Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
musso
|
ich flüstere; flüstre |
| 2. Person Singular |
mussas
|
du flüsterst |
| 3. Person Singular |
mussat
|
er/sie/es flüstert |
| 1. Person Plural |
mussamus
|
wir flüstern |
| 2. Person Plural |
mussatis
|
ihr flüstert |
| 3. Person Plural |
mussant
|
sie flüstern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussor
|
ich werde geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussaris mussare
|
du wirst geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussatur
|
er/sie/es wird geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussamur
|
wir werden geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussamini
|
ihr werdet geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussantur
|
sie werden geflüstert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussem
|
ich flüstere; flüstre |
| 2. Person Singular |
musses
|
du flüsterest; flüstrest |
| 3. Person Singular |
musset
|
er/sie/es flüstere; flüstre |
| 1. Person Plural |
mussemus
|
wir flüsteren |
| 2. Person Plural |
mussetis
|
ihr flüsteret |
| 3. Person Plural |
mussent
|
sie flüsteren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
musser
|
ich werde geflüstert |
| 2. Person Singular |
musseris mussere
|
du werdest geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussetur
|
er/sie/es werde geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussemur
|
wir werden geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussemini
|
ihr werdet geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussentur
|
sie werden geflüstert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussabam
|
ich flüsterte |
| 2. Person Singular |
mussabas
|
du flüstertest |
| 3. Person Singular |
mussabat
|
er/sie/es flüsterte |
| 1. Person Plural |
mussabamus
|
wir flüsterten |
| 2. Person Plural |
mussabatis
|
ihr flüstertet |
| 3. Person Plural |
mussabant
|
sie flüsterten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussabar
|
ich wurde geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussabaris mussabare
|
du wurdest geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussabatur
|
er/sie/es wurde geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussabamur
|
wir wurden geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussabamini
|
ihr wurdet geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussabantur
|
sie wurden geflüstert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussarem
|
ich flüsterte |
| 2. Person Singular |
mussares
|
du flüstertest |
| 3. Person Singular |
mussaret
|
er/sie/es flüsterte |
| 1. Person Plural |
mussaremus
|
wir flüsterten |
| 2. Person Plural |
mussaretis
|
ihr flüstertet |
| 3. Person Plural |
mussarent
|
sie flüsterten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussarer
|
ich würde geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussareris mussarere
|
du würdest geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussaretur
|
er/sie/es würde geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussaremur
|
wir würden geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussaremini
|
ihr würdet geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussarentur
|
sie würden geflüstert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussabo
|
ich werde flüstern |
| 2. Person Singular |
mussabis
|
du wirst flüstern |
| 3. Person Singular |
mussabit
|
er/sie/es wird flüstern |
| 1. Person Plural |
mussabimus
|
wir werden flüstern |
| 2. Person Plural |
mussabitis
|
ihr werdet flüstern |
| 3. Person Plural |
mussabunt
|
sie werden flüstern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussabor
|
ich werde geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussaberis mussabere
|
du wirst geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussabitur
|
er/sie/es wird geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussabimur
|
wir werden geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussabimini
|
ihr werdet geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussabuntur
|
sie werden geflüstert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussavi
|
ich habe geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussavisti
|
du hast geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussavit
|
er/sie/es hat geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussavimus
|
wir haben geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussavistis
|
ihr habt geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussaverunt mussavere
|
sie haben geflüstert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus sum
|
ich bin geflüstert worden |
| 2. Person Singular |
mussatus es
|
du bist geflüstert worden |
| 3. Person Singular |
mussatus est
|
er/sie/es ist geflüstert worden |
| 1. Person Plural |
mussati sumus
|
wir sind geflüstert worden |
| 2. Person Plural |
mussati estis
|
ihr seid geflüstert worden |
| 3. Person Plural |
mussati sunt
|
sie sind geflüstert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussaverim
|
ich habe geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussaveris
|
du habest geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussaverit
|
er/sie/es habe geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussaverimus
|
wir haben geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussaveritis
|
ihr habet geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussaverint
|
sie haben geflüstert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus sim
|
ich sei geflüstert worden |
| 2. Person Singular |
mussatus sis
|
du seiest geflüstert worden |
| 3. Person Singular |
mussatus sit
|
er/sie/es sei geflüstert worden |
| 1. Person Plural |
mussati simus
|
wir seien geflüstert worden |
| 2. Person Plural |
mussati sitis
|
ihr seiet geflüstert worden |
| 3. Person Plural |
mussati sint
|
sie seien geflüstert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussaveram
|
ich hatte geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussaveras
|
du hattest geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussaverat
|
er/sie/es hatte geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussaveramus
|
wir hatten geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussaveratis
|
ihr hattet geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussaverant
|
sie hatten geflüstert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus eram
|
ich war geflüstert worden |
| 2. Person Singular |
mussatus eras
|
du warst geflüstert worden |
| 3. Person Singular |
mussatus erat
|
er/sie/es war geflüstert worden |
| 1. Person Plural |
mussati eramus
|
wir waren geflüstert worden |
| 2. Person Plural |
mussati eratis
|
ihr warst geflüstert worden |
| 3. Person Plural |
mussati erant
|
sie waren geflüstert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussavissem
|
ich hätte geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussavisses
|
du hättest geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussavisset
|
er/sie/es hätte geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussavissemus
|
wir hätten geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussavissetis
|
ihr hättet geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussavissent
|
sie hätten geflüstert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus essem
|
ich wäre geflüstert worden |
| 2. Person Singular |
mussatus esses
|
du wärest geflüstert worden |
| 3. Person Singular |
mussatus esset
|
er/sie/es wäre geflüstert worden |
| 1. Person Plural |
mussati essemus
|
wir wären geflüstert worden |
| 2. Person Plural |
mussati essetis
|
ihr wäret geflüstert worden |
| 3. Person Plural |
mussati essent
|
sie wären geflüstert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussavero
|
ich werde geflüstert haben |
| 2. Person Singular |
mussaveris
|
du wirst geflüstert haben |
| 3. Person Singular |
mussaverit
|
er/sie/es wird geflüstert haben |
| 1. Person Plural |
mussaverimus
|
wir werden geflüstert haben |
| 2. Person Plural |
mussaveritis
|
ihr werdet geflüstert haben |
| 3. Person Plural |
mussaverint
|
sie werden geflüstert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus ero
|
ich werde geflüstert worden sein |
| 2. Person Singular |
mussatus eris
|
du werdest geflüstert worden sein |
| 3. Person Singular |
mussatus erit
|
er/sie/es werde geflüstert worden sein |
| 1. Person Plural |
mussati erimus
|
wir werden geflüstert worden sein |
| 2. Person Plural |
mussati eritis
|
ihr werdet geflüstert worden sein |
| 3. Person Plural |
mussati erunt
|
sie werden geflüstert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussare
|
flüstern |
| Vorzeitigkeit |
mussavisse
|
geflüstert haben |
| Nachzeitigkeit |
mussaturum esse
|
flüstern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussari mussarier
|
geflüstert werden |
| Vorzeitigkeit |
mussatum esse
|
geflüstert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
mussatum iri
|
künftig geflüstert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
mussa
|
flüstere; flüstre! |
| 2. Person Plural |
mussate
|
flüstert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
mussato
|
| 3. Person Singular |
mussato
|
| 2. Person Plural |
mussatote
|
| 3. Person Plural |
mussanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
mussare
|
das Flüstern |
| Genitiv |
mussandi
|
des Flüsternes |
| Dativ |
mussando
|
dem Flüstern |
| Akkusativ |
mussandum
|
das Flüstern |
| Ablativ |
mussando
|
durch das Flüstern |
| Vokativ |
mussande
|
Flüstern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussandus
|
mussanda
|
mussandum
|
| Genitiv |
mussandi
|
mussandae
|
mussandi
|
| Dativ |
mussando
|
mussandae
|
mussando
|
| Akkusativ |
mussandum
|
mussandam
|
mussandum
|
| Ablativ |
mussando
|
mussanda
|
mussando
|
| Vokativ |
mussande
|
mussanda
|
mussandum
|
Plural
| Nominativ |
mussandi
|
mussandae
|
mussanda
|
| Genitiv |
mussandorum
|
mussandarum
|
mussandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
mussandos
|
mussandas
|
mussanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
mussandi
|
mussandae
|
mussanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussans
|
mussans
|
mussans
|
| Genitiv |
mussantis
|
mussantis
|
mussantis
|
| Dativ |
mussanti
|
mussanti
|
mussanti
|
| Akkusativ |
mussantem
|
mussantem
|
mussans
|
| Ablativ |
mussanti mussante
|
mussanti mussante
|
mussanti mussante
|
| Vokativ |
mussans
|
mussans
|
mussans
|
Plural
| Nominativ |
mussantes
|
mussantes
|
mussantia
|
| Genitiv |
mussantium mussantum
|
mussantium mussantum
|
mussantium mussantum
|
| Dativ |
mussantibus
|
mussantibus
|
mussantibus
|
| Akkusativ |
mussantes
|
mussantes
|
mussantia
|
| Ablativ |
mussantibus
|
mussantibus
|
mussantibus
|
| Vokativ |
mussantes
|
mussantes
|
mussantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussatus
|
mussata
|
mussatum
|
| Genitiv |
mussati
|
mussatae
|
mussati
|
| Dativ |
mussato
|
mussatae
|
mussato
|
| Akkusativ |
mussatum
|
mussatam
|
mussatum
|
| Ablativ |
mussato
|
mussata
|
mussato
|
| Vokativ |
mussate
|
mussata
|
mussatum
|
Plural
| Nominativ |
mussati
|
mussatae
|
mussata
|
| Genitiv |
mussatorum
|
mussatarum
|
mussatorum
|
| Dativ |
mussatis
|
mussatis
|
mussatis
|
| Akkusativ |
mussatos
|
mussatas
|
mussata
|
| Ablativ |
mussatis
|
mussatis
|
mussatis
|
| Vokativ |
mussati
|
mussatae
|
mussata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussaturus
|
mussatura
|
mussaturum
|
| Genitiv |
mussaturi
|
mussaturae
|
mussaturi
|
| Dativ |
mussaturo
|
mussaturae
|
mussaturo
|
| Akkusativ |
mussaturum
|
mussaturam
|
mussaturum
|
| Ablativ |
mussaturo
|
mussatura
|
mussaturo
|
| Vokativ |
mussature
|
mussatura
|
mussaturum
|
Plural
| Nominativ |
mussaturi
|
mussaturae
|
mussatura
|
| Genitiv |
mussaturorum
|
mussaturarum
|
mussaturorum
|
| Dativ |
mussaturis
|
mussaturis
|
mussaturis
|
| Akkusativ |
mussaturos
|
mussaturas
|
mussatura
|
| Ablativ |
mussaturis
|
mussaturis
|
mussaturis
|
| Vokativ |
mussaturi
|
mussaturae
|
mussatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
mussatum
|
mussatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
musso
|
|
| 2. Person Singular |
mussas
|
|
| 3. Person Singular |
mussat
|
|
| 1. Person Plural |
mussamus
|
|
| 2. Person Plural |
mussatis
|
|
| 3. Person Plural |
mussant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussor
|
|
| 2. Person Singular |
mussaris mussare
|
|
| 3. Person Singular |
mussatur
|
|
| 1. Person Plural |
mussamur
|
|
| 2. Person Plural |
mussamini
|
|
| 3. Person Plural |
mussantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussem
|
|
| 2. Person Singular |
musses
|
|
| 3. Person Singular |
musset
|
|
| 1. Person Plural |
mussemus
|
|
| 2. Person Plural |
mussetis
|
|
| 3. Person Plural |
mussent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
musser
|
|
| 2. Person Singular |
musseris mussere
|
|
| 3. Person Singular |
mussetur
|
|
| 1. Person Plural |
mussemur
|
|
| 2. Person Plural |
mussemini
|
|
| 3. Person Plural |
mussentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussabam
|
|
| 2. Person Singular |
mussabas
|
|
| 3. Person Singular |
mussabat
|
|
| 1. Person Plural |
mussabamus
|
|
| 2. Person Plural |
mussabatis
|
|
| 3. Person Plural |
mussabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussabar
|
|
| 2. Person Singular |
mussabaris mussabare
|
|
| 3. Person Singular |
mussabatur
|
|
| 1. Person Plural |
mussabamur
|
|
| 2. Person Plural |
mussabamini
|
|
| 3. Person Plural |
mussabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussarem
|
|
| 2. Person Singular |
mussares
|
|
| 3. Person Singular |
mussaret
|
|
| 1. Person Plural |
mussaremus
|
|
| 2. Person Plural |
mussaretis
|
|
| 3. Person Plural |
mussarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussarer
|
|
| 2. Person Singular |
mussareris mussarere
|
|
| 3. Person Singular |
mussaretur
|
|
| 1. Person Plural |
mussaremur
|
|
| 2. Person Plural |
mussaremini
|
|
| 3. Person Plural |
mussarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussabo
|
|
| 2. Person Singular |
mussabis
|
|
| 3. Person Singular |
mussabit
|
|
| 1. Person Plural |
mussabimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussabitis
|
|
| 3. Person Plural |
mussabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussabor
|
|
| 2. Person Singular |
mussaberis mussabere
|
|
| 3. Person Singular |
mussabitur
|
|
| 1. Person Plural |
mussabimur
|
|
| 2. Person Plural |
mussabimini
|
|
| 3. Person Plural |
mussabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussavi
|
|
| 2. Person Singular |
mussavisti
|
|
| 3. Person Singular |
mussavit
|
|
| 1. Person Plural |
mussavimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussavistis
|
|
| 3. Person Plural |
mussaverunt mussavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
mussatus es
|
|
| 3. Person Singular |
mussatus est
|
|
| 1. Person Plural |
mussati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
mussati estis
|
|
| 3. Person Plural |
mussati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussaverim
|
|
| 2. Person Singular |
mussaveris
|
|
| 3. Person Singular |
mussaverit
|
|
| 1. Person Plural |
mussaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
mussaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
mussatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
mussatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
mussati simus
|
|
| 2. Person Plural |
mussati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
mussati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussaveram
|
|
| 2. Person Singular |
mussaveras
|
|
| 3. Person Singular |
mussaverat
|
|
| 1. Person Plural |
mussaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
mussaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
mussaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
mussatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
mussatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
mussati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
mussati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
mussati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussavissem
|
|
| 2. Person Singular |
mussavisses
|
|
| 3. Person Singular |
mussavisset
|
|
| 1. Person Plural |
mussavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
mussavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
mussavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
mussatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
mussatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
mussati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
mussati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
mussati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussavero
|
|
| 2. Person Singular |
mussaveris
|
|
| 3. Person Singular |
mussaverit
|
|
| 1. Person Plural |
mussaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
mussaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
mussatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
mussatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
mussati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
mussati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussare
|
|
| Vorzeitigkeit |
mussavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
mussaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussari mussarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
mussatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
mussatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
mussa
|
! |
| 2. Person Plural |
mussate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
mussato
|
| 3. Person Singular |
mussato
|
| 2. Person Plural |
mussatote
|
| 3. Person Plural |
mussanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
mussare
|
das |
| Genitiv |
mussandi
|
des es |
| Dativ |
mussando
|
dem |
| Akkusativ |
mussandum
|
das |
| Ablativ |
mussando
|
durch das |
| Vokativ |
mussande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussandus
|
mussanda
|
mussandum
|
| Genitiv |
mussandi
|
mussandae
|
mussandi
|
| Dativ |
mussando
|
mussandae
|
mussando
|
| Akkusativ |
mussandum
|
mussandam
|
mussandum
|
| Ablativ |
mussando
|
mussanda
|
mussando
|
| Vokativ |
mussande
|
mussanda
|
mussandum
|
Plural
| Nominativ |
mussandi
|
mussandae
|
mussanda
|
| Genitiv |
mussandorum
|
mussandarum
|
mussandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
mussandos
|
mussandas
|
mussanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
mussandi
|
mussandae
|
mussanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussans
|
mussans
|
mussans
|
| Genitiv |
mussantis
|
mussantis
|
mussantis
|
| Dativ |
mussanti
|
mussanti
|
mussanti
|
| Akkusativ |
mussantem
|
mussantem
|
mussans
|
| Ablativ |
mussanti mussante
|
mussanti mussante
|
mussanti mussante
|
| Vokativ |
mussans
|
mussans
|
mussans
|
Plural
| Nominativ |
mussantes
|
mussantes
|
mussantia
|
| Genitiv |
mussantium mussantum
|
mussantium mussantum
|
mussantium mussantum
|
| Dativ |
mussantibus
|
mussantibus
|
mussantibus
|
| Akkusativ |
mussantes
|
mussantes
|
mussantia
|
| Ablativ |
mussantibus
|
mussantibus
|
mussantibus
|
| Vokativ |
mussantes
|
mussantes
|
mussantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussatus
|
mussata
|
mussatum
|
| Genitiv |
mussati
|
mussatae
|
mussati
|
| Dativ |
mussato
|
mussatae
|
mussato
|
| Akkusativ |
mussatum
|
mussatam
|
mussatum
|
| Ablativ |
mussato
|
mussata
|
mussato
|
| Vokativ |
mussate
|
mussata
|
mussatum
|
Plural
| Nominativ |
mussati
|
mussatae
|
mussata
|
| Genitiv |
mussatorum
|
mussatarum
|
mussatorum
|
| Dativ |
mussatis
|
mussatis
|
mussatis
|
| Akkusativ |
mussatos
|
mussatas
|
mussata
|
| Ablativ |
mussatis
|
mussatis
|
mussatis
|
| Vokativ |
mussati
|
mussatae
|
mussata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussaturus
|
mussatura
|
mussaturum
|
| Genitiv |
mussaturi
|
mussaturae
|
mussaturi
|
| Dativ |
mussaturo
|
mussaturae
|
mussaturo
|
| Akkusativ |
mussaturum
|
mussaturam
|
mussaturum
|
| Ablativ |
mussaturo
|
mussatura
|
mussaturo
|
| Vokativ |
mussature
|
mussatura
|
mussaturum
|
Plural
| Nominativ |
mussaturi
|
mussaturae
|
mussatura
|
| Genitiv |
mussaturorum
|
mussaturarum
|
mussaturorum
|
| Dativ |
mussaturis
|
mussaturis
|
mussaturis
|
| Akkusativ |
mussaturos
|
mussaturas
|
mussatura
|
| Ablativ |
mussaturis
|
mussaturis
|
mussaturis
|
| Vokativ |
mussaturi
|
mussaturae
|
mussatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
mussatum
|
mussatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
musso
|
ich summe |
| 2. Person Singular |
mussas
|
du summst |
| 3. Person Singular |
mussat
|
er/sie/es summt |
| 1. Person Plural |
mussamus
|
wir summen |
| 2. Person Plural |
mussatis
|
ihr summt |
| 3. Person Plural |
mussant
|
sie summen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussor
|
ich werde gesummt |
| 2. Person Singular |
mussaris mussare
|
du wirst gesummt |
| 3. Person Singular |
mussatur
|
er/sie/es wird gesummt |
| 1. Person Plural |
mussamur
|
wir werden gesummt |
| 2. Person Plural |
mussamini
|
ihr werdet gesummt |
| 3. Person Plural |
mussantur
|
sie werden gesummt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussem
|
ich summe |
| 2. Person Singular |
musses
|
du summest |
| 3. Person Singular |
musset
|
er/sie/es summe |
| 1. Person Plural |
mussemus
|
wir summen |
| 2. Person Plural |
mussetis
|
ihr summet |
| 3. Person Plural |
mussent
|
sie summen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
musser
|
ich werde gesummt |
| 2. Person Singular |
musseris mussere
|
du werdest gesummt |
| 3. Person Singular |
mussetur
|
er/sie/es werde gesummt |
| 1. Person Plural |
mussemur
|
wir werden gesummt |
| 2. Person Plural |
mussemini
|
ihr werdet gesummt |
| 3. Person Plural |
mussentur
|
sie werden gesummt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussabam
|
ich summte |
| 2. Person Singular |
mussabas
|
du summtest |
| 3. Person Singular |
mussabat
|
er/sie/es summte |
| 1. Person Plural |
mussabamus
|
wir summten |
| 2. Person Plural |
mussabatis
|
ihr summtet |
| 3. Person Plural |
mussabant
|
sie summten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussabar
|
ich wurde gesummt |
| 2. Person Singular |
mussabaris mussabare
|
du wurdest gesummt |
| 3. Person Singular |
mussabatur
|
er/sie/es wurde gesummt |
| 1. Person Plural |
mussabamur
|
wir wurden gesummt |
| 2. Person Plural |
mussabamini
|
ihr wurdet gesummt |
| 3. Person Plural |
mussabantur
|
sie wurden gesummt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussarem
|
ich summte |
| 2. Person Singular |
mussares
|
du summtest |
| 3. Person Singular |
mussaret
|
er/sie/es summte |
| 1. Person Plural |
mussaremus
|
wir summten |
| 2. Person Plural |
mussaretis
|
ihr summtet |
| 3. Person Plural |
mussarent
|
sie summten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussarer
|
ich würde gesummt |
| 2. Person Singular |
mussareris mussarere
|
du würdest gesummt |
| 3. Person Singular |
mussaretur
|
er/sie/es würde gesummt |
| 1. Person Plural |
mussaremur
|
wir würden gesummt |
| 2. Person Plural |
mussaremini
|
ihr würdet gesummt |
| 3. Person Plural |
mussarentur
|
sie würden gesummt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussabo
|
ich werde summen |
| 2. Person Singular |
mussabis
|
du wirst summen |
| 3. Person Singular |
mussabit
|
er/sie/es wird summen |
| 1. Person Plural |
mussabimus
|
wir werden summen |
| 2. Person Plural |
mussabitis
|
ihr werdet summen |
| 3. Person Plural |
mussabunt
|
sie werden summen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussabor
|
ich werde gesummt |
| 2. Person Singular |
mussaberis mussabere
|
du wirst gesummt |
| 3. Person Singular |
mussabitur
|
er/sie/es wird gesummt |
| 1. Person Plural |
mussabimur
|
wir werden gesummt |
| 2. Person Plural |
mussabimini
|
ihr werdet gesummt |
| 3. Person Plural |
mussabuntur
|
sie werden gesummt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussavi
|
ich habe gesummt |
| 2. Person Singular |
mussavisti
|
du hast gesummt |
| 3. Person Singular |
mussavit
|
er/sie/es hat gesummt |
| 1. Person Plural |
mussavimus
|
wir haben gesummt |
| 2. Person Plural |
mussavistis
|
ihr habt gesummt |
| 3. Person Plural |
mussaverunt mussavere
|
sie haben gesummt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus sum
|
ich bin gesummt worden |
| 2. Person Singular |
mussatus es
|
du bist gesummt worden |
| 3. Person Singular |
mussatus est
|
er/sie/es ist gesummt worden |
| 1. Person Plural |
mussati sumus
|
wir sind gesummt worden |
| 2. Person Plural |
mussati estis
|
ihr seid gesummt worden |
| 3. Person Plural |
mussati sunt
|
sie sind gesummt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussaverim
|
ich habe gesummt |
| 2. Person Singular |
mussaveris
|
du habest gesummt |
| 3. Person Singular |
mussaverit
|
er/sie/es habe gesummt |
| 1. Person Plural |
mussaverimus
|
wir haben gesummt |
| 2. Person Plural |
mussaveritis
|
ihr habet gesummt |
| 3. Person Plural |
mussaverint
|
sie haben gesummt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus sim
|
ich sei gesummt worden |
| 2. Person Singular |
mussatus sis
|
du seiest gesummt worden |
| 3. Person Singular |
mussatus sit
|
er/sie/es sei gesummt worden |
| 1. Person Plural |
mussati simus
|
wir seien gesummt worden |
| 2. Person Plural |
mussati sitis
|
ihr seiet gesummt worden |
| 3. Person Plural |
mussati sint
|
sie seien gesummt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussaveram
|
ich hatte gesummt |
| 2. Person Singular |
mussaveras
|
du hattest gesummt |
| 3. Person Singular |
mussaverat
|
er/sie/es hatte gesummt |
| 1. Person Plural |
mussaveramus
|
wir hatten gesummt |
| 2. Person Plural |
mussaveratis
|
ihr hattet gesummt |
| 3. Person Plural |
mussaverant
|
sie hatten gesummt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus eram
|
ich war gesummt worden |
| 2. Person Singular |
mussatus eras
|
du warst gesummt worden |
| 3. Person Singular |
mussatus erat
|
er/sie/es war gesummt worden |
| 1. Person Plural |
mussati eramus
|
wir waren gesummt worden |
| 2. Person Plural |
mussati eratis
|
ihr warst gesummt worden |
| 3. Person Plural |
mussati erant
|
sie waren gesummt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussavissem
|
ich hätte gesummt |
| 2. Person Singular |
mussavisses
|
du hättest gesummt |
| 3. Person Singular |
mussavisset
|
er/sie/es hätte gesummt |
| 1. Person Plural |
mussavissemus
|
wir hätten gesummt |
| 2. Person Plural |
mussavissetis
|
ihr hättet gesummt |
| 3. Person Plural |
mussavissent
|
sie hätten gesummt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus essem
|
ich wäre gesummt worden |
| 2. Person Singular |
mussatus esses
|
du wärest gesummt worden |
| 3. Person Singular |
mussatus esset
|
er/sie/es wäre gesummt worden |
| 1. Person Plural |
mussati essemus
|
wir wären gesummt worden |
| 2. Person Plural |
mussati essetis
|
ihr wäret gesummt worden |
| 3. Person Plural |
mussati essent
|
sie wären gesummt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussavero
|
ich werde gesummt haben |
| 2. Person Singular |
mussaveris
|
du wirst gesummt haben |
| 3. Person Singular |
mussaverit
|
er/sie/es wird gesummt haben |
| 1. Person Plural |
mussaverimus
|
wir werden gesummt haben |
| 2. Person Plural |
mussaveritis
|
ihr werdet gesummt haben |
| 3. Person Plural |
mussaverint
|
sie werden gesummt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus ero
|
ich werde gesummt worden sein |
| 2. Person Singular |
mussatus eris
|
du werdest gesummt worden sein |
| 3. Person Singular |
mussatus erit
|
er/sie/es werde gesummt worden sein |
| 1. Person Plural |
mussati erimus
|
wir werden gesummt worden sein |
| 2. Person Plural |
mussati eritis
|
ihr werdet gesummt worden sein |
| 3. Person Plural |
mussati erunt
|
sie werden gesummt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussare
|
summen |
| Vorzeitigkeit |
mussavisse
|
gesummt haben |
| Nachzeitigkeit |
mussaturum esse
|
summen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussari mussarier
|
gesummt werden |
| Vorzeitigkeit |
mussatum esse
|
gesummt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
mussatum iri
|
künftig gesummt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
mussa
|
summe! |
| 2. Person Plural |
mussate
|
summt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
mussato
|
| 3. Person Singular |
mussato
|
| 2. Person Plural |
mussatote
|
| 3. Person Plural |
mussanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
mussare
|
das Summen |
| Genitiv |
mussandi
|
des Summens |
| Dativ |
mussando
|
dem Summen |
| Akkusativ |
mussandum
|
das Summen |
| Ablativ |
mussando
|
durch das Summen |
| Vokativ |
mussande
|
Summen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussandus
|
mussanda
|
mussandum
|
| Genitiv |
mussandi
|
mussandae
|
mussandi
|
| Dativ |
mussando
|
mussandae
|
mussando
|
| Akkusativ |
mussandum
|
mussandam
|
mussandum
|
| Ablativ |
mussando
|
mussanda
|
mussando
|
| Vokativ |
mussande
|
mussanda
|
mussandum
|
Plural
| Nominativ |
mussandi
|
mussandae
|
mussanda
|
| Genitiv |
mussandorum
|
mussandarum
|
mussandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
mussandos
|
mussandas
|
mussanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
mussandi
|
mussandae
|
mussanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussans
|
mussans
|
mussans
|
| Genitiv |
mussantis
|
mussantis
|
mussantis
|
| Dativ |
mussanti
|
mussanti
|
mussanti
|
| Akkusativ |
mussantem
|
mussantem
|
mussans
|
| Ablativ |
mussanti mussante
|
mussanti mussante
|
mussanti mussante
|
| Vokativ |
mussans
|
mussans
|
mussans
|
Plural
| Nominativ |
mussantes
|
mussantes
|
mussantia
|
| Genitiv |
mussantium mussantum
|
mussantium mussantum
|
mussantium mussantum
|
| Dativ |
mussantibus
|
mussantibus
|
mussantibus
|
| Akkusativ |
mussantes
|
mussantes
|
mussantia
|
| Ablativ |
mussantibus
|
mussantibus
|
mussantibus
|
| Vokativ |
mussantes
|
mussantes
|
mussantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussatus
|
mussata
|
mussatum
|
| Genitiv |
mussati
|
mussatae
|
mussati
|
| Dativ |
mussato
|
mussatae
|
mussato
|
| Akkusativ |
mussatum
|
mussatam
|
mussatum
|
| Ablativ |
mussato
|
mussata
|
mussato
|
| Vokativ |
mussate
|
mussata
|
mussatum
|
Plural
| Nominativ |
mussati
|
mussatae
|
mussata
|
| Genitiv |
mussatorum
|
mussatarum
|
mussatorum
|
| Dativ |
mussatis
|
mussatis
|
mussatis
|
| Akkusativ |
mussatos
|
mussatas
|
mussata
|
| Ablativ |
mussatis
|
mussatis
|
mussatis
|
| Vokativ |
mussati
|
mussatae
|
mussata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussaturus
|
mussatura
|
mussaturum
|
| Genitiv |
mussaturi
|
mussaturae
|
mussaturi
|
| Dativ |
mussaturo
|
mussaturae
|
mussaturo
|
| Akkusativ |
mussaturum
|
mussaturam
|
mussaturum
|
| Ablativ |
mussaturo
|
mussatura
|
mussaturo
|
| Vokativ |
mussature
|
mussatura
|
mussaturum
|
Plural
| Nominativ |
mussaturi
|
mussaturae
|
mussatura
|
| Genitiv |
mussaturorum
|
mussaturarum
|
mussaturorum
|
| Dativ |
mussaturis
|
mussaturis
|
mussaturis
|
| Akkusativ |
mussaturos
|
mussaturas
|
mussatura
|
| Ablativ |
mussaturis
|
mussaturis
|
mussaturis
|
| Vokativ |
mussaturi
|
mussaturae
|
mussatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
mussatum
|
mussatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
musso
|
ich verschweige |
| 2. Person Singular |
mussas
|
du verschweigst |
| 3. Person Singular |
mussat
|
er/sie/es verschweigt |
| 1. Person Plural |
mussamus
|
wir verschweigen |
| 2. Person Plural |
mussatis
|
ihr verschweigt |
| 3. Person Plural |
mussant
|
sie verschweigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussor
|
ich werde verschwiegen |
| 2. Person Singular |
mussaris mussare
|
du wirst verschwiegen |
| 3. Person Singular |
mussatur
|
er/sie/es wird verschwiegen |
| 1. Person Plural |
mussamur
|
wir werden verschwiegen |
| 2. Person Plural |
mussamini
|
ihr werdet verschwiegen |
| 3. Person Plural |
mussantur
|
sie werden verschwiegen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussem
|
ich verschweige |
| 2. Person Singular |
musses
|
du verschweigest |
| 3. Person Singular |
musset
|
er/sie/es verschweige |
| 1. Person Plural |
mussemus
|
wir verschweigen |
| 2. Person Plural |
mussetis
|
ihr verschweiget |
| 3. Person Plural |
mussent
|
sie verschweigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
musser
|
ich werde verschwiegen |
| 2. Person Singular |
musseris mussere
|
du werdest verschwiegen |
| 3. Person Singular |
mussetur
|
er/sie/es werde verschwiegen |
| 1. Person Plural |
mussemur
|
wir werden verschwiegen |
| 2. Person Plural |
mussemini
|
ihr werdet verschwiegen |
| 3. Person Plural |
mussentur
|
sie werden verschwiegen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussabam
|
ich verschwieg |
| 2. Person Singular |
mussabas
|
du verschwiegst |
| 3. Person Singular |
mussabat
|
er/sie/es verschwieg |
| 1. Person Plural |
mussabamus
|
wir verschwiegen |
| 2. Person Plural |
mussabatis
|
ihr verschwiegt |
| 3. Person Plural |
mussabant
|
sie verschwiegen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussabar
|
ich wurde verschwiegen |
| 2. Person Singular |
mussabaris mussabare
|
du wurdest verschwiegen |
| 3. Person Singular |
mussabatur
|
er/sie/es wurde verschwiegen |
| 1. Person Plural |
mussabamur
|
wir wurden verschwiegen |
| 2. Person Plural |
mussabamini
|
ihr wurdet verschwiegen |
| 3. Person Plural |
mussabantur
|
sie wurden verschwiegen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussarem
|
ich verschwiege |
| 2. Person Singular |
mussares
|
du verschwiegest |
| 3. Person Singular |
mussaret
|
er/sie/es verschwiege |
| 1. Person Plural |
mussaremus
|
wir verschwiegen |
| 2. Person Plural |
mussaretis
|
ihr verschwieget |
| 3. Person Plural |
mussarent
|
sie verschwiegen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussarer
|
ich würde verschwiegen |
| 2. Person Singular |
mussareris mussarere
|
du würdest verschwiegen |
| 3. Person Singular |
mussaretur
|
er/sie/es würde verschwiegen |
| 1. Person Plural |
mussaremur
|
wir würden verschwiegen |
| 2. Person Plural |
mussaremini
|
ihr würdet verschwiegen |
| 3. Person Plural |
mussarentur
|
sie würden verschwiegen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussabo
|
ich werde verschweigen |
| 2. Person Singular |
mussabis
|
du wirst verschweigen |
| 3. Person Singular |
mussabit
|
er/sie/es wird verschweigen |
| 1. Person Plural |
mussabimus
|
wir werden verschweigen |
| 2. Person Plural |
mussabitis
|
ihr werdet verschweigen |
| 3. Person Plural |
mussabunt
|
sie werden verschweigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussabor
|
ich werde verschwiegen |
| 2. Person Singular |
mussaberis mussabere
|
du wirst verschwiegen |
| 3. Person Singular |
mussabitur
|
er/sie/es wird verschwiegen |
| 1. Person Plural |
mussabimur
|
wir werden verschwiegen |
| 2. Person Plural |
mussabimini
|
ihr werdet verschwiegen |
| 3. Person Plural |
mussabuntur
|
sie werden verschwiegen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussavi
|
ich habe verschwiegen |
| 2. Person Singular |
mussavisti
|
du hast verschwiegen |
| 3. Person Singular |
mussavit
|
er/sie/es hat verschwiegen |
| 1. Person Plural |
mussavimus
|
wir haben verschwiegen |
| 2. Person Plural |
mussavistis
|
ihr habt verschwiegen |
| 3. Person Plural |
mussaverunt mussavere
|
sie haben verschwiegen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus sum
|
ich bin verschwiegen worden |
| 2. Person Singular |
mussatus es
|
du bist verschwiegen worden |
| 3. Person Singular |
mussatus est
|
er/sie/es ist verschwiegen worden |
| 1. Person Plural |
mussati sumus
|
wir sind verschwiegen worden |
| 2. Person Plural |
mussati estis
|
ihr seid verschwiegen worden |
| 3. Person Plural |
mussati sunt
|
sie sind verschwiegen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussaverim
|
ich habe verschwiegen |
| 2. Person Singular |
mussaveris
|
du habest verschwiegen |
| 3. Person Singular |
mussaverit
|
er/sie/es habe verschwiegen |
| 1. Person Plural |
mussaverimus
|
wir haben verschwiegen |
| 2. Person Plural |
mussaveritis
|
ihr habet verschwiegen |
| 3. Person Plural |
mussaverint
|
sie haben verschwiegen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus sim
|
ich sei verschwiegen worden |
| 2. Person Singular |
mussatus sis
|
du seiest verschwiegen worden |
| 3. Person Singular |
mussatus sit
|
er/sie/es sei verschwiegen worden |
| 1. Person Plural |
mussati simus
|
wir seien verschwiegen worden |
| 2. Person Plural |
mussati sitis
|
ihr seiet verschwiegen worden |
| 3. Person Plural |
mussati sint
|
sie seien verschwiegen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussaveram
|
ich hatte verschwiegen |
| 2. Person Singular |
mussaveras
|
du hattest verschwiegen |
| 3. Person Singular |
mussaverat
|
er/sie/es hatte verschwiegen |
| 1. Person Plural |
mussaveramus
|
wir hatten verschwiegen |
| 2. Person Plural |
mussaveratis
|
ihr hattet verschwiegen |
| 3. Person Plural |
mussaverant
|
sie hatten verschwiegen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus eram
|
ich war verschwiegen worden |
| 2. Person Singular |
mussatus eras
|
du warst verschwiegen worden |
| 3. Person Singular |
mussatus erat
|
er/sie/es war verschwiegen worden |
| 1. Person Plural |
mussati eramus
|
wir waren verschwiegen worden |
| 2. Person Plural |
mussati eratis
|
ihr warst verschwiegen worden |
| 3. Person Plural |
mussati erant
|
sie waren verschwiegen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussavissem
|
ich hätte verschwiegen |
| 2. Person Singular |
mussavisses
|
du hättest verschwiegen |
| 3. Person Singular |
mussavisset
|
er/sie/es hätte verschwiegen |
| 1. Person Plural |
mussavissemus
|
wir hätten verschwiegen |
| 2. Person Plural |
mussavissetis
|
ihr hättet verschwiegen |
| 3. Person Plural |
mussavissent
|
sie hätten verschwiegen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus essem
|
ich wäre verschwiegen worden |
| 2. Person Singular |
mussatus esses
|
du wärest verschwiegen worden |
| 3. Person Singular |
mussatus esset
|
er/sie/es wäre verschwiegen worden |
| 1. Person Plural |
mussati essemus
|
wir wären verschwiegen worden |
| 2. Person Plural |
mussati essetis
|
ihr wäret verschwiegen worden |
| 3. Person Plural |
mussati essent
|
sie wären verschwiegen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussavero
|
ich werde verschwiegen haben |
| 2. Person Singular |
mussaveris
|
du wirst verschwiegen haben |
| 3. Person Singular |
mussaverit
|
er/sie/es wird verschwiegen haben |
| 1. Person Plural |
mussaverimus
|
wir werden verschwiegen haben |
| 2. Person Plural |
mussaveritis
|
ihr werdet verschwiegen haben |
| 3. Person Plural |
mussaverint
|
sie werden verschwiegen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussatus ero
|
ich werde verschwiegen worden sein |
| 2. Person Singular |
mussatus eris
|
du werdest verschwiegen worden sein |
| 3. Person Singular |
mussatus erit
|
er/sie/es werde verschwiegen worden sein |
| 1. Person Plural |
mussati erimus
|
wir werden verschwiegen worden sein |
| 2. Person Plural |
mussati eritis
|
ihr werdet verschwiegen worden sein |
| 3. Person Plural |
mussati erunt
|
sie werden verschwiegen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussare
|
verschweigen |
| Vorzeitigkeit |
mussavisse
|
verschwiegen haben |
| Nachzeitigkeit |
mussaturum esse
|
verschweigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussari mussarier
|
verschwiegen werden |
| Vorzeitigkeit |
mussatum esse
|
verschwiegen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
mussatum iri
|
künftig verschwiegen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
mussa
|
verschweige; verschweig! |
| 2. Person Plural |
mussate
|
verschweigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
mussato
|
| 3. Person Singular |
mussato
|
| 2. Person Plural |
mussatote
|
| 3. Person Plural |
mussanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
mussare
|
das Verschweigen |
| Genitiv |
mussandi
|
des Verschweigens |
| Dativ |
mussando
|
dem Verschweigen |
| Akkusativ |
mussandum
|
das Verschweigen |
| Ablativ |
mussando
|
durch das Verschweigen |
| Vokativ |
mussande
|
Verschweigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussandus
|
mussanda
|
mussandum
|
| Genitiv |
mussandi
|
mussandae
|
mussandi
|
| Dativ |
mussando
|
mussandae
|
mussando
|
| Akkusativ |
mussandum
|
mussandam
|
mussandum
|
| Ablativ |
mussando
|
mussanda
|
mussando
|
| Vokativ |
mussande
|
mussanda
|
mussandum
|
Plural
| Nominativ |
mussandi
|
mussandae
|
mussanda
|
| Genitiv |
mussandorum
|
mussandarum
|
mussandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
mussandos
|
mussandas
|
mussanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
mussandi
|
mussandae
|
mussanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussans
|
mussans
|
mussans
|
| Genitiv |
mussantis
|
mussantis
|
mussantis
|
| Dativ |
mussanti
|
mussanti
|
mussanti
|
| Akkusativ |
mussantem
|
mussantem
|
mussans
|
| Ablativ |
mussanti mussante
|
mussanti mussante
|
mussanti mussante
|
| Vokativ |
mussans
|
mussans
|
mussans
|
Plural
| Nominativ |
mussantes
|
mussantes
|
mussantia
|
| Genitiv |
mussantium mussantum
|
mussantium mussantum
|
mussantium mussantum
|
| Dativ |
mussantibus
|
mussantibus
|
mussantibus
|
| Akkusativ |
mussantes
|
mussantes
|
mussantia
|
| Ablativ |
mussantibus
|
mussantibus
|
mussantibus
|
| Vokativ |
mussantes
|
mussantes
|
mussantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussatus
|
mussata
|
mussatum
|
| Genitiv |
mussati
|
mussatae
|
mussati
|
| Dativ |
mussato
|
mussatae
|
mussato
|
| Akkusativ |
mussatum
|
mussatam
|
mussatum
|
| Ablativ |
mussato
|
mussata
|
mussato
|
| Vokativ |
mussate
|
mussata
|
mussatum
|
Plural
| Nominativ |
mussati
|
mussatae
|
mussata
|
| Genitiv |
mussatorum
|
mussatarum
|
mussatorum
|
| Dativ |
mussatis
|
mussatis
|
mussatis
|
| Akkusativ |
mussatos
|
mussatas
|
mussata
|
| Ablativ |
mussatis
|
mussatis
|
mussatis
|
| Vokativ |
mussati
|
mussatae
|
mussata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussaturus
|
mussatura
|
mussaturum
|
| Genitiv |
mussaturi
|
mussaturae
|
mussaturi
|
| Dativ |
mussaturo
|
mussaturae
|
mussaturo
|
| Akkusativ |
mussaturum
|
mussaturam
|
mussaturum
|
| Ablativ |
mussaturo
|
mussatura
|
mussaturo
|
| Vokativ |
mussature
|
mussatura
|
mussaturum
|
Plural
| Nominativ |
mussaturi
|
mussaturae
|
mussatura
|
| Genitiv |
mussaturorum
|
mussaturarum
|
mussaturorum
|
| Dativ |
mussaturis
|
mussaturis
|
mussaturis
|
| Akkusativ |
mussaturos
|
mussaturas
|
mussatura
|
| Ablativ |
mussaturis
|
mussaturis
|
mussaturis
|
| Vokativ |
mussaturi
|
mussaturae
|
mussatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
mussatum
|
mussatu
|