Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nomino
|
ich nenne |
| 2. Person Singular |
nominas
|
du nennst |
| 3. Person Singular |
nominat
|
er/sie/es nennt |
| 1. Person Plural |
nominamus
|
wir nennen |
| 2. Person Plural |
nominatis
|
ihr nennt |
| 3. Person Plural |
nominant
|
sie nennen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominor
|
ich werde genannt |
| 2. Person Singular |
nominaris nominare
|
du wirst genannt |
| 3. Person Singular |
nominatur
|
er/sie/es wird genannt |
| 1. Person Plural |
nominamur
|
wir werden genannt |
| 2. Person Plural |
nominamini
|
ihr werdet genannt |
| 3. Person Plural |
nominantur
|
sie werden genannt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominem
|
ich nenne |
| 2. Person Singular |
nomines
|
du nennest |
| 3. Person Singular |
nominet
|
er/sie/es nenne |
| 1. Person Plural |
nominemus
|
wir nennen |
| 2. Person Plural |
nominetis
|
ihr nennet |
| 3. Person Plural |
nominent
|
sie nennen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominer
|
ich werde genannt |
| 2. Person Singular |
nomineris nominere
|
du werdest genannt |
| 3. Person Singular |
nominetur
|
er/sie/es werde genannt |
| 1. Person Plural |
nominemur
|
wir werden genannt |
| 2. Person Plural |
nominemini
|
ihr werdet genannt |
| 3. Person Plural |
nominentur
|
sie werden genannt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominabam
|
ich nannte |
| 2. Person Singular |
nominabas
|
du nanntest |
| 3. Person Singular |
nominabat
|
er/sie/es nannte |
| 1. Person Plural |
nominabamus
|
wir nannten |
| 2. Person Plural |
nominabatis
|
ihr nanntet |
| 3. Person Plural |
nominabant
|
sie nannten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominabar
|
ich wurde genannt |
| 2. Person Singular |
nominabaris nominabare
|
du wurdest genannt |
| 3. Person Singular |
nominabatur
|
er/sie/es wurde genannt |
| 1. Person Plural |
nominabamur
|
wir wurden genannt |
| 2. Person Plural |
nominabamini
|
ihr wurdet genannt |
| 3. Person Plural |
nominabantur
|
sie wurden genannt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominarem
|
ich nennte |
| 2. Person Singular |
nominares
|
du nenntest |
| 3. Person Singular |
nominaret
|
er/sie/es nennte |
| 1. Person Plural |
nominaremus
|
wir nennten |
| 2. Person Plural |
nominaretis
|
ihr nenntet |
| 3. Person Plural |
nominarent
|
sie nennten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominarer
|
ich würde genannt |
| 2. Person Singular |
nominareris nominarere
|
du würdest genannt |
| 3. Person Singular |
nominaretur
|
er/sie/es würde genannt |
| 1. Person Plural |
nominaremur
|
wir würden genannt |
| 2. Person Plural |
nominaremini
|
ihr würdet genannt |
| 3. Person Plural |
nominarentur
|
sie würden genannt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominabo
|
ich werde nennen |
| 2. Person Singular |
nominabis
|
du wirst nennen |
| 3. Person Singular |
nominabit
|
er/sie/es wird nennen |
| 1. Person Plural |
nominabimus
|
wir werden nennen |
| 2. Person Plural |
nominabitis
|
ihr werdet nennen |
| 3. Person Plural |
nominabunt
|
sie werden nennen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominabor
|
ich werde genannt |
| 2. Person Singular |
nominaberis nominabere
|
du wirst genannt |
| 3. Person Singular |
nominabitur
|
er/sie/es wird genannt |
| 1. Person Plural |
nominabimur
|
wir werden genannt |
| 2. Person Plural |
nominabimini
|
ihr werdet genannt |
| 3. Person Plural |
nominabuntur
|
sie werden genannt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominavi
|
ich habe genannt |
| 2. Person Singular |
nominavisti
|
du hast genannt |
| 3. Person Singular |
nominavit
|
er/sie/es hat genannt |
| 1. Person Plural |
nominavimus
|
wir haben genannt |
| 2. Person Plural |
nominavistis
|
ihr habt genannt |
| 3. Person Plural |
nominaverunt nominavere
|
sie haben genannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus sum
|
ich bin genannt worden |
| 2. Person Singular |
nominatus es
|
du bist genannt worden |
| 3. Person Singular |
nominatus est
|
er/sie/es ist genannt worden |
| 1. Person Plural |
nominati sumus
|
wir sind genannt worden |
| 2. Person Plural |
nominati estis
|
ihr seid genannt worden |
| 3. Person Plural |
nominati sunt
|
sie sind genannt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominaverim
|
ich habe genannt |
| 2. Person Singular |
nominaveris
|
du habest genannt |
| 3. Person Singular |
nominaverit
|
er/sie/es habe genannt |
| 1. Person Plural |
nominaverimus
|
wir haben genannt |
| 2. Person Plural |
nominaveritis
|
ihr habet genannt |
| 3. Person Plural |
nominaverint
|
sie haben genannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus sim
|
ich sei genannt worden |
| 2. Person Singular |
nominatus sis
|
du seiest genannt worden |
| 3. Person Singular |
nominatus sit
|
er/sie/es sei genannt worden |
| 1. Person Plural |
nominati simus
|
wir seien genannt worden |
| 2. Person Plural |
nominati sitis
|
ihr seiet genannt worden |
| 3. Person Plural |
nominati sint
|
sie seien genannt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominaveram
|
ich hatte genannt |
| 2. Person Singular |
nominaveras
|
du hattest genannt |
| 3. Person Singular |
nominaverat
|
er/sie/es hatte genannt |
| 1. Person Plural |
nominaveramus
|
wir hatten genannt |
| 2. Person Plural |
nominaveratis
|
ihr hattet genannt |
| 3. Person Plural |
nominaverant
|
sie hatten genannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus eram
|
ich war genannt worden |
| 2. Person Singular |
nominatus eras
|
du warst genannt worden |
| 3. Person Singular |
nominatus erat
|
er/sie/es war genannt worden |
| 1. Person Plural |
nominati eramus
|
wir waren genannt worden |
| 2. Person Plural |
nominati eratis
|
ihr warst genannt worden |
| 3. Person Plural |
nominati erant
|
sie waren genannt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominavissem
|
ich hätte genannt |
| 2. Person Singular |
nominavisses
|
du hättest genannt |
| 3. Person Singular |
nominavisset
|
er/sie/es hätte genannt |
| 1. Person Plural |
nominavissemus
|
wir hätten genannt |
| 2. Person Plural |
nominavissetis
|
ihr hättet genannt |
| 3. Person Plural |
nominavissent
|
sie hätten genannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus essem
|
ich wäre genannt worden |
| 2. Person Singular |
nominatus esses
|
du wärest genannt worden |
| 3. Person Singular |
nominatus esset
|
er/sie/es wäre genannt worden |
| 1. Person Plural |
nominati essemus
|
wir wären genannt worden |
| 2. Person Plural |
nominati essetis
|
ihr wäret genannt worden |
| 3. Person Plural |
nominati essent
|
sie wären genannt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominavero
|
ich werde genannt haben |
| 2. Person Singular |
nominaveris
|
du wirst genannt haben |
| 3. Person Singular |
nominaverit
|
er/sie/es wird genannt haben |
| 1. Person Plural |
nominaverimus
|
wir werden genannt haben |
| 2. Person Plural |
nominaveritis
|
ihr werdet genannt haben |
| 3. Person Plural |
nominaverint
|
sie werden genannt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus ero
|
ich werde genannt worden sein |
| 2. Person Singular |
nominatus eris
|
du werdest genannt worden sein |
| 3. Person Singular |
nominatus erit
|
er/sie/es werde genannt worden sein |
| 1. Person Plural |
nominati erimus
|
wir werden genannt worden sein |
| 2. Person Plural |
nominati eritis
|
ihr werdet genannt worden sein |
| 3. Person Plural |
nominati erunt
|
sie werden genannt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
nominare
|
nennen |
| Vorzeitigkeit |
nominavisse
|
genannt haben |
| Nachzeitigkeit |
nominaturum esse
|
nennen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
nominari nominarier
|
genannt werden |
| Vorzeitigkeit |
nominatum esse
|
genannt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
nominatum iri
|
künftig genannt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
nomina
|
nenne! |
| 2. Person Plural |
nominate
|
nennt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
nominato
|
| 3. Person Singular |
nominato
|
| 2. Person Plural |
nominatote
|
| 3. Person Plural |
nominanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
nominare
|
das Nennen |
| Genitiv |
nominandi
|
des Nennens |
| Dativ |
nominando
|
dem Nennen |
| Akkusativ |
nominandum
|
das Nennen |
| Ablativ |
nominando
|
durch das Nennen |
| Vokativ |
nominande
|
Nennen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nominandus
|
nominanda
|
nominandum
|
| Genitiv |
nominandi
|
nominandae
|
nominandi
|
| Dativ |
nominando
|
nominandae
|
nominando
|
| Akkusativ |
nominandum
|
nominandam
|
nominandum
|
| Ablativ |
nominando
|
nominanda
|
nominando
|
| Vokativ |
nominande
|
nominanda
|
nominandum
|
Plural
| Nominativ |
nominandi
|
nominandae
|
nominanda
|
| Genitiv |
nominandorum
|
nominandarum
|
nominandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
nominandos
|
nominandas
|
nominanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
nominandi
|
nominandae
|
nominanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nominans
|
nominans
|
nominans
|
| Genitiv |
nominantis
|
nominantis
|
nominantis
|
| Dativ |
nominanti
|
nominanti
|
nominanti
|
| Akkusativ |
nominantem
|
nominantem
|
nominans
|
| Ablativ |
nominanti nominante
|
nominanti nominante
|
nominanti nominante
|
| Vokativ |
nominans
|
nominans
|
nominans
|
Plural
| Nominativ |
nominantes
|
nominantes
|
nominantia
|
| Genitiv |
nominantium nominantum
|
nominantium nominantum
|
nominantium nominantum
|
| Dativ |
nominantibus
|
nominantibus
|
nominantibus
|
| Akkusativ |
nominantes
|
nominantes
|
nominantia
|
| Ablativ |
nominantibus
|
nominantibus
|
nominantibus
|
| Vokativ |
nominantes
|
nominantes
|
nominantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nominatus
|
nominata
|
nominatum
|
| Genitiv |
nominati
|
nominatae
|
nominati
|
| Dativ |
nominato
|
nominatae
|
nominato
|
| Akkusativ |
nominatum
|
nominatam
|
nominatum
|
| Ablativ |
nominato
|
nominata
|
nominato
|
| Vokativ |
nominate
|
nominata
|
nominatum
|
Plural
| Nominativ |
nominati
|
nominatae
|
nominata
|
| Genitiv |
nominatorum
|
nominatarum
|
nominatorum
|
| Dativ |
nominatis
|
nominatis
|
nominatis
|
| Akkusativ |
nominatos
|
nominatas
|
nominata
|
| Ablativ |
nominatis
|
nominatis
|
nominatis
|
| Vokativ |
nominati
|
nominatae
|
nominata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nominaturus
|
nominatura
|
nominaturum
|
| Genitiv |
nominaturi
|
nominaturae
|
nominaturi
|
| Dativ |
nominaturo
|
nominaturae
|
nominaturo
|
| Akkusativ |
nominaturum
|
nominaturam
|
nominaturum
|
| Ablativ |
nominaturo
|
nominatura
|
nominaturo
|
| Vokativ |
nominature
|
nominatura
|
nominaturum
|
Plural
| Nominativ |
nominaturi
|
nominaturae
|
nominatura
|
| Genitiv |
nominaturorum
|
nominaturarum
|
nominaturorum
|
| Dativ |
nominaturis
|
nominaturis
|
nominaturis
|
| Akkusativ |
nominaturos
|
nominaturas
|
nominatura
|
| Ablativ |
nominaturis
|
nominaturis
|
nominaturis
|
| Vokativ |
nominaturi
|
nominaturae
|
nominatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
nominatum
|
nominatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nomino
|
ich benenne |
| 2. Person Singular |
nominas
|
du benennst |
| 3. Person Singular |
nominat
|
er/sie/es benennt |
| 1. Person Plural |
nominamus
|
wir benennen |
| 2. Person Plural |
nominatis
|
ihr benennt |
| 3. Person Plural |
nominant
|
sie benennen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominor
|
ich werde benannt |
| 2. Person Singular |
nominaris nominare
|
du wirst benannt |
| 3. Person Singular |
nominatur
|
er/sie/es wird benannt |
| 1. Person Plural |
nominamur
|
wir werden benannt |
| 2. Person Plural |
nominamini
|
ihr werdet benannt |
| 3. Person Plural |
nominantur
|
sie werden benannt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominem
|
ich benenne |
| 2. Person Singular |
nomines
|
du benennest |
| 3. Person Singular |
nominet
|
er/sie/es benenne |
| 1. Person Plural |
nominemus
|
wir benennen |
| 2. Person Plural |
nominetis
|
ihr benennet |
| 3. Person Plural |
nominent
|
sie benennen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominer
|
ich werde benannt |
| 2. Person Singular |
nomineris nominere
|
du werdest benannt |
| 3. Person Singular |
nominetur
|
er/sie/es werde benannt |
| 1. Person Plural |
nominemur
|
wir werden benannt |
| 2. Person Plural |
nominemini
|
ihr werdet benannt |
| 3. Person Plural |
nominentur
|
sie werden benannt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominabam
|
ich benannte |
| 2. Person Singular |
nominabas
|
du benanntest |
| 3. Person Singular |
nominabat
|
er/sie/es benannte |
| 1. Person Plural |
nominabamus
|
wir benannten |
| 2. Person Plural |
nominabatis
|
ihr benanntet |
| 3. Person Plural |
nominabant
|
sie benannten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominabar
|
ich wurde benannt |
| 2. Person Singular |
nominabaris nominabare
|
du wurdest benannt |
| 3. Person Singular |
nominabatur
|
er/sie/es wurde benannt |
| 1. Person Plural |
nominabamur
|
wir wurden benannt |
| 2. Person Plural |
nominabamini
|
ihr wurdet benannt |
| 3. Person Plural |
nominabantur
|
sie wurden benannt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominarem
|
ich benennte |
| 2. Person Singular |
nominares
|
du benenntest |
| 3. Person Singular |
nominaret
|
er/sie/es benennte |
| 1. Person Plural |
nominaremus
|
wir benennten |
| 2. Person Plural |
nominaretis
|
ihr benenntet |
| 3. Person Plural |
nominarent
|
sie benennten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominarer
|
ich würde benannt |
| 2. Person Singular |
nominareris nominarere
|
du würdest benannt |
| 3. Person Singular |
nominaretur
|
er/sie/es würde benannt |
| 1. Person Plural |
nominaremur
|
wir würden benannt |
| 2. Person Plural |
nominaremini
|
ihr würdet benannt |
| 3. Person Plural |
nominarentur
|
sie würden benannt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominabo
|
ich werde benennen |
| 2. Person Singular |
nominabis
|
du wirst benennen |
| 3. Person Singular |
nominabit
|
er/sie/es wird benennen |
| 1. Person Plural |
nominabimus
|
wir werden benennen |
| 2. Person Plural |
nominabitis
|
ihr werdet benennen |
| 3. Person Plural |
nominabunt
|
sie werden benennen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominabor
|
ich werde benannt |
| 2. Person Singular |
nominaberis nominabere
|
du wirst benannt |
| 3. Person Singular |
nominabitur
|
er/sie/es wird benannt |
| 1. Person Plural |
nominabimur
|
wir werden benannt |
| 2. Person Plural |
nominabimini
|
ihr werdet benannt |
| 3. Person Plural |
nominabuntur
|
sie werden benannt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominavi
|
ich habe benannt |
| 2. Person Singular |
nominavisti
|
du hast benannt |
| 3. Person Singular |
nominavit
|
er/sie/es hat benannt |
| 1. Person Plural |
nominavimus
|
wir haben benannt |
| 2. Person Plural |
nominavistis
|
ihr habt benannt |
| 3. Person Plural |
nominaverunt nominavere
|
sie haben benannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus sum
|
ich bin benannt worden |
| 2. Person Singular |
nominatus es
|
du bist benannt worden |
| 3. Person Singular |
nominatus est
|
er/sie/es ist benannt worden |
| 1. Person Plural |
nominati sumus
|
wir sind benannt worden |
| 2. Person Plural |
nominati estis
|
ihr seid benannt worden |
| 3. Person Plural |
nominati sunt
|
sie sind benannt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominaverim
|
ich habe benannt |
| 2. Person Singular |
nominaveris
|
du habest benannt |
| 3. Person Singular |
nominaverit
|
er/sie/es habe benannt |
| 1. Person Plural |
nominaverimus
|
wir haben benannt |
| 2. Person Plural |
nominaveritis
|
ihr habet benannt |
| 3. Person Plural |
nominaverint
|
sie haben benannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus sim
|
ich sei benannt worden |
| 2. Person Singular |
nominatus sis
|
du seiest benannt worden |
| 3. Person Singular |
nominatus sit
|
er/sie/es sei benannt worden |
| 1. Person Plural |
nominati simus
|
wir seien benannt worden |
| 2. Person Plural |
nominati sitis
|
ihr seiet benannt worden |
| 3. Person Plural |
nominati sint
|
sie seien benannt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominaveram
|
ich hatte benannt |
| 2. Person Singular |
nominaveras
|
du hattest benannt |
| 3. Person Singular |
nominaverat
|
er/sie/es hatte benannt |
| 1. Person Plural |
nominaveramus
|
wir hatten benannt |
| 2. Person Plural |
nominaveratis
|
ihr hattet benannt |
| 3. Person Plural |
nominaverant
|
sie hatten benannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus eram
|
ich war benannt worden |
| 2. Person Singular |
nominatus eras
|
du warst benannt worden |
| 3. Person Singular |
nominatus erat
|
er/sie/es war benannt worden |
| 1. Person Plural |
nominati eramus
|
wir waren benannt worden |
| 2. Person Plural |
nominati eratis
|
ihr warst benannt worden |
| 3. Person Plural |
nominati erant
|
sie waren benannt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominavissem
|
ich hätte benannt |
| 2. Person Singular |
nominavisses
|
du hättest benannt |
| 3. Person Singular |
nominavisset
|
er/sie/es hätte benannt |
| 1. Person Plural |
nominavissemus
|
wir hätten benannt |
| 2. Person Plural |
nominavissetis
|
ihr hättet benannt |
| 3. Person Plural |
nominavissent
|
sie hätten benannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus essem
|
ich wäre benannt worden |
| 2. Person Singular |
nominatus esses
|
du wärest benannt worden |
| 3. Person Singular |
nominatus esset
|
er/sie/es wäre benannt worden |
| 1. Person Plural |
nominati essemus
|
wir wären benannt worden |
| 2. Person Plural |
nominati essetis
|
ihr wäret benannt worden |
| 3. Person Plural |
nominati essent
|
sie wären benannt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominavero
|
ich werde benannt haben |
| 2. Person Singular |
nominaveris
|
du wirst benannt haben |
| 3. Person Singular |
nominaverit
|
er/sie/es wird benannt haben |
| 1. Person Plural |
nominaverimus
|
wir werden benannt haben |
| 2. Person Plural |
nominaveritis
|
ihr werdet benannt haben |
| 3. Person Plural |
nominaverint
|
sie werden benannt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus ero
|
ich werde benannt worden sein |
| 2. Person Singular |
nominatus eris
|
du werdest benannt worden sein |
| 3. Person Singular |
nominatus erit
|
er/sie/es werde benannt worden sein |
| 1. Person Plural |
nominati erimus
|
wir werden benannt worden sein |
| 2. Person Plural |
nominati eritis
|
ihr werdet benannt worden sein |
| 3. Person Plural |
nominati erunt
|
sie werden benannt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
nominare
|
benennen |
| Vorzeitigkeit |
nominavisse
|
benannt haben |
| Nachzeitigkeit |
nominaturum esse
|
benennen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
nominari nominarier
|
benannt werden |
| Vorzeitigkeit |
nominatum esse
|
benannt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
nominatum iri
|
künftig benannt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
nomina
|
benenne! |
| 2. Person Plural |
nominate
|
benennt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
nominato
|
| 3. Person Singular |
nominato
|
| 2. Person Plural |
nominatote
|
| 3. Person Plural |
nominanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
nominare
|
das Benennen |
| Genitiv |
nominandi
|
des Benennens |
| Dativ |
nominando
|
dem Benennen |
| Akkusativ |
nominandum
|
das Benennen |
| Ablativ |
nominando
|
durch das Benennen |
| Vokativ |
nominande
|
Benennen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nominandus
|
nominanda
|
nominandum
|
| Genitiv |
nominandi
|
nominandae
|
nominandi
|
| Dativ |
nominando
|
nominandae
|
nominando
|
| Akkusativ |
nominandum
|
nominandam
|
nominandum
|
| Ablativ |
nominando
|
nominanda
|
nominando
|
| Vokativ |
nominande
|
nominanda
|
nominandum
|
Plural
| Nominativ |
nominandi
|
nominandae
|
nominanda
|
| Genitiv |
nominandorum
|
nominandarum
|
nominandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
nominandos
|
nominandas
|
nominanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
nominandi
|
nominandae
|
nominanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nominans
|
nominans
|
nominans
|
| Genitiv |
nominantis
|
nominantis
|
nominantis
|
| Dativ |
nominanti
|
nominanti
|
nominanti
|
| Akkusativ |
nominantem
|
nominantem
|
nominans
|
| Ablativ |
nominanti nominante
|
nominanti nominante
|
nominanti nominante
|
| Vokativ |
nominans
|
nominans
|
nominans
|
Plural
| Nominativ |
nominantes
|
nominantes
|
nominantia
|
| Genitiv |
nominantium nominantum
|
nominantium nominantum
|
nominantium nominantum
|
| Dativ |
nominantibus
|
nominantibus
|
nominantibus
|
| Akkusativ |
nominantes
|
nominantes
|
nominantia
|
| Ablativ |
nominantibus
|
nominantibus
|
nominantibus
|
| Vokativ |
nominantes
|
nominantes
|
nominantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nominatus
|
nominata
|
nominatum
|
| Genitiv |
nominati
|
nominatae
|
nominati
|
| Dativ |
nominato
|
nominatae
|
nominato
|
| Akkusativ |
nominatum
|
nominatam
|
nominatum
|
| Ablativ |
nominato
|
nominata
|
nominato
|
| Vokativ |
nominate
|
nominata
|
nominatum
|
Plural
| Nominativ |
nominati
|
nominatae
|
nominata
|
| Genitiv |
nominatorum
|
nominatarum
|
nominatorum
|
| Dativ |
nominatis
|
nominatis
|
nominatis
|
| Akkusativ |
nominatos
|
nominatas
|
nominata
|
| Ablativ |
nominatis
|
nominatis
|
nominatis
|
| Vokativ |
nominati
|
nominatae
|
nominata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nominaturus
|
nominatura
|
nominaturum
|
| Genitiv |
nominaturi
|
nominaturae
|
nominaturi
|
| Dativ |
nominaturo
|
nominaturae
|
nominaturo
|
| Akkusativ |
nominaturum
|
nominaturam
|
nominaturum
|
| Ablativ |
nominaturo
|
nominatura
|
nominaturo
|
| Vokativ |
nominature
|
nominatura
|
nominaturum
|
Plural
| Nominativ |
nominaturi
|
nominaturae
|
nominatura
|
| Genitiv |
nominaturorum
|
nominaturarum
|
nominaturorum
|
| Dativ |
nominaturis
|
nominaturis
|
nominaturis
|
| Akkusativ |
nominaturos
|
nominaturas
|
nominatura
|
| Ablativ |
nominaturis
|
nominaturis
|
nominaturis
|
| Vokativ |
nominaturi
|
nominaturae
|
nominatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
nominatum
|
nominatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nomino
|
ich bezeichne |
| 2. Person Singular |
nominas
|
du bezeichnest |
| 3. Person Singular |
nominat
|
er/sie/es bezeichnet |
| 1. Person Plural |
nominamus
|
wir bezeichnen |
| 2. Person Plural |
nominatis
|
ihr bezeichnet |
| 3. Person Plural |
nominant
|
sie bezeichnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominor
|
ich werde bezeichnet |
| 2. Person Singular |
nominaris nominare
|
du wirst bezeichnet |
| 3. Person Singular |
nominatur
|
er/sie/es wird bezeichnet |
| 1. Person Plural |
nominamur
|
wir werden bezeichnet |
| 2. Person Plural |
nominamini
|
ihr werdet bezeichnet |
| 3. Person Plural |
nominantur
|
sie werden bezeichnet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominem
|
ich bezeichne |
| 2. Person Singular |
nomines
|
du bezeichnest |
| 3. Person Singular |
nominet
|
er/sie/es bezeichne |
| 1. Person Plural |
nominemus
|
wir bezeichnen |
| 2. Person Plural |
nominetis
|
ihr bezeichnet |
| 3. Person Plural |
nominent
|
sie bezeichnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominer
|
ich werde bezeichnet |
| 2. Person Singular |
nomineris nominere
|
du werdest bezeichnet |
| 3. Person Singular |
nominetur
|
er/sie/es werde bezeichnet |
| 1. Person Plural |
nominemur
|
wir werden bezeichnet |
| 2. Person Plural |
nominemini
|
ihr werdet bezeichnet |
| 3. Person Plural |
nominentur
|
sie werden bezeichnet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominabam
|
ich bezeichnete |
| 2. Person Singular |
nominabas
|
du bezeichnetest |
| 3. Person Singular |
nominabat
|
er/sie/es bezeichnete |
| 1. Person Plural |
nominabamus
|
wir bezeichneten |
| 2. Person Plural |
nominabatis
|
ihr bezeichnetet |
| 3. Person Plural |
nominabant
|
sie bezeichneten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominabar
|
ich wurde bezeichnet |
| 2. Person Singular |
nominabaris nominabare
|
du wurdest bezeichnet |
| 3. Person Singular |
nominabatur
|
er/sie/es wurde bezeichnet |
| 1. Person Plural |
nominabamur
|
wir wurden bezeichnet |
| 2. Person Plural |
nominabamini
|
ihr wurdet bezeichnet |
| 3. Person Plural |
nominabantur
|
sie wurden bezeichnet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominarem
|
ich bezeichnete |
| 2. Person Singular |
nominares
|
du bezeichnetest |
| 3. Person Singular |
nominaret
|
er/sie/es bezeichnete |
| 1. Person Plural |
nominaremus
|
wir bezeichneten |
| 2. Person Plural |
nominaretis
|
ihr bezeichnetet |
| 3. Person Plural |
nominarent
|
sie bezeichneten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominarer
|
ich würde bezeichnet |
| 2. Person Singular |
nominareris nominarere
|
du würdest bezeichnet |
| 3. Person Singular |
nominaretur
|
er/sie/es würde bezeichnet |
| 1. Person Plural |
nominaremur
|
wir würden bezeichnet |
| 2. Person Plural |
nominaremini
|
ihr würdet bezeichnet |
| 3. Person Plural |
nominarentur
|
sie würden bezeichnet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominabo
|
ich werde bezeichnen |
| 2. Person Singular |
nominabis
|
du wirst bezeichnen |
| 3. Person Singular |
nominabit
|
er/sie/es wird bezeichnen |
| 1. Person Plural |
nominabimus
|
wir werden bezeichnen |
| 2. Person Plural |
nominabitis
|
ihr werdet bezeichnen |
| 3. Person Plural |
nominabunt
|
sie werden bezeichnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominabor
|
ich werde bezeichnet |
| 2. Person Singular |
nominaberis nominabere
|
du wirst bezeichnet |
| 3. Person Singular |
nominabitur
|
er/sie/es wird bezeichnet |
| 1. Person Plural |
nominabimur
|
wir werden bezeichnet |
| 2. Person Plural |
nominabimini
|
ihr werdet bezeichnet |
| 3. Person Plural |
nominabuntur
|
sie werden bezeichnet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominavi
|
ich habe bezeichnet |
| 2. Person Singular |
nominavisti
|
du hast bezeichnet |
| 3. Person Singular |
nominavit
|
er/sie/es hat bezeichnet |
| 1. Person Plural |
nominavimus
|
wir haben bezeichnet |
| 2. Person Plural |
nominavistis
|
ihr habt bezeichnet |
| 3. Person Plural |
nominaverunt nominavere
|
sie haben bezeichnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus sum
|
ich bin bezeichnet worden |
| 2. Person Singular |
nominatus es
|
du bist bezeichnet worden |
| 3. Person Singular |
nominatus est
|
er/sie/es ist bezeichnet worden |
| 1. Person Plural |
nominati sumus
|
wir sind bezeichnet worden |
| 2. Person Plural |
nominati estis
|
ihr seid bezeichnet worden |
| 3. Person Plural |
nominati sunt
|
sie sind bezeichnet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominaverim
|
ich habe bezeichnet |
| 2. Person Singular |
nominaveris
|
du habest bezeichnet |
| 3. Person Singular |
nominaverit
|
er/sie/es habe bezeichnet |
| 1. Person Plural |
nominaverimus
|
wir haben bezeichnet |
| 2. Person Plural |
nominaveritis
|
ihr habet bezeichnet |
| 3. Person Plural |
nominaverint
|
sie haben bezeichnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus sim
|
ich sei bezeichnet worden |
| 2. Person Singular |
nominatus sis
|
du seiest bezeichnet worden |
| 3. Person Singular |
nominatus sit
|
er/sie/es sei bezeichnet worden |
| 1. Person Plural |
nominati simus
|
wir seien bezeichnet worden |
| 2. Person Plural |
nominati sitis
|
ihr seiet bezeichnet worden |
| 3. Person Plural |
nominati sint
|
sie seien bezeichnet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominaveram
|
ich hatte bezeichnet |
| 2. Person Singular |
nominaveras
|
du hattest bezeichnet |
| 3. Person Singular |
nominaverat
|
er/sie/es hatte bezeichnet |
| 1. Person Plural |
nominaveramus
|
wir hatten bezeichnet |
| 2. Person Plural |
nominaveratis
|
ihr hattet bezeichnet |
| 3. Person Plural |
nominaverant
|
sie hatten bezeichnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus eram
|
ich war bezeichnet worden |
| 2. Person Singular |
nominatus eras
|
du warst bezeichnet worden |
| 3. Person Singular |
nominatus erat
|
er/sie/es war bezeichnet worden |
| 1. Person Plural |
nominati eramus
|
wir waren bezeichnet worden |
| 2. Person Plural |
nominati eratis
|
ihr warst bezeichnet worden |
| 3. Person Plural |
nominati erant
|
sie waren bezeichnet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominavissem
|
ich hätte bezeichnet |
| 2. Person Singular |
nominavisses
|
du hättest bezeichnet |
| 3. Person Singular |
nominavisset
|
er/sie/es hätte bezeichnet |
| 1. Person Plural |
nominavissemus
|
wir hätten bezeichnet |
| 2. Person Plural |
nominavissetis
|
ihr hättet bezeichnet |
| 3. Person Plural |
nominavissent
|
sie hätten bezeichnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus essem
|
ich wäre bezeichnet worden |
| 2. Person Singular |
nominatus esses
|
du wärest bezeichnet worden |
| 3. Person Singular |
nominatus esset
|
er/sie/es wäre bezeichnet worden |
| 1. Person Plural |
nominati essemus
|
wir wären bezeichnet worden |
| 2. Person Plural |
nominati essetis
|
ihr wäret bezeichnet worden |
| 3. Person Plural |
nominati essent
|
sie wären bezeichnet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominavero
|
ich werde bezeichnet haben |
| 2. Person Singular |
nominaveris
|
du wirst bezeichnet haben |
| 3. Person Singular |
nominaverit
|
er/sie/es wird bezeichnet haben |
| 1. Person Plural |
nominaverimus
|
wir werden bezeichnet haben |
| 2. Person Plural |
nominaveritis
|
ihr werdet bezeichnet haben |
| 3. Person Plural |
nominaverint
|
sie werden bezeichnet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus ero
|
ich werde bezeichnet worden sein |
| 2. Person Singular |
nominatus eris
|
du werdest bezeichnet worden sein |
| 3. Person Singular |
nominatus erit
|
er/sie/es werde bezeichnet worden sein |
| 1. Person Plural |
nominati erimus
|
wir werden bezeichnet worden sein |
| 2. Person Plural |
nominati eritis
|
ihr werdet bezeichnet worden sein |
| 3. Person Plural |
nominati erunt
|
sie werden bezeichnet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
nominare
|
bezeichnen |
| Vorzeitigkeit |
nominavisse
|
bezeichnet haben |
| Nachzeitigkeit |
nominaturum esse
|
bezeichnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
nominari nominarier
|
bezeichnet werden |
| Vorzeitigkeit |
nominatum esse
|
bezeichnet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
nominatum iri
|
künftig bezeichnet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
nomina
|
bezeichne! |
| 2. Person Plural |
nominate
|
bezeichnet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
nominato
|
| 3. Person Singular |
nominato
|
| 2. Person Plural |
nominatote
|
| 3. Person Plural |
nominanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
nominare
|
das Bezeichnen |
| Genitiv |
nominandi
|
des Bezeichnens |
| Dativ |
nominando
|
dem Bezeichnen |
| Akkusativ |
nominandum
|
das Bezeichnen |
| Ablativ |
nominando
|
durch das Bezeichnen |
| Vokativ |
nominande
|
Bezeichnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nominandus
|
nominanda
|
nominandum
|
| Genitiv |
nominandi
|
nominandae
|
nominandi
|
| Dativ |
nominando
|
nominandae
|
nominando
|
| Akkusativ |
nominandum
|
nominandam
|
nominandum
|
| Ablativ |
nominando
|
nominanda
|
nominando
|
| Vokativ |
nominande
|
nominanda
|
nominandum
|
Plural
| Nominativ |
nominandi
|
nominandae
|
nominanda
|
| Genitiv |
nominandorum
|
nominandarum
|
nominandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
nominandos
|
nominandas
|
nominanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
nominandi
|
nominandae
|
nominanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nominans
|
nominans
|
nominans
|
| Genitiv |
nominantis
|
nominantis
|
nominantis
|
| Dativ |
nominanti
|
nominanti
|
nominanti
|
| Akkusativ |
nominantem
|
nominantem
|
nominans
|
| Ablativ |
nominanti nominante
|
nominanti nominante
|
nominanti nominante
|
| Vokativ |
nominans
|
nominans
|
nominans
|
Plural
| Nominativ |
nominantes
|
nominantes
|
nominantia
|
| Genitiv |
nominantium nominantum
|
nominantium nominantum
|
nominantium nominantum
|
| Dativ |
nominantibus
|
nominantibus
|
nominantibus
|
| Akkusativ |
nominantes
|
nominantes
|
nominantia
|
| Ablativ |
nominantibus
|
nominantibus
|
nominantibus
|
| Vokativ |
nominantes
|
nominantes
|
nominantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nominatus
|
nominata
|
nominatum
|
| Genitiv |
nominati
|
nominatae
|
nominati
|
| Dativ |
nominato
|
nominatae
|
nominato
|
| Akkusativ |
nominatum
|
nominatam
|
nominatum
|
| Ablativ |
nominato
|
nominata
|
nominato
|
| Vokativ |
nominate
|
nominata
|
nominatum
|
Plural
| Nominativ |
nominati
|
nominatae
|
nominata
|
| Genitiv |
nominatorum
|
nominatarum
|
nominatorum
|
| Dativ |
nominatis
|
nominatis
|
nominatis
|
| Akkusativ |
nominatos
|
nominatas
|
nominata
|
| Ablativ |
nominatis
|
nominatis
|
nominatis
|
| Vokativ |
nominati
|
nominatae
|
nominata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nominaturus
|
nominatura
|
nominaturum
|
| Genitiv |
nominaturi
|
nominaturae
|
nominaturi
|
| Dativ |
nominaturo
|
nominaturae
|
nominaturo
|
| Akkusativ |
nominaturum
|
nominaturam
|
nominaturum
|
| Ablativ |
nominaturo
|
nominatura
|
nominaturo
|
| Vokativ |
nominature
|
nominatura
|
nominaturum
|
Plural
| Nominativ |
nominaturi
|
nominaturae
|
nominatura
|
| Genitiv |
nominaturorum
|
nominaturarum
|
nominaturorum
|
| Dativ |
nominaturis
|
nominaturis
|
nominaturis
|
| Akkusativ |
nominaturos
|
nominaturas
|
nominatura
|
| Ablativ |
nominaturis
|
nominaturis
|
nominaturis
|
| Vokativ |
nominaturi
|
nominaturae
|
nominatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
nominatum
|
nominatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nomino
|
ich ernenne |
| 2. Person Singular |
nominas
|
du ernennst |
| 3. Person Singular |
nominat
|
er/sie/es ernennt |
| 1. Person Plural |
nominamus
|
wir ernennen |
| 2. Person Plural |
nominatis
|
ihr ernennt |
| 3. Person Plural |
nominant
|
sie ernennen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominor
|
ich werde ernannt |
| 2. Person Singular |
nominaris nominare
|
du wirst ernannt |
| 3. Person Singular |
nominatur
|
er/sie/es wird ernannt |
| 1. Person Plural |
nominamur
|
wir werden ernannt |
| 2. Person Plural |
nominamini
|
ihr werdet ernannt |
| 3. Person Plural |
nominantur
|
sie werden ernannt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominem
|
ich ernenne |
| 2. Person Singular |
nomines
|
du ernennest |
| 3. Person Singular |
nominet
|
er/sie/es ernenne |
| 1. Person Plural |
nominemus
|
wir ernennen |
| 2. Person Plural |
nominetis
|
ihr ernennet |
| 3. Person Plural |
nominent
|
sie ernennen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominer
|
ich werde ernannt |
| 2. Person Singular |
nomineris nominere
|
du werdest ernannt |
| 3. Person Singular |
nominetur
|
er/sie/es werde ernannt |
| 1. Person Plural |
nominemur
|
wir werden ernannt |
| 2. Person Plural |
nominemini
|
ihr werdet ernannt |
| 3. Person Plural |
nominentur
|
sie werden ernannt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominabam
|
ich ernannte |
| 2. Person Singular |
nominabas
|
du ernanntest |
| 3. Person Singular |
nominabat
|
er/sie/es ernannte |
| 1. Person Plural |
nominabamus
|
wir ernannten |
| 2. Person Plural |
nominabatis
|
ihr ernanntet |
| 3. Person Plural |
nominabant
|
sie ernannten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominabar
|
ich wurde ernannt |
| 2. Person Singular |
nominabaris nominabare
|
du wurdest ernannt |
| 3. Person Singular |
nominabatur
|
er/sie/es wurde ernannt |
| 1. Person Plural |
nominabamur
|
wir wurden ernannt |
| 2. Person Plural |
nominabamini
|
ihr wurdet ernannt |
| 3. Person Plural |
nominabantur
|
sie wurden ernannt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominarem
|
ich ernennte |
| 2. Person Singular |
nominares
|
du ernenntest |
| 3. Person Singular |
nominaret
|
er/sie/es ernennte |
| 1. Person Plural |
nominaremus
|
wir ernennten |
| 2. Person Plural |
nominaretis
|
ihr ernenntet |
| 3. Person Plural |
nominarent
|
sie ernennten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominarer
|
ich würde ernannt |
| 2. Person Singular |
nominareris nominarere
|
du würdest ernannt |
| 3. Person Singular |
nominaretur
|
er/sie/es würde ernannt |
| 1. Person Plural |
nominaremur
|
wir würden ernannt |
| 2. Person Plural |
nominaremini
|
ihr würdet ernannt |
| 3. Person Plural |
nominarentur
|
sie würden ernannt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominabo
|
ich werde ernennen |
| 2. Person Singular |
nominabis
|
du wirst ernennen |
| 3. Person Singular |
nominabit
|
er/sie/es wird ernennen |
| 1. Person Plural |
nominabimus
|
wir werden ernennen |
| 2. Person Plural |
nominabitis
|
ihr werdet ernennen |
| 3. Person Plural |
nominabunt
|
sie werden ernennen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominabor
|
ich werde ernannt |
| 2. Person Singular |
nominaberis nominabere
|
du wirst ernannt |
| 3. Person Singular |
nominabitur
|
er/sie/es wird ernannt |
| 1. Person Plural |
nominabimur
|
wir werden ernannt |
| 2. Person Plural |
nominabimini
|
ihr werdet ernannt |
| 3. Person Plural |
nominabuntur
|
sie werden ernannt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominavi
|
ich habe ernannt |
| 2. Person Singular |
nominavisti
|
du hast ernannt |
| 3. Person Singular |
nominavit
|
er/sie/es hat ernannt |
| 1. Person Plural |
nominavimus
|
wir haben ernannt |
| 2. Person Plural |
nominavistis
|
ihr habt ernannt |
| 3. Person Plural |
nominaverunt nominavere
|
sie haben ernannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus sum
|
ich bin ernannt worden |
| 2. Person Singular |
nominatus es
|
du bist ernannt worden |
| 3. Person Singular |
nominatus est
|
er/sie/es ist ernannt worden |
| 1. Person Plural |
nominati sumus
|
wir sind ernannt worden |
| 2. Person Plural |
nominati estis
|
ihr seid ernannt worden |
| 3. Person Plural |
nominati sunt
|
sie sind ernannt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominaverim
|
ich habe ernannt |
| 2. Person Singular |
nominaveris
|
du habest ernannt |
| 3. Person Singular |
nominaverit
|
er/sie/es habe ernannt |
| 1. Person Plural |
nominaverimus
|
wir haben ernannt |
| 2. Person Plural |
nominaveritis
|
ihr habet ernannt |
| 3. Person Plural |
nominaverint
|
sie haben ernannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus sim
|
ich sei ernannt worden |
| 2. Person Singular |
nominatus sis
|
du seiest ernannt worden |
| 3. Person Singular |
nominatus sit
|
er/sie/es sei ernannt worden |
| 1. Person Plural |
nominati simus
|
wir seien ernannt worden |
| 2. Person Plural |
nominati sitis
|
ihr seiet ernannt worden |
| 3. Person Plural |
nominati sint
|
sie seien ernannt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominaveram
|
ich hatte ernannt |
| 2. Person Singular |
nominaveras
|
du hattest ernannt |
| 3. Person Singular |
nominaverat
|
er/sie/es hatte ernannt |
| 1. Person Plural |
nominaveramus
|
wir hatten ernannt |
| 2. Person Plural |
nominaveratis
|
ihr hattet ernannt |
| 3. Person Plural |
nominaverant
|
sie hatten ernannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus eram
|
ich war ernannt worden |
| 2. Person Singular |
nominatus eras
|
du warst ernannt worden |
| 3. Person Singular |
nominatus erat
|
er/sie/es war ernannt worden |
| 1. Person Plural |
nominati eramus
|
wir waren ernannt worden |
| 2. Person Plural |
nominati eratis
|
ihr warst ernannt worden |
| 3. Person Plural |
nominati erant
|
sie waren ernannt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominavissem
|
ich hätte ernannt |
| 2. Person Singular |
nominavisses
|
du hättest ernannt |
| 3. Person Singular |
nominavisset
|
er/sie/es hätte ernannt |
| 1. Person Plural |
nominavissemus
|
wir hätten ernannt |
| 2. Person Plural |
nominavissetis
|
ihr hättet ernannt |
| 3. Person Plural |
nominavissent
|
sie hätten ernannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus essem
|
ich wäre ernannt worden |
| 2. Person Singular |
nominatus esses
|
du wärest ernannt worden |
| 3. Person Singular |
nominatus esset
|
er/sie/es wäre ernannt worden |
| 1. Person Plural |
nominati essemus
|
wir wären ernannt worden |
| 2. Person Plural |
nominati essetis
|
ihr wäret ernannt worden |
| 3. Person Plural |
nominati essent
|
sie wären ernannt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nominavero
|
ich werde ernannt haben |
| 2. Person Singular |
nominaveris
|
du wirst ernannt haben |
| 3. Person Singular |
nominaverit
|
er/sie/es wird ernannt haben |
| 1. Person Plural |
nominaverimus
|
wir werden ernannt haben |
| 2. Person Plural |
nominaveritis
|
ihr werdet ernannt haben |
| 3. Person Plural |
nominaverint
|
sie werden ernannt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nominatus ero
|
ich werde ernannt worden sein |
| 2. Person Singular |
nominatus eris
|
du werdest ernannt worden sein |
| 3. Person Singular |
nominatus erit
|
er/sie/es werde ernannt worden sein |
| 1. Person Plural |
nominati erimus
|
wir werden ernannt worden sein |
| 2. Person Plural |
nominati eritis
|
ihr werdet ernannt worden sein |
| 3. Person Plural |
nominati erunt
|
sie werden ernannt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
nominare
|
ernennen |
| Vorzeitigkeit |
nominavisse
|
ernannt haben |
| Nachzeitigkeit |
nominaturum esse
|
ernennen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
nominari nominarier
|
ernannt werden |
| Vorzeitigkeit |
nominatum esse
|
ernannt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
nominatum iri
|
künftig ernannt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
nomina
|
ernenne! |
| 2. Person Plural |
nominate
|
ernennt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
nominato
|
| 3. Person Singular |
nominato
|
| 2. Person Plural |
nominatote
|
| 3. Person Plural |
nominanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
nominare
|
das Ernennen |
| Genitiv |
nominandi
|
des Ernennens |
| Dativ |
nominando
|
dem Ernennen |
| Akkusativ |
nominandum
|
das Ernennen |
| Ablativ |
nominando
|
durch das Ernennen |
| Vokativ |
nominande
|
Ernennen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nominandus
|
nominanda
|
nominandum
|
| Genitiv |
nominandi
|
nominandae
|
nominandi
|
| Dativ |
nominando
|
nominandae
|
nominando
|
| Akkusativ |
nominandum
|
nominandam
|
nominandum
|
| Ablativ |
nominando
|
nominanda
|
nominando
|
| Vokativ |
nominande
|
nominanda
|
nominandum
|
Plural
| Nominativ |
nominandi
|
nominandae
|
nominanda
|
| Genitiv |
nominandorum
|
nominandarum
|
nominandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
nominandos
|
nominandas
|
nominanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
nominandi
|
nominandae
|
nominanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nominans
|
nominans
|
nominans
|
| Genitiv |
nominantis
|
nominantis
|
nominantis
|
| Dativ |
nominanti
|
nominanti
|
nominanti
|
| Akkusativ |
nominantem
|
nominantem
|
nominans
|
| Ablativ |
nominanti nominante
|
nominanti nominante
|
nominanti nominante
|
| Vokativ |
nominans
|
nominans
|
nominans
|
Plural
| Nominativ |
nominantes
|
nominantes
|
nominantia
|
| Genitiv |
nominantium nominantum
|
nominantium nominantum
|
nominantium nominantum
|
| Dativ |
nominantibus
|
nominantibus
|
nominantibus
|
| Akkusativ |
nominantes
|
nominantes
|
nominantia
|
| Ablativ |
nominantibus
|
nominantibus
|
nominantibus
|
| Vokativ |
nominantes
|
nominantes
|
nominantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nominatus
|
nominata
|
nominatum
|
| Genitiv |
nominati
|
nominatae
|
nominati
|
| Dativ |
nominato
|
nominatae
|
nominato
|
| Akkusativ |
nominatum
|
nominatam
|
nominatum
|
| Ablativ |
nominato
|
nominata
|
nominato
|
| Vokativ |
nominate
|
nominata
|
nominatum
|
Plural
| Nominativ |
nominati
|
nominatae
|
nominata
|
| Genitiv |
nominatorum
|
nominatarum
|
nominatorum
|
| Dativ |
nominatis
|
nominatis
|
nominatis
|
| Akkusativ |
nominatos
|
nominatas
|
nominata
|
| Ablativ |
nominatis
|
nominatis
|
nominatis
|
| Vokativ |
nominati
|
nominatae
|
nominata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nominaturus
|
nominatura
|
nominaturum
|
| Genitiv |
nominaturi
|
nominaturae
|
nominaturi
|
| Dativ |
nominaturo
|
nominaturae
|
nominaturo
|
| Akkusativ |
nominaturum
|
nominaturam
|
nominaturum
|
| Ablativ |
nominaturo
|
nominatura
|
nominaturo
|
| Vokativ |
nominature
|
nominatura
|
nominaturum
|
Plural
| Nominativ |
nominaturi
|
nominaturae
|
nominatura
|
| Genitiv |
nominaturorum
|
nominaturarum
|
nominaturorum
|
| Dativ |
nominaturis
|
nominaturis
|
nominaturis
|
| Akkusativ |
nominaturos
|
nominaturas
|
nominatura
|
| Ablativ |
nominaturis
|
nominaturis
|
nominaturis
|
| Vokativ |
nominaturi
|
nominaturae
|
nominatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
nominatum
|
nominatu
|