Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuro
|
|
| 2. Person Singular |
pejuras
|
|
| 3. Person Singular |
pejurat
|
|
| 1. Person Plural |
pejuramus
|
|
| 2. Person Plural |
pejuratis
|
|
| 3. Person Plural |
pejurant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuror
|
|
| 2. Person Singular |
pejuraris pejurare
|
|
| 3. Person Singular |
pejuratur
|
|
| 1. Person Plural |
pejuramur
|
|
| 2. Person Plural |
pejuramini
|
|
| 3. Person Plural |
pejurantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejurem
|
|
| 2. Person Singular |
pejures
|
|
| 3. Person Singular |
pejuret
|
|
| 1. Person Plural |
pejuremus
|
|
| 2. Person Plural |
pejuretis
|
|
| 3. Person Plural |
pejurent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejurer
|
|
| 2. Person Singular |
pejureris pejurere
|
|
| 3. Person Singular |
pejuretur
|
|
| 1. Person Plural |
pejuremur
|
|
| 2. Person Plural |
pejuremini
|
|
| 3. Person Plural |
pejurentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejurabam
|
|
| 2. Person Singular |
pejurabas
|
|
| 3. Person Singular |
pejurabat
|
|
| 1. Person Plural |
pejurabamus
|
|
| 2. Person Plural |
pejurabatis
|
|
| 3. Person Plural |
pejurabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejurabar
|
|
| 2. Person Singular |
pejurabaris pejurabare
|
|
| 3. Person Singular |
pejurabatur
|
|
| 1. Person Plural |
pejurabamur
|
|
| 2. Person Plural |
pejurabamini
|
|
| 3. Person Plural |
pejurabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejurarem
|
|
| 2. Person Singular |
pejurares
|
|
| 3. Person Singular |
pejuraret
|
|
| 1. Person Plural |
pejuraremus
|
|
| 2. Person Plural |
pejuraretis
|
|
| 3. Person Plural |
pejurarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejurarer
|
|
| 2. Person Singular |
pejurareris pejurarere
|
|
| 3. Person Singular |
pejuraretur
|
|
| 1. Person Plural |
pejuraremur
|
|
| 2. Person Plural |
pejuraremini
|
|
| 3. Person Plural |
pejurarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejurabo
|
|
| 2. Person Singular |
pejurabis
|
|
| 3. Person Singular |
pejurabit
|
|
| 1. Person Plural |
pejurabimus
|
|
| 2. Person Plural |
pejurabitis
|
|
| 3. Person Plural |
pejurabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejurabor
|
|
| 2. Person Singular |
pejuraberis pejurabere
|
|
| 3. Person Singular |
pejurabitur
|
|
| 1. Person Plural |
pejurabimur
|
|
| 2. Person Plural |
pejurabimini
|
|
| 3. Person Plural |
pejurabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuravi
|
|
| 2. Person Singular |
pejuravisti
|
|
| 3. Person Singular |
pejuravit
|
|
| 1. Person Plural |
pejuravimus
|
|
| 2. Person Plural |
pejuravistis
|
|
| 3. Person Plural |
pejuraverunt pejuravere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuratus sum
|
|
| 2. Person Singular |
pejuratus es
|
|
| 3. Person Singular |
pejuratus est
|
|
| 1. Person Plural |
pejurati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
pejurati estis
|
|
| 3. Person Plural |
pejurati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuraverim
|
|
| 2. Person Singular |
pejuraveris
|
|
| 3. Person Singular |
pejuraverit
|
|
| 1. Person Plural |
pejuraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
pejuraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
pejuraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuratus sim
|
|
| 2. Person Singular |
pejuratus sis
|
|
| 3. Person Singular |
pejuratus sit
|
|
| 1. Person Plural |
pejurati simus
|
|
| 2. Person Plural |
pejurati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
pejurati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuraveram
|
|
| 2. Person Singular |
pejuraveras
|
|
| 3. Person Singular |
pejuraverat
|
|
| 1. Person Plural |
pejuraveramus
|
|
| 2. Person Plural |
pejuraveratis
|
|
| 3. Person Plural |
pejuraverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuratus eram
|
|
| 2. Person Singular |
pejuratus eras
|
|
| 3. Person Singular |
pejuratus erat
|
|
| 1. Person Plural |
pejurati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
pejurati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
pejurati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuravissem
|
|
| 2. Person Singular |
pejuravisses
|
|
| 3. Person Singular |
pejuravisset
|
|
| 1. Person Plural |
pejuravissemus
|
|
| 2. Person Plural |
pejuravissetis
|
|
| 3. Person Plural |
pejuravissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuratus essem
|
|
| 2. Person Singular |
pejuratus esses
|
|
| 3. Person Singular |
pejuratus esset
|
|
| 1. Person Plural |
pejurati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
pejurati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
pejurati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuravero
|
|
| 2. Person Singular |
pejuraveris
|
|
| 3. Person Singular |
pejuraverit
|
|
| 1. Person Plural |
pejuraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
pejuraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
pejuraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuratus ero
|
|
| 2. Person Singular |
pejuratus eris
|
|
| 3. Person Singular |
pejuratus erit
|
|
| 1. Person Plural |
pejurati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
pejurati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
pejurati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
pejurare
|
|
| Vorzeitigkeit |
pejuravisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
pejuraturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
pejurari pejurarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
pejuratum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
pejuratum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
pejura
|
! |
| 2. Person Plural |
pejurate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
pejurato
|
| 3. Person Singular |
pejurato
|
| 2. Person Plural |
pejuratote
|
| 3. Person Plural |
pejuranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
pejurare
|
das |
| Genitiv |
pejurandi
|
des es |
| Dativ |
pejurando
|
dem |
| Akkusativ |
pejurandum
|
das |
| Ablativ |
pejurando
|
durch das |
| Vokativ |
pejurande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
pejurandus
|
pejuranda
|
pejurandum
|
| Genitiv |
pejurandi
|
pejurandae
|
pejurandi
|
| Dativ |
pejurando
|
pejurandae
|
pejurando
|
| Akkusativ |
pejurandum
|
pejurandam
|
pejurandum
|
| Ablativ |
pejurando
|
pejuranda
|
pejurando
|
| Vokativ |
pejurande
|
pejuranda
|
pejurandum
|
Plural
| Nominativ |
pejurandi
|
pejurandae
|
pejuranda
|
| Genitiv |
pejurandorum
|
pejurandarum
|
pejurandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
pejurandos
|
pejurandas
|
pejuranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
pejurandi
|
pejurandae
|
pejuranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
pejurans
|
pejurans
|
pejurans
|
| Genitiv |
pejurantis
|
pejurantis
|
pejurantis
|
| Dativ |
pejuranti
|
pejuranti
|
pejuranti
|
| Akkusativ |
pejurantem
|
pejurantem
|
pejurans
|
| Ablativ |
pejuranti pejurante
|
pejuranti pejurante
|
pejuranti pejurante
|
| Vokativ |
pejurans
|
pejurans
|
pejurans
|
Plural
| Nominativ |
pejurantes
|
pejurantes
|
pejurantia
|
| Genitiv |
pejurantium pejurantum
|
pejurantium pejurantum
|
pejurantium pejurantum
|
| Dativ |
pejurantibus
|
pejurantibus
|
pejurantibus
|
| Akkusativ |
pejurantes
|
pejurantes
|
pejurantia
|
| Ablativ |
pejurantibus
|
pejurantibus
|
pejurantibus
|
| Vokativ |
pejurantes
|
pejurantes
|
pejurantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
pejuratus
|
pejurata
|
pejuratum
|
| Genitiv |
pejurati
|
pejuratae
|
pejurati
|
| Dativ |
pejurato
|
pejuratae
|
pejurato
|
| Akkusativ |
pejuratum
|
pejuratam
|
pejuratum
|
| Ablativ |
pejurato
|
pejurata
|
pejurato
|
| Vokativ |
pejurate
|
pejurata
|
pejuratum
|
Plural
| Nominativ |
pejurati
|
pejuratae
|
pejurata
|
| Genitiv |
pejuratorum
|
pejuratarum
|
pejuratorum
|
| Dativ |
pejuratis
|
pejuratis
|
pejuratis
|
| Akkusativ |
pejuratos
|
pejuratas
|
pejurata
|
| Ablativ |
pejuratis
|
pejuratis
|
pejuratis
|
| Vokativ |
pejurati
|
pejuratae
|
pejurata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
pejuraturus
|
pejuratura
|
pejuraturum
|
| Genitiv |
pejuraturi
|
pejuraturae
|
pejuraturi
|
| Dativ |
pejuraturo
|
pejuraturae
|
pejuraturo
|
| Akkusativ |
pejuraturum
|
pejuraturam
|
pejuraturum
|
| Ablativ |
pejuraturo
|
pejuratura
|
pejuraturo
|
| Vokativ |
pejurature
|
pejuratura
|
pejuraturum
|
Plural
| Nominativ |
pejuraturi
|
pejuraturae
|
pejuratura
|
| Genitiv |
pejuraturorum
|
pejuraturarum
|
pejuraturorum
|
| Dativ |
pejuraturis
|
pejuraturis
|
pejuraturis
|
| Akkusativ |
pejuraturos
|
pejuraturas
|
pejuratura
|
| Ablativ |
pejuraturis
|
pejuraturis
|
pejuraturis
|
| Vokativ |
pejuraturi
|
pejuraturae
|
pejuratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
pejuratum
|
pejuratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuro
|
ich lüge |
| 2. Person Singular |
pejuras
|
du lügst |
| 3. Person Singular |
pejurat
|
er/sie/es lügt |
| 1. Person Plural |
pejuramus
|
wir lügen |
| 2. Person Plural |
pejuratis
|
ihr lügt |
| 3. Person Plural |
pejurant
|
sie lügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuror
|
ich werde gelogen |
| 2. Person Singular |
pejuraris pejurare
|
du wirst gelogen |
| 3. Person Singular |
pejuratur
|
er/sie/es wird gelogen |
| 1. Person Plural |
pejuramur
|
wir werden gelogen |
| 2. Person Plural |
pejuramini
|
ihr werdet gelogen |
| 3. Person Plural |
pejurantur
|
sie werden gelogen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejurem
|
ich lüge |
| 2. Person Singular |
pejures
|
du lügest |
| 3. Person Singular |
pejuret
|
er/sie/es lüge |
| 1. Person Plural |
pejuremus
|
wir lügen |
| 2. Person Plural |
pejuretis
|
ihr lüget |
| 3. Person Plural |
pejurent
|
sie lügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejurer
|
ich werde gelogen |
| 2. Person Singular |
pejureris pejurere
|
du werdest gelogen |
| 3. Person Singular |
pejuretur
|
er/sie/es werde gelogen |
| 1. Person Plural |
pejuremur
|
wir werden gelogen |
| 2. Person Plural |
pejuremini
|
ihr werdet gelogen |
| 3. Person Plural |
pejurentur
|
sie werden gelogen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejurabam
|
ich log |
| 2. Person Singular |
pejurabas
|
du logst |
| 3. Person Singular |
pejurabat
|
er/sie/es log |
| 1. Person Plural |
pejurabamus
|
wir logen |
| 2. Person Plural |
pejurabatis
|
ihr logt |
| 3. Person Plural |
pejurabant
|
sie logen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejurabar
|
ich wurde gelogen |
| 2. Person Singular |
pejurabaris pejurabare
|
du wurdest gelogen |
| 3. Person Singular |
pejurabatur
|
er/sie/es wurde gelogen |
| 1. Person Plural |
pejurabamur
|
wir wurden gelogen |
| 2. Person Plural |
pejurabamini
|
ihr wurdet gelogen |
| 3. Person Plural |
pejurabantur
|
sie wurden gelogen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejurarem
|
ich löge |
| 2. Person Singular |
pejurares
|
du lögest |
| 3. Person Singular |
pejuraret
|
er/sie/es löge |
| 1. Person Plural |
pejuraremus
|
wir lögen |
| 2. Person Plural |
pejuraretis
|
ihr löget |
| 3. Person Plural |
pejurarent
|
sie lögen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejurarer
|
ich würde gelogen |
| 2. Person Singular |
pejurareris pejurarere
|
du würdest gelogen |
| 3. Person Singular |
pejuraretur
|
er/sie/es würde gelogen |
| 1. Person Plural |
pejuraremur
|
wir würden gelogen |
| 2. Person Plural |
pejuraremini
|
ihr würdet gelogen |
| 3. Person Plural |
pejurarentur
|
sie würden gelogen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejurabo
|
ich werde lügen |
| 2. Person Singular |
pejurabis
|
du wirst lügen |
| 3. Person Singular |
pejurabit
|
er/sie/es wird lügen |
| 1. Person Plural |
pejurabimus
|
wir werden lügen |
| 2. Person Plural |
pejurabitis
|
ihr werdet lügen |
| 3. Person Plural |
pejurabunt
|
sie werden lügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejurabor
|
ich werde gelogen |
| 2. Person Singular |
pejuraberis pejurabere
|
du wirst gelogen |
| 3. Person Singular |
pejurabitur
|
er/sie/es wird gelogen |
| 1. Person Plural |
pejurabimur
|
wir werden gelogen |
| 2. Person Plural |
pejurabimini
|
ihr werdet gelogen |
| 3. Person Plural |
pejurabuntur
|
sie werden gelogen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuravi
|
ich habe gelogen |
| 2. Person Singular |
pejuravisti
|
du hast gelogen |
| 3. Person Singular |
pejuravit
|
er/sie/es hat gelogen |
| 1. Person Plural |
pejuravimus
|
wir haben gelogen |
| 2. Person Plural |
pejuravistis
|
ihr habt gelogen |
| 3. Person Plural |
pejuraverunt pejuravere
|
sie haben gelogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuratus sum
|
ich bin gelogen worden |
| 2. Person Singular |
pejuratus es
|
du bist gelogen worden |
| 3. Person Singular |
pejuratus est
|
er/sie/es ist gelogen worden |
| 1. Person Plural |
pejurati sumus
|
wir sind gelogen worden |
| 2. Person Plural |
pejurati estis
|
ihr seid gelogen worden |
| 3. Person Plural |
pejurati sunt
|
sie sind gelogen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuraverim
|
ich habe gelogen |
| 2. Person Singular |
pejuraveris
|
du habest gelogen |
| 3. Person Singular |
pejuraverit
|
er/sie/es habe gelogen |
| 1. Person Plural |
pejuraverimus
|
wir haben gelogen |
| 2. Person Plural |
pejuraveritis
|
ihr habet gelogen |
| 3. Person Plural |
pejuraverint
|
sie haben gelogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuratus sim
|
ich sei gelogen worden |
| 2. Person Singular |
pejuratus sis
|
du seiest gelogen worden |
| 3. Person Singular |
pejuratus sit
|
er/sie/es sei gelogen worden |
| 1. Person Plural |
pejurati simus
|
wir seien gelogen worden |
| 2. Person Plural |
pejurati sitis
|
ihr seiet gelogen worden |
| 3. Person Plural |
pejurati sint
|
sie seien gelogen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuraveram
|
ich hatte gelogen |
| 2. Person Singular |
pejuraveras
|
du hattest gelogen |
| 3. Person Singular |
pejuraverat
|
er/sie/es hatte gelogen |
| 1. Person Plural |
pejuraveramus
|
wir hatten gelogen |
| 2. Person Plural |
pejuraveratis
|
ihr hattet gelogen |
| 3. Person Plural |
pejuraverant
|
sie hatten gelogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuratus eram
|
ich war gelogen worden |
| 2. Person Singular |
pejuratus eras
|
du warst gelogen worden |
| 3. Person Singular |
pejuratus erat
|
er/sie/es war gelogen worden |
| 1. Person Plural |
pejurati eramus
|
wir waren gelogen worden |
| 2. Person Plural |
pejurati eratis
|
ihr warst gelogen worden |
| 3. Person Plural |
pejurati erant
|
sie waren gelogen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuravissem
|
ich hätte gelogen |
| 2. Person Singular |
pejuravisses
|
du hättest gelogen |
| 3. Person Singular |
pejuravisset
|
er/sie/es hätte gelogen |
| 1. Person Plural |
pejuravissemus
|
wir hätten gelogen |
| 2. Person Plural |
pejuravissetis
|
ihr hättet gelogen |
| 3. Person Plural |
pejuravissent
|
sie hätten gelogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuratus essem
|
ich wäre gelogen worden |
| 2. Person Singular |
pejuratus esses
|
du wärest gelogen worden |
| 3. Person Singular |
pejuratus esset
|
er/sie/es wäre gelogen worden |
| 1. Person Plural |
pejurati essemus
|
wir wären gelogen worden |
| 2. Person Plural |
pejurati essetis
|
ihr wäret gelogen worden |
| 3. Person Plural |
pejurati essent
|
sie wären gelogen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuravero
|
ich werde gelogen haben |
| 2. Person Singular |
pejuraveris
|
du wirst gelogen haben |
| 3. Person Singular |
pejuraverit
|
er/sie/es wird gelogen haben |
| 1. Person Plural |
pejuraverimus
|
wir werden gelogen haben |
| 2. Person Plural |
pejuraveritis
|
ihr werdet gelogen haben |
| 3. Person Plural |
pejuraverint
|
sie werden gelogen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
pejuratus ero
|
ich werde gelogen worden sein |
| 2. Person Singular |
pejuratus eris
|
du werdest gelogen worden sein |
| 3. Person Singular |
pejuratus erit
|
er/sie/es werde gelogen worden sein |
| 1. Person Plural |
pejurati erimus
|
wir werden gelogen worden sein |
| 2. Person Plural |
pejurati eritis
|
ihr werdet gelogen worden sein |
| 3. Person Plural |
pejurati erunt
|
sie werden gelogen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
pejurare
|
lügen |
| Vorzeitigkeit |
pejuravisse
|
gelogen haben |
| Nachzeitigkeit |
pejuraturum esse
|
lügen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
pejurari pejurarier
|
gelogen werden |
| Vorzeitigkeit |
pejuratum esse
|
gelogen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
pejuratum iri
|
künftig gelogen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
pejura
|
lüge; lüg! |
| 2. Person Plural |
pejurate
|
lügt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
pejurato
|
| 3. Person Singular |
pejurato
|
| 2. Person Plural |
pejuratote
|
| 3. Person Plural |
pejuranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
pejurare
|
das Lügen |
| Genitiv |
pejurandi
|
des Lügens |
| Dativ |
pejurando
|
dem Lügen |
| Akkusativ |
pejurandum
|
das Lügen |
| Ablativ |
pejurando
|
durch das Lügen |
| Vokativ |
pejurande
|
Lügen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
pejurandus
|
pejuranda
|
pejurandum
|
| Genitiv |
pejurandi
|
pejurandae
|
pejurandi
|
| Dativ |
pejurando
|
pejurandae
|
pejurando
|
| Akkusativ |
pejurandum
|
pejurandam
|
pejurandum
|
| Ablativ |
pejurando
|
pejuranda
|
pejurando
|
| Vokativ |
pejurande
|
pejuranda
|
pejurandum
|
Plural
| Nominativ |
pejurandi
|
pejurandae
|
pejuranda
|
| Genitiv |
pejurandorum
|
pejurandarum
|
pejurandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
pejurandos
|
pejurandas
|
pejuranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
pejurandi
|
pejurandae
|
pejuranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
pejurans
|
pejurans
|
pejurans
|
| Genitiv |
pejurantis
|
pejurantis
|
pejurantis
|
| Dativ |
pejuranti
|
pejuranti
|
pejuranti
|
| Akkusativ |
pejurantem
|
pejurantem
|
pejurans
|
| Ablativ |
pejuranti pejurante
|
pejuranti pejurante
|
pejuranti pejurante
|
| Vokativ |
pejurans
|
pejurans
|
pejurans
|
Plural
| Nominativ |
pejurantes
|
pejurantes
|
pejurantia
|
| Genitiv |
pejurantium pejurantum
|
pejurantium pejurantum
|
pejurantium pejurantum
|
| Dativ |
pejurantibus
|
pejurantibus
|
pejurantibus
|
| Akkusativ |
pejurantes
|
pejurantes
|
pejurantia
|
| Ablativ |
pejurantibus
|
pejurantibus
|
pejurantibus
|
| Vokativ |
pejurantes
|
pejurantes
|
pejurantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
pejuratus
|
pejurata
|
pejuratum
|
| Genitiv |
pejurati
|
pejuratae
|
pejurati
|
| Dativ |
pejurato
|
pejuratae
|
pejurato
|
| Akkusativ |
pejuratum
|
pejuratam
|
pejuratum
|
| Ablativ |
pejurato
|
pejurata
|
pejurato
|
| Vokativ |
pejurate
|
pejurata
|
pejuratum
|
Plural
| Nominativ |
pejurati
|
pejuratae
|
pejurata
|
| Genitiv |
pejuratorum
|
pejuratarum
|
pejuratorum
|
| Dativ |
pejuratis
|
pejuratis
|
pejuratis
|
| Akkusativ |
pejuratos
|
pejuratas
|
pejurata
|
| Ablativ |
pejuratis
|
pejuratis
|
pejuratis
|
| Vokativ |
pejurati
|
pejuratae
|
pejurata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
pejuraturus
|
pejuratura
|
pejuraturum
|
| Genitiv |
pejuraturi
|
pejuraturae
|
pejuraturi
|
| Dativ |
pejuraturo
|
pejuraturae
|
pejuraturo
|
| Akkusativ |
pejuraturum
|
pejuraturam
|
pejuraturum
|
| Ablativ |
pejuraturo
|
pejuratura
|
pejuraturo
|
| Vokativ |
pejurature
|
pejuratura
|
pejuraturum
|
Plural
| Nominativ |
pejuraturi
|
pejuraturae
|
pejuratura
|
| Genitiv |
pejuraturorum
|
pejuraturarum
|
pejuraturorum
|
| Dativ |
pejuraturis
|
pejuraturis
|
pejuraturis
|
| Akkusativ |
pejuraturos
|
pejuraturas
|
pejuratura
|
| Ablativ |
pejuraturis
|
pejuraturis
|
pejuraturis
|
| Vokativ |
pejuraturi
|
pejuraturae
|
pejuratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
pejuratum
|
pejuratu
|