Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mendico
|
ich lüge |
| 2. Person Singular |
mendicas
|
du lügst |
| 3. Person Singular |
mendicat
|
er/sie/es lügt |
| 1. Person Plural |
mendicamus
|
wir lügen |
| 2. Person Plural |
mendicatis
|
ihr lügt |
| 3. Person Plural |
mendicant
|
sie lügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicor
|
ich werde gelogen |
| 2. Person Singular |
mendicaris mendicare
|
du wirst gelogen |
| 3. Person Singular |
mendicatur
|
er/sie/es wird gelogen |
| 1. Person Plural |
mendicamur
|
wir werden gelogen |
| 2. Person Plural |
mendicamini
|
ihr werdet gelogen |
| 3. Person Plural |
mendicantur
|
sie werden gelogen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicem
|
ich lüge |
| 2. Person Singular |
mendices
|
du lügest |
| 3. Person Singular |
mendicet
|
er/sie/es lüge |
| 1. Person Plural |
mendicemus
|
wir lügen |
| 2. Person Plural |
mendicetis
|
ihr lüget |
| 3. Person Plural |
mendicent
|
sie lügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicer
|
ich werde gelogen |
| 2. Person Singular |
mendiceris mendicere
|
du werdest gelogen |
| 3. Person Singular |
mendicetur
|
er/sie/es werde gelogen |
| 1. Person Plural |
mendicemur
|
wir werden gelogen |
| 2. Person Plural |
mendicemini
|
ihr werdet gelogen |
| 3. Person Plural |
mendicentur
|
sie werden gelogen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicabam
|
ich log |
| 2. Person Singular |
mendicabas
|
du logst |
| 3. Person Singular |
mendicabat
|
er/sie/es log |
| 1. Person Plural |
mendicabamus
|
wir logen |
| 2. Person Plural |
mendicabatis
|
ihr logt |
| 3. Person Plural |
mendicabant
|
sie logen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicabar
|
ich wurde gelogen |
| 2. Person Singular |
mendicabaris mendicabare
|
du wurdest gelogen |
| 3. Person Singular |
mendicabatur
|
er/sie/es wurde gelogen |
| 1. Person Plural |
mendicabamur
|
wir wurden gelogen |
| 2. Person Plural |
mendicabamini
|
ihr wurdet gelogen |
| 3. Person Plural |
mendicabantur
|
sie wurden gelogen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicarem
|
ich löge |
| 2. Person Singular |
mendicares
|
du lögest |
| 3. Person Singular |
mendicaret
|
er/sie/es löge |
| 1. Person Plural |
mendicaremus
|
wir lögen |
| 2. Person Plural |
mendicaretis
|
ihr löget |
| 3. Person Plural |
mendicarent
|
sie lögen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicarer
|
ich würde gelogen |
| 2. Person Singular |
mendicareris mendicarere
|
du würdest gelogen |
| 3. Person Singular |
mendicaretur
|
er/sie/es würde gelogen |
| 1. Person Plural |
mendicaremur
|
wir würden gelogen |
| 2. Person Plural |
mendicaremini
|
ihr würdet gelogen |
| 3. Person Plural |
mendicarentur
|
sie würden gelogen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicabo
|
ich werde lügen |
| 2. Person Singular |
mendicabis
|
du wirst lügen |
| 3. Person Singular |
mendicabit
|
er/sie/es wird lügen |
| 1. Person Plural |
mendicabimus
|
wir werden lügen |
| 2. Person Plural |
mendicabitis
|
ihr werdet lügen |
| 3. Person Plural |
mendicabunt
|
sie werden lügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicabor
|
ich werde gelogen |
| 2. Person Singular |
mendicaberis mendicabere
|
du wirst gelogen |
| 3. Person Singular |
mendicabitur
|
er/sie/es wird gelogen |
| 1. Person Plural |
mendicabimur
|
wir werden gelogen |
| 2. Person Plural |
mendicabimini
|
ihr werdet gelogen |
| 3. Person Plural |
mendicabuntur
|
sie werden gelogen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicavi
|
ich habe gelogen |
| 2. Person Singular |
mendicavisti
|
du hast gelogen |
| 3. Person Singular |
mendicavit
|
er/sie/es hat gelogen |
| 1. Person Plural |
mendicavimus
|
wir haben gelogen |
| 2. Person Plural |
mendicavistis
|
ihr habt gelogen |
| 3. Person Plural |
mendicaverunt mendicavere
|
sie haben gelogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicatus sum
|
ich bin gelogen worden |
| 2. Person Singular |
mendicatus es
|
du bist gelogen worden |
| 3. Person Singular |
mendicatus est
|
er/sie/es ist gelogen worden |
| 1. Person Plural |
mendicati sumus
|
wir sind gelogen worden |
| 2. Person Plural |
mendicati estis
|
ihr seid gelogen worden |
| 3. Person Plural |
mendicati sunt
|
sie sind gelogen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicaverim
|
ich habe gelogen |
| 2. Person Singular |
mendicaveris
|
du habest gelogen |
| 3. Person Singular |
mendicaverit
|
er/sie/es habe gelogen |
| 1. Person Plural |
mendicaverimus
|
wir haben gelogen |
| 2. Person Plural |
mendicaveritis
|
ihr habet gelogen |
| 3. Person Plural |
mendicaverint
|
sie haben gelogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicatus sim
|
ich sei gelogen worden |
| 2. Person Singular |
mendicatus sis
|
du seiest gelogen worden |
| 3. Person Singular |
mendicatus sit
|
er/sie/es sei gelogen worden |
| 1. Person Plural |
mendicati simus
|
wir seien gelogen worden |
| 2. Person Plural |
mendicati sitis
|
ihr seiet gelogen worden |
| 3. Person Plural |
mendicati sint
|
sie seien gelogen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicaveram
|
ich hatte gelogen |
| 2. Person Singular |
mendicaveras
|
du hattest gelogen |
| 3. Person Singular |
mendicaverat
|
er/sie/es hatte gelogen |
| 1. Person Plural |
mendicaveramus
|
wir hatten gelogen |
| 2. Person Plural |
mendicaveratis
|
ihr hattet gelogen |
| 3. Person Plural |
mendicaverant
|
sie hatten gelogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicatus eram
|
ich war gelogen worden |
| 2. Person Singular |
mendicatus eras
|
du warst gelogen worden |
| 3. Person Singular |
mendicatus erat
|
er/sie/es war gelogen worden |
| 1. Person Plural |
mendicati eramus
|
wir waren gelogen worden |
| 2. Person Plural |
mendicati eratis
|
ihr warst gelogen worden |
| 3. Person Plural |
mendicati erant
|
sie waren gelogen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicavissem
|
ich hätte gelogen |
| 2. Person Singular |
mendicavisses
|
du hättest gelogen |
| 3. Person Singular |
mendicavisset
|
er/sie/es hätte gelogen |
| 1. Person Plural |
mendicavissemus
|
wir hätten gelogen |
| 2. Person Plural |
mendicavissetis
|
ihr hättet gelogen |
| 3. Person Plural |
mendicavissent
|
sie hätten gelogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicatus essem
|
ich wäre gelogen worden |
| 2. Person Singular |
mendicatus esses
|
du wärest gelogen worden |
| 3. Person Singular |
mendicatus esset
|
er/sie/es wäre gelogen worden |
| 1. Person Plural |
mendicati essemus
|
wir wären gelogen worden |
| 2. Person Plural |
mendicati essetis
|
ihr wäret gelogen worden |
| 3. Person Plural |
mendicati essent
|
sie wären gelogen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicavero
|
ich werde gelogen haben |
| 2. Person Singular |
mendicaveris
|
du wirst gelogen haben |
| 3. Person Singular |
mendicaverit
|
er/sie/es wird gelogen haben |
| 1. Person Plural |
mendicaverimus
|
wir werden gelogen haben |
| 2. Person Plural |
mendicaveritis
|
ihr werdet gelogen haben |
| 3. Person Plural |
mendicaverint
|
sie werden gelogen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mendicatus ero
|
ich werde gelogen worden sein |
| 2. Person Singular |
mendicatus eris
|
du werdest gelogen worden sein |
| 3. Person Singular |
mendicatus erit
|
er/sie/es werde gelogen worden sein |
| 1. Person Plural |
mendicati erimus
|
wir werden gelogen worden sein |
| 2. Person Plural |
mendicati eritis
|
ihr werdet gelogen worden sein |
| 3. Person Plural |
mendicati erunt
|
sie werden gelogen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mendicare
|
lügen |
| Vorzeitigkeit |
mendicavisse
|
gelogen haben |
| Nachzeitigkeit |
mendicaturum esse
|
lügen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mendicari mendicarier
|
gelogen werden |
| Vorzeitigkeit |
mendicatum esse
|
gelogen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
mendicatum iri
|
künftig gelogen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
mendica
|
lüge; lüg! |
| 2. Person Plural |
mendicate
|
lügt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
mendicato
|
| 3. Person Singular |
mendicato
|
| 2. Person Plural |
mendicatote
|
| 3. Person Plural |
mendicanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
mendicare
|
das Lügen |
| Genitiv |
mendicandi
|
des Lügens |
| Dativ |
mendicando
|
dem Lügen |
| Akkusativ |
mendicandum
|
das Lügen |
| Ablativ |
mendicando
|
durch das Lügen |
| Vokativ |
mendicande
|
Lügen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mendicandus
|
mendicanda
|
mendicandum
|
| Genitiv |
mendicandi
|
mendicandae
|
mendicandi
|
| Dativ |
mendicando
|
mendicandae
|
mendicando
|
| Akkusativ |
mendicandum
|
mendicandam
|
mendicandum
|
| Ablativ |
mendicando
|
mendicanda
|
mendicando
|
| Vokativ |
mendicande
|
mendicanda
|
mendicandum
|
Plural
| Nominativ |
mendicandi
|
mendicandae
|
mendicanda
|
| Genitiv |
mendicandorum
|
mendicandarum
|
mendicandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
mendicandos
|
mendicandas
|
mendicanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
mendicandi
|
mendicandae
|
mendicanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mendicans
|
mendicans
|
mendicans
|
| Genitiv |
mendicantis
|
mendicantis
|
mendicantis
|
| Dativ |
mendicanti
|
mendicanti
|
mendicanti
|
| Akkusativ |
mendicantem
|
mendicantem
|
mendicans
|
| Ablativ |
mendicanti mendicante
|
mendicanti mendicante
|
mendicanti mendicante
|
| Vokativ |
mendicans
|
mendicans
|
mendicans
|
Plural
| Nominativ |
mendicantes
|
mendicantes
|
mendicantia
|
| Genitiv |
mendicantium mendicantum
|
mendicantium mendicantum
|
mendicantium mendicantum
|
| Dativ |
mendicantibus
|
mendicantibus
|
mendicantibus
|
| Akkusativ |
mendicantes
|
mendicantes
|
mendicantia
|
| Ablativ |
mendicantibus
|
mendicantibus
|
mendicantibus
|
| Vokativ |
mendicantes
|
mendicantes
|
mendicantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mendicatus
|
mendicata
|
mendicatum
|
| Genitiv |
mendicati
|
mendicatae
|
mendicati
|
| Dativ |
mendicato
|
mendicatae
|
mendicato
|
| Akkusativ |
mendicatum
|
mendicatam
|
mendicatum
|
| Ablativ |
mendicato
|
mendicata
|
mendicato
|
| Vokativ |
mendicate
|
mendicata
|
mendicatum
|
Plural
| Nominativ |
mendicati
|
mendicatae
|
mendicata
|
| Genitiv |
mendicatorum
|
mendicatarum
|
mendicatorum
|
| Dativ |
mendicatis
|
mendicatis
|
mendicatis
|
| Akkusativ |
mendicatos
|
mendicatas
|
mendicata
|
| Ablativ |
mendicatis
|
mendicatis
|
mendicatis
|
| Vokativ |
mendicati
|
mendicatae
|
mendicata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mendicaturus
|
mendicatura
|
mendicaturum
|
| Genitiv |
mendicaturi
|
mendicaturae
|
mendicaturi
|
| Dativ |
mendicaturo
|
mendicaturae
|
mendicaturo
|
| Akkusativ |
mendicaturum
|
mendicaturam
|
mendicaturum
|
| Ablativ |
mendicaturo
|
mendicatura
|
mendicaturo
|
| Vokativ |
mendicature
|
mendicatura
|
mendicaturum
|
Plural
| Nominativ |
mendicaturi
|
mendicaturae
|
mendicatura
|
| Genitiv |
mendicaturorum
|
mendicaturarum
|
mendicaturorum
|
| Dativ |
mendicaturis
|
mendicaturis
|
mendicaturis
|
| Akkusativ |
mendicaturos
|
mendicaturas
|
mendicatura
|
| Ablativ |
mendicaturis
|
mendicaturis
|
mendicaturis
|
| Vokativ |
mendicaturi
|
mendicaturae
|
mendicatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
mendicatum
|
mendicatu
|