Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meridio
|
ich ruhe aus |
| 2. Person Singular |
meridias
|
du ruhst aus |
| 3. Person Singular |
meridiat
|
er/sie/es ruht aus |
| 1. Person Plural |
meridiamus
|
wir ruhen aus |
| 2. Person Plural |
meridiatis
|
ihr ruht aus |
| 3. Person Plural |
meridiant
|
sie ruhen aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meridior
|
ich werde ausgeruht |
| 2. Person Singular |
meridiaris meridiare
|
du wirst ausgeruht |
| 3. Person Singular |
meridiatur
|
er/sie/es wird ausgeruht |
| 1. Person Plural |
meridiamur
|
wir werden ausgeruht |
| 2. Person Plural |
meridiamini
|
ihr werdet ausgeruht |
| 3. Person Plural |
meridiantur
|
sie werden ausgeruht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiem
|
ich ruhe aus |
| 2. Person Singular |
meridies
|
du ruhest aus |
| 3. Person Singular |
meridiet
|
er/sie/es ruhe aus |
| 1. Person Plural |
meridiemus
|
wir ruhen aus |
| 2. Person Plural |
meridietis
|
ihr ruhet aus |
| 3. Person Plural |
meridient
|
sie ruhen aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meridier
|
ich werde ausgeruht |
| 2. Person Singular |
meridieris meridiere
|
du werdest ausgeruht |
| 3. Person Singular |
meridietur
|
er/sie/es werde ausgeruht |
| 1. Person Plural |
meridiemur
|
wir werden ausgeruht |
| 2. Person Plural |
meridiemini
|
ihr werdet ausgeruht |
| 3. Person Plural |
meridientur
|
sie werden ausgeruht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiabam
|
ich ruhte aus |
| 2. Person Singular |
meridiabas
|
du ruhtest aus |
| 3. Person Singular |
meridiabat
|
er/sie/es ruhte aus |
| 1. Person Plural |
meridiabamus
|
wir ruhten aus |
| 2. Person Plural |
meridiabatis
|
ihr ruhtet aus |
| 3. Person Plural |
meridiabant
|
sie ruhten aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiabar
|
ich wurde ausgeruht |
| 2. Person Singular |
meridiabaris meridiabare
|
du wurdest ausgeruht |
| 3. Person Singular |
meridiabatur
|
er/sie/es wurde ausgeruht |
| 1. Person Plural |
meridiabamur
|
wir wurden ausgeruht |
| 2. Person Plural |
meridiabamini
|
ihr wurdet ausgeruht |
| 3. Person Plural |
meridiabantur
|
sie wurden ausgeruht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiarem
|
ich ruhte aus |
| 2. Person Singular |
meridiares
|
du ruhtest aus |
| 3. Person Singular |
meridiaret
|
er/sie/es ruhte aus |
| 1. Person Plural |
meridiaremus
|
wir ruhten aus |
| 2. Person Plural |
meridiaretis
|
ihr ruhtet aus |
| 3. Person Plural |
meridiarent
|
sie ruhten aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiarer
|
ich würde ausgeruht |
| 2. Person Singular |
meridiareris meridiarere
|
du würdest ausgeruht |
| 3. Person Singular |
meridiaretur
|
er/sie/es würde ausgeruht |
| 1. Person Plural |
meridiaremur
|
wir würden ausgeruht |
| 2. Person Plural |
meridiaremini
|
ihr würdet ausgeruht |
| 3. Person Plural |
meridiarentur
|
sie würden ausgeruht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiabo
|
ich werde ausruhen |
| 2. Person Singular |
meridiabis
|
du wirst ausruhen |
| 3. Person Singular |
meridiabit
|
er/sie/es wird ausruhen |
| 1. Person Plural |
meridiabimus
|
wir werden ausruhen |
| 2. Person Plural |
meridiabitis
|
ihr werdet ausruhen |
| 3. Person Plural |
meridiabunt
|
sie werden ausruhen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiabor
|
ich werde ausgeruht |
| 2. Person Singular |
meridiaberis meridiabere
|
du wirst ausgeruht |
| 3. Person Singular |
meridiabitur
|
er/sie/es wird ausgeruht |
| 1. Person Plural |
meridiabimur
|
wir werden ausgeruht |
| 2. Person Plural |
meridiabimini
|
ihr werdet ausgeruht |
| 3. Person Plural |
meridiabuntur
|
sie werden ausgeruht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiavi
|
ich habe ausgeruht |
| 2. Person Singular |
meridiavisti
|
du hast ausgeruht |
| 3. Person Singular |
meridiavit
|
er/sie/es hat ausgeruht |
| 1. Person Plural |
meridiavimus
|
wir haben ausgeruht |
| 2. Person Plural |
meridiavistis
|
ihr habt ausgeruht |
| 3. Person Plural |
meridiaverunt meridiavere
|
sie haben ausgeruht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiatus sum
|
ich bin ausgeruht worden |
| 2. Person Singular |
meridiatus es
|
du bist ausgeruht worden |
| 3. Person Singular |
meridiatus est
|
er/sie/es ist ausgeruht worden |
| 1. Person Plural |
meridiati sumus
|
wir sind ausgeruht worden |
| 2. Person Plural |
meridiati estis
|
ihr seid ausgeruht worden |
| 3. Person Plural |
meridiati sunt
|
sie sind ausgeruht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiaverim
|
ich habe ausgeruht |
| 2. Person Singular |
meridiaveris
|
du habest ausgeruht |
| 3. Person Singular |
meridiaverit
|
er/sie/es habe ausgeruht |
| 1. Person Plural |
meridiaverimus
|
wir haben ausgeruht |
| 2. Person Plural |
meridiaveritis
|
ihr habet ausgeruht |
| 3. Person Plural |
meridiaverint
|
sie haben ausgeruht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiatus sim
|
ich sei ausgeruht worden |
| 2. Person Singular |
meridiatus sis
|
du seiest ausgeruht worden |
| 3. Person Singular |
meridiatus sit
|
er/sie/es sei ausgeruht worden |
| 1. Person Plural |
meridiati simus
|
wir seien ausgeruht worden |
| 2. Person Plural |
meridiati sitis
|
ihr seiet ausgeruht worden |
| 3. Person Plural |
meridiati sint
|
sie seien ausgeruht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiaveram
|
ich hatte ausgeruht |
| 2. Person Singular |
meridiaveras
|
du hattest ausgeruht |
| 3. Person Singular |
meridiaverat
|
er/sie/es hatte ausgeruht |
| 1. Person Plural |
meridiaveramus
|
wir hatten ausgeruht |
| 2. Person Plural |
meridiaveratis
|
ihr hattet ausgeruht |
| 3. Person Plural |
meridiaverant
|
sie hatten ausgeruht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiatus eram
|
ich war ausgeruht worden |
| 2. Person Singular |
meridiatus eras
|
du warst ausgeruht worden |
| 3. Person Singular |
meridiatus erat
|
er/sie/es war ausgeruht worden |
| 1. Person Plural |
meridiati eramus
|
wir waren ausgeruht worden |
| 2. Person Plural |
meridiati eratis
|
ihr warst ausgeruht worden |
| 3. Person Plural |
meridiati erant
|
sie waren ausgeruht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiavissem
|
ich hätte ausgeruht |
| 2. Person Singular |
meridiavisses
|
du hättest ausgeruht |
| 3. Person Singular |
meridiavisset
|
er/sie/es hätte ausgeruht |
| 1. Person Plural |
meridiavissemus
|
wir hätten ausgeruht |
| 2. Person Plural |
meridiavissetis
|
ihr hättet ausgeruht |
| 3. Person Plural |
meridiavissent
|
sie hätten ausgeruht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiatus essem
|
ich wäre ausgeruht worden |
| 2. Person Singular |
meridiatus esses
|
du wärest ausgeruht worden |
| 3. Person Singular |
meridiatus esset
|
er/sie/es wäre ausgeruht worden |
| 1. Person Plural |
meridiati essemus
|
wir wären ausgeruht worden |
| 2. Person Plural |
meridiati essetis
|
ihr wäret ausgeruht worden |
| 3. Person Plural |
meridiati essent
|
sie wären ausgeruht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiavero
|
ich werde ausgeruht haben |
| 2. Person Singular |
meridiaveris
|
du wirst ausgeruht haben |
| 3. Person Singular |
meridiaverit
|
er/sie/es wird ausgeruht haben |
| 1. Person Plural |
meridiaverimus
|
wir werden ausgeruht haben |
| 2. Person Plural |
meridiaveritis
|
ihr werdet ausgeruht haben |
| 3. Person Plural |
meridiaverint
|
sie werden ausgeruht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
meridiatus ero
|
ich werde ausgeruht worden sein |
| 2. Person Singular |
meridiatus eris
|
du werdest ausgeruht worden sein |
| 3. Person Singular |
meridiatus erit
|
er/sie/es werde ausgeruht worden sein |
| 1. Person Plural |
meridiati erimus
|
wir werden ausgeruht worden sein |
| 2. Person Plural |
meridiati eritis
|
ihr werdet ausgeruht worden sein |
| 3. Person Plural |
meridiati erunt
|
sie werden ausgeruht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
meridiare
|
ausruhen |
| Vorzeitigkeit |
meridiavisse
|
ausgeruht haben |
| Nachzeitigkeit |
meridiaturum esse
|
ausruhen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
meridiari meridiarier
|
ausgeruht werden |
| Vorzeitigkeit |
meridiatum esse
|
ausgeruht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
meridiatum iri
|
künftig ausgeruht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
meridia
|
ruhe aus! |
| 2. Person Plural |
meridiate
|
ruht aus! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
meridiato
|
| 3. Person Singular |
meridiato
|
| 2. Person Plural |
meridiatote
|
| 3. Person Plural |
meridianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
meridiare
|
das Ausruhen |
| Genitiv |
meridiandi
|
des Ausruhens |
| Dativ |
meridiando
|
dem Ausruhen |
| Akkusativ |
meridiandum
|
das Ausruhen |
| Ablativ |
meridiando
|
durch das Ausruhen |
| Vokativ |
meridiande
|
Ausruhen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
meridiandus
|
meridianda
|
meridiandum
|
| Genitiv |
meridiandi
|
meridiandae
|
meridiandi
|
| Dativ |
meridiando
|
meridiandae
|
meridiando
|
| Akkusativ |
meridiandum
|
meridiandam
|
meridiandum
|
| Ablativ |
meridiando
|
meridianda
|
meridiando
|
| Vokativ |
meridiande
|
meridianda
|
meridiandum
|
Plural
| Nominativ |
meridiandi
|
meridiandae
|
meridianda
|
| Genitiv |
meridiandorum
|
meridiandarum
|
meridiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
meridiandos
|
meridiandas
|
meridianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
meridiandi
|
meridiandae
|
meridianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
meridians
|
meridians
|
meridians
|
| Genitiv |
meridiantis
|
meridiantis
|
meridiantis
|
| Dativ |
meridianti
|
meridianti
|
meridianti
|
| Akkusativ |
meridiantem
|
meridiantem
|
meridians
|
| Ablativ |
meridianti meridiante
|
meridianti meridiante
|
meridianti meridiante
|
| Vokativ |
meridians
|
meridians
|
meridians
|
Plural
| Nominativ |
meridiantes
|
meridiantes
|
meridiantia
|
| Genitiv |
meridiantium meridiantum
|
meridiantium meridiantum
|
meridiantium meridiantum
|
| Dativ |
meridiantibus
|
meridiantibus
|
meridiantibus
|
| Akkusativ |
meridiantes
|
meridiantes
|
meridiantia
|
| Ablativ |
meridiantibus
|
meridiantibus
|
meridiantibus
|
| Vokativ |
meridiantes
|
meridiantes
|
meridiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
meridiatus
|
meridiata
|
meridiatum
|
| Genitiv |
meridiati
|
meridiatae
|
meridiati
|
| Dativ |
meridiato
|
meridiatae
|
meridiato
|
| Akkusativ |
meridiatum
|
meridiatam
|
meridiatum
|
| Ablativ |
meridiato
|
meridiata
|
meridiato
|
| Vokativ |
meridiate
|
meridiata
|
meridiatum
|
Plural
| Nominativ |
meridiati
|
meridiatae
|
meridiata
|
| Genitiv |
meridiatorum
|
meridiatarum
|
meridiatorum
|
| Dativ |
meridiatis
|
meridiatis
|
meridiatis
|
| Akkusativ |
meridiatos
|
meridiatas
|
meridiata
|
| Ablativ |
meridiatis
|
meridiatis
|
meridiatis
|
| Vokativ |
meridiati
|
meridiatae
|
meridiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
meridiaturus
|
meridiatura
|
meridiaturum
|
| Genitiv |
meridiaturi
|
meridiaturae
|
meridiaturi
|
| Dativ |
meridiaturo
|
meridiaturae
|
meridiaturo
|
| Akkusativ |
meridiaturum
|
meridiaturam
|
meridiaturum
|
| Ablativ |
meridiaturo
|
meridiatura
|
meridiaturo
|
| Vokativ |
meridiature
|
meridiatura
|
meridiaturum
|
Plural
| Nominativ |
meridiaturi
|
meridiaturae
|
meridiatura
|
| Genitiv |
meridiaturorum
|
meridiaturarum
|
meridiaturorum
|
| Dativ |
meridiaturis
|
meridiaturis
|
meridiaturis
|
| Akkusativ |
meridiaturos
|
meridiaturas
|
meridiatura
|
| Ablativ |
meridiaturis
|
meridiaturis
|
meridiaturis
|
| Vokativ |
meridiaturi
|
meridiaturae
|
meridiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
meridiatum
|
meridiatu
|