Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussito
|
ich flüstere; flüstre |
| 2. Person Singular |
mussitas
|
du flüsterst |
| 3. Person Singular |
mussitat
|
er/sie/es flüstert |
| 1. Person Plural |
mussitamus
|
wir flüstern |
| 2. Person Plural |
mussitatis
|
ihr flüstert |
| 3. Person Plural |
mussitant
|
sie flüstern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitor
|
ich werde geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussitaris mussitare
|
du wirst geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussitatur
|
er/sie/es wird geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussitamur
|
wir werden geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussitamini
|
ihr werdet geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussitantur
|
sie werden geflüstert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitem
|
ich flüstere; flüstre |
| 2. Person Singular |
mussites
|
du flüsterest; flüstrest |
| 3. Person Singular |
mussitet
|
er/sie/es flüstere; flüstre |
| 1. Person Plural |
mussitemus
|
wir flüsteren |
| 2. Person Plural |
mussitetis
|
ihr flüsteret |
| 3. Person Plural |
mussitent
|
sie flüsteren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussiter
|
ich werde geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussiteris mussitere
|
du werdest geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussitetur
|
er/sie/es werde geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussitemur
|
wir werden geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussitemini
|
ihr werdet geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussitentur
|
sie werden geflüstert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabam
|
ich flüsterte |
| 2. Person Singular |
mussitabas
|
du flüstertest |
| 3. Person Singular |
mussitabat
|
er/sie/es flüsterte |
| 1. Person Plural |
mussitabamus
|
wir flüsterten |
| 2. Person Plural |
mussitabatis
|
ihr flüstertet |
| 3. Person Plural |
mussitabant
|
sie flüsterten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabar
|
ich wurde geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussitabaris mussitabare
|
du wurdest geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussitabatur
|
er/sie/es wurde geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussitabamur
|
wir wurden geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussitabamini
|
ihr wurdet geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussitabantur
|
sie wurden geflüstert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitarem
|
ich flüsterte |
| 2. Person Singular |
mussitares
|
du flüstertest |
| 3. Person Singular |
mussitaret
|
er/sie/es flüsterte |
| 1. Person Plural |
mussitaremus
|
wir flüsterten |
| 2. Person Plural |
mussitaretis
|
ihr flüstertet |
| 3. Person Plural |
mussitarent
|
sie flüsterten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitarer
|
ich würde geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussitareris mussitarere
|
du würdest geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussitaretur
|
er/sie/es würde geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussitaremur
|
wir würden geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussitaremini
|
ihr würdet geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussitarentur
|
sie würden geflüstert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabo
|
ich werde flüstern |
| 2. Person Singular |
mussitabis
|
du wirst flüstern |
| 3. Person Singular |
mussitabit
|
er/sie/es wird flüstern |
| 1. Person Plural |
mussitabimus
|
wir werden flüstern |
| 2. Person Plural |
mussitabitis
|
ihr werdet flüstern |
| 3. Person Plural |
mussitabunt
|
sie werden flüstern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabor
|
ich werde geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussitaberis mussitabere
|
du wirst geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussitabitur
|
er/sie/es wird geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussitabimur
|
wir werden geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussitabimini
|
ihr werdet geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussitabuntur
|
sie werden geflüstert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitavi
|
ich habe geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussitavisti
|
du hast geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussitavit
|
er/sie/es hat geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussitavimus
|
wir haben geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussitavistis
|
ihr habt geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussitaverunt mussitavere
|
sie haben geflüstert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus sum
|
ich bin geflüstert worden |
| 2. Person Singular |
mussitatus es
|
du bist geflüstert worden |
| 3. Person Singular |
mussitatus est
|
er/sie/es ist geflüstert worden |
| 1. Person Plural |
mussitati sumus
|
wir sind geflüstert worden |
| 2. Person Plural |
mussitati estis
|
ihr seid geflüstert worden |
| 3. Person Plural |
mussitati sunt
|
sie sind geflüstert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitaverim
|
ich habe geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussitaveris
|
du habest geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussitaverit
|
er/sie/es habe geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussitaverimus
|
wir haben geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussitaveritis
|
ihr habet geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussitaverint
|
sie haben geflüstert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus sim
|
ich sei geflüstert worden |
| 2. Person Singular |
mussitatus sis
|
du seiest geflüstert worden |
| 3. Person Singular |
mussitatus sit
|
er/sie/es sei geflüstert worden |
| 1. Person Plural |
mussitati simus
|
wir seien geflüstert worden |
| 2. Person Plural |
mussitati sitis
|
ihr seiet geflüstert worden |
| 3. Person Plural |
mussitati sint
|
sie seien geflüstert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitaveram
|
ich hatte geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussitaveras
|
du hattest geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussitaverat
|
er/sie/es hatte geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussitaveramus
|
wir hatten geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussitaveratis
|
ihr hattet geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussitaverant
|
sie hatten geflüstert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus eram
|
ich war geflüstert worden |
| 2. Person Singular |
mussitatus eras
|
du warst geflüstert worden |
| 3. Person Singular |
mussitatus erat
|
er/sie/es war geflüstert worden |
| 1. Person Plural |
mussitati eramus
|
wir waren geflüstert worden |
| 2. Person Plural |
mussitati eratis
|
ihr warst geflüstert worden |
| 3. Person Plural |
mussitati erant
|
sie waren geflüstert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitavissem
|
ich hätte geflüstert |
| 2. Person Singular |
mussitavisses
|
du hättest geflüstert |
| 3. Person Singular |
mussitavisset
|
er/sie/es hätte geflüstert |
| 1. Person Plural |
mussitavissemus
|
wir hätten geflüstert |
| 2. Person Plural |
mussitavissetis
|
ihr hättet geflüstert |
| 3. Person Plural |
mussitavissent
|
sie hätten geflüstert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus essem
|
ich wäre geflüstert worden |
| 2. Person Singular |
mussitatus esses
|
du wärest geflüstert worden |
| 3. Person Singular |
mussitatus esset
|
er/sie/es wäre geflüstert worden |
| 1. Person Plural |
mussitati essemus
|
wir wären geflüstert worden |
| 2. Person Plural |
mussitati essetis
|
ihr wäret geflüstert worden |
| 3. Person Plural |
mussitati essent
|
sie wären geflüstert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitavero
|
ich werde geflüstert haben |
| 2. Person Singular |
mussitaveris
|
du wirst geflüstert haben |
| 3. Person Singular |
mussitaverit
|
er/sie/es wird geflüstert haben |
| 1. Person Plural |
mussitaverimus
|
wir werden geflüstert haben |
| 2. Person Plural |
mussitaveritis
|
ihr werdet geflüstert haben |
| 3. Person Plural |
mussitaverint
|
sie werden geflüstert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus ero
|
ich werde geflüstert worden sein |
| 2. Person Singular |
mussitatus eris
|
du werdest geflüstert worden sein |
| 3. Person Singular |
mussitatus erit
|
er/sie/es werde geflüstert worden sein |
| 1. Person Plural |
mussitati erimus
|
wir werden geflüstert worden sein |
| 2. Person Plural |
mussitati eritis
|
ihr werdet geflüstert worden sein |
| 3. Person Plural |
mussitati erunt
|
sie werden geflüstert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussitare
|
flüstern |
| Vorzeitigkeit |
mussitavisse
|
geflüstert haben |
| Nachzeitigkeit |
mussitaturum esse
|
flüstern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussitari mussitarier
|
geflüstert werden |
| Vorzeitigkeit |
mussitatum esse
|
geflüstert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
mussitatum iri
|
künftig geflüstert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
mussita
|
flüstere; flüstre! |
| 2. Person Plural |
mussitate
|
flüstert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
mussitato
|
| 3. Person Singular |
mussitato
|
| 2. Person Plural |
mussitatote
|
| 3. Person Plural |
mussitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
mussitare
|
das Flüstern |
| Genitiv |
mussitandi
|
des Flüsternes |
| Dativ |
mussitando
|
dem Flüstern |
| Akkusativ |
mussitandum
|
das Flüstern |
| Ablativ |
mussitando
|
durch das Flüstern |
| Vokativ |
mussitande
|
Flüstern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitandus
|
mussitanda
|
mussitandum
|
| Genitiv |
mussitandi
|
mussitandae
|
mussitandi
|
| Dativ |
mussitando
|
mussitandae
|
mussitando
|
| Akkusativ |
mussitandum
|
mussitandam
|
mussitandum
|
| Ablativ |
mussitando
|
mussitanda
|
mussitando
|
| Vokativ |
mussitande
|
mussitanda
|
mussitandum
|
Plural
| Nominativ |
mussitandi
|
mussitandae
|
mussitanda
|
| Genitiv |
mussitandorum
|
mussitandarum
|
mussitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
mussitandos
|
mussitandas
|
mussitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
mussitandi
|
mussitandae
|
mussitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitans
|
mussitans
|
mussitans
|
| Genitiv |
mussitantis
|
mussitantis
|
mussitantis
|
| Dativ |
mussitanti
|
mussitanti
|
mussitanti
|
| Akkusativ |
mussitantem
|
mussitantem
|
mussitans
|
| Ablativ |
mussitanti mussitante
|
mussitanti mussitante
|
mussitanti mussitante
|
| Vokativ |
mussitans
|
mussitans
|
mussitans
|
Plural
| Nominativ |
mussitantes
|
mussitantes
|
mussitantia
|
| Genitiv |
mussitantium mussitantum
|
mussitantium mussitantum
|
mussitantium mussitantum
|
| Dativ |
mussitantibus
|
mussitantibus
|
mussitantibus
|
| Akkusativ |
mussitantes
|
mussitantes
|
mussitantia
|
| Ablativ |
mussitantibus
|
mussitantibus
|
mussitantibus
|
| Vokativ |
mussitantes
|
mussitantes
|
mussitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitatus
|
mussitata
|
mussitatum
|
| Genitiv |
mussitati
|
mussitatae
|
mussitati
|
| Dativ |
mussitato
|
mussitatae
|
mussitato
|
| Akkusativ |
mussitatum
|
mussitatam
|
mussitatum
|
| Ablativ |
mussitato
|
mussitata
|
mussitato
|
| Vokativ |
mussitate
|
mussitata
|
mussitatum
|
Plural
| Nominativ |
mussitati
|
mussitatae
|
mussitata
|
| Genitiv |
mussitatorum
|
mussitatarum
|
mussitatorum
|
| Dativ |
mussitatis
|
mussitatis
|
mussitatis
|
| Akkusativ |
mussitatos
|
mussitatas
|
mussitata
|
| Ablativ |
mussitatis
|
mussitatis
|
mussitatis
|
| Vokativ |
mussitati
|
mussitatae
|
mussitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitaturus
|
mussitatura
|
mussitaturum
|
| Genitiv |
mussitaturi
|
mussitaturae
|
mussitaturi
|
| Dativ |
mussitaturo
|
mussitaturae
|
mussitaturo
|
| Akkusativ |
mussitaturum
|
mussitaturam
|
mussitaturum
|
| Ablativ |
mussitaturo
|
mussitatura
|
mussitaturo
|
| Vokativ |
mussitature
|
mussitatura
|
mussitaturum
|
Plural
| Nominativ |
mussitaturi
|
mussitaturae
|
mussitatura
|
| Genitiv |
mussitaturorum
|
mussitaturarum
|
mussitaturorum
|
| Dativ |
mussitaturis
|
mussitaturis
|
mussitaturis
|
| Akkusativ |
mussitaturos
|
mussitaturas
|
mussitatura
|
| Ablativ |
mussitaturis
|
mussitaturis
|
mussitaturis
|
| Vokativ |
mussitaturi
|
mussitaturae
|
mussitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
mussitatum
|
mussitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussito
|
|
| 2. Person Singular |
mussitas
|
|
| 3. Person Singular |
mussitat
|
|
| 1. Person Plural |
mussitamus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitatis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitor
|
|
| 2. Person Singular |
mussitaris mussitare
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatur
|
|
| 1. Person Plural |
mussitamur
|
|
| 2. Person Plural |
mussitamini
|
|
| 3. Person Plural |
mussitantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitem
|
|
| 2. Person Singular |
mussites
|
|
| 3. Person Singular |
mussitet
|
|
| 1. Person Plural |
mussitemus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitetis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussiter
|
|
| 2. Person Singular |
mussiteris mussitere
|
|
| 3. Person Singular |
mussitetur
|
|
| 1. Person Plural |
mussitemur
|
|
| 2. Person Plural |
mussitemini
|
|
| 3. Person Plural |
mussitentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabam
|
|
| 2. Person Singular |
mussitabas
|
|
| 3. Person Singular |
mussitabat
|
|
| 1. Person Plural |
mussitabamus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitabatis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabar
|
|
| 2. Person Singular |
mussitabaris mussitabare
|
|
| 3. Person Singular |
mussitabatur
|
|
| 1. Person Plural |
mussitabamur
|
|
| 2. Person Plural |
mussitabamini
|
|
| 3. Person Plural |
mussitabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitarem
|
|
| 2. Person Singular |
mussitares
|
|
| 3. Person Singular |
mussitaret
|
|
| 1. Person Plural |
mussitaremus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitaretis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitarer
|
|
| 2. Person Singular |
mussitareris mussitarere
|
|
| 3. Person Singular |
mussitaretur
|
|
| 1. Person Plural |
mussitaremur
|
|
| 2. Person Plural |
mussitaremini
|
|
| 3. Person Plural |
mussitarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabo
|
|
| 2. Person Singular |
mussitabis
|
|
| 3. Person Singular |
mussitabit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitabimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitabitis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabor
|
|
| 2. Person Singular |
mussitaberis mussitabere
|
|
| 3. Person Singular |
mussitabitur
|
|
| 1. Person Plural |
mussitabimur
|
|
| 2. Person Plural |
mussitabimini
|
|
| 3. Person Plural |
mussitabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitavi
|
|
| 2. Person Singular |
mussitavisti
|
|
| 3. Person Singular |
mussitavit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitavimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitavistis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitaverunt mussitavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
mussitatus es
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatus est
|
|
| 1. Person Plural |
mussitati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitati estis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitaverim
|
|
| 2. Person Singular |
mussitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
mussitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
mussitatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitati simus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitaveram
|
|
| 2. Person Singular |
mussitaveras
|
|
| 3. Person Singular |
mussitaverat
|
|
| 1. Person Plural |
mussitaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
mussitatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
mussitati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitavissem
|
|
| 2. Person Singular |
mussitavisses
|
|
| 3. Person Singular |
mussitavisset
|
|
| 1. Person Plural |
mussitavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
mussitatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
mussitati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitavero
|
|
| 2. Person Singular |
mussitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
mussitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
mussitatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussitare
|
|
| Vorzeitigkeit |
mussitavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
mussitaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussitari mussitarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
mussitatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
mussitatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
mussita
|
! |
| 2. Person Plural |
mussitate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
mussitato
|
| 3. Person Singular |
mussitato
|
| 2. Person Plural |
mussitatote
|
| 3. Person Plural |
mussitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
mussitare
|
das |
| Genitiv |
mussitandi
|
des es |
| Dativ |
mussitando
|
dem |
| Akkusativ |
mussitandum
|
das |
| Ablativ |
mussitando
|
durch das |
| Vokativ |
mussitande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitandus
|
mussitanda
|
mussitandum
|
| Genitiv |
mussitandi
|
mussitandae
|
mussitandi
|
| Dativ |
mussitando
|
mussitandae
|
mussitando
|
| Akkusativ |
mussitandum
|
mussitandam
|
mussitandum
|
| Ablativ |
mussitando
|
mussitanda
|
mussitando
|
| Vokativ |
mussitande
|
mussitanda
|
mussitandum
|
Plural
| Nominativ |
mussitandi
|
mussitandae
|
mussitanda
|
| Genitiv |
mussitandorum
|
mussitandarum
|
mussitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
mussitandos
|
mussitandas
|
mussitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
mussitandi
|
mussitandae
|
mussitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitans
|
mussitans
|
mussitans
|
| Genitiv |
mussitantis
|
mussitantis
|
mussitantis
|
| Dativ |
mussitanti
|
mussitanti
|
mussitanti
|
| Akkusativ |
mussitantem
|
mussitantem
|
mussitans
|
| Ablativ |
mussitanti mussitante
|
mussitanti mussitante
|
mussitanti mussitante
|
| Vokativ |
mussitans
|
mussitans
|
mussitans
|
Plural
| Nominativ |
mussitantes
|
mussitantes
|
mussitantia
|
| Genitiv |
mussitantium mussitantum
|
mussitantium mussitantum
|
mussitantium mussitantum
|
| Dativ |
mussitantibus
|
mussitantibus
|
mussitantibus
|
| Akkusativ |
mussitantes
|
mussitantes
|
mussitantia
|
| Ablativ |
mussitantibus
|
mussitantibus
|
mussitantibus
|
| Vokativ |
mussitantes
|
mussitantes
|
mussitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitatus
|
mussitata
|
mussitatum
|
| Genitiv |
mussitati
|
mussitatae
|
mussitati
|
| Dativ |
mussitato
|
mussitatae
|
mussitato
|
| Akkusativ |
mussitatum
|
mussitatam
|
mussitatum
|
| Ablativ |
mussitato
|
mussitata
|
mussitato
|
| Vokativ |
mussitate
|
mussitata
|
mussitatum
|
Plural
| Nominativ |
mussitati
|
mussitatae
|
mussitata
|
| Genitiv |
mussitatorum
|
mussitatarum
|
mussitatorum
|
| Dativ |
mussitatis
|
mussitatis
|
mussitatis
|
| Akkusativ |
mussitatos
|
mussitatas
|
mussitata
|
| Ablativ |
mussitatis
|
mussitatis
|
mussitatis
|
| Vokativ |
mussitati
|
mussitatae
|
mussitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitaturus
|
mussitatura
|
mussitaturum
|
| Genitiv |
mussitaturi
|
mussitaturae
|
mussitaturi
|
| Dativ |
mussitaturo
|
mussitaturae
|
mussitaturo
|
| Akkusativ |
mussitaturum
|
mussitaturam
|
mussitaturum
|
| Ablativ |
mussitaturo
|
mussitatura
|
mussitaturo
|
| Vokativ |
mussitature
|
mussitatura
|
mussitaturum
|
Plural
| Nominativ |
mussitaturi
|
mussitaturae
|
mussitatura
|
| Genitiv |
mussitaturorum
|
mussitaturarum
|
mussitaturorum
|
| Dativ |
mussitaturis
|
mussitaturis
|
mussitaturis
|
| Akkusativ |
mussitaturos
|
mussitaturas
|
mussitatura
|
| Ablativ |
mussitaturis
|
mussitaturis
|
mussitaturis
|
| Vokativ |
mussitaturi
|
mussitaturae
|
mussitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
mussitatum
|
mussitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussito
|
ich murmle |
| 2. Person Singular |
mussitas
|
du murmelst |
| 3. Person Singular |
mussitat
|
er/sie/es murmelt |
| 1. Person Plural |
mussitamus
|
wir murmeln |
| 2. Person Plural |
mussitatis
|
ihr murmelt |
| 3. Person Plural |
mussitant
|
sie murmeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitor
|
ich werde gemurmelt |
| 2. Person Singular |
mussitaris mussitare
|
du wirst gemurmelt |
| 3. Person Singular |
mussitatur
|
er/sie/es wird gemurmelt |
| 1. Person Plural |
mussitamur
|
wir werden gemurmelt |
| 2. Person Plural |
mussitamini
|
ihr werdet gemurmelt |
| 3. Person Plural |
mussitantur
|
sie werden gemurmelt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitem
|
ich murmle |
| 2. Person Singular |
mussites
|
du murmlest |
| 3. Person Singular |
mussitet
|
er/sie/es murmle |
| 1. Person Plural |
mussitemus
|
wir murmlen |
| 2. Person Plural |
mussitetis
|
ihr murmlet |
| 3. Person Plural |
mussitent
|
sie murmlen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussiter
|
ich werde gemurmelt |
| 2. Person Singular |
mussiteris mussitere
|
du werdest gemurmelt |
| 3. Person Singular |
mussitetur
|
er/sie/es werde gemurmelt |
| 1. Person Plural |
mussitemur
|
wir werden gemurmelt |
| 2. Person Plural |
mussitemini
|
ihr werdet gemurmelt |
| 3. Person Plural |
mussitentur
|
sie werden gemurmelt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabam
|
ich murmelte |
| 2. Person Singular |
mussitabas
|
du murmeltest |
| 3. Person Singular |
mussitabat
|
er/sie/es murmelte |
| 1. Person Plural |
mussitabamus
|
wir murmelten |
| 2. Person Plural |
mussitabatis
|
ihr murmeltet |
| 3. Person Plural |
mussitabant
|
sie murmelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabar
|
ich wurde gemurmelt |
| 2. Person Singular |
mussitabaris mussitabare
|
du wurdest gemurmelt |
| 3. Person Singular |
mussitabatur
|
er/sie/es wurde gemurmelt |
| 1. Person Plural |
mussitabamur
|
wir wurden gemurmelt |
| 2. Person Plural |
mussitabamini
|
ihr wurdet gemurmelt |
| 3. Person Plural |
mussitabantur
|
sie wurden gemurmelt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitarem
|
ich murmelte |
| 2. Person Singular |
mussitares
|
du murmeltest |
| 3. Person Singular |
mussitaret
|
er/sie/es murmelte |
| 1. Person Plural |
mussitaremus
|
wir murmelten |
| 2. Person Plural |
mussitaretis
|
ihr murmeltet |
| 3. Person Plural |
mussitarent
|
sie murmelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitarer
|
ich würde gemurmelt |
| 2. Person Singular |
mussitareris mussitarere
|
du würdest gemurmelt |
| 3. Person Singular |
mussitaretur
|
er/sie/es würde gemurmelt |
| 1. Person Plural |
mussitaremur
|
wir würden gemurmelt |
| 2. Person Plural |
mussitaremini
|
ihr würdet gemurmelt |
| 3. Person Plural |
mussitarentur
|
sie würden gemurmelt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabo
|
ich werde murmeln |
| 2. Person Singular |
mussitabis
|
du wirst murmeln |
| 3. Person Singular |
mussitabit
|
er/sie/es wird murmeln |
| 1. Person Plural |
mussitabimus
|
wir werden murmeln |
| 2. Person Plural |
mussitabitis
|
ihr werdet murmeln |
| 3. Person Plural |
mussitabunt
|
sie werden murmeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabor
|
ich werde gemurmelt |
| 2. Person Singular |
mussitaberis mussitabere
|
du wirst gemurmelt |
| 3. Person Singular |
mussitabitur
|
er/sie/es wird gemurmelt |
| 1. Person Plural |
mussitabimur
|
wir werden gemurmelt |
| 2. Person Plural |
mussitabimini
|
ihr werdet gemurmelt |
| 3. Person Plural |
mussitabuntur
|
sie werden gemurmelt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitavi
|
ich habe gemurmelt |
| 2. Person Singular |
mussitavisti
|
du hast gemurmelt |
| 3. Person Singular |
mussitavit
|
er/sie/es hat gemurmelt |
| 1. Person Plural |
mussitavimus
|
wir haben gemurmelt |
| 2. Person Plural |
mussitavistis
|
ihr habt gemurmelt |
| 3. Person Plural |
mussitaverunt mussitavere
|
sie haben gemurmelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus sum
|
ich bin gemurmelt worden |
| 2. Person Singular |
mussitatus es
|
du bist gemurmelt worden |
| 3. Person Singular |
mussitatus est
|
er/sie/es ist gemurmelt worden |
| 1. Person Plural |
mussitati sumus
|
wir sind gemurmelt worden |
| 2. Person Plural |
mussitati estis
|
ihr seid gemurmelt worden |
| 3. Person Plural |
mussitati sunt
|
sie sind gemurmelt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitaverim
|
ich habe gemurmelt |
| 2. Person Singular |
mussitaveris
|
du habest gemurmelt |
| 3. Person Singular |
mussitaverit
|
er/sie/es habe gemurmelt |
| 1. Person Plural |
mussitaverimus
|
wir haben gemurmelt |
| 2. Person Plural |
mussitaveritis
|
ihr habet gemurmelt |
| 3. Person Plural |
mussitaverint
|
sie haben gemurmelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus sim
|
ich sei gemurmelt worden |
| 2. Person Singular |
mussitatus sis
|
du seiest gemurmelt worden |
| 3. Person Singular |
mussitatus sit
|
er/sie/es sei gemurmelt worden |
| 1. Person Plural |
mussitati simus
|
wir seien gemurmelt worden |
| 2. Person Plural |
mussitati sitis
|
ihr seiet gemurmelt worden |
| 3. Person Plural |
mussitati sint
|
sie seien gemurmelt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitaveram
|
ich hatte gemurmelt |
| 2. Person Singular |
mussitaveras
|
du hattest gemurmelt |
| 3. Person Singular |
mussitaverat
|
er/sie/es hatte gemurmelt |
| 1. Person Plural |
mussitaveramus
|
wir hatten gemurmelt |
| 2. Person Plural |
mussitaveratis
|
ihr hattet gemurmelt |
| 3. Person Plural |
mussitaverant
|
sie hatten gemurmelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus eram
|
ich war gemurmelt worden |
| 2. Person Singular |
mussitatus eras
|
du warst gemurmelt worden |
| 3. Person Singular |
mussitatus erat
|
er/sie/es war gemurmelt worden |
| 1. Person Plural |
mussitati eramus
|
wir waren gemurmelt worden |
| 2. Person Plural |
mussitati eratis
|
ihr warst gemurmelt worden |
| 3. Person Plural |
mussitati erant
|
sie waren gemurmelt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitavissem
|
ich hätte gemurmelt |
| 2. Person Singular |
mussitavisses
|
du hättest gemurmelt |
| 3. Person Singular |
mussitavisset
|
er/sie/es hätte gemurmelt |
| 1. Person Plural |
mussitavissemus
|
wir hätten gemurmelt |
| 2. Person Plural |
mussitavissetis
|
ihr hättet gemurmelt |
| 3. Person Plural |
mussitavissent
|
sie hätten gemurmelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus essem
|
ich wäre gemurmelt worden |
| 2. Person Singular |
mussitatus esses
|
du wärest gemurmelt worden |
| 3. Person Singular |
mussitatus esset
|
er/sie/es wäre gemurmelt worden |
| 1. Person Plural |
mussitati essemus
|
wir wären gemurmelt worden |
| 2. Person Plural |
mussitati essetis
|
ihr wäret gemurmelt worden |
| 3. Person Plural |
mussitati essent
|
sie wären gemurmelt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitavero
|
ich werde gemurmelt haben |
| 2. Person Singular |
mussitaveris
|
du wirst gemurmelt haben |
| 3. Person Singular |
mussitaverit
|
er/sie/es wird gemurmelt haben |
| 1. Person Plural |
mussitaverimus
|
wir werden gemurmelt haben |
| 2. Person Plural |
mussitaveritis
|
ihr werdet gemurmelt haben |
| 3. Person Plural |
mussitaverint
|
sie werden gemurmelt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus ero
|
ich werde gemurmelt worden sein |
| 2. Person Singular |
mussitatus eris
|
du werdest gemurmelt worden sein |
| 3. Person Singular |
mussitatus erit
|
er/sie/es werde gemurmelt worden sein |
| 1. Person Plural |
mussitati erimus
|
wir werden gemurmelt worden sein |
| 2. Person Plural |
mussitati eritis
|
ihr werdet gemurmelt worden sein |
| 3. Person Plural |
mussitati erunt
|
sie werden gemurmelt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussitare
|
murmeln |
| Vorzeitigkeit |
mussitavisse
|
gemurmelt haben |
| Nachzeitigkeit |
mussitaturum esse
|
murmeln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussitari mussitarier
|
gemurmelt werden |
| Vorzeitigkeit |
mussitatum esse
|
gemurmelt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
mussitatum iri
|
künftig gemurmelt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
mussita
|
murmle! |
| 2. Person Plural |
mussitate
|
murmelt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
mussitato
|
| 3. Person Singular |
mussitato
|
| 2. Person Plural |
mussitatote
|
| 3. Person Plural |
mussitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
mussitare
|
das Murmeln |
| Genitiv |
mussitandi
|
des Murmelnes |
| Dativ |
mussitando
|
dem Murmeln |
| Akkusativ |
mussitandum
|
das Murmeln |
| Ablativ |
mussitando
|
durch das Murmeln |
| Vokativ |
mussitande
|
Murmeln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitandus
|
mussitanda
|
mussitandum
|
| Genitiv |
mussitandi
|
mussitandae
|
mussitandi
|
| Dativ |
mussitando
|
mussitandae
|
mussitando
|
| Akkusativ |
mussitandum
|
mussitandam
|
mussitandum
|
| Ablativ |
mussitando
|
mussitanda
|
mussitando
|
| Vokativ |
mussitande
|
mussitanda
|
mussitandum
|
Plural
| Nominativ |
mussitandi
|
mussitandae
|
mussitanda
|
| Genitiv |
mussitandorum
|
mussitandarum
|
mussitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
mussitandos
|
mussitandas
|
mussitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
mussitandi
|
mussitandae
|
mussitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitans
|
mussitans
|
mussitans
|
| Genitiv |
mussitantis
|
mussitantis
|
mussitantis
|
| Dativ |
mussitanti
|
mussitanti
|
mussitanti
|
| Akkusativ |
mussitantem
|
mussitantem
|
mussitans
|
| Ablativ |
mussitanti mussitante
|
mussitanti mussitante
|
mussitanti mussitante
|
| Vokativ |
mussitans
|
mussitans
|
mussitans
|
Plural
| Nominativ |
mussitantes
|
mussitantes
|
mussitantia
|
| Genitiv |
mussitantium mussitantum
|
mussitantium mussitantum
|
mussitantium mussitantum
|
| Dativ |
mussitantibus
|
mussitantibus
|
mussitantibus
|
| Akkusativ |
mussitantes
|
mussitantes
|
mussitantia
|
| Ablativ |
mussitantibus
|
mussitantibus
|
mussitantibus
|
| Vokativ |
mussitantes
|
mussitantes
|
mussitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitatus
|
mussitata
|
mussitatum
|
| Genitiv |
mussitati
|
mussitatae
|
mussitati
|
| Dativ |
mussitato
|
mussitatae
|
mussitato
|
| Akkusativ |
mussitatum
|
mussitatam
|
mussitatum
|
| Ablativ |
mussitato
|
mussitata
|
mussitato
|
| Vokativ |
mussitate
|
mussitata
|
mussitatum
|
Plural
| Nominativ |
mussitati
|
mussitatae
|
mussitata
|
| Genitiv |
mussitatorum
|
mussitatarum
|
mussitatorum
|
| Dativ |
mussitatis
|
mussitatis
|
mussitatis
|
| Akkusativ |
mussitatos
|
mussitatas
|
mussitata
|
| Ablativ |
mussitatis
|
mussitatis
|
mussitatis
|
| Vokativ |
mussitati
|
mussitatae
|
mussitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitaturus
|
mussitatura
|
mussitaturum
|
| Genitiv |
mussitaturi
|
mussitaturae
|
mussitaturi
|
| Dativ |
mussitaturo
|
mussitaturae
|
mussitaturo
|
| Akkusativ |
mussitaturum
|
mussitaturam
|
mussitaturum
|
| Ablativ |
mussitaturo
|
mussitatura
|
mussitaturo
|
| Vokativ |
mussitature
|
mussitatura
|
mussitaturum
|
Plural
| Nominativ |
mussitaturi
|
mussitaturae
|
mussitatura
|
| Genitiv |
mussitaturorum
|
mussitaturarum
|
mussitaturorum
|
| Dativ |
mussitaturis
|
mussitaturis
|
mussitaturis
|
| Akkusativ |
mussitaturos
|
mussitaturas
|
mussitatura
|
| Ablativ |
mussitaturis
|
mussitaturis
|
mussitaturis
|
| Vokativ |
mussitaturi
|
mussitaturae
|
mussitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
mussitatum
|
mussitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussito
|
|
| 2. Person Singular |
mussitas
|
|
| 3. Person Singular |
mussitat
|
|
| 1. Person Plural |
mussitamus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitatis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitor
|
|
| 2. Person Singular |
mussitaris mussitare
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatur
|
|
| 1. Person Plural |
mussitamur
|
|
| 2. Person Plural |
mussitamini
|
|
| 3. Person Plural |
mussitantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitem
|
|
| 2. Person Singular |
mussites
|
|
| 3. Person Singular |
mussitet
|
|
| 1. Person Plural |
mussitemus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitetis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussiter
|
|
| 2. Person Singular |
mussiteris mussitere
|
|
| 3. Person Singular |
mussitetur
|
|
| 1. Person Plural |
mussitemur
|
|
| 2. Person Plural |
mussitemini
|
|
| 3. Person Plural |
mussitentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabam
|
|
| 2. Person Singular |
mussitabas
|
|
| 3. Person Singular |
mussitabat
|
|
| 1. Person Plural |
mussitabamus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitabatis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabar
|
|
| 2. Person Singular |
mussitabaris mussitabare
|
|
| 3. Person Singular |
mussitabatur
|
|
| 1. Person Plural |
mussitabamur
|
|
| 2. Person Plural |
mussitabamini
|
|
| 3. Person Plural |
mussitabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitarem
|
|
| 2. Person Singular |
mussitares
|
|
| 3. Person Singular |
mussitaret
|
|
| 1. Person Plural |
mussitaremus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitaretis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitarer
|
|
| 2. Person Singular |
mussitareris mussitarere
|
|
| 3. Person Singular |
mussitaretur
|
|
| 1. Person Plural |
mussitaremur
|
|
| 2. Person Plural |
mussitaremini
|
|
| 3. Person Plural |
mussitarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabo
|
|
| 2. Person Singular |
mussitabis
|
|
| 3. Person Singular |
mussitabit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitabimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitabitis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabor
|
|
| 2. Person Singular |
mussitaberis mussitabere
|
|
| 3. Person Singular |
mussitabitur
|
|
| 1. Person Plural |
mussitabimur
|
|
| 2. Person Plural |
mussitabimini
|
|
| 3. Person Plural |
mussitabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitavi
|
|
| 2. Person Singular |
mussitavisti
|
|
| 3. Person Singular |
mussitavit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitavimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitavistis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitaverunt mussitavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
mussitatus es
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatus est
|
|
| 1. Person Plural |
mussitati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitati estis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitaverim
|
|
| 2. Person Singular |
mussitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
mussitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
mussitatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitati simus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitaveram
|
|
| 2. Person Singular |
mussitaveras
|
|
| 3. Person Singular |
mussitaverat
|
|
| 1. Person Plural |
mussitaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
mussitatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
mussitati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitavissem
|
|
| 2. Person Singular |
mussitavisses
|
|
| 3. Person Singular |
mussitavisset
|
|
| 1. Person Plural |
mussitavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
mussitatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
mussitati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitavero
|
|
| 2. Person Singular |
mussitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
mussitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
mussitatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussitare
|
|
| Vorzeitigkeit |
mussitavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
mussitaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussitari mussitarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
mussitatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
mussitatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
mussita
|
! |
| 2. Person Plural |
mussitate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
mussitato
|
| 3. Person Singular |
mussitato
|
| 2. Person Plural |
mussitatote
|
| 3. Person Plural |
mussitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
mussitare
|
das |
| Genitiv |
mussitandi
|
des es |
| Dativ |
mussitando
|
dem |
| Akkusativ |
mussitandum
|
das |
| Ablativ |
mussitando
|
durch das |
| Vokativ |
mussitande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitandus
|
mussitanda
|
mussitandum
|
| Genitiv |
mussitandi
|
mussitandae
|
mussitandi
|
| Dativ |
mussitando
|
mussitandae
|
mussitando
|
| Akkusativ |
mussitandum
|
mussitandam
|
mussitandum
|
| Ablativ |
mussitando
|
mussitanda
|
mussitando
|
| Vokativ |
mussitande
|
mussitanda
|
mussitandum
|
Plural
| Nominativ |
mussitandi
|
mussitandae
|
mussitanda
|
| Genitiv |
mussitandorum
|
mussitandarum
|
mussitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
mussitandos
|
mussitandas
|
mussitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
mussitandi
|
mussitandae
|
mussitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitans
|
mussitans
|
mussitans
|
| Genitiv |
mussitantis
|
mussitantis
|
mussitantis
|
| Dativ |
mussitanti
|
mussitanti
|
mussitanti
|
| Akkusativ |
mussitantem
|
mussitantem
|
mussitans
|
| Ablativ |
mussitanti mussitante
|
mussitanti mussitante
|
mussitanti mussitante
|
| Vokativ |
mussitans
|
mussitans
|
mussitans
|
Plural
| Nominativ |
mussitantes
|
mussitantes
|
mussitantia
|
| Genitiv |
mussitantium mussitantum
|
mussitantium mussitantum
|
mussitantium mussitantum
|
| Dativ |
mussitantibus
|
mussitantibus
|
mussitantibus
|
| Akkusativ |
mussitantes
|
mussitantes
|
mussitantia
|
| Ablativ |
mussitantibus
|
mussitantibus
|
mussitantibus
|
| Vokativ |
mussitantes
|
mussitantes
|
mussitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitatus
|
mussitata
|
mussitatum
|
| Genitiv |
mussitati
|
mussitatae
|
mussitati
|
| Dativ |
mussitato
|
mussitatae
|
mussitato
|
| Akkusativ |
mussitatum
|
mussitatam
|
mussitatum
|
| Ablativ |
mussitato
|
mussitata
|
mussitato
|
| Vokativ |
mussitate
|
mussitata
|
mussitatum
|
Plural
| Nominativ |
mussitati
|
mussitatae
|
mussitata
|
| Genitiv |
mussitatorum
|
mussitatarum
|
mussitatorum
|
| Dativ |
mussitatis
|
mussitatis
|
mussitatis
|
| Akkusativ |
mussitatos
|
mussitatas
|
mussitata
|
| Ablativ |
mussitatis
|
mussitatis
|
mussitatis
|
| Vokativ |
mussitati
|
mussitatae
|
mussitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitaturus
|
mussitatura
|
mussitaturum
|
| Genitiv |
mussitaturi
|
mussitaturae
|
mussitaturi
|
| Dativ |
mussitaturo
|
mussitaturae
|
mussitaturo
|
| Akkusativ |
mussitaturum
|
mussitaturam
|
mussitaturum
|
| Ablativ |
mussitaturo
|
mussitatura
|
mussitaturo
|
| Vokativ |
mussitature
|
mussitatura
|
mussitaturum
|
Plural
| Nominativ |
mussitaturi
|
mussitaturae
|
mussitatura
|
| Genitiv |
mussitaturorum
|
mussitaturarum
|
mussitaturorum
|
| Dativ |
mussitaturis
|
mussitaturis
|
mussitaturis
|
| Akkusativ |
mussitaturos
|
mussitaturas
|
mussitatura
|
| Ablativ |
mussitaturis
|
mussitaturis
|
mussitaturis
|
| Vokativ |
mussitaturi
|
mussitaturae
|
mussitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
mussitatum
|
mussitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussito
|
|
| 2. Person Singular |
mussitas
|
|
| 3. Person Singular |
mussitat
|
|
| 1. Person Plural |
mussitamus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitatis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitor
|
|
| 2. Person Singular |
mussitaris mussitare
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatur
|
|
| 1. Person Plural |
mussitamur
|
|
| 2. Person Plural |
mussitamini
|
|
| 3. Person Plural |
mussitantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitem
|
|
| 2. Person Singular |
mussites
|
|
| 3. Person Singular |
mussitet
|
|
| 1. Person Plural |
mussitemus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitetis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussiter
|
|
| 2. Person Singular |
mussiteris mussitere
|
|
| 3. Person Singular |
mussitetur
|
|
| 1. Person Plural |
mussitemur
|
|
| 2. Person Plural |
mussitemini
|
|
| 3. Person Plural |
mussitentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabam
|
|
| 2. Person Singular |
mussitabas
|
|
| 3. Person Singular |
mussitabat
|
|
| 1. Person Plural |
mussitabamus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitabatis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabar
|
|
| 2. Person Singular |
mussitabaris mussitabare
|
|
| 3. Person Singular |
mussitabatur
|
|
| 1. Person Plural |
mussitabamur
|
|
| 2. Person Plural |
mussitabamini
|
|
| 3. Person Plural |
mussitabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitarem
|
|
| 2. Person Singular |
mussitares
|
|
| 3. Person Singular |
mussitaret
|
|
| 1. Person Plural |
mussitaremus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitaretis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitarer
|
|
| 2. Person Singular |
mussitareris mussitarere
|
|
| 3. Person Singular |
mussitaretur
|
|
| 1. Person Plural |
mussitaremur
|
|
| 2. Person Plural |
mussitaremini
|
|
| 3. Person Plural |
mussitarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabo
|
|
| 2. Person Singular |
mussitabis
|
|
| 3. Person Singular |
mussitabit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitabimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitabitis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitabor
|
|
| 2. Person Singular |
mussitaberis mussitabere
|
|
| 3. Person Singular |
mussitabitur
|
|
| 1. Person Plural |
mussitabimur
|
|
| 2. Person Plural |
mussitabimini
|
|
| 3. Person Plural |
mussitabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitavi
|
|
| 2. Person Singular |
mussitavisti
|
|
| 3. Person Singular |
mussitavit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitavimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitavistis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitaverunt mussitavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
mussitatus es
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatus est
|
|
| 1. Person Plural |
mussitati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitati estis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitaverim
|
|
| 2. Person Singular |
mussitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
mussitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
mussitatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitati simus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitaveram
|
|
| 2. Person Singular |
mussitaveras
|
|
| 3. Person Singular |
mussitaverat
|
|
| 1. Person Plural |
mussitaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
mussitatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
mussitati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitavissem
|
|
| 2. Person Singular |
mussitavisses
|
|
| 3. Person Singular |
mussitavisset
|
|
| 1. Person Plural |
mussitavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
mussitatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
mussitati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitavero
|
|
| 2. Person Singular |
mussitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
mussitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
mussitatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
mussitatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
mussitatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
mussitati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
mussitati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
mussitati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussitare
|
|
| Vorzeitigkeit |
mussitavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
mussitaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
mussitari mussitarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
mussitatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
mussitatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
mussita
|
! |
| 2. Person Plural |
mussitate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
mussitato
|
| 3. Person Singular |
mussitato
|
| 2. Person Plural |
mussitatote
|
| 3. Person Plural |
mussitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
mussitare
|
das |
| Genitiv |
mussitandi
|
des es |
| Dativ |
mussitando
|
dem |
| Akkusativ |
mussitandum
|
das |
| Ablativ |
mussitando
|
durch das |
| Vokativ |
mussitande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitandus
|
mussitanda
|
mussitandum
|
| Genitiv |
mussitandi
|
mussitandae
|
mussitandi
|
| Dativ |
mussitando
|
mussitandae
|
mussitando
|
| Akkusativ |
mussitandum
|
mussitandam
|
mussitandum
|
| Ablativ |
mussitando
|
mussitanda
|
mussitando
|
| Vokativ |
mussitande
|
mussitanda
|
mussitandum
|
Plural
| Nominativ |
mussitandi
|
mussitandae
|
mussitanda
|
| Genitiv |
mussitandorum
|
mussitandarum
|
mussitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
mussitandos
|
mussitandas
|
mussitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
mussitandi
|
mussitandae
|
mussitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitans
|
mussitans
|
mussitans
|
| Genitiv |
mussitantis
|
mussitantis
|
mussitantis
|
| Dativ |
mussitanti
|
mussitanti
|
mussitanti
|
| Akkusativ |
mussitantem
|
mussitantem
|
mussitans
|
| Ablativ |
mussitanti mussitante
|
mussitanti mussitante
|
mussitanti mussitante
|
| Vokativ |
mussitans
|
mussitans
|
mussitans
|
Plural
| Nominativ |
mussitantes
|
mussitantes
|
mussitantia
|
| Genitiv |
mussitantium mussitantum
|
mussitantium mussitantum
|
mussitantium mussitantum
|
| Dativ |
mussitantibus
|
mussitantibus
|
mussitantibus
|
| Akkusativ |
mussitantes
|
mussitantes
|
mussitantia
|
| Ablativ |
mussitantibus
|
mussitantibus
|
mussitantibus
|
| Vokativ |
mussitantes
|
mussitantes
|
mussitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitatus
|
mussitata
|
mussitatum
|
| Genitiv |
mussitati
|
mussitatae
|
mussitati
|
| Dativ |
mussitato
|
mussitatae
|
mussitato
|
| Akkusativ |
mussitatum
|
mussitatam
|
mussitatum
|
| Ablativ |
mussitato
|
mussitata
|
mussitato
|
| Vokativ |
mussitate
|
mussitata
|
mussitatum
|
Plural
| Nominativ |
mussitati
|
mussitatae
|
mussitata
|
| Genitiv |
mussitatorum
|
mussitatarum
|
mussitatorum
|
| Dativ |
mussitatis
|
mussitatis
|
mussitatis
|
| Akkusativ |
mussitatos
|
mussitatas
|
mussitata
|
| Ablativ |
mussitatis
|
mussitatis
|
mussitatis
|
| Vokativ |
mussitati
|
mussitatae
|
mussitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
mussitaturus
|
mussitatura
|
mussitaturum
|
| Genitiv |
mussitaturi
|
mussitaturae
|
mussitaturi
|
| Dativ |
mussitaturo
|
mussitaturae
|
mussitaturo
|
| Akkusativ |
mussitaturum
|
mussitaturam
|
mussitaturum
|
| Ablativ |
mussitaturo
|
mussitatura
|
mussitaturo
|
| Vokativ |
mussitature
|
mussitatura
|
mussitaturum
|
Plural
| Nominativ |
mussitaturi
|
mussitaturae
|
mussitatura
|
| Genitiv |
mussitaturorum
|
mussitaturarum
|
mussitaturorum
|
| Dativ |
mussitaturis
|
mussitaturis
|
mussitaturis
|
| Akkusativ |
mussitaturos
|
mussitaturas
|
mussitatura
|
| Ablativ |
mussitaturis
|
mussitaturis
|
mussitaturis
|
| Vokativ |
mussitaturi
|
mussitaturae
|
mussitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
mussitatum
|
mussitatu
|