Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offenso
|
ich stoße an |
| 2. Person Singular |
offensas
|
du stößt an |
| 3. Person Singular |
offensat
|
er/sie/es stößt an |
| 1. Person Plural |
offensamus
|
wir stoßen an |
| 2. Person Plural |
offensatis
|
ihr stoßt an |
| 3. Person Plural |
offensant
|
sie stoßen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensor
|
ich werde angestoßen |
| 2. Person Singular |
offensaris offensare
|
du wirst angestoßen |
| 3. Person Singular |
offensatur
|
er/sie/es wird angestoßen |
| 1. Person Plural |
offensamur
|
wir werden angestoßen |
| 2. Person Plural |
offensamini
|
ihr werdet angestoßen |
| 3. Person Plural |
offensantur
|
sie werden angestoßen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensem
|
ich stoße an |
| 2. Person Singular |
offenses
|
du stoßest an |
| 3. Person Singular |
offenset
|
er/sie/es stoße an |
| 1. Person Plural |
offensemus
|
wir stoßen an |
| 2. Person Plural |
offensetis
|
ihr stoßet an |
| 3. Person Plural |
offensent
|
sie stoßen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offenser
|
ich werde angestoßen |
| 2. Person Singular |
offenseris offensere
|
du werdest angestoßen |
| 3. Person Singular |
offensetur
|
er/sie/es werde angestoßen |
| 1. Person Plural |
offensemur
|
wir werden angestoßen |
| 2. Person Plural |
offensemini
|
ihr werdet angestoßen |
| 3. Person Plural |
offensentur
|
sie werden angestoßen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensabam
|
ich stieß an |
| 2. Person Singular |
offensabas
|
du stießest an |
| 3. Person Singular |
offensabat
|
er/sie/es stieß an |
| 1. Person Plural |
offensabamus
|
wir stießen an |
| 2. Person Plural |
offensabatis
|
ihr stießt an |
| 3. Person Plural |
offensabant
|
sie stießen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensabar
|
ich wurde angestoßen |
| 2. Person Singular |
offensabaris offensabare
|
du wurdest angestoßen |
| 3. Person Singular |
offensabatur
|
er/sie/es wurde angestoßen |
| 1. Person Plural |
offensabamur
|
wir wurden angestoßen |
| 2. Person Plural |
offensabamini
|
ihr wurdet angestoßen |
| 3. Person Plural |
offensabantur
|
sie wurden angestoßen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensarem
|
ich stieße an |
| 2. Person Singular |
offensares
|
du stießest an |
| 3. Person Singular |
offensaret
|
er/sie/es stieße an |
| 1. Person Plural |
offensaremus
|
wir stießen an |
| 2. Person Plural |
offensaretis
|
ihr stießet an |
| 3. Person Plural |
offensarent
|
sie stießen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensarer
|
ich würde angestoßen |
| 2. Person Singular |
offensareris offensarere
|
du würdest angestoßen |
| 3. Person Singular |
offensaretur
|
er/sie/es würde angestoßen |
| 1. Person Plural |
offensaremur
|
wir würden angestoßen |
| 2. Person Plural |
offensaremini
|
ihr würdet angestoßen |
| 3. Person Plural |
offensarentur
|
sie würden angestoßen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensabo
|
ich werde anstoßen |
| 2. Person Singular |
offensabis
|
du wirst anstoßen |
| 3. Person Singular |
offensabit
|
er/sie/es wird anstoßen |
| 1. Person Plural |
offensabimus
|
wir werden anstoßen |
| 2. Person Plural |
offensabitis
|
ihr werdet anstoßen |
| 3. Person Plural |
offensabunt
|
sie werden anstoßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensabor
|
ich werde angestoßen |
| 2. Person Singular |
offensaberis offensabere
|
du wirst angestoßen |
| 3. Person Singular |
offensabitur
|
er/sie/es wird angestoßen |
| 1. Person Plural |
offensabimur
|
wir werden angestoßen |
| 2. Person Plural |
offensabimini
|
ihr werdet angestoßen |
| 3. Person Plural |
offensabuntur
|
sie werden angestoßen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensavi
|
ich habe angestoßen |
| 2. Person Singular |
offensavisti
|
du hast angestoßen |
| 3. Person Singular |
offensavit
|
er/sie/es hat angestoßen |
| 1. Person Plural |
offensavimus
|
wir haben angestoßen |
| 2. Person Plural |
offensavistis
|
ihr habt angestoßen |
| 3. Person Plural |
offensaverunt offensavere
|
sie haben angestoßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensatus sum
|
ich bin angestoßen worden |
| 2. Person Singular |
offensatus es
|
du bist angestoßen worden |
| 3. Person Singular |
offensatus est
|
er/sie/es ist angestoßen worden |
| 1. Person Plural |
offensati sumus
|
wir sind angestoßen worden |
| 2. Person Plural |
offensati estis
|
ihr seid angestoßen worden |
| 3. Person Plural |
offensati sunt
|
sie sind angestoßen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensaverim
|
ich habe angestoßen |
| 2. Person Singular |
offensaveris
|
du habest angestoßen |
| 3. Person Singular |
offensaverit
|
er/sie/es habe angestoßen |
| 1. Person Plural |
offensaverimus
|
wir haben angestoßen |
| 2. Person Plural |
offensaveritis
|
ihr habet angestoßen |
| 3. Person Plural |
offensaverint
|
sie haben angestoßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensatus sim
|
ich sei angestoßen worden |
| 2. Person Singular |
offensatus sis
|
du seiest angestoßen worden |
| 3. Person Singular |
offensatus sit
|
er/sie/es sei angestoßen worden |
| 1. Person Plural |
offensati simus
|
wir seien angestoßen worden |
| 2. Person Plural |
offensati sitis
|
ihr seiet angestoßen worden |
| 3. Person Plural |
offensati sint
|
sie seien angestoßen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensaveram
|
ich hatte angestoßen |
| 2. Person Singular |
offensaveras
|
du hattest angestoßen |
| 3. Person Singular |
offensaverat
|
er/sie/es hatte angestoßen |
| 1. Person Plural |
offensaveramus
|
wir hatten angestoßen |
| 2. Person Plural |
offensaveratis
|
ihr hattet angestoßen |
| 3. Person Plural |
offensaverant
|
sie hatten angestoßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensatus eram
|
ich war angestoßen worden |
| 2. Person Singular |
offensatus eras
|
du warst angestoßen worden |
| 3. Person Singular |
offensatus erat
|
er/sie/es war angestoßen worden |
| 1. Person Plural |
offensati eramus
|
wir waren angestoßen worden |
| 2. Person Plural |
offensati eratis
|
ihr warst angestoßen worden |
| 3. Person Plural |
offensati erant
|
sie waren angestoßen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensavissem
|
ich hätte angestoßen |
| 2. Person Singular |
offensavisses
|
du hättest angestoßen |
| 3. Person Singular |
offensavisset
|
er/sie/es hätte angestoßen |
| 1. Person Plural |
offensavissemus
|
wir hätten angestoßen |
| 2. Person Plural |
offensavissetis
|
ihr hättet angestoßen |
| 3. Person Plural |
offensavissent
|
sie hätten angestoßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensatus essem
|
ich wäre angestoßen worden |
| 2. Person Singular |
offensatus esses
|
du wärest angestoßen worden |
| 3. Person Singular |
offensatus esset
|
er/sie/es wäre angestoßen worden |
| 1. Person Plural |
offensati essemus
|
wir wären angestoßen worden |
| 2. Person Plural |
offensati essetis
|
ihr wäret angestoßen worden |
| 3. Person Plural |
offensati essent
|
sie wären angestoßen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensavero
|
ich werde angestoßen haben |
| 2. Person Singular |
offensaveris
|
du wirst angestoßen haben |
| 3. Person Singular |
offensaverit
|
er/sie/es wird angestoßen haben |
| 1. Person Plural |
offensaverimus
|
wir werden angestoßen haben |
| 2. Person Plural |
offensaveritis
|
ihr werdet angestoßen haben |
| 3. Person Plural |
offensaverint
|
sie werden angestoßen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensatus ero
|
ich werde angestoßen worden sein |
| 2. Person Singular |
offensatus eris
|
du werdest angestoßen worden sein |
| 3. Person Singular |
offensatus erit
|
er/sie/es werde angestoßen worden sein |
| 1. Person Plural |
offensati erimus
|
wir werden angestoßen worden sein |
| 2. Person Plural |
offensati eritis
|
ihr werdet angestoßen worden sein |
| 3. Person Plural |
offensati erunt
|
sie werden angestoßen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
offensare
|
anstoßen |
| Vorzeitigkeit |
offensavisse
|
angestoßen haben |
| Nachzeitigkeit |
offensaturum esse
|
anstoßen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
offensari offensarier
|
angestoßen werden |
| Vorzeitigkeit |
offensatum esse
|
angestoßen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
offensatum iri
|
künftig angestoßen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
offensa
|
stoße an; stoß an! |
| 2. Person Plural |
offensate
|
stoßt an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
offensato
|
| 3. Person Singular |
offensato
|
| 2. Person Plural |
offensatote
|
| 3. Person Plural |
offensanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
offensare
|
das Anstoßen |
| Genitiv |
offensandi
|
des Anstoßens |
| Dativ |
offensando
|
dem Anstoßen |
| Akkusativ |
offensandum
|
das Anstoßen |
| Ablativ |
offensando
|
durch das Anstoßen |
| Vokativ |
offensande
|
Anstoßen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
offensandus
|
offensanda
|
offensandum
|
| Genitiv |
offensandi
|
offensandae
|
offensandi
|
| Dativ |
offensando
|
offensandae
|
offensando
|
| Akkusativ |
offensandum
|
offensandam
|
offensandum
|
| Ablativ |
offensando
|
offensanda
|
offensando
|
| Vokativ |
offensande
|
offensanda
|
offensandum
|
Plural
| Nominativ |
offensandi
|
offensandae
|
offensanda
|
| Genitiv |
offensandorum
|
offensandarum
|
offensandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
offensandos
|
offensandas
|
offensanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
offensandi
|
offensandae
|
offensanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
offensans
|
offensans
|
offensans
|
| Genitiv |
offensantis
|
offensantis
|
offensantis
|
| Dativ |
offensanti
|
offensanti
|
offensanti
|
| Akkusativ |
offensantem
|
offensantem
|
offensans
|
| Ablativ |
offensanti offensante
|
offensanti offensante
|
offensanti offensante
|
| Vokativ |
offensans
|
offensans
|
offensans
|
Plural
| Nominativ |
offensantes
|
offensantes
|
offensantia
|
| Genitiv |
offensantium offensantum
|
offensantium offensantum
|
offensantium offensantum
|
| Dativ |
offensantibus
|
offensantibus
|
offensantibus
|
| Akkusativ |
offensantes
|
offensantes
|
offensantia
|
| Ablativ |
offensantibus
|
offensantibus
|
offensantibus
|
| Vokativ |
offensantes
|
offensantes
|
offensantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
offensatus
|
offensata
|
offensatum
|
| Genitiv |
offensati
|
offensatae
|
offensati
|
| Dativ |
offensato
|
offensatae
|
offensato
|
| Akkusativ |
offensatum
|
offensatam
|
offensatum
|
| Ablativ |
offensato
|
offensata
|
offensato
|
| Vokativ |
offensate
|
offensata
|
offensatum
|
Plural
| Nominativ |
offensati
|
offensatae
|
offensata
|
| Genitiv |
offensatorum
|
offensatarum
|
offensatorum
|
| Dativ |
offensatis
|
offensatis
|
offensatis
|
| Akkusativ |
offensatos
|
offensatas
|
offensata
|
| Ablativ |
offensatis
|
offensatis
|
offensatis
|
| Vokativ |
offensati
|
offensatae
|
offensata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
offensaturus
|
offensatura
|
offensaturum
|
| Genitiv |
offensaturi
|
offensaturae
|
offensaturi
|
| Dativ |
offensaturo
|
offensaturae
|
offensaturo
|
| Akkusativ |
offensaturum
|
offensaturam
|
offensaturum
|
| Ablativ |
offensaturo
|
offensatura
|
offensaturo
|
| Vokativ |
offensature
|
offensatura
|
offensaturum
|
Plural
| Nominativ |
offensaturi
|
offensaturae
|
offensatura
|
| Genitiv |
offensaturorum
|
offensaturarum
|
offensaturorum
|
| Dativ |
offensaturis
|
offensaturis
|
offensaturis
|
| Akkusativ |
offensaturos
|
offensaturas
|
offensatura
|
| Ablativ |
offensaturis
|
offensaturis
|
offensaturis
|
| Vokativ |
offensaturi
|
offensaturae
|
offensatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
offensatum
|
offensatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offenso
|
ich stocke |
| 2. Person Singular |
offensas
|
du stockst |
| 3. Person Singular |
offensat
|
er/sie/es stockt |
| 1. Person Plural |
offensamus
|
wir stocken |
| 2. Person Plural |
offensatis
|
ihr stockt |
| 3. Person Plural |
offensant
|
sie stocken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensor
|
ich werde gestockt |
| 2. Person Singular |
offensaris offensare
|
du wirst gestockt |
| 3. Person Singular |
offensatur
|
er/sie/es wird gestockt |
| 1. Person Plural |
offensamur
|
wir werden gestockt |
| 2. Person Plural |
offensamini
|
ihr werdet gestockt |
| 3. Person Plural |
offensantur
|
sie werden gestockt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensem
|
ich stocke |
| 2. Person Singular |
offenses
|
du stockest |
| 3. Person Singular |
offenset
|
er/sie/es stocke |
| 1. Person Plural |
offensemus
|
wir stocken |
| 2. Person Plural |
offensetis
|
ihr stocket |
| 3. Person Plural |
offensent
|
sie stocken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offenser
|
ich werde gestockt |
| 2. Person Singular |
offenseris offensere
|
du werdest gestockt |
| 3. Person Singular |
offensetur
|
er/sie/es werde gestockt |
| 1. Person Plural |
offensemur
|
wir werden gestockt |
| 2. Person Plural |
offensemini
|
ihr werdet gestockt |
| 3. Person Plural |
offensentur
|
sie werden gestockt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensabam
|
ich stockte |
| 2. Person Singular |
offensabas
|
du stocktest |
| 3. Person Singular |
offensabat
|
er/sie/es stockte |
| 1. Person Plural |
offensabamus
|
wir stockten |
| 2. Person Plural |
offensabatis
|
ihr stocktet |
| 3. Person Plural |
offensabant
|
sie stockten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensabar
|
ich wurde gestockt |
| 2. Person Singular |
offensabaris offensabare
|
du wurdest gestockt |
| 3. Person Singular |
offensabatur
|
er/sie/es wurde gestockt |
| 1. Person Plural |
offensabamur
|
wir wurden gestockt |
| 2. Person Plural |
offensabamini
|
ihr wurdet gestockt |
| 3. Person Plural |
offensabantur
|
sie wurden gestockt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensarem
|
ich stockte |
| 2. Person Singular |
offensares
|
du stocktest |
| 3. Person Singular |
offensaret
|
er/sie/es stockte |
| 1. Person Plural |
offensaremus
|
wir stockten |
| 2. Person Plural |
offensaretis
|
ihr stocktet |
| 3. Person Plural |
offensarent
|
sie stockten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensarer
|
ich würde gestockt |
| 2. Person Singular |
offensareris offensarere
|
du würdest gestockt |
| 3. Person Singular |
offensaretur
|
er/sie/es würde gestockt |
| 1. Person Plural |
offensaremur
|
wir würden gestockt |
| 2. Person Plural |
offensaremini
|
ihr würdet gestockt |
| 3. Person Plural |
offensarentur
|
sie würden gestockt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensabo
|
ich werde stocken |
| 2. Person Singular |
offensabis
|
du wirst stocken |
| 3. Person Singular |
offensabit
|
er/sie/es wird stocken |
| 1. Person Plural |
offensabimus
|
wir werden stocken |
| 2. Person Plural |
offensabitis
|
ihr werdet stocken |
| 3. Person Plural |
offensabunt
|
sie werden stocken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensabor
|
ich werde gestockt |
| 2. Person Singular |
offensaberis offensabere
|
du wirst gestockt |
| 3. Person Singular |
offensabitur
|
er/sie/es wird gestockt |
| 1. Person Plural |
offensabimur
|
wir werden gestockt |
| 2. Person Plural |
offensabimini
|
ihr werdet gestockt |
| 3. Person Plural |
offensabuntur
|
sie werden gestockt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensavi
|
ich habe gestockt |
| 2. Person Singular |
offensavisti
|
du hast gestockt |
| 3. Person Singular |
offensavit
|
er/sie/es hat gestockt |
| 1. Person Plural |
offensavimus
|
wir haben gestockt |
| 2. Person Plural |
offensavistis
|
ihr habt gestockt |
| 3. Person Plural |
offensaverunt offensavere
|
sie haben gestockt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensatus sum
|
ich bin gestockt worden |
| 2. Person Singular |
offensatus es
|
du bist gestockt worden |
| 3. Person Singular |
offensatus est
|
er/sie/es ist gestockt worden |
| 1. Person Plural |
offensati sumus
|
wir sind gestockt worden |
| 2. Person Plural |
offensati estis
|
ihr seid gestockt worden |
| 3. Person Plural |
offensati sunt
|
sie sind gestockt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensaverim
|
ich habe gestockt |
| 2. Person Singular |
offensaveris
|
du habest gestockt |
| 3. Person Singular |
offensaverit
|
er/sie/es habe gestockt |
| 1. Person Plural |
offensaverimus
|
wir haben gestockt |
| 2. Person Plural |
offensaveritis
|
ihr habet gestockt |
| 3. Person Plural |
offensaverint
|
sie haben gestockt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensatus sim
|
ich sei gestockt worden |
| 2. Person Singular |
offensatus sis
|
du seiest gestockt worden |
| 3. Person Singular |
offensatus sit
|
er/sie/es sei gestockt worden |
| 1. Person Plural |
offensati simus
|
wir seien gestockt worden |
| 2. Person Plural |
offensati sitis
|
ihr seiet gestockt worden |
| 3. Person Plural |
offensati sint
|
sie seien gestockt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensaveram
|
ich hatte gestockt |
| 2. Person Singular |
offensaveras
|
du hattest gestockt |
| 3. Person Singular |
offensaverat
|
er/sie/es hatte gestockt |
| 1. Person Plural |
offensaveramus
|
wir hatten gestockt |
| 2. Person Plural |
offensaveratis
|
ihr hattet gestockt |
| 3. Person Plural |
offensaverant
|
sie hatten gestockt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensatus eram
|
ich war gestockt worden |
| 2. Person Singular |
offensatus eras
|
du warst gestockt worden |
| 3. Person Singular |
offensatus erat
|
er/sie/es war gestockt worden |
| 1. Person Plural |
offensati eramus
|
wir waren gestockt worden |
| 2. Person Plural |
offensati eratis
|
ihr warst gestockt worden |
| 3. Person Plural |
offensati erant
|
sie waren gestockt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensavissem
|
ich hätte gestockt |
| 2. Person Singular |
offensavisses
|
du hättest gestockt |
| 3. Person Singular |
offensavisset
|
er/sie/es hätte gestockt |
| 1. Person Plural |
offensavissemus
|
wir hätten gestockt |
| 2. Person Plural |
offensavissetis
|
ihr hättet gestockt |
| 3. Person Plural |
offensavissent
|
sie hätten gestockt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensatus essem
|
ich wäre gestockt worden |
| 2. Person Singular |
offensatus esses
|
du wärest gestockt worden |
| 3. Person Singular |
offensatus esset
|
er/sie/es wäre gestockt worden |
| 1. Person Plural |
offensati essemus
|
wir wären gestockt worden |
| 2. Person Plural |
offensati essetis
|
ihr wäret gestockt worden |
| 3. Person Plural |
offensati essent
|
sie wären gestockt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offensavero
|
ich werde gestockt haben |
| 2. Person Singular |
offensaveris
|
du wirst gestockt haben |
| 3. Person Singular |
offensaverit
|
er/sie/es wird gestockt haben |
| 1. Person Plural |
offensaverimus
|
wir werden gestockt haben |
| 2. Person Plural |
offensaveritis
|
ihr werdet gestockt haben |
| 3. Person Plural |
offensaverint
|
sie werden gestockt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offensatus ero
|
ich werde gestockt worden sein |
| 2. Person Singular |
offensatus eris
|
du werdest gestockt worden sein |
| 3. Person Singular |
offensatus erit
|
er/sie/es werde gestockt worden sein |
| 1. Person Plural |
offensati erimus
|
wir werden gestockt worden sein |
| 2. Person Plural |
offensati eritis
|
ihr werdet gestockt worden sein |
| 3. Person Plural |
offensati erunt
|
sie werden gestockt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
offensare
|
stocken |
| Vorzeitigkeit |
offensavisse
|
gestockt haben |
| Nachzeitigkeit |
offensaturum esse
|
stocken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
offensari offensarier
|
gestockt werden |
| Vorzeitigkeit |
offensatum esse
|
gestockt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
offensatum iri
|
künftig gestockt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
offensa
|
stocke! |
| 2. Person Plural |
offensate
|
stockt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
offensato
|
| 3. Person Singular |
offensato
|
| 2. Person Plural |
offensatote
|
| 3. Person Plural |
offensanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
offensare
|
das Stocken |
| Genitiv |
offensandi
|
des Stockens |
| Dativ |
offensando
|
dem Stocken |
| Akkusativ |
offensandum
|
das Stocken |
| Ablativ |
offensando
|
durch das Stocken |
| Vokativ |
offensande
|
Stocken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
offensandus
|
offensanda
|
offensandum
|
| Genitiv |
offensandi
|
offensandae
|
offensandi
|
| Dativ |
offensando
|
offensandae
|
offensando
|
| Akkusativ |
offensandum
|
offensandam
|
offensandum
|
| Ablativ |
offensando
|
offensanda
|
offensando
|
| Vokativ |
offensande
|
offensanda
|
offensandum
|
Plural
| Nominativ |
offensandi
|
offensandae
|
offensanda
|
| Genitiv |
offensandorum
|
offensandarum
|
offensandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
offensandos
|
offensandas
|
offensanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
offensandi
|
offensandae
|
offensanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
offensans
|
offensans
|
offensans
|
| Genitiv |
offensantis
|
offensantis
|
offensantis
|
| Dativ |
offensanti
|
offensanti
|
offensanti
|
| Akkusativ |
offensantem
|
offensantem
|
offensans
|
| Ablativ |
offensanti offensante
|
offensanti offensante
|
offensanti offensante
|
| Vokativ |
offensans
|
offensans
|
offensans
|
Plural
| Nominativ |
offensantes
|
offensantes
|
offensantia
|
| Genitiv |
offensantium offensantum
|
offensantium offensantum
|
offensantium offensantum
|
| Dativ |
offensantibus
|
offensantibus
|
offensantibus
|
| Akkusativ |
offensantes
|
offensantes
|
offensantia
|
| Ablativ |
offensantibus
|
offensantibus
|
offensantibus
|
| Vokativ |
offensantes
|
offensantes
|
offensantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
offensatus
|
offensata
|
offensatum
|
| Genitiv |
offensati
|
offensatae
|
offensati
|
| Dativ |
offensato
|
offensatae
|
offensato
|
| Akkusativ |
offensatum
|
offensatam
|
offensatum
|
| Ablativ |
offensato
|
offensata
|
offensato
|
| Vokativ |
offensate
|
offensata
|
offensatum
|
Plural
| Nominativ |
offensati
|
offensatae
|
offensata
|
| Genitiv |
offensatorum
|
offensatarum
|
offensatorum
|
| Dativ |
offensatis
|
offensatis
|
offensatis
|
| Akkusativ |
offensatos
|
offensatas
|
offensata
|
| Ablativ |
offensatis
|
offensatis
|
offensatis
|
| Vokativ |
offensati
|
offensatae
|
offensata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
offensaturus
|
offensatura
|
offensaturum
|
| Genitiv |
offensaturi
|
offensaturae
|
offensaturi
|
| Dativ |
offensaturo
|
offensaturae
|
offensaturo
|
| Akkusativ |
offensaturum
|
offensaturam
|
offensaturum
|
| Ablativ |
offensaturo
|
offensatura
|
offensaturo
|
| Vokativ |
offensature
|
offensatura
|
offensaturum
|
Plural
| Nominativ |
offensaturi
|
offensaturae
|
offensatura
|
| Genitiv |
offensaturorum
|
offensaturarum
|
offensaturorum
|
| Dativ |
offensaturis
|
offensaturis
|
offensaturis
|
| Akkusativ |
offensaturos
|
offensaturas
|
offensatura
|
| Ablativ |
offensaturis
|
offensaturis
|
offensaturis
|
| Vokativ |
offensaturi
|
offensaturae
|
offensatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
offensatum
|
offensatu
|