Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mereo
|
ich verdiene |
| 2. Person Singular |
meres
|
du verdienst |
| 3. Person Singular |
meret
|
er/sie/es verdient |
| 1. Person Plural |
meremus
|
wir verdienen |
| 2. Person Plural |
meretis
|
ihr verdient |
| 3. Person Plural |
merent
|
sie verdienen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mereor
|
ich werde verdient |
| 2. Person Singular |
mereris merere
|
du wirst verdient |
| 3. Person Singular |
meretur
|
er/sie/es wird verdient |
| 1. Person Plural |
meremur
|
wir werden verdient |
| 2. Person Plural |
meremini
|
ihr werdet verdient |
| 3. Person Plural |
merentur
|
sie werden verdient |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meream
|
ich verdiene |
| 2. Person Singular |
mereas
|
du verdienest |
| 3. Person Singular |
mereat
|
er/sie/es verdiene |
| 1. Person Plural |
mereamus
|
wir verdienen |
| 2. Person Plural |
mereatis
|
ihr verdienet |
| 3. Person Plural |
mereant
|
sie verdienen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
merear
|
ich werde verdient |
| 2. Person Singular |
merearis mereare
|
du werdest verdient |
| 3. Person Singular |
mereatur
|
er/sie/es werde verdient |
| 1. Person Plural |
mereamur
|
wir werden verdient |
| 2. Person Plural |
mereamini
|
ihr werdet verdient |
| 3. Person Plural |
mereantur
|
sie werden verdient |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merebam
|
ich verdiente |
| 2. Person Singular |
merebas
|
du verdientest |
| 3. Person Singular |
merebat
|
er/sie/es verdiente |
| 1. Person Plural |
merebamus
|
wir verdienten |
| 2. Person Plural |
merebatis
|
ihr verdientet |
| 3. Person Plural |
merebant
|
sie verdienten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
merebar
|
ich wurde verdient |
| 2. Person Singular |
merebaris merebare
|
du wurdest verdient |
| 3. Person Singular |
merebatur
|
er/sie/es wurde verdient |
| 1. Person Plural |
merebamur
|
wir wurden verdient |
| 2. Person Plural |
merebamini
|
ihr wurdet verdient |
| 3. Person Plural |
merebantur
|
sie wurden verdient |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mererem
|
ich verdiente |
| 2. Person Singular |
mereres
|
du verdientest |
| 3. Person Singular |
mereret
|
er/sie/es verdiente |
| 1. Person Plural |
mereremus
|
wir verdienten |
| 2. Person Plural |
mereretis
|
ihr verdientet |
| 3. Person Plural |
mererent
|
sie verdienten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mererer
|
ich würde verdient |
| 2. Person Singular |
merereris mererere
|
du würdest verdient |
| 3. Person Singular |
mereretur
|
er/sie/es würde verdient |
| 1. Person Plural |
mereremur
|
wir würden verdient |
| 2. Person Plural |
mereremini
|
ihr würdet verdient |
| 3. Person Plural |
mererentur
|
sie würden verdient |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merebo
|
ich werde verdienen |
| 2. Person Singular |
merebis
|
du wirst verdienen |
| 3. Person Singular |
merebit
|
er/sie/es wird verdienen |
| 1. Person Plural |
merebimus
|
wir werden verdienen |
| 2. Person Plural |
merebitis
|
ihr werdet verdienen |
| 3. Person Plural |
merebunt
|
sie werden verdienen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
merebor
|
ich werde verdient |
| 2. Person Singular |
mereberis merebere
|
du wirst verdient |
| 3. Person Singular |
merebitur
|
er/sie/es wird verdient |
| 1. Person Plural |
merebimur
|
wir werden verdient |
| 2. Person Plural |
merebimini
|
ihr werdet verdient |
| 3. Person Plural |
merebuntur
|
sie werden verdient |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merui
|
ich habe verdient |
| 2. Person Singular |
meruisti
|
du hast verdient |
| 3. Person Singular |
meruit
|
er/sie/es hat verdient |
| 1. Person Plural |
meruimus
|
wir haben verdient |
| 2. Person Plural |
meruistis
|
ihr habt verdient |
| 3. Person Plural |
meruerunt meruere
|
sie haben verdient |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus sum
|
ich bin verdient worden |
| 2. Person Singular |
meritus es
|
du bist verdient worden |
| 3. Person Singular |
meritus est
|
er/sie/es ist verdient worden |
| 1. Person Plural |
meriti sumus
|
wir sind verdient worden |
| 2. Person Plural |
meriti estis
|
ihr seid verdient worden |
| 3. Person Plural |
meriti sunt
|
sie sind verdient worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meruerim
|
ich habe verdient |
| 2. Person Singular |
merueris
|
du habest verdient |
| 3. Person Singular |
meruerit
|
er/sie/es habe verdient |
| 1. Person Plural |
meruerimus
|
wir haben verdient |
| 2. Person Plural |
merueritis
|
ihr habet verdient |
| 3. Person Plural |
meruerint
|
sie haben verdient |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus sim
|
ich sei verdient worden |
| 2. Person Singular |
meritus sis
|
du seiest verdient worden |
| 3. Person Singular |
meritus sit
|
er/sie/es sei verdient worden |
| 1. Person Plural |
meriti simus
|
wir seien verdient worden |
| 2. Person Plural |
meriti sitis
|
ihr seiet verdient worden |
| 3. Person Plural |
meriti sint
|
sie seien verdient worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merueram
|
ich hatte verdient |
| 2. Person Singular |
merueras
|
du hattest verdient |
| 3. Person Singular |
meruerat
|
er/sie/es hatte verdient |
| 1. Person Plural |
merueramus
|
wir hatten verdient |
| 2. Person Plural |
merueratis
|
ihr hattet verdient |
| 3. Person Plural |
meruerant
|
sie hatten verdient |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus eram
|
ich war verdient worden |
| 2. Person Singular |
meritus eras
|
du warst verdient worden |
| 3. Person Singular |
meritus erat
|
er/sie/es war verdient worden |
| 1. Person Plural |
meriti eramus
|
wir waren verdient worden |
| 2. Person Plural |
meriti eratis
|
ihr warst verdient worden |
| 3. Person Plural |
meriti erant
|
sie waren verdient worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meruissem
|
ich hätte verdient |
| 2. Person Singular |
meruisses
|
du hättest verdient |
| 3. Person Singular |
meruisset
|
er/sie/es hätte verdient |
| 1. Person Plural |
meruissemus
|
wir hätten verdient |
| 2. Person Plural |
meruissetis
|
ihr hättet verdient |
| 3. Person Plural |
meruissent
|
sie hätten verdient |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus essem
|
ich wäre verdient worden |
| 2. Person Singular |
meritus esses
|
du wärest verdient worden |
| 3. Person Singular |
meritus esset
|
er/sie/es wäre verdient worden |
| 1. Person Plural |
meriti essemus
|
wir wären verdient worden |
| 2. Person Plural |
meriti essetis
|
ihr wäret verdient worden |
| 3. Person Plural |
meriti essent
|
sie wären verdient worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meruero
|
ich werde verdient haben |
| 2. Person Singular |
merueris
|
du wirst verdient haben |
| 3. Person Singular |
meruerit
|
er/sie/es wird verdient haben |
| 1. Person Plural |
meruerimus
|
wir werden verdient haben |
| 2. Person Plural |
merueritis
|
ihr werdet verdient haben |
| 3. Person Plural |
meruerint
|
sie werden verdient haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus ero
|
ich werde verdient worden sein |
| 2. Person Singular |
meritus eris
|
du werdest verdient worden sein |
| 3. Person Singular |
meritus erit
|
er/sie/es werde verdient worden sein |
| 1. Person Plural |
meriti erimus
|
wir werden verdient worden sein |
| 2. Person Plural |
meriti eritis
|
ihr werdet verdient worden sein |
| 3. Person Plural |
meriti erunt
|
sie werden verdient worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
merere
|
verdienen |
| Vorzeitigkeit |
meruisse
|
verdient haben |
| Nachzeitigkeit |
meriturum esse
|
verdienen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mereri mererier
|
verdient werden |
| Vorzeitigkeit |
meritum esse
|
verdient worden sein |
| Nachzeitigkeit |
meritum iri
|
künftig verdient werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
mere
|
verdiene! |
| 2. Person Plural |
merete
|
verdient! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
mereto
|
| 3. Person Singular |
mereto
|
| 2. Person Plural |
meretote
|
| 3. Person Plural |
merento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
merere
|
das Verdienen |
| Genitiv |
merendi
|
des Verdienens |
| Dativ |
merendo
|
dem Verdienen |
| Akkusativ |
merendum
|
das Verdienen |
| Ablativ |
merendo
|
durch das Verdienen |
| Vokativ |
merende
|
Verdienen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
merendus
|
merenda
|
merendum
|
| Genitiv |
merendi
|
merendae
|
merendi
|
| Dativ |
merendo
|
merendae
|
merendo
|
| Akkusativ |
merendum
|
merendam
|
merendum
|
| Ablativ |
merendo
|
merenda
|
merendo
|
| Vokativ |
merende
|
merenda
|
merendum
|
Plural
| Nominativ |
merendi
|
merendae
|
merenda
|
| Genitiv |
merendorum
|
merendarum
|
merendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
merendos
|
merendas
|
merenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
merendi
|
merendae
|
merenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
merens
|
merens
|
merens
|
| Genitiv |
merentis
|
merentis
|
merentis
|
| Dativ |
merenti
|
merenti
|
merenti
|
| Akkusativ |
merentem
|
merentem
|
merens
|
| Ablativ |
merenti merente
|
merenti merente
|
merenti merente
|
| Vokativ |
merens
|
merens
|
merens
|
Plural
| Nominativ |
merentes
|
merentes
|
merentia
|
| Genitiv |
merentium merentum
|
merentium merentum
|
merentium merentum
|
| Dativ |
merentibus
|
merentibus
|
merentibus
|
| Akkusativ |
merentes
|
merentes
|
merentia
|
| Ablativ |
merentibus
|
merentibus
|
merentibus
|
| Vokativ |
merentes
|
merentes
|
merentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
meritus
|
merita
|
meritum
|
| Genitiv |
meriti
|
meritae
|
meriti
|
| Dativ |
merito
|
meritae
|
merito
|
| Akkusativ |
meritum
|
meritam
|
meritum
|
| Ablativ |
merito
|
merita
|
merito
|
| Vokativ |
merite
|
merita
|
meritum
|
Plural
| Nominativ |
meriti
|
meritae
|
merita
|
| Genitiv |
meritorum
|
meritarum
|
meritorum
|
| Dativ |
meritis
|
meritis
|
meritis
|
| Akkusativ |
meritos
|
meritas
|
merita
|
| Ablativ |
meritis
|
meritis
|
meritis
|
| Vokativ |
meriti
|
meritae
|
merita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
meriturus
|
meritura
|
meriturum
|
| Genitiv |
merituri
|
meriturae
|
merituri
|
| Dativ |
merituro
|
meriturae
|
merituro
|
| Akkusativ |
meriturum
|
merituram
|
meriturum
|
| Ablativ |
merituro
|
meritura
|
merituro
|
| Vokativ |
meriture
|
meritura
|
meriturum
|
Plural
| Nominativ |
merituri
|
meriturae
|
meritura
|
| Genitiv |
meriturorum
|
meriturarum
|
meriturorum
|
| Dativ |
merituris
|
merituris
|
merituris
|
| Akkusativ |
merituros
|
merituras
|
meritura
|
| Ablativ |
merituris
|
merituris
|
merituris
|
| Vokativ |
merituri
|
meriturae
|
meritura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
meritum
|
meritu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mereo
|
ich diene |
| 2. Person Singular |
meres
|
du dienst |
| 3. Person Singular |
meret
|
er/sie/es dient |
| 1. Person Plural |
meremus
|
wir dienen |
| 2. Person Plural |
meretis
|
ihr dient |
| 3. Person Plural |
merent
|
sie dienen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mereor
|
ich werde gedient |
| 2. Person Singular |
mereris merere
|
du wirst gedient |
| 3. Person Singular |
meretur
|
er/sie/es wird gedient |
| 1. Person Plural |
meremur
|
wir werden gedient |
| 2. Person Plural |
meremini
|
ihr werdet gedient |
| 3. Person Plural |
merentur
|
sie werden gedient |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meream
|
ich diene |
| 2. Person Singular |
mereas
|
du dienest |
| 3. Person Singular |
mereat
|
er/sie/es diene |
| 1. Person Plural |
mereamus
|
wir dienen |
| 2. Person Plural |
mereatis
|
ihr dienet |
| 3. Person Plural |
mereant
|
sie dienen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
merear
|
ich werde gedient |
| 2. Person Singular |
merearis mereare
|
du werdest gedient |
| 3. Person Singular |
mereatur
|
er/sie/es werde gedient |
| 1. Person Plural |
mereamur
|
wir werden gedient |
| 2. Person Plural |
mereamini
|
ihr werdet gedient |
| 3. Person Plural |
mereantur
|
sie werden gedient |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merebam
|
ich diente |
| 2. Person Singular |
merebas
|
du dientest |
| 3. Person Singular |
merebat
|
er/sie/es diente |
| 1. Person Plural |
merebamus
|
wir dienten |
| 2. Person Plural |
merebatis
|
ihr dientet |
| 3. Person Plural |
merebant
|
sie dienten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
merebar
|
ich wurde gedient |
| 2. Person Singular |
merebaris merebare
|
du wurdest gedient |
| 3. Person Singular |
merebatur
|
er/sie/es wurde gedient |
| 1. Person Plural |
merebamur
|
wir wurden gedient |
| 2. Person Plural |
merebamini
|
ihr wurdet gedient |
| 3. Person Plural |
merebantur
|
sie wurden gedient |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mererem
|
ich diente |
| 2. Person Singular |
mereres
|
du dientest |
| 3. Person Singular |
mereret
|
er/sie/es diente |
| 1. Person Plural |
mereremus
|
wir dienten |
| 2. Person Plural |
mereretis
|
ihr dientet |
| 3. Person Plural |
mererent
|
sie dienten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mererer
|
ich würde gedient |
| 2. Person Singular |
merereris mererere
|
du würdest gedient |
| 3. Person Singular |
mereretur
|
er/sie/es würde gedient |
| 1. Person Plural |
mereremur
|
wir würden gedient |
| 2. Person Plural |
mereremini
|
ihr würdet gedient |
| 3. Person Plural |
mererentur
|
sie würden gedient |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merebo
|
ich werde dienen |
| 2. Person Singular |
merebis
|
du wirst dienen |
| 3. Person Singular |
merebit
|
er/sie/es wird dienen |
| 1. Person Plural |
merebimus
|
wir werden dienen |
| 2. Person Plural |
merebitis
|
ihr werdet dienen |
| 3. Person Plural |
merebunt
|
sie werden dienen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
merebor
|
ich werde gedient |
| 2. Person Singular |
mereberis merebere
|
du wirst gedient |
| 3. Person Singular |
merebitur
|
er/sie/es wird gedient |
| 1. Person Plural |
merebimur
|
wir werden gedient |
| 2. Person Plural |
merebimini
|
ihr werdet gedient |
| 3. Person Plural |
merebuntur
|
sie werden gedient |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merui
|
ich habe gedient |
| 2. Person Singular |
meruisti
|
du hast gedient |
| 3. Person Singular |
meruit
|
er/sie/es hat gedient |
| 1. Person Plural |
meruimus
|
wir haben gedient |
| 2. Person Plural |
meruistis
|
ihr habt gedient |
| 3. Person Plural |
meruerunt meruere
|
sie haben gedient |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus sum
|
ich bin gedient worden |
| 2. Person Singular |
meritus es
|
du bist gedient worden |
| 3. Person Singular |
meritus est
|
er/sie/es ist gedient worden |
| 1. Person Plural |
meriti sumus
|
wir sind gedient worden |
| 2. Person Plural |
meriti estis
|
ihr seid gedient worden |
| 3. Person Plural |
meriti sunt
|
sie sind gedient worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meruerim
|
ich habe gedient |
| 2. Person Singular |
merueris
|
du habest gedient |
| 3. Person Singular |
meruerit
|
er/sie/es habe gedient |
| 1. Person Plural |
meruerimus
|
wir haben gedient |
| 2. Person Plural |
merueritis
|
ihr habet gedient |
| 3. Person Plural |
meruerint
|
sie haben gedient |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus sim
|
ich sei gedient worden |
| 2. Person Singular |
meritus sis
|
du seiest gedient worden |
| 3. Person Singular |
meritus sit
|
er/sie/es sei gedient worden |
| 1. Person Plural |
meriti simus
|
wir seien gedient worden |
| 2. Person Plural |
meriti sitis
|
ihr seiet gedient worden |
| 3. Person Plural |
meriti sint
|
sie seien gedient worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merueram
|
ich hatte gedient |
| 2. Person Singular |
merueras
|
du hattest gedient |
| 3. Person Singular |
meruerat
|
er/sie/es hatte gedient |
| 1. Person Plural |
merueramus
|
wir hatten gedient |
| 2. Person Plural |
merueratis
|
ihr hattet gedient |
| 3. Person Plural |
meruerant
|
sie hatten gedient |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus eram
|
ich war gedient worden |
| 2. Person Singular |
meritus eras
|
du warst gedient worden |
| 3. Person Singular |
meritus erat
|
er/sie/es war gedient worden |
| 1. Person Plural |
meriti eramus
|
wir waren gedient worden |
| 2. Person Plural |
meriti eratis
|
ihr warst gedient worden |
| 3. Person Plural |
meriti erant
|
sie waren gedient worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meruissem
|
ich hätte gedient |
| 2. Person Singular |
meruisses
|
du hättest gedient |
| 3. Person Singular |
meruisset
|
er/sie/es hätte gedient |
| 1. Person Plural |
meruissemus
|
wir hätten gedient |
| 2. Person Plural |
meruissetis
|
ihr hättet gedient |
| 3. Person Plural |
meruissent
|
sie hätten gedient |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus essem
|
ich wäre gedient worden |
| 2. Person Singular |
meritus esses
|
du wärest gedient worden |
| 3. Person Singular |
meritus esset
|
er/sie/es wäre gedient worden |
| 1. Person Plural |
meriti essemus
|
wir wären gedient worden |
| 2. Person Plural |
meriti essetis
|
ihr wäret gedient worden |
| 3. Person Plural |
meriti essent
|
sie wären gedient worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meruero
|
ich werde gedient haben |
| 2. Person Singular |
merueris
|
du wirst gedient haben |
| 3. Person Singular |
meruerit
|
er/sie/es wird gedient haben |
| 1. Person Plural |
meruerimus
|
wir werden gedient haben |
| 2. Person Plural |
merueritis
|
ihr werdet gedient haben |
| 3. Person Plural |
meruerint
|
sie werden gedient haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus ero
|
ich werde gedient worden sein |
| 2. Person Singular |
meritus eris
|
du werdest gedient worden sein |
| 3. Person Singular |
meritus erit
|
er/sie/es werde gedient worden sein |
| 1. Person Plural |
meriti erimus
|
wir werden gedient worden sein |
| 2. Person Plural |
meriti eritis
|
ihr werdet gedient worden sein |
| 3. Person Plural |
meriti erunt
|
sie werden gedient worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
merere
|
dienen |
| Vorzeitigkeit |
meruisse
|
gedient haben |
| Nachzeitigkeit |
meriturum esse
|
dienen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mereri mererier
|
gedient werden |
| Vorzeitigkeit |
meritum esse
|
gedient worden sein |
| Nachzeitigkeit |
meritum iri
|
künftig gedient werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
mere
|
diene! |
| 2. Person Plural |
merete
|
dient! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
mereto
|
| 3. Person Singular |
mereto
|
| 2. Person Plural |
meretote
|
| 3. Person Plural |
merento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
merere
|
das Dienen |
| Genitiv |
merendi
|
des Dienens |
| Dativ |
merendo
|
dem Dienen |
| Akkusativ |
merendum
|
das Dienen |
| Ablativ |
merendo
|
durch das Dienen |
| Vokativ |
merende
|
Dienen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
merendus
|
merenda
|
merendum
|
| Genitiv |
merendi
|
merendae
|
merendi
|
| Dativ |
merendo
|
merendae
|
merendo
|
| Akkusativ |
merendum
|
merendam
|
merendum
|
| Ablativ |
merendo
|
merenda
|
merendo
|
| Vokativ |
merende
|
merenda
|
merendum
|
Plural
| Nominativ |
merendi
|
merendae
|
merenda
|
| Genitiv |
merendorum
|
merendarum
|
merendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
merendos
|
merendas
|
merenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
merendi
|
merendae
|
merenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
merens
|
merens
|
merens
|
| Genitiv |
merentis
|
merentis
|
merentis
|
| Dativ |
merenti
|
merenti
|
merenti
|
| Akkusativ |
merentem
|
merentem
|
merens
|
| Ablativ |
merenti merente
|
merenti merente
|
merenti merente
|
| Vokativ |
merens
|
merens
|
merens
|
Plural
| Nominativ |
merentes
|
merentes
|
merentia
|
| Genitiv |
merentium merentum
|
merentium merentum
|
merentium merentum
|
| Dativ |
merentibus
|
merentibus
|
merentibus
|
| Akkusativ |
merentes
|
merentes
|
merentia
|
| Ablativ |
merentibus
|
merentibus
|
merentibus
|
| Vokativ |
merentes
|
merentes
|
merentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
meritus
|
merita
|
meritum
|
| Genitiv |
meriti
|
meritae
|
meriti
|
| Dativ |
merito
|
meritae
|
merito
|
| Akkusativ |
meritum
|
meritam
|
meritum
|
| Ablativ |
merito
|
merita
|
merito
|
| Vokativ |
merite
|
merita
|
meritum
|
Plural
| Nominativ |
meriti
|
meritae
|
merita
|
| Genitiv |
meritorum
|
meritarum
|
meritorum
|
| Dativ |
meritis
|
meritis
|
meritis
|
| Akkusativ |
meritos
|
meritas
|
merita
|
| Ablativ |
meritis
|
meritis
|
meritis
|
| Vokativ |
meriti
|
meritae
|
merita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
meriturus
|
meritura
|
meriturum
|
| Genitiv |
merituri
|
meriturae
|
merituri
|
| Dativ |
merituro
|
meriturae
|
merituro
|
| Akkusativ |
meriturum
|
merituram
|
meriturum
|
| Ablativ |
merituro
|
meritura
|
merituro
|
| Vokativ |
meriture
|
meritura
|
meriturum
|
Plural
| Nominativ |
merituri
|
meriturae
|
meritura
|
| Genitiv |
meriturorum
|
meriturarum
|
meriturorum
|
| Dativ |
merituris
|
merituris
|
merituris
|
| Akkusativ |
merituros
|
merituras
|
meritura
|
| Ablativ |
merituris
|
merituris
|
merituris
|
| Vokativ |
merituri
|
meriturae
|
meritura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
meritum
|
meritu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mereo
|
|
| 2. Person Singular |
meres
|
|
| 3. Person Singular |
meret
|
|
| 1. Person Plural |
meremus
|
|
| 2. Person Plural |
meretis
|
|
| 3. Person Plural |
merent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mereor
|
|
| 2. Person Singular |
mereris merere
|
|
| 3. Person Singular |
meretur
|
|
| 1. Person Plural |
meremur
|
|
| 2. Person Plural |
meremini
|
|
| 3. Person Plural |
merentur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meream
|
|
| 2. Person Singular |
mereas
|
|
| 3. Person Singular |
mereat
|
|
| 1. Person Plural |
mereamus
|
|
| 2. Person Plural |
mereatis
|
|
| 3. Person Plural |
mereant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
merear
|
|
| 2. Person Singular |
merearis mereare
|
|
| 3. Person Singular |
mereatur
|
|
| 1. Person Plural |
mereamur
|
|
| 2. Person Plural |
mereamini
|
|
| 3. Person Plural |
mereantur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merebam
|
|
| 2. Person Singular |
merebas
|
|
| 3. Person Singular |
merebat
|
|
| 1. Person Plural |
merebamus
|
|
| 2. Person Plural |
merebatis
|
|
| 3. Person Plural |
merebant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
merebar
|
|
| 2. Person Singular |
merebaris merebare
|
|
| 3. Person Singular |
merebatur
|
|
| 1. Person Plural |
merebamur
|
|
| 2. Person Plural |
merebamini
|
|
| 3. Person Plural |
merebantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mererem
|
|
| 2. Person Singular |
mereres
|
|
| 3. Person Singular |
mereret
|
|
| 1. Person Plural |
mereremus
|
|
| 2. Person Plural |
mereretis
|
|
| 3. Person Plural |
mererent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mererer
|
|
| 2. Person Singular |
merereris mererere
|
|
| 3. Person Singular |
mereretur
|
|
| 1. Person Plural |
mereremur
|
|
| 2. Person Plural |
mereremini
|
|
| 3. Person Plural |
mererentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merebo
|
|
| 2. Person Singular |
merebis
|
|
| 3. Person Singular |
merebit
|
|
| 1. Person Plural |
merebimus
|
|
| 2. Person Plural |
merebitis
|
|
| 3. Person Plural |
merebunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
merebor
|
|
| 2. Person Singular |
mereberis merebere
|
|
| 3. Person Singular |
merebitur
|
|
| 1. Person Plural |
merebimur
|
|
| 2. Person Plural |
merebimini
|
|
| 3. Person Plural |
merebuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merui
|
|
| 2. Person Singular |
meruisti
|
|
| 3. Person Singular |
meruit
|
|
| 1. Person Plural |
meruimus
|
|
| 2. Person Plural |
meruistis
|
|
| 3. Person Plural |
meruerunt meruere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus sum
|
|
| 2. Person Singular |
meritus es
|
|
| 3. Person Singular |
meritus est
|
|
| 1. Person Plural |
meriti sumus
|
|
| 2. Person Plural |
meriti estis
|
|
| 3. Person Plural |
meriti sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meruerim
|
|
| 2. Person Singular |
merueris
|
|
| 3. Person Singular |
meruerit
|
|
| 1. Person Plural |
meruerimus
|
|
| 2. Person Plural |
merueritis
|
|
| 3. Person Plural |
meruerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus sim
|
|
| 2. Person Singular |
meritus sis
|
|
| 3. Person Singular |
meritus sit
|
|
| 1. Person Plural |
meriti simus
|
|
| 2. Person Plural |
meriti sitis
|
|
| 3. Person Plural |
meriti sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merueram
|
|
| 2. Person Singular |
merueras
|
|
| 3. Person Singular |
meruerat
|
|
| 1. Person Plural |
merueramus
|
|
| 2. Person Plural |
merueratis
|
|
| 3. Person Plural |
meruerant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus eram
|
|
| 2. Person Singular |
meritus eras
|
|
| 3. Person Singular |
meritus erat
|
|
| 1. Person Plural |
meriti eramus
|
|
| 2. Person Plural |
meriti eratis
|
|
| 3. Person Plural |
meriti erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meruissem
|
|
| 2. Person Singular |
meruisses
|
|
| 3. Person Singular |
meruisset
|
|
| 1. Person Plural |
meruissemus
|
|
| 2. Person Plural |
meruissetis
|
|
| 3. Person Plural |
meruissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus essem
|
|
| 2. Person Singular |
meritus esses
|
|
| 3. Person Singular |
meritus esset
|
|
| 1. Person Plural |
meriti essemus
|
|
| 2. Person Plural |
meriti essetis
|
|
| 3. Person Plural |
meriti essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meruero
|
|
| 2. Person Singular |
merueris
|
|
| 3. Person Singular |
meruerit
|
|
| 1. Person Plural |
meruerimus
|
|
| 2. Person Plural |
merueritis
|
|
| 3. Person Plural |
meruerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus ero
|
|
| 2. Person Singular |
meritus eris
|
|
| 3. Person Singular |
meritus erit
|
|
| 1. Person Plural |
meriti erimus
|
|
| 2. Person Plural |
meriti eritis
|
|
| 3. Person Plural |
meriti erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
merere
|
|
| Vorzeitigkeit |
meruisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
meriturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mereri mererier
|
|
| Vorzeitigkeit |
meritum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
meritum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
mere
|
! |
| 2. Person Plural |
merete
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
mereto
|
| 3. Person Singular |
mereto
|
| 2. Person Plural |
meretote
|
| 3. Person Plural |
merento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
merere
|
das |
| Genitiv |
merendi
|
des es |
| Dativ |
merendo
|
dem |
| Akkusativ |
merendum
|
das |
| Ablativ |
merendo
|
durch das |
| Vokativ |
merende
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
merendus
|
merenda
|
merendum
|
| Genitiv |
merendi
|
merendae
|
merendi
|
| Dativ |
merendo
|
merendae
|
merendo
|
| Akkusativ |
merendum
|
merendam
|
merendum
|
| Ablativ |
merendo
|
merenda
|
merendo
|
| Vokativ |
merende
|
merenda
|
merendum
|
Plural
| Nominativ |
merendi
|
merendae
|
merenda
|
| Genitiv |
merendorum
|
merendarum
|
merendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
merendos
|
merendas
|
merenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
merendi
|
merendae
|
merenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
merens
|
merens
|
merens
|
| Genitiv |
merentis
|
merentis
|
merentis
|
| Dativ |
merenti
|
merenti
|
merenti
|
| Akkusativ |
merentem
|
merentem
|
merens
|
| Ablativ |
merenti merente
|
merenti merente
|
merenti merente
|
| Vokativ |
merens
|
merens
|
merens
|
Plural
| Nominativ |
merentes
|
merentes
|
merentia
|
| Genitiv |
merentium merentum
|
merentium merentum
|
merentium merentum
|
| Dativ |
merentibus
|
merentibus
|
merentibus
|
| Akkusativ |
merentes
|
merentes
|
merentia
|
| Ablativ |
merentibus
|
merentibus
|
merentibus
|
| Vokativ |
merentes
|
merentes
|
merentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
meritus
|
merita
|
meritum
|
| Genitiv |
meriti
|
meritae
|
meriti
|
| Dativ |
merito
|
meritae
|
merito
|
| Akkusativ |
meritum
|
meritam
|
meritum
|
| Ablativ |
merito
|
merita
|
merito
|
| Vokativ |
merite
|
merita
|
meritum
|
Plural
| Nominativ |
meriti
|
meritae
|
merita
|
| Genitiv |
meritorum
|
meritarum
|
meritorum
|
| Dativ |
meritis
|
meritis
|
meritis
|
| Akkusativ |
meritos
|
meritas
|
merita
|
| Ablativ |
meritis
|
meritis
|
meritis
|
| Vokativ |
meriti
|
meritae
|
merita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
meriturus
|
meritura
|
meriturum
|
| Genitiv |
merituri
|
meriturae
|
merituri
|
| Dativ |
merituro
|
meriturae
|
merituro
|
| Akkusativ |
meriturum
|
merituram
|
meriturum
|
| Ablativ |
merituro
|
meritura
|
merituro
|
| Vokativ |
meriture
|
meritura
|
meriturum
|
Plural
| Nominativ |
merituri
|
meriturae
|
meritura
|
| Genitiv |
meriturorum
|
meriturarum
|
meriturorum
|
| Dativ |
merituris
|
merituris
|
merituris
|
| Akkusativ |
merituros
|
merituras
|
meritura
|
| Ablativ |
merituris
|
merituris
|
merituris
|
| Vokativ |
merituri
|
meriturae
|
meritura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
meritum
|
meritu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mereo
|
ich bezahle |
| 2. Person Singular |
meres
|
du bezahlst |
| 3. Person Singular |
meret
|
er/sie/es bezahlt |
| 1. Person Plural |
meremus
|
wir bezahlen |
| 2. Person Plural |
meretis
|
ihr bezahlt |
| 3. Person Plural |
merent
|
sie bezahlen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mereor
|
ich werde bezahlt |
| 2. Person Singular |
mereris merere
|
du wirst bezahlt |
| 3. Person Singular |
meretur
|
er/sie/es wird bezahlt |
| 1. Person Plural |
meremur
|
wir werden bezahlt |
| 2. Person Plural |
meremini
|
ihr werdet bezahlt |
| 3. Person Plural |
merentur
|
sie werden bezahlt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meream
|
ich bezahle |
| 2. Person Singular |
mereas
|
du bezahlest |
| 3. Person Singular |
mereat
|
er/sie/es bezahle |
| 1. Person Plural |
mereamus
|
wir bezahlen |
| 2. Person Plural |
mereatis
|
ihr bezahlet |
| 3. Person Plural |
mereant
|
sie bezahlen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
merear
|
ich werde bezahlt |
| 2. Person Singular |
merearis mereare
|
du werdest bezahlt |
| 3. Person Singular |
mereatur
|
er/sie/es werde bezahlt |
| 1. Person Plural |
mereamur
|
wir werden bezahlt |
| 2. Person Plural |
mereamini
|
ihr werdet bezahlt |
| 3. Person Plural |
mereantur
|
sie werden bezahlt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merebam
|
ich bezahlte |
| 2. Person Singular |
merebas
|
du bezahltest |
| 3. Person Singular |
merebat
|
er/sie/es bezahlte |
| 1. Person Plural |
merebamus
|
wir bezahlten |
| 2. Person Plural |
merebatis
|
ihr bezahltet |
| 3. Person Plural |
merebant
|
sie bezahlten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
merebar
|
ich wurde bezahlt |
| 2. Person Singular |
merebaris merebare
|
du wurdest bezahlt |
| 3. Person Singular |
merebatur
|
er/sie/es wurde bezahlt |
| 1. Person Plural |
merebamur
|
wir wurden bezahlt |
| 2. Person Plural |
merebamini
|
ihr wurdet bezahlt |
| 3. Person Plural |
merebantur
|
sie wurden bezahlt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mererem
|
ich bezahlte |
| 2. Person Singular |
mereres
|
du bezahltest |
| 3. Person Singular |
mereret
|
er/sie/es bezahlte |
| 1. Person Plural |
mereremus
|
wir bezahlten |
| 2. Person Plural |
mereretis
|
ihr bezahltet |
| 3. Person Plural |
mererent
|
sie bezahlten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mererer
|
ich würde bezahlt |
| 2. Person Singular |
merereris mererere
|
du würdest bezahlt |
| 3. Person Singular |
mereretur
|
er/sie/es würde bezahlt |
| 1. Person Plural |
mereremur
|
wir würden bezahlt |
| 2. Person Plural |
mereremini
|
ihr würdet bezahlt |
| 3. Person Plural |
mererentur
|
sie würden bezahlt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merebo
|
ich werde bezahlen |
| 2. Person Singular |
merebis
|
du wirst bezahlen |
| 3. Person Singular |
merebit
|
er/sie/es wird bezahlen |
| 1. Person Plural |
merebimus
|
wir werden bezahlen |
| 2. Person Plural |
merebitis
|
ihr werdet bezahlen |
| 3. Person Plural |
merebunt
|
sie werden bezahlen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
merebor
|
ich werde bezahlt |
| 2. Person Singular |
mereberis merebere
|
du wirst bezahlt |
| 3. Person Singular |
merebitur
|
er/sie/es wird bezahlt |
| 1. Person Plural |
merebimur
|
wir werden bezahlt |
| 2. Person Plural |
merebimini
|
ihr werdet bezahlt |
| 3. Person Plural |
merebuntur
|
sie werden bezahlt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merui
|
ich habe bezahlt |
| 2. Person Singular |
meruisti
|
du hast bezahlt |
| 3. Person Singular |
meruit
|
er/sie/es hat bezahlt |
| 1. Person Plural |
meruimus
|
wir haben bezahlt |
| 2. Person Plural |
meruistis
|
ihr habt bezahlt |
| 3. Person Plural |
meruerunt meruere
|
sie haben bezahlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus sum
|
ich bin bezahlt worden |
| 2. Person Singular |
meritus es
|
du bist bezahlt worden |
| 3. Person Singular |
meritus est
|
er/sie/es ist bezahlt worden |
| 1. Person Plural |
meriti sumus
|
wir sind bezahlt worden |
| 2. Person Plural |
meriti estis
|
ihr seid bezahlt worden |
| 3. Person Plural |
meriti sunt
|
sie sind bezahlt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meruerim
|
ich habe bezahlt |
| 2. Person Singular |
merueris
|
du habest bezahlt |
| 3. Person Singular |
meruerit
|
er/sie/es habe bezahlt |
| 1. Person Plural |
meruerimus
|
wir haben bezahlt |
| 2. Person Plural |
merueritis
|
ihr habet bezahlt |
| 3. Person Plural |
meruerint
|
sie haben bezahlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus sim
|
ich sei bezahlt worden |
| 2. Person Singular |
meritus sis
|
du seiest bezahlt worden |
| 3. Person Singular |
meritus sit
|
er/sie/es sei bezahlt worden |
| 1. Person Plural |
meriti simus
|
wir seien bezahlt worden |
| 2. Person Plural |
meriti sitis
|
ihr seiet bezahlt worden |
| 3. Person Plural |
meriti sint
|
sie seien bezahlt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merueram
|
ich hatte bezahlt |
| 2. Person Singular |
merueras
|
du hattest bezahlt |
| 3. Person Singular |
meruerat
|
er/sie/es hatte bezahlt |
| 1. Person Plural |
merueramus
|
wir hatten bezahlt |
| 2. Person Plural |
merueratis
|
ihr hattet bezahlt |
| 3. Person Plural |
meruerant
|
sie hatten bezahlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus eram
|
ich war bezahlt worden |
| 2. Person Singular |
meritus eras
|
du warst bezahlt worden |
| 3. Person Singular |
meritus erat
|
er/sie/es war bezahlt worden |
| 1. Person Plural |
meriti eramus
|
wir waren bezahlt worden |
| 2. Person Plural |
meriti eratis
|
ihr warst bezahlt worden |
| 3. Person Plural |
meriti erant
|
sie waren bezahlt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meruissem
|
ich hätte bezahlt |
| 2. Person Singular |
meruisses
|
du hättest bezahlt |
| 3. Person Singular |
meruisset
|
er/sie/es hätte bezahlt |
| 1. Person Plural |
meruissemus
|
wir hätten bezahlt |
| 2. Person Plural |
meruissetis
|
ihr hättet bezahlt |
| 3. Person Plural |
meruissent
|
sie hätten bezahlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus essem
|
ich wäre bezahlt worden |
| 2. Person Singular |
meritus esses
|
du wärest bezahlt worden |
| 3. Person Singular |
meritus esset
|
er/sie/es wäre bezahlt worden |
| 1. Person Plural |
meriti essemus
|
wir wären bezahlt worden |
| 2. Person Plural |
meriti essetis
|
ihr wäret bezahlt worden |
| 3. Person Plural |
meriti essent
|
sie wären bezahlt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meruero
|
ich werde bezahlt haben |
| 2. Person Singular |
merueris
|
du wirst bezahlt haben |
| 3. Person Singular |
meruerit
|
er/sie/es wird bezahlt haben |
| 1. Person Plural |
meruerimus
|
wir werden bezahlt haben |
| 2. Person Plural |
merueritis
|
ihr werdet bezahlt haben |
| 3. Person Plural |
meruerint
|
sie werden bezahlt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus ero
|
ich werde bezahlt worden sein |
| 2. Person Singular |
meritus eris
|
du werdest bezahlt worden sein |
| 3. Person Singular |
meritus erit
|
er/sie/es werde bezahlt worden sein |
| 1. Person Plural |
meriti erimus
|
wir werden bezahlt worden sein |
| 2. Person Plural |
meriti eritis
|
ihr werdet bezahlt worden sein |
| 3. Person Plural |
meriti erunt
|
sie werden bezahlt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
merere
|
bezahlen |
| Vorzeitigkeit |
meruisse
|
bezahlt haben |
| Nachzeitigkeit |
meriturum esse
|
bezahlen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mereri mererier
|
bezahlt werden |
| Vorzeitigkeit |
meritum esse
|
bezahlt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
meritum iri
|
künftig bezahlt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
mere
|
bezahle! |
| 2. Person Plural |
merete
|
bezahlt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
mereto
|
| 3. Person Singular |
mereto
|
| 2. Person Plural |
meretote
|
| 3. Person Plural |
merento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
merere
|
das Bezahlen |
| Genitiv |
merendi
|
des Bezahlens |
| Dativ |
merendo
|
dem Bezahlen |
| Akkusativ |
merendum
|
das Bezahlen |
| Ablativ |
merendo
|
durch das Bezahlen |
| Vokativ |
merende
|
Bezahlen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
merendus
|
merenda
|
merendum
|
| Genitiv |
merendi
|
merendae
|
merendi
|
| Dativ |
merendo
|
merendae
|
merendo
|
| Akkusativ |
merendum
|
merendam
|
merendum
|
| Ablativ |
merendo
|
merenda
|
merendo
|
| Vokativ |
merende
|
merenda
|
merendum
|
Plural
| Nominativ |
merendi
|
merendae
|
merenda
|
| Genitiv |
merendorum
|
merendarum
|
merendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
merendos
|
merendas
|
merenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
merendi
|
merendae
|
merenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
merens
|
merens
|
merens
|
| Genitiv |
merentis
|
merentis
|
merentis
|
| Dativ |
merenti
|
merenti
|
merenti
|
| Akkusativ |
merentem
|
merentem
|
merens
|
| Ablativ |
merenti merente
|
merenti merente
|
merenti merente
|
| Vokativ |
merens
|
merens
|
merens
|
Plural
| Nominativ |
merentes
|
merentes
|
merentia
|
| Genitiv |
merentium merentum
|
merentium merentum
|
merentium merentum
|
| Dativ |
merentibus
|
merentibus
|
merentibus
|
| Akkusativ |
merentes
|
merentes
|
merentia
|
| Ablativ |
merentibus
|
merentibus
|
merentibus
|
| Vokativ |
merentes
|
merentes
|
merentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
meritus
|
merita
|
meritum
|
| Genitiv |
meriti
|
meritae
|
meriti
|
| Dativ |
merito
|
meritae
|
merito
|
| Akkusativ |
meritum
|
meritam
|
meritum
|
| Ablativ |
merito
|
merita
|
merito
|
| Vokativ |
merite
|
merita
|
meritum
|
Plural
| Nominativ |
meriti
|
meritae
|
merita
|
| Genitiv |
meritorum
|
meritarum
|
meritorum
|
| Dativ |
meritis
|
meritis
|
meritis
|
| Akkusativ |
meritos
|
meritas
|
merita
|
| Ablativ |
meritis
|
meritis
|
meritis
|
| Vokativ |
meriti
|
meritae
|
merita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
meriturus
|
meritura
|
meriturum
|
| Genitiv |
merituri
|
meriturae
|
merituri
|
| Dativ |
merituro
|
meriturae
|
merituro
|
| Akkusativ |
meriturum
|
merituram
|
meriturum
|
| Ablativ |
merituro
|
meritura
|
merituro
|
| Vokativ |
meriture
|
meritura
|
meriturum
|
Plural
| Nominativ |
merituri
|
meriturae
|
meritura
|
| Genitiv |
meriturorum
|
meriturarum
|
meriturorum
|
| Dativ |
merituris
|
merituris
|
merituris
|
| Akkusativ |
merituros
|
merituras
|
meritura
|
| Ablativ |
merituris
|
merituris
|
merituris
|
| Vokativ |
merituri
|
meriturae
|
meritura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
meritum
|
meritu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mereo
|
|
| 2. Person Singular |
meres
|
|
| 3. Person Singular |
meret
|
|
| 1. Person Plural |
meremus
|
|
| 2. Person Plural |
meretis
|
|
| 3. Person Plural |
merent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mereor
|
|
| 2. Person Singular |
mereris merere
|
|
| 3. Person Singular |
meretur
|
|
| 1. Person Plural |
meremur
|
|
| 2. Person Plural |
meremini
|
|
| 3. Person Plural |
merentur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meream
|
|
| 2. Person Singular |
mereas
|
|
| 3. Person Singular |
mereat
|
|
| 1. Person Plural |
mereamus
|
|
| 2. Person Plural |
mereatis
|
|
| 3. Person Plural |
mereant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
merear
|
|
| 2. Person Singular |
merearis mereare
|
|
| 3. Person Singular |
mereatur
|
|
| 1. Person Plural |
mereamur
|
|
| 2. Person Plural |
mereamini
|
|
| 3. Person Plural |
mereantur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merebam
|
|
| 2. Person Singular |
merebas
|
|
| 3. Person Singular |
merebat
|
|
| 1. Person Plural |
merebamus
|
|
| 2. Person Plural |
merebatis
|
|
| 3. Person Plural |
merebant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
merebar
|
|
| 2. Person Singular |
merebaris merebare
|
|
| 3. Person Singular |
merebatur
|
|
| 1. Person Plural |
merebamur
|
|
| 2. Person Plural |
merebamini
|
|
| 3. Person Plural |
merebantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mererem
|
|
| 2. Person Singular |
mereres
|
|
| 3. Person Singular |
mereret
|
|
| 1. Person Plural |
mereremus
|
|
| 2. Person Plural |
mereretis
|
|
| 3. Person Plural |
mererent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mererer
|
|
| 2. Person Singular |
merereris mererere
|
|
| 3. Person Singular |
mereretur
|
|
| 1. Person Plural |
mereremur
|
|
| 2. Person Plural |
mereremini
|
|
| 3. Person Plural |
mererentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merebo
|
|
| 2. Person Singular |
merebis
|
|
| 3. Person Singular |
merebit
|
|
| 1. Person Plural |
merebimus
|
|
| 2. Person Plural |
merebitis
|
|
| 3. Person Plural |
merebunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
merebor
|
|
| 2. Person Singular |
mereberis merebere
|
|
| 3. Person Singular |
merebitur
|
|
| 1. Person Plural |
merebimur
|
|
| 2. Person Plural |
merebimini
|
|
| 3. Person Plural |
merebuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merui
|
|
| 2. Person Singular |
meruisti
|
|
| 3. Person Singular |
meruit
|
|
| 1. Person Plural |
meruimus
|
|
| 2. Person Plural |
meruistis
|
|
| 3. Person Plural |
meruerunt meruere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus sum
|
|
| 2. Person Singular |
meritus es
|
|
| 3. Person Singular |
meritus est
|
|
| 1. Person Plural |
meriti sumus
|
|
| 2. Person Plural |
meriti estis
|
|
| 3. Person Plural |
meriti sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meruerim
|
|
| 2. Person Singular |
merueris
|
|
| 3. Person Singular |
meruerit
|
|
| 1. Person Plural |
meruerimus
|
|
| 2. Person Plural |
merueritis
|
|
| 3. Person Plural |
meruerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus sim
|
|
| 2. Person Singular |
meritus sis
|
|
| 3. Person Singular |
meritus sit
|
|
| 1. Person Plural |
meriti simus
|
|
| 2. Person Plural |
meriti sitis
|
|
| 3. Person Plural |
meriti sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
merueram
|
|
| 2. Person Singular |
merueras
|
|
| 3. Person Singular |
meruerat
|
|
| 1. Person Plural |
merueramus
|
|
| 2. Person Plural |
merueratis
|
|
| 3. Person Plural |
meruerant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus eram
|
|
| 2. Person Singular |
meritus eras
|
|
| 3. Person Singular |
meritus erat
|
|
| 1. Person Plural |
meriti eramus
|
|
| 2. Person Plural |
meriti eratis
|
|
| 3. Person Plural |
meriti erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meruissem
|
|
| 2. Person Singular |
meruisses
|
|
| 3. Person Singular |
meruisset
|
|
| 1. Person Plural |
meruissemus
|
|
| 2. Person Plural |
meruissetis
|
|
| 3. Person Plural |
meruissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus essem
|
|
| 2. Person Singular |
meritus esses
|
|
| 3. Person Singular |
meritus esset
|
|
| 1. Person Plural |
meriti essemus
|
|
| 2. Person Plural |
meriti essetis
|
|
| 3. Person Plural |
meriti essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meruero
|
|
| 2. Person Singular |
merueris
|
|
| 3. Person Singular |
meruerit
|
|
| 1. Person Plural |
meruerimus
|
|
| 2. Person Plural |
merueritis
|
|
| 3. Person Plural |
meruerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meritus ero
|
|
| 2. Person Singular |
meritus eris
|
|
| 3. Person Singular |
meritus erit
|
|
| 1. Person Plural |
meriti erimus
|
|
| 2. Person Plural |
meriti eritis
|
|
| 3. Person Plural |
meriti erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
merere
|
|
| Vorzeitigkeit |
meruisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
meriturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mereri mererier
|
|
| Vorzeitigkeit |
meritum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
meritum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
mere
|
! |
| 2. Person Plural |
merete
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
mereto
|
| 3. Person Singular |
mereto
|
| 2. Person Plural |
meretote
|
| 3. Person Plural |
merento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
merere
|
das |
| Genitiv |
merendi
|
des es |
| Dativ |
merendo
|
dem |
| Akkusativ |
merendum
|
das |
| Ablativ |
merendo
|
durch das |
| Vokativ |
merende
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
merendus
|
merenda
|
merendum
|
| Genitiv |
merendi
|
merendae
|
merendi
|
| Dativ |
merendo
|
merendae
|
merendo
|
| Akkusativ |
merendum
|
merendam
|
merendum
|
| Ablativ |
merendo
|
merenda
|
merendo
|
| Vokativ |
merende
|
merenda
|
merendum
|
Plural
| Nominativ |
merendi
|
merendae
|
merenda
|
| Genitiv |
merendorum
|
merendarum
|
merendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
merendos
|
merendas
|
merenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
merendi
|
merendae
|
merenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
merens
|
merens
|
merens
|
| Genitiv |
merentis
|
merentis
|
merentis
|
| Dativ |
merenti
|
merenti
|
merenti
|
| Akkusativ |
merentem
|
merentem
|
merens
|
| Ablativ |
merenti merente
|
merenti merente
|
merenti merente
|
| Vokativ |
merens
|
merens
|
merens
|
Plural
| Nominativ |
merentes
|
merentes
|
merentia
|
| Genitiv |
merentium merentum
|
merentium merentum
|
merentium merentum
|
| Dativ |
merentibus
|
merentibus
|
merentibus
|
| Akkusativ |
merentes
|
merentes
|
merentia
|
| Ablativ |
merentibus
|
merentibus
|
merentibus
|
| Vokativ |
merentes
|
merentes
|
merentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
meritus
|
merita
|
meritum
|
| Genitiv |
meriti
|
meritae
|
meriti
|
| Dativ |
merito
|
meritae
|
merito
|
| Akkusativ |
meritum
|
meritam
|
meritum
|
| Ablativ |
merito
|
merita
|
merito
|
| Vokativ |
merite
|
merita
|
meritum
|
Plural
| Nominativ |
meriti
|
meritae
|
merita
|
| Genitiv |
meritorum
|
meritarum
|
meritorum
|
| Dativ |
meritis
|
meritis
|
meritis
|
| Akkusativ |
meritos
|
meritas
|
merita
|
| Ablativ |
meritis
|
meritis
|
meritis
|
| Vokativ |
meriti
|
meritae
|
merita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
meriturus
|
meritura
|
meriturum
|
| Genitiv |
merituri
|
meriturae
|
merituri
|
| Dativ |
merituro
|
meriturae
|
merituro
|
| Akkusativ |
meriturum
|
merituram
|
meriturum
|
| Ablativ |
merituro
|
meritura
|
merituro
|
| Vokativ |
meriture
|
meritura
|
meriturum
|
Plural
| Nominativ |
merituri
|
meriturae
|
meritura
|
| Genitiv |
meriturorum
|
meriturarum
|
meriturorum
|
| Dativ |
merituris
|
merituris
|
merituris
|
| Akkusativ |
merituros
|
merituras
|
meritura
|
| Ablativ |
merituris
|
merituris
|
merituris
|
| Vokativ |
merituri
|
meriturae
|
meritura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
meritum
|
meritu
|