Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offuco
|
ich ersticke |
| 2. Person Singular |
offucas
|
du erstickst |
| 3. Person Singular |
offucat
|
er/sie/es erstickt |
| 1. Person Plural |
offucamus
|
wir ersticken |
| 2. Person Plural |
offucatis
|
ihr erstickt |
| 3. Person Plural |
offucant
|
sie ersticken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucor
|
ich werde erstickt |
| 2. Person Singular |
offucaris offucare
|
du wirst erstickt |
| 3. Person Singular |
offucatur
|
er/sie/es wird erstickt |
| 1. Person Plural |
offucamur
|
wir werden erstickt |
| 2. Person Plural |
offucamini
|
ihr werdet erstickt |
| 3. Person Plural |
offucantur
|
sie werden erstickt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucem
|
ich ersticke |
| 2. Person Singular |
offuces
|
du erstickest |
| 3. Person Singular |
offucet
|
er/sie/es ersticke |
| 1. Person Plural |
offucemus
|
wir ersticken |
| 2. Person Plural |
offucetis
|
ihr ersticket |
| 3. Person Plural |
offucent
|
sie ersticken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucer
|
ich werde erstickt |
| 2. Person Singular |
offuceris offucere
|
du werdest erstickt |
| 3. Person Singular |
offucetur
|
er/sie/es werde erstickt |
| 1. Person Plural |
offucemur
|
wir werden erstickt |
| 2. Person Plural |
offucemini
|
ihr werdet erstickt |
| 3. Person Plural |
offucentur
|
sie werden erstickt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucabam
|
ich erstickte |
| 2. Person Singular |
offucabas
|
du ersticktest |
| 3. Person Singular |
offucabat
|
er/sie/es erstickte |
| 1. Person Plural |
offucabamus
|
wir erstickten |
| 2. Person Plural |
offucabatis
|
ihr ersticktet |
| 3. Person Plural |
offucabant
|
sie erstickten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucabar
|
ich wurde erstickt |
| 2. Person Singular |
offucabaris offucabare
|
du wurdest erstickt |
| 3. Person Singular |
offucabatur
|
er/sie/es wurde erstickt |
| 1. Person Plural |
offucabamur
|
wir wurden erstickt |
| 2. Person Plural |
offucabamini
|
ihr wurdet erstickt |
| 3. Person Plural |
offucabantur
|
sie wurden erstickt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucarem
|
ich erstickte |
| 2. Person Singular |
offucares
|
du ersticktest |
| 3. Person Singular |
offucaret
|
er/sie/es erstickte |
| 1. Person Plural |
offucaremus
|
wir erstickten |
| 2. Person Plural |
offucaretis
|
ihr ersticktet |
| 3. Person Plural |
offucarent
|
sie erstickten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucarer
|
ich würde erstickt |
| 2. Person Singular |
offucareris offucarere
|
du würdest erstickt |
| 3. Person Singular |
offucaretur
|
er/sie/es würde erstickt |
| 1. Person Plural |
offucaremur
|
wir würden erstickt |
| 2. Person Plural |
offucaremini
|
ihr würdet erstickt |
| 3. Person Plural |
offucarentur
|
sie würden erstickt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucabo
|
ich werde ersticken |
| 2. Person Singular |
offucabis
|
du wirst ersticken |
| 3. Person Singular |
offucabit
|
er/sie/es wird ersticken |
| 1. Person Plural |
offucabimus
|
wir werden ersticken |
| 2. Person Plural |
offucabitis
|
ihr werdet ersticken |
| 3. Person Plural |
offucabunt
|
sie werden ersticken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucabor
|
ich werde erstickt |
| 2. Person Singular |
offucaberis offucabere
|
du wirst erstickt |
| 3. Person Singular |
offucabitur
|
er/sie/es wird erstickt |
| 1. Person Plural |
offucabimur
|
wir werden erstickt |
| 2. Person Plural |
offucabimini
|
ihr werdet erstickt |
| 3. Person Plural |
offucabuntur
|
sie werden erstickt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucavi
|
ich bin erstickt |
| 2. Person Singular |
offucavisti
|
du bist erstickt |
| 3. Person Singular |
offucavit
|
er/sie/es ist erstickt |
| 1. Person Plural |
offucavimus
|
wir sind erstickt |
| 2. Person Plural |
offucavistis
|
ihr seid erstickt |
| 3. Person Plural |
offucaverunt offucavere
|
sie sind erstickt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucatus sum
|
ich bin erstickt worden |
| 2. Person Singular |
offucatus es
|
du bist erstickt worden |
| 3. Person Singular |
offucatus est
|
er/sie/es ist erstickt worden |
| 1. Person Plural |
offucati sumus
|
wir sind erstickt worden |
| 2. Person Plural |
offucati estis
|
ihr seid erstickt worden |
| 3. Person Plural |
offucati sunt
|
sie sind erstickt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucaverim
|
ich sei erstickt |
| 2. Person Singular |
offucaveris
|
du seiest erstickt |
| 3. Person Singular |
offucaverit
|
er/sie/es sei erstickt |
| 1. Person Plural |
offucaverimus
|
wir seien erstickt |
| 2. Person Plural |
offucaveritis
|
ihr seiet erstickt |
| 3. Person Plural |
offucaverint
|
sie seien erstickt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucatus sim
|
ich sei erstickt worden |
| 2. Person Singular |
offucatus sis
|
du seiest erstickt worden |
| 3. Person Singular |
offucatus sit
|
er/sie/es sei erstickt worden |
| 1. Person Plural |
offucati simus
|
wir seien erstickt worden |
| 2. Person Plural |
offucati sitis
|
ihr seiet erstickt worden |
| 3. Person Plural |
offucati sint
|
sie seien erstickt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucaveram
|
ich war erstickt |
| 2. Person Singular |
offucaveras
|
du warst erstickt |
| 3. Person Singular |
offucaverat
|
er/sie/es war erstickt |
| 1. Person Plural |
offucaveramus
|
wir waren erstickt |
| 2. Person Plural |
offucaveratis
|
ihr wart erstickt |
| 3. Person Plural |
offucaverant
|
sie waren erstickt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucatus eram
|
ich war erstickt worden |
| 2. Person Singular |
offucatus eras
|
du warst erstickt worden |
| 3. Person Singular |
offucatus erat
|
er/sie/es war erstickt worden |
| 1. Person Plural |
offucati eramus
|
wir waren erstickt worden |
| 2. Person Plural |
offucati eratis
|
ihr warst erstickt worden |
| 3. Person Plural |
offucati erant
|
sie waren erstickt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucavissem
|
ich wäre erstickt |
| 2. Person Singular |
offucavisses
|
du wärest erstickt |
| 3. Person Singular |
offucavisset
|
er/sie/es wäre erstickt |
| 1. Person Plural |
offucavissemus
|
wir wären erstickt |
| 2. Person Plural |
offucavissetis
|
ihr wäret erstickt |
| 3. Person Plural |
offucavissent
|
sie wären erstickt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucatus essem
|
ich wäre erstickt worden |
| 2. Person Singular |
offucatus esses
|
du wärest erstickt worden |
| 3. Person Singular |
offucatus esset
|
er/sie/es wäre erstickt worden |
| 1. Person Plural |
offucati essemus
|
wir wären erstickt worden |
| 2. Person Plural |
offucati essetis
|
ihr wäret erstickt worden |
| 3. Person Plural |
offucati essent
|
sie wären erstickt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucavero
|
ich werde erstickt sein |
| 2. Person Singular |
offucaveris
|
du wirst erstickt sein |
| 3. Person Singular |
offucaverit
|
er/sie/es wird erstickt sein |
| 1. Person Plural |
offucaverimus
|
wir werden erstickt sein |
| 2. Person Plural |
offucaveritis
|
ihr werdet erstickt sein |
| 3. Person Plural |
offucaverint
|
sie werden erstickt sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucatus ero
|
ich werde erstickt worden sein |
| 2. Person Singular |
offucatus eris
|
du werdest erstickt worden sein |
| 3. Person Singular |
offucatus erit
|
er/sie/es werde erstickt worden sein |
| 1. Person Plural |
offucati erimus
|
wir werden erstickt worden sein |
| 2. Person Plural |
offucati eritis
|
ihr werdet erstickt worden sein |
| 3. Person Plural |
offucati erunt
|
sie werden erstickt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
offucare
|
ersticken |
| Vorzeitigkeit |
offucavisse
|
erstickt haben |
| Nachzeitigkeit |
offucaturum esse
|
ersticken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
offucari offucarier
|
erstickt werden |
| Vorzeitigkeit |
offucatum esse
|
erstickt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
offucatum iri
|
künftig erstickt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
offuca
|
ersticke! |
| 2. Person Plural |
offucate
|
erstickt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
offucato
|
| 3. Person Singular |
offucato
|
| 2. Person Plural |
offucatote
|
| 3. Person Plural |
offucanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
offucare
|
das Ersticken |
| Genitiv |
offucandi
|
des Erstickens |
| Dativ |
offucando
|
dem Ersticken |
| Akkusativ |
offucandum
|
das Ersticken |
| Ablativ |
offucando
|
durch das Ersticken |
| Vokativ |
offucande
|
Ersticken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
offucandus
|
offucanda
|
offucandum
|
| Genitiv |
offucandi
|
offucandae
|
offucandi
|
| Dativ |
offucando
|
offucandae
|
offucando
|
| Akkusativ |
offucandum
|
offucandam
|
offucandum
|
| Ablativ |
offucando
|
offucanda
|
offucando
|
| Vokativ |
offucande
|
offucanda
|
offucandum
|
Plural
| Nominativ |
offucandi
|
offucandae
|
offucanda
|
| Genitiv |
offucandorum
|
offucandarum
|
offucandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
offucandos
|
offucandas
|
offucanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
offucandi
|
offucandae
|
offucanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
offucans
|
offucans
|
offucans
|
| Genitiv |
offucantis
|
offucantis
|
offucantis
|
| Dativ |
offucanti
|
offucanti
|
offucanti
|
| Akkusativ |
offucantem
|
offucantem
|
offucans
|
| Ablativ |
offucanti offucante
|
offucanti offucante
|
offucanti offucante
|
| Vokativ |
offucans
|
offucans
|
offucans
|
Plural
| Nominativ |
offucantes
|
offucantes
|
offucantia
|
| Genitiv |
offucantium offucantum
|
offucantium offucantum
|
offucantium offucantum
|
| Dativ |
offucantibus
|
offucantibus
|
offucantibus
|
| Akkusativ |
offucantes
|
offucantes
|
offucantia
|
| Ablativ |
offucantibus
|
offucantibus
|
offucantibus
|
| Vokativ |
offucantes
|
offucantes
|
offucantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
offucatus
|
offucata
|
offucatum
|
| Genitiv |
offucati
|
offucatae
|
offucati
|
| Dativ |
offucato
|
offucatae
|
offucato
|
| Akkusativ |
offucatum
|
offucatam
|
offucatum
|
| Ablativ |
offucato
|
offucata
|
offucato
|
| Vokativ |
offucate
|
offucata
|
offucatum
|
Plural
| Nominativ |
offucati
|
offucatae
|
offucata
|
| Genitiv |
offucatorum
|
offucatarum
|
offucatorum
|
| Dativ |
offucatis
|
offucatis
|
offucatis
|
| Akkusativ |
offucatos
|
offucatas
|
offucata
|
| Ablativ |
offucatis
|
offucatis
|
offucatis
|
| Vokativ |
offucati
|
offucatae
|
offucata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
offucaturus
|
offucatura
|
offucaturum
|
| Genitiv |
offucaturi
|
offucaturae
|
offucaturi
|
| Dativ |
offucaturo
|
offucaturae
|
offucaturo
|
| Akkusativ |
offucaturum
|
offucaturam
|
offucaturum
|
| Ablativ |
offucaturo
|
offucatura
|
offucaturo
|
| Vokativ |
offucature
|
offucatura
|
offucaturum
|
Plural
| Nominativ |
offucaturi
|
offucaturae
|
offucatura
|
| Genitiv |
offucaturorum
|
offucaturarum
|
offucaturorum
|
| Dativ |
offucaturis
|
offucaturis
|
offucaturis
|
| Akkusativ |
offucaturos
|
offucaturas
|
offucatura
|
| Ablativ |
offucaturis
|
offucaturis
|
offucaturis
|
| Vokativ |
offucaturi
|
offucaturae
|
offucatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
offucatum
|
offucatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offuco
|
ich erwürge |
| 2. Person Singular |
offucas
|
du erwürgst |
| 3. Person Singular |
offucat
|
er/sie/es erwürgt |
| 1. Person Plural |
offucamus
|
wir erwürgen |
| 2. Person Plural |
offucatis
|
ihr erwürgt |
| 3. Person Plural |
offucant
|
sie erwürgen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucor
|
ich werde erwürgt |
| 2. Person Singular |
offucaris offucare
|
du wirst erwürgt |
| 3. Person Singular |
offucatur
|
er/sie/es wird erwürgt |
| 1. Person Plural |
offucamur
|
wir werden erwürgt |
| 2. Person Plural |
offucamini
|
ihr werdet erwürgt |
| 3. Person Plural |
offucantur
|
sie werden erwürgt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucem
|
ich erwürge |
| 2. Person Singular |
offuces
|
du erwürgest |
| 3. Person Singular |
offucet
|
er/sie/es erwürge |
| 1. Person Plural |
offucemus
|
wir erwürgen |
| 2. Person Plural |
offucetis
|
ihr erwürget |
| 3. Person Plural |
offucent
|
sie erwürgen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucer
|
ich werde erwürgt |
| 2. Person Singular |
offuceris offucere
|
du werdest erwürgt |
| 3. Person Singular |
offucetur
|
er/sie/es werde erwürgt |
| 1. Person Plural |
offucemur
|
wir werden erwürgt |
| 2. Person Plural |
offucemini
|
ihr werdet erwürgt |
| 3. Person Plural |
offucentur
|
sie werden erwürgt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucabam
|
ich erwürgte |
| 2. Person Singular |
offucabas
|
du erwürgtest |
| 3. Person Singular |
offucabat
|
er/sie/es erwürgte |
| 1. Person Plural |
offucabamus
|
wir erwürgten |
| 2. Person Plural |
offucabatis
|
ihr erwürgtet |
| 3. Person Plural |
offucabant
|
sie erwürgten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucabar
|
ich wurde erwürgt |
| 2. Person Singular |
offucabaris offucabare
|
du wurdest erwürgt |
| 3. Person Singular |
offucabatur
|
er/sie/es wurde erwürgt |
| 1. Person Plural |
offucabamur
|
wir wurden erwürgt |
| 2. Person Plural |
offucabamini
|
ihr wurdet erwürgt |
| 3. Person Plural |
offucabantur
|
sie wurden erwürgt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucarem
|
ich erwürgte |
| 2. Person Singular |
offucares
|
du erwürgtest |
| 3. Person Singular |
offucaret
|
er/sie/es erwürgte |
| 1. Person Plural |
offucaremus
|
wir erwürgten |
| 2. Person Plural |
offucaretis
|
ihr erwürgtet |
| 3. Person Plural |
offucarent
|
sie erwürgten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucarer
|
ich würde erwürgt |
| 2. Person Singular |
offucareris offucarere
|
du würdest erwürgt |
| 3. Person Singular |
offucaretur
|
er/sie/es würde erwürgt |
| 1. Person Plural |
offucaremur
|
wir würden erwürgt |
| 2. Person Plural |
offucaremini
|
ihr würdet erwürgt |
| 3. Person Plural |
offucarentur
|
sie würden erwürgt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucabo
|
ich werde erwürgen |
| 2. Person Singular |
offucabis
|
du wirst erwürgen |
| 3. Person Singular |
offucabit
|
er/sie/es wird erwürgen |
| 1. Person Plural |
offucabimus
|
wir werden erwürgen |
| 2. Person Plural |
offucabitis
|
ihr werdet erwürgen |
| 3. Person Plural |
offucabunt
|
sie werden erwürgen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucabor
|
ich werde erwürgt |
| 2. Person Singular |
offucaberis offucabere
|
du wirst erwürgt |
| 3. Person Singular |
offucabitur
|
er/sie/es wird erwürgt |
| 1. Person Plural |
offucabimur
|
wir werden erwürgt |
| 2. Person Plural |
offucabimini
|
ihr werdet erwürgt |
| 3. Person Plural |
offucabuntur
|
sie werden erwürgt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucavi
|
ich habe erwürgt |
| 2. Person Singular |
offucavisti
|
du hast erwürgt |
| 3. Person Singular |
offucavit
|
er/sie/es hat erwürgt |
| 1. Person Plural |
offucavimus
|
wir haben erwürgt |
| 2. Person Plural |
offucavistis
|
ihr habt erwürgt |
| 3. Person Plural |
offucaverunt offucavere
|
sie haben erwürgt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucatus sum
|
ich bin erwürgt worden |
| 2. Person Singular |
offucatus es
|
du bist erwürgt worden |
| 3. Person Singular |
offucatus est
|
er/sie/es ist erwürgt worden |
| 1. Person Plural |
offucati sumus
|
wir sind erwürgt worden |
| 2. Person Plural |
offucati estis
|
ihr seid erwürgt worden |
| 3. Person Plural |
offucati sunt
|
sie sind erwürgt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucaverim
|
ich habe erwürgt |
| 2. Person Singular |
offucaveris
|
du habest erwürgt |
| 3. Person Singular |
offucaverit
|
er/sie/es habe erwürgt |
| 1. Person Plural |
offucaverimus
|
wir haben erwürgt |
| 2. Person Plural |
offucaveritis
|
ihr habet erwürgt |
| 3. Person Plural |
offucaverint
|
sie haben erwürgt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucatus sim
|
ich sei erwürgt worden |
| 2. Person Singular |
offucatus sis
|
du seiest erwürgt worden |
| 3. Person Singular |
offucatus sit
|
er/sie/es sei erwürgt worden |
| 1. Person Plural |
offucati simus
|
wir seien erwürgt worden |
| 2. Person Plural |
offucati sitis
|
ihr seiet erwürgt worden |
| 3. Person Plural |
offucati sint
|
sie seien erwürgt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucaveram
|
ich hatte erwürgt |
| 2. Person Singular |
offucaveras
|
du hattest erwürgt |
| 3. Person Singular |
offucaverat
|
er/sie/es hatte erwürgt |
| 1. Person Plural |
offucaveramus
|
wir hatten erwürgt |
| 2. Person Plural |
offucaveratis
|
ihr hattet erwürgt |
| 3. Person Plural |
offucaverant
|
sie hatten erwürgt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucatus eram
|
ich war erwürgt worden |
| 2. Person Singular |
offucatus eras
|
du warst erwürgt worden |
| 3. Person Singular |
offucatus erat
|
er/sie/es war erwürgt worden |
| 1. Person Plural |
offucati eramus
|
wir waren erwürgt worden |
| 2. Person Plural |
offucati eratis
|
ihr warst erwürgt worden |
| 3. Person Plural |
offucati erant
|
sie waren erwürgt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucavissem
|
ich hätte erwürgt |
| 2. Person Singular |
offucavisses
|
du hättest erwürgt |
| 3. Person Singular |
offucavisset
|
er/sie/es hätte erwürgt |
| 1. Person Plural |
offucavissemus
|
wir hätten erwürgt |
| 2. Person Plural |
offucavissetis
|
ihr hättet erwürgt |
| 3. Person Plural |
offucavissent
|
sie hätten erwürgt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucatus essem
|
ich wäre erwürgt worden |
| 2. Person Singular |
offucatus esses
|
du wärest erwürgt worden |
| 3. Person Singular |
offucatus esset
|
er/sie/es wäre erwürgt worden |
| 1. Person Plural |
offucati essemus
|
wir wären erwürgt worden |
| 2. Person Plural |
offucati essetis
|
ihr wäret erwürgt worden |
| 3. Person Plural |
offucati essent
|
sie wären erwürgt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
offucavero
|
ich werde erwürgt haben |
| 2. Person Singular |
offucaveris
|
du wirst erwürgt haben |
| 3. Person Singular |
offucaverit
|
er/sie/es wird erwürgt haben |
| 1. Person Plural |
offucaverimus
|
wir werden erwürgt haben |
| 2. Person Plural |
offucaveritis
|
ihr werdet erwürgt haben |
| 3. Person Plural |
offucaverint
|
sie werden erwürgt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
offucatus ero
|
ich werde erwürgt worden sein |
| 2. Person Singular |
offucatus eris
|
du werdest erwürgt worden sein |
| 3. Person Singular |
offucatus erit
|
er/sie/es werde erwürgt worden sein |
| 1. Person Plural |
offucati erimus
|
wir werden erwürgt worden sein |
| 2. Person Plural |
offucati eritis
|
ihr werdet erwürgt worden sein |
| 3. Person Plural |
offucati erunt
|
sie werden erwürgt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
offucare
|
erwürgen |
| Vorzeitigkeit |
offucavisse
|
erwürgt haben |
| Nachzeitigkeit |
offucaturum esse
|
erwürgen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
offucari offucarier
|
erwürgt werden |
| Vorzeitigkeit |
offucatum esse
|
erwürgt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
offucatum iri
|
künftig erwürgt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
offuca
|
erwürge! |
| 2. Person Plural |
offucate
|
erwürgt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
offucato
|
| 3. Person Singular |
offucato
|
| 2. Person Plural |
offucatote
|
| 3. Person Plural |
offucanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
offucare
|
das Erwürgen |
| Genitiv |
offucandi
|
des Erwürgens |
| Dativ |
offucando
|
dem Erwürgen |
| Akkusativ |
offucandum
|
das Erwürgen |
| Ablativ |
offucando
|
durch das Erwürgen |
| Vokativ |
offucande
|
Erwürgen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
offucandus
|
offucanda
|
offucandum
|
| Genitiv |
offucandi
|
offucandae
|
offucandi
|
| Dativ |
offucando
|
offucandae
|
offucando
|
| Akkusativ |
offucandum
|
offucandam
|
offucandum
|
| Ablativ |
offucando
|
offucanda
|
offucando
|
| Vokativ |
offucande
|
offucanda
|
offucandum
|
Plural
| Nominativ |
offucandi
|
offucandae
|
offucanda
|
| Genitiv |
offucandorum
|
offucandarum
|
offucandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
offucandos
|
offucandas
|
offucanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
offucandi
|
offucandae
|
offucanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
offucans
|
offucans
|
offucans
|
| Genitiv |
offucantis
|
offucantis
|
offucantis
|
| Dativ |
offucanti
|
offucanti
|
offucanti
|
| Akkusativ |
offucantem
|
offucantem
|
offucans
|
| Ablativ |
offucanti offucante
|
offucanti offucante
|
offucanti offucante
|
| Vokativ |
offucans
|
offucans
|
offucans
|
Plural
| Nominativ |
offucantes
|
offucantes
|
offucantia
|
| Genitiv |
offucantium offucantum
|
offucantium offucantum
|
offucantium offucantum
|
| Dativ |
offucantibus
|
offucantibus
|
offucantibus
|
| Akkusativ |
offucantes
|
offucantes
|
offucantia
|
| Ablativ |
offucantibus
|
offucantibus
|
offucantibus
|
| Vokativ |
offucantes
|
offucantes
|
offucantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
offucatus
|
offucata
|
offucatum
|
| Genitiv |
offucati
|
offucatae
|
offucati
|
| Dativ |
offucato
|
offucatae
|
offucato
|
| Akkusativ |
offucatum
|
offucatam
|
offucatum
|
| Ablativ |
offucato
|
offucata
|
offucato
|
| Vokativ |
offucate
|
offucata
|
offucatum
|
Plural
| Nominativ |
offucati
|
offucatae
|
offucata
|
| Genitiv |
offucatorum
|
offucatarum
|
offucatorum
|
| Dativ |
offucatis
|
offucatis
|
offucatis
|
| Akkusativ |
offucatos
|
offucatas
|
offucata
|
| Ablativ |
offucatis
|
offucatis
|
offucatis
|
| Vokativ |
offucati
|
offucatae
|
offucata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
offucaturus
|
offucatura
|
offucaturum
|
| Genitiv |
offucaturi
|
offucaturae
|
offucaturi
|
| Dativ |
offucaturo
|
offucaturae
|
offucaturo
|
| Akkusativ |
offucaturum
|
offucaturam
|
offucaturum
|
| Ablativ |
offucaturo
|
offucatura
|
offucaturo
|
| Vokativ |
offucature
|
offucatura
|
offucaturum
|
Plural
| Nominativ |
offucaturi
|
offucaturae
|
offucatura
|
| Genitiv |
offucaturorum
|
offucaturarum
|
offucaturorum
|
| Dativ |
offucaturis
|
offucaturis
|
offucaturis
|
| Akkusativ |
offucaturos
|
offucaturas
|
offucatura
|
| Ablativ |
offucaturis
|
offucaturis
|
offucaturis
|
| Vokativ |
offucaturi
|
offucaturae
|
offucatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
offucatum
|
offucatu
|