Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obequito
|
ich reite heran |
| 2. Person Singular |
obequitas
|
du reitest heran |
| 3. Person Singular |
obequitat
|
er/sie/es reitet heran |
| 1. Person Plural |
obequitamus
|
wir reiten heran |
| 2. Person Plural |
obequitatis
|
ihr reitet heran |
| 3. Person Plural |
obequitant
|
sie reiten heran |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitor
|
ich werde herangeritten |
| 2. Person Singular |
obequitaris obequitare
|
du wirst herangeritten |
| 3. Person Singular |
obequitatur
|
er/sie/es wird herangeritten |
| 1. Person Plural |
obequitamur
|
wir werden herangeritten |
| 2. Person Plural |
obequitamini
|
ihr werdet herangeritten |
| 3. Person Plural |
obequitantur
|
sie werden herangeritten |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitem
|
ich reite heran |
| 2. Person Singular |
obequites
|
du reitest heran |
| 3. Person Singular |
obequitet
|
er/sie/es reite heran |
| 1. Person Plural |
obequitemus
|
wir reiten heran |
| 2. Person Plural |
obequitetis
|
ihr reitet heran |
| 3. Person Plural |
obequitent
|
sie reiten heran |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obequiter
|
ich werde herangeritten |
| 2. Person Singular |
obequiteris obequitere
|
du werdest herangeritten |
| 3. Person Singular |
obequitetur
|
er/sie/es werde herangeritten |
| 1. Person Plural |
obequitemur
|
wir werden herangeritten |
| 2. Person Plural |
obequitemini
|
ihr werdet herangeritten |
| 3. Person Plural |
obequitentur
|
sie werden herangeritten |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitabam
|
ich ritt heran |
| 2. Person Singular |
obequitabas
|
du rittest heran |
| 3. Person Singular |
obequitabat
|
er/sie/es ritt heran |
| 1. Person Plural |
obequitabamus
|
wir ritten heran |
| 2. Person Plural |
obequitabatis
|
ihr rittet heran |
| 3. Person Plural |
obequitabant
|
sie ritten heran |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitabar
|
ich wurde herangeritten |
| 2. Person Singular |
obequitabaris obequitabare
|
du wurdest herangeritten |
| 3. Person Singular |
obequitabatur
|
er/sie/es wurde herangeritten |
| 1. Person Plural |
obequitabamur
|
wir wurden herangeritten |
| 2. Person Plural |
obequitabamini
|
ihr wurdet herangeritten |
| 3. Person Plural |
obequitabantur
|
sie wurden herangeritten |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitarem
|
ich ritte heran |
| 2. Person Singular |
obequitares
|
du rittest heran |
| 3. Person Singular |
obequitaret
|
er/sie/es ritte heran |
| 1. Person Plural |
obequitaremus
|
wir ritten heran |
| 2. Person Plural |
obequitaretis
|
ihr rittet heran |
| 3. Person Plural |
obequitarent
|
sie ritten heran |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitarer
|
ich würde herangeritten |
| 2. Person Singular |
obequitareris obequitarere
|
du würdest herangeritten |
| 3. Person Singular |
obequitaretur
|
er/sie/es würde herangeritten |
| 1. Person Plural |
obequitaremur
|
wir würden herangeritten |
| 2. Person Plural |
obequitaremini
|
ihr würdet herangeritten |
| 3. Person Plural |
obequitarentur
|
sie würden herangeritten |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitabo
|
ich werde heranreiten |
| 2. Person Singular |
obequitabis
|
du wirst heranreiten |
| 3. Person Singular |
obequitabit
|
er/sie/es wird heranreiten |
| 1. Person Plural |
obequitabimus
|
wir werden heranreiten |
| 2. Person Plural |
obequitabitis
|
ihr werdet heranreiten |
| 3. Person Plural |
obequitabunt
|
sie werden heranreiten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitabor
|
ich werde herangeritten |
| 2. Person Singular |
obequitaberis obequitabere
|
du wirst herangeritten |
| 3. Person Singular |
obequitabitur
|
er/sie/es wird herangeritten |
| 1. Person Plural |
obequitabimur
|
wir werden herangeritten |
| 2. Person Plural |
obequitabimini
|
ihr werdet herangeritten |
| 3. Person Plural |
obequitabuntur
|
sie werden herangeritten |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitavi
|
ich bin herangeritten |
| 2. Person Singular |
obequitavisti
|
du bist herangeritten |
| 3. Person Singular |
obequitavit
|
er/sie/es ist herangeritten |
| 1. Person Plural |
obequitavimus
|
wir sind herangeritten |
| 2. Person Plural |
obequitavistis
|
ihr seid herangeritten |
| 3. Person Plural |
obequitaverunt obequitavere
|
sie sind herangeritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitatus sum
|
ich bin herangeritten worden |
| 2. Person Singular |
obequitatus es
|
du bist herangeritten worden |
| 3. Person Singular |
obequitatus est
|
er/sie/es ist herangeritten worden |
| 1. Person Plural |
obequitati sumus
|
wir sind herangeritten worden |
| 2. Person Plural |
obequitati estis
|
ihr seid herangeritten worden |
| 3. Person Plural |
obequitati sunt
|
sie sind herangeritten worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitaverim
|
ich sei herangeritten |
| 2. Person Singular |
obequitaveris
|
du seiest herangeritten |
| 3. Person Singular |
obequitaverit
|
er/sie/es sei herangeritten |
| 1. Person Plural |
obequitaverimus
|
wir seien herangeritten |
| 2. Person Plural |
obequitaveritis
|
ihr seiet herangeritten |
| 3. Person Plural |
obequitaverint
|
sie seien herangeritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitatus sim
|
ich sei herangeritten worden |
| 2. Person Singular |
obequitatus sis
|
du seiest herangeritten worden |
| 3. Person Singular |
obequitatus sit
|
er/sie/es sei herangeritten worden |
| 1. Person Plural |
obequitati simus
|
wir seien herangeritten worden |
| 2. Person Plural |
obequitati sitis
|
ihr seiet herangeritten worden |
| 3. Person Plural |
obequitati sint
|
sie seien herangeritten worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitaveram
|
ich war herangeritten |
| 2. Person Singular |
obequitaveras
|
du warst herangeritten |
| 3. Person Singular |
obequitaverat
|
er/sie/es war herangeritten |
| 1. Person Plural |
obequitaveramus
|
wir waren herangeritten |
| 2. Person Plural |
obequitaveratis
|
ihr wart herangeritten |
| 3. Person Plural |
obequitaverant
|
sie waren herangeritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitatus eram
|
ich war herangeritten worden |
| 2. Person Singular |
obequitatus eras
|
du warst herangeritten worden |
| 3. Person Singular |
obequitatus erat
|
er/sie/es war herangeritten worden |
| 1. Person Plural |
obequitati eramus
|
wir waren herangeritten worden |
| 2. Person Plural |
obequitati eratis
|
ihr warst herangeritten worden |
| 3. Person Plural |
obequitati erant
|
sie waren herangeritten worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitavissem
|
ich wäre herangeritten |
| 2. Person Singular |
obequitavisses
|
du wärest herangeritten |
| 3. Person Singular |
obequitavisset
|
er/sie/es wäre herangeritten |
| 1. Person Plural |
obequitavissemus
|
wir wären herangeritten |
| 2. Person Plural |
obequitavissetis
|
ihr wäret herangeritten |
| 3. Person Plural |
obequitavissent
|
sie wären herangeritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitatus essem
|
ich wäre herangeritten worden |
| 2. Person Singular |
obequitatus esses
|
du wärest herangeritten worden |
| 3. Person Singular |
obequitatus esset
|
er/sie/es wäre herangeritten worden |
| 1. Person Plural |
obequitati essemus
|
wir wären herangeritten worden |
| 2. Person Plural |
obequitati essetis
|
ihr wäret herangeritten worden |
| 3. Person Plural |
obequitati essent
|
sie wären herangeritten worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitavero
|
ich werde herangeritten sein |
| 2. Person Singular |
obequitaveris
|
du wirst herangeritten sein |
| 3. Person Singular |
obequitaverit
|
er/sie/es wird herangeritten sein |
| 1. Person Plural |
obequitaverimus
|
wir werden herangeritten sein |
| 2. Person Plural |
obequitaveritis
|
ihr werdet herangeritten sein |
| 3. Person Plural |
obequitaverint
|
sie werden herangeritten sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obequitatus ero
|
ich werde herangeritten worden sein |
| 2. Person Singular |
obequitatus eris
|
du werdest herangeritten worden sein |
| 3. Person Singular |
obequitatus erit
|
er/sie/es werde herangeritten worden sein |
| 1. Person Plural |
obequitati erimus
|
wir werden herangeritten worden sein |
| 2. Person Plural |
obequitati eritis
|
ihr werdet herangeritten worden sein |
| 3. Person Plural |
obequitati erunt
|
sie werden herangeritten worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
obequitare
|
heranreiten |
| Vorzeitigkeit |
obequitavisse
|
herangeritten haben |
| Nachzeitigkeit |
obequitaturum esse
|
heranreiten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
obequitari obequitarier
|
herangeritten werden |
| Vorzeitigkeit |
obequitatum esse
|
herangeritten worden sein |
| Nachzeitigkeit |
obequitatum iri
|
künftig herangeritten werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
obequita
|
reite heran! |
| 2. Person Plural |
obequitate
|
reitet heran! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
obequitato
|
| 3. Person Singular |
obequitato
|
| 2. Person Plural |
obequitatote
|
| 3. Person Plural |
obequitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
obequitare
|
das Heranreiten |
| Genitiv |
obequitandi
|
des Heranreitens |
| Dativ |
obequitando
|
dem Heranreiten |
| Akkusativ |
obequitandum
|
das Heranreiten |
| Ablativ |
obequitando
|
durch das Heranreiten |
| Vokativ |
obequitande
|
Heranreiten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obequitandus
|
obequitanda
|
obequitandum
|
| Genitiv |
obequitandi
|
obequitandae
|
obequitandi
|
| Dativ |
obequitando
|
obequitandae
|
obequitando
|
| Akkusativ |
obequitandum
|
obequitandam
|
obequitandum
|
| Ablativ |
obequitando
|
obequitanda
|
obequitando
|
| Vokativ |
obequitande
|
obequitanda
|
obequitandum
|
Plural
| Nominativ |
obequitandi
|
obequitandae
|
obequitanda
|
| Genitiv |
obequitandorum
|
obequitandarum
|
obequitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
obequitandos
|
obequitandas
|
obequitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
obequitandi
|
obequitandae
|
obequitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obequitans
|
obequitans
|
obequitans
|
| Genitiv |
obequitantis
|
obequitantis
|
obequitantis
|
| Dativ |
obequitanti
|
obequitanti
|
obequitanti
|
| Akkusativ |
obequitantem
|
obequitantem
|
obequitans
|
| Ablativ |
obequitanti obequitante
|
obequitanti obequitante
|
obequitanti obequitante
|
| Vokativ |
obequitans
|
obequitans
|
obequitans
|
Plural
| Nominativ |
obequitantes
|
obequitantes
|
obequitantia
|
| Genitiv |
obequitantium obequitantum
|
obequitantium obequitantum
|
obequitantium obequitantum
|
| Dativ |
obequitantibus
|
obequitantibus
|
obequitantibus
|
| Akkusativ |
obequitantes
|
obequitantes
|
obequitantia
|
| Ablativ |
obequitantibus
|
obequitantibus
|
obequitantibus
|
| Vokativ |
obequitantes
|
obequitantes
|
obequitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obequitatus
|
obequitata
|
obequitatum
|
| Genitiv |
obequitati
|
obequitatae
|
obequitati
|
| Dativ |
obequitato
|
obequitatae
|
obequitato
|
| Akkusativ |
obequitatum
|
obequitatam
|
obequitatum
|
| Ablativ |
obequitato
|
obequitata
|
obequitato
|
| Vokativ |
obequitate
|
obequitata
|
obequitatum
|
Plural
| Nominativ |
obequitati
|
obequitatae
|
obequitata
|
| Genitiv |
obequitatorum
|
obequitatarum
|
obequitatorum
|
| Dativ |
obequitatis
|
obequitatis
|
obequitatis
|
| Akkusativ |
obequitatos
|
obequitatas
|
obequitata
|
| Ablativ |
obequitatis
|
obequitatis
|
obequitatis
|
| Vokativ |
obequitati
|
obequitatae
|
obequitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obequitaturus
|
obequitatura
|
obequitaturum
|
| Genitiv |
obequitaturi
|
obequitaturae
|
obequitaturi
|
| Dativ |
obequitaturo
|
obequitaturae
|
obequitaturo
|
| Akkusativ |
obequitaturum
|
obequitaturam
|
obequitaturum
|
| Ablativ |
obequitaturo
|
obequitatura
|
obequitaturo
|
| Vokativ |
obequitature
|
obequitatura
|
obequitaturum
|
Plural
| Nominativ |
obequitaturi
|
obequitaturae
|
obequitatura
|
| Genitiv |
obequitaturorum
|
obequitaturarum
|
obequitaturorum
|
| Dativ |
obequitaturis
|
obequitaturis
|
obequitaturis
|
| Akkusativ |
obequitaturos
|
obequitaturas
|
obequitatura
|
| Ablativ |
obequitaturis
|
obequitaturis
|
obequitaturis
|
| Vokativ |
obequitaturi
|
obequitaturae
|
obequitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
obequitatum
|
obequitatu
|