Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdoceo
|
ich belehre |
| 2. Person Singular |
perdoces
|
du belehrst |
| 3. Person Singular |
perdocet
|
er/sie/es belehrt |
| 1. Person Plural |
perdocemus
|
wir belehren |
| 2. Person Plural |
perdocetis
|
ihr belehrt |
| 3. Person Plural |
perdocent
|
sie belehren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdoceor
|
ich werde belehrt |
| 2. Person Singular |
perdoceris perdocere
|
du wirst belehrt |
| 3. Person Singular |
perdocetur
|
er/sie/es wird belehrt |
| 1. Person Plural |
perdocemur
|
wir werden belehrt |
| 2. Person Plural |
perdocemini
|
ihr werdet belehrt |
| 3. Person Plural |
perdocentur
|
sie werden belehrt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdoceam
|
ich belehre |
| 2. Person Singular |
perdoceas
|
du belehrest |
| 3. Person Singular |
perdoceat
|
er/sie/es belehre |
| 1. Person Plural |
perdoceamus
|
wir belehren |
| 2. Person Plural |
perdoceatis
|
ihr belehret |
| 3. Person Plural |
perdoceant
|
sie belehren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocear
|
ich werde belehrt |
| 2. Person Singular |
perdocearis perdoceare
|
du werdest belehrt |
| 3. Person Singular |
perdoceatur
|
er/sie/es werde belehrt |
| 1. Person Plural |
perdoceamur
|
wir werden belehrt |
| 2. Person Plural |
perdoceamini
|
ihr werdet belehrt |
| 3. Person Plural |
perdoceantur
|
sie werden belehrt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocebam
|
ich belehrte |
| 2. Person Singular |
perdocebas
|
du belehrtest |
| 3. Person Singular |
perdocebat
|
er/sie/es belehrte |
| 1. Person Plural |
perdocebamus
|
wir belehrten |
| 2. Person Plural |
perdocebatis
|
ihr belehrtet |
| 3. Person Plural |
perdocebant
|
sie belehrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocebar
|
ich wurde belehrt |
| 2. Person Singular |
perdocebaris perdocebare
|
du wurdest belehrt |
| 3. Person Singular |
perdocebatur
|
er/sie/es wurde belehrt |
| 1. Person Plural |
perdocebamur
|
wir wurden belehrt |
| 2. Person Plural |
perdocebamini
|
ihr wurdet belehrt |
| 3. Person Plural |
perdocebantur
|
sie wurden belehrt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocerem
|
ich belehrte |
| 2. Person Singular |
perdoceres
|
du belehrtest |
| 3. Person Singular |
perdoceret
|
er/sie/es belehrte |
| 1. Person Plural |
perdoceremus
|
wir belehrten |
| 2. Person Plural |
perdoceretis
|
ihr belehrtet |
| 3. Person Plural |
perdocerent
|
sie belehrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocerer
|
ich würde belehrt |
| 2. Person Singular |
perdocereris perdocerere
|
du würdest belehrt |
| 3. Person Singular |
perdoceretur
|
er/sie/es würde belehrt |
| 1. Person Plural |
perdoceremur
|
wir würden belehrt |
| 2. Person Plural |
perdoceremini
|
ihr würdet belehrt |
| 3. Person Plural |
perdocerentur
|
sie würden belehrt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocebo
|
ich werde belehren |
| 2. Person Singular |
perdocebis
|
du wirst belehren |
| 3. Person Singular |
perdocebit
|
er/sie/es wird belehren |
| 1. Person Plural |
perdocebimus
|
wir werden belehren |
| 2. Person Plural |
perdocebitis
|
ihr werdet belehren |
| 3. Person Plural |
perdocebunt
|
sie werden belehren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocebor
|
ich werde belehrt |
| 2. Person Singular |
perdoceberis perdocebere
|
du wirst belehrt |
| 3. Person Singular |
perdocebitur
|
er/sie/es wird belehrt |
| 1. Person Plural |
perdocebimur
|
wir werden belehrt |
| 2. Person Plural |
perdocebimini
|
ihr werdet belehrt |
| 3. Person Plural |
perdocebuntur
|
sie werden belehrt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocui
|
ich habe belehrt |
| 2. Person Singular |
perdocuisti
|
du hast belehrt |
| 3. Person Singular |
perdocuit
|
er/sie/es hat belehrt |
| 1. Person Plural |
perdocuimus
|
wir haben belehrt |
| 2. Person Plural |
perdocuistis
|
ihr habt belehrt |
| 3. Person Plural |
perdocuerunt perdocuere
|
sie haben belehrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdoctus sum
|
ich bin belehrt worden |
| 2. Person Singular |
perdoctus es
|
du bist belehrt worden |
| 3. Person Singular |
perdoctus est
|
er/sie/es ist belehrt worden |
| 1. Person Plural |
perdocti sumus
|
wir sind belehrt worden |
| 2. Person Plural |
perdocti estis
|
ihr seid belehrt worden |
| 3. Person Plural |
perdocti sunt
|
sie sind belehrt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocuerim
|
ich habe belehrt |
| 2. Person Singular |
perdocueris
|
du habest belehrt |
| 3. Person Singular |
perdocuerit
|
er/sie/es habe belehrt |
| 1. Person Plural |
perdocuerimus
|
wir haben belehrt |
| 2. Person Plural |
perdocueritis
|
ihr habet belehrt |
| 3. Person Plural |
perdocuerint
|
sie haben belehrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdoctus sim
|
ich sei belehrt worden |
| 2. Person Singular |
perdoctus sis
|
du seiest belehrt worden |
| 3. Person Singular |
perdoctus sit
|
er/sie/es sei belehrt worden |
| 1. Person Plural |
perdocti simus
|
wir seien belehrt worden |
| 2. Person Plural |
perdocti sitis
|
ihr seiet belehrt worden |
| 3. Person Plural |
perdocti sint
|
sie seien belehrt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocueram
|
ich hatte belehrt |
| 2. Person Singular |
perdocueras
|
du hattest belehrt |
| 3. Person Singular |
perdocuerat
|
er/sie/es hatte belehrt |
| 1. Person Plural |
perdocueramus
|
wir hatten belehrt |
| 2. Person Plural |
perdocueratis
|
ihr hattet belehrt |
| 3. Person Plural |
perdocuerant
|
sie hatten belehrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdoctus eram
|
ich war belehrt worden |
| 2. Person Singular |
perdoctus eras
|
du warst belehrt worden |
| 3. Person Singular |
perdoctus erat
|
er/sie/es war belehrt worden |
| 1. Person Plural |
perdocti eramus
|
wir waren belehrt worden |
| 2. Person Plural |
perdocti eratis
|
ihr warst belehrt worden |
| 3. Person Plural |
perdocti erant
|
sie waren belehrt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocuissem
|
ich hätte belehrt |
| 2. Person Singular |
perdocuisses
|
du hättest belehrt |
| 3. Person Singular |
perdocuisset
|
er/sie/es hätte belehrt |
| 1. Person Plural |
perdocuissemus
|
wir hätten belehrt |
| 2. Person Plural |
perdocuissetis
|
ihr hättet belehrt |
| 3. Person Plural |
perdocuissent
|
sie hätten belehrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdoctus essem
|
ich wäre belehrt worden |
| 2. Person Singular |
perdoctus esses
|
du wärest belehrt worden |
| 3. Person Singular |
perdoctus esset
|
er/sie/es wäre belehrt worden |
| 1. Person Plural |
perdocti essemus
|
wir wären belehrt worden |
| 2. Person Plural |
perdocti essetis
|
ihr wäret belehrt worden |
| 3. Person Plural |
perdocti essent
|
sie wären belehrt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocuero
|
ich werde belehrt haben |
| 2. Person Singular |
perdocueris
|
du wirst belehrt haben |
| 3. Person Singular |
perdocuerit
|
er/sie/es wird belehrt haben |
| 1. Person Plural |
perdocuerimus
|
wir werden belehrt haben |
| 2. Person Plural |
perdocueritis
|
ihr werdet belehrt haben |
| 3. Person Plural |
perdocuerint
|
sie werden belehrt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdoctus ero
|
ich werde belehrt worden sein |
| 2. Person Singular |
perdoctus eris
|
du werdest belehrt worden sein |
| 3. Person Singular |
perdoctus erit
|
er/sie/es werde belehrt worden sein |
| 1. Person Plural |
perdocti erimus
|
wir werden belehrt worden sein |
| 2. Person Plural |
perdocti eritis
|
ihr werdet belehrt worden sein |
| 3. Person Plural |
perdocti erunt
|
sie werden belehrt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
perdocere
|
belehren |
| Vorzeitigkeit |
perdocuisse
|
belehrt haben |
| Nachzeitigkeit |
perdocturum esse
|
belehren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
perdoceri perdocerier
|
belehrt werden |
| Vorzeitigkeit |
perdoctum esse
|
belehrt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
perdoctum iri
|
künftig belehrt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
perdoce
|
belehre! |
| 2. Person Plural |
perdocete
|
belehrt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
perdoceto
|
| 3. Person Singular |
perdoceto
|
| 2. Person Plural |
perdocetote
|
| 3. Person Plural |
perdocento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
perdocere
|
das Belehren |
| Genitiv |
perdocendi
|
des Belehrens |
| Dativ |
perdocendo
|
dem Belehren |
| Akkusativ |
perdocendum
|
das Belehren |
| Ablativ |
perdocendo
|
durch das Belehren |
| Vokativ |
perdocende
|
Belehren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perdocendus
|
perdocenda
|
perdocendum
|
| Genitiv |
perdocendi
|
perdocendae
|
perdocendi
|
| Dativ |
perdocendo
|
perdocendae
|
perdocendo
|
| Akkusativ |
perdocendum
|
perdocendam
|
perdocendum
|
| Ablativ |
perdocendo
|
perdocenda
|
perdocendo
|
| Vokativ |
perdocende
|
perdocenda
|
perdocendum
|
Plural
| Nominativ |
perdocendi
|
perdocendae
|
perdocenda
|
| Genitiv |
perdocendorum
|
perdocendarum
|
perdocendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
perdocendos
|
perdocendas
|
perdocenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
perdocendi
|
perdocendae
|
perdocenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perdocens
|
perdocens
|
perdocens
|
| Genitiv |
perdocentis
|
perdocentis
|
perdocentis
|
| Dativ |
perdocenti
|
perdocenti
|
perdocenti
|
| Akkusativ |
perdocentem
|
perdocentem
|
perdocens
|
| Ablativ |
perdocenti perdocente
|
perdocenti perdocente
|
perdocenti perdocente
|
| Vokativ |
perdocens
|
perdocens
|
perdocens
|
Plural
| Nominativ |
perdocentes
|
perdocentes
|
perdocentia
|
| Genitiv |
perdocentium perdocentum
|
perdocentium perdocentum
|
perdocentium perdocentum
|
| Dativ |
perdocentibus
|
perdocentibus
|
perdocentibus
|
| Akkusativ |
perdocentes
|
perdocentes
|
perdocentia
|
| Ablativ |
perdocentibus
|
perdocentibus
|
perdocentibus
|
| Vokativ |
perdocentes
|
perdocentes
|
perdocentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perdoctus
|
perdocta
|
perdoctum
|
| Genitiv |
perdocti
|
perdoctae
|
perdocti
|
| Dativ |
perdocto
|
perdoctae
|
perdocto
|
| Akkusativ |
perdoctum
|
perdoctam
|
perdoctum
|
| Ablativ |
perdocto
|
perdocta
|
perdocto
|
| Vokativ |
perdocte
|
perdocta
|
perdoctum
|
Plural
| Nominativ |
perdocti
|
perdoctae
|
perdocta
|
| Genitiv |
perdoctorum
|
perdoctarum
|
perdoctorum
|
| Dativ |
perdoctis
|
perdoctis
|
perdoctis
|
| Akkusativ |
perdoctos
|
perdoctas
|
perdocta
|
| Ablativ |
perdoctis
|
perdoctis
|
perdoctis
|
| Vokativ |
perdocti
|
perdoctae
|
perdocta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perdocturus
|
perdoctura
|
perdocturum
|
| Genitiv |
perdocturi
|
perdocturae
|
perdocturi
|
| Dativ |
perdocturo
|
perdocturae
|
perdocturo
|
| Akkusativ |
perdocturum
|
perdocturam
|
perdocturum
|
| Ablativ |
perdocturo
|
perdoctura
|
perdocturo
|
| Vokativ |
perdocture
|
perdoctura
|
perdocturum
|
Plural
| Nominativ |
perdocturi
|
perdocturae
|
perdoctura
|
| Genitiv |
perdocturorum
|
perdocturarum
|
perdocturorum
|
| Dativ |
perdocturis
|
perdocturis
|
perdocturis
|
| Akkusativ |
perdocturos
|
perdocturas
|
perdoctura
|
| Ablativ |
perdocturis
|
perdocturis
|
perdocturis
|
| Vokativ |
perdocturi
|
perdocturae
|
perdoctura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
perdoctum
|
perdoctu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdoceo
|
ich unterrichte |
| 2. Person Singular |
perdoces
|
du unterrichtest |
| 3. Person Singular |
perdocet
|
er/sie/es unterrichtet |
| 1. Person Plural |
perdocemus
|
wir unterrichten |
| 2. Person Plural |
perdocetis
|
ihr unterrichtet |
| 3. Person Plural |
perdocent
|
sie unterrichten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdoceor
|
ich werde unterrichtet |
| 2. Person Singular |
perdoceris perdocere
|
du wirst unterrichtet |
| 3. Person Singular |
perdocetur
|
er/sie/es wird unterrichtet |
| 1. Person Plural |
perdocemur
|
wir werden unterrichtet |
| 2. Person Plural |
perdocemini
|
ihr werdet unterrichtet |
| 3. Person Plural |
perdocentur
|
sie werden unterrichtet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdoceam
|
ich unterrichte |
| 2. Person Singular |
perdoceas
|
du unterrichtest |
| 3. Person Singular |
perdoceat
|
er/sie/es unterrichte |
| 1. Person Plural |
perdoceamus
|
wir unterrichten |
| 2. Person Plural |
perdoceatis
|
ihr unterrichtet |
| 3. Person Plural |
perdoceant
|
sie unterrichten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocear
|
ich werde unterrichtet |
| 2. Person Singular |
perdocearis perdoceare
|
du werdest unterrichtet |
| 3. Person Singular |
perdoceatur
|
er/sie/es werde unterrichtet |
| 1. Person Plural |
perdoceamur
|
wir werden unterrichtet |
| 2. Person Plural |
perdoceamini
|
ihr werdet unterrichtet |
| 3. Person Plural |
perdoceantur
|
sie werden unterrichtet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocebam
|
ich unterrichtete |
| 2. Person Singular |
perdocebas
|
du unterrichtetest |
| 3. Person Singular |
perdocebat
|
er/sie/es unterrichtete |
| 1. Person Plural |
perdocebamus
|
wir unterrichteten |
| 2. Person Plural |
perdocebatis
|
ihr unterrichtetet |
| 3. Person Plural |
perdocebant
|
sie unterrichteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocebar
|
ich wurde unterrichtet |
| 2. Person Singular |
perdocebaris perdocebare
|
du wurdest unterrichtet |
| 3. Person Singular |
perdocebatur
|
er/sie/es wurde unterrichtet |
| 1. Person Plural |
perdocebamur
|
wir wurden unterrichtet |
| 2. Person Plural |
perdocebamini
|
ihr wurdet unterrichtet |
| 3. Person Plural |
perdocebantur
|
sie wurden unterrichtet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocerem
|
ich unterrichtete |
| 2. Person Singular |
perdoceres
|
du unterrichtetest |
| 3. Person Singular |
perdoceret
|
er/sie/es unterrichtete |
| 1. Person Plural |
perdoceremus
|
wir unterrichteten |
| 2. Person Plural |
perdoceretis
|
ihr unterrichtetet |
| 3. Person Plural |
perdocerent
|
sie unterrichteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocerer
|
ich würde unterrichtet |
| 2. Person Singular |
perdocereris perdocerere
|
du würdest unterrichtet |
| 3. Person Singular |
perdoceretur
|
er/sie/es würde unterrichtet |
| 1. Person Plural |
perdoceremur
|
wir würden unterrichtet |
| 2. Person Plural |
perdoceremini
|
ihr würdet unterrichtet |
| 3. Person Plural |
perdocerentur
|
sie würden unterrichtet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocebo
|
ich werde unterrichten |
| 2. Person Singular |
perdocebis
|
du wirst unterrichten |
| 3. Person Singular |
perdocebit
|
er/sie/es wird unterrichten |
| 1. Person Plural |
perdocebimus
|
wir werden unterrichten |
| 2. Person Plural |
perdocebitis
|
ihr werdet unterrichten |
| 3. Person Plural |
perdocebunt
|
sie werden unterrichten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocebor
|
ich werde unterrichtet |
| 2. Person Singular |
perdoceberis perdocebere
|
du wirst unterrichtet |
| 3. Person Singular |
perdocebitur
|
er/sie/es wird unterrichtet |
| 1. Person Plural |
perdocebimur
|
wir werden unterrichtet |
| 2. Person Plural |
perdocebimini
|
ihr werdet unterrichtet |
| 3. Person Plural |
perdocebuntur
|
sie werden unterrichtet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocui
|
ich habe unterrichtet |
| 2. Person Singular |
perdocuisti
|
du hast unterrichtet |
| 3. Person Singular |
perdocuit
|
er/sie/es hat unterrichtet |
| 1. Person Plural |
perdocuimus
|
wir haben unterrichtet |
| 2. Person Plural |
perdocuistis
|
ihr habt unterrichtet |
| 3. Person Plural |
perdocuerunt perdocuere
|
sie haben unterrichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdoctus sum
|
ich bin unterrichtet worden |
| 2. Person Singular |
perdoctus es
|
du bist unterrichtet worden |
| 3. Person Singular |
perdoctus est
|
er/sie/es ist unterrichtet worden |
| 1. Person Plural |
perdocti sumus
|
wir sind unterrichtet worden |
| 2. Person Plural |
perdocti estis
|
ihr seid unterrichtet worden |
| 3. Person Plural |
perdocti sunt
|
sie sind unterrichtet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocuerim
|
ich habe unterrichtet |
| 2. Person Singular |
perdocueris
|
du habest unterrichtet |
| 3. Person Singular |
perdocuerit
|
er/sie/es habe unterrichtet |
| 1. Person Plural |
perdocuerimus
|
wir haben unterrichtet |
| 2. Person Plural |
perdocueritis
|
ihr habet unterrichtet |
| 3. Person Plural |
perdocuerint
|
sie haben unterrichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdoctus sim
|
ich sei unterrichtet worden |
| 2. Person Singular |
perdoctus sis
|
du seiest unterrichtet worden |
| 3. Person Singular |
perdoctus sit
|
er/sie/es sei unterrichtet worden |
| 1. Person Plural |
perdocti simus
|
wir seien unterrichtet worden |
| 2. Person Plural |
perdocti sitis
|
ihr seiet unterrichtet worden |
| 3. Person Plural |
perdocti sint
|
sie seien unterrichtet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocueram
|
ich hatte unterrichtet |
| 2. Person Singular |
perdocueras
|
du hattest unterrichtet |
| 3. Person Singular |
perdocuerat
|
er/sie/es hatte unterrichtet |
| 1. Person Plural |
perdocueramus
|
wir hatten unterrichtet |
| 2. Person Plural |
perdocueratis
|
ihr hattet unterrichtet |
| 3. Person Plural |
perdocuerant
|
sie hatten unterrichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdoctus eram
|
ich war unterrichtet worden |
| 2. Person Singular |
perdoctus eras
|
du warst unterrichtet worden |
| 3. Person Singular |
perdoctus erat
|
er/sie/es war unterrichtet worden |
| 1. Person Plural |
perdocti eramus
|
wir waren unterrichtet worden |
| 2. Person Plural |
perdocti eratis
|
ihr warst unterrichtet worden |
| 3. Person Plural |
perdocti erant
|
sie waren unterrichtet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocuissem
|
ich hätte unterrichtet |
| 2. Person Singular |
perdocuisses
|
du hättest unterrichtet |
| 3. Person Singular |
perdocuisset
|
er/sie/es hätte unterrichtet |
| 1. Person Plural |
perdocuissemus
|
wir hätten unterrichtet |
| 2. Person Plural |
perdocuissetis
|
ihr hättet unterrichtet |
| 3. Person Plural |
perdocuissent
|
sie hätten unterrichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdoctus essem
|
ich wäre unterrichtet worden |
| 2. Person Singular |
perdoctus esses
|
du wärest unterrichtet worden |
| 3. Person Singular |
perdoctus esset
|
er/sie/es wäre unterrichtet worden |
| 1. Person Plural |
perdocti essemus
|
wir wären unterrichtet worden |
| 2. Person Plural |
perdocti essetis
|
ihr wäret unterrichtet worden |
| 3. Person Plural |
perdocti essent
|
sie wären unterrichtet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perdocuero
|
ich werde unterrichtet haben |
| 2. Person Singular |
perdocueris
|
du wirst unterrichtet haben |
| 3. Person Singular |
perdocuerit
|
er/sie/es wird unterrichtet haben |
| 1. Person Plural |
perdocuerimus
|
wir werden unterrichtet haben |
| 2. Person Plural |
perdocueritis
|
ihr werdet unterrichtet haben |
| 3. Person Plural |
perdocuerint
|
sie werden unterrichtet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perdoctus ero
|
ich werde unterrichtet worden sein |
| 2. Person Singular |
perdoctus eris
|
du werdest unterrichtet worden sein |
| 3. Person Singular |
perdoctus erit
|
er/sie/es werde unterrichtet worden sein |
| 1. Person Plural |
perdocti erimus
|
wir werden unterrichtet worden sein |
| 2. Person Plural |
perdocti eritis
|
ihr werdet unterrichtet worden sein |
| 3. Person Plural |
perdocti erunt
|
sie werden unterrichtet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
perdocere
|
unterrichten |
| Vorzeitigkeit |
perdocuisse
|
unterrichtet haben |
| Nachzeitigkeit |
perdocturum esse
|
unterrichten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
perdoceri perdocerier
|
unterrichtet werden |
| Vorzeitigkeit |
perdoctum esse
|
unterrichtet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
perdoctum iri
|
künftig unterrichtet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
perdoce
|
unterrichte! |
| 2. Person Plural |
perdocete
|
unterrichtet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
perdoceto
|
| 3. Person Singular |
perdoceto
|
| 2. Person Plural |
perdocetote
|
| 3. Person Plural |
perdocento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
perdocere
|
das Unterrichten |
| Genitiv |
perdocendi
|
des Unterrichtens |
| Dativ |
perdocendo
|
dem Unterrichten |
| Akkusativ |
perdocendum
|
das Unterrichten |
| Ablativ |
perdocendo
|
durch das Unterrichten |
| Vokativ |
perdocende
|
Unterrichten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perdocendus
|
perdocenda
|
perdocendum
|
| Genitiv |
perdocendi
|
perdocendae
|
perdocendi
|
| Dativ |
perdocendo
|
perdocendae
|
perdocendo
|
| Akkusativ |
perdocendum
|
perdocendam
|
perdocendum
|
| Ablativ |
perdocendo
|
perdocenda
|
perdocendo
|
| Vokativ |
perdocende
|
perdocenda
|
perdocendum
|
Plural
| Nominativ |
perdocendi
|
perdocendae
|
perdocenda
|
| Genitiv |
perdocendorum
|
perdocendarum
|
perdocendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
perdocendos
|
perdocendas
|
perdocenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
perdocendi
|
perdocendae
|
perdocenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perdocens
|
perdocens
|
perdocens
|
| Genitiv |
perdocentis
|
perdocentis
|
perdocentis
|
| Dativ |
perdocenti
|
perdocenti
|
perdocenti
|
| Akkusativ |
perdocentem
|
perdocentem
|
perdocens
|
| Ablativ |
perdocenti perdocente
|
perdocenti perdocente
|
perdocenti perdocente
|
| Vokativ |
perdocens
|
perdocens
|
perdocens
|
Plural
| Nominativ |
perdocentes
|
perdocentes
|
perdocentia
|
| Genitiv |
perdocentium perdocentum
|
perdocentium perdocentum
|
perdocentium perdocentum
|
| Dativ |
perdocentibus
|
perdocentibus
|
perdocentibus
|
| Akkusativ |
perdocentes
|
perdocentes
|
perdocentia
|
| Ablativ |
perdocentibus
|
perdocentibus
|
perdocentibus
|
| Vokativ |
perdocentes
|
perdocentes
|
perdocentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perdoctus
|
perdocta
|
perdoctum
|
| Genitiv |
perdocti
|
perdoctae
|
perdocti
|
| Dativ |
perdocto
|
perdoctae
|
perdocto
|
| Akkusativ |
perdoctum
|
perdoctam
|
perdoctum
|
| Ablativ |
perdocto
|
perdocta
|
perdocto
|
| Vokativ |
perdocte
|
perdocta
|
perdoctum
|
Plural
| Nominativ |
perdocti
|
perdoctae
|
perdocta
|
| Genitiv |
perdoctorum
|
perdoctarum
|
perdoctorum
|
| Dativ |
perdoctis
|
perdoctis
|
perdoctis
|
| Akkusativ |
perdoctos
|
perdoctas
|
perdocta
|
| Ablativ |
perdoctis
|
perdoctis
|
perdoctis
|
| Vokativ |
perdocti
|
perdoctae
|
perdocta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perdocturus
|
perdoctura
|
perdocturum
|
| Genitiv |
perdocturi
|
perdocturae
|
perdocturi
|
| Dativ |
perdocturo
|
perdocturae
|
perdocturo
|
| Akkusativ |
perdocturum
|
perdocturam
|
perdocturum
|
| Ablativ |
perdocturo
|
perdoctura
|
perdocturo
|
| Vokativ |
perdocture
|
perdoctura
|
perdocturum
|
Plural
| Nominativ |
perdocturi
|
perdocturae
|
perdoctura
|
| Genitiv |
perdocturorum
|
perdocturarum
|
perdocturorum
|
| Dativ |
perdocturis
|
perdocturis
|
perdocturis
|
| Akkusativ |
perdocturos
|
perdocturas
|
perdoctura
|
| Ablativ |
perdocturis
|
perdocturis
|
perdocturis
|
| Vokativ |
perdocturi
|
perdocturae
|
perdoctura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
perdoctum
|
perdoctu
|