Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nuncio
|
ich kündige an |
| 2. Person Singular |
nuncias
|
du kündigst an |
| 3. Person Singular |
nunciat
|
er/sie/es kündigt an |
| 1. Person Plural |
nunciamus
|
wir kündigen an |
| 2. Person Plural |
nunciatis
|
ihr kündigt an |
| 3. Person Plural |
nunciant
|
sie kündigen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nuncior
|
ich werde angekündigt |
| 2. Person Singular |
nunciaris nunciare
|
du wirst angekündigt |
| 3. Person Singular |
nunciatur
|
er/sie/es wird angekündigt |
| 1. Person Plural |
nunciamur
|
wir werden angekündigt |
| 2. Person Plural |
nunciamini
|
ihr werdet angekündigt |
| 3. Person Plural |
nunciantur
|
sie werden angekündigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciem
|
ich kündige an |
| 2. Person Singular |
nuncies
|
du kündigest an |
| 3. Person Singular |
nunciet
|
er/sie/es kündige an |
| 1. Person Plural |
nunciemus
|
wir kündigen an |
| 2. Person Plural |
nuncietis
|
ihr kündiget an |
| 3. Person Plural |
nuncient
|
sie kündigen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nuncier
|
ich werde angekündigt |
| 2. Person Singular |
nuncieris nunciere
|
du werdest angekündigt |
| 3. Person Singular |
nuncietur
|
er/sie/es werde angekündigt |
| 1. Person Plural |
nunciemur
|
wir werden angekündigt |
| 2. Person Plural |
nunciemini
|
ihr werdet angekündigt |
| 3. Person Plural |
nuncientur
|
sie werden angekündigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciabam
|
ich kündigte an |
| 2. Person Singular |
nunciabas
|
du kündigtest an |
| 3. Person Singular |
nunciabat
|
er/sie/es kündigte an |
| 1. Person Plural |
nunciabamus
|
wir kündigten an |
| 2. Person Plural |
nunciabatis
|
ihr kündigtet an |
| 3. Person Plural |
nunciabant
|
sie kündigten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciabar
|
ich wurde angekündigt |
| 2. Person Singular |
nunciabaris nunciabare
|
du wurdest angekündigt |
| 3. Person Singular |
nunciabatur
|
er/sie/es wurde angekündigt |
| 1. Person Plural |
nunciabamur
|
wir wurden angekündigt |
| 2. Person Plural |
nunciabamini
|
ihr wurdet angekündigt |
| 3. Person Plural |
nunciabantur
|
sie wurden angekündigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciarem
|
ich kündigte an |
| 2. Person Singular |
nunciares
|
du kündigtest an |
| 3. Person Singular |
nunciaret
|
er/sie/es kündigte an |
| 1. Person Plural |
nunciaremus
|
wir kündigten an |
| 2. Person Plural |
nunciaretis
|
ihr kündigtet an |
| 3. Person Plural |
nunciarent
|
sie kündigten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciarer
|
ich würde angekündigt |
| 2. Person Singular |
nunciareris nunciarere
|
du würdest angekündigt |
| 3. Person Singular |
nunciaretur
|
er/sie/es würde angekündigt |
| 1. Person Plural |
nunciaremur
|
wir würden angekündigt |
| 2. Person Plural |
nunciaremini
|
ihr würdet angekündigt |
| 3. Person Plural |
nunciarentur
|
sie würden angekündigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciabo
|
ich werde ankündigen |
| 2. Person Singular |
nunciabis
|
du wirst ankündigen |
| 3. Person Singular |
nunciabit
|
er/sie/es wird ankündigen |
| 1. Person Plural |
nunciabimus
|
wir werden ankündigen |
| 2. Person Plural |
nunciabitis
|
ihr werdet ankündigen |
| 3. Person Plural |
nunciabunt
|
sie werden ankündigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciabor
|
ich werde angekündigt |
| 2. Person Singular |
nunciaberis nunciabere
|
du wirst angekündigt |
| 3. Person Singular |
nunciabitur
|
er/sie/es wird angekündigt |
| 1. Person Plural |
nunciabimur
|
wir werden angekündigt |
| 2. Person Plural |
nunciabimini
|
ihr werdet angekündigt |
| 3. Person Plural |
nunciabuntur
|
sie werden angekündigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciavi
|
ich habe angekündigt |
| 2. Person Singular |
nunciavisti
|
du hast angekündigt |
| 3. Person Singular |
nunciavit
|
er/sie/es hat angekündigt |
| 1. Person Plural |
nunciavimus
|
wir haben angekündigt |
| 2. Person Plural |
nunciavistis
|
ihr habt angekündigt |
| 3. Person Plural |
nunciaverunt nunciavere
|
sie haben angekündigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus sum
|
ich bin angekündigt worden |
| 2. Person Singular |
nunciatus es
|
du bist angekündigt worden |
| 3. Person Singular |
nunciatus est
|
er/sie/es ist angekündigt worden |
| 1. Person Plural |
nunciati sumus
|
wir sind angekündigt worden |
| 2. Person Plural |
nunciati estis
|
ihr seid angekündigt worden |
| 3. Person Plural |
nunciati sunt
|
sie sind angekündigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciaverim
|
ich habe angekündigt |
| 2. Person Singular |
nunciaveris
|
du habest angekündigt |
| 3. Person Singular |
nunciaverit
|
er/sie/es habe angekündigt |
| 1. Person Plural |
nunciaverimus
|
wir haben angekündigt |
| 2. Person Plural |
nunciaveritis
|
ihr habet angekündigt |
| 3. Person Plural |
nunciaverint
|
sie haben angekündigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus sim
|
ich sei angekündigt worden |
| 2. Person Singular |
nunciatus sis
|
du seiest angekündigt worden |
| 3. Person Singular |
nunciatus sit
|
er/sie/es sei angekündigt worden |
| 1. Person Plural |
nunciati simus
|
wir seien angekündigt worden |
| 2. Person Plural |
nunciati sitis
|
ihr seiet angekündigt worden |
| 3. Person Plural |
nunciati sint
|
sie seien angekündigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciaveram
|
ich hatte angekündigt |
| 2. Person Singular |
nunciaveras
|
du hattest angekündigt |
| 3. Person Singular |
nunciaverat
|
er/sie/es hatte angekündigt |
| 1. Person Plural |
nunciaveramus
|
wir hatten angekündigt |
| 2. Person Plural |
nunciaveratis
|
ihr hattet angekündigt |
| 3. Person Plural |
nunciaverant
|
sie hatten angekündigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus eram
|
ich war angekündigt worden |
| 2. Person Singular |
nunciatus eras
|
du warst angekündigt worden |
| 3. Person Singular |
nunciatus erat
|
er/sie/es war angekündigt worden |
| 1. Person Plural |
nunciati eramus
|
wir waren angekündigt worden |
| 2. Person Plural |
nunciati eratis
|
ihr warst angekündigt worden |
| 3. Person Plural |
nunciati erant
|
sie waren angekündigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciavissem
|
ich hätte angekündigt |
| 2. Person Singular |
nunciavisses
|
du hättest angekündigt |
| 3. Person Singular |
nunciavisset
|
er/sie/es hätte angekündigt |
| 1. Person Plural |
nunciavissemus
|
wir hätten angekündigt |
| 2. Person Plural |
nunciavissetis
|
ihr hättet angekündigt |
| 3. Person Plural |
nunciavissent
|
sie hätten angekündigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus essem
|
ich wäre angekündigt worden |
| 2. Person Singular |
nunciatus esses
|
du wärest angekündigt worden |
| 3. Person Singular |
nunciatus esset
|
er/sie/es wäre angekündigt worden |
| 1. Person Plural |
nunciati essemus
|
wir wären angekündigt worden |
| 2. Person Plural |
nunciati essetis
|
ihr wäret angekündigt worden |
| 3. Person Plural |
nunciati essent
|
sie wären angekündigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciavero
|
ich werde angekündigt haben |
| 2. Person Singular |
nunciaveris
|
du wirst angekündigt haben |
| 3. Person Singular |
nunciaverit
|
er/sie/es wird angekündigt haben |
| 1. Person Plural |
nunciaverimus
|
wir werden angekündigt haben |
| 2. Person Plural |
nunciaveritis
|
ihr werdet angekündigt haben |
| 3. Person Plural |
nunciaverint
|
sie werden angekündigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus ero
|
ich werde angekündigt worden sein |
| 2. Person Singular |
nunciatus eris
|
du werdest angekündigt worden sein |
| 3. Person Singular |
nunciatus erit
|
er/sie/es werde angekündigt worden sein |
| 1. Person Plural |
nunciati erimus
|
wir werden angekündigt worden sein |
| 2. Person Plural |
nunciati eritis
|
ihr werdet angekündigt worden sein |
| 3. Person Plural |
nunciati erunt
|
sie werden angekündigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
nunciare
|
ankündigen |
| Vorzeitigkeit |
nunciavisse
|
angekündigt haben |
| Nachzeitigkeit |
nunciaturum esse
|
ankündigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
nunciari nunciarier
|
angekündigt werden |
| Vorzeitigkeit |
nunciatum esse
|
angekündigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
nunciatum iri
|
künftig angekündigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
nuncia
|
kündige an! |
| 2. Person Plural |
nunciate
|
kündigt an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
nunciato
|
| 3. Person Singular |
nunciato
|
| 2. Person Plural |
nunciatote
|
| 3. Person Plural |
nuncianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
nunciare
|
das Ankündigen |
| Genitiv |
nunciandi
|
des Ankündigens |
| Dativ |
nunciando
|
dem Ankündigen |
| Akkusativ |
nunciandum
|
das Ankündigen |
| Ablativ |
nunciando
|
durch das Ankündigen |
| Vokativ |
nunciande
|
Ankündigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nunciandus
|
nuncianda
|
nunciandum
|
| Genitiv |
nunciandi
|
nunciandae
|
nunciandi
|
| Dativ |
nunciando
|
nunciandae
|
nunciando
|
| Akkusativ |
nunciandum
|
nunciandam
|
nunciandum
|
| Ablativ |
nunciando
|
nuncianda
|
nunciando
|
| Vokativ |
nunciande
|
nuncianda
|
nunciandum
|
Plural
| Nominativ |
nunciandi
|
nunciandae
|
nuncianda
|
| Genitiv |
nunciandorum
|
nunciandarum
|
nunciandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
nunciandos
|
nunciandas
|
nuncianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
nunciandi
|
nunciandae
|
nuncianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nuncians
|
nuncians
|
nuncians
|
| Genitiv |
nunciantis
|
nunciantis
|
nunciantis
|
| Dativ |
nuncianti
|
nuncianti
|
nuncianti
|
| Akkusativ |
nunciantem
|
nunciantem
|
nuncians
|
| Ablativ |
nuncianti nunciante
|
nuncianti nunciante
|
nuncianti nunciante
|
| Vokativ |
nuncians
|
nuncians
|
nuncians
|
Plural
| Nominativ |
nunciantes
|
nunciantes
|
nunciantia
|
| Genitiv |
nunciantium nunciantum
|
nunciantium nunciantum
|
nunciantium nunciantum
|
| Dativ |
nunciantibus
|
nunciantibus
|
nunciantibus
|
| Akkusativ |
nunciantes
|
nunciantes
|
nunciantia
|
| Ablativ |
nunciantibus
|
nunciantibus
|
nunciantibus
|
| Vokativ |
nunciantes
|
nunciantes
|
nunciantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nunciatus
|
nunciata
|
nunciatum
|
| Genitiv |
nunciati
|
nunciatae
|
nunciati
|
| Dativ |
nunciato
|
nunciatae
|
nunciato
|
| Akkusativ |
nunciatum
|
nunciatam
|
nunciatum
|
| Ablativ |
nunciato
|
nunciata
|
nunciato
|
| Vokativ |
nunciate
|
nunciata
|
nunciatum
|
Plural
| Nominativ |
nunciati
|
nunciatae
|
nunciata
|
| Genitiv |
nunciatorum
|
nunciatarum
|
nunciatorum
|
| Dativ |
nunciatis
|
nunciatis
|
nunciatis
|
| Akkusativ |
nunciatos
|
nunciatas
|
nunciata
|
| Ablativ |
nunciatis
|
nunciatis
|
nunciatis
|
| Vokativ |
nunciati
|
nunciatae
|
nunciata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nunciaturus
|
nunciatura
|
nunciaturum
|
| Genitiv |
nunciaturi
|
nunciaturae
|
nunciaturi
|
| Dativ |
nunciaturo
|
nunciaturae
|
nunciaturo
|
| Akkusativ |
nunciaturum
|
nunciaturam
|
nunciaturum
|
| Ablativ |
nunciaturo
|
nunciatura
|
nunciaturo
|
| Vokativ |
nunciature
|
nunciatura
|
nunciaturum
|
Plural
| Nominativ |
nunciaturi
|
nunciaturae
|
nunciatura
|
| Genitiv |
nunciaturorum
|
nunciaturarum
|
nunciaturorum
|
| Dativ |
nunciaturis
|
nunciaturis
|
nunciaturis
|
| Akkusativ |
nunciaturos
|
nunciaturas
|
nunciatura
|
| Ablativ |
nunciaturis
|
nunciaturis
|
nunciaturis
|
| Vokativ |
nunciaturi
|
nunciaturae
|
nunciatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
nunciatum
|
nunciatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nuncio
|
ich grüße |
| 2. Person Singular |
nuncias
|
du grüßt |
| 3. Person Singular |
nunciat
|
er/sie/es grüßt |
| 1. Person Plural |
nunciamus
|
wir grüßen |
| 2. Person Plural |
nunciatis
|
ihr grüßt |
| 3. Person Plural |
nunciant
|
sie grüßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nuncior
|
ich werde gegrüßt |
| 2. Person Singular |
nunciaris nunciare
|
du wirst gegrüßt |
| 3. Person Singular |
nunciatur
|
er/sie/es wird gegrüßt |
| 1. Person Plural |
nunciamur
|
wir werden gegrüßt |
| 2. Person Plural |
nunciamini
|
ihr werdet gegrüßt |
| 3. Person Plural |
nunciantur
|
sie werden gegrüßt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciem
|
ich grüße |
| 2. Person Singular |
nuncies
|
du grüßest |
| 3. Person Singular |
nunciet
|
er/sie/es grüße |
| 1. Person Plural |
nunciemus
|
wir grüßen |
| 2. Person Plural |
nuncietis
|
ihr grüßet |
| 3. Person Plural |
nuncient
|
sie grüßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nuncier
|
ich werde gegrüßt |
| 2. Person Singular |
nuncieris nunciere
|
du werdest gegrüßt |
| 3. Person Singular |
nuncietur
|
er/sie/es werde gegrüßt |
| 1. Person Plural |
nunciemur
|
wir werden gegrüßt |
| 2. Person Plural |
nunciemini
|
ihr werdet gegrüßt |
| 3. Person Plural |
nuncientur
|
sie werden gegrüßt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciabam
|
ich grüßte |
| 2. Person Singular |
nunciabas
|
du grüßtest |
| 3. Person Singular |
nunciabat
|
er/sie/es grüßte |
| 1. Person Plural |
nunciabamus
|
wir grüßten |
| 2. Person Plural |
nunciabatis
|
ihr grüßtet |
| 3. Person Plural |
nunciabant
|
sie grüßten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciabar
|
ich wurde gegrüßt |
| 2. Person Singular |
nunciabaris nunciabare
|
du wurdest gegrüßt |
| 3. Person Singular |
nunciabatur
|
er/sie/es wurde gegrüßt |
| 1. Person Plural |
nunciabamur
|
wir wurden gegrüßt |
| 2. Person Plural |
nunciabamini
|
ihr wurdet gegrüßt |
| 3. Person Plural |
nunciabantur
|
sie wurden gegrüßt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciarem
|
ich grüßte |
| 2. Person Singular |
nunciares
|
du grüßtest |
| 3. Person Singular |
nunciaret
|
er/sie/es grüßte |
| 1. Person Plural |
nunciaremus
|
wir grüßten |
| 2. Person Plural |
nunciaretis
|
ihr grüßtet |
| 3. Person Plural |
nunciarent
|
sie grüßten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciarer
|
ich würde gegrüßt |
| 2. Person Singular |
nunciareris nunciarere
|
du würdest gegrüßt |
| 3. Person Singular |
nunciaretur
|
er/sie/es würde gegrüßt |
| 1. Person Plural |
nunciaremur
|
wir würden gegrüßt |
| 2. Person Plural |
nunciaremini
|
ihr würdet gegrüßt |
| 3. Person Plural |
nunciarentur
|
sie würden gegrüßt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciabo
|
ich werde grüßen |
| 2. Person Singular |
nunciabis
|
du wirst grüßen |
| 3. Person Singular |
nunciabit
|
er/sie/es wird grüßen |
| 1. Person Plural |
nunciabimus
|
wir werden grüßen |
| 2. Person Plural |
nunciabitis
|
ihr werdet grüßen |
| 3. Person Plural |
nunciabunt
|
sie werden grüßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciabor
|
ich werde gegrüßt |
| 2. Person Singular |
nunciaberis nunciabere
|
du wirst gegrüßt |
| 3. Person Singular |
nunciabitur
|
er/sie/es wird gegrüßt |
| 1. Person Plural |
nunciabimur
|
wir werden gegrüßt |
| 2. Person Plural |
nunciabimini
|
ihr werdet gegrüßt |
| 3. Person Plural |
nunciabuntur
|
sie werden gegrüßt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciavi
|
ich habe gegrüßt |
| 2. Person Singular |
nunciavisti
|
du hast gegrüßt |
| 3. Person Singular |
nunciavit
|
er/sie/es hat gegrüßt |
| 1. Person Plural |
nunciavimus
|
wir haben gegrüßt |
| 2. Person Plural |
nunciavistis
|
ihr habt gegrüßt |
| 3. Person Plural |
nunciaverunt nunciavere
|
sie haben gegrüßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus sum
|
ich bin gegrüßt worden |
| 2. Person Singular |
nunciatus es
|
du bist gegrüßt worden |
| 3. Person Singular |
nunciatus est
|
er/sie/es ist gegrüßt worden |
| 1. Person Plural |
nunciati sumus
|
wir sind gegrüßt worden |
| 2. Person Plural |
nunciati estis
|
ihr seid gegrüßt worden |
| 3. Person Plural |
nunciati sunt
|
sie sind gegrüßt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciaverim
|
ich habe gegrüßt |
| 2. Person Singular |
nunciaveris
|
du habest gegrüßt |
| 3. Person Singular |
nunciaverit
|
er/sie/es habe gegrüßt |
| 1. Person Plural |
nunciaverimus
|
wir haben gegrüßt |
| 2. Person Plural |
nunciaveritis
|
ihr habet gegrüßt |
| 3. Person Plural |
nunciaverint
|
sie haben gegrüßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus sim
|
ich sei gegrüßt worden |
| 2. Person Singular |
nunciatus sis
|
du seiest gegrüßt worden |
| 3. Person Singular |
nunciatus sit
|
er/sie/es sei gegrüßt worden |
| 1. Person Plural |
nunciati simus
|
wir seien gegrüßt worden |
| 2. Person Plural |
nunciati sitis
|
ihr seiet gegrüßt worden |
| 3. Person Plural |
nunciati sint
|
sie seien gegrüßt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciaveram
|
ich hatte gegrüßt |
| 2. Person Singular |
nunciaveras
|
du hattest gegrüßt |
| 3. Person Singular |
nunciaverat
|
er/sie/es hatte gegrüßt |
| 1. Person Plural |
nunciaveramus
|
wir hatten gegrüßt |
| 2. Person Plural |
nunciaveratis
|
ihr hattet gegrüßt |
| 3. Person Plural |
nunciaverant
|
sie hatten gegrüßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus eram
|
ich war gegrüßt worden |
| 2. Person Singular |
nunciatus eras
|
du warst gegrüßt worden |
| 3. Person Singular |
nunciatus erat
|
er/sie/es war gegrüßt worden |
| 1. Person Plural |
nunciati eramus
|
wir waren gegrüßt worden |
| 2. Person Plural |
nunciati eratis
|
ihr warst gegrüßt worden |
| 3. Person Plural |
nunciati erant
|
sie waren gegrüßt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciavissem
|
ich hätte gegrüßt |
| 2. Person Singular |
nunciavisses
|
du hättest gegrüßt |
| 3. Person Singular |
nunciavisset
|
er/sie/es hätte gegrüßt |
| 1. Person Plural |
nunciavissemus
|
wir hätten gegrüßt |
| 2. Person Plural |
nunciavissetis
|
ihr hättet gegrüßt |
| 3. Person Plural |
nunciavissent
|
sie hätten gegrüßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus essem
|
ich wäre gegrüßt worden |
| 2. Person Singular |
nunciatus esses
|
du wärest gegrüßt worden |
| 3. Person Singular |
nunciatus esset
|
er/sie/es wäre gegrüßt worden |
| 1. Person Plural |
nunciati essemus
|
wir wären gegrüßt worden |
| 2. Person Plural |
nunciati essetis
|
ihr wäret gegrüßt worden |
| 3. Person Plural |
nunciati essent
|
sie wären gegrüßt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciavero
|
ich werde gegrüßt haben |
| 2. Person Singular |
nunciaveris
|
du wirst gegrüßt haben |
| 3. Person Singular |
nunciaverit
|
er/sie/es wird gegrüßt haben |
| 1. Person Plural |
nunciaverimus
|
wir werden gegrüßt haben |
| 2. Person Plural |
nunciaveritis
|
ihr werdet gegrüßt haben |
| 3. Person Plural |
nunciaverint
|
sie werden gegrüßt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus ero
|
ich werde gegrüßt worden sein |
| 2. Person Singular |
nunciatus eris
|
du werdest gegrüßt worden sein |
| 3. Person Singular |
nunciatus erit
|
er/sie/es werde gegrüßt worden sein |
| 1. Person Plural |
nunciati erimus
|
wir werden gegrüßt worden sein |
| 2. Person Plural |
nunciati eritis
|
ihr werdet gegrüßt worden sein |
| 3. Person Plural |
nunciati erunt
|
sie werden gegrüßt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
nunciare
|
grüßen |
| Vorzeitigkeit |
nunciavisse
|
gegrüßt haben |
| Nachzeitigkeit |
nunciaturum esse
|
grüßen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
nunciari nunciarier
|
gegrüßt werden |
| Vorzeitigkeit |
nunciatum esse
|
gegrüßt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
nunciatum iri
|
künftig gegrüßt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
nuncia
|
grüße! |
| 2. Person Plural |
nunciate
|
grüßt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
nunciato
|
| 3. Person Singular |
nunciato
|
| 2. Person Plural |
nunciatote
|
| 3. Person Plural |
nuncianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
nunciare
|
das Grüßen |
| Genitiv |
nunciandi
|
des Grüßens |
| Dativ |
nunciando
|
dem Grüßen |
| Akkusativ |
nunciandum
|
das Grüßen |
| Ablativ |
nunciando
|
durch das Grüßen |
| Vokativ |
nunciande
|
Grüßen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nunciandus
|
nuncianda
|
nunciandum
|
| Genitiv |
nunciandi
|
nunciandae
|
nunciandi
|
| Dativ |
nunciando
|
nunciandae
|
nunciando
|
| Akkusativ |
nunciandum
|
nunciandam
|
nunciandum
|
| Ablativ |
nunciando
|
nuncianda
|
nunciando
|
| Vokativ |
nunciande
|
nuncianda
|
nunciandum
|
Plural
| Nominativ |
nunciandi
|
nunciandae
|
nuncianda
|
| Genitiv |
nunciandorum
|
nunciandarum
|
nunciandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
nunciandos
|
nunciandas
|
nuncianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
nunciandi
|
nunciandae
|
nuncianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nuncians
|
nuncians
|
nuncians
|
| Genitiv |
nunciantis
|
nunciantis
|
nunciantis
|
| Dativ |
nuncianti
|
nuncianti
|
nuncianti
|
| Akkusativ |
nunciantem
|
nunciantem
|
nuncians
|
| Ablativ |
nuncianti nunciante
|
nuncianti nunciante
|
nuncianti nunciante
|
| Vokativ |
nuncians
|
nuncians
|
nuncians
|
Plural
| Nominativ |
nunciantes
|
nunciantes
|
nunciantia
|
| Genitiv |
nunciantium nunciantum
|
nunciantium nunciantum
|
nunciantium nunciantum
|
| Dativ |
nunciantibus
|
nunciantibus
|
nunciantibus
|
| Akkusativ |
nunciantes
|
nunciantes
|
nunciantia
|
| Ablativ |
nunciantibus
|
nunciantibus
|
nunciantibus
|
| Vokativ |
nunciantes
|
nunciantes
|
nunciantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nunciatus
|
nunciata
|
nunciatum
|
| Genitiv |
nunciati
|
nunciatae
|
nunciati
|
| Dativ |
nunciato
|
nunciatae
|
nunciato
|
| Akkusativ |
nunciatum
|
nunciatam
|
nunciatum
|
| Ablativ |
nunciato
|
nunciata
|
nunciato
|
| Vokativ |
nunciate
|
nunciata
|
nunciatum
|
Plural
| Nominativ |
nunciati
|
nunciatae
|
nunciata
|
| Genitiv |
nunciatorum
|
nunciatarum
|
nunciatorum
|
| Dativ |
nunciatis
|
nunciatis
|
nunciatis
|
| Akkusativ |
nunciatos
|
nunciatas
|
nunciata
|
| Ablativ |
nunciatis
|
nunciatis
|
nunciatis
|
| Vokativ |
nunciati
|
nunciatae
|
nunciata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nunciaturus
|
nunciatura
|
nunciaturum
|
| Genitiv |
nunciaturi
|
nunciaturae
|
nunciaturi
|
| Dativ |
nunciaturo
|
nunciaturae
|
nunciaturo
|
| Akkusativ |
nunciaturum
|
nunciaturam
|
nunciaturum
|
| Ablativ |
nunciaturo
|
nunciatura
|
nunciaturo
|
| Vokativ |
nunciature
|
nunciatura
|
nunciaturum
|
Plural
| Nominativ |
nunciaturi
|
nunciaturae
|
nunciatura
|
| Genitiv |
nunciaturorum
|
nunciaturarum
|
nunciaturorum
|
| Dativ |
nunciaturis
|
nunciaturis
|
nunciaturis
|
| Akkusativ |
nunciaturos
|
nunciaturas
|
nunciatura
|
| Ablativ |
nunciaturis
|
nunciaturis
|
nunciaturis
|
| Vokativ |
nunciaturi
|
nunciaturae
|
nunciatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
nunciatum
|
nunciatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nuncio
|
ich melde |
| 2. Person Singular |
nuncias
|
du meldest |
| 3. Person Singular |
nunciat
|
er/sie/es meldet |
| 1. Person Plural |
nunciamus
|
wir melden |
| 2. Person Plural |
nunciatis
|
ihr meldet |
| 3. Person Plural |
nunciant
|
sie melden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nuncior
|
ich werde gemeldet |
| 2. Person Singular |
nunciaris nunciare
|
du wirst gemeldet |
| 3. Person Singular |
nunciatur
|
er/sie/es wird gemeldet |
| 1. Person Plural |
nunciamur
|
wir werden gemeldet |
| 2. Person Plural |
nunciamini
|
ihr werdet gemeldet |
| 3. Person Plural |
nunciantur
|
sie werden gemeldet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciem
|
ich melde |
| 2. Person Singular |
nuncies
|
du meldest |
| 3. Person Singular |
nunciet
|
er/sie/es melde |
| 1. Person Plural |
nunciemus
|
wir melden |
| 2. Person Plural |
nuncietis
|
ihr meldet |
| 3. Person Plural |
nuncient
|
sie melden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nuncier
|
ich werde gemeldet |
| 2. Person Singular |
nuncieris nunciere
|
du werdest gemeldet |
| 3. Person Singular |
nuncietur
|
er/sie/es werde gemeldet |
| 1. Person Plural |
nunciemur
|
wir werden gemeldet |
| 2. Person Plural |
nunciemini
|
ihr werdet gemeldet |
| 3. Person Plural |
nuncientur
|
sie werden gemeldet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciabam
|
ich meldete |
| 2. Person Singular |
nunciabas
|
du meldetest |
| 3. Person Singular |
nunciabat
|
er/sie/es meldete |
| 1. Person Plural |
nunciabamus
|
wir meldeten |
| 2. Person Plural |
nunciabatis
|
ihr meldetet |
| 3. Person Plural |
nunciabant
|
sie meldeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciabar
|
ich wurde gemeldet |
| 2. Person Singular |
nunciabaris nunciabare
|
du wurdest gemeldet |
| 3. Person Singular |
nunciabatur
|
er/sie/es wurde gemeldet |
| 1. Person Plural |
nunciabamur
|
wir wurden gemeldet |
| 2. Person Plural |
nunciabamini
|
ihr wurdet gemeldet |
| 3. Person Plural |
nunciabantur
|
sie wurden gemeldet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciarem
|
ich meldete |
| 2. Person Singular |
nunciares
|
du meldetest |
| 3. Person Singular |
nunciaret
|
er/sie/es meldete |
| 1. Person Plural |
nunciaremus
|
wir meldeten |
| 2. Person Plural |
nunciaretis
|
ihr meldetet |
| 3. Person Plural |
nunciarent
|
sie meldeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciarer
|
ich würde gemeldet |
| 2. Person Singular |
nunciareris nunciarere
|
du würdest gemeldet |
| 3. Person Singular |
nunciaretur
|
er/sie/es würde gemeldet |
| 1. Person Plural |
nunciaremur
|
wir würden gemeldet |
| 2. Person Plural |
nunciaremini
|
ihr würdet gemeldet |
| 3. Person Plural |
nunciarentur
|
sie würden gemeldet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciabo
|
ich werde melden |
| 2. Person Singular |
nunciabis
|
du wirst melden |
| 3. Person Singular |
nunciabit
|
er/sie/es wird melden |
| 1. Person Plural |
nunciabimus
|
wir werden melden |
| 2. Person Plural |
nunciabitis
|
ihr werdet melden |
| 3. Person Plural |
nunciabunt
|
sie werden melden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciabor
|
ich werde gemeldet |
| 2. Person Singular |
nunciaberis nunciabere
|
du wirst gemeldet |
| 3. Person Singular |
nunciabitur
|
er/sie/es wird gemeldet |
| 1. Person Plural |
nunciabimur
|
wir werden gemeldet |
| 2. Person Plural |
nunciabimini
|
ihr werdet gemeldet |
| 3. Person Plural |
nunciabuntur
|
sie werden gemeldet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciavi
|
ich habe gemeldet |
| 2. Person Singular |
nunciavisti
|
du hast gemeldet |
| 3. Person Singular |
nunciavit
|
er/sie/es hat gemeldet |
| 1. Person Plural |
nunciavimus
|
wir haben gemeldet |
| 2. Person Plural |
nunciavistis
|
ihr habt gemeldet |
| 3. Person Plural |
nunciaverunt nunciavere
|
sie haben gemeldet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus sum
|
ich bin gemeldet worden |
| 2. Person Singular |
nunciatus es
|
du bist gemeldet worden |
| 3. Person Singular |
nunciatus est
|
er/sie/es ist gemeldet worden |
| 1. Person Plural |
nunciati sumus
|
wir sind gemeldet worden |
| 2. Person Plural |
nunciati estis
|
ihr seid gemeldet worden |
| 3. Person Plural |
nunciati sunt
|
sie sind gemeldet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciaverim
|
ich habe gemeldet |
| 2. Person Singular |
nunciaveris
|
du habest gemeldet |
| 3. Person Singular |
nunciaverit
|
er/sie/es habe gemeldet |
| 1. Person Plural |
nunciaverimus
|
wir haben gemeldet |
| 2. Person Plural |
nunciaveritis
|
ihr habet gemeldet |
| 3. Person Plural |
nunciaverint
|
sie haben gemeldet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus sim
|
ich sei gemeldet worden |
| 2. Person Singular |
nunciatus sis
|
du seiest gemeldet worden |
| 3. Person Singular |
nunciatus sit
|
er/sie/es sei gemeldet worden |
| 1. Person Plural |
nunciati simus
|
wir seien gemeldet worden |
| 2. Person Plural |
nunciati sitis
|
ihr seiet gemeldet worden |
| 3. Person Plural |
nunciati sint
|
sie seien gemeldet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciaveram
|
ich hatte gemeldet |
| 2. Person Singular |
nunciaveras
|
du hattest gemeldet |
| 3. Person Singular |
nunciaverat
|
er/sie/es hatte gemeldet |
| 1. Person Plural |
nunciaveramus
|
wir hatten gemeldet |
| 2. Person Plural |
nunciaveratis
|
ihr hattet gemeldet |
| 3. Person Plural |
nunciaverant
|
sie hatten gemeldet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus eram
|
ich war gemeldet worden |
| 2. Person Singular |
nunciatus eras
|
du warst gemeldet worden |
| 3. Person Singular |
nunciatus erat
|
er/sie/es war gemeldet worden |
| 1. Person Plural |
nunciati eramus
|
wir waren gemeldet worden |
| 2. Person Plural |
nunciati eratis
|
ihr warst gemeldet worden |
| 3. Person Plural |
nunciati erant
|
sie waren gemeldet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciavissem
|
ich hätte gemeldet |
| 2. Person Singular |
nunciavisses
|
du hättest gemeldet |
| 3. Person Singular |
nunciavisset
|
er/sie/es hätte gemeldet |
| 1. Person Plural |
nunciavissemus
|
wir hätten gemeldet |
| 2. Person Plural |
nunciavissetis
|
ihr hättet gemeldet |
| 3. Person Plural |
nunciavissent
|
sie hätten gemeldet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus essem
|
ich wäre gemeldet worden |
| 2. Person Singular |
nunciatus esses
|
du wärest gemeldet worden |
| 3. Person Singular |
nunciatus esset
|
er/sie/es wäre gemeldet worden |
| 1. Person Plural |
nunciati essemus
|
wir wären gemeldet worden |
| 2. Person Plural |
nunciati essetis
|
ihr wäret gemeldet worden |
| 3. Person Plural |
nunciati essent
|
sie wären gemeldet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciavero
|
ich werde gemeldet haben |
| 2. Person Singular |
nunciaveris
|
du wirst gemeldet haben |
| 3. Person Singular |
nunciaverit
|
er/sie/es wird gemeldet haben |
| 1. Person Plural |
nunciaverimus
|
wir werden gemeldet haben |
| 2. Person Plural |
nunciaveritis
|
ihr werdet gemeldet haben |
| 3. Person Plural |
nunciaverint
|
sie werden gemeldet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus ero
|
ich werde gemeldet worden sein |
| 2. Person Singular |
nunciatus eris
|
du werdest gemeldet worden sein |
| 3. Person Singular |
nunciatus erit
|
er/sie/es werde gemeldet worden sein |
| 1. Person Plural |
nunciati erimus
|
wir werden gemeldet worden sein |
| 2. Person Plural |
nunciati eritis
|
ihr werdet gemeldet worden sein |
| 3. Person Plural |
nunciati erunt
|
sie werden gemeldet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
nunciare
|
melden |
| Vorzeitigkeit |
nunciavisse
|
gemeldet haben |
| Nachzeitigkeit |
nunciaturum esse
|
melden werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
nunciari nunciarier
|
gemeldet werden |
| Vorzeitigkeit |
nunciatum esse
|
gemeldet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
nunciatum iri
|
künftig gemeldet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
nuncia
|
melde! |
| 2. Person Plural |
nunciate
|
meldet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
nunciato
|
| 3. Person Singular |
nunciato
|
| 2. Person Plural |
nunciatote
|
| 3. Person Plural |
nuncianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
nunciare
|
das Melden |
| Genitiv |
nunciandi
|
des Meldens |
| Dativ |
nunciando
|
dem Melden |
| Akkusativ |
nunciandum
|
das Melden |
| Ablativ |
nunciando
|
durch das Melden |
| Vokativ |
nunciande
|
Melden! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nunciandus
|
nuncianda
|
nunciandum
|
| Genitiv |
nunciandi
|
nunciandae
|
nunciandi
|
| Dativ |
nunciando
|
nunciandae
|
nunciando
|
| Akkusativ |
nunciandum
|
nunciandam
|
nunciandum
|
| Ablativ |
nunciando
|
nuncianda
|
nunciando
|
| Vokativ |
nunciande
|
nuncianda
|
nunciandum
|
Plural
| Nominativ |
nunciandi
|
nunciandae
|
nuncianda
|
| Genitiv |
nunciandorum
|
nunciandarum
|
nunciandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
nunciandos
|
nunciandas
|
nuncianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
nunciandi
|
nunciandae
|
nuncianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nuncians
|
nuncians
|
nuncians
|
| Genitiv |
nunciantis
|
nunciantis
|
nunciantis
|
| Dativ |
nuncianti
|
nuncianti
|
nuncianti
|
| Akkusativ |
nunciantem
|
nunciantem
|
nuncians
|
| Ablativ |
nuncianti nunciante
|
nuncianti nunciante
|
nuncianti nunciante
|
| Vokativ |
nuncians
|
nuncians
|
nuncians
|
Plural
| Nominativ |
nunciantes
|
nunciantes
|
nunciantia
|
| Genitiv |
nunciantium nunciantum
|
nunciantium nunciantum
|
nunciantium nunciantum
|
| Dativ |
nunciantibus
|
nunciantibus
|
nunciantibus
|
| Akkusativ |
nunciantes
|
nunciantes
|
nunciantia
|
| Ablativ |
nunciantibus
|
nunciantibus
|
nunciantibus
|
| Vokativ |
nunciantes
|
nunciantes
|
nunciantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nunciatus
|
nunciata
|
nunciatum
|
| Genitiv |
nunciati
|
nunciatae
|
nunciati
|
| Dativ |
nunciato
|
nunciatae
|
nunciato
|
| Akkusativ |
nunciatum
|
nunciatam
|
nunciatum
|
| Ablativ |
nunciato
|
nunciata
|
nunciato
|
| Vokativ |
nunciate
|
nunciata
|
nunciatum
|
Plural
| Nominativ |
nunciati
|
nunciatae
|
nunciata
|
| Genitiv |
nunciatorum
|
nunciatarum
|
nunciatorum
|
| Dativ |
nunciatis
|
nunciatis
|
nunciatis
|
| Akkusativ |
nunciatos
|
nunciatas
|
nunciata
|
| Ablativ |
nunciatis
|
nunciatis
|
nunciatis
|
| Vokativ |
nunciati
|
nunciatae
|
nunciata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nunciaturus
|
nunciatura
|
nunciaturum
|
| Genitiv |
nunciaturi
|
nunciaturae
|
nunciaturi
|
| Dativ |
nunciaturo
|
nunciaturae
|
nunciaturo
|
| Akkusativ |
nunciaturum
|
nunciaturam
|
nunciaturum
|
| Ablativ |
nunciaturo
|
nunciatura
|
nunciaturo
|
| Vokativ |
nunciature
|
nunciatura
|
nunciaturum
|
Plural
| Nominativ |
nunciaturi
|
nunciaturae
|
nunciatura
|
| Genitiv |
nunciaturorum
|
nunciaturarum
|
nunciaturorum
|
| Dativ |
nunciaturis
|
nunciaturis
|
nunciaturis
|
| Akkusativ |
nunciaturos
|
nunciaturas
|
nunciatura
|
| Ablativ |
nunciaturis
|
nunciaturis
|
nunciaturis
|
| Vokativ |
nunciaturi
|
nunciaturae
|
nunciatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
nunciatum
|
nunciatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nuncio
|
ich warne |
| 2. Person Singular |
nuncias
|
du warnst |
| 3. Person Singular |
nunciat
|
er/sie/es warnt |
| 1. Person Plural |
nunciamus
|
wir warnen |
| 2. Person Plural |
nunciatis
|
ihr warnt |
| 3. Person Plural |
nunciant
|
sie warnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nuncior
|
ich werde gewarnt |
| 2. Person Singular |
nunciaris nunciare
|
du wirst gewarnt |
| 3. Person Singular |
nunciatur
|
er/sie/es wird gewarnt |
| 1. Person Plural |
nunciamur
|
wir werden gewarnt |
| 2. Person Plural |
nunciamini
|
ihr werdet gewarnt |
| 3. Person Plural |
nunciantur
|
sie werden gewarnt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciem
|
ich warne |
| 2. Person Singular |
nuncies
|
du warnest |
| 3. Person Singular |
nunciet
|
er/sie/es warne |
| 1. Person Plural |
nunciemus
|
wir warnen |
| 2. Person Plural |
nuncietis
|
ihr warnet |
| 3. Person Plural |
nuncient
|
sie warnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nuncier
|
ich werde gewarnt |
| 2. Person Singular |
nuncieris nunciere
|
du werdest gewarnt |
| 3. Person Singular |
nuncietur
|
er/sie/es werde gewarnt |
| 1. Person Plural |
nunciemur
|
wir werden gewarnt |
| 2. Person Plural |
nunciemini
|
ihr werdet gewarnt |
| 3. Person Plural |
nuncientur
|
sie werden gewarnt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciabam
|
ich warnte |
| 2. Person Singular |
nunciabas
|
du warntest |
| 3. Person Singular |
nunciabat
|
er/sie/es warnte |
| 1. Person Plural |
nunciabamus
|
wir warnten |
| 2. Person Plural |
nunciabatis
|
ihr warntet |
| 3. Person Plural |
nunciabant
|
sie warnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciabar
|
ich wurde gewarnt |
| 2. Person Singular |
nunciabaris nunciabare
|
du wurdest gewarnt |
| 3. Person Singular |
nunciabatur
|
er/sie/es wurde gewarnt |
| 1. Person Plural |
nunciabamur
|
wir wurden gewarnt |
| 2. Person Plural |
nunciabamini
|
ihr wurdet gewarnt |
| 3. Person Plural |
nunciabantur
|
sie wurden gewarnt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciarem
|
ich warnte |
| 2. Person Singular |
nunciares
|
du warntest |
| 3. Person Singular |
nunciaret
|
er/sie/es warnte |
| 1. Person Plural |
nunciaremus
|
wir warnten |
| 2. Person Plural |
nunciaretis
|
ihr warntet |
| 3. Person Plural |
nunciarent
|
sie warnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciarer
|
ich würde gewarnt |
| 2. Person Singular |
nunciareris nunciarere
|
du würdest gewarnt |
| 3. Person Singular |
nunciaretur
|
er/sie/es würde gewarnt |
| 1. Person Plural |
nunciaremur
|
wir würden gewarnt |
| 2. Person Plural |
nunciaremini
|
ihr würdet gewarnt |
| 3. Person Plural |
nunciarentur
|
sie würden gewarnt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciabo
|
ich werde warnen |
| 2. Person Singular |
nunciabis
|
du wirst warnen |
| 3. Person Singular |
nunciabit
|
er/sie/es wird warnen |
| 1. Person Plural |
nunciabimus
|
wir werden warnen |
| 2. Person Plural |
nunciabitis
|
ihr werdet warnen |
| 3. Person Plural |
nunciabunt
|
sie werden warnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciabor
|
ich werde gewarnt |
| 2. Person Singular |
nunciaberis nunciabere
|
du wirst gewarnt |
| 3. Person Singular |
nunciabitur
|
er/sie/es wird gewarnt |
| 1. Person Plural |
nunciabimur
|
wir werden gewarnt |
| 2. Person Plural |
nunciabimini
|
ihr werdet gewarnt |
| 3. Person Plural |
nunciabuntur
|
sie werden gewarnt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciavi
|
ich habe gewarnt |
| 2. Person Singular |
nunciavisti
|
du hast gewarnt |
| 3. Person Singular |
nunciavit
|
er/sie/es hat gewarnt |
| 1. Person Plural |
nunciavimus
|
wir haben gewarnt |
| 2. Person Plural |
nunciavistis
|
ihr habt gewarnt |
| 3. Person Plural |
nunciaverunt nunciavere
|
sie haben gewarnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus sum
|
ich bin gewarnt worden |
| 2. Person Singular |
nunciatus es
|
du bist gewarnt worden |
| 3. Person Singular |
nunciatus est
|
er/sie/es ist gewarnt worden |
| 1. Person Plural |
nunciati sumus
|
wir sind gewarnt worden |
| 2. Person Plural |
nunciati estis
|
ihr seid gewarnt worden |
| 3. Person Plural |
nunciati sunt
|
sie sind gewarnt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciaverim
|
ich habe gewarnt |
| 2. Person Singular |
nunciaveris
|
du habest gewarnt |
| 3. Person Singular |
nunciaverit
|
er/sie/es habe gewarnt |
| 1. Person Plural |
nunciaverimus
|
wir haben gewarnt |
| 2. Person Plural |
nunciaveritis
|
ihr habet gewarnt |
| 3. Person Plural |
nunciaverint
|
sie haben gewarnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus sim
|
ich sei gewarnt worden |
| 2. Person Singular |
nunciatus sis
|
du seiest gewarnt worden |
| 3. Person Singular |
nunciatus sit
|
er/sie/es sei gewarnt worden |
| 1. Person Plural |
nunciati simus
|
wir seien gewarnt worden |
| 2. Person Plural |
nunciati sitis
|
ihr seiet gewarnt worden |
| 3. Person Plural |
nunciati sint
|
sie seien gewarnt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciaveram
|
ich hatte gewarnt |
| 2. Person Singular |
nunciaveras
|
du hattest gewarnt |
| 3. Person Singular |
nunciaverat
|
er/sie/es hatte gewarnt |
| 1. Person Plural |
nunciaveramus
|
wir hatten gewarnt |
| 2. Person Plural |
nunciaveratis
|
ihr hattet gewarnt |
| 3. Person Plural |
nunciaverant
|
sie hatten gewarnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus eram
|
ich war gewarnt worden |
| 2. Person Singular |
nunciatus eras
|
du warst gewarnt worden |
| 3. Person Singular |
nunciatus erat
|
er/sie/es war gewarnt worden |
| 1. Person Plural |
nunciati eramus
|
wir waren gewarnt worden |
| 2. Person Plural |
nunciati eratis
|
ihr warst gewarnt worden |
| 3. Person Plural |
nunciati erant
|
sie waren gewarnt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciavissem
|
ich hätte gewarnt |
| 2. Person Singular |
nunciavisses
|
du hättest gewarnt |
| 3. Person Singular |
nunciavisset
|
er/sie/es hätte gewarnt |
| 1. Person Plural |
nunciavissemus
|
wir hätten gewarnt |
| 2. Person Plural |
nunciavissetis
|
ihr hättet gewarnt |
| 3. Person Plural |
nunciavissent
|
sie hätten gewarnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus essem
|
ich wäre gewarnt worden |
| 2. Person Singular |
nunciatus esses
|
du wärest gewarnt worden |
| 3. Person Singular |
nunciatus esset
|
er/sie/es wäre gewarnt worden |
| 1. Person Plural |
nunciati essemus
|
wir wären gewarnt worden |
| 2. Person Plural |
nunciati essetis
|
ihr wäret gewarnt worden |
| 3. Person Plural |
nunciati essent
|
sie wären gewarnt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciavero
|
ich werde gewarnt haben |
| 2. Person Singular |
nunciaveris
|
du wirst gewarnt haben |
| 3. Person Singular |
nunciaverit
|
er/sie/es wird gewarnt haben |
| 1. Person Plural |
nunciaverimus
|
wir werden gewarnt haben |
| 2. Person Plural |
nunciaveritis
|
ihr werdet gewarnt haben |
| 3. Person Plural |
nunciaverint
|
sie werden gewarnt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
nunciatus ero
|
ich werde gewarnt worden sein |
| 2. Person Singular |
nunciatus eris
|
du werdest gewarnt worden sein |
| 3. Person Singular |
nunciatus erit
|
er/sie/es werde gewarnt worden sein |
| 1. Person Plural |
nunciati erimus
|
wir werden gewarnt worden sein |
| 2. Person Plural |
nunciati eritis
|
ihr werdet gewarnt worden sein |
| 3. Person Plural |
nunciati erunt
|
sie werden gewarnt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
nunciare
|
warnen |
| Vorzeitigkeit |
nunciavisse
|
gewarnt haben |
| Nachzeitigkeit |
nunciaturum esse
|
warnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
nunciari nunciarier
|
gewarnt werden |
| Vorzeitigkeit |
nunciatum esse
|
gewarnt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
nunciatum iri
|
künftig gewarnt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
nuncia
|
warne! |
| 2. Person Plural |
nunciate
|
warnt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
nunciato
|
| 3. Person Singular |
nunciato
|
| 2. Person Plural |
nunciatote
|
| 3. Person Plural |
nuncianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
nunciare
|
das Warnen |
| Genitiv |
nunciandi
|
des Warnens |
| Dativ |
nunciando
|
dem Warnen |
| Akkusativ |
nunciandum
|
das Warnen |
| Ablativ |
nunciando
|
durch das Warnen |
| Vokativ |
nunciande
|
Warnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nunciandus
|
nuncianda
|
nunciandum
|
| Genitiv |
nunciandi
|
nunciandae
|
nunciandi
|
| Dativ |
nunciando
|
nunciandae
|
nunciando
|
| Akkusativ |
nunciandum
|
nunciandam
|
nunciandum
|
| Ablativ |
nunciando
|
nuncianda
|
nunciando
|
| Vokativ |
nunciande
|
nuncianda
|
nunciandum
|
Plural
| Nominativ |
nunciandi
|
nunciandae
|
nuncianda
|
| Genitiv |
nunciandorum
|
nunciandarum
|
nunciandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
nunciandos
|
nunciandas
|
nuncianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
nunciandi
|
nunciandae
|
nuncianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nuncians
|
nuncians
|
nuncians
|
| Genitiv |
nunciantis
|
nunciantis
|
nunciantis
|
| Dativ |
nuncianti
|
nuncianti
|
nuncianti
|
| Akkusativ |
nunciantem
|
nunciantem
|
nuncians
|
| Ablativ |
nuncianti nunciante
|
nuncianti nunciante
|
nuncianti nunciante
|
| Vokativ |
nuncians
|
nuncians
|
nuncians
|
Plural
| Nominativ |
nunciantes
|
nunciantes
|
nunciantia
|
| Genitiv |
nunciantium nunciantum
|
nunciantium nunciantum
|
nunciantium nunciantum
|
| Dativ |
nunciantibus
|
nunciantibus
|
nunciantibus
|
| Akkusativ |
nunciantes
|
nunciantes
|
nunciantia
|
| Ablativ |
nunciantibus
|
nunciantibus
|
nunciantibus
|
| Vokativ |
nunciantes
|
nunciantes
|
nunciantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nunciatus
|
nunciata
|
nunciatum
|
| Genitiv |
nunciati
|
nunciatae
|
nunciati
|
| Dativ |
nunciato
|
nunciatae
|
nunciato
|
| Akkusativ |
nunciatum
|
nunciatam
|
nunciatum
|
| Ablativ |
nunciato
|
nunciata
|
nunciato
|
| Vokativ |
nunciate
|
nunciata
|
nunciatum
|
Plural
| Nominativ |
nunciati
|
nunciatae
|
nunciata
|
| Genitiv |
nunciatorum
|
nunciatarum
|
nunciatorum
|
| Dativ |
nunciatis
|
nunciatis
|
nunciatis
|
| Akkusativ |
nunciatos
|
nunciatas
|
nunciata
|
| Ablativ |
nunciatis
|
nunciatis
|
nunciatis
|
| Vokativ |
nunciati
|
nunciatae
|
nunciata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
nunciaturus
|
nunciatura
|
nunciaturum
|
| Genitiv |
nunciaturi
|
nunciaturae
|
nunciaturi
|
| Dativ |
nunciaturo
|
nunciaturae
|
nunciaturo
|
| Akkusativ |
nunciaturum
|
nunciaturam
|
nunciaturum
|
| Ablativ |
nunciaturo
|
nunciatura
|
nunciaturo
|
| Vokativ |
nunciature
|
nunciatura
|
nunciaturum
|
Plural
| Nominativ |
nunciaturi
|
nunciaturae
|
nunciatura
|
| Genitiv |
nunciaturorum
|
nunciaturarum
|
nunciaturorum
|
| Dativ |
nunciaturis
|
nunciaturis
|
nunciaturis
|
| Akkusativ |
nunciaturos
|
nunciaturas
|
nunciatura
|
| Ablativ |
nunciaturis
|
nunciaturis
|
nunciaturis
|
| Vokativ |
nunciaturi
|
nunciaturae
|
nunciatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
nunciatum
|
nunciatu
|