Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsono 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaris obsonare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonantur 
 |  | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsones 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonet 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsoner 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsoneris obsonere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonetur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonemur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonemini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonentur 
 |  | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabam 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabar 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabaris obsonabare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabantur 
 |  | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonarem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonares 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaret 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaremus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaretis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonarent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonarer 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonareris obsonarere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaretur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaremur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaremini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonarentur 
 |  | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabo 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabunt 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaberis obsonabere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabitur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabimur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabimini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabuntur 
 |  | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavi 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonavisti 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonavit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonavimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonavistis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverunt obsonavere
 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus sum 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus es 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus est 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati sumus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati estis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati sunt 
 |  | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonaverim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaverimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus sim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus sis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus sit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati simus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati sitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati sint 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonaveram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaveramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus eram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus eras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus erat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati eramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati eratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati erant 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavissem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonavisses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonavisset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonavissemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonavissetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonavissent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus essem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus esses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus esset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati essemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati essetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati essent 
 |  | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaverimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus ero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus eris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus erit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati erimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati eritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati erunt 
 |  | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | obsonare 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | obsonavisse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | obsonaturum esse 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | obsonari obsonarier
 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | obsonatum esse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | obsonatum iri 
 |  | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | obsona 
 | ! | 
  
    | 2. Person Plural | obsonate 
 | ! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | obsonato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | obsonato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | obsonatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | obsonanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | obsonare 
 | das | 
  
    | Genitiv | obsonandi 
 | des es | 
  
    | Dativ | obsonando 
 | dem | 
  
  
    | Akkusativ | obsonandum 
 | das | 
  
    | Ablativ | obsonando 
 | durch das | 
  
    | Vokativ | obsonande 
 | ! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonandus 
 | obsonanda 
 | obsonandum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonandi 
 | 
  
    | Dativ | obsonando 
 | obsonandae 
 | obsonando 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonandum 
 | obsonandam 
 | obsonandum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonando 
 | obsonanda 
 | obsonando 
 | 
  
    | Vokativ | obsonande 
 | obsonanda 
 | obsonandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonanda 
 | 
  
    | Genitiv | obsonandorum 
 | obsonandarum 
 | obsonandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | obsonandos 
 | obsonandas 
 | obsonanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonans 
 | obsonans 
 | obsonans 
 | 
  
    | Genitiv | obsonantis 
 | obsonantis 
 | obsonantis 
 | 
  
    | Dativ | obsonanti 
 | obsonanti 
 | obsonanti 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonantem 
 | obsonantem 
 | obsonans 
 | 
  
    | Ablativ | obsonanti obsonante
 
 | obsonanti obsonante
 
 | obsonanti obsonante
 
 | 
  
    | Vokativ | obsonans 
 | obsonans 
 | obsonans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
  
    | Genitiv | obsonantium obsonantum
 
 | obsonantium obsonantum
 
 | obsonantium obsonantum
 
 | 
  
    | Dativ | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
  
    | Ablativ | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | 
  
    | Vokativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonatus 
 | obsonata 
 | obsonatum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonati 
 | 
  
    | Dativ | obsonato 
 | obsonatae 
 | obsonato 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonatum 
 | obsonatam 
 | obsonatum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonato 
 | obsonata 
 | obsonato 
 | 
  
    | Vokativ | obsonate 
 | obsonata 
 | obsonatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonata 
 | 
  
    | Genitiv | obsonatorum 
 | obsonatarum 
 | obsonatorum 
 | 
  
    | Dativ | obsonatis 
 | obsonatis 
 | obsonatis 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonatos 
 | obsonatas 
 | obsonata 
 | 
  
    | Ablativ | obsonatis 
 | obsonatis 
 | obsonatis 
 | 
  
    | Vokativ | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonaturus 
 | obsonatura 
 | obsonaturum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonaturi 
 | 
  
    | Dativ | obsonaturo 
 | obsonaturae 
 | obsonaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonaturum 
 | obsonaturam 
 | obsonaturum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonaturo 
 | obsonatura 
 | obsonaturo 
 | 
  
    | Vokativ | obsonature 
 | obsonatura 
 | obsonaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonatura 
 | 
  
    | Genitiv | obsonaturorum 
 | obsonaturarum 
 | obsonaturorum 
 | 
  
    | Dativ | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonaturos 
 | obsonaturas 
 | obsonatura 
 | 
  
    | Ablativ | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | 
  
    | Vokativ | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | obsonatum 
 | obsonatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsono 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaris obsonare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonantur 
 |  | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsones 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonet 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsoner 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsoneris obsonere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonetur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonemur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonemini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonentur 
 |  | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabam 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabar 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabaris obsonabare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabantur 
 |  | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonarem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonares 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaret 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaremus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaretis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonarent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonarer 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonareris obsonarere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaretur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaremur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaremini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonarentur 
 |  | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabo 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabunt 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaberis obsonabere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabitur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabimur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabimini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabuntur 
 |  | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavi 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonavisti 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonavit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonavimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonavistis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverunt obsonavere
 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus sum 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus es 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus est 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati sumus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati estis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati sunt 
 |  | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonaverim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaverimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus sim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus sis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus sit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati simus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati sitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati sint 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonaveram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaveramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus eram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus eras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus erat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati eramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati eratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati erant 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavissem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonavisses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonavisset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonavissemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonavissetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonavissent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus essem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus esses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus esset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati essemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati essetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati essent 
 |  | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaverimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus ero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus eris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus erit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati erimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati eritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati erunt 
 |  | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | obsonare 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | obsonavisse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | obsonaturum esse 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | obsonari obsonarier
 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | obsonatum esse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | obsonatum iri 
 |  | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | obsona 
 | ! | 
  
    | 2. Person Plural | obsonate 
 | ! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | obsonato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | obsonato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | obsonatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | obsonanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | obsonare 
 | das | 
  
    | Genitiv | obsonandi 
 | des es | 
  
    | Dativ | obsonando 
 | dem | 
  
  
    | Akkusativ | obsonandum 
 | das | 
  
    | Ablativ | obsonando 
 | durch das | 
  
    | Vokativ | obsonande 
 | ! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonandus 
 | obsonanda 
 | obsonandum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonandi 
 | 
  
    | Dativ | obsonando 
 | obsonandae 
 | obsonando 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonandum 
 | obsonandam 
 | obsonandum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonando 
 | obsonanda 
 | obsonando 
 | 
  
    | Vokativ | obsonande 
 | obsonanda 
 | obsonandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonanda 
 | 
  
    | Genitiv | obsonandorum 
 | obsonandarum 
 | obsonandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | obsonandos 
 | obsonandas 
 | obsonanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonans 
 | obsonans 
 | obsonans 
 | 
  
    | Genitiv | obsonantis 
 | obsonantis 
 | obsonantis 
 | 
  
    | Dativ | obsonanti 
 | obsonanti 
 | obsonanti 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonantem 
 | obsonantem 
 | obsonans 
 | 
  
    | Ablativ | obsonanti obsonante
 
 | obsonanti obsonante
 
 | obsonanti obsonante
 
 | 
  
    | Vokativ | obsonans 
 | obsonans 
 | obsonans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
  
    | Genitiv | obsonantium obsonantum
 
 | obsonantium obsonantum
 
 | obsonantium obsonantum
 
 | 
  
    | Dativ | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
  
    | Ablativ | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | 
  
    | Vokativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonatus 
 | obsonata 
 | obsonatum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonati 
 | 
  
    | Dativ | obsonato 
 | obsonatae 
 | obsonato 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonatum 
 | obsonatam 
 | obsonatum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonato 
 | obsonata 
 | obsonato 
 | 
  
    | Vokativ | obsonate 
 | obsonata 
 | obsonatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonata 
 | 
  
    | Genitiv | obsonatorum 
 | obsonatarum 
 | obsonatorum 
 | 
  
    | Dativ | obsonatis 
 | obsonatis 
 | obsonatis 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonatos 
 | obsonatas 
 | obsonata 
 | 
  
    | Ablativ | obsonatis 
 | obsonatis 
 | obsonatis 
 | 
  
    | Vokativ | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonaturus 
 | obsonatura 
 | obsonaturum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonaturi 
 | 
  
    | Dativ | obsonaturo 
 | obsonaturae 
 | obsonaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonaturum 
 | obsonaturam 
 | obsonaturum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonaturo 
 | obsonatura 
 | obsonaturo 
 | 
  
    | Vokativ | obsonature 
 | obsonatura 
 | obsonaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonatura 
 | 
  
    | Genitiv | obsonaturorum 
 | obsonaturarum 
 | obsonaturorum 
 | 
  
    | Dativ | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonaturos 
 | obsonaturas 
 | obsonatura 
 | 
  
    | Ablativ | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | 
  
    | Vokativ | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | obsonatum 
 | obsonatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsono 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaris obsonare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonantur 
 |  | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsones 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonet 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsoner 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsoneris obsonere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonetur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonemur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonemini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonentur 
 |  | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabam 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabar 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabaris obsonabare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabantur 
 |  | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonarem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonares 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaret 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaremus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaretis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonarent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonarer 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonareris obsonarere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaretur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaremur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaremini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonarentur 
 |  | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabo 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabunt 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaberis obsonabere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabitur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabimur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabimini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabuntur 
 |  | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavi 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonavisti 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonavit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonavimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonavistis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverunt obsonavere
 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus sum 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus es 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus est 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati sumus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati estis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati sunt 
 |  | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonaverim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaverimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus sim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus sis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus sit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati simus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati sitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati sint 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonaveram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaveramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus eram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus eras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus erat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati eramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati eratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati erant 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavissem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonavisses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonavisset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonavissemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonavissetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonavissent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus essem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus esses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus esset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati essemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati essetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati essent 
 |  | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaverimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus ero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus eris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus erit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati erimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati eritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati erunt 
 |  | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | obsonare 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | obsonavisse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | obsonaturum esse 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | obsonari obsonarier
 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | obsonatum esse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | obsonatum iri 
 |  | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | obsona 
 | ! | 
  
    | 2. Person Plural | obsonate 
 | ! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | obsonato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | obsonato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | obsonatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | obsonanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | obsonare 
 | das | 
  
    | Genitiv | obsonandi 
 | des es | 
  
    | Dativ | obsonando 
 | dem | 
  
  
    | Akkusativ | obsonandum 
 | das | 
  
    | Ablativ | obsonando 
 | durch das | 
  
    | Vokativ | obsonande 
 | ! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonandus 
 | obsonanda 
 | obsonandum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonandi 
 | 
  
    | Dativ | obsonando 
 | obsonandae 
 | obsonando 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonandum 
 | obsonandam 
 | obsonandum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonando 
 | obsonanda 
 | obsonando 
 | 
  
    | Vokativ | obsonande 
 | obsonanda 
 | obsonandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonanda 
 | 
  
    | Genitiv | obsonandorum 
 | obsonandarum 
 | obsonandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | obsonandos 
 | obsonandas 
 | obsonanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonans 
 | obsonans 
 | obsonans 
 | 
  
    | Genitiv | obsonantis 
 | obsonantis 
 | obsonantis 
 | 
  
    | Dativ | obsonanti 
 | obsonanti 
 | obsonanti 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonantem 
 | obsonantem 
 | obsonans 
 | 
  
    | Ablativ | obsonanti obsonante
 
 | obsonanti obsonante
 
 | obsonanti obsonante
 
 | 
  
    | Vokativ | obsonans 
 | obsonans 
 | obsonans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
  
    | Genitiv | obsonantium obsonantum
 
 | obsonantium obsonantum
 
 | obsonantium obsonantum
 
 | 
  
    | Dativ | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
  
    | Ablativ | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | 
  
    | Vokativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonatus 
 | obsonata 
 | obsonatum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonati 
 | 
  
    | Dativ | obsonato 
 | obsonatae 
 | obsonato 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonatum 
 | obsonatam 
 | obsonatum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonato 
 | obsonata 
 | obsonato 
 | 
  
    | Vokativ | obsonate 
 | obsonata 
 | obsonatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonata 
 | 
  
    | Genitiv | obsonatorum 
 | obsonatarum 
 | obsonatorum 
 | 
  
    | Dativ | obsonatis 
 | obsonatis 
 | obsonatis 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonatos 
 | obsonatas 
 | obsonata 
 | 
  
    | Ablativ | obsonatis 
 | obsonatis 
 | obsonatis 
 | 
  
    | Vokativ | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonaturus 
 | obsonatura 
 | obsonaturum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonaturi 
 | 
  
    | Dativ | obsonaturo 
 | obsonaturae 
 | obsonaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonaturum 
 | obsonaturam 
 | obsonaturum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonaturo 
 | obsonatura 
 | obsonaturo 
 | 
  
    | Vokativ | obsonature 
 | obsonatura 
 | obsonaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonatura 
 | 
  
    | Genitiv | obsonaturorum 
 | obsonaturarum 
 | obsonaturorum 
 | 
  
    | Dativ | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonaturos 
 | obsonaturas 
 | obsonatura 
 | 
  
    | Ablativ | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | 
  
    | Vokativ | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | obsonatum 
 | obsonatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsono 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaris obsonare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonantur 
 |  | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsones 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonet 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsoner 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsoneris obsonere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonetur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonemur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonemini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonentur 
 |  | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabam 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabar 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabaris obsonabare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabantur 
 |  | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonarem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonares 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaret 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaremus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaretis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonarent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonarer 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonareris obsonarere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaretur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaremur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaremini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonarentur 
 |  | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabo 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabunt 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaberis obsonabere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabitur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabimur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabimini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabuntur 
 |  | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavi 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonavisti 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonavit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonavimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonavistis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverunt obsonavere
 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus sum 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus es 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus est 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati sumus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati estis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati sunt 
 |  | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonaverim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaverimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus sim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus sis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus sit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati simus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati sitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati sint 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonaveram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaveramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus eram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus eras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus erat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati eramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati eratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati erant 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavissem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonavisses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonavisset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonavissemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonavissetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonavissent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus essem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus esses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus esset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati essemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati essetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati essent 
 |  | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaverimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus ero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus eris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus erit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati erimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati eritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati erunt 
 |  | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | obsonare 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | obsonavisse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | obsonaturum esse 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | obsonari obsonarier
 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | obsonatum esse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | obsonatum iri 
 |  | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | obsona 
 | ! | 
  
    | 2. Person Plural | obsonate 
 | ! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | obsonato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | obsonato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | obsonatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | obsonanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | obsonare 
 | das | 
  
    | Genitiv | obsonandi 
 | des es | 
  
    | Dativ | obsonando 
 | dem | 
  
  
    | Akkusativ | obsonandum 
 | das | 
  
    | Ablativ | obsonando 
 | durch das | 
  
    | Vokativ | obsonande 
 | ! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonandus 
 | obsonanda 
 | obsonandum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonandi 
 | 
  
    | Dativ | obsonando 
 | obsonandae 
 | obsonando 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonandum 
 | obsonandam 
 | obsonandum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonando 
 | obsonanda 
 | obsonando 
 | 
  
    | Vokativ | obsonande 
 | obsonanda 
 | obsonandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonanda 
 | 
  
    | Genitiv | obsonandorum 
 | obsonandarum 
 | obsonandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | obsonandos 
 | obsonandas 
 | obsonanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonans 
 | obsonans 
 | obsonans 
 | 
  
    | Genitiv | obsonantis 
 | obsonantis 
 | obsonantis 
 | 
  
    | Dativ | obsonanti 
 | obsonanti 
 | obsonanti 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonantem 
 | obsonantem 
 | obsonans 
 | 
  
    | Ablativ | obsonanti obsonante
 
 | obsonanti obsonante
 
 | obsonanti obsonante
 
 | 
  
    | Vokativ | obsonans 
 | obsonans 
 | obsonans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
  
    | Genitiv | obsonantium obsonantum
 
 | obsonantium obsonantum
 
 | obsonantium obsonantum
 
 | 
  
    | Dativ | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
  
    | Ablativ | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | 
  
    | Vokativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonatus 
 | obsonata 
 | obsonatum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonati 
 | 
  
    | Dativ | obsonato 
 | obsonatae 
 | obsonato 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonatum 
 | obsonatam 
 | obsonatum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonato 
 | obsonata 
 | obsonato 
 | 
  
    | Vokativ | obsonate 
 | obsonata 
 | obsonatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonata 
 | 
  
    | Genitiv | obsonatorum 
 | obsonatarum 
 | obsonatorum 
 | 
  
    | Dativ | obsonatis 
 | obsonatis 
 | obsonatis 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonatos 
 | obsonatas 
 | obsonata 
 | 
  
    | Ablativ | obsonatis 
 | obsonatis 
 | obsonatis 
 | 
  
    | Vokativ | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonaturus 
 | obsonatura 
 | obsonaturum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonaturi 
 | 
  
    | Dativ | obsonaturo 
 | obsonaturae 
 | obsonaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonaturum 
 | obsonaturam 
 | obsonaturum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonaturo 
 | obsonatura 
 | obsonaturo 
 | 
  
    | Vokativ | obsonature 
 | obsonatura 
 | obsonaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonatura 
 | 
  
    | Genitiv | obsonaturorum 
 | obsonaturarum 
 | obsonaturorum 
 | 
  
    | Dativ | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonaturos 
 | obsonaturas 
 | obsonatura 
 | 
  
    | Ablativ | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | 
  
    | Vokativ | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | obsonatum 
 | obsonatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsono 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaris obsonare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonantur 
 |  | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsones 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonet 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsoner 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsoneris obsonere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonetur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonemur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonemini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonentur 
 |  | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabam 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabar 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabaris obsonabare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabantur 
 |  | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonarem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonares 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaret 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaremus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaretis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonarent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonarer 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonareris obsonarere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaretur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaremur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaremini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonarentur 
 |  | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabo 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabunt 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaberis obsonabere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabitur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabimur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabimini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabuntur 
 |  | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavi 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonavisti 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonavit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonavimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonavistis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverunt obsonavere
 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus sum 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus es 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus est 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati sumus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati estis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati sunt 
 |  | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonaverim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaverimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus sim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus sis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus sit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati simus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati sitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati sint 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonaveram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaveramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus eram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus eras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus erat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati eramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati eratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati erant 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavissem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonavisses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonavisset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonavissemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonavissetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonavissent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus essem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus esses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus esset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati essemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati essetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati essent 
 |  | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaverimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus ero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus eris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus erit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati erimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati eritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati erunt 
 |  | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | obsonare 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | obsonavisse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | obsonaturum esse 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | obsonari obsonarier
 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | obsonatum esse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | obsonatum iri 
 |  | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | obsona 
 | ! | 
  
    | 2. Person Plural | obsonate 
 | ! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | obsonato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | obsonato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | obsonatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | obsonanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | obsonare 
 | das | 
  
    | Genitiv | obsonandi 
 | des es | 
  
    | Dativ | obsonando 
 | dem | 
  
  
    | Akkusativ | obsonandum 
 | das | 
  
    | Ablativ | obsonando 
 | durch das | 
  
    | Vokativ | obsonande 
 | ! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonandus 
 | obsonanda 
 | obsonandum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonandi 
 | 
  
    | Dativ | obsonando 
 | obsonandae 
 | obsonando 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonandum 
 | obsonandam 
 | obsonandum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonando 
 | obsonanda 
 | obsonando 
 | 
  
    | Vokativ | obsonande 
 | obsonanda 
 | obsonandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonanda 
 | 
  
    | Genitiv | obsonandorum 
 | obsonandarum 
 | obsonandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | obsonandos 
 | obsonandas 
 | obsonanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonans 
 | obsonans 
 | obsonans 
 | 
  
    | Genitiv | obsonantis 
 | obsonantis 
 | obsonantis 
 | 
  
    | Dativ | obsonanti 
 | obsonanti 
 | obsonanti 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonantem 
 | obsonantem 
 | obsonans 
 | 
  
    | Ablativ | obsonanti obsonante
 
 | obsonanti obsonante
 
 | obsonanti obsonante
 
 | 
  
    | Vokativ | obsonans 
 | obsonans 
 | obsonans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
  
    | Genitiv | obsonantium obsonantum
 
 | obsonantium obsonantum
 
 | obsonantium obsonantum
 
 | 
  
    | Dativ | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
  
    | Ablativ | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | 
  
    | Vokativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonatus 
 | obsonata 
 | obsonatum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonati 
 | 
  
    | Dativ | obsonato 
 | obsonatae 
 | obsonato 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonatum 
 | obsonatam 
 | obsonatum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonato 
 | obsonata 
 | obsonato 
 | 
  
    | Vokativ | obsonate 
 | obsonata 
 | obsonatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonata 
 | 
  
    | Genitiv | obsonatorum 
 | obsonatarum 
 | obsonatorum 
 | 
  
    | Dativ | obsonatis 
 | obsonatis 
 | obsonatis 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonatos 
 | obsonatas 
 | obsonata 
 | 
  
    | Ablativ | obsonatis 
 | obsonatis 
 | obsonatis 
 | 
  
    | Vokativ | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonaturus 
 | obsonatura 
 | obsonaturum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonaturi 
 | 
  
    | Dativ | obsonaturo 
 | obsonaturae 
 | obsonaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonaturum 
 | obsonaturam 
 | obsonaturum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonaturo 
 | obsonatura 
 | obsonaturo 
 | 
  
    | Vokativ | obsonature 
 | obsonatura 
 | obsonaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonatura 
 | 
  
    | Genitiv | obsonaturorum 
 | obsonaturarum 
 | obsonaturorum 
 | 
  
    | Dativ | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonaturos 
 | obsonaturas 
 | obsonatura 
 | 
  
    | Ablativ | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | 
  
    | Vokativ | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | obsonatum 
 | obsonatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsono 
 | ich schlemme | 
  
    | 2. Person Singular | obsonas 
 | du schlemmst | 
  
    | 3. Person Singular | obsonat 
 | er/sie/es schlemmt | 
  
    | 1. Person Plural | obsonamus 
 | wir schlemmen | 
  
    | 2. Person Plural | obsonatis 
 | ihr schlemmt | 
  
    | 3. Person Plural | obsonant 
 | sie schlemmen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonor 
 | ich werde geschlemmt | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaris obsonare
 
 | du wirst geschlemmt | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatur 
 | er/sie/es wird geschlemmt | 
  
    | 1. Person Plural | obsonamur 
 | wir werden geschlemmt | 
  
    | 2. Person Plural | obsonamini 
 | ihr werdet geschlemmt | 
  
    | 3. Person Plural | obsonantur 
 | sie werden geschlemmt | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonem 
 | ich schlemme | 
  
    | 2. Person Singular | obsones 
 | du schlemmest | 
  
    | 3. Person Singular | obsonet 
 | er/sie/es schlemme | 
  
    | 1. Person Plural | obsonemus 
 | wir schlemmen | 
  
    | 2. Person Plural | obsonetis 
 | ihr schlemmet | 
  
    | 3. Person Plural | obsonent 
 | sie schlemmen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsoner 
 | ich werde geschlemmt | 
  
    | 2. Person Singular | obsoneris obsonere
 
 | du werdest geschlemmt | 
  
    | 3. Person Singular | obsonetur 
 | er/sie/es werde geschlemmt | 
  
    | 1. Person Plural | obsonemur 
 | wir werden geschlemmt | 
  
    | 2. Person Plural | obsonemini 
 | ihr werdet geschlemmt | 
  
    | 3. Person Plural | obsonentur 
 | sie werden geschlemmt | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabam 
 | ich schlemmte | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabas 
 | du schlemmtest | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabat 
 | er/sie/es schlemmte | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabamus 
 | wir schlemmten | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabatis 
 | ihr schlemmtet | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabant 
 | sie schlemmten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabar 
 | ich wurde geschlemmt | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabaris obsonabare
 
 | du wurdest geschlemmt | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabatur 
 | er/sie/es wurde geschlemmt | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabamur 
 | wir wurden geschlemmt | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabamini 
 | ihr wurdet geschlemmt | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabantur 
 | sie wurden geschlemmt | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonarem 
 | ich schlemmte | 
  
    | 2. Person Singular | obsonares 
 | du schlemmtest | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaret 
 | er/sie/es schlemmte | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaremus 
 | wir schlemmten | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaretis 
 | ihr schlemmtet | 
  
    | 3. Person Plural | obsonarent 
 | sie schlemmten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonarer 
 | ich würde geschlemmt | 
  
    | 2. Person Singular | obsonareris obsonarere
 
 | du würdest geschlemmt | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaretur 
 | er/sie/es würde geschlemmt | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaremur 
 | wir würden geschlemmt | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaremini 
 | ihr würdet geschlemmt | 
  
    | 3. Person Plural | obsonarentur 
 | sie würden geschlemmt | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabo 
 | ich werde schlemmen | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabis 
 | du wirst schlemmen | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabit 
 | er/sie/es wird schlemmen | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabimus 
 | wir werden schlemmen | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabitis 
 | ihr werdet schlemmen | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabunt 
 | sie werden schlemmen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabor 
 | ich werde geschlemmt | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaberis obsonabere
 
 | du wirst geschlemmt | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabitur 
 | er/sie/es wird geschlemmt | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabimur 
 | wir werden geschlemmt | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabimini 
 | ihr werdet geschlemmt | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabuntur 
 | sie werden geschlemmt | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavi 
 | ich habe geschlemmt | 
  
    | 2. Person Singular | obsonavisti 
 | du hast geschlemmt | 
  
    | 3. Person Singular | obsonavit 
 | er/sie/es hat geschlemmt | 
  
    | 1. Person Plural | obsonavimus 
 | wir haben geschlemmt | 
  
    | 2. Person Plural | obsonavistis 
 | ihr habt geschlemmt | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverunt obsonavere
 
 | sie haben geschlemmt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus sum 
 | ich bin geschlemmt worden | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus es 
 | du bist geschlemmt worden | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus est 
 | er/sie/es ist geschlemmt worden | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati sumus 
 | wir sind geschlemmt worden | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati estis 
 | ihr seid geschlemmt worden | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati sunt 
 | sie sind geschlemmt worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonaverim 
 | ich habe geschlemmt | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveris 
 | du habest geschlemmt | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverit 
 | er/sie/es habe geschlemmt | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaverimus 
 | wir haben geschlemmt | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveritis 
 | ihr habet geschlemmt | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverint 
 | sie haben geschlemmt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus sim 
 | ich sei geschlemmt worden | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus sis 
 | du seiest geschlemmt worden | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus sit 
 | er/sie/es sei geschlemmt worden | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati simus 
 | wir seien geschlemmt worden | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati sitis 
 | ihr seiet geschlemmt worden | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati sint 
 | sie seien geschlemmt worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonaveram 
 | ich hatte geschlemmt | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveras 
 | du hattest geschlemmt | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverat 
 | er/sie/es hatte geschlemmt | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaveramus 
 | wir hatten geschlemmt | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveratis 
 | ihr hattet geschlemmt | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverant 
 | sie hatten geschlemmt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus eram 
 | ich war geschlemmt worden | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus eras 
 | du warst geschlemmt worden | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus erat 
 | er/sie/es war geschlemmt worden | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati eramus 
 | wir waren geschlemmt worden | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati eratis 
 | ihr warst geschlemmt worden | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati erant 
 | sie waren geschlemmt worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavissem 
 | ich hätte geschlemmt | 
  
    | 2. Person Singular | obsonavisses 
 | du hättest geschlemmt | 
  
    | 3. Person Singular | obsonavisset 
 | er/sie/es hätte geschlemmt | 
  
    | 1. Person Plural | obsonavissemus 
 | wir hätten geschlemmt | 
  
    | 2. Person Plural | obsonavissetis 
 | ihr hättet geschlemmt | 
  
    | 3. Person Plural | obsonavissent 
 | sie hätten geschlemmt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus essem 
 | ich wäre geschlemmt worden | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus esses 
 | du wärest geschlemmt worden | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus esset 
 | er/sie/es wäre geschlemmt worden | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati essemus 
 | wir wären geschlemmt worden | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati essetis 
 | ihr wäret geschlemmt worden | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati essent 
 | sie wären geschlemmt worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavero 
 | ich werde geschlemmt haben | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveris 
 | du wirst geschlemmt haben | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverit 
 | er/sie/es wird geschlemmt haben | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaverimus 
 | wir werden geschlemmt haben | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveritis 
 | ihr werdet geschlemmt haben | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverint 
 | sie werden geschlemmt haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus ero 
 | ich werde geschlemmt worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus eris 
 | du werdest geschlemmt worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus erit 
 | er/sie/es werde geschlemmt worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati erimus 
 | wir werden geschlemmt worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati eritis 
 | ihr werdet geschlemmt worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati erunt 
 | sie werden geschlemmt worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | obsonare 
 | schlemmen | 
  
    | Vorzeitigkeit | obsonavisse 
 | geschlemmt haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | obsonaturum esse 
 | schlemmen werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | obsonari obsonarier
 
 | geschlemmt werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | obsonatum esse 
 | geschlemmt worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | obsonatum iri 
 | künftig geschlemmt werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | obsona 
 | schlemme! | 
  
    | 2. Person Plural | obsonate 
 | schlemmt! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | obsonato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | obsonato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | obsonatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | obsonanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | obsonare 
 | das Schlemmen | 
  
    | Genitiv | obsonandi 
 | des Schlemmens | 
  
    | Dativ | obsonando 
 | dem Schlemmen | 
  
  
    | Akkusativ | obsonandum 
 | das Schlemmen | 
  
    | Ablativ | obsonando 
 | durch das Schlemmen | 
  
    | Vokativ | obsonande 
 | Schlemmen! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonandus 
 | obsonanda 
 | obsonandum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonandi 
 | 
  
    | Dativ | obsonando 
 | obsonandae 
 | obsonando 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonandum 
 | obsonandam 
 | obsonandum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonando 
 | obsonanda 
 | obsonando 
 | 
  
    | Vokativ | obsonande 
 | obsonanda 
 | obsonandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonanda 
 | 
  
    | Genitiv | obsonandorum 
 | obsonandarum 
 | obsonandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | obsonandos 
 | obsonandas 
 | obsonanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonans 
 | obsonans 
 | obsonans 
 | 
  
    | Genitiv | obsonantis 
 | obsonantis 
 | obsonantis 
 | 
  
    | Dativ | obsonanti 
 | obsonanti 
 | obsonanti 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonantem 
 | obsonantem 
 | obsonans 
 | 
  
    | Ablativ | obsonanti obsonante
 
 | obsonanti obsonante
 
 | obsonanti obsonante
 
 | 
  
    | Vokativ | obsonans 
 | obsonans 
 | obsonans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
  
    | Genitiv | obsonantium obsonantum
 
 | obsonantium obsonantum
 
 | obsonantium obsonantum
 
 | 
  
    | Dativ | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
  
    | Ablativ | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | 
  
    | Vokativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonatus 
 | obsonata 
 | obsonatum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonati 
 | 
  
    | Dativ | obsonato 
 | obsonatae 
 | obsonato 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonatum 
 | obsonatam 
 | obsonatum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonato 
 | obsonata 
 | obsonato 
 | 
  
    | Vokativ | obsonate 
 | obsonata 
 | obsonatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonata 
 | 
  
    | Genitiv | obsonatorum 
 | obsonatarum 
 | obsonatorum 
 | 
  
    | Dativ | obsonatis 
 | obsonatis 
 | obsonatis 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonatos 
 | obsonatas 
 | obsonata 
 | 
  
    | Ablativ | obsonatis 
 | obsonatis 
 | obsonatis 
 | 
  
    | Vokativ | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonaturus 
 | obsonatura 
 | obsonaturum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonaturi 
 | 
  
    | Dativ | obsonaturo 
 | obsonaturae 
 | obsonaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonaturum 
 | obsonaturam 
 | obsonaturum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonaturo 
 | obsonatura 
 | obsonaturo 
 | 
  
    | Vokativ | obsonature 
 | obsonatura 
 | obsonaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonatura 
 | 
  
    | Genitiv | obsonaturorum 
 | obsonaturarum 
 | obsonaturorum 
 | 
  
    | Dativ | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonaturos 
 | obsonaturas 
 | obsonatura 
 | 
  
    | Ablativ | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | 
  
    | Vokativ | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | obsonatum 
 | obsonatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsono 
 | ich schmause | 
  
    | 2. Person Singular | obsonas 
 | du schmaust | 
  
    | 3. Person Singular | obsonat 
 | er/sie/es schmaust | 
  
    | 1. Person Plural | obsonamus 
 | wir schmausen | 
  
    | 2. Person Plural | obsonatis 
 | ihr schmaust | 
  
    | 3. Person Plural | obsonant 
 | sie schmausen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonor 
 | ich werde geschmaust | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaris obsonare
 
 | du wirst geschmaust | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatur 
 | er/sie/es wird geschmaust | 
  
    | 1. Person Plural | obsonamur 
 | wir werden geschmaust | 
  
    | 2. Person Plural | obsonamini 
 | ihr werdet geschmaust | 
  
    | 3. Person Plural | obsonantur 
 | sie werden geschmaust | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonem 
 | ich schmause | 
  
    | 2. Person Singular | obsones 
 | du schmausest | 
  
    | 3. Person Singular | obsonet 
 | er/sie/es schmause | 
  
    | 1. Person Plural | obsonemus 
 | wir schmausen | 
  
    | 2. Person Plural | obsonetis 
 | ihr schmauset | 
  
    | 3. Person Plural | obsonent 
 | sie schmausen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsoner 
 | ich werde geschmaust | 
  
    | 2. Person Singular | obsoneris obsonere
 
 | du werdest geschmaust | 
  
    | 3. Person Singular | obsonetur 
 | er/sie/es werde geschmaust | 
  
    | 1. Person Plural | obsonemur 
 | wir werden geschmaust | 
  
    | 2. Person Plural | obsonemini 
 | ihr werdet geschmaust | 
  
    | 3. Person Plural | obsonentur 
 | sie werden geschmaust | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabam 
 | ich schmauste | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabas 
 | du schmaustest | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabat 
 | er/sie/es schmauste | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabamus 
 | wir schmausten | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabatis 
 | ihr schmaustet | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabant 
 | sie schmausten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabar 
 | ich wurde geschmaust | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabaris obsonabare
 
 | du wurdest geschmaust | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabatur 
 | er/sie/es wurde geschmaust | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabamur 
 | wir wurden geschmaust | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabamini 
 | ihr wurdet geschmaust | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabantur 
 | sie wurden geschmaust | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonarem 
 | ich schmauste | 
  
    | 2. Person Singular | obsonares 
 | du schmaustest | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaret 
 | er/sie/es schmauste | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaremus 
 | wir schmausten | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaretis 
 | ihr schmaustet | 
  
    | 3. Person Plural | obsonarent 
 | sie schmausten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonarer 
 | ich würde geschmaust | 
  
    | 2. Person Singular | obsonareris obsonarere
 
 | du würdest geschmaust | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaretur 
 | er/sie/es würde geschmaust | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaremur 
 | wir würden geschmaust | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaremini 
 | ihr würdet geschmaust | 
  
    | 3. Person Plural | obsonarentur 
 | sie würden geschmaust | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabo 
 | ich werde schmausen | 
  
    | 2. Person Singular | obsonabis 
 | du wirst schmausen | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabit 
 | er/sie/es wird schmausen | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabimus 
 | wir werden schmausen | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabitis 
 | ihr werdet schmausen | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabunt 
 | sie werden schmausen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonabor 
 | ich werde geschmaust | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaberis obsonabere
 
 | du wirst geschmaust | 
  
    | 3. Person Singular | obsonabitur 
 | er/sie/es wird geschmaust | 
  
    | 1. Person Plural | obsonabimur 
 | wir werden geschmaust | 
  
    | 2. Person Plural | obsonabimini 
 | ihr werdet geschmaust | 
  
    | 3. Person Plural | obsonabuntur 
 | sie werden geschmaust | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavi 
 | ich habe geschmaust | 
  
    | 2. Person Singular | obsonavisti 
 | du hast geschmaust | 
  
    | 3. Person Singular | obsonavit 
 | er/sie/es hat geschmaust | 
  
    | 1. Person Plural | obsonavimus 
 | wir haben geschmaust | 
  
    | 2. Person Plural | obsonavistis 
 | ihr habt geschmaust | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverunt obsonavere
 
 | sie haben geschmaust | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus sum 
 | ich bin geschmaust worden | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus es 
 | du bist geschmaust worden | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus est 
 | er/sie/es ist geschmaust worden | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati sumus 
 | wir sind geschmaust worden | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati estis 
 | ihr seid geschmaust worden | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati sunt 
 | sie sind geschmaust worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonaverim 
 | ich habe geschmaust | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveris 
 | du habest geschmaust | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverit 
 | er/sie/es habe geschmaust | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaverimus 
 | wir haben geschmaust | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveritis 
 | ihr habet geschmaust | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverint 
 | sie haben geschmaust | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus sim 
 | ich sei geschmaust worden | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus sis 
 | du seiest geschmaust worden | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus sit 
 | er/sie/es sei geschmaust worden | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati simus 
 | wir seien geschmaust worden | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati sitis 
 | ihr seiet geschmaust worden | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati sint 
 | sie seien geschmaust worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonaveram 
 | ich hatte geschmaust | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveras 
 | du hattest geschmaust | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverat 
 | er/sie/es hatte geschmaust | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaveramus 
 | wir hatten geschmaust | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveratis 
 | ihr hattet geschmaust | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverant 
 | sie hatten geschmaust | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus eram 
 | ich war geschmaust worden | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus eras 
 | du warst geschmaust worden | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus erat 
 | er/sie/es war geschmaust worden | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati eramus 
 | wir waren geschmaust worden | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati eratis 
 | ihr warst geschmaust worden | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati erant 
 | sie waren geschmaust worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavissem 
 | ich hätte geschmaust | 
  
    | 2. Person Singular | obsonavisses 
 | du hättest geschmaust | 
  
    | 3. Person Singular | obsonavisset 
 | er/sie/es hätte geschmaust | 
  
    | 1. Person Plural | obsonavissemus 
 | wir hätten geschmaust | 
  
    | 2. Person Plural | obsonavissetis 
 | ihr hättet geschmaust | 
  
    | 3. Person Plural | obsonavissent 
 | sie hätten geschmaust | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus essem 
 | ich wäre geschmaust worden | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus esses 
 | du wärest geschmaust worden | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus esset 
 | er/sie/es wäre geschmaust worden | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati essemus 
 | wir wären geschmaust worden | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati essetis 
 | ihr wäret geschmaust worden | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati essent 
 | sie wären geschmaust worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonavero 
 | ich werde geschmaust haben | 
  
    | 2. Person Singular | obsonaveris 
 | du wirst geschmaust haben | 
  
    | 3. Person Singular | obsonaverit 
 | er/sie/es wird geschmaust haben | 
  
    | 1. Person Plural | obsonaverimus 
 | wir werden geschmaust haben | 
  
    | 2. Person Plural | obsonaveritis 
 | ihr werdet geschmaust haben | 
  
    | 3. Person Plural | obsonaverint 
 | sie werden geschmaust haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | obsonatus ero 
 | ich werde geschmaust worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | obsonatus eris 
 | du werdest geschmaust worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | obsonatus erit 
 | er/sie/es werde geschmaust worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | obsonati erimus 
 | wir werden geschmaust worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | obsonati eritis 
 | ihr werdet geschmaust worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | obsonati erunt 
 | sie werden geschmaust worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | obsonare 
 | schmausen | 
  
    | Vorzeitigkeit | obsonavisse 
 | geschmaust haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | obsonaturum esse 
 | schmausen werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | obsonari obsonarier
 
 | geschmaust werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | obsonatum esse 
 | geschmaust worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | obsonatum iri 
 | künftig geschmaust werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | obsona 
 | schmause! | 
  
    | 2. Person Plural | obsonate 
 | schmaust! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | obsonato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | obsonato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | obsonatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | obsonanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | obsonare 
 | das Schmausen | 
  
    | Genitiv | obsonandi 
 | des Schmausens | 
  
    | Dativ | obsonando 
 | dem Schmausen | 
  
  
    | Akkusativ | obsonandum 
 | das Schmausen | 
  
    | Ablativ | obsonando 
 | durch das Schmausen | 
  
    | Vokativ | obsonande 
 | Schmausen! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonandus 
 | obsonanda 
 | obsonandum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonandi 
 | 
  
    | Dativ | obsonando 
 | obsonandae 
 | obsonando 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonandum 
 | obsonandam 
 | obsonandum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonando 
 | obsonanda 
 | obsonando 
 | 
  
    | Vokativ | obsonande 
 | obsonanda 
 | obsonandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonanda 
 | 
  
    | Genitiv | obsonandorum 
 | obsonandarum 
 | obsonandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | obsonandos 
 | obsonandas 
 | obsonanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | obsonandi 
 | obsonandae 
 | obsonanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonans 
 | obsonans 
 | obsonans 
 | 
  
    | Genitiv | obsonantis 
 | obsonantis 
 | obsonantis 
 | 
  
    | Dativ | obsonanti 
 | obsonanti 
 | obsonanti 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonantem 
 | obsonantem 
 | obsonans 
 | 
  
    | Ablativ | obsonanti obsonante
 
 | obsonanti obsonante
 
 | obsonanti obsonante
 
 | 
  
    | Vokativ | obsonans 
 | obsonans 
 | obsonans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
  
    | Genitiv | obsonantium obsonantum
 
 | obsonantium obsonantum
 
 | obsonantium obsonantum
 
 | 
  
    | Dativ | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
  
    | Ablativ | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | obsonantibus 
 | 
  
    | Vokativ | obsonantes 
 | obsonantes 
 | obsonantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonatus 
 | obsonata 
 | obsonatum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonati 
 | 
  
    | Dativ | obsonato 
 | obsonatae 
 | obsonato 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonatum 
 | obsonatam 
 | obsonatum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonato 
 | obsonata 
 | obsonato 
 | 
  
    | Vokativ | obsonate 
 | obsonata 
 | obsonatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonata 
 | 
  
    | Genitiv | obsonatorum 
 | obsonatarum 
 | obsonatorum 
 | 
  
    | Dativ | obsonatis 
 | obsonatis 
 | obsonatis 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonatos 
 | obsonatas 
 | obsonata 
 | 
  
    | Ablativ | obsonatis 
 | obsonatis 
 | obsonatis 
 | 
  
    | Vokativ | obsonati 
 | obsonatae 
 | obsonata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | obsonaturus 
 | obsonatura 
 | obsonaturum 
 | 
  
    | Genitiv | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonaturi 
 | 
  
    | Dativ | obsonaturo 
 | obsonaturae 
 | obsonaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonaturum 
 | obsonaturam 
 | obsonaturum 
 | 
  
    | Ablativ | obsonaturo 
 | obsonatura 
 | obsonaturo 
 | 
  
    | Vokativ | obsonature 
 | obsonatura 
 | obsonaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonatura 
 | 
  
    | Genitiv | obsonaturorum 
 | obsonaturarum 
 | obsonaturorum 
 | 
  
    | Dativ | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | obsonaturos 
 | obsonaturas 
 | obsonatura 
 | 
  
    | Ablativ | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | obsonaturis 
 | 
  
    | Vokativ | obsonaturi 
 | obsonaturae 
 | obsonatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | obsonatum 
 | obsonatu 
 |