Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilo
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilas
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilat
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilamus
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilatis
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilor
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilaris obnubilare
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilatur
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilamur
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilamini
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilem
|
|
| 2. Person Singular |
obnubiles
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilet
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilemus
|
|
| 2. Person Plural |
obnubiletis
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubiler
|
|
| 2. Person Singular |
obnubileris obnubilere
|
|
| 3. Person Singular |
obnubiletur
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilemur
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilemini
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilabam
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilabas
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilabat
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilabamus
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilabatis
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilabar
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilabaris obnubilabare
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilabatur
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilabamur
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilabamini
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilarem
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilares
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilaret
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilaremus
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilaretis
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilarer
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilareris obnubilarere
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilaretur
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilaremur
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilaremini
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilabo
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilabis
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilabit
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilabimus
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilabitis
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilabor
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilaberis obnubilabere
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilabitur
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilabimur
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilabimini
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilavi
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilavisti
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilavit
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilavimus
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilavistis
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilaverunt obnubilavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilatus es
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilatus est
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilati estis
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilaverim
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilaveris
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilaverit
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilati simus
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilaveram
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilaveras
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilaverat
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilavissem
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilavisses
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilavisset
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilavero
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilaveris
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilaverit
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
obnubilatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
obnubilatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
obnubilati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
obnubilati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
obnubilati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
obnubilare
|
|
| Vorzeitigkeit |
obnubilavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
obnubilaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
obnubilari obnubilarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
obnubilatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
obnubilatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
obnubila
|
! |
| 2. Person Plural |
obnubilate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
obnubilato
|
| 3. Person Singular |
obnubilato
|
| 2. Person Plural |
obnubilatote
|
| 3. Person Plural |
obnubilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
obnubilare
|
das |
| Genitiv |
obnubilandi
|
des es |
| Dativ |
obnubilando
|
dem |
| Akkusativ |
obnubilandum
|
das |
| Ablativ |
obnubilando
|
durch das |
| Vokativ |
obnubilande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obnubilandus
|
obnubilanda
|
obnubilandum
|
| Genitiv |
obnubilandi
|
obnubilandae
|
obnubilandi
|
| Dativ |
obnubilando
|
obnubilandae
|
obnubilando
|
| Akkusativ |
obnubilandum
|
obnubilandam
|
obnubilandum
|
| Ablativ |
obnubilando
|
obnubilanda
|
obnubilando
|
| Vokativ |
obnubilande
|
obnubilanda
|
obnubilandum
|
Plural
| Nominativ |
obnubilandi
|
obnubilandae
|
obnubilanda
|
| Genitiv |
obnubilandorum
|
obnubilandarum
|
obnubilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
obnubilandos
|
obnubilandas
|
obnubilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
obnubilandi
|
obnubilandae
|
obnubilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obnubilans
|
obnubilans
|
obnubilans
|
| Genitiv |
obnubilantis
|
obnubilantis
|
obnubilantis
|
| Dativ |
obnubilanti
|
obnubilanti
|
obnubilanti
|
| Akkusativ |
obnubilantem
|
obnubilantem
|
obnubilans
|
| Ablativ |
obnubilanti obnubilante
|
obnubilanti obnubilante
|
obnubilanti obnubilante
|
| Vokativ |
obnubilans
|
obnubilans
|
obnubilans
|
Plural
| Nominativ |
obnubilantes
|
obnubilantes
|
obnubilantia
|
| Genitiv |
obnubilantium obnubilantum
|
obnubilantium obnubilantum
|
obnubilantium obnubilantum
|
| Dativ |
obnubilantibus
|
obnubilantibus
|
obnubilantibus
|
| Akkusativ |
obnubilantes
|
obnubilantes
|
obnubilantia
|
| Ablativ |
obnubilantibus
|
obnubilantibus
|
obnubilantibus
|
| Vokativ |
obnubilantes
|
obnubilantes
|
obnubilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obnubilatus
|
obnubilata
|
obnubilatum
|
| Genitiv |
obnubilati
|
obnubilatae
|
obnubilati
|
| Dativ |
obnubilato
|
obnubilatae
|
obnubilato
|
| Akkusativ |
obnubilatum
|
obnubilatam
|
obnubilatum
|
| Ablativ |
obnubilato
|
obnubilata
|
obnubilato
|
| Vokativ |
obnubilate
|
obnubilata
|
obnubilatum
|
Plural
| Nominativ |
obnubilati
|
obnubilatae
|
obnubilata
|
| Genitiv |
obnubilatorum
|
obnubilatarum
|
obnubilatorum
|
| Dativ |
obnubilatis
|
obnubilatis
|
obnubilatis
|
| Akkusativ |
obnubilatos
|
obnubilatas
|
obnubilata
|
| Ablativ |
obnubilatis
|
obnubilatis
|
obnubilatis
|
| Vokativ |
obnubilati
|
obnubilatae
|
obnubilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obnubilaturus
|
obnubilatura
|
obnubilaturum
|
| Genitiv |
obnubilaturi
|
obnubilaturae
|
obnubilaturi
|
| Dativ |
obnubilaturo
|
obnubilaturae
|
obnubilaturo
|
| Akkusativ |
obnubilaturum
|
obnubilaturam
|
obnubilaturum
|
| Ablativ |
obnubilaturo
|
obnubilatura
|
obnubilaturo
|
| Vokativ |
obnubilature
|
obnubilatura
|
obnubilaturum
|
Plural
| Nominativ |
obnubilaturi
|
obnubilaturae
|
obnubilatura
|
| Genitiv |
obnubilaturorum
|
obnubilaturarum
|
obnubilaturorum
|
| Dativ |
obnubilaturis
|
obnubilaturis
|
obnubilaturis
|
| Akkusativ |
obnubilaturos
|
obnubilaturas
|
obnubilatura
|
| Ablativ |
obnubilaturis
|
obnubilaturis
|
obnubilaturis
|
| Vokativ |
obnubilaturi
|
obnubilaturae
|
obnubilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
obnubilatum
|
obnubilatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilo
|
ich verfinstere; verfinstre |
| 2. Person Singular |
obnubilas
|
du verfinsterst |
| 3. Person Singular |
obnubilat
|
er/sie/es verfinstert |
| 1. Person Plural |
obnubilamus
|
wir verfinstern |
| 2. Person Plural |
obnubilatis
|
ihr verfinstert |
| 3. Person Plural |
obnubilant
|
sie verfinstern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilor
|
ich werde verfinstert |
| 2. Person Singular |
obnubilaris obnubilare
|
du wirst verfinstert |
| 3. Person Singular |
obnubilatur
|
er/sie/es wird verfinstert |
| 1. Person Plural |
obnubilamur
|
wir werden verfinstert |
| 2. Person Plural |
obnubilamini
|
ihr werdet verfinstert |
| 3. Person Plural |
obnubilantur
|
sie werden verfinstert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilem
|
ich verfinstere; verfinstre |
| 2. Person Singular |
obnubiles
|
du verfinsterest; verfinstrest |
| 3. Person Singular |
obnubilet
|
er/sie/es verfinstere; verfinstre |
| 1. Person Plural |
obnubilemus
|
wir verfinsteren |
| 2. Person Plural |
obnubiletis
|
ihr verfinsteret |
| 3. Person Plural |
obnubilent
|
sie verfinsteren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubiler
|
ich werde verfinstert |
| 2. Person Singular |
obnubileris obnubilere
|
du werdest verfinstert |
| 3. Person Singular |
obnubiletur
|
er/sie/es werde verfinstert |
| 1. Person Plural |
obnubilemur
|
wir werden verfinstert |
| 2. Person Plural |
obnubilemini
|
ihr werdet verfinstert |
| 3. Person Plural |
obnubilentur
|
sie werden verfinstert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilabam
|
ich verfinsterte |
| 2. Person Singular |
obnubilabas
|
du verfinstertest |
| 3. Person Singular |
obnubilabat
|
er/sie/es verfinsterte |
| 1. Person Plural |
obnubilabamus
|
wir verfinsterten |
| 2. Person Plural |
obnubilabatis
|
ihr verfinstertet |
| 3. Person Plural |
obnubilabant
|
sie verfinsterten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilabar
|
ich wurde verfinstert |
| 2. Person Singular |
obnubilabaris obnubilabare
|
du wurdest verfinstert |
| 3. Person Singular |
obnubilabatur
|
er/sie/es wurde verfinstert |
| 1. Person Plural |
obnubilabamur
|
wir wurden verfinstert |
| 2. Person Plural |
obnubilabamini
|
ihr wurdet verfinstert |
| 3. Person Plural |
obnubilabantur
|
sie wurden verfinstert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilarem
|
ich verfinsterte |
| 2. Person Singular |
obnubilares
|
du verfinstertest |
| 3. Person Singular |
obnubilaret
|
er/sie/es verfinsterte |
| 1. Person Plural |
obnubilaremus
|
wir verfinsterten |
| 2. Person Plural |
obnubilaretis
|
ihr verfinstertet |
| 3. Person Plural |
obnubilarent
|
sie verfinsterten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilarer
|
ich würde verfinstert |
| 2. Person Singular |
obnubilareris obnubilarere
|
du würdest verfinstert |
| 3. Person Singular |
obnubilaretur
|
er/sie/es würde verfinstert |
| 1. Person Plural |
obnubilaremur
|
wir würden verfinstert |
| 2. Person Plural |
obnubilaremini
|
ihr würdet verfinstert |
| 3. Person Plural |
obnubilarentur
|
sie würden verfinstert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilabo
|
ich werde verfinstern |
| 2. Person Singular |
obnubilabis
|
du wirst verfinstern |
| 3. Person Singular |
obnubilabit
|
er/sie/es wird verfinstern |
| 1. Person Plural |
obnubilabimus
|
wir werden verfinstern |
| 2. Person Plural |
obnubilabitis
|
ihr werdet verfinstern |
| 3. Person Plural |
obnubilabunt
|
sie werden verfinstern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilabor
|
ich werde verfinstert |
| 2. Person Singular |
obnubilaberis obnubilabere
|
du wirst verfinstert |
| 3. Person Singular |
obnubilabitur
|
er/sie/es wird verfinstert |
| 1. Person Plural |
obnubilabimur
|
wir werden verfinstert |
| 2. Person Plural |
obnubilabimini
|
ihr werdet verfinstert |
| 3. Person Plural |
obnubilabuntur
|
sie werden verfinstert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilavi
|
ich habe verfinstert |
| 2. Person Singular |
obnubilavisti
|
du hast verfinstert |
| 3. Person Singular |
obnubilavit
|
er/sie/es hat verfinstert |
| 1. Person Plural |
obnubilavimus
|
wir haben verfinstert |
| 2. Person Plural |
obnubilavistis
|
ihr habt verfinstert |
| 3. Person Plural |
obnubilaverunt obnubilavere
|
sie haben verfinstert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilatus sum
|
ich bin verfinstert worden |
| 2. Person Singular |
obnubilatus es
|
du bist verfinstert worden |
| 3. Person Singular |
obnubilatus est
|
er/sie/es ist verfinstert worden |
| 1. Person Plural |
obnubilati sumus
|
wir sind verfinstert worden |
| 2. Person Plural |
obnubilati estis
|
ihr seid verfinstert worden |
| 3. Person Plural |
obnubilati sunt
|
sie sind verfinstert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilaverim
|
ich habe verfinstert |
| 2. Person Singular |
obnubilaveris
|
du habest verfinstert |
| 3. Person Singular |
obnubilaverit
|
er/sie/es habe verfinstert |
| 1. Person Plural |
obnubilaverimus
|
wir haben verfinstert |
| 2. Person Plural |
obnubilaveritis
|
ihr habet verfinstert |
| 3. Person Plural |
obnubilaverint
|
sie haben verfinstert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilatus sim
|
ich sei verfinstert worden |
| 2. Person Singular |
obnubilatus sis
|
du seiest verfinstert worden |
| 3. Person Singular |
obnubilatus sit
|
er/sie/es sei verfinstert worden |
| 1. Person Plural |
obnubilati simus
|
wir seien verfinstert worden |
| 2. Person Plural |
obnubilati sitis
|
ihr seiet verfinstert worden |
| 3. Person Plural |
obnubilati sint
|
sie seien verfinstert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilaveram
|
ich hatte verfinstert |
| 2. Person Singular |
obnubilaveras
|
du hattest verfinstert |
| 3. Person Singular |
obnubilaverat
|
er/sie/es hatte verfinstert |
| 1. Person Plural |
obnubilaveramus
|
wir hatten verfinstert |
| 2. Person Plural |
obnubilaveratis
|
ihr hattet verfinstert |
| 3. Person Plural |
obnubilaverant
|
sie hatten verfinstert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilatus eram
|
ich war verfinstert worden |
| 2. Person Singular |
obnubilatus eras
|
du warst verfinstert worden |
| 3. Person Singular |
obnubilatus erat
|
er/sie/es war verfinstert worden |
| 1. Person Plural |
obnubilati eramus
|
wir waren verfinstert worden |
| 2. Person Plural |
obnubilati eratis
|
ihr warst verfinstert worden |
| 3. Person Plural |
obnubilati erant
|
sie waren verfinstert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilavissem
|
ich hätte verfinstert |
| 2. Person Singular |
obnubilavisses
|
du hättest verfinstert |
| 3. Person Singular |
obnubilavisset
|
er/sie/es hätte verfinstert |
| 1. Person Plural |
obnubilavissemus
|
wir hätten verfinstert |
| 2. Person Plural |
obnubilavissetis
|
ihr hättet verfinstert |
| 3. Person Plural |
obnubilavissent
|
sie hätten verfinstert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilatus essem
|
ich wäre verfinstert worden |
| 2. Person Singular |
obnubilatus esses
|
du wärest verfinstert worden |
| 3. Person Singular |
obnubilatus esset
|
er/sie/es wäre verfinstert worden |
| 1. Person Plural |
obnubilati essemus
|
wir wären verfinstert worden |
| 2. Person Plural |
obnubilati essetis
|
ihr wäret verfinstert worden |
| 3. Person Plural |
obnubilati essent
|
sie wären verfinstert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilavero
|
ich werde verfinstert haben |
| 2. Person Singular |
obnubilaveris
|
du wirst verfinstert haben |
| 3. Person Singular |
obnubilaverit
|
er/sie/es wird verfinstert haben |
| 1. Person Plural |
obnubilaverimus
|
wir werden verfinstert haben |
| 2. Person Plural |
obnubilaveritis
|
ihr werdet verfinstert haben |
| 3. Person Plural |
obnubilaverint
|
sie werden verfinstert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obnubilatus ero
|
ich werde verfinstert worden sein |
| 2. Person Singular |
obnubilatus eris
|
du werdest verfinstert worden sein |
| 3. Person Singular |
obnubilatus erit
|
er/sie/es werde verfinstert worden sein |
| 1. Person Plural |
obnubilati erimus
|
wir werden verfinstert worden sein |
| 2. Person Plural |
obnubilati eritis
|
ihr werdet verfinstert worden sein |
| 3. Person Plural |
obnubilati erunt
|
sie werden verfinstert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
obnubilare
|
verfinstern |
| Vorzeitigkeit |
obnubilavisse
|
verfinstert haben |
| Nachzeitigkeit |
obnubilaturum esse
|
verfinstern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
obnubilari obnubilarier
|
verfinstert werden |
| Vorzeitigkeit |
obnubilatum esse
|
verfinstert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
obnubilatum iri
|
künftig verfinstert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
obnubila
|
verfinstere; verfinstre! |
| 2. Person Plural |
obnubilate
|
verfinstert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
obnubilato
|
| 3. Person Singular |
obnubilato
|
| 2. Person Plural |
obnubilatote
|
| 3. Person Plural |
obnubilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
obnubilare
|
das Verfinstern |
| Genitiv |
obnubilandi
|
des Verfinsternes |
| Dativ |
obnubilando
|
dem Verfinstern |
| Akkusativ |
obnubilandum
|
das Verfinstern |
| Ablativ |
obnubilando
|
durch das Verfinstern |
| Vokativ |
obnubilande
|
Verfinstern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obnubilandus
|
obnubilanda
|
obnubilandum
|
| Genitiv |
obnubilandi
|
obnubilandae
|
obnubilandi
|
| Dativ |
obnubilando
|
obnubilandae
|
obnubilando
|
| Akkusativ |
obnubilandum
|
obnubilandam
|
obnubilandum
|
| Ablativ |
obnubilando
|
obnubilanda
|
obnubilando
|
| Vokativ |
obnubilande
|
obnubilanda
|
obnubilandum
|
Plural
| Nominativ |
obnubilandi
|
obnubilandae
|
obnubilanda
|
| Genitiv |
obnubilandorum
|
obnubilandarum
|
obnubilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
obnubilandos
|
obnubilandas
|
obnubilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
obnubilandi
|
obnubilandae
|
obnubilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obnubilans
|
obnubilans
|
obnubilans
|
| Genitiv |
obnubilantis
|
obnubilantis
|
obnubilantis
|
| Dativ |
obnubilanti
|
obnubilanti
|
obnubilanti
|
| Akkusativ |
obnubilantem
|
obnubilantem
|
obnubilans
|
| Ablativ |
obnubilanti obnubilante
|
obnubilanti obnubilante
|
obnubilanti obnubilante
|
| Vokativ |
obnubilans
|
obnubilans
|
obnubilans
|
Plural
| Nominativ |
obnubilantes
|
obnubilantes
|
obnubilantia
|
| Genitiv |
obnubilantium obnubilantum
|
obnubilantium obnubilantum
|
obnubilantium obnubilantum
|
| Dativ |
obnubilantibus
|
obnubilantibus
|
obnubilantibus
|
| Akkusativ |
obnubilantes
|
obnubilantes
|
obnubilantia
|
| Ablativ |
obnubilantibus
|
obnubilantibus
|
obnubilantibus
|
| Vokativ |
obnubilantes
|
obnubilantes
|
obnubilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obnubilatus
|
obnubilata
|
obnubilatum
|
| Genitiv |
obnubilati
|
obnubilatae
|
obnubilati
|
| Dativ |
obnubilato
|
obnubilatae
|
obnubilato
|
| Akkusativ |
obnubilatum
|
obnubilatam
|
obnubilatum
|
| Ablativ |
obnubilato
|
obnubilata
|
obnubilato
|
| Vokativ |
obnubilate
|
obnubilata
|
obnubilatum
|
Plural
| Nominativ |
obnubilati
|
obnubilatae
|
obnubilata
|
| Genitiv |
obnubilatorum
|
obnubilatarum
|
obnubilatorum
|
| Dativ |
obnubilatis
|
obnubilatis
|
obnubilatis
|
| Akkusativ |
obnubilatos
|
obnubilatas
|
obnubilata
|
| Ablativ |
obnubilatis
|
obnubilatis
|
obnubilatis
|
| Vokativ |
obnubilati
|
obnubilatae
|
obnubilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obnubilaturus
|
obnubilatura
|
obnubilaturum
|
| Genitiv |
obnubilaturi
|
obnubilaturae
|
obnubilaturi
|
| Dativ |
obnubilaturo
|
obnubilaturae
|
obnubilaturo
|
| Akkusativ |
obnubilaturum
|
obnubilaturam
|
obnubilaturum
|
| Ablativ |
obnubilaturo
|
obnubilatura
|
obnubilaturo
|
| Vokativ |
obnubilature
|
obnubilatura
|
obnubilaturum
|
Plural
| Nominativ |
obnubilaturi
|
obnubilaturae
|
obnubilatura
|
| Genitiv |
obnubilaturorum
|
obnubilaturarum
|
obnubilaturorum
|
| Dativ |
obnubilaturis
|
obnubilaturis
|
obnubilaturis
|
| Akkusativ |
obnubilaturos
|
obnubilaturas
|
obnubilatura
|
| Ablativ |
obnubilaturis
|
obnubilaturis
|
obnubilaturis
|
| Vokativ |
obnubilaturi
|
obnubilaturae
|
obnubilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
obnubilatum
|
obnubilatu
|