Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacifico 
 | ich besänftige | 
  
    | 2. Person Singular | pacificas 
 | du besänftigst | 
  
    | 3. Person Singular | pacificat 
 | er/sie/es besänftigt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificamus 
 | wir besänftigen | 
  
    | 2. Person Plural | pacificatis 
 | ihr besänftigt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificant 
 | sie besänftigen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificor 
 | ich werde besänftigt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificaris pacificare
 
 | du wirst besänftigt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificatur 
 | er/sie/es wird besänftigt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificamur 
 | wir werden besänftigt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificamini 
 | ihr werdet besänftigt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificantur 
 | sie werden besänftigt | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificem 
 | ich besänftige | 
  
    | 2. Person Singular | pacifices 
 | du besänftigest | 
  
    | 3. Person Singular | pacificet 
 | er/sie/es besänftige | 
  
    | 1. Person Plural | pacificemus 
 | wir besänftigen | 
  
    | 2. Person Plural | pacificetis 
 | ihr besänftiget | 
  
    | 3. Person Plural | pacificent 
 | sie besänftigen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificer 
 | ich werde besänftigt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificeris pacificere
 
 | du werdest besänftigt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificetur 
 | er/sie/es werde besänftigt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificemur 
 | wir werden besänftigt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificemini 
 | ihr werdet besänftigt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificentur 
 | sie werden besänftigt | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificabam 
 | ich besänftigte | 
  
    | 2. Person Singular | pacificabas 
 | du besänftigtest | 
  
    | 3. Person Singular | pacificabat 
 | er/sie/es besänftigte | 
  
    | 1. Person Plural | pacificabamus 
 | wir besänftigten | 
  
    | 2. Person Plural | pacificabatis 
 | ihr besänftigtet | 
  
    | 3. Person Plural | pacificabant 
 | sie besänftigten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificabar 
 | ich wurde besänftigt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificabaris pacificabare
 
 | du wurdest besänftigt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificabatur 
 | er/sie/es wurde besänftigt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificabamur 
 | wir wurden besänftigt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificabamini 
 | ihr wurdet besänftigt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificabantur 
 | sie wurden besänftigt | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificarem 
 | ich besänftigte | 
  
    | 2. Person Singular | pacificares 
 | du besänftigtest | 
  
    | 3. Person Singular | pacificaret 
 | er/sie/es besänftigte | 
  
    | 1. Person Plural | pacificaremus 
 | wir besänftigten | 
  
    | 2. Person Plural | pacificaretis 
 | ihr besänftigtet | 
  
    | 3. Person Plural | pacificarent 
 | sie besänftigten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificarer 
 | ich würde besänftigt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificareris pacificarere
 
 | du würdest besänftigt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificaretur 
 | er/sie/es würde besänftigt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificaremur 
 | wir würden besänftigt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificaremini 
 | ihr würdet besänftigt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificarentur 
 | sie würden besänftigt | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificabo 
 | ich werde besänftigen | 
  
    | 2. Person Singular | pacificabis 
 | du wirst besänftigen | 
  
    | 3. Person Singular | pacificabit 
 | er/sie/es wird besänftigen | 
  
    | 1. Person Plural | pacificabimus 
 | wir werden besänftigen | 
  
    | 2. Person Plural | pacificabitis 
 | ihr werdet besänftigen | 
  
    | 3. Person Plural | pacificabunt 
 | sie werden besänftigen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificabor 
 | ich werde besänftigt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificaberis pacificabere
 
 | du wirst besänftigt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificabitur 
 | er/sie/es wird besänftigt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificabimur 
 | wir werden besänftigt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificabimini 
 | ihr werdet besänftigt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificabuntur 
 | sie werden besänftigt | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificavi 
 | ich habe besänftigt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificavisti 
 | du hast besänftigt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificavit 
 | er/sie/es hat besänftigt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificavimus 
 | wir haben besänftigt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificavistis 
 | ihr habt besänftigt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificaverunt pacificavere
 
 | sie haben besänftigt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificatus sum 
 | ich bin besänftigt worden | 
  
    | 2. Person Singular | pacificatus es 
 | du bist besänftigt worden | 
  
    | 3. Person Singular | pacificatus est 
 | er/sie/es ist besänftigt worden | 
  
    | 1. Person Plural | pacificati sumus 
 | wir sind besänftigt worden | 
  
    | 2. Person Plural | pacificati estis 
 | ihr seid besänftigt worden | 
  
    | 3. Person Plural | pacificati sunt 
 | sie sind besänftigt worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificaverim 
 | ich habe besänftigt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificaveris 
 | du habest besänftigt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificaverit 
 | er/sie/es habe besänftigt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificaverimus 
 | wir haben besänftigt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificaveritis 
 | ihr habet besänftigt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificaverint 
 | sie haben besänftigt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificatus sim 
 | ich sei besänftigt worden | 
  
    | 2. Person Singular | pacificatus sis 
 | du seiest besänftigt worden | 
  
    | 3. Person Singular | pacificatus sit 
 | er/sie/es sei besänftigt worden | 
  
    | 1. Person Plural | pacificati simus 
 | wir seien besänftigt worden | 
  
    | 2. Person Plural | pacificati sitis 
 | ihr seiet besänftigt worden | 
  
    | 3. Person Plural | pacificati sint 
 | sie seien besänftigt worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificaveram 
 | ich hatte besänftigt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificaveras 
 | du hattest besänftigt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificaverat 
 | er/sie/es hatte besänftigt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificaveramus 
 | wir hatten besänftigt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificaveratis 
 | ihr hattet besänftigt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificaverant 
 | sie hatten besänftigt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificatus eram 
 | ich war besänftigt worden | 
  
    | 2. Person Singular | pacificatus eras 
 | du warst besänftigt worden | 
  
    | 3. Person Singular | pacificatus erat 
 | er/sie/es war besänftigt worden | 
  
    | 1. Person Plural | pacificati eramus 
 | wir waren besänftigt worden | 
  
    | 2. Person Plural | pacificati eratis 
 | ihr warst besänftigt worden | 
  
    | 3. Person Plural | pacificati erant 
 | sie waren besänftigt worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificavissem 
 | ich hätte besänftigt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificavisses 
 | du hättest besänftigt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificavisset 
 | er/sie/es hätte besänftigt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificavissemus 
 | wir hätten besänftigt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificavissetis 
 | ihr hättet besänftigt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificavissent 
 | sie hätten besänftigt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificatus essem 
 | ich wäre besänftigt worden | 
  
    | 2. Person Singular | pacificatus esses 
 | du wärest besänftigt worden | 
  
    | 3. Person Singular | pacificatus esset 
 | er/sie/es wäre besänftigt worden | 
  
    | 1. Person Plural | pacificati essemus 
 | wir wären besänftigt worden | 
  
    | 2. Person Plural | pacificati essetis 
 | ihr wäret besänftigt worden | 
  
    | 3. Person Plural | pacificati essent 
 | sie wären besänftigt worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificavero 
 | ich werde besänftigt haben | 
  
    | 2. Person Singular | pacificaveris 
 | du wirst besänftigt haben | 
  
    | 3. Person Singular | pacificaverit 
 | er/sie/es wird besänftigt haben | 
  
    | 1. Person Plural | pacificaverimus 
 | wir werden besänftigt haben | 
  
    | 2. Person Plural | pacificaveritis 
 | ihr werdet besänftigt haben | 
  
    | 3. Person Plural | pacificaverint 
 | sie werden besänftigt haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificatus ero 
 | ich werde besänftigt worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | pacificatus eris 
 | du werdest besänftigt worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | pacificatus erit 
 | er/sie/es werde besänftigt worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | pacificati erimus 
 | wir werden besänftigt worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | pacificati eritis 
 | ihr werdet besänftigt worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | pacificati erunt 
 | sie werden besänftigt worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | pacificare 
 | besänftigen | 
  
    | Vorzeitigkeit | pacificavisse 
 | besänftigt haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | pacificaturum esse 
 | besänftigen werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | pacificari pacificarier
 
 | besänftigt werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | pacificatum esse 
 | besänftigt worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | pacificatum iri 
 | künftig besänftigt werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | pacifica 
 | besänftige! | 
  
    | 2. Person Plural | pacificate 
 | besänftigt! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | pacificato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | pacificato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | pacificatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | pacificanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | pacificare 
 | das Besänftigen | 
  
    | Genitiv | pacificandi 
 | des Besänftigens | 
  
    | Dativ | pacificando 
 | dem Besänftigen | 
  
  
    | Akkusativ | pacificandum 
 | das Besänftigen | 
  
    | Ablativ | pacificando 
 | durch das Besänftigen | 
  
    | Vokativ | pacificande 
 | Besänftigen! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | pacificandus 
 | pacificanda 
 | pacificandum 
 | 
  
    | Genitiv | pacificandi 
 | pacificandae 
 | pacificandi 
 | 
  
    | Dativ | pacificando 
 | pacificandae 
 | pacificando 
 | 
  
    | Akkusativ | pacificandum 
 | pacificandam 
 | pacificandum 
 | 
  
    | Ablativ | pacificando 
 | pacificanda 
 | pacificando 
 | 
  
    | Vokativ | pacificande 
 | pacificanda 
 | pacificandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | pacificandi 
 | pacificandae 
 | pacificanda 
 | 
  
    | Genitiv | pacificandorum 
 | pacificandarum 
 | pacificandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | pacificandos 
 | pacificandas 
 | pacificanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | pacificandi 
 | pacificandae 
 | pacificanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | pacificans 
 | pacificans 
 | pacificans 
 | 
  
    | Genitiv | pacificantis 
 | pacificantis 
 | pacificantis 
 | 
  
    | Dativ | pacificanti 
 | pacificanti 
 | pacificanti 
 | 
  
    | Akkusativ | pacificantem 
 | pacificantem 
 | pacificans 
 | 
  
    | Ablativ | pacificanti pacificante
 
 | pacificanti pacificante
 
 | pacificanti pacificante
 
 | 
  
    | Vokativ | pacificans 
 | pacificans 
 | pacificans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | pacificantes 
 | pacificantes 
 | pacificantia 
 | 
  
    | Genitiv | pacificantium pacificantum
 
 | pacificantium pacificantum
 
 | pacificantium pacificantum
 
 | 
  
    | Dativ | pacificantibus 
 | pacificantibus 
 | pacificantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | pacificantes 
 | pacificantes 
 | pacificantia 
 | 
  
    | Ablativ | pacificantibus 
 | pacificantibus 
 | pacificantibus 
 | 
  
    | Vokativ | pacificantes 
 | pacificantes 
 | pacificantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | pacificatus 
 | pacificata 
 | pacificatum 
 | 
  
    | Genitiv | pacificati 
 | pacificatae 
 | pacificati 
 | 
  
    | Dativ | pacificato 
 | pacificatae 
 | pacificato 
 | 
  
    | Akkusativ | pacificatum 
 | pacificatam 
 | pacificatum 
 | 
  
    | Ablativ | pacificato 
 | pacificata 
 | pacificato 
 | 
  
    | Vokativ | pacificate 
 | pacificata 
 | pacificatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | pacificati 
 | pacificatae 
 | pacificata 
 | 
  
    | Genitiv | pacificatorum 
 | pacificatarum 
 | pacificatorum 
 | 
  
    | Dativ | pacificatis 
 | pacificatis 
 | pacificatis 
 | 
  
    | Akkusativ | pacificatos 
 | pacificatas 
 | pacificata 
 | 
  
    | Ablativ | pacificatis 
 | pacificatis 
 | pacificatis 
 | 
  
    | Vokativ | pacificati 
 | pacificatae 
 | pacificata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | pacificaturus 
 | pacificatura 
 | pacificaturum 
 | 
  
    | Genitiv | pacificaturi 
 | pacificaturae 
 | pacificaturi 
 | 
  
    | Dativ | pacificaturo 
 | pacificaturae 
 | pacificaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | pacificaturum 
 | pacificaturam 
 | pacificaturum 
 | 
  
    | Ablativ | pacificaturo 
 | pacificatura 
 | pacificaturo 
 | 
  
    | Vokativ | pacificature 
 | pacificatura 
 | pacificaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | pacificaturi 
 | pacificaturae 
 | pacificatura 
 | 
  
    | Genitiv | pacificaturorum 
 | pacificaturarum 
 | pacificaturorum 
 | 
  
    | Dativ | pacificaturis 
 | pacificaturis 
 | pacificaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | pacificaturos 
 | pacificaturas 
 | pacificatura 
 | 
  
    | Ablativ | pacificaturis 
 | pacificaturis 
 | pacificaturis 
 | 
  
    | Vokativ | pacificaturi 
 | pacificaturae 
 | pacificatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | pacificatum 
 | pacificatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacifico 
 | ich versöhne | 
  
    | 2. Person Singular | pacificas 
 | du versöhnst | 
  
    | 3. Person Singular | pacificat 
 | er/sie/es versöhnt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificamus 
 | wir versöhnen | 
  
    | 2. Person Plural | pacificatis 
 | ihr versöhnt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificant 
 | sie versöhnen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificor 
 | ich werde versöhnt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificaris pacificare
 
 | du wirst versöhnt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificatur 
 | er/sie/es wird versöhnt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificamur 
 | wir werden versöhnt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificamini 
 | ihr werdet versöhnt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificantur 
 | sie werden versöhnt | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificem 
 | ich versöhne | 
  
    | 2. Person Singular | pacifices 
 | du versöhnest | 
  
    | 3. Person Singular | pacificet 
 | er/sie/es versöhne | 
  
    | 1. Person Plural | pacificemus 
 | wir versöhnen | 
  
    | 2. Person Plural | pacificetis 
 | ihr versöhnet | 
  
    | 3. Person Plural | pacificent 
 | sie versöhnen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificer 
 | ich werde versöhnt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificeris pacificere
 
 | du werdest versöhnt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificetur 
 | er/sie/es werde versöhnt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificemur 
 | wir werden versöhnt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificemini 
 | ihr werdet versöhnt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificentur 
 | sie werden versöhnt | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificabam 
 | ich versöhnte | 
  
    | 2. Person Singular | pacificabas 
 | du versöhntest | 
  
    | 3. Person Singular | pacificabat 
 | er/sie/es versöhnte | 
  
    | 1. Person Plural | pacificabamus 
 | wir versöhnten | 
  
    | 2. Person Plural | pacificabatis 
 | ihr versöhntet | 
  
    | 3. Person Plural | pacificabant 
 | sie versöhnten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificabar 
 | ich wurde versöhnt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificabaris pacificabare
 
 | du wurdest versöhnt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificabatur 
 | er/sie/es wurde versöhnt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificabamur 
 | wir wurden versöhnt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificabamini 
 | ihr wurdet versöhnt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificabantur 
 | sie wurden versöhnt | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificarem 
 | ich versöhnte | 
  
    | 2. Person Singular | pacificares 
 | du versöhntest | 
  
    | 3. Person Singular | pacificaret 
 | er/sie/es versöhnte | 
  
    | 1. Person Plural | pacificaremus 
 | wir versöhnten | 
  
    | 2. Person Plural | pacificaretis 
 | ihr versöhntet | 
  
    | 3. Person Plural | pacificarent 
 | sie versöhnten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificarer 
 | ich würde versöhnt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificareris pacificarere
 
 | du würdest versöhnt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificaretur 
 | er/sie/es würde versöhnt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificaremur 
 | wir würden versöhnt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificaremini 
 | ihr würdet versöhnt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificarentur 
 | sie würden versöhnt | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificabo 
 | ich werde versöhnen | 
  
    | 2. Person Singular | pacificabis 
 | du wirst versöhnen | 
  
    | 3. Person Singular | pacificabit 
 | er/sie/es wird versöhnen | 
  
    | 1. Person Plural | pacificabimus 
 | wir werden versöhnen | 
  
    | 2. Person Plural | pacificabitis 
 | ihr werdet versöhnen | 
  
    | 3. Person Plural | pacificabunt 
 | sie werden versöhnen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificabor 
 | ich werde versöhnt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificaberis pacificabere
 
 | du wirst versöhnt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificabitur 
 | er/sie/es wird versöhnt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificabimur 
 | wir werden versöhnt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificabimini 
 | ihr werdet versöhnt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificabuntur 
 | sie werden versöhnt | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificavi 
 | ich habe versöhnt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificavisti 
 | du hast versöhnt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificavit 
 | er/sie/es hat versöhnt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificavimus 
 | wir haben versöhnt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificavistis 
 | ihr habt versöhnt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificaverunt pacificavere
 
 | sie haben versöhnt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificatus sum 
 | ich bin versöhnt worden | 
  
    | 2. Person Singular | pacificatus es 
 | du bist versöhnt worden | 
  
    | 3. Person Singular | pacificatus est 
 | er/sie/es ist versöhnt worden | 
  
    | 1. Person Plural | pacificati sumus 
 | wir sind versöhnt worden | 
  
    | 2. Person Plural | pacificati estis 
 | ihr seid versöhnt worden | 
  
    | 3. Person Plural | pacificati sunt 
 | sie sind versöhnt worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificaverim 
 | ich habe versöhnt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificaveris 
 | du habest versöhnt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificaverit 
 | er/sie/es habe versöhnt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificaverimus 
 | wir haben versöhnt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificaveritis 
 | ihr habet versöhnt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificaverint 
 | sie haben versöhnt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificatus sim 
 | ich sei versöhnt worden | 
  
    | 2. Person Singular | pacificatus sis 
 | du seiest versöhnt worden | 
  
    | 3. Person Singular | pacificatus sit 
 | er/sie/es sei versöhnt worden | 
  
    | 1. Person Plural | pacificati simus 
 | wir seien versöhnt worden | 
  
    | 2. Person Plural | pacificati sitis 
 | ihr seiet versöhnt worden | 
  
    | 3. Person Plural | pacificati sint 
 | sie seien versöhnt worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificaveram 
 | ich hatte versöhnt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificaveras 
 | du hattest versöhnt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificaverat 
 | er/sie/es hatte versöhnt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificaveramus 
 | wir hatten versöhnt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificaveratis 
 | ihr hattet versöhnt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificaverant 
 | sie hatten versöhnt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificatus eram 
 | ich war versöhnt worden | 
  
    | 2. Person Singular | pacificatus eras 
 | du warst versöhnt worden | 
  
    | 3. Person Singular | pacificatus erat 
 | er/sie/es war versöhnt worden | 
  
    | 1. Person Plural | pacificati eramus 
 | wir waren versöhnt worden | 
  
    | 2. Person Plural | pacificati eratis 
 | ihr warst versöhnt worden | 
  
    | 3. Person Plural | pacificati erant 
 | sie waren versöhnt worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificavissem 
 | ich hätte versöhnt | 
  
    | 2. Person Singular | pacificavisses 
 | du hättest versöhnt | 
  
    | 3. Person Singular | pacificavisset 
 | er/sie/es hätte versöhnt | 
  
    | 1. Person Plural | pacificavissemus 
 | wir hätten versöhnt | 
  
    | 2. Person Plural | pacificavissetis 
 | ihr hättet versöhnt | 
  
    | 3. Person Plural | pacificavissent 
 | sie hätten versöhnt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificatus essem 
 | ich wäre versöhnt worden | 
  
    | 2. Person Singular | pacificatus esses 
 | du wärest versöhnt worden | 
  
    | 3. Person Singular | pacificatus esset 
 | er/sie/es wäre versöhnt worden | 
  
    | 1. Person Plural | pacificati essemus 
 | wir wären versöhnt worden | 
  
    | 2. Person Plural | pacificati essetis 
 | ihr wäret versöhnt worden | 
  
    | 3. Person Plural | pacificati essent 
 | sie wären versöhnt worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificavero 
 | ich werde versöhnt haben | 
  
    | 2. Person Singular | pacificaveris 
 | du wirst versöhnt haben | 
  
    | 3. Person Singular | pacificaverit 
 | er/sie/es wird versöhnt haben | 
  
    | 1. Person Plural | pacificaverimus 
 | wir werden versöhnt haben | 
  
    | 2. Person Plural | pacificaveritis 
 | ihr werdet versöhnt haben | 
  
    | 3. Person Plural | pacificaverint 
 | sie werden versöhnt haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | pacificatus ero 
 | ich werde versöhnt worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | pacificatus eris 
 | du werdest versöhnt worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | pacificatus erit 
 | er/sie/es werde versöhnt worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | pacificati erimus 
 | wir werden versöhnt worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | pacificati eritis 
 | ihr werdet versöhnt worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | pacificati erunt 
 | sie werden versöhnt worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | pacificare 
 | versöhnen | 
  
    | Vorzeitigkeit | pacificavisse 
 | versöhnt haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | pacificaturum esse 
 | versöhnen werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | pacificari pacificarier
 
 | versöhnt werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | pacificatum esse 
 | versöhnt worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | pacificatum iri 
 | künftig versöhnt werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | pacifica 
 | versöhne! | 
  
    | 2. Person Plural | pacificate 
 | versöhnt! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | pacificato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | pacificato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | pacificatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | pacificanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | pacificare 
 | das Versöhnen | 
  
    | Genitiv | pacificandi 
 | des Versöhnens | 
  
    | Dativ | pacificando 
 | dem Versöhnen | 
  
  
    | Akkusativ | pacificandum 
 | das Versöhnen | 
  
    | Ablativ | pacificando 
 | durch das Versöhnen | 
  
    | Vokativ | pacificande 
 | Versöhnen! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | pacificandus 
 | pacificanda 
 | pacificandum 
 | 
  
    | Genitiv | pacificandi 
 | pacificandae 
 | pacificandi 
 | 
  
    | Dativ | pacificando 
 | pacificandae 
 | pacificando 
 | 
  
    | Akkusativ | pacificandum 
 | pacificandam 
 | pacificandum 
 | 
  
    | Ablativ | pacificando 
 | pacificanda 
 | pacificando 
 | 
  
    | Vokativ | pacificande 
 | pacificanda 
 | pacificandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | pacificandi 
 | pacificandae 
 | pacificanda 
 | 
  
    | Genitiv | pacificandorum 
 | pacificandarum 
 | pacificandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | pacificandos 
 | pacificandas 
 | pacificanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | pacificandi 
 | pacificandae 
 | pacificanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | pacificans 
 | pacificans 
 | pacificans 
 | 
  
    | Genitiv | pacificantis 
 | pacificantis 
 | pacificantis 
 | 
  
    | Dativ | pacificanti 
 | pacificanti 
 | pacificanti 
 | 
  
    | Akkusativ | pacificantem 
 | pacificantem 
 | pacificans 
 | 
  
    | Ablativ | pacificanti pacificante
 
 | pacificanti pacificante
 
 | pacificanti pacificante
 
 | 
  
    | Vokativ | pacificans 
 | pacificans 
 | pacificans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | pacificantes 
 | pacificantes 
 | pacificantia 
 | 
  
    | Genitiv | pacificantium pacificantum
 
 | pacificantium pacificantum
 
 | pacificantium pacificantum
 
 | 
  
    | Dativ | pacificantibus 
 | pacificantibus 
 | pacificantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | pacificantes 
 | pacificantes 
 | pacificantia 
 | 
  
    | Ablativ | pacificantibus 
 | pacificantibus 
 | pacificantibus 
 | 
  
    | Vokativ | pacificantes 
 | pacificantes 
 | pacificantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | pacificatus 
 | pacificata 
 | pacificatum 
 | 
  
    | Genitiv | pacificati 
 | pacificatae 
 | pacificati 
 | 
  
    | Dativ | pacificato 
 | pacificatae 
 | pacificato 
 | 
  
    | Akkusativ | pacificatum 
 | pacificatam 
 | pacificatum 
 | 
  
    | Ablativ | pacificato 
 | pacificata 
 | pacificato 
 | 
  
    | Vokativ | pacificate 
 | pacificata 
 | pacificatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | pacificati 
 | pacificatae 
 | pacificata 
 | 
  
    | Genitiv | pacificatorum 
 | pacificatarum 
 | pacificatorum 
 | 
  
    | Dativ | pacificatis 
 | pacificatis 
 | pacificatis 
 | 
  
    | Akkusativ | pacificatos 
 | pacificatas 
 | pacificata 
 | 
  
    | Ablativ | pacificatis 
 | pacificatis 
 | pacificatis 
 | 
  
    | Vokativ | pacificati 
 | pacificatae 
 | pacificata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | pacificaturus 
 | pacificatura 
 | pacificaturum 
 | 
  
    | Genitiv | pacificaturi 
 | pacificaturae 
 | pacificaturi 
 | 
  
    | Dativ | pacificaturo 
 | pacificaturae 
 | pacificaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | pacificaturum 
 | pacificaturam 
 | pacificaturum 
 | 
  
    | Ablativ | pacificaturo 
 | pacificatura 
 | pacificaturo 
 | 
  
    | Vokativ | pacificature 
 | pacificatura 
 | pacificaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | pacificaturi 
 | pacificaturae 
 | pacificatura 
 | 
  
    | Genitiv | pacificaturorum 
 | pacificaturarum 
 | pacificaturorum 
 | 
  
    | Dativ | pacificaturis 
 | pacificaturis 
 | pacificaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | pacificaturos 
 | pacificaturas 
 | pacificatura 
 | 
  
    | Ablativ | pacificaturis 
 | pacificaturis 
 | pacificaturis 
 | 
  
    | Vokativ | pacificaturi 
 | pacificaturae 
 | pacificatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | pacificatum 
 | pacificatu 
 |