachtet worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactatus eris
  | 
    du werdest geschlachtet worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatus erit
  | 
    er/sie/es werde geschlachtet worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactati erimus
  | 
    wir werden geschlachtet worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactati eritis
  | 
    ihr werdet geschlachtet worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactati erunt
  | 
    sie werden geschlachtet worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    mactare
  | 
    schlachten | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    mactavisse
  | 
    geschlachtet haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    mactaturum esse
  | 
    schlachten werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    mactari mactarier
  | 
    geschlachtet werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    mactatum esse
  | 
    geschlachtet worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    mactatum iri
  | 
    künftig geschlachtet werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    macta
  | 
    schlachte! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactate
  | 
    schlachtet! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    mactato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    mactato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    mactatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    mactanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    mactare
  | 
    das Schlachten | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactandi
  | 
    des Schlachtens | 
  
  
    | Dativ | 
    mactando
  | 
    dem Schlachten | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    mactandum
  | 
    das Schlachten | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactando
  | 
    durch das Schlachten | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactande
  | 
    Schlachten! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    mactandus
  | 
    mactanda
  | 
    mactandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactandi
  | 
    mactandae
  | 
    mactandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactando
  | 
    mactandae
  | 
    mactando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactandum
  | 
    mactandam
  | 
    mactandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactando
  | 
    mactanda
  | 
    mactando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactande
  | 
    mactanda
  | 
    mactandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    mactandi
  | 
    mactandae
  | 
    mactanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactandorum
  | 
    mactandarum
  | 
    mactandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactandos
  | 
    mactandas
  | 
    mactanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactandi
  | 
    mactandae
  | 
    mactanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    mactans
  | 
    mactans
  | 
    mactans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactantis
  | 
    mactantis
  | 
    mactantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactanti
  | 
    mactanti
  | 
    mactanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactantem
  | 
    mactantem
  | 
    mactans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactanti mactante
  | 
    mactanti mactante
  | 
    mactanti mactante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactans
  | 
    mactans
  | 
    mactans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    mactantes
  | 
    mactantes
  | 
    mactantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactantium mactantum
  | 
    mactantium mactantum
  | 
    mactantium mactantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactantibus
  | 
    mactantibus
  | 
    mactantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactantes
  | 
    mactantes
  | 
    mactantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactantibus
  | 
    mactantibus
  | 
    mactantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactantes
  | 
    mactantes
  | 
    mactantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    mactatus
  | 
    mactata
  | 
    mactatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactati
  | 
    mactatae
  | 
    mactati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactato
  | 
    mactatae
  | 
    mactato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactatum
  | 
    mactatam
  | 
    mactatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactato
  | 
    mactata
  | 
    mactato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactate
  | 
    mactata
  | 
    mactatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    mactati
  | 
    mactatae
  | 
    mactata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactatorum
  | 
    mactatarum
  | 
    mactatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactatis
  | 
    mactatis
  | 
    mactatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactatos
  | 
    mactatas
  | 
    mactata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactatis
  | 
    mactatis
  | 
    mactatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactati
  | 
    mactatae
  | 
    mactata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    mactaturus
  | 
    mactatura
  | 
    mactaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactaturi
  | 
    mactaturae
  | 
    mactaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactaturo
  | 
    mactaturae
  | 
    mactaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactaturum
  | 
    mactaturam
  | 
    mactaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactaturo
  | 
    mactatura
  | 
    mactaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactature
  | 
    mactatura
  | 
    mactaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    mactaturi
  | 
    mactaturae
  | 
    mactatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactaturorum
  | 
    mactaturarum
  | 
    mactaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactaturis
  | 
    mactaturis
  | 
    mactaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactaturos
  | 
    mactaturas
  | 
    mactatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactaturis
  | 
    mactaturis
  | 
    mactaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactaturi
  | 
    mactaturae
  | 
    mactatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    mactatum
  | 
    mactatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    macto
  | 
    ich erschlage | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactas
  | 
    du erschlägst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactat
  | 
    er/sie/es erschlägt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactamus
  | 
    wir erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactatis
  | 
    ihr erschlagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactant
  | 
    sie erschlagen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactor
  | 
    ich werde erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactaris mactare
  | 
    du wirst erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatur
  | 
    er/sie/es wird erschlagen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactamur
  | 
    wir werden erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactamini
  | 
    ihr werdet erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactantur
  | 
    sie werden erschlagen | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactem
  | 
    ich erschlage | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactes
  | 
    du erschlagest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactet
  | 
    er/sie/es erschlage | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactemus
  | 
    wir erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactetis
  | 
    ihr erschlaget | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactent
  | 
    sie erschlagen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    macter
  | 
    ich werde erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    macteris mactere
  | 
    du werdest erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactetur
  | 
    er/sie/es werde erschlagen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactemur
  | 
    wir werden erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactemini
  | 
    ihr werdet erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactentur
  | 
    sie werden erschlagen | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactabam
  | 
    ich erschlug | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactabas
  | 
    du erschlugst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactabat
  | 
    er/sie/es erschlug | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactabamus
  | 
    wir erschlugen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactabatis
  | 
    ihr erschlugt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactabant
  | 
    sie erschlugen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactabar
  | 
    ich wurde erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactabaris mactabare
  | 
    du wurdest erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactabatur
  | 
    er/sie/es wurde erschlagen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactabamur
  | 
    wir wurden erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactabamini
  | 
    ihr wurdet erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactabantur
  | 
    sie wurden erschlagen | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactarem
  | 
    ich erschlüge | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactares
  | 
    du erschlügest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactaret
  | 
    er/sie/es erschlüge | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactaremus
  | 
    wir erschlügen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactaretis
  | 
    ihr erschlüget | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactarent
  | 
    sie erschlügen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactarer
  | 
    ich würde erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactareris mactarere
  | 
    du würdest erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactaretur
  | 
    er/sie/es würde erschlagen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactaremur
  | 
    wir würden erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactaremini
  | 
    ihr würdet erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactarentur
  | 
    sie würden erschlagen | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactabo
  | 
    ich werde erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactabis
  | 
    du wirst erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactabit
  | 
    er/sie/es wird erschlagen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactabimus
  | 
    wir werden erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactabitis
  | 
    ihr werdet erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactabunt
  | 
    sie werden erschlagen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactabor
  | 
    ich werde erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactaberis mactabere
  | 
    du wirst erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactabitur
  | 
    er/sie/es wird erschlagen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactabimur
  | 
    wir werden erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactabimini
  | 
    ihr werdet erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactabuntur
  | 
    sie werden erschlagen | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactavi
  | 
    ich habe erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactavisti
  | 
    du hast erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactavit
  | 
    er/sie/es hat erschlagen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactavimus
  | 
    wir haben erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactavistis
  | 
    ihr habt erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactaverunt mactavere
  | 
    sie haben erschlagen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactatus sum
  | 
    ich bin erschlagen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactatus es
  | 
    du bist erschlagen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatus est
  | 
    er/sie/es ist erschlagen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactati sumus
  | 
    wir sind erschlagen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactati estis
  | 
    ihr seid erschlagen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactati sunt
  | 
    sie sind erschlagen worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactaverim
  | 
    ich habe erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactaveris
  | 
    du habest erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactaverit
  | 
    er/sie/es habe erschlagen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactaverimus
  | 
    wir haben erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactaveritis
  | 
    ihr habet erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactaverint
  | 
    sie haben erschlagen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactatus sim
  | 
    ich sei erschlagen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactatus sis
  | 
    du seiest erschlagen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatus sit
  | 
    er/sie/es sei erschlagen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactati simus
  | 
    wir seien erschlagen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactati sitis
  | 
    ihr seiet erschlagen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactati sint
  | 
    sie seien erschlagen worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactaveram
  | 
    ich hatte erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactaveras
  | 
    du hattest erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactaverat
  | 
    er/sie/es hatte erschlagen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactaveramus
  | 
    wir hatten erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactaveratis
  | 
    ihr hattet erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactaverant
  | 
    sie hatten erschlagen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactatus eram
  | 
    ich war erschlagen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactatus eras
  | 
    du warst erschlagen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatus erat
  | 
    er/sie/es war erschlagen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactati eramus
  | 
    wir waren erschlagen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactati eratis
  | 
    ihr warst erschlagen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactati erant
  | 
    sie waren erschlagen worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactavissem
  | 
    ich hätte erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactavisses
  | 
    du hättest erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactavisset
  | 
    er/sie/es hätte erschlagen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactavissemus
  | 
    wir hätten erschlagen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactavissetis
  | 
    ihr hättet erschlagen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactavissent
  | 
    sie hätten erschlagen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactatus essem
  | 
    ich wäre erschlagen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactatus esses
  | 
    du wärest erschlagen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatus esset
  | 
    er/sie/es wäre erschlagen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactati essemus
  | 
    wir wären erschlagen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactati essetis
  | 
    ihr wäret erschlagen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactati essent
  | 
    sie wären erschlagen worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactavero
  | 
    ich werde erschlagen haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactaveris
  | 
    du wirst erschlagen haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactaverit
  | 
    er/sie/es wird erschlagen haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactaverimus
  | 
    wir werden erschlagen haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactaveritis
  | 
    ihr werdet erschlagen haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactaverint
  | 
    sie werden erschlagen haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactatus ero
  | 
    ich werde erschlagen worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactatus eris
  | 
    du werdest erschlagen worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatus erit
  | 
    er/sie/es werde erschlagen worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactati erimus
  | 
    wir werden erschlagen worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactati eritis
  | 
    ihr werdet erschlagen worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactati erunt
  | 
    sie werden erschlagen worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    mactare
  | 
    erschlagen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    mactavisse
  | 
    erschlagen haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    mactaturum esse
  | 
    erschlagen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    mactari mactarier
  | 
    erschlagen werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    mactatum esse
  | 
    erschlagen worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    mactatum iri
  | 
    künftig erschlagen werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    macta
  | 
    erschlage; erschlag! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactate
  | 
    erschlagt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    mactato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    mactato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    mactatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    mactanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    mactare
  | 
    das Erschlagen | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactandi
  | 
    des Erschlagens | 
  
  
    | Dativ | 
    mactando
  | 
    dem Erschlagen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    mactandum
  | 
    das Erschlagen | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactando
  | 
    durch das Erschlagen | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactande
  | 
    Erschlagen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    mactandus
  | 
    mactanda
  | 
    mactandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactandi
  | 
    mactandae
  | 
    mactandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactando
  | 
    mactandae
  | 
    mactando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactandum
  | 
    mactandam
  | 
    mactandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactando
  | 
    mactanda
  | 
    mactando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactande
  | 
    mactanda
  | 
    mactandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    mactandi
  | 
    mactandae
  | 
    mactanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactandorum
  | 
    mactandarum
  | 
    mactandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactandos
  | 
    mactandas
  | 
    mactanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactandi
  | 
    mactandae
  | 
    mactanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    mactans
  | 
    mactans
  | 
    mactans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactantis
  | 
    mactantis
  | 
    mactantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactanti
  | 
    mactanti
  | 
    mactanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactantem
  | 
    mactantem
  | 
    mactans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactanti mactante
  | 
    mactanti mactante
  | 
    mactanti mactante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactans
  | 
    mactans
  | 
    mactans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    mactantes
  | 
    mactantes
  | 
    mactantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactantium mactantum
  | 
    mactantium mactantum
  | 
    mactantium mactantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactantibus
  | 
    mactantibus
  | 
    mactantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactantes
  | 
    mactantes
  | 
    mactantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactantibus
  | 
    mactantibus
  | 
    mactantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactantes
  | 
    mactantes
  | 
    mactantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    mactatus
  | 
    mactata
  | 
    mactatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactati
  | 
    mactatae
  | 
    mactati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactato
  | 
    mactatae
  | 
    mactato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactatum
  | 
    mactatam
  | 
    mactatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactato
  | 
    mactata
  | 
    mactato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactate
  | 
    mactata
  | 
    mactatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    mactati
  | 
    mactatae
  | 
    mactata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactatorum
  | 
    mactatarum
  | 
    mactatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactatis
  | 
    mactatis
  | 
    mactatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactatos
  | 
    mactatas
  | 
    mactata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactatis
  | 
    mactatis
  | 
    mactatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactati
  | 
    mactatae
  | 
    mactata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    mactaturus
  | 
    mactatura
  | 
    mactaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactaturi
  | 
    mactaturae
  | 
    mactaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactaturo
  | 
    mactaturae
  | 
    mactaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactaturum
  | 
    mactaturam
  | 
    mactaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactaturo
  | 
    mactatura
  | 
    mactaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactature
  | 
    mactatura
  | 
    mactaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    mactaturi
  | 
    mactaturae
  | 
    mactatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactaturorum
  | 
    mactaturarum
  | 
    mactaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactaturis
  | 
    mactaturis
  | 
    mactaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactaturos
  | 
    mactaturas
  | 
    mactatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactaturis
  | 
    mactaturis
  | 
    mactaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactaturi
  | 
    mactaturae
  | 
    mactatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    mactatum
  | 
    mactatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    macto
  | 
    ich verherrliche | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactas
  | 
    du verherrlichst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactat
  | 
    er/sie/es verherrlicht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactamus
  | 
    wir verherrlichen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactatis
  | 
    ihr verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactant
  | 
    sie verherrlichen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactor
  | 
    ich werde verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactaris mactare
  | 
    du wirst verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatur
  | 
    er/sie/es wird verherrlicht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactamur
  | 
    wir werden verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactamini
  | 
    ihr werdet verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactantur
  | 
    sie werden verherrlicht | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactem
  | 
    ich verherrliche | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactes
  | 
    du verherrlichest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactet
  | 
    er/sie/es verherrliche | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactemus
  | 
    wir verherrlichen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactetis
  | 
    ihr verherrlichet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactent
  | 
    sie verherrlichen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    macter
  | 
    ich werde verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    macteris mactere
  | 
    du werdest verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactetur
  | 
    er/sie/es werde verherrlicht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactemur
  | 
    wir werden verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactemini
  | 
    ihr werdet verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactentur
  | 
    sie werden verherrlicht | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactabam
  | 
    ich verherrlichte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactabas
  | 
    du verherrlichtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactabat
  | 
    er/sie/es verherrlichte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactabamus
  | 
    wir verherrlichten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactabatis
  | 
    ihr verherrlichtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactabant
  | 
    sie verherrlichten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactabar
  | 
    ich wurde verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactabaris mactabare
  | 
    du wurdest verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactabatur
  | 
    er/sie/es wurde verherrlicht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactabamur
  | 
    wir wurden verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactabamini
  | 
    ihr wurdet verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactabantur
  | 
    sie wurden verherrlicht | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactarem
  | 
    ich verherrlichte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactares
  | 
    du verherrlichtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactaret
  | 
    er/sie/es verherrlichte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactaremus
  | 
    wir verherrlichten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactaretis
  | 
    ihr verherrlichtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactarent
  | 
    sie verherrlichten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactarer
  | 
    ich würde verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactareris mactarere
  | 
    du würdest verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactaretur
  | 
    er/sie/es würde verherrlicht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactaremur
  | 
    wir würden verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactaremini
  | 
    ihr würdet verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactarentur
  | 
    sie würden verherrlicht | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactabo
  | 
    ich werde verherrlichen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactabis
  | 
    du wirst verherrlichen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactabit
  | 
    er/sie/es wird verherrlichen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactabimus
  | 
    wir werden verherrlichen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactabitis
  | 
    ihr werdet verherrlichen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactabunt
  | 
    sie werden verherrlichen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactabor
  | 
    ich werde verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactaberis mactabere
  | 
    du wirst verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactabitur
  | 
    er/sie/es wird verherrlicht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactabimur
  | 
    wir werden verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactabimini
  | 
    ihr werdet verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactabuntur
  | 
    sie werden verherrlicht | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactavi
  | 
    ich habe verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactavisti
  | 
    du hast verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactavit
  | 
    er/sie/es hat verherrlicht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactavimus
  | 
    wir haben verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactavistis
  | 
    ihr habt verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactaverunt mactavere
  | 
    sie haben verherrlicht | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactatus sum
  | 
    ich bin verherrlicht worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactatus es
  | 
    du bist verherrlicht worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatus est
  | 
    er/sie/es ist verherrlicht worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactati sumus
  | 
    wir sind verherrlicht worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactati estis
  | 
    ihr seid verherrlicht worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactati sunt
  | 
    sie sind verherrlicht worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactaverim
  | 
    ich habe verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactaveris
  | 
    du habest verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactaverit
  | 
    er/sie/es habe verherrlicht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactaverimus
  | 
    wir haben verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactaveritis
  | 
    ihr habet verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactaverint
  | 
    sie haben verherrlicht | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactatus sim
  | 
    ich sei verherrlicht worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactatus sis
  | 
    du seiest verherrlicht worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatus sit
  | 
    er/sie/es sei verherrlicht worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactati simus
  | 
    wir seien verherrlicht worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactati sitis
  | 
    ihr seiet verherrlicht worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactati sint
  | 
    sie seien verherrlicht worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactaveram
  | 
    ich hatte verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactaveras
  | 
    du hattest verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactaverat
  | 
    er/sie/es hatte verherrlicht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactaveramus
  | 
    wir hatten verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactaveratis
  | 
    ihr hattet verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactaverant
  | 
    sie hatten verherrlicht | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactatus eram
  | 
    ich war verherrlicht worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactatus eras
  | 
    du warst verherrlicht worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatus erat
  | 
    er/sie/es war verherrlicht worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactati eramus
  | 
    wir waren verherrlicht worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactati eratis
  | 
    ihr warst verherrlicht worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactati erant
  | 
    sie waren verherrlicht worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactavissem
  | 
    ich hätte verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactavisses
  | 
    du hättest verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactavisset
  | 
    er/sie/es hätte verherrlicht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactavissemus
  | 
    wir hätten verherrlicht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactavissetis
  | 
    ihr hättet verherrlicht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactavissent
  | 
    sie hätten verherrlicht | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactatus essem
  | 
    ich wäre verherrlicht worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactatus esses
  | 
    du wärest verherrlicht worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatus esset
  | 
    er/sie/es wäre verherrlicht worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactati essemus
  | 
    wir wären verherrlicht worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactati essetis
  | 
    ihr wäret verherrlicht worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactati essent
  | 
    sie wären verherrlicht worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactavero
  | 
    ich werde verherrlicht haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactaveris
  | 
    du wirst verherrlicht haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactaverit
  | 
    er/sie/es wird verherrlicht haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactaverimus
  | 
    wir werden verherrlicht haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactaveritis
  | 
    ihr werdet verherrlicht haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactaverint
  | 
    sie werden verherrlicht haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    mactatus ero
  | 
    ich werde verherrlicht worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    mactatus eris
  | 
    du werdest verherrlicht worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    mactatus erit
  | 
    er/sie/es werde verherrlicht worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    mactati erimus
  | 
    wir werden verherrlicht worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactati eritis
  | 
    ihr werdet verherrlicht worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    mactati erunt
  | 
    sie werden verherrlicht worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    mactare
  | 
    verherrlichen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    mactavisse
  | 
    verherrlicht haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    mactaturum esse
  | 
    verherrlichen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    mactari mactarier
  | 
    verherrlicht werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    mactatum esse
  | 
    verherrlicht worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    mactatum iri
  | 
    künftig verherrlicht werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    macta
  | 
    verherrliche! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    mactate
  | 
    verherrlicht! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    mactato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    mactato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    mactatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    mactanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    mactare
  | 
    das Verherrlichen | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactandi
  | 
    des Verherrlichens | 
  
  
    | Dativ | 
    mactando
  | 
    dem Verherrlichen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    mactandum
  | 
    das Verherrlichen | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactando
  | 
    durch das Verherrlichen | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactande
  | 
    Verherrlichen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    mactandus
  | 
    mactanda
  | 
    mactandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactandi
  | 
    mactandae
  | 
    mactandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactando
  | 
    mactandae
  | 
    mactando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactandum
  | 
    mactandam
  | 
    mactandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactando
  | 
    mactanda
  | 
    mactando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactande
  | 
    mactanda
  | 
    mactandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    mactandi
  | 
    mactandae
  | 
    mactanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactandorum
  | 
    mactandarum
  | 
    mactandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactandos
  | 
    mactandas
  | 
    mactanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactandi
  | 
    mactandae
  | 
    mactanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    mactans
  | 
    mactans
  | 
    mactans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactantis
  | 
    mactantis
  | 
    mactantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactanti
  | 
    mactanti
  | 
    mactanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactantem
  | 
    mactantem
  | 
    mactans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactanti mactante
  | 
    mactanti mactante
  | 
    mactanti mactante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactans
  | 
    mactans
  | 
    mactans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    mactantes
  | 
    mactantes
  | 
    mactantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactantium mactantum
  | 
    mactantium mactantum
  | 
    mactantium mactantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactantibus
  | 
    mactantibus
  | 
    mactantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactantes
  | 
    mactantes
  | 
    mactantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactantibus
  | 
    mactantibus
  | 
    mactantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactantes
  | 
    mactantes
  | 
    mactantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    mactatus
  | 
    mactata
  | 
    mactatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactati
  | 
    mactatae
  | 
    mactati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactato
  | 
    mactatae
  | 
    mactato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactatum
  | 
    mactatam
  | 
    mactatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactato
  | 
    mactata
  | 
    mactato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactate
  | 
    mactata
  | 
    mactatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    mactati
  | 
    mactatae
  | 
    mactata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactatorum
  | 
    mactatarum
  | 
    mactatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactatis
  | 
    mactatis
  | 
    mactatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactatos
  | 
    mactatas
  | 
    mactata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactatis
  | 
    mactatis
  | 
    mactatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactati
  | 
    mactatae
  | 
    mactata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    mactaturus
  | 
    mactatura
  | 
    mactaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactaturi
  | 
    mactaturae
  | 
    mactaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactaturo
  | 
    mactaturae
  | 
    mactaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactaturum
  | 
    mactaturam
  | 
    mactaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactaturo
  | 
    mactatura
  | 
    mactaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactature
  | 
    mactatura
  | 
    mactaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    mactaturi
  | 
    mactaturae
  | 
    mactatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    mactaturorum
  | 
    mactaturarum
  | 
    mactaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    mactaturis
  | 
    mactaturis
  | 
    mactaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    mactaturos
  | 
    mactaturas
  | 
    mactatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    mactaturis
  | 
    mactaturis
  | 
    mactaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    mactaturi
  | 
    mactaturae
  | 
    mactatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    mactatum
  | 
    mactatu
  |