Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbo
|
ich beunruhige |
| 2. Person Singular |
perturbas
|
du beunruhigst |
| 3. Person Singular |
perturbat
|
er/sie/es beunruhigt |
| 1. Person Plural |
perturbamus
|
wir beunruhigen |
| 2. Person Plural |
perturbatis
|
ihr beunruhigt |
| 3. Person Plural |
perturbant
|
sie beunruhigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbor
|
ich werde beunruhigt |
| 2. Person Singular |
perturbaris perturbare
|
du wirst beunruhigt |
| 3. Person Singular |
perturbatur
|
er/sie/es wird beunruhigt |
| 1. Person Plural |
perturbamur
|
wir werden beunruhigt |
| 2. Person Plural |
perturbamini
|
ihr werdet beunruhigt |
| 3. Person Plural |
perturbantur
|
sie werden beunruhigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbem
|
ich beunruhige |
| 2. Person Singular |
perturbes
|
du beunruhigest |
| 3. Person Singular |
perturbet
|
er/sie/es beunruhige |
| 1. Person Plural |
perturbemus
|
wir beunruhigen |
| 2. Person Plural |
perturbetis
|
ihr beunruhiget |
| 3. Person Plural |
perturbent
|
sie beunruhigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturber
|
ich werde beunruhigt |
| 2. Person Singular |
perturberis perturbere
|
du werdest beunruhigt |
| 3. Person Singular |
perturbetur
|
er/sie/es werde beunruhigt |
| 1. Person Plural |
perturbemur
|
wir werden beunruhigt |
| 2. Person Plural |
perturbemini
|
ihr werdet beunruhigt |
| 3. Person Plural |
perturbentur
|
sie werden beunruhigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbabam
|
ich beunruhigte |
| 2. Person Singular |
perturbabas
|
du beunruhigtest |
| 3. Person Singular |
perturbabat
|
er/sie/es beunruhigte |
| 1. Person Plural |
perturbabamus
|
wir beunruhigten |
| 2. Person Plural |
perturbabatis
|
ihr beunruhigtet |
| 3. Person Plural |
perturbabant
|
sie beunruhigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbabar
|
ich wurde beunruhigt |
| 2. Person Singular |
perturbabaris perturbabare
|
du wurdest beunruhigt |
| 3. Person Singular |
perturbabatur
|
er/sie/es wurde beunruhigt |
| 1. Person Plural |
perturbabamur
|
wir wurden beunruhigt |
| 2. Person Plural |
perturbabamini
|
ihr wurdet beunruhigt |
| 3. Person Plural |
perturbabantur
|
sie wurden beunruhigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbarem
|
ich beunruhigte |
| 2. Person Singular |
perturbares
|
du beunruhigtest |
| 3. Person Singular |
perturbaret
|
er/sie/es beunruhigte |
| 1. Person Plural |
perturbaremus
|
wir beunruhigten |
| 2. Person Plural |
perturbaretis
|
ihr beunruhigtet |
| 3. Person Plural |
perturbarent
|
sie beunruhigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbarer
|
ich würde beunruhigt |
| 2. Person Singular |
perturbareris perturbarere
|
du würdest beunruhigt |
| 3. Person Singular |
perturbaretur
|
er/sie/es würde beunruhigt |
| 1. Person Plural |
perturbaremur
|
wir würden beunruhigt |
| 2. Person Plural |
perturbaremini
|
ihr würdet beunruhigt |
| 3. Person Plural |
perturbarentur
|
sie würden beunruhigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbabo
|
ich werde beunruhigen |
| 2. Person Singular |
perturbabis
|
du wirst beunruhigen |
| 3. Person Singular |
perturbabit
|
er/sie/es wird beunruhigen |
| 1. Person Plural |
perturbabimus
|
wir werden beunruhigen |
| 2. Person Plural |
perturbabitis
|
ihr werdet beunruhigen |
| 3. Person Plural |
perturbabunt
|
sie werden beunruhigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbabor
|
ich werde beunruhigt |
| 2. Person Singular |
perturbaberis perturbabere
|
du wirst beunruhigt |
| 3. Person Singular |
perturbabitur
|
er/sie/es wird beunruhigt |
| 1. Person Plural |
perturbabimur
|
wir werden beunruhigt |
| 2. Person Plural |
perturbabimini
|
ihr werdet beunruhigt |
| 3. Person Plural |
perturbabuntur
|
sie werden beunruhigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbavi
|
ich habe beunruhigt |
| 2. Person Singular |
perturbavisti
|
du hast beunruhigt |
| 3. Person Singular |
perturbavit
|
er/sie/es hat beunruhigt |
| 1. Person Plural |
perturbavimus
|
wir haben beunruhigt |
| 2. Person Plural |
perturbavistis
|
ihr habt beunruhigt |
| 3. Person Plural |
perturbaverunt perturbavere
|
sie haben beunruhigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus sum
|
ich bin beunruhigt worden |
| 2. Person Singular |
perturbatus es
|
du bist beunruhigt worden |
| 3. Person Singular |
perturbatus est
|
er/sie/es ist beunruhigt worden |
| 1. Person Plural |
perturbati sumus
|
wir sind beunruhigt worden |
| 2. Person Plural |
perturbati estis
|
ihr seid beunruhigt worden |
| 3. Person Plural |
perturbati sunt
|
sie sind beunruhigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbaverim
|
ich habe beunruhigt |
| 2. Person Singular |
perturbaveris
|
du habest beunruhigt |
| 3. Person Singular |
perturbaverit
|
er/sie/es habe beunruhigt |
| 1. Person Plural |
perturbaverimus
|
wir haben beunruhigt |
| 2. Person Plural |
perturbaveritis
|
ihr habet beunruhigt |
| 3. Person Plural |
perturbaverint
|
sie haben beunruhigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus sim
|
ich sei beunruhigt worden |
| 2. Person Singular |
perturbatus sis
|
du seiest beunruhigt worden |
| 3. Person Singular |
perturbatus sit
|
er/sie/es sei beunruhigt worden |
| 1. Person Plural |
perturbati simus
|
wir seien beunruhigt worden |
| 2. Person Plural |
perturbati sitis
|
ihr seiet beunruhigt worden |
| 3. Person Plural |
perturbati sint
|
sie seien beunruhigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbaveram
|
ich hatte beunruhigt |
| 2. Person Singular |
perturbaveras
|
du hattest beunruhigt |
| 3. Person Singular |
perturbaverat
|
er/sie/es hatte beunruhigt |
| 1. Person Plural |
perturbaveramus
|
wir hatten beunruhigt |
| 2. Person Plural |
perturbaveratis
|
ihr hattet beunruhigt |
| 3. Person Plural |
perturbaverant
|
sie hatten beunruhigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus eram
|
ich war beunruhigt worden |
| 2. Person Singular |
perturbatus eras
|
du warst beunruhigt worden |
| 3. Person Singular |
perturbatus erat
|
er/sie/es war beunruhigt worden |
| 1. Person Plural |
perturbati eramus
|
wir waren beunruhigt worden |
| 2. Person Plural |
perturbati eratis
|
ihr warst beunruhigt worden |
| 3. Person Plural |
perturbati erant
|
sie waren beunruhigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbavissem
|
ich hätte beunruhigt |
| 2. Person Singular |
perturbavisses
|
du hättest beunruhigt |
| 3. Person Singular |
perturbavisset
|
er/sie/es hätte beunruhigt |
| 1. Person Plural |
perturbavissemus
|
wir hätten beunruhigt |
| 2. Person Plural |
perturbavissetis
|
ihr hättet beunruhigt |
| 3. Person Plural |
perturbavissent
|
sie hätten beunruhigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus essem
|
ich wäre beunruhigt worden |
| 2. Person Singular |
perturbatus esses
|
du wärest beunruhigt worden |
| 3. Person Singular |
perturbatus esset
|
er/sie/es wäre beunruhigt worden |
| 1. Person Plural |
perturbati essemus
|
wir wären beunruhigt worden |
| 2. Person Plural |
perturbati essetis
|
ihr wäret beunruhigt worden |
| 3. Person Plural |
perturbati essent
|
sie wären beunruhigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbavero
|
ich werde beunruhigt haben |
| 2. Person Singular |
perturbaveris
|
du wirst beunruhigt haben |
| 3. Person Singular |
perturbaverit
|
er/sie/es wird beunruhigt haben |
| 1. Person Plural |
perturbaverimus
|
wir werden beunruhigt haben |
| 2. Person Plural |
perturbaveritis
|
ihr werdet beunruhigt haben |
| 3. Person Plural |
perturbaverint
|
sie werden beunruhigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus ero
|
ich werde beunruhigt worden sein |
| 2. Person Singular |
perturbatus eris
|
du werdest beunruhigt worden sein |
| 3. Person Singular |
perturbatus erit
|
er/sie/es werde beunruhigt worden sein |
| 1. Person Plural |
perturbati erimus
|
wir werden beunruhigt worden sein |
| 2. Person Plural |
perturbati eritis
|
ihr werdet beunruhigt worden sein |
| 3. Person Plural |
perturbati erunt
|
sie werden beunruhigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
perturbare
|
beunruhigen |
| Vorzeitigkeit |
perturbavisse
|
beunruhigt haben |
| Nachzeitigkeit |
perturbaturum esse
|
beunruhigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
perturbari perturbarier
|
beunruhigt werden |
| Vorzeitigkeit |
perturbatum esse
|
beunruhigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
perturbatum iri
|
künftig beunruhigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
perturba
|
beunruhige! |
| 2. Person Plural |
perturbate
|
beunruhigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
perturbato
|
| 3. Person Singular |
perturbato
|
| 2. Person Plural |
perturbatote
|
| 3. Person Plural |
perturbanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
perturbare
|
das Beunruhigen |
| Genitiv |
perturbandi
|
des Beunruhigens |
| Dativ |
perturbando
|
dem Beunruhigen |
| Akkusativ |
perturbandum
|
das Beunruhigen |
| Ablativ |
perturbando
|
durch das Beunruhigen |
| Vokativ |
perturbande
|
Beunruhigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perturbandus
|
perturbanda
|
perturbandum
|
| Genitiv |
perturbandi
|
perturbandae
|
perturbandi
|
| Dativ |
perturbando
|
perturbandae
|
perturbando
|
| Akkusativ |
perturbandum
|
perturbandam
|
perturbandum
|
| Ablativ |
perturbando
|
perturbanda
|
perturbando
|
| Vokativ |
perturbande
|
perturbanda
|
perturbandum
|
Plural
| Nominativ |
perturbandi
|
perturbandae
|
perturbanda
|
| Genitiv |
perturbandorum
|
perturbandarum
|
perturbandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
perturbandos
|
perturbandas
|
perturbanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
perturbandi
|
perturbandae
|
perturbanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perturbans
|
perturbans
|
perturbans
|
| Genitiv |
perturbantis
|
perturbantis
|
perturbantis
|
| Dativ |
perturbanti
|
perturbanti
|
perturbanti
|
| Akkusativ |
perturbantem
|
perturbantem
|
perturbans
|
| Ablativ |
perturbanti perturbante
|
perturbanti perturbante
|
perturbanti perturbante
|
| Vokativ |
perturbans
|
perturbans
|
perturbans
|
Plural
| Nominativ |
perturbantes
|
perturbantes
|
perturbantia
|
| Genitiv |
perturbantium perturbantum
|
perturbantium perturbantum
|
perturbantium perturbantum
|
| Dativ |
perturbantibus
|
perturbantibus
|
perturbantibus
|
| Akkusativ |
perturbantes
|
perturbantes
|
perturbantia
|
| Ablativ |
perturbantibus
|
perturbantibus
|
perturbantibus
|
| Vokativ |
perturbantes
|
perturbantes
|
perturbantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perturbatus
|
perturbata
|
perturbatum
|
| Genitiv |
perturbati
|
perturbatae
|
perturbati
|
| Dativ |
perturbato
|
perturbatae
|
perturbato
|
| Akkusativ |
perturbatum
|
perturbatam
|
perturbatum
|
| Ablativ |
perturbato
|
perturbata
|
perturbato
|
| Vokativ |
perturbate
|
perturbata
|
perturbatum
|
Plural
| Nominativ |
perturbati
|
perturbatae
|
perturbata
|
| Genitiv |
perturbatorum
|
perturbatarum
|
perturbatorum
|
| Dativ |
perturbatis
|
perturbatis
|
perturbatis
|
| Akkusativ |
perturbatos
|
perturbatas
|
perturbata
|
| Ablativ |
perturbatis
|
perturbatis
|
perturbatis
|
| Vokativ |
perturbati
|
perturbatae
|
perturbata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perturbaturus
|
perturbatura
|
perturbaturum
|
| Genitiv |
perturbaturi
|
perturbaturae
|
perturbaturi
|
| Dativ |
perturbaturo
|
perturbaturae
|
perturbaturo
|
| Akkusativ |
perturbaturum
|
perturbaturam
|
perturbaturum
|
| Ablativ |
perturbaturo
|
perturbatura
|
perturbaturo
|
| Vokativ |
perturbature
|
perturbatura
|
perturbaturum
|
Plural
| Nominativ |
perturbaturi
|
perturbaturae
|
perturbatura
|
| Genitiv |
perturbaturorum
|
perturbaturarum
|
perturbaturorum
|
| Dativ |
perturbaturis
|
perturbaturis
|
perturbaturis
|
| Akkusativ |
perturbaturos
|
perturbaturas
|
perturbatura
|
| Ablativ |
perturbaturis
|
perturbaturis
|
perturbaturis
|
| Vokativ |
perturbaturi
|
perturbaturae
|
perturbatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
perturbatum
|
perturbatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbo
|
|
| 2. Person Singular |
perturbas
|
|
| 3. Person Singular |
perturbat
|
|
| 1. Person Plural |
perturbamus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbatis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbor
|
|
| 2. Person Singular |
perturbaris perturbare
|
|
| 3. Person Singular |
perturbatur
|
|
| 1. Person Plural |
perturbamur
|
|
| 2. Person Plural |
perturbamini
|
|
| 3. Person Plural |
perturbantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbem
|
|
| 2. Person Singular |
perturbes
|
|
| 3. Person Singular |
perturbet
|
|
| 1. Person Plural |
perturbemus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbetis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturber
|
|
| 2. Person Singular |
perturberis perturbere
|
|
| 3. Person Singular |
perturbetur
|
|
| 1. Person Plural |
perturbemur
|
|
| 2. Person Plural |
perturbemini
|
|
| 3. Person Plural |
perturbentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbabam
|
|
| 2. Person Singular |
perturbabas
|
|
| 3. Person Singular |
perturbabat
|
|
| 1. Person Plural |
perturbabamus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbabatis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbabar
|
|
| 2. Person Singular |
perturbabaris perturbabare
|
|
| 3. Person Singular |
perturbabatur
|
|
| 1. Person Plural |
perturbabamur
|
|
| 2. Person Plural |
perturbabamini
|
|
| 3. Person Plural |
perturbabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbarem
|
|
| 2. Person Singular |
perturbares
|
|
| 3. Person Singular |
perturbaret
|
|
| 1. Person Plural |
perturbaremus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbaretis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbarer
|
|
| 2. Person Singular |
perturbareris perturbarere
|
|
| 3. Person Singular |
perturbaretur
|
|
| 1. Person Plural |
perturbaremur
|
|
| 2. Person Plural |
perturbaremini
|
|
| 3. Person Plural |
perturbarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbabo
|
|
| 2. Person Singular |
perturbabis
|
|
| 3. Person Singular |
perturbabit
|
|
| 1. Person Plural |
perturbabimus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbabitis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbabor
|
|
| 2. Person Singular |
perturbaberis perturbabere
|
|
| 3. Person Singular |
perturbabitur
|
|
| 1. Person Plural |
perturbabimur
|
|
| 2. Person Plural |
perturbabimini
|
|
| 3. Person Plural |
perturbabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbavi
|
|
| 2. Person Singular |
perturbavisti
|
|
| 3. Person Singular |
perturbavit
|
|
| 1. Person Plural |
perturbavimus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbavistis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbaverunt perturbavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
perturbatus es
|
|
| 3. Person Singular |
perturbatus est
|
|
| 1. Person Plural |
perturbati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbati estis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbaverim
|
|
| 2. Person Singular |
perturbaveris
|
|
| 3. Person Singular |
perturbaverit
|
|
| 1. Person Plural |
perturbaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
perturbatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
perturbatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
perturbati simus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbaveram
|
|
| 2. Person Singular |
perturbaveras
|
|
| 3. Person Singular |
perturbaverat
|
|
| 1. Person Plural |
perturbaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
perturbatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
perturbatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
perturbati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbavissem
|
|
| 2. Person Singular |
perturbavisses
|
|
| 3. Person Singular |
perturbavisset
|
|
| 1. Person Plural |
perturbavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
perturbatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
perturbatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
perturbati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbavero
|
|
| 2. Person Singular |
perturbaveris
|
|
| 3. Person Singular |
perturbaverit
|
|
| 1. Person Plural |
perturbaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
perturbatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
perturbatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
perturbati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
perturbare
|
|
| Vorzeitigkeit |
perturbavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
perturbaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
perturbari perturbarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
perturbatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
perturbatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
perturba
|
! |
| 2. Person Plural |
perturbate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
perturbato
|
| 3. Person Singular |
perturbato
|
| 2. Person Plural |
perturbatote
|
| 3. Person Plural |
perturbanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
perturbare
|
das |
| Genitiv |
perturbandi
|
des es |
| Dativ |
perturbando
|
dem |
| Akkusativ |
perturbandum
|
das |
| Ablativ |
perturbando
|
durch das |
| Vokativ |
perturbande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perturbandus
|
perturbanda
|
perturbandum
|
| Genitiv |
perturbandi
|
perturbandae
|
perturbandi
|
| Dativ |
perturbando
|
perturbandae
|
perturbando
|
| Akkusativ |
perturbandum
|
perturbandam
|
perturbandum
|
| Ablativ |
perturbando
|
perturbanda
|
perturbando
|
| Vokativ |
perturbande
|
perturbanda
|
perturbandum
|
Plural
| Nominativ |
perturbandi
|
perturbandae
|
perturbanda
|
| Genitiv |
perturbandorum
|
perturbandarum
|
perturbandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
perturbandos
|
perturbandas
|
perturbanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
perturbandi
|
perturbandae
|
perturbanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perturbans
|
perturbans
|
perturbans
|
| Genitiv |
perturbantis
|
perturbantis
|
perturbantis
|
| Dativ |
perturbanti
|
perturbanti
|
perturbanti
|
| Akkusativ |
perturbantem
|
perturbantem
|
perturbans
|
| Ablativ |
perturbanti perturbante
|
perturbanti perturbante
|
perturbanti perturbante
|
| Vokativ |
perturbans
|
perturbans
|
perturbans
|
Plural
| Nominativ |
perturbantes
|
perturbantes
|
perturbantia
|
| Genitiv |
perturbantium perturbantum
|
perturbantium perturbantum
|
perturbantium perturbantum
|
| Dativ |
perturbantibus
|
perturbantibus
|
perturbantibus
|
| Akkusativ |
perturbantes
|
perturbantes
|
perturbantia
|
| Ablativ |
perturbantibus
|
perturbantibus
|
perturbantibus
|
| Vokativ |
perturbantes
|
perturbantes
|
perturbantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perturbatus
|
perturbata
|
perturbatum
|
| Genitiv |
perturbati
|
perturbatae
|
perturbati
|
| Dativ |
perturbato
|
perturbatae
|
perturbato
|
| Akkusativ |
perturbatum
|
perturbatam
|
perturbatum
|
| Ablativ |
perturbato
|
perturbata
|
perturbato
|
| Vokativ |
perturbate
|
perturbata
|
perturbatum
|
Plural
| Nominativ |
perturbati
|
perturbatae
|
perturbata
|
| Genitiv |
perturbatorum
|
perturbatarum
|
perturbatorum
|
| Dativ |
perturbatis
|
perturbatis
|
perturbatis
|
| Akkusativ |
perturbatos
|
perturbatas
|
perturbata
|
| Ablativ |
perturbatis
|
perturbatis
|
perturbatis
|
| Vokativ |
perturbati
|
perturbatae
|
perturbata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perturbaturus
|
perturbatura
|
perturbaturum
|
| Genitiv |
perturbaturi
|
perturbaturae
|
perturbaturi
|
| Dativ |
perturbaturo
|
perturbaturae
|
perturbaturo
|
| Akkusativ |
perturbaturum
|
perturbaturam
|
perturbaturum
|
| Ablativ |
perturbaturo
|
perturbatura
|
perturbaturo
|
| Vokativ |
perturbature
|
perturbatura
|
perturbaturum
|
Plural
| Nominativ |
perturbaturi
|
perturbaturae
|
perturbatura
|
| Genitiv |
perturbaturorum
|
perturbaturarum
|
perturbaturorum
|
| Dativ |
perturbaturis
|
perturbaturis
|
perturbaturis
|
| Akkusativ |
perturbaturos
|
perturbaturas
|
perturbatura
|
| Ablativ |
perturbaturis
|
perturbaturis
|
perturbaturis
|
| Vokativ |
perturbaturi
|
perturbaturae
|
perturbatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
perturbatum
|
perturbatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbo
|
|
| 2. Person Singular |
perturbas
|
|
| 3. Person Singular |
perturbat
|
|
| 1. Person Plural |
perturbamus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbatis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbor
|
|
| 2. Person Singular |
perturbaris perturbare
|
|
| 3. Person Singular |
perturbatur
|
|
| 1. Person Plural |
perturbamur
|
|
| 2. Person Plural |
perturbamini
|
|
| 3. Person Plural |
perturbantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbem
|
|
| 2. Person Singular |
perturbes
|
|
| 3. Person Singular |
perturbet
|
|
| 1. Person Plural |
perturbemus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbetis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturber
|
|
| 2. Person Singular |
perturberis perturbere
|
|
| 3. Person Singular |
perturbetur
|
|
| 1. Person Plural |
perturbemur
|
|
| 2. Person Plural |
perturbemini
|
|
| 3. Person Plural |
perturbentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbabam
|
|
| 2. Person Singular |
perturbabas
|
|
| 3. Person Singular |
perturbabat
|
|
| 1. Person Plural |
perturbabamus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbabatis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbabar
|
|
| 2. Person Singular |
perturbabaris perturbabare
|
|
| 3. Person Singular |
perturbabatur
|
|
| 1. Person Plural |
perturbabamur
|
|
| 2. Person Plural |
perturbabamini
|
|
| 3. Person Plural |
perturbabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbarem
|
|
| 2. Person Singular |
perturbares
|
|
| 3. Person Singular |
perturbaret
|
|
| 1. Person Plural |
perturbaremus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbaretis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbarer
|
|
| 2. Person Singular |
perturbareris perturbarere
|
|
| 3. Person Singular |
perturbaretur
|
|
| 1. Person Plural |
perturbaremur
|
|
| 2. Person Plural |
perturbaremini
|
|
| 3. Person Plural |
perturbarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbabo
|
|
| 2. Person Singular |
perturbabis
|
|
| 3. Person Singular |
perturbabit
|
|
| 1. Person Plural |
perturbabimus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbabitis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbabor
|
|
| 2. Person Singular |
perturbaberis perturbabere
|
|
| 3. Person Singular |
perturbabitur
|
|
| 1. Person Plural |
perturbabimur
|
|
| 2. Person Plural |
perturbabimini
|
|
| 3. Person Plural |
perturbabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbavi
|
|
| 2. Person Singular |
perturbavisti
|
|
| 3. Person Singular |
perturbavit
|
|
| 1. Person Plural |
perturbavimus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbavistis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbaverunt perturbavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
perturbatus es
|
|
| 3. Person Singular |
perturbatus est
|
|
| 1. Person Plural |
perturbati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbati estis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbaverim
|
|
| 2. Person Singular |
perturbaveris
|
|
| 3. Person Singular |
perturbaverit
|
|
| 1. Person Plural |
perturbaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
perturbatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
perturbatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
perturbati simus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbaveram
|
|
| 2. Person Singular |
perturbaveras
|
|
| 3. Person Singular |
perturbaverat
|
|
| 1. Person Plural |
perturbaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
perturbatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
perturbatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
perturbati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbavissem
|
|
| 2. Person Singular |
perturbavisses
|
|
| 3. Person Singular |
perturbavisset
|
|
| 1. Person Plural |
perturbavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
perturbatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
perturbatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
perturbati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbavero
|
|
| 2. Person Singular |
perturbaveris
|
|
| 3. Person Singular |
perturbaverit
|
|
| 1. Person Plural |
perturbaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
perturbatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
perturbatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
perturbati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
perturbati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
perturbati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
perturbare
|
|
| Vorzeitigkeit |
perturbavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
perturbaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
perturbari perturbarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
perturbatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
perturbatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
perturba
|
! |
| 2. Person Plural |
perturbate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
perturbato
|
| 3. Person Singular |
perturbato
|
| 2. Person Plural |
perturbatote
|
| 3. Person Plural |
perturbanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
perturbare
|
das |
| Genitiv |
perturbandi
|
des es |
| Dativ |
perturbando
|
dem |
| Akkusativ |
perturbandum
|
das |
| Ablativ |
perturbando
|
durch das |
| Vokativ |
perturbande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perturbandus
|
perturbanda
|
perturbandum
|
| Genitiv |
perturbandi
|
perturbandae
|
perturbandi
|
| Dativ |
perturbando
|
perturbandae
|
perturbando
|
| Akkusativ |
perturbandum
|
perturbandam
|
perturbandum
|
| Ablativ |
perturbando
|
perturbanda
|
perturbando
|
| Vokativ |
perturbande
|
perturbanda
|
perturbandum
|
Plural
| Nominativ |
perturbandi
|
perturbandae
|
perturbanda
|
| Genitiv |
perturbandorum
|
perturbandarum
|
perturbandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
perturbandos
|
perturbandas
|
perturbanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
perturbandi
|
perturbandae
|
perturbanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perturbans
|
perturbans
|
perturbans
|
| Genitiv |
perturbantis
|
perturbantis
|
perturbantis
|
| Dativ |
perturbanti
|
perturbanti
|
perturbanti
|
| Akkusativ |
perturbantem
|
perturbantem
|
perturbans
|
| Ablativ |
perturbanti perturbante
|
perturbanti perturbante
|
perturbanti perturbante
|
| Vokativ |
perturbans
|
perturbans
|
perturbans
|
Plural
| Nominativ |
perturbantes
|
perturbantes
|
perturbantia
|
| Genitiv |
perturbantium perturbantum
|
perturbantium perturbantum
|
perturbantium perturbantum
|
| Dativ |
perturbantibus
|
perturbantibus
|
perturbantibus
|
| Akkusativ |
perturbantes
|
perturbantes
|
perturbantia
|
| Ablativ |
perturbantibus
|
perturbantibus
|
perturbantibus
|
| Vokativ |
perturbantes
|
perturbantes
|
perturbantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perturbatus
|
perturbata
|
perturbatum
|
| Genitiv |
perturbati
|
perturbatae
|
perturbati
|
| Dativ |
perturbato
|
perturbatae
|
perturbato
|
| Akkusativ |
perturbatum
|
perturbatam
|
perturbatum
|
| Ablativ |
perturbato
|
perturbata
|
perturbato
|
| Vokativ |
perturbate
|
perturbata
|
perturbatum
|
Plural
| Nominativ |
perturbati
|
perturbatae
|
perturbata
|
| Genitiv |
perturbatorum
|
perturbatarum
|
perturbatorum
|
| Dativ |
perturbatis
|
perturbatis
|
perturbatis
|
| Akkusativ |
perturbatos
|
perturbatas
|
perturbata
|
| Ablativ |
perturbatis
|
perturbatis
|
perturbatis
|
| Vokativ |
perturbati
|
perturbatae
|
perturbata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perturbaturus
|
perturbatura
|
perturbaturum
|
| Genitiv |
perturbaturi
|
perturbaturae
|
perturbaturi
|
| Dativ |
perturbaturo
|
perturbaturae
|
perturbaturo
|
| Akkusativ |
perturbaturum
|
perturbaturam
|
perturbaturum
|
| Ablativ |
perturbaturo
|
perturbatura
|
perturbaturo
|
| Vokativ |
perturbature
|
perturbatura
|
perturbaturum
|
Plural
| Nominativ |
perturbaturi
|
perturbaturae
|
perturbatura
|
| Genitiv |
perturbaturorum
|
perturbaturarum
|
perturbaturorum
|
| Dativ |
perturbaturis
|
perturbaturis
|
perturbaturis
|
| Akkusativ |
perturbaturos
|
perturbaturas
|
perturbatura
|
| Ablativ |
perturbaturis
|
perturbaturis
|
perturbaturis
|
| Vokativ |
perturbaturi
|
perturbaturae
|
perturbatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
perturbatum
|
perturbatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbo
|
ich verwirre |
| 2. Person Singular |
perturbas
|
du verwirrst |
| 3. Person Singular |
perturbat
|
er/sie/es verwirrt |
| 1. Person Plural |
perturbamus
|
wir verwirren |
| 2. Person Plural |
perturbatis
|
ihr verwirrt |
| 3. Person Plural |
perturbant
|
sie verwirren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbor
|
ich werde verwirrt; verworren |
| 2. Person Singular |
perturbaris perturbare
|
du wirst verwirrt; verworren |
| 3. Person Singular |
perturbatur
|
er/sie/es wird verwirrt; verworren |
| 1. Person Plural |
perturbamur
|
wir werden verwirrt; verworren |
| 2. Person Plural |
perturbamini
|
ihr werdet verwirrt; verworren |
| 3. Person Plural |
perturbantur
|
sie werden verwirrt; verworren |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbem
|
ich verwirre |
| 2. Person Singular |
perturbes
|
du verwirrest |
| 3. Person Singular |
perturbet
|
er/sie/es verwirre |
| 1. Person Plural |
perturbemus
|
wir verwirren |
| 2. Person Plural |
perturbetis
|
ihr verwirret |
| 3. Person Plural |
perturbent
|
sie verwirren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturber
|
ich werde verwirrt; verworren |
| 2. Person Singular |
perturberis perturbere
|
du werdest verwirrt; verworren |
| 3. Person Singular |
perturbetur
|
er/sie/es werde verwirrt; verworren |
| 1. Person Plural |
perturbemur
|
wir werden verwirrt; verworren |
| 2. Person Plural |
perturbemini
|
ihr werdet verwirrt; verworren |
| 3. Person Plural |
perturbentur
|
sie werden verwirrt; verworren |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbabam
|
ich verwirrte |
| 2. Person Singular |
perturbabas
|
du verwirrtest |
| 3. Person Singular |
perturbabat
|
er/sie/es verwirrte |
| 1. Person Plural |
perturbabamus
|
wir verwirrten |
| 2. Person Plural |
perturbabatis
|
ihr verwirrtet |
| 3. Person Plural |
perturbabant
|
sie verwirrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbabar
|
ich wurde verwirrt; verworren |
| 2. Person Singular |
perturbabaris perturbabare
|
du wurdest verwirrt; verworren |
| 3. Person Singular |
perturbabatur
|
er/sie/es wurde verwirrt; verworren |
| 1. Person Plural |
perturbabamur
|
wir wurden verwirrt; verworren |
| 2. Person Plural |
perturbabamini
|
ihr wurdet verwirrt; verworren |
| 3. Person Plural |
perturbabantur
|
sie wurden verwirrt; verworren |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbarem
|
ich verwirrte |
| 2. Person Singular |
perturbares
|
du verwirrtest |
| 3. Person Singular |
perturbaret
|
er/sie/es verwirrte |
| 1. Person Plural |
perturbaremus
|
wir verwirrten |
| 2. Person Plural |
perturbaretis
|
ihr verwirrtet |
| 3. Person Plural |
perturbarent
|
sie verwirrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbarer
|
ich würde verwirrt; verworren |
| 2. Person Singular |
perturbareris perturbarere
|
du würdest verwirrt; verworren |
| 3. Person Singular |
perturbaretur
|
er/sie/es würde verwirrt; verworren |
| 1. Person Plural |
perturbaremur
|
wir würden verwirrt; verworren |
| 2. Person Plural |
perturbaremini
|
ihr würdet verwirrt; verworren |
| 3. Person Plural |
perturbarentur
|
sie würden verwirrt; verworren |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbabo
|
ich werde verwirren |
| 2. Person Singular |
perturbabis
|
du wirst verwirren |
| 3. Person Singular |
perturbabit
|
er/sie/es wird verwirren |
| 1. Person Plural |
perturbabimus
|
wir werden verwirren |
| 2. Person Plural |
perturbabitis
|
ihr werdet verwirren |
| 3. Person Plural |
perturbabunt
|
sie werden verwirren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbabor
|
ich werde verwirrt; verworren |
| 2. Person Singular |
perturbaberis perturbabere
|
du wirst verwirrt; verworren |
| 3. Person Singular |
perturbabitur
|
er/sie/es wird verwirrt; verworren |
| 1. Person Plural |
perturbabimur
|
wir werden verwirrt; verworren |
| 2. Person Plural |
perturbabimini
|
ihr werdet verwirrt; verworren |
| 3. Person Plural |
perturbabuntur
|
sie werden verwirrt; verworren |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbavi
|
ich habe verwirrt |
| 2. Person Singular |
perturbavisti
|
du hast verwirrt |
| 3. Person Singular |
perturbavit
|
er/sie/es hat verwirrt |
| 1. Person Plural |
perturbavimus
|
wir haben verwirrt |
| 2. Person Plural |
perturbavistis
|
ihr habt verwirrt |
| 3. Person Plural |
perturbaverunt perturbavere
|
sie haben verwirrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus sum
|
ich bin verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Singular |
perturbatus es
|
du bist verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Singular |
perturbatus est
|
er/sie/es ist verwirrt; verworren worden |
| 1. Person Plural |
perturbati sumus
|
wir sind verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Plural |
perturbati estis
|
ihr seid verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Plural |
perturbati sunt
|
sie sind verwirrt; verworren worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbaverim
|
ich habe verwirrt |
| 2. Person Singular |
perturbaveris
|
du habest verwirrt |
| 3. Person Singular |
perturbaverit
|
er/sie/es habe verwirrt |
| 1. Person Plural |
perturbaverimus
|
wir haben verwirrt |
| 2. Person Plural |
perturbaveritis
|
ihr habet verwirrt |
| 3. Person Plural |
perturbaverint
|
sie haben verwirrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus sim
|
ich sei verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Singular |
perturbatus sis
|
du seiest verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Singular |
perturbatus sit
|
er/sie/es sei verwirrt; verworren worden |
| 1. Person Plural |
perturbati simus
|
wir seien verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Plural |
perturbati sitis
|
ihr seiet verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Plural |
perturbati sint
|
sie seien verwirrt; verworren worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbaveram
|
ich hatte verwirrt |
| 2. Person Singular |
perturbaveras
|
du hattest verwirrt |
| 3. Person Singular |
perturbaverat
|
er/sie/es hatte verwirrt |
| 1. Person Plural |
perturbaveramus
|
wir hatten verwirrt |
| 2. Person Plural |
perturbaveratis
|
ihr hattet verwirrt |
| 3. Person Plural |
perturbaverant
|
sie hatten verwirrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus eram
|
ich war verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Singular |
perturbatus eras
|
du warst verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Singular |
perturbatus erat
|
er/sie/es war verwirrt; verworren worden |
| 1. Person Plural |
perturbati eramus
|
wir waren verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Plural |
perturbati eratis
|
ihr warst verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Plural |
perturbati erant
|
sie waren verwirrt; verworren worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbavissem
|
ich hätte verwirrt |
| 2. Person Singular |
perturbavisses
|
du hättest verwirrt |
| 3. Person Singular |
perturbavisset
|
er/sie/es hätte verwirrt |
| 1. Person Plural |
perturbavissemus
|
wir hätten verwirrt |
| 2. Person Plural |
perturbavissetis
|
ihr hättet verwirrt |
| 3. Person Plural |
perturbavissent
|
sie hätten verwirrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus essem
|
ich wäre verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Singular |
perturbatus esses
|
du wärest verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Singular |
perturbatus esset
|
er/sie/es wäre verwirrt; verworren worden |
| 1. Person Plural |
perturbati essemus
|
wir wären verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Plural |
perturbati essetis
|
ihr wäret verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Plural |
perturbati essent
|
sie wären verwirrt; verworren worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbavero
|
ich werde verwirrt haben |
| 2. Person Singular |
perturbaveris
|
du wirst verwirrt haben |
| 3. Person Singular |
perturbaverit
|
er/sie/es wird verwirrt haben |
| 1. Person Plural |
perturbaverimus
|
wir werden verwirrt haben |
| 2. Person Plural |
perturbaveritis
|
ihr werdet verwirrt haben |
| 3. Person Plural |
perturbaverint
|
sie werden verwirrt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
perturbatus ero
|
ich werde verwirrt; verworren worden sein |
| 2. Person Singular |
perturbatus eris
|
du werdest verwirrt; verworren worden sein |
| 3. Person Singular |
perturbatus erit
|
er/sie/es werde verwirrt; verworren worden sein |
| 1. Person Plural |
perturbati erimus
|
wir werden verwirrt; verworren worden sein |
| 2. Person Plural |
perturbati eritis
|
ihr werdet verwirrt; verworren worden sein |
| 3. Person Plural |
perturbati erunt
|
sie werden verwirrt; verworren worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
perturbare
|
verwirren |
| Vorzeitigkeit |
perturbavisse
|
verwirrt; verworren haben |
| Nachzeitigkeit |
perturbaturum esse
|
verwirren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
perturbari perturbarier
|
verwirrt; verworren werden |
| Vorzeitigkeit |
perturbatum esse
|
verwirrt; verworren worden sein |
| Nachzeitigkeit |
perturbatum iri
|
künftig verwirrt; verworren werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
perturba
|
verwirre! |
| 2. Person Plural |
perturbate
|
verwirrt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
perturbato
|
| 3. Person Singular |
perturbato
|
| 2. Person Plural |
perturbatote
|
| 3. Person Plural |
perturbanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
perturbare
|
das Verwirren |
| Genitiv |
perturbandi
|
des Verwirrens |
| Dativ |
perturbando
|
dem Verwirren |
| Akkusativ |
perturbandum
|
das Verwirren |
| Ablativ |
perturbando
|
durch das Verwirren |
| Vokativ |
perturbande
|
Verwirren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perturbandus
|
perturbanda
|
perturbandum
|
| Genitiv |
perturbandi
|
perturbandae
|
perturbandi
|
| Dativ |
perturbando
|
perturbandae
|
perturbando
|
| Akkusativ |
perturbandum
|
perturbandam
|
perturbandum
|
| Ablativ |
perturbando
|
perturbanda
|
perturbando
|
| Vokativ |
perturbande
|
perturbanda
|
perturbandum
|
Plural
| Nominativ |
perturbandi
|
perturbandae
|
perturbanda
|
| Genitiv |
perturbandorum
|
perturbandarum
|
perturbandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
perturbandos
|
perturbandas
|
perturbanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
perturbandi
|
perturbandae
|
perturbanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perturbans
|
perturbans
|
perturbans
|
| Genitiv |
perturbantis
|
perturbantis
|
perturbantis
|
| Dativ |
perturbanti
|
perturbanti
|
perturbanti
|
| Akkusativ |
perturbantem
|
perturbantem
|
perturbans
|
| Ablativ |
perturbanti perturbante
|
perturbanti perturbante
|
perturbanti perturbante
|
| Vokativ |
perturbans
|
perturbans
|
perturbans
|
Plural
| Nominativ |
perturbantes
|
perturbantes
|
perturbantia
|
| Genitiv |
perturbantium perturbantum
|
perturbantium perturbantum
|
perturbantium perturbantum
|
| Dativ |
perturbantibus
|
perturbantibus
|
perturbantibus
|
| Akkusativ |
perturbantes
|
perturbantes
|
perturbantia
|
| Ablativ |
perturbantibus
|
perturbantibus
|
perturbantibus
|
| Vokativ |
perturbantes
|
perturbantes
|
perturbantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perturbatus
|
perturbata
|
perturbatum
|
| Genitiv |
perturbati
|
perturbatae
|
perturbati
|
| Dativ |
perturbato
|
perturbatae
|
perturbato
|
| Akkusativ |
perturbatum
|
perturbatam
|
perturbatum
|
| Ablativ |
perturbato
|
perturbata
|
perturbato
|
| Vokativ |
perturbate
|
perturbata
|
perturbatum
|
Plural
| Nominativ |
perturbati
|
perturbatae
|
perturbata
|
| Genitiv |
perturbatorum
|
perturbatarum
|
perturbatorum
|
| Dativ |
perturbatis
|
perturbatis
|
perturbatis
|
| Akkusativ |
perturbatos
|
perturbatas
|
perturbata
|
| Ablativ |
perturbatis
|
perturbatis
|
perturbatis
|
| Vokativ |
perturbati
|
perturbatae
|
perturbata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
perturbaturus
|
perturbatura
|
perturbaturum
|
| Genitiv |
perturbaturi
|
perturbaturae
|
perturbaturi
|
| Dativ |
perturbaturo
|
perturbaturae
|
perturbaturo
|
| Akkusativ |
perturbaturum
|
perturbaturam
|
perturbaturum
|
| Ablativ |
perturbaturo
|
perturbatura
|
perturbaturo
|
| Vokativ |
perturbature
|
perturbatura
|
perturbaturum
|
Plural
| Nominativ |
perturbaturi
|
perturbaturae
|
perturbatura
|
| Genitiv |
perturbaturorum
|
perturbaturarum
|
perturbaturorum
|
| Dativ |
perturbaturis
|
perturbaturis
|
perturbaturis
|
| Akkusativ |
perturbaturos
|
perturbaturas
|
perturbatura
|
| Ablativ |
perturbaturis
|
perturbaturis
|
perturbaturis
|
| Vokativ |
perturbaturi
|
perturbaturae
|
perturbatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
perturbatum
|
perturbatu
|