Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
misero
|
ich bemitleide |
| 2. Person Singular |
miseras
|
du bemitleidest |
| 3. Person Singular |
miserat
|
er/sie/es bemitleidet |
| 1. Person Plural |
miseramus
|
wir bemitleiden |
| 2. Person Plural |
miseratis
|
ihr bemitleidet |
| 3. Person Plural |
miserant
|
sie bemitleiden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miseror
|
ich werde bemitleidet |
| 2. Person Singular |
miseraris miserare
|
du wirst bemitleidet |
| 3. Person Singular |
miseratur
|
er/sie/es wird bemitleidet |
| 1. Person Plural |
miseramur
|
wir werden bemitleidet |
| 2. Person Plural |
miseramini
|
ihr werdet bemitleidet |
| 3. Person Plural |
miserantur
|
sie werden bemitleidet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miserem
|
ich bemitleide |
| 2. Person Singular |
miseres
|
du bemitleidest |
| 3. Person Singular |
miseret
|
er/sie/es bemitleide |
| 1. Person Plural |
miseremus
|
wir bemitleiden |
| 2. Person Plural |
miseretis
|
ihr bemitleidet |
| 3. Person Plural |
miserent
|
sie bemitleiden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miserer
|
ich werde bemitleidet |
| 2. Person Singular |
misereris miserere
|
du werdest bemitleidet |
| 3. Person Singular |
miseretur
|
er/sie/es werde bemitleidet |
| 1. Person Plural |
miseremur
|
wir werden bemitleidet |
| 2. Person Plural |
miseremini
|
ihr werdet bemitleidet |
| 3. Person Plural |
miserentur
|
sie werden bemitleidet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miserabam
|
ich bemitleidete |
| 2. Person Singular |
miserabas
|
du bemitleidetest |
| 3. Person Singular |
miserabat
|
er/sie/es bemitleidete |
| 1. Person Plural |
miserabamus
|
wir bemitleideten |
| 2. Person Plural |
miserabatis
|
ihr bemitleidetet |
| 3. Person Plural |
miserabant
|
sie bemitleideten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miserabar
|
ich wurde bemitleidet |
| 2. Person Singular |
miserabaris miserabare
|
du wurdest bemitleidet |
| 3. Person Singular |
miserabatur
|
er/sie/es wurde bemitleidet |
| 1. Person Plural |
miserabamur
|
wir wurden bemitleidet |
| 2. Person Plural |
miserabamini
|
ihr wurdet bemitleidet |
| 3. Person Plural |
miserabantur
|
sie wurden bemitleidet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miserarem
|
ich bemitleidete |
| 2. Person Singular |
miserares
|
du bemitleidetest |
| 3. Person Singular |
miseraret
|
er/sie/es bemitleidete |
| 1. Person Plural |
miseraremus
|
wir bemitleideten |
| 2. Person Plural |
miseraretis
|
ihr bemitleidetet |
| 3. Person Plural |
miserarent
|
sie bemitleideten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miserarer
|
ich würde bemitleidet |
| 2. Person Singular |
miserareris miserarere
|
du würdest bemitleidet |
| 3. Person Singular |
miseraretur
|
er/sie/es würde bemitleidet |
| 1. Person Plural |
miseraremur
|
wir würden bemitleidet |
| 2. Person Plural |
miseraremini
|
ihr würdet bemitleidet |
| 3. Person Plural |
miserarentur
|
sie würden bemitleidet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miserabo
|
ich werde bemitleiden |
| 2. Person Singular |
miserabis
|
du wirst bemitleiden |
| 3. Person Singular |
miserabit
|
er/sie/es wird bemitleiden |
| 1. Person Plural |
miserabimus
|
wir werden bemitleiden |
| 2. Person Plural |
miserabitis
|
ihr werdet bemitleiden |
| 3. Person Plural |
miserabunt
|
sie werden bemitleiden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miserabor
|
ich werde bemitleidet |
| 2. Person Singular |
miseraberis miserabere
|
du wirst bemitleidet |
| 3. Person Singular |
miserabitur
|
er/sie/es wird bemitleidet |
| 1. Person Plural |
miserabimur
|
wir werden bemitleidet |
| 2. Person Plural |
miserabimini
|
ihr werdet bemitleidet |
| 3. Person Plural |
miserabuntur
|
sie werden bemitleidet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miseravi
|
ich habe bemitleidet |
| 2. Person Singular |
miseravisti
|
du hast bemitleidet |
| 3. Person Singular |
miseravit
|
er/sie/es hat bemitleidet |
| 1. Person Plural |
miseravimus
|
wir haben bemitleidet |
| 2. Person Plural |
miseravistis
|
ihr habt bemitleidet |
| 3. Person Plural |
miseraverunt miseravere
|
sie haben bemitleidet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miseratus sum
|
ich bin bemitleidet worden |
| 2. Person Singular |
miseratus es
|
du bist bemitleidet worden |
| 3. Person Singular |
miseratus est
|
er/sie/es ist bemitleidet worden |
| 1. Person Plural |
miserati sumus
|
wir sind bemitleidet worden |
| 2. Person Plural |
miserati estis
|
ihr seid bemitleidet worden |
| 3. Person Plural |
miserati sunt
|
sie sind bemitleidet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miseraverim
|
ich habe bemitleidet |
| 2. Person Singular |
miseraveris
|
du habest bemitleidet |
| 3. Person Singular |
miseraverit
|
er/sie/es habe bemitleidet |
| 1. Person Plural |
miseraverimus
|
wir haben bemitleidet |
| 2. Person Plural |
miseraveritis
|
ihr habet bemitleidet |
| 3. Person Plural |
miseraverint
|
sie haben bemitleidet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miseratus sim
|
ich sei bemitleidet worden |
| 2. Person Singular |
miseratus sis
|
du seiest bemitleidet worden |
| 3. Person Singular |
miseratus sit
|
er/sie/es sei bemitleidet worden |
| 1. Person Plural |
miserati simus
|
wir seien bemitleidet worden |
| 2. Person Plural |
miserati sitis
|
ihr seiet bemitleidet worden |
| 3. Person Plural |
miserati sint
|
sie seien bemitleidet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miseraveram
|
ich hatte bemitleidet |
| 2. Person Singular |
miseraveras
|
du hattest bemitleidet |
| 3. Person Singular |
miseraverat
|
er/sie/es hatte bemitleidet |
| 1. Person Plural |
miseraveramus
|
wir hatten bemitleidet |
| 2. Person Plural |
miseraveratis
|
ihr hattet bemitleidet |
| 3. Person Plural |
miseraverant
|
sie hatten bemitleidet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miseratus eram
|
ich war bemitleidet worden |
| 2. Person Singular |
miseratus eras
|
du warst bemitleidet worden |
| 3. Person Singular |
miseratus erat
|
er/sie/es war bemitleidet worden |
| 1. Person Plural |
miserati eramus
|
wir waren bemitleidet worden |
| 2. Person Plural |
miserati eratis
|
ihr warst bemitleidet worden |
| 3. Person Plural |
miserati erant
|
sie waren bemitleidet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miseravissem
|
ich hätte bemitleidet |
| 2. Person Singular |
miseravisses
|
du hättest bemitleidet |
| 3. Person Singular |
miseravisset
|
er/sie/es hätte bemitleidet |
| 1. Person Plural |
miseravissemus
|
wir hätten bemitleidet |
| 2. Person Plural |
miseravissetis
|
ihr hättet bemitleidet |
| 3. Person Plural |
miseravissent
|
sie hätten bemitleidet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miseratus essem
|
ich wäre bemitleidet worden |
| 2. Person Singular |
miseratus esses
|
du wärest bemitleidet worden |
| 3. Person Singular |
miseratus esset
|
er/sie/es wäre bemitleidet worden |
| 1. Person Plural |
miserati essemus
|
wir wären bemitleidet worden |
| 2. Person Plural |
miserati essetis
|
ihr wäret bemitleidet worden |
| 3. Person Plural |
miserati essent
|
sie wären bemitleidet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miseravero
|
ich werde bemitleidet haben |
| 2. Person Singular |
miseraveris
|
du wirst bemitleidet haben |
| 3. Person Singular |
miseraverit
|
er/sie/es wird bemitleidet haben |
| 1. Person Plural |
miseraverimus
|
wir werden bemitleidet haben |
| 2. Person Plural |
miseraveritis
|
ihr werdet bemitleidet haben |
| 3. Person Plural |
miseraverint
|
sie werden bemitleidet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miseratus ero
|
ich werde bemitleidet worden sein |
| 2. Person Singular |
miseratus eris
|
du werdest bemitleidet worden sein |
| 3. Person Singular |
miseratus erit
|
er/sie/es werde bemitleidet worden sein |
| 1. Person Plural |
miserati erimus
|
wir werden bemitleidet worden sein |
| 2. Person Plural |
miserati eritis
|
ihr werdet bemitleidet worden sein |
| 3. Person Plural |
miserati erunt
|
sie werden bemitleidet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
miserare
|
bemitleiden |
| Vorzeitigkeit |
miseravisse
|
bemitleidet haben |
| Nachzeitigkeit |
miseraturum esse
|
bemitleiden werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
miserari miserarier
|
bemitleidet werden |
| Vorzeitigkeit |
miseratum esse
|
bemitleidet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
miseratum iri
|
künftig bemitleidet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
misera
|
bemitleide! |
| 2. Person Plural |
miserate
|
bemitleidet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
miserato
|
| 3. Person Singular |
miserato
|
| 2. Person Plural |
miseratote
|
| 3. Person Plural |
miseranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
miserare
|
das Bemitleiden |
| Genitiv |
miserandi
|
des Bemitleidens |
| Dativ |
miserando
|
dem Bemitleiden |
| Akkusativ |
miserandum
|
das Bemitleiden |
| Ablativ |
miserando
|
durch das Bemitleiden |
| Vokativ |
miserande
|
Bemitleiden! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
miserandus
|
miseranda
|
miserandum
|
| Genitiv |
miserandi
|
miserandae
|
miserandi
|
| Dativ |
miserando
|
miserandae
|
miserando
|
| Akkusativ |
miserandum
|
miserandam
|
miserandum
|
| Ablativ |
miserando
|
miseranda
|
miserando
|
| Vokativ |
miserande
|
miseranda
|
miserandum
|
Plural
| Nominativ |
miserandi
|
miserandae
|
miseranda
|
| Genitiv |
miserandorum
|
miserandarum
|
miserandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
miserandos
|
miserandas
|
miseranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
miserandi
|
miserandae
|
miseranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
miserans
|
miserans
|
miserans
|
| Genitiv |
miserantis
|
miserantis
|
miserantis
|
| Dativ |
miseranti
|
miseranti
|
miseranti
|
| Akkusativ |
miserantem
|
miserantem
|
miserans
|
| Ablativ |
miseranti miserante
|
miseranti miserante
|
miseranti miserante
|
| Vokativ |
miserans
|
miserans
|
miserans
|
Plural
| Nominativ |
miserantes
|
miserantes
|
miserantia
|
| Genitiv |
miserantium miserantum
|
miserantium miserantum
|
miserantium miserantum
|
| Dativ |
miserantibus
|
miserantibus
|
miserantibus
|
| Akkusativ |
miserantes
|
miserantes
|
miserantia
|
| Ablativ |
miserantibus
|
miserantibus
|
miserantibus
|
| Vokativ |
miserantes
|
miserantes
|
miserantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
miseratus
|
miserata
|
miseratum
|
| Genitiv |
miserati
|
miseratae
|
miserati
|
| Dativ |
miserato
|
miseratae
|
miserato
|
| Akkusativ |
miseratum
|
miseratam
|
miseratum
|
| Ablativ |
miserato
|
miserata
|
miserato
|
| Vokativ |
miserate
|
miserata
|
miseratum
|
Plural
| Nominativ |
miserati
|
miseratae
|
miserata
|
| Genitiv |
miseratorum
|
miseratarum
|
miseratorum
|
| Dativ |
miseratis
|
miseratis
|
miseratis
|
| Akkusativ |
miseratos
|
miseratas
|
miserata
|
| Ablativ |
miseratis
|
miseratis
|
miseratis
|
| Vokativ |
miserati
|
miseratae
|
miserata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
miseraturus
|
miseratura
|
miseraturum
|
| Genitiv |
miseraturi
|
miseraturae
|
miseraturi
|
| Dativ |
miseraturo
|
miseraturae
|
miseraturo
|
| Akkusativ |
miseraturum
|
miseraturam
|
miseraturum
|
| Ablativ |
miseraturo
|
miseratura
|
miseraturo
|
| Vokativ |
miserature
|
miseratura
|
miseraturum
|
Plural
| Nominativ |
miseraturi
|
miseraturae
|
miseratura
|
| Genitiv |
miseraturorum
|
miseraturarum
|
miseraturorum
|
| Dativ |
miseraturis
|
miseraturis
|
miseraturis
|
| Akkusativ |
miseraturos
|
miseraturas
|
miseratura
|
| Ablativ |
miseraturis
|
miseraturis
|
miseraturis
|
| Vokativ |
miseraturi
|
miseraturae
|
miseratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
miseratum
|
miseratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
misero
|
|
| 2. Person Singular |
miseras
|
|
| 3. Person Singular |
miserat
|
|
| 1. Person Plural |
miseramus
|
|
| 2. Person Plural |
miseratis
|
|
| 3. Person Plural |
miserant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miseror
|
|
| 2. Person Singular |
miseraris miserare
|
|
| 3. Person Singular |
miseratur
|
|
| 1. Person Plural |
miseramur
|
|
| 2. Person Plural |
miseramini
|
|
| 3. Person Plural |
miserantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miserem
|
|
| 2. Person Singular |
miseres
|
|
| 3. Person Singular |
miseret
|
|
| 1. Person Plural |
miseremus
|
|
| 2. Person Plural |
miseretis
|
|
| 3. Person Plural |
miserent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miserer
|
|
| 2. Person Singular |
misereris miserere
|
|
| 3. Person Singular |
miseretur
|
|
| 1. Person Plural |
miseremur
|
|
| 2. Person Plural |
miseremini
|
|
| 3. Person Plural |
miserentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miserabam
|
|
| 2. Person Singular |
miserabas
|
|
| 3. Person Singular |
miserabat
|
|
| 1. Person Plural |
miserabamus
|
|
| 2. Person Plural |
miserabatis
|
|
| 3. Person Plural |
miserabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miserabar
|
|
| 2. Person Singular |
miserabaris miserabare
|
|
| 3. Person Singular |
miserabatur
|
|
| 1. Person Plural |
miserabamur
|
|
| 2. Person Plural |
miserabamini
|
|
| 3. Person Plural |
miserabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miserarem
|
|
| 2. Person Singular |
miserares
|
|
| 3. Person Singular |
miseraret
|
|
| 1. Person Plural |
miseraremus
|
|
| 2. Person Plural |
miseraretis
|
|
| 3. Person Plural |
miserarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miserarer
|
|
| 2. Person Singular |
miserareris miserarere
|
|
| 3. Person Singular |
miseraretur
|
|
| 1. Person Plural |
miseraremur
|
|
| 2. Person Plural |
miseraremini
|
|
| 3. Person Plural |
miserarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miserabo
|
|
| 2. Person Singular |
miserabis
|
|
| 3. Person Singular |
miserabit
|
|
| 1. Person Plural |
miserabimus
|
|
| 2. Person Plural |
miserabitis
|
|
| 3. Person Plural |
miserabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miserabor
|
|
| 2. Person Singular |
miseraberis miserabere
|
|
| 3. Person Singular |
miserabitur
|
|
| 1. Person Plural |
miserabimur
|
|
| 2. Person Plural |
miserabimini
|
|
| 3. Person Plural |
miserabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miseravi
|
|
| 2. Person Singular |
miseravisti
|
|
| 3. Person Singular |
miseravit
|
|
| 1. Person Plural |
miseravimus
|
|
| 2. Person Plural |
miseravistis
|
|
| 3. Person Plural |
miseraverunt miseravere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miseratus sum
|
|
| 2. Person Singular |
miseratus es
|
|
| 3. Person Singular |
miseratus est
|
|
| 1. Person Plural |
miserati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
miserati estis
|
|
| 3. Person Plural |
miserati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miseraverim
|
|
| 2. Person Singular |
miseraveris
|
|
| 3. Person Singular |
miseraverit
|
|
| 1. Person Plural |
miseraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
miseraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
miseraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miseratus sim
|
|
| 2. Person Singular |
miseratus sis
|
|
| 3. Person Singular |
miseratus sit
|
|
| 1. Person Plural |
miserati simus
|
|
| 2. Person Plural |
miserati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
miserati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miseraveram
|
|
| 2. Person Singular |
miseraveras
|
|
| 3. Person Singular |
miseraverat
|
|
| 1. Person Plural |
miseraveramus
|
|
| 2. Person Plural |
miseraveratis
|
|
| 3. Person Plural |
miseraverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miseratus eram
|
|
| 2. Person Singular |
miseratus eras
|
|
| 3. Person Singular |
miseratus erat
|
|
| 1. Person Plural |
miserati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
miserati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
miserati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miseravissem
|
|
| 2. Person Singular |
miseravisses
|
|
| 3. Person Singular |
miseravisset
|
|
| 1. Person Plural |
miseravissemus
|
|
| 2. Person Plural |
miseravissetis
|
|
| 3. Person Plural |
miseravissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miseratus essem
|
|
| 2. Person Singular |
miseratus esses
|
|
| 3. Person Singular |
miseratus esset
|
|
| 1. Person Plural |
miserati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
miserati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
miserati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
miseravero
|
|
| 2. Person Singular |
miseraveris
|
|
| 3. Person Singular |
miseraverit
|
|
| 1. Person Plural |
miseraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
miseraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
miseraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
miseratus ero
|
|
| 2. Person Singular |
miseratus eris
|
|
| 3. Person Singular |
miseratus erit
|
|
| 1. Person Plural |
miserati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
miserati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
miserati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
miserare
|
|
| Vorzeitigkeit |
miseravisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
miseraturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
miserari miserarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
miseratum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
miseratum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
misera
|
! |
| 2. Person Plural |
miserate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
miserato
|
| 3. Person Singular |
miserato
|
| 2. Person Plural |
miseratote
|
| 3. Person Plural |
miseranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
miserare
|
das |
| Genitiv |
miserandi
|
des es |
| Dativ |
miserando
|
dem |
| Akkusativ |
miserandum
|
das |
| Ablativ |
miserando
|
durch das |
| Vokativ |
miserande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
miserandus
|
miseranda
|
miserandum
|
| Genitiv |
miserandi
|
miserandae
|
miserandi
|
| Dativ |
miserando
|
miserandae
|
miserando
|
| Akkusativ |
miserandum
|
miserandam
|
miserandum
|
| Ablativ |
miserando
|
miseranda
|
miserando
|
| Vokativ |
miserande
|
miseranda
|
miserandum
|
Plural
| Nominativ |
miserandi
|
miserandae
|
miseranda
|
| Genitiv |
miserandorum
|
miserandarum
|
miserandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
miserandos
|
miserandas
|
miseranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
miserandi
|
miserandae
|
miseranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
miserans
|
miserans
|
miserans
|
| Genitiv |
miserantis
|
miserantis
|
miserantis
|
| Dativ |
miseranti
|
miseranti
|
miseranti
|
| Akkusativ |
miserantem
|
miserantem
|
miserans
|
| Ablativ |
miseranti miserante
|
miseranti miserante
|
miseranti miserante
|
| Vokativ |
miserans
|
miserans
|
miserans
|
Plural
| Nominativ |
miserantes
|
miserantes
|
miserantia
|
| Genitiv |
miserantium miserantum
|
miserantium miserantum
|
miserantium miserantum
|
| Dativ |
miserantibus
|
miserantibus
|
miserantibus
|
| Akkusativ |
miserantes
|
miserantes
|
miserantia
|
| Ablativ |
miserantibus
|
miserantibus
|
miserantibus
|
| Vokativ |
miserantes
|
miserantes
|
miserantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
miseratus
|
miserata
|
miseratum
|
| Genitiv |
miserati
|
miseratae
|
miserati
|
| Dativ |
miserato
|
miseratae
|
miserato
|
| Akkusativ |
miseratum
|
miseratam
|
miseratum
|
| Ablativ |
miserato
|
miserata
|
miserato
|
| Vokativ |
miserate
|
miserata
|
miseratum
|
Plural
| Nominativ |
miserati
|
miseratae
|
miserata
|
| Genitiv |
miseratorum
|
miseratarum
|
miseratorum
|
| Dativ |
miseratis
|
miseratis
|
miseratis
|
| Akkusativ |
miseratos
|
miseratas
|
miserata
|
| Ablativ |
miseratis
|
miseratis
|
miseratis
|
| Vokativ |
miserati
|
miseratae
|
miserata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
miseraturus
|
miseratura
|
miseraturum
|
| Genitiv |
miseraturi
|
miseraturae
|
miseraturi
|
| Dativ |
miseraturo
|
miseraturae
|
miseraturo
|
| Akkusativ |
miseraturum
|
miseraturam
|
miseraturum
|
| Ablativ |
miseraturo
|
miseratura
|
miseraturo
|
| Vokativ |
miserature
|
miseratura
|
miseraturum
|
Plural
| Nominativ |
miseraturi
|
miseraturae
|
miseratura
|
| Genitiv |
miseraturorum
|
miseraturarum
|
miseraturorum
|
| Dativ |
miseraturis
|
miseraturis
|
miseraturis
|
| Akkusativ |
miseraturos
|
miseraturas
|
miseratura
|
| Ablativ |
miseraturis
|
miseraturis
|
miseraturis
|
| Vokativ |
miseraturi
|
miseraturae
|
miseratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
miseratum
|
miseratu
|