Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstino
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinaris obstinare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstines
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinet
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstiner
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstineris obstinere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinetur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinemur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinemini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinabaris obstinabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinaret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinaremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinaretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinareris obstinarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinaretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinaremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinaremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinaberis obstinabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinavi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinavisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinavit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinavimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinavistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinaverunt obstinavere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinatus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinatus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinatus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinaverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinatus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinatus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinatus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinaveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinaveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinaverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinaveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinaveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinaverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinatus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinatus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinatus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinavissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinavisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinavisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinavissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinavissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinavissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinatus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinatus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinatus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinavero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    obstinatus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinatus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinatus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    obstinati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    obstinare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    obstinavisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    obstinaturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    obstinari obstinarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    obstinatum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    obstinatum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    obstina
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    obstinato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    obstinato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    obstinatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    obstinanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    obstinare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    obstinandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    obstinando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    obstinandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    obstinando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    obstinande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    obstinandus
  | 
    obstinanda
  | 
    obstinandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    obstinandi
  | 
    obstinandae
  | 
    obstinandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    obstinando
  | 
    obstinandae
  | 
    obstinando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    obstinandum
  | 
    obstinandam
  | 
    obstinandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    obstinando
  | 
    obstinanda
  | 
    obstinando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    obstinande
  | 
    obstinanda
  | 
    obstinandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    obstinandi
  | 
    obstinandae
  | 
    obstinanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    obstinandorum
  | 
    obstinandarum
  | 
    obstinandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    obstinandos
  | 
    obstinandas
  | 
    obstinanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    obstinandi
  | 
    obstinandae
  | 
    obstinanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    obstinans
  | 
    obstinans
  | 
    obstinans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    obstinantis
  | 
    obstinantis
  | 
    obstinantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    obstinanti
  | 
    obstinanti
  | 
    obstinanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    obstinantem
  | 
    obstinantem
  | 
    obstinans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    obstinanti obstinante
  | 
    obstinanti obstinante
  | 
    obstinanti obstinante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    obstinans
  | 
    obstinans
  | 
    obstinans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    obstinantes
  | 
    obstinantes
  | 
    obstinantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    obstinantium obstinantum
  | 
    obstinantium obstinantum
  | 
    obstinantium obstinantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    obstinantibus
  | 
    obstinantibus
  | 
    obstinantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    obstinantes
  | 
    obstinantes
  | 
    obstinantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    obstinantibus
  | 
    obstinantibus
  | 
    obstinantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    obstinantes
  | 
    obstinantes
  | 
    obstinantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    obstinatus
  | 
    obstinata
  | 
    obstinatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    obstinati
  | 
    obstinatae
  | 
    obstinati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    obstinato
  | 
    obstinatae
  | 
    obstinato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    obstinatum
  | 
    obstinatam
  | 
    obstinatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    obstinato
  | 
    obstinata
  | 
    obstinato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    obstinate
  | 
    obstinata
  | 
    obstinatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    obstinati
  | 
    obstinatae
  | 
    obstinata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    obstinatorum
  | 
    obstinatarum
  | 
    obstinatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    obstinatis
  | 
    obstinatis
  | 
    obstinatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    obstinatos
  | 
    obstinatas
  | 
    obstinata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    obstinatis
  | 
    obstinatis
  | 
    obstinatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    obstinati
  | 
    obstinatae
  | 
    obstinata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    obstinaturus
  | 
    obstinatura
  | 
    obstinaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    obstinaturi
  | 
    obstinaturae
  | 
    obstinaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    obstinaturo
  | 
    obstinaturae
  | 
    obstinaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    obstinaturum
  | 
    obstinaturam
  | 
    obstinaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    obstinaturo
  | 
    obstinatura
  | 
    obstinaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    obstinature
  | 
    obstinatura
  | 
    obstinaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    obstinaturi
  | 
    obstinaturae
  | 
    obstinatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    obstinaturorum
  | 
    obstinaturarum
  | 
    obstinaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    obstinaturis
  | 
    obstinaturis
  | 
    obstinaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    obstinaturos
  | 
    obstinaturas
  | 
    obstinatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    obstinaturis
  | 
    obstinaturis
  | 
    obstinaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    obstinaturi
  | 
    obstinaturae
  | 
    obstinatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    obstinatum
  | 
    obstinatu
  |