praecavere-Übersetzung im Latein Wörterbuch

Kurzübersicht

Latein	Typ	Flexionsart	Form	Deutsch
praecavere	Verb	E-Konjugation	Infinitiv	sich hüten Vorsichtsmaßregeln treffen Vorsorge treffen
praecavere	Verb	E-Konjugation	2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv	noch nicht vorhanden
praecavere	Verb	E-Konjugation	2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv	noch nicht vorhanden
praecavere	Verb	E-Konjugation	3. Person Plural Perfekt Indikativ Aktiv	noch nicht vorhanden

Aufstellung aller Formen

Präsens Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	praecaveo
2. Person Singular	praecaves
3. Person Singular	praecavet
1. Person Plural	praecavemus
2. Person Plural	praecavetis
3. Person Plural	praecavent

	Passiv
1. Person Singular	praecaveor
2. Person Singular	praecaveris praecavere
3. Person Singular	praecavetur
1. Person Plural	praecavemur
2. Person Plural	praecavemini
3. Person Plural	praecaventur

Präsens Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	praecaveam
2. Person Singular	praecaveas
3. Person Singular	praecaveat
1. Person Plural	praecaveamus
2. Person Plural	praecaveatis
3. Person Plural	praecaveant

	Passiv
1. Person Singular	praecavear
2. Person Singular	praecavearis praecaveare
3. Person Singular	praecaveatur
1. Person Plural	praecaveamur
2. Person Plural	praecaveamini
3. Person Plural	praecaveantur

Imperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	praecavebam
2. Person Singular	praecavebas
3. Person Singular	praecavebat
1. Person Plural	praecavebamus
2. Person Plural	praecavebatis
3. Person Plural	praecavebant

	Passiv
1. Person Singular	praecavebar
2. Person Singular	praecavebaris praecavebare
3. Person Singular	praecavebatur
1. Person Plural	praecavebamur
2. Person Plural	praecavebamini
3. Person Plural	praecavebantur

Imperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	praecaverem
2. Person Singular	praecaveres
3. Person Singular	praecaveret
1. Person Plural	praecaveremus
2. Person Plural	praecaveretis
3. Person Plural	praecaverent

	Passiv
1. Person Singular	praecaverer
2. Person Singular	praecavereris praecaverere
3. Person Singular	praecaveretur
1. Person Plural	praecaveremur
2. Person Plural	praecaveremini
3. Person Plural	praecaverentur

Futur I

	Aktiv
1. Person Singular	praecavebo
2. Person Singular	praecavebis
3. Person Singular	praecavebit
1. Person Plural	praecavebimus
2. Person Plural	praecavebitis
3. Person Plural	praecavebunt

	Passiv
1. Person Singular	praecavebor
2. Person Singular	praecaveberis praecavebere
3. Person Singular	praecavebitur
1. Person Plural	praecavebimur
2. Person Plural	praecavebimini
3. Person Plural	praecavebuntur

Perfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	praecavi
2. Person Singular	praecavisti
3. Person Singular	praecavit
1. Person Plural	praecavimus
2. Person Plural	praecavistis
3. Person Plural	praecaverunt praecavere

	Passiv
1. Person Singular	praecautus sum
2. Person Singular	praecautus es
3. Person Singular	praecautus est
1. Person Plural	praecauti sumus
2. Person Plural	praecauti estis
3. Person Plural	praecauti sunt

Perfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	praecaverim
2. Person Singular	praecaveris
3. Person Singular	praecaverit
1. Person Plural	praecaverimus
2. Person Plural	praecaveritis
3. Person Plural	praecaverint

	Passiv
1. Person Singular	praecautus sim
2. Person Singular	praecautus sis
3. Person Singular	praecautus sit
1. Person Plural	praecauti simus
2. Person Plural	praecauti sitis
3. Person Plural	praecauti sint

Plusquamperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	praecaveram
2. Person Singular	praecaveras
3. Person Singular	praecaverat
1. Person Plural	praecaveramus
2. Person Plural	praecaveratis
3. Person Plural	praecaverant

	Passiv
1. Person Singular	praecautus eram
2. Person Singular	praecautus eras
3. Person Singular	praecautus erat
1. Person Plural	praecauti eramus
2. Person Plural	praecauti eratis
3. Person Plural	praecauti erant

Plusquamperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	praecavissem
2. Person Singular	praecavisses
3. Person Singular	praecavisset
1. Person Plural	praecavissemus
2. Person Plural	praecavissetis
3. Person Plural	praecavissent

	Passiv
1. Person Singular	praecautus essem
2. Person Singular	praecautus esses
3. Person Singular	praecautus esset
1. Person Plural	praecauti essemus
2. Person Plural	praecauti essetis
3. Person Plural	praecauti essent

Futur II

	Aktiv
1. Person Singular	praecavero
2. Person Singular	praecaveris
3. Person Singular	praecaverit
1. Person Plural	praecaverimus
2. Person Plural	praecaveritis
3. Person Plural	praecaverint

	Passiv
1. Person Singular	praecautus ero
2. Person Singular	praecautus eris
3. Person Singular	praecautus erit
1. Person Plural	praecauti erimus
2. Person Plural	praecauti eritis
3. Person Plural	praecauti erunt

Infinite

	Aktiv
Gleichzeitigkeit	praecavere
Vorzeitigkeit	praecavisse
Nachzeitigkeit	praecauturum esse
	Passiv
Gleichzeitigkeit	praecaveri praecaverier
Vorzeitigkeit	praecautum esse
Nachzeitigkeit	praecautum iri

Imperative

Imperativ I

	Latein	Deutsch
2. Person Singular	praecave	!
2. Person Plural	praecavete	!

Imperativ II

	Latein
2. Person Singular	praecaveto
3. Person Singular	praecaveto
2. Person Plural	praecavetote
3. Person Plural	praecavento

Gerundium

	Latein	Deutsch
Nominativ	praecavere	das
Genitiv	praecavendi	des es
Dativ	praecavendo	dem
Akkusativ	praecavendum	das
Ablativ	praecavendo	durch das
Vokativ	praecavende	!

Gerundivum

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	praecavendus	praecavenda	praecavendum
Genitiv	praecavendi	praecavendae	praecavendi
Dativ	praecavendo	praecavendae	praecavendo
Akkusativ	praecavendum	praecavendam	praecavendum
Ablativ	praecavendo	praecavenda	praecavendo
Vokativ	praecavende	praecavenda	praecavendum

Plural

Nominativ	praecavendi	praecavendae	praecavenda
Genitiv	praecavendorum	praecavendarum	praecavendorum
Dativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Akkusativ	praecavendos	praecavendas	praecavenda
Ablativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Vokativ	praecavendi	praecavendae	praecavenda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	praecavens	praecavens	praecavens
Genitiv	praecaventis	praecaventis	praecaventis
Dativ	praecaventi	praecaventi	praecaventi
Akkusativ	praecaventem	praecaventem	praecavens
Ablativ	praecaventi praecavente	praecaventi praecavente	praecaventi praecavente
Vokativ	praecavens	praecavens	praecavens

Plural

Nominativ	praecaventes	praecaventes	praecaventia
Genitiv	praecaventium praecaventum	praecaventium praecaventum	praecaventium praecaventum
Dativ	praecaventibus	praecaventibus	praecaventibus
Akkusativ	praecaventes	praecaventes	praecaventia
Ablativ	praecaventibus	praecaventibus	praecaventibus
Vokativ	praecaventes	praecaventes	praecaventia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	praecautus	praecauta	praecautum
Genitiv	praecauti	praecautae	praecauti
Dativ	praecauto	praecautae	praecauto
Akkusativ	praecautum	praecautam	praecautum
Ablativ	praecauto	praecauta	praecauto
Vokativ	praecaute	praecauta	praecautum

Plural

Nominativ	praecauti	praecautae	praecauta
Genitiv	praecautorum	praecautarum	praecautorum
Dativ	praecautis	praecautis	praecautis
Akkusativ	praecautos	praecautas	praecauta
Ablativ	praecautis	praecautis	praecautis
Vokativ	praecauti	praecautae	praecauta

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	praecauturus	praecautura	praecauturum
Genitiv	praecauturi	praecauturae	praecauturi
Dativ	praecauturo	praecauturae	praecauturo
Akkusativ	praecauturum	praecauturam	praecauturum
Ablativ	praecauturo	praecautura	praecauturo
Vokativ	praecauture	praecautura	praecauturum

Plural

Nominativ	praecauturi	praecauturae	praecautura
Genitiv	praecauturorum	praecauturarum	praecauturorum
Dativ	praecauturis	praecauturis	praecauturis
Akkusativ	praecauturos	praecauturas	praecautura
Ablativ	praecauturis	praecauturis	praecauturis
Vokativ	praecauturi	praecauturae	praecautura

Supina

Supin I	Supin II
praecautum	praecautu

Präsens Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	praecaveo
2. Person Singular	praecaves
3. Person Singular	praecavet
1. Person Plural	praecavemus
2. Person Plural	praecavetis
3. Person Plural	praecavent

	Passiv
1. Person Singular	praecaveor
2. Person Singular	praecaveris praecavere
3. Person Singular	praecavetur
1. Person Plural	praecavemur
2. Person Plural	praecavemini
3. Person Plural	praecaventur

Präsens Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	praecaveam
2. Person Singular	praecaveas
3. Person Singular	praecaveat
1. Person Plural	praecaveamus
2. Person Plural	praecaveatis
3. Person Plural	praecaveant

	Passiv
1. Person Singular	praecavear
2. Person Singular	praecavearis praecaveare
3. Person Singular	praecaveatur
1. Person Plural	praecaveamur
2. Person Plural	praecaveamini
3. Person Plural	praecaveantur

Imperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	praecavebam
2. Person Singular	praecavebas
3. Person Singular	praecavebat
1. Person Plural	praecavebamus
2. Person Plural	praecavebatis
3. Person Plural	praecavebant

	Passiv
1. Person Singular	praecavebar
2. Person Singular	praecavebaris praecavebare
3. Person Singular	praecavebatur
1. Person Plural	praecavebamur
2. Person Plural	praecavebamini
3. Person Plural	praecavebantur

Imperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	praecaverem
2. Person Singular	praecaveres
3. Person Singular	praecaveret
1. Person Plural	praecaveremus
2. Person Plural	praecaveretis
3. Person Plural	praecaverent

	Passiv
1. Person Singular	praecaverer
2. Person Singular	praecavereris praecaverere
3. Person Singular	praecaveretur
1. Person Plural	praecaveremur
2. Person Plural	praecaveremini
3. Person Plural	praecaverentur

Futur I

	Aktiv
1. Person Singular	praecavebo
2. Person Singular	praecavebis
3. Person Singular	praecavebit
1. Person Plural	praecavebimus
2. Person Plural	praecavebitis
3. Person Plural	praecavebunt

	Passiv
1. Person Singular	praecavebor
2. Person Singular	praecaveberis praecavebere
3. Person Singular	praecavebitur
1. Person Plural	praecavebimur
2. Person Plural	praecavebimini
3. Person Plural	praecavebuntur

Perfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	praecavi
2. Person Singular	praecavisti
3. Person Singular	praecavit
1. Person Plural	praecavimus
2. Person Plural	praecavistis
3. Person Plural	praecaverunt praecavere

	Passiv
1. Person Singular	praecautus sum
2. Person Singular	praecautus es
3. Person Singular	praecautus est
1. Person Plural	praecauti sumus
2. Person Plural	praecauti estis
3. Person Plural	praecauti sunt

Perfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	praecaverim
2. Person Singular	praecaveris
3. Person Singular	praecaverit
1. Person Plural	praecaverimus
2. Person Plural	praecaveritis
3. Person Plural	praecaverint

	Passiv
1. Person Singular	praecautus sim
2. Person Singular	praecautus sis
3. Person Singular	praecautus sit
1. Person Plural	praecauti simus
2. Person Plural	praecauti sitis
3. Person Plural	praecauti sint

Plusquamperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	praecaveram
2. Person Singular	praecaveras
3. Person Singular	praecaverat
1. Person Plural	praecaveramus
2. Person Plural	praecaveratis
3. Person Plural	praecaverant

	Passiv
1. Person Singular	praecautus eram
2. Person Singular	praecautus eras
3. Person Singular	praecautus erat
1. Person Plural	praecauti eramus
2. Person Plural	praecauti eratis
3. Person Plural	praecauti erant

Plusquamperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	praecavissem
2. Person Singular	praecavisses
3. Person Singular	praecavisset
1. Person Plural	praecavissemus
2. Person Plural	praecavissetis
3. Person Plural	praecavissent

	Passiv
1. Person Singular	praecautus essem
2. Person Singular	praecautus esses
3. Person Singular	praecautus esset
1. Person Plural	praecauti essemus
2. Person Plural	praecauti essetis
3. Person Plural	praecauti essent

Futur II

	Aktiv
1. Person Singular	praecavero
2. Person Singular	praecaveris
3. Person Singular	praecaverit
1. Person Plural	praecaverimus
2. Person Plural	praecaveritis
3. Person Plural	praecaverint

	Passiv
1. Person Singular	praecautus ero
2. Person Singular	praecautus eris
3. Person Singular	praecautus erit
1. Person Plural	praecauti erimus
2. Person Plural	praecauti eritis
3. Person Plural	praecauti erunt

Infinite

	Aktiv
Gleichzeitigkeit	praecavere
Vorzeitigkeit	praecavisse
Nachzeitigkeit	praecauturum esse
	Passiv
Gleichzeitigkeit	praecaveri praecaverier
Vorzeitigkeit	praecautum esse
Nachzeitigkeit	praecautum iri

Imperative

Imperativ I

	Latein	Deutsch
2. Person Singular	praecave	!
2. Person Plural	praecavete	!

Imperativ II

	Latein
2. Person Singular	praecaveto
3. Person Singular	praecaveto
2. Person Plural	praecavetote
3. Person Plural	praecavento

Gerundium

	Latein	Deutsch
Nominativ	praecavere	das
Genitiv	praecavendi	des es
Dativ	praecavendo	dem
Akkusativ	praecavendum	das
Ablativ	praecavendo	durch das
Vokativ	praecavende	!

Gerundivum

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	praecavendus	praecavenda	praecavendum
Genitiv	praecavendi	praecavendae	praecavendi
Dativ	praecavendo	praecavendae	praecavendo
Akkusativ	praecavendum	praecavendam	praecavendum
Ablativ	praecavendo	praecavenda	praecavendo
Vokativ	praecavende	praecavenda	praecavendum

Plural

Nominativ	praecavendi	praecavendae	praecavenda
Genitiv	praecavendorum	praecavendarum	praecavendorum
Dativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Akkusativ	praecavendos	praecavendas	praecavenda
Ablativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Vokativ	praecavendi	praecavendae	praecavenda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	praecavens	praecavens	praecavens
Genitiv	praecaventis	praecaventis	praecaventis
Dativ	praecaventi	praecaventi	praecaventi
Akkusativ	praecaventem	praecaventem	praecavens
Ablativ	praecaventi praecavente	praecaventi praecavente	praecaventi praecavente
Vokativ	praecavens	praecavens	praecavens

Plural

Nominativ	praecaventes	praecaventes	praecaventia
Genitiv	praecaventium praecaventum	praecaventium praecaventum	praecaventium praecaventum
Dativ	praecaventibus	praecaventibus	praecaventibus
Akkusativ	praecaventes	praecaventes	praecaventia
Ablativ	praecaventibus	praecaventibus	praecaventibus
Vokativ	praecaventes	praecaventes	praecaventia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	praecautus	praecauta	praecautum
Genitiv	praecauti	praecautae	praecauti
Dativ	praecauto	praecautae	praecauto
Akkusativ	praecautum	praecautam	praecautum
Ablativ	praecauto	praecauta	praecauto
Vokativ	praecaute	praecauta	praecautum

Plural

Nominativ	praecauti	praecautae	praecauta
Genitiv	praecautorum	praecautarum	praecautorum
Dativ	praecautis	praecautis	praecautis
Akkusativ	praecautos	praecautas	praecauta
Ablativ	praecautis	praecautis	praecautis
Vokativ	praecauti	praecautae	praecauta

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	praecauturus	praecautura	praecauturum
Genitiv	praecauturi	praecauturae	praecauturi
Dativ	praecauturo	praecauturae	praecauturo
Akkusativ	praecauturum	praecauturam	praecauturum
Ablativ	praecauturo	praecautura	praecauturo
Vokativ	praecauture	praecautura	praecauturum

Plural

Nominativ	praecauturi	praecauturae	praecautura
Genitiv	praecauturorum	praecauturarum	praecauturorum
Dativ	praecauturis	praecauturis	praecauturis
Akkusativ	praecauturos	praecauturas	praecautura
Ablativ	praecauturis	praecauturis	praecauturis
Vokativ	praecauturi	praecauturae	praecautura

Supina

Supin I	Supin II
praecautum	praecautu

Präsens Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	praecaveo
2. Person Singular	praecaves
3. Person Singular	praecavet
1. Person Plural	praecavemus
2. Person Plural	praecavetis
3. Person Plural	praecavent

	Passiv
1. Person Singular	praecaveor
2. Person Singular	praecaveris praecavere
3. Person Singular	praecavetur
1. Person Plural	praecavemur
2. Person Plural	praecavemini
3. Person Plural	praecaventur

Präsens Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	praecaveam
2. Person Singular	praecaveas
3. Person Singular	praecaveat
1. Person Plural	praecaveamus
2. Person Plural	praecaveatis
3. Person Plural	praecaveant

	Passiv
1. Person Singular	praecavear
2. Person Singular	praecavearis praecaveare
3. Person Singular	praecaveatur
1. Person Plural	praecaveamur
2. Person Plural	praecaveamini
3. Person Plural	praecaveantur

Imperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	praecavebam
2. Person Singular	praecavebas
3. Person Singular	praecavebat
1. Person Plural	praecavebamus
2. Person Plural	praecavebatis
3. Person Plural	praecavebant

	Passiv
1. Person Singular	praecavebar
2. Person Singular	praecavebaris praecavebare
3. Person Singular	praecavebatur
1. Person Plural	praecavebamur
2. Person Plural	praecavebamini
3. Person Plural	praecavebantur

Imperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	praecaverem
2. Person Singular	praecaveres
3. Person Singular	praecaveret
1. Person Plural	praecaveremus
2. Person Plural	praecaveretis
3. Person Plural	praecaverent

	Passiv
1. Person Singular	praecaverer
2. Person Singular	praecavereris praecaverere
3. Person Singular	praecaveretur
1. Person Plural	praecaveremur
2. Person Plural	praecaveremini
3. Person Plural	praecaverentur

Futur I

	Aktiv
1. Person Singular	praecavebo
2. Person Singular	praecavebis
3. Person Singular	praecavebit
1. Person Plural	praecavebimus
2. Person Plural	praecavebitis
3. Person Plural	praecavebunt

	Passiv
1. Person Singular	praecavebor
2. Person Singular	praecaveberis praecavebere
3. Person Singular	praecavebitur
1. Person Plural	praecavebimur
2. Person Plural	praecavebimini
3. Person Plural	praecavebuntur

Perfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	praecavi
2. Person Singular	praecavisti
3. Person Singular	praecavit
1. Person Plural	praecavimus
2. Person Plural	praecavistis
3. Person Plural	praecaverunt praecavere

	Passiv
1. Person Singular	praecautus sum
2. Person Singular	praecautus es
3. Person Singular	praecautus est
1. Person Plural	praecauti sumus
2. Person Plural	praecauti estis
3. Person Plural	praecauti sunt

Perfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	praecaverim
2. Person Singular	praecaveris
3. Person Singular	praecaverit
1. Person Plural	praecaverimus
2. Person Plural	praecaveritis
3. Person Plural	praecaverint

	Passiv
1. Person Singular	praecautus sim
2. Person Singular	praecautus sis
3. Person Singular	praecautus sit
1. Person Plural	praecauti simus
2. Person Plural	praecauti sitis
3. Person Plural	praecauti sint

Plusquamperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	praecaveram
2. Person Singular	praecaveras
3. Person Singular	praecaverat
1. Person Plural	praecaveramus
2. Person Plural	praecaveratis
3. Person Plural	praecaverant

	Passiv
1. Person Singular	praecautus eram
2. Person Singular	praecautus eras
3. Person Singular	praecautus erat
1. Person Plural	praecauti eramus
2. Person Plural	praecauti eratis
3. Person Plural	praecauti erant

Plusquamperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	praecavissem
2. Person Singular	praecavisses
3. Person Singular	praecavisset
1. Person Plural	praecavissemus
2. Person Plural	praecavissetis
3. Person Plural	praecavissent

	Passiv
1. Person Singular	praecautus essem
2. Person Singular	praecautus esses
3. Person Singular	praecautus esset
1. Person Plural	praecauti essemus
2. Person Plural	praecauti essetis
3. Person Plural	praecauti essent

Futur II

	Aktiv
1. Person Singular	praecavero
2. Person Singular	praecaveris
3. Person Singular	praecaverit
1. Person Plural	praecaverimus
2. Person Plural	praecaveritis
3. Person Plural	praecaverint

	Passiv
1. Person Singular	praecautus ero
2. Person Singular	praecautus eris
3. Person Singular	praecautus erit
1. Person Plural	praecauti erimus
2. Person Plural	praecauti eritis
3. Person Plural	praecauti erunt

Infinite

	Aktiv
Gleichzeitigkeit	praecavere
Vorzeitigkeit	praecavisse
Nachzeitigkeit	praecauturum esse
	Passiv
Gleichzeitigkeit	praecaveri praecaverier
Vorzeitigkeit	praecautum esse
Nachzeitigkeit	praecautum iri

Imperative

Imperativ I

	Latein	Deutsch
2. Person Singular	praecave	!
2. Person Plural	praecavete	!

Imperativ II

	Latein
2. Person Singular	praecaveto
3. Person Singular	praecaveto
2. Person Plural	praecavetote
3. Person Plural	praecavento

Gerundium

	Latein	Deutsch
Nominativ	praecavere	das
Genitiv	praecavendi	des es
Dativ	praecavendo	dem
Akkusativ	praecavendum	das
Ablativ	praecavendo	durch das
Vokativ	praecavende	!

Gerundivum

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	praecavendus	praecavenda	praecavendum
Genitiv	praecavendi	praecavendae	praecavendi
Dativ	praecavendo	praecavendae	praecavendo
Akkusativ	praecavendum	praecavendam	praecavendum
Ablativ	praecavendo	praecavenda	praecavendo
Vokativ	praecavende	praecavenda	praecavendum

Plural

Nominativ	praecavendi	praecavendae	praecavenda
Genitiv	praecavendorum	praecavendarum	praecavendorum
Dativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Akkusativ	praecavendos	praecavendas	praecavenda
Ablativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Vokativ	praecavendi	praecavendae	praecavenda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	praecavens	praecavens	praecavens
Genitiv	praecaventis	praecaventis	praecaventis
Dativ	praecaventi	praecaventi	praecaventi
Akkusativ	praecaventem	praecaventem	praecavens
Ablativ	praecaventi praecavente	praecaventi praecavente	praecaventi praecavente
Vokativ	praecavens	praecavens	praecavens

Plural

Nominativ	praecaventes	praecaventes	praecaventia
Genitiv	praecaventium praecaventum	praecaventium praecaventum	praecaventium praecaventum
Dativ	praecaventibus	praecaventibus	praecaventibus
Akkusativ	praecaventes	praecaventes	praecaventia
Ablativ	praecaventibus	praecaventibus	praecaventibus
Vokativ	praecaventes	praecaventes	praecaventia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	praecautus	praecauta	praecautum
Genitiv	praecauti	praecautae	praecauti
Dativ	praecauto	praecautae	praecauto
Akkusativ	praecautum	praecautam	praecautum
Ablativ	praecauto	praecauta	praecauto
Vokativ	praecaute	praecauta	praecautum

Plural

Nominativ	praecauti	praecautae	praecauta
Genitiv	praecautorum	praecautarum	praecautorum
Dativ	praecautis	praecautis	praecautis
Akkusativ	praecautos	praecautas	praecauta
Ablativ	praecautis	praecautis	praecautis
Vokativ	praecauti	praecautae	praecauta

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	praecauturus	praecautura	praecauturum
Genitiv	praecauturi	praecauturae	praecauturi
Dativ	praecauturo	praecauturae	praecauturo
Akkusativ	praecauturum	praecauturam	praecauturum
Ablativ	praecauturo	praecautura	praecauturo
Vokativ	praecauture	praecautura	praecauturum

Plural

Nominativ	praecauturi	praecauturae	praecautura
Genitiv	praecauturorum	praecauturarum	praecauturorum
Dativ	praecauturis	praecauturis	praecauturis
Akkusativ	praecauturos	praecauturas	praecautura
Ablativ	praecauturis	praecauturis	praecauturis
Vokativ	praecauturi	praecauturae	praecautura

Supina

Supin I	Supin II
praecautum	praecautu