Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpaco
|
ich besänftige |
| 2. Person Singular |
perpacas
|
du besänftigst |
| 3. Person Singular |
perpacat
|
er/sie/es besänftigt |
| 1. Person Plural |
perpacamus
|
wir besänftigen |
| 2. Person Plural |
perpacatis
|
ihr besänftigt |
| 3. Person Plural |
perpacant
|
sie besänftigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacor
|
ich werde besänftigt |
| 2. Person Singular |
perpacaris perpacare
|
du wirst besänftigt |
| 3. Person Singular |
perpacatur
|
er/sie/es wird besänftigt |
| 1. Person Plural |
perpacamur
|
wir werden besänftigt |
| 2. Person Plural |
perpacamini
|
ihr werdet besänftigt |
| 3. Person Plural |
perpacantur
|
sie werden besänftigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacem
|
ich besänftige |
| 2. Person Singular |
perpaces
|
du besänftigest |
| 3. Person Singular |
perpacet
|
er/sie/es besänftige |
| 1. Person Plural |
perpacemus
|
wir besänftigen |
| 2. Person Plural |
perpacetis
|
ihr besänftiget |
| 3. Person Plural |
perpacent
|
sie besänftigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacer
|
ich werde besänftigt |
| 2. Person Singular |
perpaceris perpacere
|
du werdest besänftigt |
| 3. Person Singular |
perpacetur
|
er/sie/es werde besänftigt |
| 1. Person Plural |
perpacemur
|
wir werden besänftigt |
| 2. Person Plural |
perpacemini
|
ihr werdet besänftigt |
| 3. Person Plural |
perpacentur
|
sie werden besänftigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacabam
|
ich besänftigte |
| 2. Person Singular |
perpacabas
|
du besänftigtest |
| 3. Person Singular |
perpacabat
|
er/sie/es besänftigte |
| 1. Person Plural |
perpacabamus
|
wir besänftigten |
| 2. Person Plural |
perpacabatis
|
ihr besänftigtet |
| 3. Person Plural |
perpacabant
|
sie besänftigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacabar
|
ich wurde besänftigt |
| 2. Person Singular |
perpacabaris perpacabare
|
du wurdest besänftigt |
| 3. Person Singular |
perpacabatur
|
er/sie/es wurde besänftigt |
| 1. Person Plural |
perpacabamur
|
wir wurden besänftigt |
| 2. Person Plural |
perpacabamini
|
ihr wurdet besänftigt |
| 3. Person Plural |
perpacabantur
|
sie wurden besänftigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacarem
|
ich besänftigte |
| 2. Person Singular |
perpacares
|
du besänftigtest |
| 3. Person Singular |
perpacaret
|
er/sie/es besänftigte |
| 1. Person Plural |
perpacaremus
|
wir besänftigten |
| 2. Person Plural |
perpacaretis
|
ihr besänftigtet |
| 3. Person Plural |
perpacarent
|
sie besänftigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacarer
|
ich würde besänftigt |
| 2. Person Singular |
perpacareris perpacarere
|
du würdest besänftigt |
| 3. Person Singular |
perpacaretur
|
er/sie/es würde besänftigt |
| 1. Person Plural |
perpacaremur
|
wir würden besänftigt |
| 2. Person Plural |
perpacaremini
|
ihr würdet besänftigt |
| 3. Person Plural |
perpacarentur
|
sie würden besänftigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacabo
|
ich werde besänftigen |
| 2. Person Singular |
perpacabis
|
du wirst besänftigen |
| 3. Person Singular |
perpacabit
|
er/sie/es wird besänftigen |
| 1. Person Plural |
perpacabimus
|
wir werden besänftigen |
| 2. Person Plural |
perpacabitis
|
ihr werdet besänftigen |
| 3. Person Plural |
perpacabunt
|
sie werden besänftigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacabor
|
ich werde besänftigt |
| 2. Person Singular |
perpacaberis perpacabere
|
du wirst besänftigt |
| 3. Person Singular |
perpacabitur
|
er/sie/es wird besänftigt |
| 1. Person Plural |
perpacabimur
|
wir werden besänftigt |
| 2. Person Plural |
perpacabimini
|
ihr werdet besänftigt |
| 3. Person Plural |
perpacabuntur
|
sie werden besänftigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacavi
|
ich habe besänftigt |
| 2. Person Singular |
perpacavisti
|
du hast besänftigt |
| 3. Person Singular |
perpacavit
|
er/sie/es hat besänftigt |
| 1. Person Plural |
perpacavimus
|
wir haben besänftigt |
| 2. Person Plural |
perpacavistis
|
ihr habt besänftigt |
| 3. Person Plural |
perpacaverunt perpacavere
|
sie haben besänftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacatus sum
|
ich bin besänftigt worden |
| 2. Person Singular |
perpacatus es
|
du bist besänftigt worden |
| 3. Person Singular |
perpacatus est
|
er/sie/es ist besänftigt worden |
| 1. Person Plural |
perpacati sumus
|
wir sind besänftigt worden |
| 2. Person Plural |
perpacati estis
|
ihr seid besänftigt worden |
| 3. Person Plural |
perpacati sunt
|
sie sind besänftigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacaverim
|
ich habe besänftigt |
| 2. Person Singular |
perpacaveris
|
du habest besänftigt |
| 3. Person Singular |
perpacaverit
|
er/sie/es habe besänftigt |
| 1. Person Plural |
perpacaverimus
|
wir haben besänftigt |
| 2. Person Plural |
perpacaveritis
|
ihr habet besänftigt |
| 3. Person Plural |
perpacaverint
|
sie haben besänftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacatus sim
|
ich sei besänftigt worden |
| 2. Person Singular |
perpacatus sis
|
du seiest besänftigt worden |
| 3. Person Singular |
perpacatus sit
|
er/sie/es sei besänftigt worden |
| 1. Person Plural |
perpacati simus
|
wir seien besänftigt worden |
| 2. Person Plural |
perpacati sitis
|
ihr seiet besänftigt worden |
| 3. Person Plural |
perpacati sint
|
sie seien besänftigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacaveram
|
ich hatte besänftigt |
| 2. Person Singular |
perpacaveras
|
du hattest besänftigt |
| 3. Person Singular |
perpacaverat
|
er/sie/es hatte besänftigt |
| 1. Person Plural |
perpacaveramus
|
wir hatten besänftigt |
| 2. Person Plural |
perpacaveratis
|
ihr hattet besänftigt |
| 3. Person Plural |
perpacaverant
|
sie hatten besänftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacatus eram
|
ich war besänftigt worden |
| 2. Person Singular |
perpacatus eras
|
du warst besänftigt worden |
| 3. Person Singular |
perpacatus erat
|
er/sie/es war besänftigt worden |
| 1. Person Plural |
perpacati eramus
|
wir waren besänftigt worden |
| 2. Person Plural |
perpacati eratis
|
ihr warst besänftigt worden |
| 3. Person Plural |
perpacati erant
|
sie waren besänftigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacavissem
|
ich hätte besänftigt |
| 2. Person Singular |
perpacavisses
|
du hättest besänftigt |
| 3. Person Singular |
perpacavisset
|
er/sie/es hätte besänftigt |
| 1. Person Plural |
perpacavissemus
|
wir hätten besänftigt |
| 2. Person Plural |
perpacavissetis
|
ihr hättet besänftigt |
| 3. Person Plural |
perpacavissent
|
sie hätten besänftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacatus essem
|
ich wäre besänftigt worden |
| 2. Person Singular |
perpacatus esses
|
du wärest besänftigt worden |
| 3. Person Singular |
perpacatus esset
|
er/sie/es wäre besänftigt worden |
| 1. Person Plural |
perpacati essemus
|
wir wären besänftigt worden |
| 2. Person Plural |
perpacati essetis
|
ihr wäret besänftigt worden |
| 3. Person Plural |
perpacati essent
|
sie wären besänftigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacavero
|
ich werde besänftigt haben |
| 2. Person Singular |
perpacaveris
|
du wirst besänftigt haben |
| 3. Person Singular |
perpacaverit
|
er/sie/es wird besänftigt haben |
| 1. Person Plural |
perpacaverimus
|
wir werden besänftigt haben |
| 2. Person Plural |
perpacaveritis
|
ihr werdet besänftigt haben |
| 3. Person Plural |
perpacaverint
|
sie werden besänftigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacatus ero
|
ich werde besänftigt worden sein |
| 2. Person Singular |
perpacatus eris
|
du werdest besänftigt worden sein |
| 3. Person Singular |
perpacatus erit
|
er/sie/es werde besänftigt worden sein |
| 1. Person Plural |
perpacati erimus
|
wir werden besänftigt worden sein |
| 2. Person Plural |
perpacati eritis
|
ihr werdet besänftigt worden sein |
| 3. Person Plural |
perpacati erunt
|
sie werden besänftigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
perpacare
|
besänftigen |
| Vorzeitigkeit |
perpacavisse
|
besänftigt haben |
| Nachzeitigkeit |
perpacaturum esse
|
besänftigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
perpacari perpacarier
|
besänftigt werden |
| Vorzeitigkeit |
perpacatum esse
|
besänftigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
perpacatum iri
|
künftig besänftigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
perpaca
|
besänftige! |
| 2. Person Plural |
perpacate
|
besänftigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
perpacato
|
| 3. Person Singular |
perpacato
|
| 2. Person Plural |
perpacatote
|
| 3. Person Plural |
perpacanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
perpacare
|
das Besänftigen |
| Genitiv |
perpacandi
|
des Besänftigens |
| Dativ |
perpacando
|
dem Besänftigen |
| Akkusativ |
perpacandum
|
das Besänftigen |
| Ablativ |
perpacando
|
durch das Besänftigen |
| Vokativ |
perpacande
|
Besänftigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perpacandus
|
perpacanda
|
perpacandum
|
| Genitiv |
perpacandi
|
perpacandae
|
perpacandi
|
| Dativ |
perpacando
|
perpacandae
|
perpacando
|
| Akkusativ |
perpacandum
|
perpacandam
|
perpacandum
|
| Ablativ |
perpacando
|
perpacanda
|
perpacando
|
| Vokativ |
perpacande
|
perpacanda
|
perpacandum
|
Plural
| Nominativ |
perpacandi
|
perpacandae
|
perpacanda
|
| Genitiv |
perpacandorum
|
perpacandarum
|
perpacandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
perpacandos
|
perpacandas
|
perpacanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
perpacandi
|
perpacandae
|
perpacanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perpacans
|
perpacans
|
perpacans
|
| Genitiv |
perpacantis
|
perpacantis
|
perpacantis
|
| Dativ |
perpacanti
|
perpacanti
|
perpacanti
|
| Akkusativ |
perpacantem
|
perpacantem
|
perpacans
|
| Ablativ |
perpacanti perpacante
|
perpacanti perpacante
|
perpacanti perpacante
|
| Vokativ |
perpacans
|
perpacans
|
perpacans
|
Plural
| Nominativ |
perpacantes
|
perpacantes
|
perpacantia
|
| Genitiv |
perpacantium perpacantum
|
perpacantium perpacantum
|
perpacantium perpacantum
|
| Dativ |
perpacantibus
|
perpacantibus
|
perpacantibus
|
| Akkusativ |
perpacantes
|
perpacantes
|
perpacantia
|
| Ablativ |
perpacantibus
|
perpacantibus
|
perpacantibus
|
| Vokativ |
perpacantes
|
perpacantes
|
perpacantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perpacatus
|
perpacata
|
perpacatum
|
| Genitiv |
perpacati
|
perpacatae
|
perpacati
|
| Dativ |
perpacato
|
perpacatae
|
perpacato
|
| Akkusativ |
perpacatum
|
perpacatam
|
perpacatum
|
| Ablativ |
perpacato
|
perpacata
|
perpacato
|
| Vokativ |
perpacate
|
perpacata
|
perpacatum
|
Plural
| Nominativ |
perpacati
|
perpacatae
|
perpacata
|
| Genitiv |
perpacatorum
|
perpacatarum
|
perpacatorum
|
| Dativ |
perpacatis
|
perpacatis
|
perpacatis
|
| Akkusativ |
perpacatos
|
perpacatas
|
perpacata
|
| Ablativ |
perpacatis
|
perpacatis
|
perpacatis
|
| Vokativ |
perpacati
|
perpacatae
|
perpacata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perpacaturus
|
perpacatura
|
perpacaturum
|
| Genitiv |
perpacaturi
|
perpacaturae
|
perpacaturi
|
| Dativ |
perpacaturo
|
perpacaturae
|
perpacaturo
|
| Akkusativ |
perpacaturum
|
perpacaturam
|
perpacaturum
|
| Ablativ |
perpacaturo
|
perpacatura
|
perpacaturo
|
| Vokativ |
perpacature
|
perpacatura
|
perpacaturum
|
Plural
| Nominativ |
perpacaturi
|
perpacaturae
|
perpacatura
|
| Genitiv |
perpacaturorum
|
perpacaturarum
|
perpacaturorum
|
| Dativ |
perpacaturis
|
perpacaturis
|
perpacaturis
|
| Akkusativ |
perpacaturos
|
perpacaturas
|
perpacatura
|
| Ablativ |
perpacaturis
|
perpacaturis
|
perpacaturis
|
| Vokativ |
perpacaturi
|
perpacaturae
|
perpacatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
perpacatum
|
perpacatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpaco
|
ich unterwerfe |
| 2. Person Singular |
perpacas
|
du unterwirfst |
| 3. Person Singular |
perpacat
|
er/sie/es unterwirft |
| 1. Person Plural |
perpacamus
|
wir unterwerfen |
| 2. Person Plural |
perpacatis
|
ihr unterwerft |
| 3. Person Plural |
perpacant
|
sie unterwerfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacor
|
ich werde unterworfen |
| 2. Person Singular |
perpacaris perpacare
|
du wirst unterworfen |
| 3. Person Singular |
perpacatur
|
er/sie/es wird unterworfen |
| 1. Person Plural |
perpacamur
|
wir werden unterworfen |
| 2. Person Plural |
perpacamini
|
ihr werdet unterworfen |
| 3. Person Plural |
perpacantur
|
sie werden unterworfen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacem
|
ich unterwerfe |
| 2. Person Singular |
perpaces
|
du unterwerfest |
| 3. Person Singular |
perpacet
|
er/sie/es unterwerfe |
| 1. Person Plural |
perpacemus
|
wir unterwerfen |
| 2. Person Plural |
perpacetis
|
ihr unterwerfet |
| 3. Person Plural |
perpacent
|
sie unterwerfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacer
|
ich werde unterworfen |
| 2. Person Singular |
perpaceris perpacere
|
du werdest unterworfen |
| 3. Person Singular |
perpacetur
|
er/sie/es werde unterworfen |
| 1. Person Plural |
perpacemur
|
wir werden unterworfen |
| 2. Person Plural |
perpacemini
|
ihr werdet unterworfen |
| 3. Person Plural |
perpacentur
|
sie werden unterworfen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacabam
|
ich unterwarf |
| 2. Person Singular |
perpacabas
|
du unterwarfst |
| 3. Person Singular |
perpacabat
|
er/sie/es unterwarf |
| 1. Person Plural |
perpacabamus
|
wir unterwarfen |
| 2. Person Plural |
perpacabatis
|
ihr unterwarft |
| 3. Person Plural |
perpacabant
|
sie unterwarfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacabar
|
ich wurde unterworfen |
| 2. Person Singular |
perpacabaris perpacabare
|
du wurdest unterworfen |
| 3. Person Singular |
perpacabatur
|
er/sie/es wurde unterworfen |
| 1. Person Plural |
perpacabamur
|
wir wurden unterworfen |
| 2. Person Plural |
perpacabamini
|
ihr wurdet unterworfen |
| 3. Person Plural |
perpacabantur
|
sie wurden unterworfen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacarem
|
ich unterwürfe |
| 2. Person Singular |
perpacares
|
du unterwürfest |
| 3. Person Singular |
perpacaret
|
er/sie/es unterwürfe |
| 1. Person Plural |
perpacaremus
|
wir unterwürfen |
| 2. Person Plural |
perpacaretis
|
ihr unterwürfet |
| 3. Person Plural |
perpacarent
|
sie unterwürfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacarer
|
ich würde unterworfen |
| 2. Person Singular |
perpacareris perpacarere
|
du würdest unterworfen |
| 3. Person Singular |
perpacaretur
|
er/sie/es würde unterworfen |
| 1. Person Plural |
perpacaremur
|
wir würden unterworfen |
| 2. Person Plural |
perpacaremini
|
ihr würdet unterworfen |
| 3. Person Plural |
perpacarentur
|
sie würden unterworfen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacabo
|
ich werde unterwerfen |
| 2. Person Singular |
perpacabis
|
du wirst unterwerfen |
| 3. Person Singular |
perpacabit
|
er/sie/es wird unterwerfen |
| 1. Person Plural |
perpacabimus
|
wir werden unterwerfen |
| 2. Person Plural |
perpacabitis
|
ihr werdet unterwerfen |
| 3. Person Plural |
perpacabunt
|
sie werden unterwerfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacabor
|
ich werde unterworfen |
| 2. Person Singular |
perpacaberis perpacabere
|
du wirst unterworfen |
| 3. Person Singular |
perpacabitur
|
er/sie/es wird unterworfen |
| 1. Person Plural |
perpacabimur
|
wir werden unterworfen |
| 2. Person Plural |
perpacabimini
|
ihr werdet unterworfen |
| 3. Person Plural |
perpacabuntur
|
sie werden unterworfen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacavi
|
ich habe unterworfen |
| 2. Person Singular |
perpacavisti
|
du hast unterworfen |
| 3. Person Singular |
perpacavit
|
er/sie/es hat unterworfen |
| 1. Person Plural |
perpacavimus
|
wir haben unterworfen |
| 2. Person Plural |
perpacavistis
|
ihr habt unterworfen |
| 3. Person Plural |
perpacaverunt perpacavere
|
sie haben unterworfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacatus sum
|
ich bin unterworfen worden |
| 2. Person Singular |
perpacatus es
|
du bist unterworfen worden |
| 3. Person Singular |
perpacatus est
|
er/sie/es ist unterworfen worden |
| 1. Person Plural |
perpacati sumus
|
wir sind unterworfen worden |
| 2. Person Plural |
perpacati estis
|
ihr seid unterworfen worden |
| 3. Person Plural |
perpacati sunt
|
sie sind unterworfen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacaverim
|
ich habe unterworfen |
| 2. Person Singular |
perpacaveris
|
du habest unterworfen |
| 3. Person Singular |
perpacaverit
|
er/sie/es habe unterworfen |
| 1. Person Plural |
perpacaverimus
|
wir haben unterworfen |
| 2. Person Plural |
perpacaveritis
|
ihr habet unterworfen |
| 3. Person Plural |
perpacaverint
|
sie haben unterworfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacatus sim
|
ich sei unterworfen worden |
| 2. Person Singular |
perpacatus sis
|
du seiest unterworfen worden |
| 3. Person Singular |
perpacatus sit
|
er/sie/es sei unterworfen worden |
| 1. Person Plural |
perpacati simus
|
wir seien unterworfen worden |
| 2. Person Plural |
perpacati sitis
|
ihr seiet unterworfen worden |
| 3. Person Plural |
perpacati sint
|
sie seien unterworfen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacaveram
|
ich hatte unterworfen |
| 2. Person Singular |
perpacaveras
|
du hattest unterworfen |
| 3. Person Singular |
perpacaverat
|
er/sie/es hatte unterworfen |
| 1. Person Plural |
perpacaveramus
|
wir hatten unterworfen |
| 2. Person Plural |
perpacaveratis
|
ihr hattet unterworfen |
| 3. Person Plural |
perpacaverant
|
sie hatten unterworfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacatus eram
|
ich war unterworfen worden |
| 2. Person Singular |
perpacatus eras
|
du warst unterworfen worden |
| 3. Person Singular |
perpacatus erat
|
er/sie/es war unterworfen worden |
| 1. Person Plural |
perpacati eramus
|
wir waren unterworfen worden |
| 2. Person Plural |
perpacati eratis
|
ihr warst unterworfen worden |
| 3. Person Plural |
perpacati erant
|
sie waren unterworfen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacavissem
|
ich hätte unterworfen |
| 2. Person Singular |
perpacavisses
|
du hättest unterworfen |
| 3. Person Singular |
perpacavisset
|
er/sie/es hätte unterworfen |
| 1. Person Plural |
perpacavissemus
|
wir hätten unterworfen |
| 2. Person Plural |
perpacavissetis
|
ihr hättet unterworfen |
| 3. Person Plural |
perpacavissent
|
sie hätten unterworfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacatus essem
|
ich wäre unterworfen worden |
| 2. Person Singular |
perpacatus esses
|
du wärest unterworfen worden |
| 3. Person Singular |
perpacatus esset
|
er/sie/es wäre unterworfen worden |
| 1. Person Plural |
perpacati essemus
|
wir wären unterworfen worden |
| 2. Person Plural |
perpacati essetis
|
ihr wäret unterworfen worden |
| 3. Person Plural |
perpacati essent
|
sie wären unterworfen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacavero
|
ich werde unterworfen haben |
| 2. Person Singular |
perpacaveris
|
du wirst unterworfen haben |
| 3. Person Singular |
perpacaverit
|
er/sie/es wird unterworfen haben |
| 1. Person Plural |
perpacaverimus
|
wir werden unterworfen haben |
| 2. Person Plural |
perpacaveritis
|
ihr werdet unterworfen haben |
| 3. Person Plural |
perpacaverint
|
sie werden unterworfen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perpacatus ero
|
ich werde unterworfen worden sein |
| 2. Person Singular |
perpacatus eris
|
du werdest unterworfen worden sein |
| 3. Person Singular |
perpacatus erit
|
er/sie/es werde unterworfen worden sein |
| 1. Person Plural |
perpacati erimus
|
wir werden unterworfen worden sein |
| 2. Person Plural |
perpacati eritis
|
ihr werdet unterworfen worden sein |
| 3. Person Plural |
perpacati erunt
|
sie werden unterworfen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
perpacare
|
unterwerfen |
| Vorzeitigkeit |
perpacavisse
|
unterworfen haben |
| Nachzeitigkeit |
perpacaturum esse
|
unterwerfen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
perpacari perpacarier
|
unterworfen werden |
| Vorzeitigkeit |
perpacatum esse
|
unterworfen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
perpacatum iri
|
künftig unterworfen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
perpaca
|
unterwirf! |
| 2. Person Plural |
perpacate
|
unterwerft! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
perpacato
|
| 3. Person Singular |
perpacato
|
| 2. Person Plural |
perpacatote
|
| 3. Person Plural |
perpacanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
perpacare
|
das Unterwerfen |
| Genitiv |
perpacandi
|
des Unterwerfens |
| Dativ |
perpacando
|
dem Unterwerfen |
| Akkusativ |
perpacandum
|
das Unterwerfen |
| Ablativ |
perpacando
|
durch das Unterwerfen |
| Vokativ |
perpacande
|
Unterwerfen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perpacandus
|
perpacanda
|
perpacandum
|
| Genitiv |
perpacandi
|
perpacandae
|
perpacandi
|
| Dativ |
perpacando
|
perpacandae
|
perpacando
|
| Akkusativ |
perpacandum
|
perpacandam
|
perpacandum
|
| Ablativ |
perpacando
|
perpacanda
|
perpacando
|
| Vokativ |
perpacande
|
perpacanda
|
perpacandum
|
Plural
| Nominativ |
perpacandi
|
perpacandae
|
perpacanda
|
| Genitiv |
perpacandorum
|
perpacandarum
|
perpacandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
perpacandos
|
perpacandas
|
perpacanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
perpacandi
|
perpacandae
|
perpacanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perpacans
|
perpacans
|
perpacans
|
| Genitiv |
perpacantis
|
perpacantis
|
perpacantis
|
| Dativ |
perpacanti
|
perpacanti
|
perpacanti
|
| Akkusativ |
perpacantem
|
perpacantem
|
perpacans
|
| Ablativ |
perpacanti perpacante
|
perpacanti perpacante
|
perpacanti perpacante
|
| Vokativ |
perpacans
|
perpacans
|
perpacans
|
Plural
| Nominativ |
perpacantes
|
perpacantes
|
perpacantia
|
| Genitiv |
perpacantium perpacantum
|
perpacantium perpacantum
|
perpacantium perpacantum
|
| Dativ |
perpacantibus
|
perpacantibus
|
perpacantibus
|
| Akkusativ |
perpacantes
|
perpacantes
|
perpacantia
|
| Ablativ |
perpacantibus
|
perpacantibus
|
perpacantibus
|
| Vokativ |
perpacantes
|
perpacantes
|
perpacantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perpacatus
|
perpacata
|
perpacatum
|
| Genitiv |
perpacati
|
perpacatae
|
perpacati
|
| Dativ |
perpacato
|
perpacatae
|
perpacato
|
| Akkusativ |
perpacatum
|
perpacatam
|
perpacatum
|
| Ablativ |
perpacato
|
perpacata
|
perpacato
|
| Vokativ |
perpacate
|
perpacata
|
perpacatum
|
Plural
| Nominativ |
perpacati
|
perpacatae
|
perpacata
|
| Genitiv |
perpacatorum
|
perpacatarum
|
perpacatorum
|
| Dativ |
perpacatis
|
perpacatis
|
perpacatis
|
| Akkusativ |
perpacatos
|
perpacatas
|
perpacata
|
| Ablativ |
perpacatis
|
perpacatis
|
perpacatis
|
| Vokativ |
perpacati
|
perpacatae
|
perpacata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perpacaturus
|
perpacatura
|
perpacaturum
|
| Genitiv |
perpacaturi
|
perpacaturae
|
perpacaturi
|
| Dativ |
perpacaturo
|
perpacaturae
|
perpacaturo
|
| Akkusativ |
perpacaturum
|
perpacaturam
|
perpacaturum
|
| Ablativ |
perpacaturo
|
perpacatura
|
perpacaturo
|
| Vokativ |
perpacature
|
perpacatura
|
perpacaturum
|
Plural
| Nominativ |
perpacaturi
|
perpacaturae
|
perpacatura
|
| Genitiv |
perpacaturorum
|
perpacaturarum
|
perpacaturorum
|
| Dativ |
perpacaturis
|
perpacaturis
|
perpacaturis
|
| Akkusativ |
perpacaturos
|
perpacaturas
|
perpacatura
|
| Ablativ |
perpacaturis
|
perpacaturis
|
perpacaturis
|
| Vokativ |
perpacaturi
|
perpacaturae
|
perpacatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
perpacatum
|
perpacatu
|