Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussito 
 | ich flüstere; flüstre | 
  
    | 2. Person Singular | mussitas 
 | du flüsterst | 
  
    | 3. Person Singular | mussitat 
 | er/sie/es flüstert | 
  
    | 1. Person Plural | mussitamus 
 | wir flüstern | 
  
    | 2. Person Plural | mussitatis 
 | ihr flüstert | 
  
    | 3. Person Plural | mussitant 
 | sie flüstern | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitor 
 | ich werde geflüstert | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaris mussitare
 
 | du wirst geflüstert | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatur 
 | er/sie/es wird geflüstert | 
  
    | 1. Person Plural | mussitamur 
 | wir werden geflüstert | 
  
    | 2. Person Plural | mussitamini 
 | ihr werdet geflüstert | 
  
    | 3. Person Plural | mussitantur 
 | sie werden geflüstert | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitem 
 | ich flüstere; flüstre | 
  
    | 2. Person Singular | mussites 
 | du flüsterest; flüstrest | 
  
    | 3. Person Singular | mussitet 
 | er/sie/es flüstere; flüstre | 
  
    | 1. Person Plural | mussitemus 
 | wir flüsteren | 
  
    | 2. Person Plural | mussitetis 
 | ihr flüsteret | 
  
    | 3. Person Plural | mussitent 
 | sie flüsteren | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussiter 
 | ich werde geflüstert | 
  
    | 2. Person Singular | mussiteris mussitere
 
 | du werdest geflüstert | 
  
    | 3. Person Singular | mussitetur 
 | er/sie/es werde geflüstert | 
  
    | 1. Person Plural | mussitemur 
 | wir werden geflüstert | 
  
    | 2. Person Plural | mussitemini 
 | ihr werdet geflüstert | 
  
    | 3. Person Plural | mussitentur 
 | sie werden geflüstert | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabam 
 | ich flüsterte | 
  
    | 2. Person Singular | mussitabas 
 | du flüstertest | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabat 
 | er/sie/es flüsterte | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabamus 
 | wir flüsterten | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabatis 
 | ihr flüstertet | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabant 
 | sie flüsterten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabar 
 | ich wurde geflüstert | 
  
    | 2. Person Singular | mussitabaris mussitabare
 
 | du wurdest geflüstert | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabatur 
 | er/sie/es wurde geflüstert | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabamur 
 | wir wurden geflüstert | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabamini 
 | ihr wurdet geflüstert | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabantur 
 | sie wurden geflüstert | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitarem 
 | ich flüsterte | 
  
    | 2. Person Singular | mussitares 
 | du flüstertest | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaret 
 | er/sie/es flüsterte | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaremus 
 | wir flüsterten | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaretis 
 | ihr flüstertet | 
  
    | 3. Person Plural | mussitarent 
 | sie flüsterten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitarer 
 | ich würde geflüstert | 
  
    | 2. Person Singular | mussitareris mussitarere
 
 | du würdest geflüstert | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaretur 
 | er/sie/es würde geflüstert | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaremur 
 | wir würden geflüstert | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaremini 
 | ihr würdet geflüstert | 
  
    | 3. Person Plural | mussitarentur 
 | sie würden geflüstert | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabo 
 | ich werde flüstern | 
  
    | 2. Person Singular | mussitabis 
 | du wirst flüstern | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabit 
 | er/sie/es wird flüstern | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabimus 
 | wir werden flüstern | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabitis 
 | ihr werdet flüstern | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabunt 
 | sie werden flüstern | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabor 
 | ich werde geflüstert | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaberis mussitabere
 
 | du wirst geflüstert | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabitur 
 | er/sie/es wird geflüstert | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabimur 
 | wir werden geflüstert | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabimini 
 | ihr werdet geflüstert | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabuntur 
 | sie werden geflüstert | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitavi 
 | ich habe geflüstert | 
  
    | 2. Person Singular | mussitavisti 
 | du hast geflüstert | 
  
    | 3. Person Singular | mussitavit 
 | er/sie/es hat geflüstert | 
  
    | 1. Person Plural | mussitavimus 
 | wir haben geflüstert | 
  
    | 2. Person Plural | mussitavistis 
 | ihr habt geflüstert | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverunt mussitavere
 
 | sie haben geflüstert | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus sum 
 | ich bin geflüstert worden | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus es 
 | du bist geflüstert worden | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus est 
 | er/sie/es ist geflüstert worden | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati sumus 
 | wir sind geflüstert worden | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati estis 
 | ihr seid geflüstert worden | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati sunt 
 | sie sind geflüstert worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitaverim 
 | ich habe geflüstert | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaveris 
 | du habest geflüstert | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaverit 
 | er/sie/es habe geflüstert | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaverimus 
 | wir haben geflüstert | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaveritis 
 | ihr habet geflüstert | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverint 
 | sie haben geflüstert | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus sim 
 | ich sei geflüstert worden | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus sis 
 | du seiest geflüstert worden | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus sit 
 | er/sie/es sei geflüstert worden | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati simus 
 | wir seien geflüstert worden | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati sitis 
 | ihr seiet geflüstert worden | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati sint 
 | sie seien geflüstert worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitaveram 
 | ich hatte geflüstert | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaveras 
 | du hattest geflüstert | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaverat 
 | er/sie/es hatte geflüstert | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaveramus 
 | wir hatten geflüstert | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaveratis 
 | ihr hattet geflüstert | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverant 
 | sie hatten geflüstert | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus eram 
 | ich war geflüstert worden | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus eras 
 | du warst geflüstert worden | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus erat 
 | er/sie/es war geflüstert worden | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati eramus 
 | wir waren geflüstert worden | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati eratis 
 | ihr warst geflüstert worden | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati erant 
 | sie waren geflüstert worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitavissem 
 | ich hätte geflüstert | 
  
    | 2. Person Singular | mussitavisses 
 | du hättest geflüstert | 
  
    | 3. Person Singular | mussitavisset 
 | er/sie/es hätte geflüstert | 
  
    | 1. Person Plural | mussitavissemus 
 | wir hätten geflüstert | 
  
    | 2. Person Plural | mussitavissetis 
 | ihr hättet geflüstert | 
  
    | 3. Person Plural | mussitavissent 
 | sie hätten geflüstert | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus essem 
 | ich wäre geflüstert worden | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus esses 
 | du wärest geflüstert worden | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus esset 
 | er/sie/es wäre geflüstert worden | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati essemus 
 | wir wären geflüstert worden | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati essetis 
 | ihr wäret geflüstert worden | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati essent 
 | sie wären geflüstert worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitavero 
 | ich werde geflüstert haben | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaveris 
 | du wirst geflüstert haben | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaverit 
 | er/sie/es wird geflüstert haben | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaverimus 
 | wir werden geflüstert haben | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaveritis 
 | ihr werdet geflüstert haben | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverint 
 | sie werden geflüstert haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus ero 
 | ich werde geflüstert worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus eris 
 | du werdest geflüstert worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus erit 
 | er/sie/es werde geflüstert worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati erimus 
 | wir werden geflüstert worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati eritis 
 | ihr werdet geflüstert worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati erunt 
 | sie werden geflüstert worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | mussitare 
 | flüstern | 
  
    | Vorzeitigkeit | mussitavisse 
 | geflüstert haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | mussitaturum esse 
 | flüstern werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | mussitari mussitarier
 
 | geflüstert werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | mussitatum esse 
 | geflüstert worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | mussitatum iri 
 | künftig geflüstert werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | mussita 
 | flüstere; flüstre! | 
  
    | 2. Person Plural | mussitate 
 | flüstert! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | mussitato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | mussitato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | mussitatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | mussitanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | mussitare 
 | das Flüstern | 
  
    | Genitiv | mussitandi 
 | des Flüsternes | 
  
    | Dativ | mussitando 
 | dem Flüstern | 
  
  
    | Akkusativ | mussitandum 
 | das Flüstern | 
  
    | Ablativ | mussitando 
 | durch das Flüstern | 
  
    | Vokativ | mussitande 
 | Flüstern! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitandus 
 | mussitanda 
 | mussitandum 
 | 
  
    | Genitiv | mussitandi 
 | mussitandae 
 | mussitandi 
 | 
  
    | Dativ | mussitando 
 | mussitandae 
 | mussitando 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitandum 
 | mussitandam 
 | mussitandum 
 | 
  
    | Ablativ | mussitando 
 | mussitanda 
 | mussitando 
 | 
  
    | Vokativ | mussitande 
 | mussitanda 
 | mussitandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | mussitandi 
 | mussitandae 
 | mussitanda 
 | 
  
    | Genitiv | mussitandorum 
 | mussitandarum 
 | mussitandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | mussitandos 
 | mussitandas 
 | mussitanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | mussitandi 
 | mussitandae 
 | mussitanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitans 
 | mussitans 
 | mussitans 
 | 
  
    | Genitiv | mussitantis 
 | mussitantis 
 | mussitantis 
 | 
  
    | Dativ | mussitanti 
 | mussitanti 
 | mussitanti 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitantem 
 | mussitantem 
 | mussitans 
 | 
  
    | Ablativ | mussitanti mussitante
 
 | mussitanti mussitante
 
 | mussitanti mussitante
 
 | 
  
    | Vokativ | mussitans 
 | mussitans 
 | mussitans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | mussitantes 
 | mussitantes 
 | mussitantia 
 | 
  
    | Genitiv | mussitantium mussitantum
 
 | mussitantium mussitantum
 
 | mussitantium mussitantum
 
 | 
  
    | Dativ | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitantes 
 | mussitantes 
 | mussitantia 
 | 
  
    | Ablativ | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | 
  
    | Vokativ | mussitantes 
 | mussitantes 
 | mussitantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitatus 
 | mussitata 
 | mussitatum 
 | 
  
    | Genitiv | mussitati 
 | mussitatae 
 | mussitati 
 | 
  
    | Dativ | mussitato 
 | mussitatae 
 | mussitato 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitatum 
 | mussitatam 
 | mussitatum 
 | 
  
    | Ablativ | mussitato 
 | mussitata 
 | mussitato 
 | 
  
    | Vokativ | mussitate 
 | mussitata 
 | mussitatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | mussitati 
 | mussitatae 
 | mussitata 
 | 
  
    | Genitiv | mussitatorum 
 | mussitatarum 
 | mussitatorum 
 | 
  
    | Dativ | mussitatis 
 | mussitatis 
 | mussitatis 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitatos 
 | mussitatas 
 | mussitata 
 | 
  
    | Ablativ | mussitatis 
 | mussitatis 
 | mussitatis 
 | 
  
    | Vokativ | mussitati 
 | mussitatae 
 | mussitata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitaturus 
 | mussitatura 
 | mussitaturum 
 | 
  
    | Genitiv | mussitaturi 
 | mussitaturae 
 | mussitaturi 
 | 
  
    | Dativ | mussitaturo 
 | mussitaturae 
 | mussitaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitaturum 
 | mussitaturam 
 | mussitaturum 
 | 
  
    | Ablativ | mussitaturo 
 | mussitatura 
 | mussitaturo 
 | 
  
    | Vokativ | mussitature 
 | mussitatura 
 | mussitaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | mussitaturi 
 | mussitaturae 
 | mussitatura 
 | 
  
    | Genitiv | mussitaturorum 
 | mussitaturarum 
 | mussitaturorum 
 | 
  
    | Dativ | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitaturos 
 | mussitaturas 
 | mussitatura 
 | 
  
    | Ablativ | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | 
  
    | Vokativ | mussitaturi 
 | mussitaturae 
 | mussitatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | mussitatum 
 | mussitatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussito 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaris mussitare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitantur 
 |  | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussites 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitet 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussiter 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussiteris mussitere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitetur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitemur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitemini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitentur 
 |  | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabam 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitabas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabar 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitabaris mussitabare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabantur 
 |  | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitarem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitares 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaret 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaremus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaretis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitarent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitarer 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitareris mussitarere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaretur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaremur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaremini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitarentur 
 |  | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabo 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitabis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabunt 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaberis mussitabere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabitur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabimur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabimini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabuntur 
 |  | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitavi 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitavisti 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitavit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitavimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitavistis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverunt mussitavere
 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus sum 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus es 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus est 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati sumus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati estis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati sunt 
 |  | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitaverim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaveris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaverit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaverimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaveritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus sim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus sis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus sit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati simus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati sitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati sint 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitaveram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaveras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaverat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaveramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaveratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus eram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus eras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus erat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati eramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati eratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati erant 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitavissem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitavisses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitavisset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitavissemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitavissetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitavissent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus essem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus esses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus esset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati essemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati essetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati essent 
 |  | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitavero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaveris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaverit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaverimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaveritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus ero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus eris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus erit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati erimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati eritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati erunt 
 |  | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | mussitare 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | mussitavisse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | mussitaturum esse 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | mussitari mussitarier
 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | mussitatum esse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | mussitatum iri 
 |  | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | mussita 
 | ! | 
  
    | 2. Person Plural | mussitate 
 | ! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | mussitato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | mussitato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | mussitatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | mussitanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | mussitare 
 | das | 
  
    | Genitiv | mussitandi 
 | des es | 
  
    | Dativ | mussitando 
 | dem | 
  
  
    | Akkusativ | mussitandum 
 | das | 
  
    | Ablativ | mussitando 
 | durch das | 
  
    | Vokativ | mussitande 
 | ! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitandus 
 | mussitanda 
 | mussitandum 
 | 
  
    | Genitiv | mussitandi 
 | mussitandae 
 | mussitandi 
 | 
  
    | Dativ | mussitando 
 | mussitandae 
 | mussitando 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitandum 
 | mussitandam 
 | mussitandum 
 | 
  
    | Ablativ | mussitando 
 | mussitanda 
 | mussitando 
 | 
  
    | Vokativ | mussitande 
 | mussitanda 
 | mussitandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | mussitandi 
 | mussitandae 
 | mussitanda 
 | 
  
    | Genitiv | mussitandorum 
 | mussitandarum 
 | mussitandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | mussitandos 
 | mussitandas 
 | mussitanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | mussitandi 
 | mussitandae 
 | mussitanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitans 
 | mussitans 
 | mussitans 
 | 
  
    | Genitiv | mussitantis 
 | mussitantis 
 | mussitantis 
 | 
  
    | Dativ | mussitanti 
 | mussitanti 
 | mussitanti 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitantem 
 | mussitantem 
 | mussitans 
 | 
  
    | Ablativ | mussitanti mussitante
 
 | mussitanti mussitante
 
 | mussitanti mussitante
 
 | 
  
    | Vokativ | mussitans 
 | mussitans 
 | mussitans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | mussitantes 
 | mussitantes 
 | mussitantia 
 | 
  
    | Genitiv | mussitantium mussitantum
 
 | mussitantium mussitantum
 
 | mussitantium mussitantum
 
 | 
  
    | Dativ | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitantes 
 | mussitantes 
 | mussitantia 
 | 
  
    | Ablativ | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | 
  
    | Vokativ | mussitantes 
 | mussitantes 
 | mussitantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitatus 
 | mussitata 
 | mussitatum 
 | 
  
    | Genitiv | mussitati 
 | mussitatae 
 | mussitati 
 | 
  
    | Dativ | mussitato 
 | mussitatae 
 | mussitato 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitatum 
 | mussitatam 
 | mussitatum 
 | 
  
    | Ablativ | mussitato 
 | mussitata 
 | mussitato 
 | 
  
    | Vokativ | mussitate 
 | mussitata 
 | mussitatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | mussitati 
 | mussitatae 
 | mussitata 
 | 
  
    | Genitiv | mussitatorum 
 | mussitatarum 
 | mussitatorum 
 | 
  
    | Dativ | mussitatis 
 | mussitatis 
 | mussitatis 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitatos 
 | mussitatas 
 | mussitata 
 | 
  
    | Ablativ | mussitatis 
 | mussitatis 
 | mussitatis 
 | 
  
    | Vokativ | mussitati 
 | mussitatae 
 | mussitata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitaturus 
 | mussitatura 
 | mussitaturum 
 | 
  
    | Genitiv | mussitaturi 
 | mussitaturae 
 | mussitaturi 
 | 
  
    | Dativ | mussitaturo 
 | mussitaturae 
 | mussitaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitaturum 
 | mussitaturam 
 | mussitaturum 
 | 
  
    | Ablativ | mussitaturo 
 | mussitatura 
 | mussitaturo 
 | 
  
    | Vokativ | mussitature 
 | mussitatura 
 | mussitaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | mussitaturi 
 | mussitaturae 
 | mussitatura 
 | 
  
    | Genitiv | mussitaturorum 
 | mussitaturarum 
 | mussitaturorum 
 | 
  
    | Dativ | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitaturos 
 | mussitaturas 
 | mussitatura 
 | 
  
    | Ablativ | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | 
  
    | Vokativ | mussitaturi 
 | mussitaturae 
 | mussitatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | mussitatum 
 | mussitatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussito 
 | ich murmle | 
  
    | 2. Person Singular | mussitas 
 | du murmelst | 
  
    | 3. Person Singular | mussitat 
 | er/sie/es murmelt | 
  
    | 1. Person Plural | mussitamus 
 | wir murmeln | 
  
    | 2. Person Plural | mussitatis 
 | ihr murmelt | 
  
    | 3. Person Plural | mussitant 
 | sie murmeln | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitor 
 | ich werde gemurmelt | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaris mussitare
 
 | du wirst gemurmelt | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatur 
 | er/sie/es wird gemurmelt | 
  
    | 1. Person Plural | mussitamur 
 | wir werden gemurmelt | 
  
    | 2. Person Plural | mussitamini 
 | ihr werdet gemurmelt | 
  
    | 3. Person Plural | mussitantur 
 | sie werden gemurmelt | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitem 
 | ich murmle | 
  
    | 2. Person Singular | mussites 
 | du murmlest | 
  
    | 3. Person Singular | mussitet 
 | er/sie/es murmle | 
  
    | 1. Person Plural | mussitemus 
 | wir murmlen | 
  
    | 2. Person Plural | mussitetis 
 | ihr murmlet | 
  
    | 3. Person Plural | mussitent 
 | sie murmlen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussiter 
 | ich werde gemurmelt | 
  
    | 2. Person Singular | mussiteris mussitere
 
 | du werdest gemurmelt | 
  
    | 3. Person Singular | mussitetur 
 | er/sie/es werde gemurmelt | 
  
    | 1. Person Plural | mussitemur 
 | wir werden gemurmelt | 
  
    | 2. Person Plural | mussitemini 
 | ihr werdet gemurmelt | 
  
    | 3. Person Plural | mussitentur 
 | sie werden gemurmelt | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabam 
 | ich murmelte | 
  
    | 2. Person Singular | mussitabas 
 | du murmeltest | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabat 
 | er/sie/es murmelte | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabamus 
 | wir murmelten | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabatis 
 | ihr murmeltet | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabant 
 | sie murmelten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabar 
 | ich wurde gemurmelt | 
  
    | 2. Person Singular | mussitabaris mussitabare
 
 | du wurdest gemurmelt | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabatur 
 | er/sie/es wurde gemurmelt | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabamur 
 | wir wurden gemurmelt | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabamini 
 | ihr wurdet gemurmelt | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabantur 
 | sie wurden gemurmelt | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitarem 
 | ich murmelte | 
  
    | 2. Person Singular | mussitares 
 | du murmeltest | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaret 
 | er/sie/es murmelte | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaremus 
 | wir murmelten | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaretis 
 | ihr murmeltet | 
  
    | 3. Person Plural | mussitarent 
 | sie murmelten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitarer 
 | ich würde gemurmelt | 
  
    | 2. Person Singular | mussitareris mussitarere
 
 | du würdest gemurmelt | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaretur 
 | er/sie/es würde gemurmelt | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaremur 
 | wir würden gemurmelt | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaremini 
 | ihr würdet gemurmelt | 
  
    | 3. Person Plural | mussitarentur 
 | sie würden gemurmelt | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabo 
 | ich werde murmeln | 
  
    | 2. Person Singular | mussitabis 
 | du wirst murmeln | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabit 
 | er/sie/es wird murmeln | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabimus 
 | wir werden murmeln | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabitis 
 | ihr werdet murmeln | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabunt 
 | sie werden murmeln | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabor 
 | ich werde gemurmelt | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaberis mussitabere
 
 | du wirst gemurmelt | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabitur 
 | er/sie/es wird gemurmelt | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabimur 
 | wir werden gemurmelt | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabimini 
 | ihr werdet gemurmelt | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabuntur 
 | sie werden gemurmelt | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitavi 
 | ich habe gemurmelt | 
  
    | 2. Person Singular | mussitavisti 
 | du hast gemurmelt | 
  
    | 3. Person Singular | mussitavit 
 | er/sie/es hat gemurmelt | 
  
    | 1. Person Plural | mussitavimus 
 | wir haben gemurmelt | 
  
    | 2. Person Plural | mussitavistis 
 | ihr habt gemurmelt | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverunt mussitavere
 
 | sie haben gemurmelt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus sum 
 | ich bin gemurmelt worden | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus es 
 | du bist gemurmelt worden | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus est 
 | er/sie/es ist gemurmelt worden | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati sumus 
 | wir sind gemurmelt worden | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati estis 
 | ihr seid gemurmelt worden | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati sunt 
 | sie sind gemurmelt worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitaverim 
 | ich habe gemurmelt | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaveris 
 | du habest gemurmelt | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaverit 
 | er/sie/es habe gemurmelt | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaverimus 
 | wir haben gemurmelt | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaveritis 
 | ihr habet gemurmelt | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverint 
 | sie haben gemurmelt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus sim 
 | ich sei gemurmelt worden | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus sis 
 | du seiest gemurmelt worden | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus sit 
 | er/sie/es sei gemurmelt worden | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati simus 
 | wir seien gemurmelt worden | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati sitis 
 | ihr seiet gemurmelt worden | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati sint 
 | sie seien gemurmelt worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitaveram 
 | ich hatte gemurmelt | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaveras 
 | du hattest gemurmelt | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaverat 
 | er/sie/es hatte gemurmelt | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaveramus 
 | wir hatten gemurmelt | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaveratis 
 | ihr hattet gemurmelt | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverant 
 | sie hatten gemurmelt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus eram 
 | ich war gemurmelt worden | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus eras 
 | du warst gemurmelt worden | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus erat 
 | er/sie/es war gemurmelt worden | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati eramus 
 | wir waren gemurmelt worden | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati eratis 
 | ihr warst gemurmelt worden | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati erant 
 | sie waren gemurmelt worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitavissem 
 | ich hätte gemurmelt | 
  
    | 2. Person Singular | mussitavisses 
 | du hättest gemurmelt | 
  
    | 3. Person Singular | mussitavisset 
 | er/sie/es hätte gemurmelt | 
  
    | 1. Person Plural | mussitavissemus 
 | wir hätten gemurmelt | 
  
    | 2. Person Plural | mussitavissetis 
 | ihr hättet gemurmelt | 
  
    | 3. Person Plural | mussitavissent 
 | sie hätten gemurmelt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus essem 
 | ich wäre gemurmelt worden | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus esses 
 | du wärest gemurmelt worden | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus esset 
 | er/sie/es wäre gemurmelt worden | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati essemus 
 | wir wären gemurmelt worden | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati essetis 
 | ihr wäret gemurmelt worden | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati essent 
 | sie wären gemurmelt worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitavero 
 | ich werde gemurmelt haben | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaveris 
 | du wirst gemurmelt haben | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaverit 
 | er/sie/es wird gemurmelt haben | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaverimus 
 | wir werden gemurmelt haben | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaveritis 
 | ihr werdet gemurmelt haben | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverint 
 | sie werden gemurmelt haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus ero 
 | ich werde gemurmelt worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus eris 
 | du werdest gemurmelt worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus erit 
 | er/sie/es werde gemurmelt worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati erimus 
 | wir werden gemurmelt worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati eritis 
 | ihr werdet gemurmelt worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati erunt 
 | sie werden gemurmelt worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | mussitare 
 | murmeln | 
  
    | Vorzeitigkeit | mussitavisse 
 | gemurmelt haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | mussitaturum esse 
 | murmeln werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | mussitari mussitarier
 
 | gemurmelt werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | mussitatum esse 
 | gemurmelt worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | mussitatum iri 
 | künftig gemurmelt werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | mussita 
 | murmle! | 
  
    | 2. Person Plural | mussitate 
 | murmelt! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | mussitato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | mussitato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | mussitatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | mussitanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | mussitare 
 | das Murmeln | 
  
    | Genitiv | mussitandi 
 | des Murmelnes | 
  
    | Dativ | mussitando 
 | dem Murmeln | 
  
  
    | Akkusativ | mussitandum 
 | das Murmeln | 
  
    | Ablativ | mussitando 
 | durch das Murmeln | 
  
    | Vokativ | mussitande 
 | Murmeln! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitandus 
 | mussitanda 
 | mussitandum 
 | 
  
    | Genitiv | mussitandi 
 | mussitandae 
 | mussitandi 
 | 
  
    | Dativ | mussitando 
 | mussitandae 
 | mussitando 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitandum 
 | mussitandam 
 | mussitandum 
 | 
  
    | Ablativ | mussitando 
 | mussitanda 
 | mussitando 
 | 
  
    | Vokativ | mussitande 
 | mussitanda 
 | mussitandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | mussitandi 
 | mussitandae 
 | mussitanda 
 | 
  
    | Genitiv | mussitandorum 
 | mussitandarum 
 | mussitandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | mussitandos 
 | mussitandas 
 | mussitanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | mussitandi 
 | mussitandae 
 | mussitanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitans 
 | mussitans 
 | mussitans 
 | 
  
    | Genitiv | mussitantis 
 | mussitantis 
 | mussitantis 
 | 
  
    | Dativ | mussitanti 
 | mussitanti 
 | mussitanti 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitantem 
 | mussitantem 
 | mussitans 
 | 
  
    | Ablativ | mussitanti mussitante
 
 | mussitanti mussitante
 
 | mussitanti mussitante
 
 | 
  
    | Vokativ | mussitans 
 | mussitans 
 | mussitans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | mussitantes 
 | mussitantes 
 | mussitantia 
 | 
  
    | Genitiv | mussitantium mussitantum
 
 | mussitantium mussitantum
 
 | mussitantium mussitantum
 
 | 
  
    | Dativ | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitantes 
 | mussitantes 
 | mussitantia 
 | 
  
    | Ablativ | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | 
  
    | Vokativ | mussitantes 
 | mussitantes 
 | mussitantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitatus 
 | mussitata 
 | mussitatum 
 | 
  
    | Genitiv | mussitati 
 | mussitatae 
 | mussitati 
 | 
  
    | Dativ | mussitato 
 | mussitatae 
 | mussitato 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitatum 
 | mussitatam 
 | mussitatum 
 | 
  
    | Ablativ | mussitato 
 | mussitata 
 | mussitato 
 | 
  
    | Vokativ | mussitate 
 | mussitata 
 | mussitatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | mussitati 
 | mussitatae 
 | mussitata 
 | 
  
    | Genitiv | mussitatorum 
 | mussitatarum 
 | mussitatorum 
 | 
  
    | Dativ | mussitatis 
 | mussitatis 
 | mussitatis 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitatos 
 | mussitatas 
 | mussitata 
 | 
  
    | Ablativ | mussitatis 
 | mussitatis 
 | mussitatis 
 | 
  
    | Vokativ | mussitati 
 | mussitatae 
 | mussitata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitaturus 
 | mussitatura 
 | mussitaturum 
 | 
  
    | Genitiv | mussitaturi 
 | mussitaturae 
 | mussitaturi 
 | 
  
    | Dativ | mussitaturo 
 | mussitaturae 
 | mussitaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitaturum 
 | mussitaturam 
 | mussitaturum 
 | 
  
    | Ablativ | mussitaturo 
 | mussitatura 
 | mussitaturo 
 | 
  
    | Vokativ | mussitature 
 | mussitatura 
 | mussitaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | mussitaturi 
 | mussitaturae 
 | mussitatura 
 | 
  
    | Genitiv | mussitaturorum 
 | mussitaturarum 
 | mussitaturorum 
 | 
  
    | Dativ | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitaturos 
 | mussitaturas 
 | mussitatura 
 | 
  
    | Ablativ | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | 
  
    | Vokativ | mussitaturi 
 | mussitaturae 
 | mussitatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | mussitatum 
 | mussitatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussito 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaris mussitare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitantur 
 |  | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussites 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitet 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussiter 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussiteris mussitere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitetur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitemur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitemini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitentur 
 |  | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabam 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitabas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabar 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitabaris mussitabare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabantur 
 |  | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitarem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitares 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaret 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaremus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaretis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitarent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitarer 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitareris mussitarere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaretur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaremur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaremini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitarentur 
 |  | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabo 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitabis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabunt 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaberis mussitabere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabitur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabimur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabimini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabuntur 
 |  | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitavi 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitavisti 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitavit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitavimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitavistis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverunt mussitavere
 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus sum 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus es 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus est 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati sumus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati estis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati sunt 
 |  | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitaverim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaveris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaverit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaverimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaveritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus sim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus sis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus sit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati simus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati sitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati sint 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitaveram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaveras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaverat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaveramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaveratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus eram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus eras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus erat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati eramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati eratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati erant 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitavissem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitavisses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitavisset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitavissemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitavissetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitavissent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus essem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus esses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus esset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati essemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati essetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati essent 
 |  | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitavero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaveris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaverit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaverimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaveritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus ero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus eris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus erit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati erimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati eritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati erunt 
 |  | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | mussitare 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | mussitavisse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | mussitaturum esse 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | mussitari mussitarier
 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | mussitatum esse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | mussitatum iri 
 |  | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | mussita 
 | ! | 
  
    | 2. Person Plural | mussitate 
 | ! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | mussitato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | mussitato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | mussitatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | mussitanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | mussitare 
 | das | 
  
    | Genitiv | mussitandi 
 | des es | 
  
    | Dativ | mussitando 
 | dem | 
  
  
    | Akkusativ | mussitandum 
 | das | 
  
    | Ablativ | mussitando 
 | durch das | 
  
    | Vokativ | mussitande 
 | ! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitandus 
 | mussitanda 
 | mussitandum 
 | 
  
    | Genitiv | mussitandi 
 | mussitandae 
 | mussitandi 
 | 
  
    | Dativ | mussitando 
 | mussitandae 
 | mussitando 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitandum 
 | mussitandam 
 | mussitandum 
 | 
  
    | Ablativ | mussitando 
 | mussitanda 
 | mussitando 
 | 
  
    | Vokativ | mussitande 
 | mussitanda 
 | mussitandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | mussitandi 
 | mussitandae 
 | mussitanda 
 | 
  
    | Genitiv | mussitandorum 
 | mussitandarum 
 | mussitandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | mussitandos 
 | mussitandas 
 | mussitanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | mussitandi 
 | mussitandae 
 | mussitanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitans 
 | mussitans 
 | mussitans 
 | 
  
    | Genitiv | mussitantis 
 | mussitantis 
 | mussitantis 
 | 
  
    | Dativ | mussitanti 
 | mussitanti 
 | mussitanti 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitantem 
 | mussitantem 
 | mussitans 
 | 
  
    | Ablativ | mussitanti mussitante
 
 | mussitanti mussitante
 
 | mussitanti mussitante
 
 | 
  
    | Vokativ | mussitans 
 | mussitans 
 | mussitans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | mussitantes 
 | mussitantes 
 | mussitantia 
 | 
  
    | Genitiv | mussitantium mussitantum
 
 | mussitantium mussitantum
 
 | mussitantium mussitantum
 
 | 
  
    | Dativ | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitantes 
 | mussitantes 
 | mussitantia 
 | 
  
    | Ablativ | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | 
  
    | Vokativ | mussitantes 
 | mussitantes 
 | mussitantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitatus 
 | mussitata 
 | mussitatum 
 | 
  
    | Genitiv | mussitati 
 | mussitatae 
 | mussitati 
 | 
  
    | Dativ | mussitato 
 | mussitatae 
 | mussitato 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitatum 
 | mussitatam 
 | mussitatum 
 | 
  
    | Ablativ | mussitato 
 | mussitata 
 | mussitato 
 | 
  
    | Vokativ | mussitate 
 | mussitata 
 | mussitatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | mussitati 
 | mussitatae 
 | mussitata 
 | 
  
    | Genitiv | mussitatorum 
 | mussitatarum 
 | mussitatorum 
 | 
  
    | Dativ | mussitatis 
 | mussitatis 
 | mussitatis 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitatos 
 | mussitatas 
 | mussitata 
 | 
  
    | Ablativ | mussitatis 
 | mussitatis 
 | mussitatis 
 | 
  
    | Vokativ | mussitati 
 | mussitatae 
 | mussitata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitaturus 
 | mussitatura 
 | mussitaturum 
 | 
  
    | Genitiv | mussitaturi 
 | mussitaturae 
 | mussitaturi 
 | 
  
    | Dativ | mussitaturo 
 | mussitaturae 
 | mussitaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitaturum 
 | mussitaturam 
 | mussitaturum 
 | 
  
    | Ablativ | mussitaturo 
 | mussitatura 
 | mussitaturo 
 | 
  
    | Vokativ | mussitature 
 | mussitatura 
 | mussitaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | mussitaturi 
 | mussitaturae 
 | mussitatura 
 | 
  
    | Genitiv | mussitaturorum 
 | mussitaturarum 
 | mussitaturorum 
 | 
  
    | Dativ | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitaturos 
 | mussitaturas 
 | mussitatura 
 | 
  
    | Ablativ | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | 
  
    | Vokativ | mussitaturi 
 | mussitaturae 
 | mussitatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | mussitatum 
 | mussitatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussito 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaris mussitare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitantur 
 |  | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussites 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitet 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussiter 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussiteris mussitere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitetur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitemur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitemini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitentur 
 |  | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabam 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitabas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabar 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitabaris mussitabare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabantur 
 |  | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitarem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitares 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaret 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaremus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaretis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitarent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitarer 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitareris mussitarere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaretur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaremur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaremini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitarentur 
 |  | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabo 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitabis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabunt 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitabor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaberis mussitabere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitabitur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitabimur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitabimini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitabuntur 
 |  | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitavi 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitavisti 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitavit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitavimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitavistis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverunt mussitavere
 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus sum 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus es 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus est 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati sumus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati estis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati sunt 
 |  | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitaverim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaveris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaverit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaverimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaveritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus sim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus sis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus sit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati simus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati sitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati sint 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitaveram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaveras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaverat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaveramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaveratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus eram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus eras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus erat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati eramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati eratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati erant 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitavissem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitavisses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitavisset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitavissemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitavissetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitavissent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus essem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus esses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus esset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati essemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati essetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati essent 
 |  | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitavero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitaveris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitaverit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitaverimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitaveritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitaverint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | mussitatus ero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | mussitatus eris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | mussitatus erit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | mussitati erimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | mussitati eritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | mussitati erunt 
 |  | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | mussitare 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | mussitavisse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | mussitaturum esse 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | mussitari mussitarier
 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | mussitatum esse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | mussitatum iri 
 |  | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | mussita 
 | ! | 
  
    | 2. Person Plural | mussitate 
 | ! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | mussitato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | mussitato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | mussitatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | mussitanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | mussitare 
 | das | 
  
    | Genitiv | mussitandi 
 | des es | 
  
    | Dativ | mussitando 
 | dem | 
  
  
    | Akkusativ | mussitandum 
 | das | 
  
    | Ablativ | mussitando 
 | durch das | 
  
    | Vokativ | mussitande 
 | ! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitandus 
 | mussitanda 
 | mussitandum 
 | 
  
    | Genitiv | mussitandi 
 | mussitandae 
 | mussitandi 
 | 
  
    | Dativ | mussitando 
 | mussitandae 
 | mussitando 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitandum 
 | mussitandam 
 | mussitandum 
 | 
  
    | Ablativ | mussitando 
 | mussitanda 
 | mussitando 
 | 
  
    | Vokativ | mussitande 
 | mussitanda 
 | mussitandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | mussitandi 
 | mussitandae 
 | mussitanda 
 | 
  
    | Genitiv | mussitandorum 
 | mussitandarum 
 | mussitandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | mussitandos 
 | mussitandas 
 | mussitanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | mussitandi 
 | mussitandae 
 | mussitanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitans 
 | mussitans 
 | mussitans 
 | 
  
    | Genitiv | mussitantis 
 | mussitantis 
 | mussitantis 
 | 
  
    | Dativ | mussitanti 
 | mussitanti 
 | mussitanti 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitantem 
 | mussitantem 
 | mussitans 
 | 
  
    | Ablativ | mussitanti mussitante
 
 | mussitanti mussitante
 
 | mussitanti mussitante
 
 | 
  
    | Vokativ | mussitans 
 | mussitans 
 | mussitans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | mussitantes 
 | mussitantes 
 | mussitantia 
 | 
  
    | Genitiv | mussitantium mussitantum
 
 | mussitantium mussitantum
 
 | mussitantium mussitantum
 
 | 
  
    | Dativ | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitantes 
 | mussitantes 
 | mussitantia 
 | 
  
    | Ablativ | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | mussitantibus 
 | 
  
    | Vokativ | mussitantes 
 | mussitantes 
 | mussitantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitatus 
 | mussitata 
 | mussitatum 
 | 
  
    | Genitiv | mussitati 
 | mussitatae 
 | mussitati 
 | 
  
    | Dativ | mussitato 
 | mussitatae 
 | mussitato 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitatum 
 | mussitatam 
 | mussitatum 
 | 
  
    | Ablativ | mussitato 
 | mussitata 
 | mussitato 
 | 
  
    | Vokativ | mussitate 
 | mussitata 
 | mussitatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | mussitati 
 | mussitatae 
 | mussitata 
 | 
  
    | Genitiv | mussitatorum 
 | mussitatarum 
 | mussitatorum 
 | 
  
    | Dativ | mussitatis 
 | mussitatis 
 | mussitatis 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitatos 
 | mussitatas 
 | mussitata 
 | 
  
    | Ablativ | mussitatis 
 | mussitatis 
 | mussitatis 
 | 
  
    | Vokativ | mussitati 
 | mussitatae 
 | mussitata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | mussitaturus 
 | mussitatura 
 | mussitaturum 
 | 
  
    | Genitiv | mussitaturi 
 | mussitaturae 
 | mussitaturi 
 | 
  
    | Dativ | mussitaturo 
 | mussitaturae 
 | mussitaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitaturum 
 | mussitaturam 
 | mussitaturum 
 | 
  
    | Ablativ | mussitaturo 
 | mussitatura 
 | mussitaturo 
 | 
  
    | Vokativ | mussitature 
 | mussitatura 
 | mussitaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | mussitaturi 
 | mussitaturae 
 | mussitatura 
 | 
  
    | Genitiv | mussitaturorum 
 | mussitaturarum 
 | mussitaturorum 
 | 
  
    | Dativ | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | mussitaturos 
 | mussitaturas 
 | mussitatura 
 | 
  
    | Ablativ | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | mussitaturis 
 | 
  
    | Vokativ | mussitaturi 
 | mussitaturae 
 | mussitatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | mussitatum 
 | mussitatu 
 |