Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtineo
|
ich behaupte |
| 2. Person Singular |
obtines
|
du behauptest |
| 3. Person Singular |
obtinet
|
er/sie/es behauptet |
| 1. Person Plural |
obtinemus
|
wir behaupten |
| 2. Person Plural |
obtinetis
|
ihr behauptet |
| 3. Person Plural |
obtinent
|
sie behaupten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtineor
|
ich werde behauptet |
| 2. Person Singular |
obtineris obtinere
|
du wirst behauptet |
| 3. Person Singular |
obtinetur
|
er/sie/es wird behauptet |
| 1. Person Plural |
obtinemur
|
wir werden behauptet |
| 2. Person Plural |
obtinemini
|
ihr werdet behauptet |
| 3. Person Plural |
obtinentur
|
sie werden behauptet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtineam
|
ich behaupte |
| 2. Person Singular |
obtineas
|
du behauptest |
| 3. Person Singular |
obtineat
|
er/sie/es behaupte |
| 1. Person Plural |
obtineamus
|
wir behaupten |
| 2. Person Plural |
obtineatis
|
ihr behauptet |
| 3. Person Plural |
obtineant
|
sie behaupten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinear
|
ich werde behauptet |
| 2. Person Singular |
obtinearis obtineare
|
du werdest behauptet |
| 3. Person Singular |
obtineatur
|
er/sie/es werde behauptet |
| 1. Person Plural |
obtineamur
|
wir werden behauptet |
| 2. Person Plural |
obtineamini
|
ihr werdet behauptet |
| 3. Person Plural |
obtineantur
|
sie werden behauptet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebam
|
ich behauptete |
| 2. Person Singular |
obtinebas
|
du behauptetest |
| 3. Person Singular |
obtinebat
|
er/sie/es behauptete |
| 1. Person Plural |
obtinebamus
|
wir behaupteten |
| 2. Person Plural |
obtinebatis
|
ihr behauptetet |
| 3. Person Plural |
obtinebant
|
sie behaupteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebar
|
ich wurde behauptet |
| 2. Person Singular |
obtinebaris obtinebare
|
du wurdest behauptet |
| 3. Person Singular |
obtinebatur
|
er/sie/es wurde behauptet |
| 1. Person Plural |
obtinebamur
|
wir wurden behauptet |
| 2. Person Plural |
obtinebamini
|
ihr wurdet behauptet |
| 3. Person Plural |
obtinebantur
|
sie wurden behauptet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinerem
|
ich behauptete |
| 2. Person Singular |
obtineres
|
du behauptetest |
| 3. Person Singular |
obtineret
|
er/sie/es behauptete |
| 1. Person Plural |
obtineremus
|
wir behaupteten |
| 2. Person Plural |
obtineretis
|
ihr behauptetet |
| 3. Person Plural |
obtinerent
|
sie behaupteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinerer
|
ich würde behauptet |
| 2. Person Singular |
obtinereris obtinerere
|
du würdest behauptet |
| 3. Person Singular |
obtineretur
|
er/sie/es würde behauptet |
| 1. Person Plural |
obtineremur
|
wir würden behauptet |
| 2. Person Plural |
obtineremini
|
ihr würdet behauptet |
| 3. Person Plural |
obtinerentur
|
sie würden behauptet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebo
|
ich werde behaupten |
| 2. Person Singular |
obtinebis
|
du wirst behaupten |
| 3. Person Singular |
obtinebit
|
er/sie/es wird behaupten |
| 1. Person Plural |
obtinebimus
|
wir werden behaupten |
| 2. Person Plural |
obtinebitis
|
ihr werdet behaupten |
| 3. Person Plural |
obtinebunt
|
sie werden behaupten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebor
|
ich werde behauptet |
| 2. Person Singular |
obtineberis obtinebere
|
du wirst behauptet |
| 3. Person Singular |
obtinebitur
|
er/sie/es wird behauptet |
| 1. Person Plural |
obtinebimur
|
wir werden behauptet |
| 2. Person Plural |
obtinebimini
|
ihr werdet behauptet |
| 3. Person Plural |
obtinebuntur
|
sie werden behauptet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinui
|
ich habe behauptet |
| 2. Person Singular |
obtinuisti
|
du hast behauptet |
| 3. Person Singular |
obtinuit
|
er/sie/es hat behauptet |
| 1. Person Plural |
obtinuimus
|
wir haben behauptet |
| 2. Person Plural |
obtinuistis
|
ihr habt behauptet |
| 3. Person Plural |
obtinuerunt obtinuere
|
sie haben behauptet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus sum
|
ich bin behauptet worden |
| 2. Person Singular |
obtentus es
|
du bist behauptet worden |
| 3. Person Singular |
obtentus est
|
er/sie/es ist behauptet worden |
| 1. Person Plural |
obtenti sumus
|
wir sind behauptet worden |
| 2. Person Plural |
obtenti estis
|
ihr seid behauptet worden |
| 3. Person Plural |
obtenti sunt
|
sie sind behauptet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinuerim
|
ich habe behauptet |
| 2. Person Singular |
obtinueris
|
du habest behauptet |
| 3. Person Singular |
obtinuerit
|
er/sie/es habe behauptet |
| 1. Person Plural |
obtinuerimus
|
wir haben behauptet |
| 2. Person Plural |
obtinueritis
|
ihr habet behauptet |
| 3. Person Plural |
obtinuerint
|
sie haben behauptet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus sim
|
ich sei behauptet worden |
| 2. Person Singular |
obtentus sis
|
du seiest behauptet worden |
| 3. Person Singular |
obtentus sit
|
er/sie/es sei behauptet worden |
| 1. Person Plural |
obtenti simus
|
wir seien behauptet worden |
| 2. Person Plural |
obtenti sitis
|
ihr seiet behauptet worden |
| 3. Person Plural |
obtenti sint
|
sie seien behauptet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinueram
|
ich hatte behauptet |
| 2. Person Singular |
obtinueras
|
du hattest behauptet |
| 3. Person Singular |
obtinuerat
|
er/sie/es hatte behauptet |
| 1. Person Plural |
obtinueramus
|
wir hatten behauptet |
| 2. Person Plural |
obtinueratis
|
ihr hattet behauptet |
| 3. Person Plural |
obtinuerant
|
sie hatten behauptet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus eram
|
ich war behauptet worden |
| 2. Person Singular |
obtentus eras
|
du warst behauptet worden |
| 3. Person Singular |
obtentus erat
|
er/sie/es war behauptet worden |
| 1. Person Plural |
obtenti eramus
|
wir waren behauptet worden |
| 2. Person Plural |
obtenti eratis
|
ihr warst behauptet worden |
| 3. Person Plural |
obtenti erant
|
sie waren behauptet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinuissem
|
ich hätte behauptet |
| 2. Person Singular |
obtinuisses
|
du hättest behauptet |
| 3. Person Singular |
obtinuisset
|
er/sie/es hätte behauptet |
| 1. Person Plural |
obtinuissemus
|
wir hätten behauptet |
| 2. Person Plural |
obtinuissetis
|
ihr hättet behauptet |
| 3. Person Plural |
obtinuissent
|
sie hätten behauptet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus essem
|
ich wäre behauptet worden |
| 2. Person Singular |
obtentus esses
|
du wärest behauptet worden |
| 3. Person Singular |
obtentus esset
|
er/sie/es wäre behauptet worden |
| 1. Person Plural |
obtenti essemus
|
wir wären behauptet worden |
| 2. Person Plural |
obtenti essetis
|
ihr wäret behauptet worden |
| 3. Person Plural |
obtenti essent
|
sie wären behauptet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinuero
|
ich werde behauptet haben |
| 2. Person Singular |
obtinueris
|
du wirst behauptet haben |
| 3. Person Singular |
obtinuerit
|
er/sie/es wird behauptet haben |
| 1. Person Plural |
obtinuerimus
|
wir werden behauptet haben |
| 2. Person Plural |
obtinueritis
|
ihr werdet behauptet haben |
| 3. Person Plural |
obtinuerint
|
sie werden behauptet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus ero
|
ich werde behauptet worden sein |
| 2. Person Singular |
obtentus eris
|
du werdest behauptet worden sein |
| 3. Person Singular |
obtentus erit
|
er/sie/es werde behauptet worden sein |
| 1. Person Plural |
obtenti erimus
|
wir werden behauptet worden sein |
| 2. Person Plural |
obtenti eritis
|
ihr werdet behauptet worden sein |
| 3. Person Plural |
obtenti erunt
|
sie werden behauptet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
obtinere
|
behaupten |
| Vorzeitigkeit |
obtinuisse
|
behauptet haben |
| Nachzeitigkeit |
obtenturum esse
|
behaupten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
obtineri obtinerier
|
behauptet werden |
| Vorzeitigkeit |
obtentum esse
|
behauptet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
obtentum iri
|
künftig behauptet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
obtine
|
behaupte! |
| 2. Person Plural |
obtinete
|
behauptet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
obtineto
|
| 3. Person Singular |
obtineto
|
| 2. Person Plural |
obtinetote
|
| 3. Person Plural |
obtinento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
obtinere
|
das Behaupten |
| Genitiv |
obtinendi
|
des Behauptens |
| Dativ |
obtinendo
|
dem Behaupten |
| Akkusativ |
obtinendum
|
das Behaupten |
| Ablativ |
obtinendo
|
durch das Behaupten |
| Vokativ |
obtinende
|
Behaupten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtinendus
|
obtinenda
|
obtinendum
|
| Genitiv |
obtinendi
|
obtinendae
|
obtinendi
|
| Dativ |
obtinendo
|
obtinendae
|
obtinendo
|
| Akkusativ |
obtinendum
|
obtinendam
|
obtinendum
|
| Ablativ |
obtinendo
|
obtinenda
|
obtinendo
|
| Vokativ |
obtinende
|
obtinenda
|
obtinendum
|
Plural
| Nominativ |
obtinendi
|
obtinendae
|
obtinenda
|
| Genitiv |
obtinendorum
|
obtinendarum
|
obtinendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
obtinendos
|
obtinendas
|
obtinenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
obtinendi
|
obtinendae
|
obtinenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtinens
|
obtinens
|
obtinens
|
| Genitiv |
obtinentis
|
obtinentis
|
obtinentis
|
| Dativ |
obtinenti
|
obtinenti
|
obtinenti
|
| Akkusativ |
obtinentem
|
obtinentem
|
obtinens
|
| Ablativ |
obtinenti obtinente
|
obtinenti obtinente
|
obtinenti obtinente
|
| Vokativ |
obtinens
|
obtinens
|
obtinens
|
Plural
| Nominativ |
obtinentes
|
obtinentes
|
obtinentia
|
| Genitiv |
obtinentium obtinentum
|
obtinentium obtinentum
|
obtinentium obtinentum
|
| Dativ |
obtinentibus
|
obtinentibus
|
obtinentibus
|
| Akkusativ |
obtinentes
|
obtinentes
|
obtinentia
|
| Ablativ |
obtinentibus
|
obtinentibus
|
obtinentibus
|
| Vokativ |
obtinentes
|
obtinentes
|
obtinentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtentus
|
obtenta
|
obtentum
|
| Genitiv |
obtenti
|
obtentae
|
obtenti
|
| Dativ |
obtento
|
obtentae
|
obtento
|
| Akkusativ |
obtentum
|
obtentam
|
obtentum
|
| Ablativ |
obtento
|
obtenta
|
obtento
|
| Vokativ |
obtente
|
obtenta
|
obtentum
|
Plural
| Nominativ |
obtenti
|
obtentae
|
obtenta
|
| Genitiv |
obtentorum
|
obtentarum
|
obtentorum
|
| Dativ |
obtentis
|
obtentis
|
obtentis
|
| Akkusativ |
obtentos
|
obtentas
|
obtenta
|
| Ablativ |
obtentis
|
obtentis
|
obtentis
|
| Vokativ |
obtenti
|
obtentae
|
obtenta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtenturus
|
obtentura
|
obtenturum
|
| Genitiv |
obtenturi
|
obtenturae
|
obtenturi
|
| Dativ |
obtenturo
|
obtenturae
|
obtenturo
|
| Akkusativ |
obtenturum
|
obtenturam
|
obtenturum
|
| Ablativ |
obtenturo
|
obtentura
|
obtenturo
|
| Vokativ |
obtenture
|
obtentura
|
obtenturum
|
Plural
| Nominativ |
obtenturi
|
obtenturae
|
obtentura
|
| Genitiv |
obtenturorum
|
obtenturarum
|
obtenturorum
|
| Dativ |
obtenturis
|
obtenturis
|
obtenturis
|
| Akkusativ |
obtenturos
|
obtenturas
|
obtentura
|
| Ablativ |
obtenturis
|
obtenturis
|
obtenturis
|
| Vokativ |
obtenturi
|
obtenturae
|
obtentura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
obtentum
|
obtentu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtineo
|
ich habe inne |
| 2. Person Singular |
obtines
|
du hast inne |
| 3. Person Singular |
obtinet
|
er/sie/es hat inne |
| 1. Person Plural |
obtinemus
|
wir haben inne |
| 2. Person Plural |
obtinetis
|
ihr habt inne |
| 3. Person Plural |
obtinent
|
sie haben inne |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtineor
|
ich werde innegehabt |
| 2. Person Singular |
obtineris obtinere
|
du wirst innegehabt |
| 3. Person Singular |
obtinetur
|
er/sie/es wird innegehabt |
| 1. Person Plural |
obtinemur
|
wir werden innegehabt |
| 2. Person Plural |
obtinemini
|
ihr werdet innegehabt |
| 3. Person Plural |
obtinentur
|
sie werden innegehabt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtineam
|
ich habe inne |
| 2. Person Singular |
obtineas
|
du habest inne |
| 3. Person Singular |
obtineat
|
er/sie/es habe inne |
| 1. Person Plural |
obtineamus
|
wir haben inne |
| 2. Person Plural |
obtineatis
|
ihr habet inne |
| 3. Person Plural |
obtineant
|
sie haben inne |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinear
|
ich werde innegehabt |
| 2. Person Singular |
obtinearis obtineare
|
du werdest innegehabt |
| 3. Person Singular |
obtineatur
|
er/sie/es werde innegehabt |
| 1. Person Plural |
obtineamur
|
wir werden innegehabt |
| 2. Person Plural |
obtineamini
|
ihr werdet innegehabt |
| 3. Person Plural |
obtineantur
|
sie werden innegehabt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebam
|
ich hatte inne |
| 2. Person Singular |
obtinebas
|
du hattest inne |
| 3. Person Singular |
obtinebat
|
er/sie/es hatte inne |
| 1. Person Plural |
obtinebamus
|
wir hatten inne |
| 2. Person Plural |
obtinebatis
|
ihr hattet inne |
| 3. Person Plural |
obtinebant
|
sie hatten inne |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebar
|
ich wurde innegehabt |
| 2. Person Singular |
obtinebaris obtinebare
|
du wurdest innegehabt |
| 3. Person Singular |
obtinebatur
|
er/sie/es wurde innegehabt |
| 1. Person Plural |
obtinebamur
|
wir wurden innegehabt |
| 2. Person Plural |
obtinebamini
|
ihr wurdet innegehabt |
| 3. Person Plural |
obtinebantur
|
sie wurden innegehabt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinerem
|
ich hätte inne |
| 2. Person Singular |
obtineres
|
du hättest inne |
| 3. Person Singular |
obtineret
|
er/sie/es hätte inne |
| 1. Person Plural |
obtineremus
|
wir hätten inne |
| 2. Person Plural |
obtineretis
|
ihr hättet inne |
| 3. Person Plural |
obtinerent
|
sie hätten inne |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinerer
|
ich würde innegehabt |
| 2. Person Singular |
obtinereris obtinerere
|
du würdest innegehabt |
| 3. Person Singular |
obtineretur
|
er/sie/es würde innegehabt |
| 1. Person Plural |
obtineremur
|
wir würden innegehabt |
| 2. Person Plural |
obtineremini
|
ihr würdet innegehabt |
| 3. Person Plural |
obtinerentur
|
sie würden innegehabt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebo
|
ich werde innehaben |
| 2. Person Singular |
obtinebis
|
du wirst innehaben |
| 3. Person Singular |
obtinebit
|
er/sie/es wird innehaben |
| 1. Person Plural |
obtinebimus
|
wir werden innehaben |
| 2. Person Plural |
obtinebitis
|
ihr werdet innehaben |
| 3. Person Plural |
obtinebunt
|
sie werden innehaben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebor
|
ich werde innegehabt |
| 2. Person Singular |
obtineberis obtinebere
|
du wirst innegehabt |
| 3. Person Singular |
obtinebitur
|
er/sie/es wird innegehabt |
| 1. Person Plural |
obtinebimur
|
wir werden innegehabt |
| 2. Person Plural |
obtinebimini
|
ihr werdet innegehabt |
| 3. Person Plural |
obtinebuntur
|
sie werden innegehabt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinui
|
ich habe innegehabt |
| 2. Person Singular |
obtinuisti
|
du hast innegehabt |
| 3. Person Singular |
obtinuit
|
er/sie/es hat innegehabt |
| 1. Person Plural |
obtinuimus
|
wir haben innegehabt |
| 2. Person Plural |
obtinuistis
|
ihr habt innegehabt |
| 3. Person Plural |
obtinuerunt obtinuere
|
sie haben innegehabt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus sum
|
ich bin innegehabt worden |
| 2. Person Singular |
obtentus es
|
du bist innegehabt worden |
| 3. Person Singular |
obtentus est
|
er/sie/es ist innegehabt worden |
| 1. Person Plural |
obtenti sumus
|
wir sind innegehabt worden |
| 2. Person Plural |
obtenti estis
|
ihr seid innegehabt worden |
| 3. Person Plural |
obtenti sunt
|
sie sind innegehabt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinuerim
|
ich habe innegehabt |
| 2. Person Singular |
obtinueris
|
du habest innegehabt |
| 3. Person Singular |
obtinuerit
|
er/sie/es habe innegehabt |
| 1. Person Plural |
obtinuerimus
|
wir haben innegehabt |
| 2. Person Plural |
obtinueritis
|
ihr habet innegehabt |
| 3. Person Plural |
obtinuerint
|
sie haben innegehabt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus sim
|
ich sei innegehabt worden |
| 2. Person Singular |
obtentus sis
|
du seiest innegehabt worden |
| 3. Person Singular |
obtentus sit
|
er/sie/es sei innegehabt worden |
| 1. Person Plural |
obtenti simus
|
wir seien innegehabt worden |
| 2. Person Plural |
obtenti sitis
|
ihr seiet innegehabt worden |
| 3. Person Plural |
obtenti sint
|
sie seien innegehabt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinueram
|
ich hatte innegehabt |
| 2. Person Singular |
obtinueras
|
du hattest innegehabt |
| 3. Person Singular |
obtinuerat
|
er/sie/es hatte innegehabt |
| 1. Person Plural |
obtinueramus
|
wir hatten innegehabt |
| 2. Person Plural |
obtinueratis
|
ihr hattet innegehabt |
| 3. Person Plural |
obtinuerant
|
sie hatten innegehabt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus eram
|
ich war innegehabt worden |
| 2. Person Singular |
obtentus eras
|
du warst innegehabt worden |
| 3. Person Singular |
obtentus erat
|
er/sie/es war innegehabt worden |
| 1. Person Plural |
obtenti eramus
|
wir waren innegehabt worden |
| 2. Person Plural |
obtenti eratis
|
ihr warst innegehabt worden |
| 3. Person Plural |
obtenti erant
|
sie waren innegehabt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinuissem
|
ich hätte innegehabt |
| 2. Person Singular |
obtinuisses
|
du hättest innegehabt |
| 3. Person Singular |
obtinuisset
|
er/sie/es hätte innegehabt |
| 1. Person Plural |
obtinuissemus
|
wir hätten innegehabt |
| 2. Person Plural |
obtinuissetis
|
ihr hättet innegehabt |
| 3. Person Plural |
obtinuissent
|
sie hätten innegehabt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus essem
|
ich wäre innegehabt worden |
| 2. Person Singular |
obtentus esses
|
du wärest innegehabt worden |
| 3. Person Singular |
obtentus esset
|
er/sie/es wäre innegehabt worden |
| 1. Person Plural |
obtenti essemus
|
wir wären innegehabt worden |
| 2. Person Plural |
obtenti essetis
|
ihr wäret innegehabt worden |
| 3. Person Plural |
obtenti essent
|
sie wären innegehabt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinuero
|
ich werde innegehabt haben |
| 2. Person Singular |
obtinueris
|
du wirst innegehabt haben |
| 3. Person Singular |
obtinuerit
|
er/sie/es wird innegehabt haben |
| 1. Person Plural |
obtinuerimus
|
wir werden innegehabt haben |
| 2. Person Plural |
obtinueritis
|
ihr werdet innegehabt haben |
| 3. Person Plural |
obtinuerint
|
sie werden innegehabt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus ero
|
ich werde innegehabt worden sein |
| 2. Person Singular |
obtentus eris
|
du werdest innegehabt worden sein |
| 3. Person Singular |
obtentus erit
|
er/sie/es werde innegehabt worden sein |
| 1. Person Plural |
obtenti erimus
|
wir werden innegehabt worden sein |
| 2. Person Plural |
obtenti eritis
|
ihr werdet innegehabt worden sein |
| 3. Person Plural |
obtenti erunt
|
sie werden innegehabt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
obtinere
|
innehaben |
| Vorzeitigkeit |
obtinuisse
|
innegehabt haben |
| Nachzeitigkeit |
obtenturum esse
|
innehaben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
obtineri obtinerier
|
innegehabt werden |
| Vorzeitigkeit |
obtentum esse
|
innegehabt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
obtentum iri
|
künftig innegehabt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
obtine
|
habe inne! |
| 2. Person Plural |
obtinete
|
habt inne! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
obtineto
|
| 3. Person Singular |
obtineto
|
| 2. Person Plural |
obtinetote
|
| 3. Person Plural |
obtinento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
obtinere
|
das Innehaben |
| Genitiv |
obtinendi
|
des Innehabens |
| Dativ |
obtinendo
|
dem Innehaben |
| Akkusativ |
obtinendum
|
das Innehaben |
| Ablativ |
obtinendo
|
durch das Innehaben |
| Vokativ |
obtinende
|
Innehaben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtinendus
|
obtinenda
|
obtinendum
|
| Genitiv |
obtinendi
|
obtinendae
|
obtinendi
|
| Dativ |
obtinendo
|
obtinendae
|
obtinendo
|
| Akkusativ |
obtinendum
|
obtinendam
|
obtinendum
|
| Ablativ |
obtinendo
|
obtinenda
|
obtinendo
|
| Vokativ |
obtinende
|
obtinenda
|
obtinendum
|
Plural
| Nominativ |
obtinendi
|
obtinendae
|
obtinenda
|
| Genitiv |
obtinendorum
|
obtinendarum
|
obtinendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
obtinendos
|
obtinendas
|
obtinenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
obtinendi
|
obtinendae
|
obtinenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtinens
|
obtinens
|
obtinens
|
| Genitiv |
obtinentis
|
obtinentis
|
obtinentis
|
| Dativ |
obtinenti
|
obtinenti
|
obtinenti
|
| Akkusativ |
obtinentem
|
obtinentem
|
obtinens
|
| Ablativ |
obtinenti obtinente
|
obtinenti obtinente
|
obtinenti obtinente
|
| Vokativ |
obtinens
|
obtinens
|
obtinens
|
Plural
| Nominativ |
obtinentes
|
obtinentes
|
obtinentia
|
| Genitiv |
obtinentium obtinentum
|
obtinentium obtinentum
|
obtinentium obtinentum
|
| Dativ |
obtinentibus
|
obtinentibus
|
obtinentibus
|
| Akkusativ |
obtinentes
|
obtinentes
|
obtinentia
|
| Ablativ |
obtinentibus
|
obtinentibus
|
obtinentibus
|
| Vokativ |
obtinentes
|
obtinentes
|
obtinentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtentus
|
obtenta
|
obtentum
|
| Genitiv |
obtenti
|
obtentae
|
obtenti
|
| Dativ |
obtento
|
obtentae
|
obtento
|
| Akkusativ |
obtentum
|
obtentam
|
obtentum
|
| Ablativ |
obtento
|
obtenta
|
obtento
|
| Vokativ |
obtente
|
obtenta
|
obtentum
|
Plural
| Nominativ |
obtenti
|
obtentae
|
obtenta
|
| Genitiv |
obtentorum
|
obtentarum
|
obtentorum
|
| Dativ |
obtentis
|
obtentis
|
obtentis
|
| Akkusativ |
obtentos
|
obtentas
|
obtenta
|
| Ablativ |
obtentis
|
obtentis
|
obtentis
|
| Vokativ |
obtenti
|
obtentae
|
obtenta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtenturus
|
obtentura
|
obtenturum
|
| Genitiv |
obtenturi
|
obtenturae
|
obtenturi
|
| Dativ |
obtenturo
|
obtenturae
|
obtenturo
|
| Akkusativ |
obtenturum
|
obtenturam
|
obtenturum
|
| Ablativ |
obtenturo
|
obtentura
|
obtenturo
|
| Vokativ |
obtenture
|
obtentura
|
obtenturum
|
Plural
| Nominativ |
obtenturi
|
obtenturae
|
obtentura
|
| Genitiv |
obtenturorum
|
obtenturarum
|
obtenturorum
|
| Dativ |
obtenturis
|
obtenturis
|
obtenturis
|
| Akkusativ |
obtenturos
|
obtenturas
|
obtentura
|
| Ablativ |
obtenturis
|
obtenturis
|
obtenturis
|
| Vokativ |
obtenturi
|
obtenturae
|
obtentura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
obtentum
|
obtentu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtineo
|
|
| 2. Person Singular |
obtines
|
|
| 3. Person Singular |
obtinet
|
|
| 1. Person Plural |
obtinemus
|
|
| 2. Person Plural |
obtinetis
|
|
| 3. Person Plural |
obtinent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtineor
|
|
| 2. Person Singular |
obtineris obtinere
|
|
| 3. Person Singular |
obtinetur
|
|
| 1. Person Plural |
obtinemur
|
|
| 2. Person Plural |
obtinemini
|
|
| 3. Person Plural |
obtinentur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtineam
|
|
| 2. Person Singular |
obtineas
|
|
| 3. Person Singular |
obtineat
|
|
| 1. Person Plural |
obtineamus
|
|
| 2. Person Plural |
obtineatis
|
|
| 3. Person Plural |
obtineant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinear
|
|
| 2. Person Singular |
obtinearis obtineare
|
|
| 3. Person Singular |
obtineatur
|
|
| 1. Person Plural |
obtineamur
|
|
| 2. Person Plural |
obtineamini
|
|
| 3. Person Plural |
obtineantur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebam
|
|
| 2. Person Singular |
obtinebas
|
|
| 3. Person Singular |
obtinebat
|
|
| 1. Person Plural |
obtinebamus
|
|
| 2. Person Plural |
obtinebatis
|
|
| 3. Person Plural |
obtinebant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebar
|
|
| 2. Person Singular |
obtinebaris obtinebare
|
|
| 3. Person Singular |
obtinebatur
|
|
| 1. Person Plural |
obtinebamur
|
|
| 2. Person Plural |
obtinebamini
|
|
| 3. Person Plural |
obtinebantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinerem
|
|
| 2. Person Singular |
obtineres
|
|
| 3. Person Singular |
obtineret
|
|
| 1. Person Plural |
obtineremus
|
|
| 2. Person Plural |
obtineretis
|
|
| 3. Person Plural |
obtinerent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinerer
|
|
| 2. Person Singular |
obtinereris obtinerere
|
|
| 3. Person Singular |
obtineretur
|
|
| 1. Person Plural |
obtineremur
|
|
| 2. Person Plural |
obtineremini
|
|
| 3. Person Plural |
obtinerentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebo
|
|
| 2. Person Singular |
obtinebis
|
|
| 3. Person Singular |
obtinebit
|
|
| 1. Person Plural |
obtinebimus
|
|
| 2. Person Plural |
obtinebitis
|
|
| 3. Person Plural |
obtinebunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebor
|
|
| 2. Person Singular |
obtineberis obtinebere
|
|
| 3. Person Singular |
obtinebitur
|
|
| 1. Person Plural |
obtinebimur
|
|
| 2. Person Plural |
obtinebimini
|
|
| 3. Person Plural |
obtinebuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinui
|
|
| 2. Person Singular |
obtinuisti
|
|
| 3. Person Singular |
obtinuit
|
|
| 1. Person Plural |
obtinuimus
|
|
| 2. Person Plural |
obtinuistis
|
|
| 3. Person Plural |
obtinuerunt obtinuere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus sum
|
|
| 2. Person Singular |
obtentus es
|
|
| 3. Person Singular |
obtentus est
|
|
| 1. Person Plural |
obtenti sumus
|
|
| 2. Person Plural |
obtenti estis
|
|
| 3. Person Plural |
obtenti sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinuerim
|
|
| 2. Person Singular |
obtinueris
|
|
| 3. Person Singular |
obtinuerit
|
|
| 1. Person Plural |
obtinuerimus
|
|
| 2. Person Plural |
obtinueritis
|
|
| 3. Person Plural |
obtinuerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus sim
|
|
| 2. Person Singular |
obtentus sis
|
|
| 3. Person Singular |
obtentus sit
|
|
| 1. Person Plural |
obtenti simus
|
|
| 2. Person Plural |
obtenti sitis
|
|
| 3. Person Plural |
obtenti sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinueram
|
|
| 2. Person Singular |
obtinueras
|
|
| 3. Person Singular |
obtinuerat
|
|
| 1. Person Plural |
obtinueramus
|
|
| 2. Person Plural |
obtinueratis
|
|
| 3. Person Plural |
obtinuerant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus eram
|
|
| 2. Person Singular |
obtentus eras
|
|
| 3. Person Singular |
obtentus erat
|
|
| 1. Person Plural |
obtenti eramus
|
|
| 2. Person Plural |
obtenti eratis
|
|
| 3. Person Plural |
obtenti erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinuissem
|
|
| 2. Person Singular |
obtinuisses
|
|
| 3. Person Singular |
obtinuisset
|
|
| 1. Person Plural |
obtinuissemus
|
|
| 2. Person Plural |
obtinuissetis
|
|
| 3. Person Plural |
obtinuissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus essem
|
|
| 2. Person Singular |
obtentus esses
|
|
| 3. Person Singular |
obtentus esset
|
|
| 1. Person Plural |
obtenti essemus
|
|
| 2. Person Plural |
obtenti essetis
|
|
| 3. Person Plural |
obtenti essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinuero
|
|
| 2. Person Singular |
obtinueris
|
|
| 3. Person Singular |
obtinuerit
|
|
| 1. Person Plural |
obtinuerimus
|
|
| 2. Person Plural |
obtinueritis
|
|
| 3. Person Plural |
obtinuerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus ero
|
|
| 2. Person Singular |
obtentus eris
|
|
| 3. Person Singular |
obtentus erit
|
|
| 1. Person Plural |
obtenti erimus
|
|
| 2. Person Plural |
obtenti eritis
|
|
| 3. Person Plural |
obtenti erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
obtinere
|
|
| Vorzeitigkeit |
obtinuisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
obtenturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
obtineri obtinerier
|
|
| Vorzeitigkeit |
obtentum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
obtentum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
obtine
|
! |
| 2. Person Plural |
obtinete
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
obtineto
|
| 3. Person Singular |
obtineto
|
| 2. Person Plural |
obtinetote
|
| 3. Person Plural |
obtinento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
obtinere
|
das |
| Genitiv |
obtinendi
|
des es |
| Dativ |
obtinendo
|
dem |
| Akkusativ |
obtinendum
|
das |
| Ablativ |
obtinendo
|
durch das |
| Vokativ |
obtinende
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtinendus
|
obtinenda
|
obtinendum
|
| Genitiv |
obtinendi
|
obtinendae
|
obtinendi
|
| Dativ |
obtinendo
|
obtinendae
|
obtinendo
|
| Akkusativ |
obtinendum
|
obtinendam
|
obtinendum
|
| Ablativ |
obtinendo
|
obtinenda
|
obtinendo
|
| Vokativ |
obtinende
|
obtinenda
|
obtinendum
|
Plural
| Nominativ |
obtinendi
|
obtinendae
|
obtinenda
|
| Genitiv |
obtinendorum
|
obtinendarum
|
obtinendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
obtinendos
|
obtinendas
|
obtinenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
obtinendi
|
obtinendae
|
obtinenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtinens
|
obtinens
|
obtinens
|
| Genitiv |
obtinentis
|
obtinentis
|
obtinentis
|
| Dativ |
obtinenti
|
obtinenti
|
obtinenti
|
| Akkusativ |
obtinentem
|
obtinentem
|
obtinens
|
| Ablativ |
obtinenti obtinente
|
obtinenti obtinente
|
obtinenti obtinente
|
| Vokativ |
obtinens
|
obtinens
|
obtinens
|
Plural
| Nominativ |
obtinentes
|
obtinentes
|
obtinentia
|
| Genitiv |
obtinentium obtinentum
|
obtinentium obtinentum
|
obtinentium obtinentum
|
| Dativ |
obtinentibus
|
obtinentibus
|
obtinentibus
|
| Akkusativ |
obtinentes
|
obtinentes
|
obtinentia
|
| Ablativ |
obtinentibus
|
obtinentibus
|
obtinentibus
|
| Vokativ |
obtinentes
|
obtinentes
|
obtinentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtentus
|
obtenta
|
obtentum
|
| Genitiv |
obtenti
|
obtentae
|
obtenti
|
| Dativ |
obtento
|
obtentae
|
obtento
|
| Akkusativ |
obtentum
|
obtentam
|
obtentum
|
| Ablativ |
obtento
|
obtenta
|
obtento
|
| Vokativ |
obtente
|
obtenta
|
obtentum
|
Plural
| Nominativ |
obtenti
|
obtentae
|
obtenta
|
| Genitiv |
obtentorum
|
obtentarum
|
obtentorum
|
| Dativ |
obtentis
|
obtentis
|
obtentis
|
| Akkusativ |
obtentos
|
obtentas
|
obtenta
|
| Ablativ |
obtentis
|
obtentis
|
obtentis
|
| Vokativ |
obtenti
|
obtentae
|
obtenta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtenturus
|
obtentura
|
obtenturum
|
| Genitiv |
obtenturi
|
obtenturae
|
obtenturi
|
| Dativ |
obtenturo
|
obtenturae
|
obtenturo
|
| Akkusativ |
obtenturum
|
obtenturam
|
obtenturum
|
| Ablativ |
obtenturo
|
obtentura
|
obtenturo
|
| Vokativ |
obtenture
|
obtentura
|
obtenturum
|
Plural
| Nominativ |
obtenturi
|
obtenturae
|
obtentura
|
| Genitiv |
obtenturorum
|
obtenturarum
|
obtenturorum
|
| Dativ |
obtenturis
|
obtenturis
|
obtenturis
|
| Akkusativ |
obtenturos
|
obtenturas
|
obtentura
|
| Ablativ |
obtenturis
|
obtenturis
|
obtenturis
|
| Vokativ |
obtenturi
|
obtenturae
|
obtentura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
obtentum
|
obtentu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtineo
|
ich erhalte |
| 2. Person Singular |
obtines
|
du erhältst |
| 3. Person Singular |
obtinet
|
er/sie/es erhält |
| 1. Person Plural |
obtinemus
|
wir erhalten |
| 2. Person Plural |
obtinetis
|
ihr erhaltet |
| 3. Person Plural |
obtinent
|
sie erhalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtineor
|
ich werde erhalten |
| 2. Person Singular |
obtineris obtinere
|
du wirst erhalten |
| 3. Person Singular |
obtinetur
|
er/sie/es wird erhalten |
| 1. Person Plural |
obtinemur
|
wir werden erhalten |
| 2. Person Plural |
obtinemini
|
ihr werdet erhalten |
| 3. Person Plural |
obtinentur
|
sie werden erhalten |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtineam
|
ich erhalte |
| 2. Person Singular |
obtineas
|
du erhaltest |
| 3. Person Singular |
obtineat
|
er/sie/es erhalte |
| 1. Person Plural |
obtineamus
|
wir erhalten |
| 2. Person Plural |
obtineatis
|
ihr erhaltet |
| 3. Person Plural |
obtineant
|
sie erhalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinear
|
ich werde erhalten |
| 2. Person Singular |
obtinearis obtineare
|
du werdest erhalten |
| 3. Person Singular |
obtineatur
|
er/sie/es werde erhalten |
| 1. Person Plural |
obtineamur
|
wir werden erhalten |
| 2. Person Plural |
obtineamini
|
ihr werdet erhalten |
| 3. Person Plural |
obtineantur
|
sie werden erhalten |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebam
|
ich erhielt |
| 2. Person Singular |
obtinebas
|
du erhieltest |
| 3. Person Singular |
obtinebat
|
er/sie/es erhielt |
| 1. Person Plural |
obtinebamus
|
wir erhielten |
| 2. Person Plural |
obtinebatis
|
ihr erhieltet |
| 3. Person Plural |
obtinebant
|
sie erhielten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebar
|
ich wurde erhalten |
| 2. Person Singular |
obtinebaris obtinebare
|
du wurdest erhalten |
| 3. Person Singular |
obtinebatur
|
er/sie/es wurde erhalten |
| 1. Person Plural |
obtinebamur
|
wir wurden erhalten |
| 2. Person Plural |
obtinebamini
|
ihr wurdet erhalten |
| 3. Person Plural |
obtinebantur
|
sie wurden erhalten |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinerem
|
ich erhielte |
| 2. Person Singular |
obtineres
|
du erhieltest |
| 3. Person Singular |
obtineret
|
er/sie/es erhielte |
| 1. Person Plural |
obtineremus
|
wir erhielten |
| 2. Person Plural |
obtineretis
|
ihr erhieltet |
| 3. Person Plural |
obtinerent
|
sie erhielten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinerer
|
ich würde erhalten |
| 2. Person Singular |
obtinereris obtinerere
|
du würdest erhalten |
| 3. Person Singular |
obtineretur
|
er/sie/es würde erhalten |
| 1. Person Plural |
obtineremur
|
wir würden erhalten |
| 2. Person Plural |
obtineremini
|
ihr würdet erhalten |
| 3. Person Plural |
obtinerentur
|
sie würden erhalten |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebo
|
ich werde erhalten |
| 2. Person Singular |
obtinebis
|
du wirst erhalten |
| 3. Person Singular |
obtinebit
|
er/sie/es wird erhalten |
| 1. Person Plural |
obtinebimus
|
wir werden erhalten |
| 2. Person Plural |
obtinebitis
|
ihr werdet erhalten |
| 3. Person Plural |
obtinebunt
|
sie werden erhalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebor
|
ich werde erhalten |
| 2. Person Singular |
obtineberis obtinebere
|
du wirst erhalten |
| 3. Person Singular |
obtinebitur
|
er/sie/es wird erhalten |
| 1. Person Plural |
obtinebimur
|
wir werden erhalten |
| 2. Person Plural |
obtinebimini
|
ihr werdet erhalten |
| 3. Person Plural |
obtinebuntur
|
sie werden erhalten |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinui
|
ich habe erhalten |
| 2. Person Singular |
obtinuisti
|
du hast erhalten |
| 3. Person Singular |
obtinuit
|
er/sie/es hat erhalten |
| 1. Person Plural |
obtinuimus
|
wir haben erhalten |
| 2. Person Plural |
obtinuistis
|
ihr habt erhalten |
| 3. Person Plural |
obtinuerunt obtinuere
|
sie haben erhalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus sum
|
ich bin erhalten worden |
| 2. Person Singular |
obtentus es
|
du bist erhalten worden |
| 3. Person Singular |
obtentus est
|
er/sie/es ist erhalten worden |
| 1. Person Plural |
obtenti sumus
|
wir sind erhalten worden |
| 2. Person Plural |
obtenti estis
|
ihr seid erhalten worden |
| 3. Person Plural |
obtenti sunt
|
sie sind erhalten worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinuerim
|
ich habe erhalten |
| 2. Person Singular |
obtinueris
|
du habest erhalten |
| 3. Person Singular |
obtinuerit
|
er/sie/es habe erhalten |
| 1. Person Plural |
obtinuerimus
|
wir haben erhalten |
| 2. Person Plural |
obtinueritis
|
ihr habet erhalten |
| 3. Person Plural |
obtinuerint
|
sie haben erhalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus sim
|
ich sei erhalten worden |
| 2. Person Singular |
obtentus sis
|
du seiest erhalten worden |
| 3. Person Singular |
obtentus sit
|
er/sie/es sei erhalten worden |
| 1. Person Plural |
obtenti simus
|
wir seien erhalten worden |
| 2. Person Plural |
obtenti sitis
|
ihr seiet erhalten worden |
| 3. Person Plural |
obtenti sint
|
sie seien erhalten worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinueram
|
ich hatte erhalten |
| 2. Person Singular |
obtinueras
|
du hattest erhalten |
| 3. Person Singular |
obtinuerat
|
er/sie/es hatte erhalten |
| 1. Person Plural |
obtinueramus
|
wir hatten erhalten |
| 2. Person Plural |
obtinueratis
|
ihr hattet erhalten |
| 3. Person Plural |
obtinuerant
|
sie hatten erhalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus eram
|
ich war erhalten worden |
| 2. Person Singular |
obtentus eras
|
du warst erhalten worden |
| 3. Person Singular |
obtentus erat
|
er/sie/es war erhalten worden |
| 1. Person Plural |
obtenti eramus
|
wir waren erhalten worden |
| 2. Person Plural |
obtenti eratis
|
ihr warst erhalten worden |
| 3. Person Plural |
obtenti erant
|
sie waren erhalten worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinuissem
|
ich hätte erhalten |
| 2. Person Singular |
obtinuisses
|
du hättest erhalten |
| 3. Person Singular |
obtinuisset
|
er/sie/es hätte erhalten |
| 1. Person Plural |
obtinuissemus
|
wir hätten erhalten |
| 2. Person Plural |
obtinuissetis
|
ihr hättet erhalten |
| 3. Person Plural |
obtinuissent
|
sie hätten erhalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus essem
|
ich wäre erhalten worden |
| 2. Person Singular |
obtentus esses
|
du wärest erhalten worden |
| 3. Person Singular |
obtentus esset
|
er/sie/es wäre erhalten worden |
| 1. Person Plural |
obtenti essemus
|
wir wären erhalten worden |
| 2. Person Plural |
obtenti essetis
|
ihr wäret erhalten worden |
| 3. Person Plural |
obtenti essent
|
sie wären erhalten worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinuero
|
ich werde erhalten haben |
| 2. Person Singular |
obtinueris
|
du wirst erhalten haben |
| 3. Person Singular |
obtinuerit
|
er/sie/es wird erhalten haben |
| 1. Person Plural |
obtinuerimus
|
wir werden erhalten haben |
| 2. Person Plural |
obtinueritis
|
ihr werdet erhalten haben |
| 3. Person Plural |
obtinuerint
|
sie werden erhalten haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus ero
|
ich werde erhalten worden sein |
| 2. Person Singular |
obtentus eris
|
du werdest erhalten worden sein |
| 3. Person Singular |
obtentus erit
|
er/sie/es werde erhalten worden sein |
| 1. Person Plural |
obtenti erimus
|
wir werden erhalten worden sein |
| 2. Person Plural |
obtenti eritis
|
ihr werdet erhalten worden sein |
| 3. Person Plural |
obtenti erunt
|
sie werden erhalten worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
obtinere
|
erhalten |
| Vorzeitigkeit |
obtinuisse
|
erhalten haben |
| Nachzeitigkeit |
obtenturum esse
|
erhalten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
obtineri obtinerier
|
erhalten werden |
| Vorzeitigkeit |
obtentum esse
|
erhalten worden sein |
| Nachzeitigkeit |
obtentum iri
|
künftig erhalten werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
obtine
|
erhalte; erhalt! |
| 2. Person Plural |
obtinete
|
erhaltet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
obtineto
|
| 3. Person Singular |
obtineto
|
| 2. Person Plural |
obtinetote
|
| 3. Person Plural |
obtinento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
obtinere
|
das Erhalten |
| Genitiv |
obtinendi
|
des Erhaltens |
| Dativ |
obtinendo
|
dem Erhalten |
| Akkusativ |
obtinendum
|
das Erhalten |
| Ablativ |
obtinendo
|
durch das Erhalten |
| Vokativ |
obtinende
|
Erhalten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtinendus
|
obtinenda
|
obtinendum
|
| Genitiv |
obtinendi
|
obtinendae
|
obtinendi
|
| Dativ |
obtinendo
|
obtinendae
|
obtinendo
|
| Akkusativ |
obtinendum
|
obtinendam
|
obtinendum
|
| Ablativ |
obtinendo
|
obtinenda
|
obtinendo
|
| Vokativ |
obtinende
|
obtinenda
|
obtinendum
|
Plural
| Nominativ |
obtinendi
|
obtinendae
|
obtinenda
|
| Genitiv |
obtinendorum
|
obtinendarum
|
obtinendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
obtinendos
|
obtinendas
|
obtinenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
obtinendi
|
obtinendae
|
obtinenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtinens
|
obtinens
|
obtinens
|
| Genitiv |
obtinentis
|
obtinentis
|
obtinentis
|
| Dativ |
obtinenti
|
obtinenti
|
obtinenti
|
| Akkusativ |
obtinentem
|
obtinentem
|
obtinens
|
| Ablativ |
obtinenti obtinente
|
obtinenti obtinente
|
obtinenti obtinente
|
| Vokativ |
obtinens
|
obtinens
|
obtinens
|
Plural
| Nominativ |
obtinentes
|
obtinentes
|
obtinentia
|
| Genitiv |
obtinentium obtinentum
|
obtinentium obtinentum
|
obtinentium obtinentum
|
| Dativ |
obtinentibus
|
obtinentibus
|
obtinentibus
|
| Akkusativ |
obtinentes
|
obtinentes
|
obtinentia
|
| Ablativ |
obtinentibus
|
obtinentibus
|
obtinentibus
|
| Vokativ |
obtinentes
|
obtinentes
|
obtinentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtentus
|
obtenta
|
obtentum
|
| Genitiv |
obtenti
|
obtentae
|
obtenti
|
| Dativ |
obtento
|
obtentae
|
obtento
|
| Akkusativ |
obtentum
|
obtentam
|
obtentum
|
| Ablativ |
obtento
|
obtenta
|
obtento
|
| Vokativ |
obtente
|
obtenta
|
obtentum
|
Plural
| Nominativ |
obtenti
|
obtentae
|
obtenta
|
| Genitiv |
obtentorum
|
obtentarum
|
obtentorum
|
| Dativ |
obtentis
|
obtentis
|
obtentis
|
| Akkusativ |
obtentos
|
obtentas
|
obtenta
|
| Ablativ |
obtentis
|
obtentis
|
obtentis
|
| Vokativ |
obtenti
|
obtentae
|
obtenta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtenturus
|
obtentura
|
obtenturum
|
| Genitiv |
obtenturi
|
obtenturae
|
obtenturi
|
| Dativ |
obtenturo
|
obtenturae
|
obtenturo
|
| Akkusativ |
obtenturum
|
obtenturam
|
obtenturum
|
| Ablativ |
obtenturo
|
obtentura
|
obtenturo
|
| Vokativ |
obtenture
|
obtentura
|
obtenturum
|
Plural
| Nominativ |
obtenturi
|
obtenturae
|
obtentura
|
| Genitiv |
obtenturorum
|
obtenturarum
|
obtenturorum
|
| Dativ |
obtenturis
|
obtenturis
|
obtenturis
|
| Akkusativ |
obtenturos
|
obtenturas
|
obtentura
|
| Ablativ |
obtenturis
|
obtenturis
|
obtenturis
|
| Vokativ |
obtenturi
|
obtenturae
|
obtentura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
obtentum
|
obtentu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtineo
|
ich halte fest |
| 2. Person Singular |
obtines
|
du hältst fest |
| 3. Person Singular |
obtinet
|
er/sie/es hält fest |
| 1. Person Plural |
obtinemus
|
wir halten fest |
| 2. Person Plural |
obtinetis
|
ihr haltet fest |
| 3. Person Plural |
obtinent
|
sie halten fest |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtineor
|
ich werde festgehalten |
| 2. Person Singular |
obtineris obtinere
|
du wirst festgehalten |
| 3. Person Singular |
obtinetur
|
er/sie/es wird festgehalten |
| 1. Person Plural |
obtinemur
|
wir werden festgehalten |
| 2. Person Plural |
obtinemini
|
ihr werdet festgehalten |
| 3. Person Plural |
obtinentur
|
sie werden festgehalten |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtineam
|
ich halte fest |
| 2. Person Singular |
obtineas
|
du haltest fest |
| 3. Person Singular |
obtineat
|
er/sie/es halte fest |
| 1. Person Plural |
obtineamus
|
wir halten fest |
| 2. Person Plural |
obtineatis
|
ihr haltet fest |
| 3. Person Plural |
obtineant
|
sie halten fest |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinear
|
ich werde festgehalten |
| 2. Person Singular |
obtinearis obtineare
|
du werdest festgehalten |
| 3. Person Singular |
obtineatur
|
er/sie/es werde festgehalten |
| 1. Person Plural |
obtineamur
|
wir werden festgehalten |
| 2. Person Plural |
obtineamini
|
ihr werdet festgehalten |
| 3. Person Plural |
obtineantur
|
sie werden festgehalten |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebam
|
ich hielt fest |
| 2. Person Singular |
obtinebas
|
du hieltest fest |
| 3. Person Singular |
obtinebat
|
er/sie/es hielt fest |
| 1. Person Plural |
obtinebamus
|
wir hielten fest |
| 2. Person Plural |
obtinebatis
|
ihr hieltet fest |
| 3. Person Plural |
obtinebant
|
sie hielten fest |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebar
|
ich wurde festgehalten |
| 2. Person Singular |
obtinebaris obtinebare
|
du wurdest festgehalten |
| 3. Person Singular |
obtinebatur
|
er/sie/es wurde festgehalten |
| 1. Person Plural |
obtinebamur
|
wir wurden festgehalten |
| 2. Person Plural |
obtinebamini
|
ihr wurdet festgehalten |
| 3. Person Plural |
obtinebantur
|
sie wurden festgehalten |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinerem
|
ich hielte fest |
| 2. Person Singular |
obtineres
|
du hieltest fest |
| 3. Person Singular |
obtineret
|
er/sie/es hielte fest |
| 1. Person Plural |
obtineremus
|
wir hielten fest |
| 2. Person Plural |
obtineretis
|
ihr hieltet fest |
| 3. Person Plural |
obtinerent
|
sie hielten fest |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinerer
|
ich würde festgehalten |
| 2. Person Singular |
obtinereris obtinerere
|
du würdest festgehalten |
| 3. Person Singular |
obtineretur
|
er/sie/es würde festgehalten |
| 1. Person Plural |
obtineremur
|
wir würden festgehalten |
| 2. Person Plural |
obtineremini
|
ihr würdet festgehalten |
| 3. Person Plural |
obtinerentur
|
sie würden festgehalten |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebo
|
ich werde festhalten |
| 2. Person Singular |
obtinebis
|
du wirst festhalten |
| 3. Person Singular |
obtinebit
|
er/sie/es wird festhalten |
| 1. Person Plural |
obtinebimus
|
wir werden festhalten |
| 2. Person Plural |
obtinebitis
|
ihr werdet festhalten |
| 3. Person Plural |
obtinebunt
|
sie werden festhalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinebor
|
ich werde festgehalten |
| 2. Person Singular |
obtineberis obtinebere
|
du wirst festgehalten |
| 3. Person Singular |
obtinebitur
|
er/sie/es wird festgehalten |
| 1. Person Plural |
obtinebimur
|
wir werden festgehalten |
| 2. Person Plural |
obtinebimini
|
ihr werdet festgehalten |
| 3. Person Plural |
obtinebuntur
|
sie werden festgehalten |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinui
|
ich habe festgehalten |
| 2. Person Singular |
obtinuisti
|
du hast festgehalten |
| 3. Person Singular |
obtinuit
|
er/sie/es hat festgehalten |
| 1. Person Plural |
obtinuimus
|
wir haben festgehalten |
| 2. Person Plural |
obtinuistis
|
ihr habt festgehalten |
| 3. Person Plural |
obtinuerunt obtinuere
|
sie haben festgehalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus sum
|
ich bin festgehalten worden |
| 2. Person Singular |
obtentus es
|
du bist festgehalten worden |
| 3. Person Singular |
obtentus est
|
er/sie/es ist festgehalten worden |
| 1. Person Plural |
obtenti sumus
|
wir sind festgehalten worden |
| 2. Person Plural |
obtenti estis
|
ihr seid festgehalten worden |
| 3. Person Plural |
obtenti sunt
|
sie sind festgehalten worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinuerim
|
ich habe festgehalten |
| 2. Person Singular |
obtinueris
|
du habest festgehalten |
| 3. Person Singular |
obtinuerit
|
er/sie/es habe festgehalten |
| 1. Person Plural |
obtinuerimus
|
wir haben festgehalten |
| 2. Person Plural |
obtinueritis
|
ihr habet festgehalten |
| 3. Person Plural |
obtinuerint
|
sie haben festgehalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus sim
|
ich sei festgehalten worden |
| 2. Person Singular |
obtentus sis
|
du seiest festgehalten worden |
| 3. Person Singular |
obtentus sit
|
er/sie/es sei festgehalten worden |
| 1. Person Plural |
obtenti simus
|
wir seien festgehalten worden |
| 2. Person Plural |
obtenti sitis
|
ihr seiet festgehalten worden |
| 3. Person Plural |
obtenti sint
|
sie seien festgehalten worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinueram
|
ich hatte festgehalten |
| 2. Person Singular |
obtinueras
|
du hattest festgehalten |
| 3. Person Singular |
obtinuerat
|
er/sie/es hatte festgehalten |
| 1. Person Plural |
obtinueramus
|
wir hatten festgehalten |
| 2. Person Plural |
obtinueratis
|
ihr hattet festgehalten |
| 3. Person Plural |
obtinuerant
|
sie hatten festgehalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus eram
|
ich war festgehalten worden |
| 2. Person Singular |
obtentus eras
|
du warst festgehalten worden |
| 3. Person Singular |
obtentus erat
|
er/sie/es war festgehalten worden |
| 1. Person Plural |
obtenti eramus
|
wir waren festgehalten worden |
| 2. Person Plural |
obtenti eratis
|
ihr warst festgehalten worden |
| 3. Person Plural |
obtenti erant
|
sie waren festgehalten worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinuissem
|
ich hätte festgehalten |
| 2. Person Singular |
obtinuisses
|
du hättest festgehalten |
| 3. Person Singular |
obtinuisset
|
er/sie/es hätte festgehalten |
| 1. Person Plural |
obtinuissemus
|
wir hätten festgehalten |
| 2. Person Plural |
obtinuissetis
|
ihr hättet festgehalten |
| 3. Person Plural |
obtinuissent
|
sie hätten festgehalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus essem
|
ich wäre festgehalten worden |
| 2. Person Singular |
obtentus esses
|
du wärest festgehalten worden |
| 3. Person Singular |
obtentus esset
|
er/sie/es wäre festgehalten worden |
| 1. Person Plural |
obtenti essemus
|
wir wären festgehalten worden |
| 2. Person Plural |
obtenti essetis
|
ihr wäret festgehalten worden |
| 3. Person Plural |
obtenti essent
|
sie wären festgehalten worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
obtinuero
|
ich werde festgehalten haben |
| 2. Person Singular |
obtinueris
|
du wirst festgehalten haben |
| 3. Person Singular |
obtinuerit
|
er/sie/es wird festgehalten haben |
| 1. Person Plural |
obtinuerimus
|
wir werden festgehalten haben |
| 2. Person Plural |
obtinueritis
|
ihr werdet festgehalten haben |
| 3. Person Plural |
obtinuerint
|
sie werden festgehalten haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
obtentus ero
|
ich werde festgehalten worden sein |
| 2. Person Singular |
obtentus eris
|
du werdest festgehalten worden sein |
| 3. Person Singular |
obtentus erit
|
er/sie/es werde festgehalten worden sein |
| 1. Person Plural |
obtenti erimus
|
wir werden festgehalten worden sein |
| 2. Person Plural |
obtenti eritis
|
ihr werdet festgehalten worden sein |
| 3. Person Plural |
obtenti erunt
|
sie werden festgehalten worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
obtinere
|
festhalten |
| Vorzeitigkeit |
obtinuisse
|
festgehalten haben |
| Nachzeitigkeit |
obtenturum esse
|
festhalten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
obtineri obtinerier
|
festgehalten werden |
| Vorzeitigkeit |
obtentum esse
|
festgehalten worden sein |
| Nachzeitigkeit |
obtentum iri
|
künftig festgehalten werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
obtine
|
halte fest; halte fst! |
| 2. Person Plural |
obtinete
|
haltet fest! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
obtineto
|
| 3. Person Singular |
obtineto
|
| 2. Person Plural |
obtinetote
|
| 3. Person Plural |
obtinento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
obtinere
|
das Festhalten |
| Genitiv |
obtinendi
|
des Festhaltens |
| Dativ |
obtinendo
|
dem Festhalten |
| Akkusativ |
obtinendum
|
das Festhalten |
| Ablativ |
obtinendo
|
durch das Festhalten |
| Vokativ |
obtinende
|
Festhalten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtinendus
|
obtinenda
|
obtinendum
|
| Genitiv |
obtinendi
|
obtinendae
|
obtinendi
|
| Dativ |
obtinendo
|
obtinendae
|
obtinendo
|
| Akkusativ |
obtinendum
|
obtinendam
|
obtinendum
|
| Ablativ |
obtinendo
|
obtinenda
|
obtinendo
|
| Vokativ |
obtinende
|
obtinenda
|
obtinendum
|
Plural
| Nominativ |
obtinendi
|
obtinendae
|
obtinenda
|
| Genitiv |
obtinendorum
|
obtinendarum
|
obtinendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
obtinendos
|
obtinendas
|
obtinenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
obtinendi
|
obtinendae
|
obtinenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtinens
|
obtinens
|
obtinens
|
| Genitiv |
obtinentis
|
obtinentis
|
obtinentis
|
| Dativ |
obtinenti
|
obtinenti
|
obtinenti
|
| Akkusativ |
obtinentem
|
obtinentem
|
obtinens
|
| Ablativ |
obtinenti obtinente
|
obtinenti obtinente
|
obtinenti obtinente
|
| Vokativ |
obtinens
|
obtinens
|
obtinens
|
Plural
| Nominativ |
obtinentes
|
obtinentes
|
obtinentia
|
| Genitiv |
obtinentium obtinentum
|
obtinentium obtinentum
|
obtinentium obtinentum
|
| Dativ |
obtinentibus
|
obtinentibus
|
obtinentibus
|
| Akkusativ |
obtinentes
|
obtinentes
|
obtinentia
|
| Ablativ |
obtinentibus
|
obtinentibus
|
obtinentibus
|
| Vokativ |
obtinentes
|
obtinentes
|
obtinentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtentus
|
obtenta
|
obtentum
|
| Genitiv |
obtenti
|
obtentae
|
obtenti
|
| Dativ |
obtento
|
obtentae
|
obtento
|
| Akkusativ |
obtentum
|
obtentam
|
obtentum
|
| Ablativ |
obtento
|
obtenta
|
obtento
|
| Vokativ |
obtente
|
obtenta
|
obtentum
|
Plural
| Nominativ |
obtenti
|
obtentae
|
obtenta
|
| Genitiv |
obtentorum
|
obtentarum
|
obtentorum
|
| Dativ |
obtentis
|
obtentis
|
obtentis
|
| Akkusativ |
obtentos
|
obtentas
|
obtenta
|
| Ablativ |
obtentis
|
obtentis
|
obtentis
|
| Vokativ |
obtenti
|
obtentae
|
obtenta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
obtenturus
|
obtentura
|
obtenturum
|
| Genitiv |
obtenturi
|
obtenturae
|
obtenturi
|
| Dativ |
obtenturo
|
obtenturae
|
obtenturo
|
| Akkusativ |
obtenturum
|
obtenturam
|
obtenturum
|
| Ablativ |
obtenturo
|
obtentura
|
obtenturo
|
| Vokativ |
obtenture
|
obtentura
|
obtenturum
|
Plural
| Nominativ |
obtenturi
|
obtenturae
|
obtentura
|
| Genitiv |
obtenturorum
|
obtenturarum
|
obtenturorum
|
| Dativ |
obtenturis
|
obtenturis
|
obtenturis
|
| Akkusativ |
obtenturos
|
obtenturas
|
obtentura
|
| Ablativ |
obtenturis
|
obtenturis
|
obtenturis
|
| Vokativ |
obtenturi
|
obtenturae
|
obtentura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
obtentum
|
obtentu
|