| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| mansuefacere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | besänftigen zivilisieren zähmen |
| mansuefacere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst besänftigt du wirst gezähmt |
| mansuefacere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | besänftige zähme |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefacio |
ich besänftige |
| 2. Person Singular | mansuefacis |
du besänftigst |
| 3. Person Singular | mansuefacit |
er/sie/es besänftigt |
| 1. Person Plural | mansuefacimus |
wir besänftigen |
| 2. Person Plural | mansuefacitis |
ihr besänftigt |
| 3. Person Plural | mansuefaciunt |
sie besänftigen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefacior |
ich werde besänftigt |
| 2. Person Singular | mansuefaceris mansuefacere |
du wirst besänftigt |
| 3. Person Singular | mansuefacitur |
er/sie/es wird besänftigt |
| 1. Person Plural | mansuefacimur |
wir werden besänftigt |
| 2. Person Plural | mansuefacimini |
ihr werdet besänftigt |
| 3. Person Plural | mansuefaciuntur |
sie werden besänftigt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciam |
ich besänftige |
| 2. Person Singular | mansuefacias |
du besänftigest |
| 3. Person Singular | mansuefaciat |
er/sie/es besänftige |
| 1. Person Plural | mansuefaciamus |
wir besänftigen |
| 2. Person Plural | mansuefaciatis |
ihr besänftiget |
| 3. Person Plural | mansuefaciant |
sie besänftigen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciar |
ich werde besänftigt |
| 2. Person Singular | mansuefaciaris mansuefaciare |
du werdest besänftigt |
| 3. Person Singular | mansuefaciatur |
er/sie/es werde besänftigt |
| 1. Person Plural | mansuefaciamur |
wir werden besänftigt |
| 2. Person Plural | mansuefaciamini |
ihr werdet besänftigt |
| 3. Person Plural | mansuefaciantur |
sie werden besänftigt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciebam |
ich besänftigte |
| 2. Person Singular | mansuefaciebas |
du besänftigtest |
| 3. Person Singular | mansuefaciebat |
er/sie/es besänftigte |
| 1. Person Plural | mansuefaciebamus |
wir besänftigten |
| 2. Person Plural | mansuefaciebatis |
ihr besänftigtet |
| 3. Person Plural | mansuefaciebant |
sie besänftigten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciebar |
ich wurde besänftigt |
| 2. Person Singular | mansuefaciebaris mansuefaciebare |
du wurdest besänftigt |
| 3. Person Singular | mansuefaciebatur |
er/sie/es wurde besänftigt |
| 1. Person Plural | mansuefaciebamur |
wir wurden besänftigt |
| 2. Person Plural | mansuefaciebamini |
ihr wurdet besänftigt |
| 3. Person Plural | mansuefaciebantur |
sie wurden besänftigt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefacerem |
ich besänftigte |
| 2. Person Singular | mansuefaceres |
du besänftigtest |
| 3. Person Singular | mansuefaceret |
er/sie/es besänftigte |
| 1. Person Plural | mansuefaceremus |
wir besänftigten |
| 2. Person Plural | mansuefaceretis |
ihr besänftigtet |
| 3. Person Plural | mansuefacerent |
sie besänftigten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefacerer |
ich würde besänftigt |
| 2. Person Singular | mansuefacereris mansuefacerere |
du würdest besänftigt |
| 3. Person Singular | mansuefaceretur |
er/sie/es würde besänftigt |
| 1. Person Plural | mansuefaceremur |
wir würden besänftigt |
| 2. Person Plural | mansuefaceremini |
ihr würdet besänftigt |
| 3. Person Plural | mansuefacerentur |
sie würden besänftigt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciam |
ich werde besänftigen |
| 2. Person Singular | mansuefacies |
du wirst besänftigen |
| 3. Person Singular | mansuefaciet |
er/sie/es wird besänftigen |
| 1. Person Plural | mansuefaciemus |
wir werden besänftigen |
| 2. Person Plural | mansuefacietis |
ihr werdet besänftigen |
| 3. Person Plural | mansuefacient |
sie werden besänftigen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciar |
ich werde besänftigt |
| 2. Person Singular | mansuefacieris mansuefaciere |
du wirst besänftigt |
| 3. Person Singular | mansuefacietur |
er/sie/es wird besänftigt |
| 1. Person Plural | mansuefaciemur |
wir werden besänftigt |
| 2. Person Plural | mansuefaciemini |
ihr werdet besänftigt |
| 3. Person Plural | mansuefacientur |
sie werden besänftigt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefeci |
ich habe besänftigt |
| 2. Person Singular | mansuefecisti |
du hast besänftigt |
| 3. Person Singular | mansuefecit |
er/sie/es hat besänftigt |
| 1. Person Plural | mansuefecimus |
wir haben besänftigt |
| 2. Person Plural | mansuefecistis |
ihr habt besänftigt |
| 3. Person Plural | mansuefecerunt mansuefecere |
sie haben besänftigt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefactus sum |
ich bin besänftigt worden |
| 2. Person Singular | mansuefactus es |
du bist besänftigt worden |
| 3. Person Singular | mansuefactus est |
er/sie/es ist besänftigt worden |
| 1. Person Plural | mansuefacti sumus |
wir sind besänftigt worden |
| 2. Person Plural | mansuefacti estis |
ihr seid besänftigt worden |
| 3. Person Plural | mansuefacti sunt |
sie sind besänftigt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefecerim |
ich habe besänftigt |
| 2. Person Singular | mansuefeceris |
du habest besänftigt |
| 3. Person Singular | mansuefecerit |
er/sie/es habe besänftigt |
| 1. Person Plural | mansuefecerimus |
wir haben besänftigt |
| 2. Person Plural | mansuefeceritis |
ihr habet besänftigt |
| 3. Person Plural | mansuefecerint |
sie haben besänftigt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefactus sim |
ich sei besänftigt worden |
| 2. Person Singular | mansuefactus sis |
du seiest besänftigt worden |
| 3. Person Singular | mansuefactus sit |
er/sie/es sei besänftigt worden |
| 1. Person Plural | mansuefacti simus |
wir seien besänftigt worden |
| 2. Person Plural | mansuefacti sitis |
ihr seiet besänftigt worden |
| 3. Person Plural | mansuefacti sint |
sie seien besänftigt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefeceram |
ich hatte besänftigt |
| 2. Person Singular | mansuefeceras |
du hattest besänftigt |
| 3. Person Singular | mansuefecerat |
er/sie/es hatte besänftigt |
| 1. Person Plural | mansuefeceramus |
wir hatten besänftigt |
| 2. Person Plural | mansuefeceratis |
ihr hattet besänftigt |
| 3. Person Plural | mansuefecerant |
sie hatten besänftigt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefactus eram |
ich war besänftigt worden |
| 2. Person Singular | mansuefactus eras |
du warst besänftigt worden |
| 3. Person Singular | mansuefactus erat |
er/sie/es war besänftigt worden |
| 1. Person Plural | mansuefacti eramus |
wir waren besänftigt worden |
| 2. Person Plural | mansuefacti eratis |
ihr warst besänftigt worden |
| 3. Person Plural | mansuefacti erant |
sie waren besänftigt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefecissem |
ich hätte besänftigt |
| 2. Person Singular | mansuefecisses |
du hättest besänftigt |
| 3. Person Singular | mansuefecisset |
er/sie/es hätte besänftigt |
| 1. Person Plural | mansuefecissemus |
wir hätten besänftigt |
| 2. Person Plural | mansuefecissetis |
ihr hättet besänftigt |
| 3. Person Plural | mansuefecissent |
sie hätten besänftigt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefactus essem |
ich wäre besänftigt worden |
| 2. Person Singular | mansuefactus esses |
du wärest besänftigt worden |
| 3. Person Singular | mansuefactus esset |
er/sie/es wäre besänftigt worden |
| 1. Person Plural | mansuefacti essemus |
wir wären besänftigt worden |
| 2. Person Plural | mansuefacti essetis |
ihr wäret besänftigt worden |
| 3. Person Plural | mansuefacti essent |
sie wären besänftigt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefecero |
ich werde besänftigt haben |
| 2. Person Singular | mansuefeceris |
du wirst besänftigt haben |
| 3. Person Singular | mansuefecerit |
er/sie/es wird besänftigt haben |
| 1. Person Plural | mansuefecerimus |
wir werden besänftigt haben |
| 2. Person Plural | mansuefeceritis |
ihr werdet besänftigt haben |
| 3. Person Plural | mansuefecerint |
sie werden besänftigt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefactus ero |
ich werde besänftigt worden sein |
| 2. Person Singular | mansuefactus eris |
du werdest besänftigt worden sein |
| 3. Person Singular | mansuefactus erit |
er/sie/es werde besänftigt worden sein |
| 1. Person Plural | mansuefacti erimus |
wir werden besänftigt worden sein |
| 2. Person Plural | mansuefacti eritis |
ihr werdet besänftigt worden sein |
| 3. Person Plural | mansuefacti erunt |
sie werden besänftigt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | mansuefacere |
besänftigen |
| Vorzeitigkeit | mansuefecisse |
besänftigt haben |
| Nachzeitigkeit | mansuefacturum esse |
besänftigen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | mansuefaci mansuefacier |
besänftigt werden |
| Vorzeitigkeit | mansuefactum esse |
besänftigt worden sein |
| Nachzeitigkeit | mansuefactum iri |
künftig besänftigt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | mansueface mansuefac |
besänftige! |
| 2. Person Plural | mansuefacite |
besänftigt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | mansuefacito |
| 3. Person Singular | mansuefacito |
| 2. Person Plural | mansuefacitote |
| 3. Person Plural | mansuefacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | mansuefacere |
das Besänftigen |
| Genitiv | mansuefaciendi mansuefaciundi |
des Besänftigens |
| Dativ | mansuefaciendo mansuefaciundo |
dem Besänftigen |
| Akkusativ | mansuefaciendum mansuefaciundum |
das Besänftigen |
| Ablativ | mansuefaciendo mansuefaciundo |
durch das Besänftigen |
| Vokativ | mansuefaciende mansuefaciunde |
Besänftigen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | mansuefaciendus mansuefaciundus |
mansuefacienda mansuefaciunda |
mansuefaciendum mansuefaciundum |
| Genitiv | mansuefaciendi mansuefaciundi |
mansuefaciendae mansuefaciundae |
mansuefaciendi mansuefaciundi |
| Dativ | mansuefaciendo mansuefaciundo |
mansuefaciendae mansuefaciundae |
mansuefaciendo mansuefaciundo |
| Akkusativ | mansuefaciendum mansuefaciundum |
mansuefaciendam mansuefaciundam |
mansuefaciendum mansuefaciundum |
| Ablativ | mansuefaciendo mansuefaciundo |
mansuefacienda mansuefaciunda |
mansuefaciendo mansuefaciundo |
| Vokativ | mansuefaciende mansuefaciunde |
mansuefacienda mansuefaciunda |
mansuefaciendum mansuefaciundum |
| Nominativ | mansuefaciendi mansuefaciundi |
mansuefaciendae mansuefaciundae |
mansuefacienda mansuefaciunda |
| Genitiv | mansuefaciendorum mansuefaciundorum |
mansuefaciendarum mansuefaciundarum |
mansuefaciendorum mansuefaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | mansuefaciendos mansuefaciundos |
mansuefaciendas mansuefaciundas |
mansuefacienda mansuefaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | mansuefaciendi mansuefaciundi |
mansuefaciendae mansuefaciundae |
mansuefacienda mansuefaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | mansuefaciens |
mansuefaciens |
mansuefaciens |
| Genitiv | mansuefacientis |
mansuefacientis |
mansuefacientis |
| Dativ | mansuefacienti |
mansuefacienti |
mansuefacienti |
| Akkusativ | mansuefacientem |
mansuefacientem |
mansuefaciens |
| Ablativ | mansuefacienti mansuefaciente |
mansuefacienti mansuefaciente |
mansuefacienti mansuefaciente |
| Vokativ | mansuefaciens |
mansuefaciens |
mansuefaciens |
| Nominativ | mansuefacientes |
mansuefacientes |
mansuefacientia |
| Genitiv | mansuefacientium mansuefacientum |
mansuefacientium mansuefacientum |
mansuefacientium mansuefacientum |
| Dativ | mansuefacientibus |
mansuefacientibus |
mansuefacientibus |
| Akkusativ | mansuefacientes |
mansuefacientes |
mansuefacientia |
| Ablativ | mansuefacientibus |
mansuefacientibus |
mansuefacientibus |
| Vokativ | mansuefacientes |
mansuefacientes |
mansuefacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | mansuefactus |
mansuefacta |
mansuefactum |
| Genitiv | mansuefacti |
mansuefactae |
mansuefacti |
| Dativ | mansuefacto |
mansuefactae |
mansuefacto |
| Akkusativ | mansuefactum |
mansuefactam |
mansuefactum |
| Ablativ | mansuefacto |
mansuefacta |
mansuefacto |
| Vokativ | mansuefacte |
mansuefacta |
mansuefactum |
| Nominativ | mansuefacti |
mansuefactae |
mansuefacta |
| Genitiv | mansuefactorum |
mansuefactarum |
mansuefactorum |
| Dativ | mansuefactis |
mansuefactis |
mansuefactis |
| Akkusativ | mansuefactos |
mansuefactas |
mansuefacta |
| Ablativ | mansuefactis |
mansuefactis |
mansuefactis |
| Vokativ | mansuefacti |
mansuefactae |
mansuefacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | mansuefacturus |
mansuefactura |
mansuefacturum |
| Genitiv | mansuefacturi |
mansuefacturae |
mansuefacturi |
| Dativ | mansuefacturo |
mansuefacturae |
mansuefacturo |
| Akkusativ | mansuefacturum |
mansuefacturam |
mansuefacturum |
| Ablativ | mansuefacturo |
mansuefactura |
mansuefacturo |
| Vokativ | mansuefacture |
mansuefactura |
mansuefacturum |
| Nominativ | mansuefacturi |
mansuefacturae |
mansuefactura |
| Genitiv | mansuefacturorum |
mansuefacturarum |
mansuefacturorum |
| Dativ | mansuefacturis |
mansuefacturis |
mansuefacturis |
| Akkusativ | mansuefacturos |
mansuefacturas |
mansuefactura |
| Ablativ | mansuefacturis |
mansuefacturis |
mansuefacturis |
| Vokativ | mansuefacturi |
mansuefacturae |
mansuefactura |
| Supin I | Supin II |
| mansuefactum |
mansuefactu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefacio |
|
| 2. Person Singular | mansuefacis |
|
| 3. Person Singular | mansuefacit |
|
| 1. Person Plural | mansuefacimus |
|
| 2. Person Plural | mansuefacitis |
|
| 3. Person Plural | mansuefaciunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefacior |
|
| 2. Person Singular | mansuefaceris mansuefacere |
|
| 3. Person Singular | mansuefacitur |
|
| 1. Person Plural | mansuefacimur |
|
| 2. Person Plural | mansuefacimini |
|
| 3. Person Plural | mansuefaciuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciam |
|
| 2. Person Singular | mansuefacias |
|
| 3. Person Singular | mansuefaciat |
|
| 1. Person Plural | mansuefaciamus |
|
| 2. Person Plural | mansuefaciatis |
|
| 3. Person Plural | mansuefaciant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciar |
|
| 2. Person Singular | mansuefaciaris mansuefaciare |
|
| 3. Person Singular | mansuefaciatur |
|
| 1. Person Plural | mansuefaciamur |
|
| 2. Person Plural | mansuefaciamini |
|
| 3. Person Plural | mansuefaciantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciebam |
|
| 2. Person Singular | mansuefaciebas |
|
| 3. Person Singular | mansuefaciebat |
|
| 1. Person Plural | mansuefaciebamus |
|
| 2. Person Plural | mansuefaciebatis |
|
| 3. Person Plural | mansuefaciebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciebar |
|
| 2. Person Singular | mansuefaciebaris mansuefaciebare |
|
| 3. Person Singular | mansuefaciebatur |
|
| 1. Person Plural | mansuefaciebamur |
|
| 2. Person Plural | mansuefaciebamini |
|
| 3. Person Plural | mansuefaciebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefacerem |
|
| 2. Person Singular | mansuefaceres |
|
| 3. Person Singular | mansuefaceret |
|
| 1. Person Plural | mansuefaceremus |
|
| 2. Person Plural | mansuefaceretis |
|
| 3. Person Plural | mansuefacerent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefacerer |
|
| 2. Person Singular | mansuefacereris mansuefacerere |
|
| 3. Person Singular | mansuefaceretur |
|
| 1. Person Plural | mansuefaceremur |
|
| 2. Person Plural | mansuefaceremini |
|
| 3. Person Plural | mansuefacerentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciam |
|
| 2. Person Singular | mansuefacies |
|
| 3. Person Singular | mansuefaciet |
|
| 1. Person Plural | mansuefaciemus |
|
| 2. Person Plural | mansuefacietis |
|
| 3. Person Plural | mansuefacient |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciar |
|
| 2. Person Singular | mansuefacieris mansuefaciere |
|
| 3. Person Singular | mansuefacietur |
|
| 1. Person Plural | mansuefaciemur |
|
| 2. Person Plural | mansuefaciemini |
|
| 3. Person Plural | mansuefacientur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefeci |
|
| 2. Person Singular | mansuefecisti |
|
| 3. Person Singular | mansuefecit |
|
| 1. Person Plural | mansuefecimus |
|
| 2. Person Plural | mansuefecistis |
|
| 3. Person Plural | mansuefecerunt mansuefecere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefactus sum |
|
| 2. Person Singular | mansuefactus es |
|
| 3. Person Singular | mansuefactus est |
|
| 1. Person Plural | mansuefacti sumus |
|
| 2. Person Plural | mansuefacti estis |
|
| 3. Person Plural | mansuefacti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefecerim |
|
| 2. Person Singular | mansuefeceris |
|
| 3. Person Singular | mansuefecerit |
|
| 1. Person Plural | mansuefecerimus |
|
| 2. Person Plural | mansuefeceritis |
|
| 3. Person Plural | mansuefecerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefactus sim |
|
| 2. Person Singular | mansuefactus sis |
|
| 3. Person Singular | mansuefactus sit |
|
| 1. Person Plural | mansuefacti simus |
|
| 2. Person Plural | mansuefacti sitis |
|
| 3. Person Plural | mansuefacti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefeceram |
|
| 2. Person Singular | mansuefeceras |
|
| 3. Person Singular | mansuefecerat |
|
| 1. Person Plural | mansuefeceramus |
|
| 2. Person Plural | mansuefeceratis |
|
| 3. Person Plural | mansuefecerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefactus eram |
|
| 2. Person Singular | mansuefactus eras |
|
| 3. Person Singular | mansuefactus erat |
|
| 1. Person Plural | mansuefacti eramus |
|
| 2. Person Plural | mansuefacti eratis |
|
| 3. Person Plural | mansuefacti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefecissem |
|
| 2. Person Singular | mansuefecisses |
|
| 3. Person Singular | mansuefecisset |
|
| 1. Person Plural | mansuefecissemus |
|
| 2. Person Plural | mansuefecissetis |
|
| 3. Person Plural | mansuefecissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefactus essem |
|
| 2. Person Singular | mansuefactus esses |
|
| 3. Person Singular | mansuefactus esset |
|
| 1. Person Plural | mansuefacti essemus |
|
| 2. Person Plural | mansuefacti essetis |
|
| 3. Person Plural | mansuefacti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefecero |
|
| 2. Person Singular | mansuefeceris |
|
| 3. Person Singular | mansuefecerit |
|
| 1. Person Plural | mansuefecerimus |
|
| 2. Person Plural | mansuefeceritis |
|
| 3. Person Plural | mansuefecerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefactus ero |
|
| 2. Person Singular | mansuefactus eris |
|
| 3. Person Singular | mansuefactus erit |
|
| 1. Person Plural | mansuefacti erimus |
|
| 2. Person Plural | mansuefacti eritis |
|
| 3. Person Plural | mansuefacti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | mansuefacere |
|
| Vorzeitigkeit | mansuefecisse |
|
| Nachzeitigkeit | mansuefacturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | mansuefaci mansuefacier |
|
| Vorzeitigkeit | mansuefactum esse |
|
| Nachzeitigkeit | mansuefactum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | mansueface mansuefac |
! |
| 2. Person Plural | mansuefacite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | mansuefacito |
| 3. Person Singular | mansuefacito |
| 2. Person Plural | mansuefacitote |
| 3. Person Plural | mansuefacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | mansuefacere |
das |
| Genitiv | mansuefaciendi mansuefaciundi |
des es |
| Dativ | mansuefaciendo mansuefaciundo |
dem |
| Akkusativ | mansuefaciendum mansuefaciundum |
das |
| Ablativ | mansuefaciendo mansuefaciundo |
durch das |
| Vokativ | mansuefaciende mansuefaciunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | mansuefaciendus mansuefaciundus |
mansuefacienda mansuefaciunda |
mansuefaciendum mansuefaciundum |
| Genitiv | mansuefaciendi mansuefaciundi |
mansuefaciendae mansuefaciundae |
mansuefaciendi mansuefaciundi |
| Dativ | mansuefaciendo mansuefaciundo |
mansuefaciendae mansuefaciundae |
mansuefaciendo mansuefaciundo |
| Akkusativ | mansuefaciendum mansuefaciundum |
mansuefaciendam mansuefaciundam |
mansuefaciendum mansuefaciundum |
| Ablativ | mansuefaciendo mansuefaciundo |
mansuefacienda mansuefaciunda |
mansuefaciendo mansuefaciundo |
| Vokativ | mansuefaciende mansuefaciunde |
mansuefacienda mansuefaciunda |
mansuefaciendum mansuefaciundum |
| Nominativ | mansuefaciendi mansuefaciundi |
mansuefaciendae mansuefaciundae |
mansuefacienda mansuefaciunda |
| Genitiv | mansuefaciendorum mansuefaciundorum |
mansuefaciendarum mansuefaciundarum |
mansuefaciendorum mansuefaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | mansuefaciendos mansuefaciundos |
mansuefaciendas mansuefaciundas |
mansuefacienda mansuefaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | mansuefaciendi mansuefaciundi |
mansuefaciendae mansuefaciundae |
mansuefacienda mansuefaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | mansuefaciens |
mansuefaciens |
mansuefaciens |
| Genitiv | mansuefacientis |
mansuefacientis |
mansuefacientis |
| Dativ | mansuefacienti |
mansuefacienti |
mansuefacienti |
| Akkusativ | mansuefacientem |
mansuefacientem |
mansuefaciens |
| Ablativ | mansuefacienti mansuefaciente |
mansuefacienti mansuefaciente |
mansuefacienti mansuefaciente |
| Vokativ | mansuefaciens |
mansuefaciens |
mansuefaciens |
| Nominativ | mansuefacientes |
mansuefacientes |
mansuefacientia |
| Genitiv | mansuefacientium mansuefacientum |
mansuefacientium mansuefacientum |
mansuefacientium mansuefacientum |
| Dativ | mansuefacientibus |
mansuefacientibus |
mansuefacientibus |
| Akkusativ | mansuefacientes |
mansuefacientes |
mansuefacientia |
| Ablativ | mansuefacientibus |
mansuefacientibus |
mansuefacientibus |
| Vokativ | mansuefacientes |
mansuefacientes |
mansuefacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | mansuefactus |
mansuefacta |
mansuefactum |
| Genitiv | mansuefacti |
mansuefactae |
mansuefacti |
| Dativ | mansuefacto |
mansuefactae |
mansuefacto |
| Akkusativ | mansuefactum |
mansuefactam |
mansuefactum |
| Ablativ | mansuefacto |
mansuefacta |
mansuefacto |
| Vokativ | mansuefacte |
mansuefacta |
mansuefactum |
| Nominativ | mansuefacti |
mansuefactae |
mansuefacta |
| Genitiv | mansuefactorum |
mansuefactarum |
mansuefactorum |
| Dativ | mansuefactis |
mansuefactis |
mansuefactis |
| Akkusativ | mansuefactos |
mansuefactas |
mansuefacta |
| Ablativ | mansuefactis |
mansuefactis |
mansuefactis |
| Vokativ | mansuefacti |
mansuefactae |
mansuefacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | mansuefacturus |
mansuefactura |
mansuefacturum |
| Genitiv | mansuefacturi |
mansuefacturae |
mansuefacturi |
| Dativ | mansuefacturo |
mansuefacturae |
mansuefacturo |
| Akkusativ | mansuefacturum |
mansuefacturam |
mansuefacturum |
| Ablativ | mansuefacturo |
mansuefactura |
mansuefacturo |
| Vokativ | mansuefacture |
mansuefactura |
mansuefacturum |
| Nominativ | mansuefacturi |
mansuefacturae |
mansuefactura |
| Genitiv | mansuefacturorum |
mansuefacturarum |
mansuefacturorum |
| Dativ | mansuefacturis |
mansuefacturis |
mansuefacturis |
| Akkusativ | mansuefacturos |
mansuefacturas |
mansuefactura |
| Ablativ | mansuefacturis |
mansuefacturis |
mansuefacturis |
| Vokativ | mansuefacturi |
mansuefacturae |
mansuefactura |
| Supin I | Supin II |
| mansuefactum |
mansuefactu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefacio |
ich zähme |
| 2. Person Singular | mansuefacis |
du zähmst |
| 3. Person Singular | mansuefacit |
er/sie/es zähmt |
| 1. Person Plural | mansuefacimus |
wir zähmen |
| 2. Person Plural | mansuefacitis |
ihr zähmt |
| 3. Person Plural | mansuefaciunt |
sie zähmen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefacior |
ich werde gezähmt |
| 2. Person Singular | mansuefaceris mansuefacere |
du wirst gezähmt |
| 3. Person Singular | mansuefacitur |
er/sie/es wird gezähmt |
| 1. Person Plural | mansuefacimur |
wir werden gezähmt |
| 2. Person Plural | mansuefacimini |
ihr werdet gezähmt |
| 3. Person Plural | mansuefaciuntur |
sie werden gezähmt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciam |
ich zähme |
| 2. Person Singular | mansuefacias |
du zähmest |
| 3. Person Singular | mansuefaciat |
er/sie/es zähme |
| 1. Person Plural | mansuefaciamus |
wir zähmen |
| 2. Person Plural | mansuefaciatis |
ihr zähmet |
| 3. Person Plural | mansuefaciant |
sie zähmen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciar |
ich werde gezähmt |
| 2. Person Singular | mansuefaciaris mansuefaciare |
du werdest gezähmt |
| 3. Person Singular | mansuefaciatur |
er/sie/es werde gezähmt |
| 1. Person Plural | mansuefaciamur |
wir werden gezähmt |
| 2. Person Plural | mansuefaciamini |
ihr werdet gezähmt |
| 3. Person Plural | mansuefaciantur |
sie werden gezähmt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciebam |
ich zähmte |
| 2. Person Singular | mansuefaciebas |
du zähmtest |
| 3. Person Singular | mansuefaciebat |
er/sie/es zähmte |
| 1. Person Plural | mansuefaciebamus |
wir zähmten |
| 2. Person Plural | mansuefaciebatis |
ihr zähmtet |
| 3. Person Plural | mansuefaciebant |
sie zähmten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciebar |
ich wurde gezähmt |
| 2. Person Singular | mansuefaciebaris mansuefaciebare |
du wurdest gezähmt |
| 3. Person Singular | mansuefaciebatur |
er/sie/es wurde gezähmt |
| 1. Person Plural | mansuefaciebamur |
wir wurden gezähmt |
| 2. Person Plural | mansuefaciebamini |
ihr wurdet gezähmt |
| 3. Person Plural | mansuefaciebantur |
sie wurden gezähmt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefacerem |
ich zähmte |
| 2. Person Singular | mansuefaceres |
du zähmtest |
| 3. Person Singular | mansuefaceret |
er/sie/es zähmte |
| 1. Person Plural | mansuefaceremus |
wir zähmten |
| 2. Person Plural | mansuefaceretis |
ihr zähmtet |
| 3. Person Plural | mansuefacerent |
sie zähmten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefacerer |
ich würde gezähmt |
| 2. Person Singular | mansuefacereris mansuefacerere |
du würdest gezähmt |
| 3. Person Singular | mansuefaceretur |
er/sie/es würde gezähmt |
| 1. Person Plural | mansuefaceremur |
wir würden gezähmt |
| 2. Person Plural | mansuefaceremini |
ihr würdet gezähmt |
| 3. Person Plural | mansuefacerentur |
sie würden gezähmt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciam |
ich werde zähmen |
| 2. Person Singular | mansuefacies |
du wirst zähmen |
| 3. Person Singular | mansuefaciet |
er/sie/es wird zähmen |
| 1. Person Plural | mansuefaciemus |
wir werden zähmen |
| 2. Person Plural | mansuefacietis |
ihr werdet zähmen |
| 3. Person Plural | mansuefacient |
sie werden zähmen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefaciar |
ich werde gezähmt |
| 2. Person Singular | mansuefacieris mansuefaciere |
du wirst gezähmt |
| 3. Person Singular | mansuefacietur |
er/sie/es wird gezähmt |
| 1. Person Plural | mansuefaciemur |
wir werden gezähmt |
| 2. Person Plural | mansuefaciemini |
ihr werdet gezähmt |
| 3. Person Plural | mansuefacientur |
sie werden gezähmt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefeci |
ich habe gezähmt |
| 2. Person Singular | mansuefecisti |
du hast gezähmt |
| 3. Person Singular | mansuefecit |
er/sie/es hat gezähmt |
| 1. Person Plural | mansuefecimus |
wir haben gezähmt |
| 2. Person Plural | mansuefecistis |
ihr habt gezähmt |
| 3. Person Plural | mansuefecerunt mansuefecere |
sie haben gezähmt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefactus sum |
ich bin gezähmt worden |
| 2. Person Singular | mansuefactus es |
du bist gezähmt worden |
| 3. Person Singular | mansuefactus est |
er/sie/es ist gezähmt worden |
| 1. Person Plural | mansuefacti sumus |
wir sind gezähmt worden |
| 2. Person Plural | mansuefacti estis |
ihr seid gezähmt worden |
| 3. Person Plural | mansuefacti sunt |
sie sind gezähmt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefecerim |
ich habe gezähmt |
| 2. Person Singular | mansuefeceris |
du habest gezähmt |
| 3. Person Singular | mansuefecerit |
er/sie/es habe gezähmt |
| 1. Person Plural | mansuefecerimus |
wir haben gezähmt |
| 2. Person Plural | mansuefeceritis |
ihr habet gezähmt |
| 3. Person Plural | mansuefecerint |
sie haben gezähmt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefactus sim |
ich sei gezähmt worden |
| 2. Person Singular | mansuefactus sis |
du seiest gezähmt worden |
| 3. Person Singular | mansuefactus sit |
er/sie/es sei gezähmt worden |
| 1. Person Plural | mansuefacti simus |
wir seien gezähmt worden |
| 2. Person Plural | mansuefacti sitis |
ihr seiet gezähmt worden |
| 3. Person Plural | mansuefacti sint |
sie seien gezähmt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefeceram |
ich hatte gezähmt |
| 2. Person Singular | mansuefeceras |
du hattest gezähmt |
| 3. Person Singular | mansuefecerat |
er/sie/es hatte gezähmt |
| 1. Person Plural | mansuefeceramus |
wir hatten gezähmt |
| 2. Person Plural | mansuefeceratis |
ihr hattet gezähmt |
| 3. Person Plural | mansuefecerant |
sie hatten gezähmt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefactus eram |
ich war gezähmt worden |
| 2. Person Singular | mansuefactus eras |
du warst gezähmt worden |
| 3. Person Singular | mansuefactus erat |
er/sie/es war gezähmt worden |
| 1. Person Plural | mansuefacti eramus |
wir waren gezähmt worden |
| 2. Person Plural | mansuefacti eratis |
ihr warst gezähmt worden |
| 3. Person Plural | mansuefacti erant |
sie waren gezähmt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefecissem |
ich hätte gezähmt |
| 2. Person Singular | mansuefecisses |
du hättest gezähmt |
| 3. Person Singular | mansuefecisset |
er/sie/es hätte gezähmt |
| 1. Person Plural | mansuefecissemus |
wir hätten gezähmt |
| 2. Person Plural | mansuefecissetis |
ihr hättet gezähmt |
| 3. Person Plural | mansuefecissent |
sie hätten gezähmt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefactus essem |
ich wäre gezähmt worden |
| 2. Person Singular | mansuefactus esses |
du wärest gezähmt worden |
| 3. Person Singular | mansuefactus esset |
er/sie/es wäre gezähmt worden |
| 1. Person Plural | mansuefacti essemus |
wir wären gezähmt worden |
| 2. Person Plural | mansuefacti essetis |
ihr wäret gezähmt worden |
| 3. Person Plural | mansuefacti essent |
sie wären gezähmt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefecero |
ich werde gezähmt haben |
| 2. Person Singular | mansuefeceris |
du wirst gezähmt haben |
| 3. Person Singular | mansuefecerit |
er/sie/es wird gezähmt haben |
| 1. Person Plural | mansuefecerimus |
wir werden gezähmt haben |
| 2. Person Plural | mansuefeceritis |
ihr werdet gezähmt haben |
| 3. Person Plural | mansuefecerint |
sie werden gezähmt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | mansuefactus ero |
ich werde gezähmt worden sein |
| 2. Person Singular | mansuefactus eris |
du werdest gezähmt worden sein |
| 3. Person Singular | mansuefactus erit |
er/sie/es werde gezähmt worden sein |
| 1. Person Plural | mansuefacti erimus |
wir werden gezähmt worden sein |
| 2. Person Plural | mansuefacti eritis |
ihr werdet gezähmt worden sein |
| 3. Person Plural | mansuefacti erunt |
sie werden gezähmt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | mansuefacere |
zähmen |
| Vorzeitigkeit | mansuefecisse |
gezähmt haben |
| Nachzeitigkeit | mansuefacturum esse |
zähmen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | mansuefaci mansuefacier |
gezähmt werden |
| Vorzeitigkeit | mansuefactum esse |
gezähmt worden sein |
| Nachzeitigkeit | mansuefactum iri |
künftig gezähmt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | mansueface mansuefac |
zähme! |
| 2. Person Plural | mansuefacite |
zähmt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | mansuefacito |
| 3. Person Singular | mansuefacito |
| 2. Person Plural | mansuefacitote |
| 3. Person Plural | mansuefacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | mansuefacere |
das Zähmen |
| Genitiv | mansuefaciendi mansuefaciundi |
des Zähmens |
| Dativ | mansuefaciendo mansuefaciundo |
dem Zähmen |
| Akkusativ | mansuefaciendum mansuefaciundum |
das Zähmen |
| Ablativ | mansuefaciendo mansuefaciundo |
durch das Zähmen |
| Vokativ | mansuefaciende mansuefaciunde |
Zähmen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | mansuefaciendus mansuefaciundus |
mansuefacienda mansuefaciunda |
mansuefaciendum mansuefaciundum |
| Genitiv | mansuefaciendi mansuefaciundi |
mansuefaciendae mansuefaciundae |
mansuefaciendi mansuefaciundi |
| Dativ | mansuefaciendo mansuefaciundo |
mansuefaciendae mansuefaciundae |
mansuefaciendo mansuefaciundo |
| Akkusativ | mansuefaciendum mansuefaciundum |
mansuefaciendam mansuefaciundam |
mansuefaciendum mansuefaciundum |
| Ablativ | mansuefaciendo mansuefaciundo |
mansuefacienda mansuefaciunda |
mansuefaciendo mansuefaciundo |
| Vokativ | mansuefaciende mansuefaciunde |
mansuefacienda mansuefaciunda |
mansuefaciendum mansuefaciundum |
| Nominativ | mansuefaciendi mansuefaciundi |
mansuefaciendae mansuefaciundae |
mansuefacienda mansuefaciunda |
| Genitiv | mansuefaciendorum mansuefaciundorum |
mansuefaciendarum mansuefaciundarum |
mansuefaciendorum mansuefaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | mansuefaciendos mansuefaciundos |
mansuefaciendas mansuefaciundas |
mansuefacienda mansuefaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | mansuefaciendi mansuefaciundi |
mansuefaciendae mansuefaciundae |
mansuefacienda mansuefaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | mansuefaciens |
mansuefaciens |
mansuefaciens |
| Genitiv | mansuefacientis |
mansuefacientis |
mansuefacientis |
| Dativ | mansuefacienti |
mansuefacienti |
mansuefacienti |
| Akkusativ | mansuefacientem |
mansuefacientem |
mansuefaciens |
| Ablativ | mansuefacienti mansuefaciente |
mansuefacienti mansuefaciente |
mansuefacienti mansuefaciente |
| Vokativ | mansuefaciens |
mansuefaciens |
mansuefaciens |
| Nominativ | mansuefacientes |
mansuefacientes |
mansuefacientia |
| Genitiv | mansuefacientium mansuefacientum |
mansuefacientium mansuefacientum |
mansuefacientium mansuefacientum |
| Dativ | mansuefacientibus |
mansuefacientibus |
mansuefacientibus |
| Akkusativ | mansuefacientes |
mansuefacientes |
mansuefacientia |
| Ablativ | mansuefacientibus |
mansuefacientibus |
mansuefacientibus |
| Vokativ | mansuefacientes |
mansuefacientes |
mansuefacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | mansuefactus |
mansuefacta |
mansuefactum |
| Genitiv | mansuefacti |
mansuefactae |
mansuefacti |
| Dativ | mansuefacto |
mansuefactae |
mansuefacto |
| Akkusativ | mansuefactum |
mansuefactam |
mansuefactum |
| Ablativ | mansuefacto |
mansuefacta |
mansuefacto |
| Vokativ | mansuefacte |
mansuefacta |
mansuefactum |
| Nominativ | mansuefacti |
mansuefactae |
mansuefacta |
| Genitiv | mansuefactorum |
mansuefactarum |
mansuefactorum |
| Dativ | mansuefactis |
mansuefactis |
mansuefactis |
| Akkusativ | mansuefactos |
mansuefactas |
mansuefacta |
| Ablativ | mansuefactis |
mansuefactis |
mansuefactis |
| Vokativ | mansuefacti |
mansuefactae |
mansuefacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | mansuefacturus |
mansuefactura |
mansuefacturum |
| Genitiv | mansuefacturi |
mansuefacturae |
mansuefacturi |
| Dativ | mansuefacturo |
mansuefacturae |
mansuefacturo |
| Akkusativ | mansuefacturum |
mansuefacturam |
mansuefacturum |
| Ablativ | mansuefacturo |
mansuefactura |
mansuefacturo |
| Vokativ | mansuefacture |
mansuefactura |
mansuefacturum |
| Nominativ | mansuefacturi |
mansuefacturae |
mansuefactura |
| Genitiv | mansuefacturorum |
mansuefacturarum |
mansuefacturorum |
| Dativ | mansuefacturis |
mansuefacturis |
mansuefacturis |
| Akkusativ | mansuefacturos |
mansuefacturas |
mansuefactura |
| Ablativ | mansuefacturis |
mansuefacturis |
mansuefacturis |
| Vokativ | mansuefacturi |
mansuefacturae |
mansuefactura |
| Supin I | Supin II |
| mansuefactum |
mansuefactu |