Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narro
|
ich erzähle |
| 2. Person Singular |
narras
|
du erzählst |
| 3. Person Singular |
narrat
|
er/sie/es erzählt |
| 1. Person Plural |
narramus
|
wir erzählen |
| 2. Person Plural |
narratis
|
ihr erzählt |
| 3. Person Plural |
narrant
|
sie erzählen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narror
|
ich werde erzählt |
| 2. Person Singular |
narraris narrare
|
du wirst erzählt |
| 3. Person Singular |
narratur
|
er/sie/es wird erzählt |
| 1. Person Plural |
narramur
|
wir werden erzählt |
| 2. Person Plural |
narramini
|
ihr werdet erzählt |
| 3. Person Plural |
narrantur
|
sie werden erzählt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narrem
|
ich erzähle |
| 2. Person Singular |
narres
|
du erzählest |
| 3. Person Singular |
narret
|
er/sie/es erzähle |
| 1. Person Plural |
narremus
|
wir erzählen |
| 2. Person Plural |
narretis
|
ihr erzählet |
| 3. Person Plural |
narrent
|
sie erzählen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narrer
|
ich werde erzählt |
| 2. Person Singular |
narreris narrere
|
du werdest erzählt |
| 3. Person Singular |
narretur
|
er/sie/es werde erzählt |
| 1. Person Plural |
narremur
|
wir werden erzählt |
| 2. Person Plural |
narremini
|
ihr werdet erzählt |
| 3. Person Plural |
narrentur
|
sie werden erzählt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narrabam
|
ich erzählte |
| 2. Person Singular |
narrabas
|
du erzähltest |
| 3. Person Singular |
narrabat
|
er/sie/es erzählte |
| 1. Person Plural |
narrabamus
|
wir erzählten |
| 2. Person Plural |
narrabatis
|
ihr erzähltet |
| 3. Person Plural |
narrabant
|
sie erzählten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narrabar
|
ich wurde erzählt |
| 2. Person Singular |
narrabaris narrabare
|
du wurdest erzählt |
| 3. Person Singular |
narrabatur
|
er/sie/es wurde erzählt |
| 1. Person Plural |
narrabamur
|
wir wurden erzählt |
| 2. Person Plural |
narrabamini
|
ihr wurdet erzählt |
| 3. Person Plural |
narrabantur
|
sie wurden erzählt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narrarem
|
ich erzählte |
| 2. Person Singular |
narrares
|
du erzähltest |
| 3. Person Singular |
narraret
|
er/sie/es erzählte |
| 1. Person Plural |
narraremus
|
wir erzählten |
| 2. Person Plural |
narraretis
|
ihr erzähltet |
| 3. Person Plural |
narrarent
|
sie erzählten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narrarer
|
ich würde erzählt |
| 2. Person Singular |
narrareris narrarere
|
du würdest erzählt |
| 3. Person Singular |
narraretur
|
er/sie/es würde erzählt |
| 1. Person Plural |
narraremur
|
wir würden erzählt |
| 2. Person Plural |
narraremini
|
ihr würdet erzählt |
| 3. Person Plural |
narrarentur
|
sie würden erzählt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narrabo
|
ich werde erzählen |
| 2. Person Singular |
narrabis
|
du wirst erzählen |
| 3. Person Singular |
narrabit
|
er/sie/es wird erzählen |
| 1. Person Plural |
narrabimus
|
wir werden erzählen |
| 2. Person Plural |
narrabitis
|
ihr werdet erzählen |
| 3. Person Plural |
narrabunt
|
sie werden erzählen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narrabor
|
ich werde erzählt |
| 2. Person Singular |
narraberis narrabere
|
du wirst erzählt |
| 3. Person Singular |
narrabitur
|
er/sie/es wird erzählt |
| 1. Person Plural |
narrabimur
|
wir werden erzählt |
| 2. Person Plural |
narrabimini
|
ihr werdet erzählt |
| 3. Person Plural |
narrabuntur
|
sie werden erzählt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narravi
|
ich habe erzählt |
| 2. Person Singular |
narravisti
|
du hast erzählt |
| 3. Person Singular |
narravit
|
er/sie/es hat erzählt |
| 1. Person Plural |
narravimus
|
wir haben erzählt |
| 2. Person Plural |
narravistis
|
ihr habt erzählt |
| 3. Person Plural |
narraverunt narravere
|
sie haben erzählt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narratus sum
|
ich bin erzählt worden |
| 2. Person Singular |
narratus es
|
du bist erzählt worden |
| 3. Person Singular |
narratus est
|
er/sie/es ist erzählt worden |
| 1. Person Plural |
narrati sumus
|
wir sind erzählt worden |
| 2. Person Plural |
narrati estis
|
ihr seid erzählt worden |
| 3. Person Plural |
narrati sunt
|
sie sind erzählt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narraverim
|
ich habe erzählt |
| 2. Person Singular |
narraveris
|
du habest erzählt |
| 3. Person Singular |
narraverit
|
er/sie/es habe erzählt |
| 1. Person Plural |
narraverimus
|
wir haben erzählt |
| 2. Person Plural |
narraveritis
|
ihr habet erzählt |
| 3. Person Plural |
narraverint
|
sie haben erzählt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narratus sim
|
ich sei erzählt worden |
| 2. Person Singular |
narratus sis
|
du seiest erzählt worden |
| 3. Person Singular |
narratus sit
|
er/sie/es sei erzählt worden |
| 1. Person Plural |
narrati simus
|
wir seien erzählt worden |
| 2. Person Plural |
narrati sitis
|
ihr seiet erzählt worden |
| 3. Person Plural |
narrati sint
|
sie seien erzählt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narraveram
|
ich hatte erzählt |
| 2. Person Singular |
narraveras
|
du hattest erzählt |
| 3. Person Singular |
narraverat
|
er/sie/es hatte erzählt |
| 1. Person Plural |
narraveramus
|
wir hatten erzählt |
| 2. Person Plural |
narraveratis
|
ihr hattet erzählt |
| 3. Person Plural |
narraverant
|
sie hatten erzählt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narratus eram
|
ich war erzählt worden |
| 2. Person Singular |
narratus eras
|
du warst erzählt worden |
| 3. Person Singular |
narratus erat
|
er/sie/es war erzählt worden |
| 1. Person Plural |
narrati eramus
|
wir waren erzählt worden |
| 2. Person Plural |
narrati eratis
|
ihr warst erzählt worden |
| 3. Person Plural |
narrati erant
|
sie waren erzählt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narravissem
|
ich hätte erzählt |
| 2. Person Singular |
narravisses
|
du hättest erzählt |
| 3. Person Singular |
narravisset
|
er/sie/es hätte erzählt |
| 1. Person Plural |
narravissemus
|
wir hätten erzählt |
| 2. Person Plural |
narravissetis
|
ihr hättet erzählt |
| 3. Person Plural |
narravissent
|
sie hätten erzählt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narratus essem
|
ich wäre erzählt worden |
| 2. Person Singular |
narratus esses
|
du wärest erzählt worden |
| 3. Person Singular |
narratus esset
|
er/sie/es wäre erzählt worden |
| 1. Person Plural |
narrati essemus
|
wir wären erzählt worden |
| 2. Person Plural |
narrati essetis
|
ihr wäret erzählt worden |
| 3. Person Plural |
narrati essent
|
sie wären erzählt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narravero
|
ich werde erzählt haben |
| 2. Person Singular |
narraveris
|
du wirst erzählt haben |
| 3. Person Singular |
narraverit
|
er/sie/es wird erzählt haben |
| 1. Person Plural |
narraverimus
|
wir werden erzählt haben |
| 2. Person Plural |
narraveritis
|
ihr werdet erzählt haben |
| 3. Person Plural |
narraverint
|
sie werden erzählt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narratus ero
|
ich werde erzählt worden sein |
| 2. Person Singular |
narratus eris
|
du werdest erzählt worden sein |
| 3. Person Singular |
narratus erit
|
er/sie/es werde erzählt worden sein |
| 1. Person Plural |
narrati erimus
|
wir werden erzählt worden sein |
| 2. Person Plural |
narrati eritis
|
ihr werdet erzählt worden sein |
| 3. Person Plural |
narrati erunt
|
sie werden erzählt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
narrare
|
erzählen |
| Vorzeitigkeit |
narravisse
|
erzählt haben |
| Nachzeitigkeit |
narraturum esse
|
erzählen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
narrari narrarier
|
erzählt werden |
| Vorzeitigkeit |
narratum esse
|
erzählt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
narratum iri
|
künftig erzählt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
narra
|
erzähle! |
| 2. Person Plural |
narrate
|
erzählt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
narrato
|
| 3. Person Singular |
narrato
|
| 2. Person Plural |
narratote
|
| 3. Person Plural |
narranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
narrare
|
das Erzählen |
| Genitiv |
narrandi
|
des Erzählens |
| Dativ |
narrando
|
dem Erzählen |
| Akkusativ |
narrandum
|
das Erzählen |
| Ablativ |
narrando
|
durch das Erzählen |
| Vokativ |
narrande
|
Erzählen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
narrandus
|
narranda
|
narrandum
|
| Genitiv |
narrandi
|
narrandae
|
narrandi
|
| Dativ |
narrando
|
narrandae
|
narrando
|
| Akkusativ |
narrandum
|
narrandam
|
narrandum
|
| Ablativ |
narrando
|
narranda
|
narrando
|
| Vokativ |
narrande
|
narranda
|
narrandum
|
Plural
| Nominativ |
narrandi
|
narrandae
|
narranda
|
| Genitiv |
narrandorum
|
narrandarum
|
narrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
narrandos
|
narrandas
|
narranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
narrandi
|
narrandae
|
narranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
narrans
|
narrans
|
narrans
|
| Genitiv |
narrantis
|
narrantis
|
narrantis
|
| Dativ |
narranti
|
narranti
|
narranti
|
| Akkusativ |
narrantem
|
narrantem
|
narrans
|
| Ablativ |
narranti narrante
|
narranti narrante
|
narranti narrante
|
| Vokativ |
narrans
|
narrans
|
narrans
|
Plural
| Nominativ |
narrantes
|
narrantes
|
narrantia
|
| Genitiv |
narrantium narrantum
|
narrantium narrantum
|
narrantium narrantum
|
| Dativ |
narrantibus
|
narrantibus
|
narrantibus
|
| Akkusativ |
narrantes
|
narrantes
|
narrantia
|
| Ablativ |
narrantibus
|
narrantibus
|
narrantibus
|
| Vokativ |
narrantes
|
narrantes
|
narrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
narratus
|
narrata
|
narratum
|
| Genitiv |
narrati
|
narratae
|
narrati
|
| Dativ |
narrato
|
narratae
|
narrato
|
| Akkusativ |
narratum
|
narratam
|
narratum
|
| Ablativ |
narrato
|
narrata
|
narrato
|
| Vokativ |
narrate
|
narrata
|
narratum
|
Plural
| Nominativ |
narrati
|
narratae
|
narrata
|
| Genitiv |
narratorum
|
narratarum
|
narratorum
|
| Dativ |
narratis
|
narratis
|
narratis
|
| Akkusativ |
narratos
|
narratas
|
narrata
|
| Ablativ |
narratis
|
narratis
|
narratis
|
| Vokativ |
narrati
|
narratae
|
narrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
narraturus
|
narratura
|
narraturum
|
| Genitiv |
narraturi
|
narraturae
|
narraturi
|
| Dativ |
narraturo
|
narraturae
|
narraturo
|
| Akkusativ |
narraturum
|
narraturam
|
narraturum
|
| Ablativ |
narraturo
|
narratura
|
narraturo
|
| Vokativ |
narrature
|
narratura
|
narraturum
|
Plural
| Nominativ |
narraturi
|
narraturae
|
narratura
|
| Genitiv |
narraturorum
|
narraturarum
|
narraturorum
|
| Dativ |
narraturis
|
narraturis
|
narraturis
|
| Akkusativ |
narraturos
|
narraturas
|
narratura
|
| Ablativ |
narraturis
|
narraturis
|
narraturis
|
| Vokativ |
narraturi
|
narraturae
|
narratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
narratum
|
narratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narro
|
ich berichte |
| 2. Person Singular |
narras
|
du berichtest |
| 3. Person Singular |
narrat
|
er/sie/es berichtet |
| 1. Person Plural |
narramus
|
wir berichten |
| 2. Person Plural |
narratis
|
ihr berichtet |
| 3. Person Plural |
narrant
|
sie berichten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narror
|
ich werde berichtet |
| 2. Person Singular |
narraris narrare
|
du wirst berichtet |
| 3. Person Singular |
narratur
|
er/sie/es wird berichtet |
| 1. Person Plural |
narramur
|
wir werden berichtet |
| 2. Person Plural |
narramini
|
ihr werdet berichtet |
| 3. Person Plural |
narrantur
|
sie werden berichtet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narrem
|
ich berichte |
| 2. Person Singular |
narres
|
du berichtest |
| 3. Person Singular |
narret
|
er/sie/es berichte |
| 1. Person Plural |
narremus
|
wir berichten |
| 2. Person Plural |
narretis
|
ihr berichtet |
| 3. Person Plural |
narrent
|
sie berichten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narrer
|
ich werde berichtet |
| 2. Person Singular |
narreris narrere
|
du werdest berichtet |
| 3. Person Singular |
narretur
|
er/sie/es werde berichtet |
| 1. Person Plural |
narremur
|
wir werden berichtet |
| 2. Person Plural |
narremini
|
ihr werdet berichtet |
| 3. Person Plural |
narrentur
|
sie werden berichtet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narrabam
|
ich berichtete |
| 2. Person Singular |
narrabas
|
du berichtetest |
| 3. Person Singular |
narrabat
|
er/sie/es berichtete |
| 1. Person Plural |
narrabamus
|
wir berichteten |
| 2. Person Plural |
narrabatis
|
ihr berichtetet |
| 3. Person Plural |
narrabant
|
sie berichteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narrabar
|
ich wurde berichtet |
| 2. Person Singular |
narrabaris narrabare
|
du wurdest berichtet |
| 3. Person Singular |
narrabatur
|
er/sie/es wurde berichtet |
| 1. Person Plural |
narrabamur
|
wir wurden berichtet |
| 2. Person Plural |
narrabamini
|
ihr wurdet berichtet |
| 3. Person Plural |
narrabantur
|
sie wurden berichtet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narrarem
|
ich berichtete |
| 2. Person Singular |
narrares
|
du berichtetest |
| 3. Person Singular |
narraret
|
er/sie/es berichtete |
| 1. Person Plural |
narraremus
|
wir berichteten |
| 2. Person Plural |
narraretis
|
ihr berichtetet |
| 3. Person Plural |
narrarent
|
sie berichteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narrarer
|
ich würde berichtet |
| 2. Person Singular |
narrareris narrarere
|
du würdest berichtet |
| 3. Person Singular |
narraretur
|
er/sie/es würde berichtet |
| 1. Person Plural |
narraremur
|
wir würden berichtet |
| 2. Person Plural |
narraremini
|
ihr würdet berichtet |
| 3. Person Plural |
narrarentur
|
sie würden berichtet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narrabo
|
ich werde berichten |
| 2. Person Singular |
narrabis
|
du wirst berichten |
| 3. Person Singular |
narrabit
|
er/sie/es wird berichten |
| 1. Person Plural |
narrabimus
|
wir werden berichten |
| 2. Person Plural |
narrabitis
|
ihr werdet berichten |
| 3. Person Plural |
narrabunt
|
sie werden berichten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narrabor
|
ich werde berichtet |
| 2. Person Singular |
narraberis narrabere
|
du wirst berichtet |
| 3. Person Singular |
narrabitur
|
er/sie/es wird berichtet |
| 1. Person Plural |
narrabimur
|
wir werden berichtet |
| 2. Person Plural |
narrabimini
|
ihr werdet berichtet |
| 3. Person Plural |
narrabuntur
|
sie werden berichtet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narravi
|
ich habe berichtet |
| 2. Person Singular |
narravisti
|
du hast berichtet |
| 3. Person Singular |
narravit
|
er/sie/es hat berichtet |
| 1. Person Plural |
narravimus
|
wir haben berichtet |
| 2. Person Plural |
narravistis
|
ihr habt berichtet |
| 3. Person Plural |
narraverunt narravere
|
sie haben berichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narratus sum
|
ich bin berichtet worden |
| 2. Person Singular |
narratus es
|
du bist berichtet worden |
| 3. Person Singular |
narratus est
|
er/sie/es ist berichtet worden |
| 1. Person Plural |
narrati sumus
|
wir sind berichtet worden |
| 2. Person Plural |
narrati estis
|
ihr seid berichtet worden |
| 3. Person Plural |
narrati sunt
|
sie sind berichtet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narraverim
|
ich habe berichtet |
| 2. Person Singular |
narraveris
|
du habest berichtet |
| 3. Person Singular |
narraverit
|
er/sie/es habe berichtet |
| 1. Person Plural |
narraverimus
|
wir haben berichtet |
| 2. Person Plural |
narraveritis
|
ihr habet berichtet |
| 3. Person Plural |
narraverint
|
sie haben berichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narratus sim
|
ich sei berichtet worden |
| 2. Person Singular |
narratus sis
|
du seiest berichtet worden |
| 3. Person Singular |
narratus sit
|
er/sie/es sei berichtet worden |
| 1. Person Plural |
narrati simus
|
wir seien berichtet worden |
| 2. Person Plural |
narrati sitis
|
ihr seiet berichtet worden |
| 3. Person Plural |
narrati sint
|
sie seien berichtet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narraveram
|
ich hatte berichtet |
| 2. Person Singular |
narraveras
|
du hattest berichtet |
| 3. Person Singular |
narraverat
|
er/sie/es hatte berichtet |
| 1. Person Plural |
narraveramus
|
wir hatten berichtet |
| 2. Person Plural |
narraveratis
|
ihr hattet berichtet |
| 3. Person Plural |
narraverant
|
sie hatten berichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narratus eram
|
ich war berichtet worden |
| 2. Person Singular |
narratus eras
|
du warst berichtet worden |
| 3. Person Singular |
narratus erat
|
er/sie/es war berichtet worden |
| 1. Person Plural |
narrati eramus
|
wir waren berichtet worden |
| 2. Person Plural |
narrati eratis
|
ihr warst berichtet worden |
| 3. Person Plural |
narrati erant
|
sie waren berichtet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narravissem
|
ich hätte berichtet |
| 2. Person Singular |
narravisses
|
du hättest berichtet |
| 3. Person Singular |
narravisset
|
er/sie/es hätte berichtet |
| 1. Person Plural |
narravissemus
|
wir hätten berichtet |
| 2. Person Plural |
narravissetis
|
ihr hättet berichtet |
| 3. Person Plural |
narravissent
|
sie hätten berichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narratus essem
|
ich wäre berichtet worden |
| 2. Person Singular |
narratus esses
|
du wärest berichtet worden |
| 3. Person Singular |
narratus esset
|
er/sie/es wäre berichtet worden |
| 1. Person Plural |
narrati essemus
|
wir wären berichtet worden |
| 2. Person Plural |
narrati essetis
|
ihr wäret berichtet worden |
| 3. Person Plural |
narrati essent
|
sie wären berichtet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narravero
|
ich werde berichtet haben |
| 2. Person Singular |
narraveris
|
du wirst berichtet haben |
| 3. Person Singular |
narraverit
|
er/sie/es wird berichtet haben |
| 1. Person Plural |
narraverimus
|
wir werden berichtet haben |
| 2. Person Plural |
narraveritis
|
ihr werdet berichtet haben |
| 3. Person Plural |
narraverint
|
sie werden berichtet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narratus ero
|
ich werde berichtet worden sein |
| 2. Person Singular |
narratus eris
|
du werdest berichtet worden sein |
| 3. Person Singular |
narratus erit
|
er/sie/es werde berichtet worden sein |
| 1. Person Plural |
narrati erimus
|
wir werden berichtet worden sein |
| 2. Person Plural |
narrati eritis
|
ihr werdet berichtet worden sein |
| 3. Person Plural |
narrati erunt
|
sie werden berichtet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
narrare
|
berichten |
| Vorzeitigkeit |
narravisse
|
berichtet haben |
| Nachzeitigkeit |
narraturum esse
|
berichten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
narrari narrarier
|
berichtet werden |
| Vorzeitigkeit |
narratum esse
|
berichtet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
narratum iri
|
künftig berichtet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
narra
|
berichte! |
| 2. Person Plural |
narrate
|
berichtet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
narrato
|
| 3. Person Singular |
narrato
|
| 2. Person Plural |
narratote
|
| 3. Person Plural |
narranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
narrare
|
das Berichten |
| Genitiv |
narrandi
|
des Berichtens |
| Dativ |
narrando
|
dem Berichten |
| Akkusativ |
narrandum
|
das Berichten |
| Ablativ |
narrando
|
durch das Berichten |
| Vokativ |
narrande
|
Berichten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
narrandus
|
narranda
|
narrandum
|
| Genitiv |
narrandi
|
narrandae
|
narrandi
|
| Dativ |
narrando
|
narrandae
|
narrando
|
| Akkusativ |
narrandum
|
narrandam
|
narrandum
|
| Ablativ |
narrando
|
narranda
|
narrando
|
| Vokativ |
narrande
|
narranda
|
narrandum
|
Plural
| Nominativ |
narrandi
|
narrandae
|
narranda
|
| Genitiv |
narrandorum
|
narrandarum
|
narrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
narrandos
|
narrandas
|
narranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
narrandi
|
narrandae
|
narranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
narrans
|
narrans
|
narrans
|
| Genitiv |
narrantis
|
narrantis
|
narrantis
|
| Dativ |
narranti
|
narranti
|
narranti
|
| Akkusativ |
narrantem
|
narrantem
|
narrans
|
| Ablativ |
narranti narrante
|
narranti narrante
|
narranti narrante
|
| Vokativ |
narrans
|
narrans
|
narrans
|
Plural
| Nominativ |
narrantes
|
narrantes
|
narrantia
|
| Genitiv |
narrantium narrantum
|
narrantium narrantum
|
narrantium narrantum
|
| Dativ |
narrantibus
|
narrantibus
|
narrantibus
|
| Akkusativ |
narrantes
|
narrantes
|
narrantia
|
| Ablativ |
narrantibus
|
narrantibus
|
narrantibus
|
| Vokativ |
narrantes
|
narrantes
|
narrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
narratus
|
narrata
|
narratum
|
| Genitiv |
narrati
|
narratae
|
narrati
|
| Dativ |
narrato
|
narratae
|
narrato
|
| Akkusativ |
narratum
|
narratam
|
narratum
|
| Ablativ |
narrato
|
narrata
|
narrato
|
| Vokativ |
narrate
|
narrata
|
narratum
|
Plural
| Nominativ |
narrati
|
narratae
|
narrata
|
| Genitiv |
narratorum
|
narratarum
|
narratorum
|
| Dativ |
narratis
|
narratis
|
narratis
|
| Akkusativ |
narratos
|
narratas
|
narrata
|
| Ablativ |
narratis
|
narratis
|
narratis
|
| Vokativ |
narrati
|
narratae
|
narrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
narraturus
|
narratura
|
narraturum
|
| Genitiv |
narraturi
|
narraturae
|
narraturi
|
| Dativ |
narraturo
|
narraturae
|
narraturo
|
| Akkusativ |
narraturum
|
narraturam
|
narraturum
|
| Ablativ |
narraturo
|
narratura
|
narraturo
|
| Vokativ |
narrature
|
narratura
|
narraturum
|
Plural
| Nominativ |
narraturi
|
narraturae
|
narratura
|
| Genitiv |
narraturorum
|
narraturarum
|
narraturorum
|
| Dativ |
narraturis
|
narraturis
|
narraturis
|
| Akkusativ |
narraturos
|
narraturas
|
narratura
|
| Ablativ |
narraturis
|
narraturis
|
narraturis
|
| Vokativ |
narraturi
|
narraturae
|
narratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
narratum
|
narratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narro
|
ich erwähne |
| 2. Person Singular |
narras
|
du erwähnst |
| 3. Person Singular |
narrat
|
er/sie/es erwähnt |
| 1. Person Plural |
narramus
|
wir erwähnen |
| 2. Person Plural |
narratis
|
ihr erwähnt |
| 3. Person Plural |
narrant
|
sie erwähnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narror
|
ich werde erwähnt |
| 2. Person Singular |
narraris narrare
|
du wirst erwähnt |
| 3. Person Singular |
narratur
|
er/sie/es wird erwähnt |
| 1. Person Plural |
narramur
|
wir werden erwähnt |
| 2. Person Plural |
narramini
|
ihr werdet erwähnt |
| 3. Person Plural |
narrantur
|
sie werden erwähnt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narrem
|
ich erwähne |
| 2. Person Singular |
narres
|
du erwähnest |
| 3. Person Singular |
narret
|
er/sie/es erwähne |
| 1. Person Plural |
narremus
|
wir erwähnen |
| 2. Person Plural |
narretis
|
ihr erwähnet |
| 3. Person Plural |
narrent
|
sie erwähnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narrer
|
ich werde erwähnt |
| 2. Person Singular |
narreris narrere
|
du werdest erwähnt |
| 3. Person Singular |
narretur
|
er/sie/es werde erwähnt |
| 1. Person Plural |
narremur
|
wir werden erwähnt |
| 2. Person Plural |
narremini
|
ihr werdet erwähnt |
| 3. Person Plural |
narrentur
|
sie werden erwähnt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narrabam
|
ich erwähnte |
| 2. Person Singular |
narrabas
|
du erwähntest |
| 3. Person Singular |
narrabat
|
er/sie/es erwähnte |
| 1. Person Plural |
narrabamus
|
wir erwähnten |
| 2. Person Plural |
narrabatis
|
ihr erwähntet |
| 3. Person Plural |
narrabant
|
sie erwähnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narrabar
|
ich wurde erwähnt |
| 2. Person Singular |
narrabaris narrabare
|
du wurdest erwähnt |
| 3. Person Singular |
narrabatur
|
er/sie/es wurde erwähnt |
| 1. Person Plural |
narrabamur
|
wir wurden erwähnt |
| 2. Person Plural |
narrabamini
|
ihr wurdet erwähnt |
| 3. Person Plural |
narrabantur
|
sie wurden erwähnt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narrarem
|
ich erwähnte |
| 2. Person Singular |
narrares
|
du erwähntest |
| 3. Person Singular |
narraret
|
er/sie/es erwähnte |
| 1. Person Plural |
narraremus
|
wir erwähnten |
| 2. Person Plural |
narraretis
|
ihr erwähntet |
| 3. Person Plural |
narrarent
|
sie erwähnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narrarer
|
ich würde erwähnt |
| 2. Person Singular |
narrareris narrarere
|
du würdest erwähnt |
| 3. Person Singular |
narraretur
|
er/sie/es würde erwähnt |
| 1. Person Plural |
narraremur
|
wir würden erwähnt |
| 2. Person Plural |
narraremini
|
ihr würdet erwähnt |
| 3. Person Plural |
narrarentur
|
sie würden erwähnt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narrabo
|
ich werde erwähnen |
| 2. Person Singular |
narrabis
|
du wirst erwähnen |
| 3. Person Singular |
narrabit
|
er/sie/es wird erwähnen |
| 1. Person Plural |
narrabimus
|
wir werden erwähnen |
| 2. Person Plural |
narrabitis
|
ihr werdet erwähnen |
| 3. Person Plural |
narrabunt
|
sie werden erwähnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narrabor
|
ich werde erwähnt |
| 2. Person Singular |
narraberis narrabere
|
du wirst erwähnt |
| 3. Person Singular |
narrabitur
|
er/sie/es wird erwähnt |
| 1. Person Plural |
narrabimur
|
wir werden erwähnt |
| 2. Person Plural |
narrabimini
|
ihr werdet erwähnt |
| 3. Person Plural |
narrabuntur
|
sie werden erwähnt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narravi
|
ich habe erwähnt |
| 2. Person Singular |
narravisti
|
du hast erwähnt |
| 3. Person Singular |
narravit
|
er/sie/es hat erwähnt |
| 1. Person Plural |
narravimus
|
wir haben erwähnt |
| 2. Person Plural |
narravistis
|
ihr habt erwähnt |
| 3. Person Plural |
narraverunt narravere
|
sie haben erwähnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narratus sum
|
ich bin erwähnt worden |
| 2. Person Singular |
narratus es
|
du bist erwähnt worden |
| 3. Person Singular |
narratus est
|
er/sie/es ist erwähnt worden |
| 1. Person Plural |
narrati sumus
|
wir sind erwähnt worden |
| 2. Person Plural |
narrati estis
|
ihr seid erwähnt worden |
| 3. Person Plural |
narrati sunt
|
sie sind erwähnt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narraverim
|
ich habe erwähnt |
| 2. Person Singular |
narraveris
|
du habest erwähnt |
| 3. Person Singular |
narraverit
|
er/sie/es habe erwähnt |
| 1. Person Plural |
narraverimus
|
wir haben erwähnt |
| 2. Person Plural |
narraveritis
|
ihr habet erwähnt |
| 3. Person Plural |
narraverint
|
sie haben erwähnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narratus sim
|
ich sei erwähnt worden |
| 2. Person Singular |
narratus sis
|
du seiest erwähnt worden |
| 3. Person Singular |
narratus sit
|
er/sie/es sei erwähnt worden |
| 1. Person Plural |
narrati simus
|
wir seien erwähnt worden |
| 2. Person Plural |
narrati sitis
|
ihr seiet erwähnt worden |
| 3. Person Plural |
narrati sint
|
sie seien erwähnt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narraveram
|
ich hatte erwähnt |
| 2. Person Singular |
narraveras
|
du hattest erwähnt |
| 3. Person Singular |
narraverat
|
er/sie/es hatte erwähnt |
| 1. Person Plural |
narraveramus
|
wir hatten erwähnt |
| 2. Person Plural |
narraveratis
|
ihr hattet erwähnt |
| 3. Person Plural |
narraverant
|
sie hatten erwähnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narratus eram
|
ich war erwähnt worden |
| 2. Person Singular |
narratus eras
|
du warst erwähnt worden |
| 3. Person Singular |
narratus erat
|
er/sie/es war erwähnt worden |
| 1. Person Plural |
narrati eramus
|
wir waren erwähnt worden |
| 2. Person Plural |
narrati eratis
|
ihr warst erwähnt worden |
| 3. Person Plural |
narrati erant
|
sie waren erwähnt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narravissem
|
ich hätte erwähnt |
| 2. Person Singular |
narravisses
|
du hättest erwähnt |
| 3. Person Singular |
narravisset
|
er/sie/es hätte erwähnt |
| 1. Person Plural |
narravissemus
|
wir hätten erwähnt |
| 2. Person Plural |
narravissetis
|
ihr hättet erwähnt |
| 3. Person Plural |
narravissent
|
sie hätten erwähnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narratus essem
|
ich wäre erwähnt worden |
| 2. Person Singular |
narratus esses
|
du wärest erwähnt worden |
| 3. Person Singular |
narratus esset
|
er/sie/es wäre erwähnt worden |
| 1. Person Plural |
narrati essemus
|
wir wären erwähnt worden |
| 2. Person Plural |
narrati essetis
|
ihr wäret erwähnt worden |
| 3. Person Plural |
narrati essent
|
sie wären erwähnt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
narravero
|
ich werde erwähnt haben |
| 2. Person Singular |
narraveris
|
du wirst erwähnt haben |
| 3. Person Singular |
narraverit
|
er/sie/es wird erwähnt haben |
| 1. Person Plural |
narraverimus
|
wir werden erwähnt haben |
| 2. Person Plural |
narraveritis
|
ihr werdet erwähnt haben |
| 3. Person Plural |
narraverint
|
sie werden erwähnt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
narratus ero
|
ich werde erwähnt worden sein |
| 2. Person Singular |
narratus eris
|
du werdest erwähnt worden sein |
| 3. Person Singular |
narratus erit
|
er/sie/es werde erwähnt worden sein |
| 1. Person Plural |
narrati erimus
|
wir werden erwähnt worden sein |
| 2. Person Plural |
narrati eritis
|
ihr werdet erwähnt worden sein |
| 3. Person Plural |
narrati erunt
|
sie werden erwähnt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
narrare
|
erwähnen |
| Vorzeitigkeit |
narravisse
|
erwähnt haben |
| Nachzeitigkeit |
narraturum esse
|
erwähnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
narrari narrarier
|
erwähnt werden |
| Vorzeitigkeit |
narratum esse
|
erwähnt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
narratum iri
|
künftig erwähnt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
narra
|
erwähne! |
| 2. Person Plural |
narrate
|
erwähnt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
narrato
|
| 3. Person Singular |
narrato
|
| 2. Person Plural |
narratote
|
| 3. Person Plural |
narranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
narrare
|
das Erwähnen |
| Genitiv |
narrandi
|
des Erwähnens |
| Dativ |
narrando
|
dem Erwähnen |
| Akkusativ |
narrandum
|
das Erwähnen |
| Ablativ |
narrando
|
durch das Erwähnen |
| Vokativ |
narrande
|
Erwähnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
narrandus
|
narranda
|
narrandum
|
| Genitiv |
narrandi
|
narrandae
|
narrandi
|
| Dativ |
narrando
|
narrandae
|
narrando
|
| Akkusativ |
narrandum
|
narrandam
|
narrandum
|
| Ablativ |
narrando
|
narranda
|
narrando
|
| Vokativ |
narrande
|
narranda
|
narrandum
|
Plural
| Nominativ |
narrandi
|
narrandae
|
narranda
|
| Genitiv |
narrandorum
|
narrandarum
|
narrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
narrandos
|
narrandas
|
narranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
narrandi
|
narrandae
|
narranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
narrans
|
narrans
|
narrans
|
| Genitiv |
narrantis
|
narrantis
|
narrantis
|
| Dativ |
narranti
|
narranti
|
narranti
|
| Akkusativ |
narrantem
|
narrantem
|
narrans
|
| Ablativ |
narranti narrante
|
narranti narrante
|
narranti narrante
|
| Vokativ |
narrans
|
narrans
|
narrans
|
Plural
| Nominativ |
narrantes
|
narrantes
|
narrantia
|
| Genitiv |
narrantium narrantum
|
narrantium narrantum
|
narrantium narrantum
|
| Dativ |
narrantibus
|
narrantibus
|
narrantibus
|
| Akkusativ |
narrantes
|
narrantes
|
narrantia
|
| Ablativ |
narrantibus
|
narrantibus
|
narrantibus
|
| Vokativ |
narrantes
|
narrantes
|
narrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
narratus
|
narrata
|
narratum
|
| Genitiv |
narrati
|
narratae
|
narrati
|
| Dativ |
narrato
|
narratae
|
narrato
|
| Akkusativ |
narratum
|
narratam
|
narratum
|
| Ablativ |
narrato
|
narrata
|
narrato
|
| Vokativ |
narrate
|
narrata
|
narratum
|
Plural
| Nominativ |
narrati
|
narratae
|
narrata
|
| Genitiv |
narratorum
|
narratarum
|
narratorum
|
| Dativ |
narratis
|
narratis
|
narratis
|
| Akkusativ |
narratos
|
narratas
|
narrata
|
| Ablativ |
narratis
|
narratis
|
narratis
|
| Vokativ |
narrati
|
narratae
|
narrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
narraturus
|
narratura
|
narraturum
|
| Genitiv |
narraturi
|
narraturae
|
narraturi
|
| Dativ |
narraturo
|
narraturae
|
narraturo
|
| Akkusativ |
narraturum
|
narraturam
|
narraturum
|
| Ablativ |
narraturo
|
narratura
|
narraturo
|
| Vokativ |
narrature
|
narratura
|
narraturum
|
Plural
| Nominativ |
narraturi
|
narraturae
|
narratura
|
| Genitiv |
narraturorum
|
narraturarum
|
narraturorum
|
| Dativ |
narraturis
|
narraturis
|
narraturis
|
| Akkusativ |
narraturos
|
narraturas
|
narratura
|
| Ablativ |
narraturis
|
narraturis
|
narraturis
|
| Vokativ |
narraturi
|
narraturae
|
narratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
narratum
|
narratu
|