| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| praecutere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | voranschwingen |
| praecutere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | noch nicht vorhanden |
| praecutere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | noch nicht vorhanden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praecutio |
|
| 2. Person Singular | praecutis |
|
| 3. Person Singular | praecutit |
|
| 1. Person Plural | praecutimus |
|
| 2. Person Plural | praecutitis |
|
| 3. Person Plural | praecutiunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praecutior |
|
| 2. Person Singular | praecuteris praecutere |
|
| 3. Person Singular | praecutitur |
|
| 1. Person Plural | praecutimur |
|
| 2. Person Plural | praecutimini |
|
| 3. Person Plural | praecutiuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praecutiam |
|
| 2. Person Singular | praecutias |
|
| 3. Person Singular | praecutiat |
|
| 1. Person Plural | praecutiamus |
|
| 2. Person Plural | praecutiatis |
|
| 3. Person Plural | praecutiant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praecutiar |
|
| 2. Person Singular | praecutiaris praecutiare |
|
| 3. Person Singular | praecutiatur |
|
| 1. Person Plural | praecutiamur |
|
| 2. Person Plural | praecutiamini |
|
| 3. Person Plural | praecutiantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praecutiebam |
|
| 2. Person Singular | praecutiebas |
|
| 3. Person Singular | praecutiebat |
|
| 1. Person Plural | praecutiebamus |
|
| 2. Person Plural | praecutiebatis |
|
| 3. Person Plural | praecutiebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praecutiebar |
|
| 2. Person Singular | praecutiebaris praecutiebare |
|
| 3. Person Singular | praecutiebatur |
|
| 1. Person Plural | praecutiebamur |
|
| 2. Person Plural | praecutiebamini |
|
| 3. Person Plural | praecutiebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praecuterem |
|
| 2. Person Singular | praecuteres |
|
| 3. Person Singular | praecuteret |
|
| 1. Person Plural | praecuteremus |
|
| 2. Person Plural | praecuteretis |
|
| 3. Person Plural | praecuterent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praecuterer |
|
| 2. Person Singular | praecutereris praecuterere |
|
| 3. Person Singular | praecuteretur |
|
| 1. Person Plural | praecuteremur |
|
| 2. Person Plural | praecuteremini |
|
| 3. Person Plural | praecuterentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praecutiam |
|
| 2. Person Singular | praecuties |
|
| 3. Person Singular | praecutiet |
|
| 1. Person Plural | praecutiemus |
|
| 2. Person Plural | praecutietis |
|
| 3. Person Plural | praecutient |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praecutiar |
|
| 2. Person Singular | praecutieris praecutiere |
|
| 3. Person Singular | praecutietur |
|
| 1. Person Plural | praecutiemur |
|
| 2. Person Plural | praecutiemini |
|
| 3. Person Plural | praecutientur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praecussi |
|
| 2. Person Singular | praecussisti |
|
| 3. Person Singular | praecussit |
|
| 1. Person Plural | praecussimus |
|
| 2. Person Plural | praecussistis |
|
| 3. Person Plural | praecusserunt praecussere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praecussus sum |
|
| 2. Person Singular | praecussus es |
|
| 3. Person Singular | praecussus est |
|
| 1. Person Plural | praecussi sumus |
|
| 2. Person Plural | praecussi estis |
|
| 3. Person Plural | praecussi sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praecusserim |
|
| 2. Person Singular | praecusseris |
|
| 3. Person Singular | praecusserit |
|
| 1. Person Plural | praecusserimus |
|
| 2. Person Plural | praecusseritis |
|
| 3. Person Plural | praecusserint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praecussus sim |
|
| 2. Person Singular | praecussus sis |
|
| 3. Person Singular | praecussus sit |
|
| 1. Person Plural | praecussi simus |
|
| 2. Person Plural | praecussi sitis |
|
| 3. Person Plural | praecussi sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praecusseram |
|
| 2. Person Singular | praecusseras |
|
| 3. Person Singular | praecusserat |
|
| 1. Person Plural | praecusseramus |
|
| 2. Person Plural | praecusseratis |
|
| 3. Person Plural | praecusserant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praecussus eram |
|
| 2. Person Singular | praecussus eras |
|
| 3. Person Singular | praecussus erat |
|
| 1. Person Plural | praecussi eramus |
|
| 2. Person Plural | praecussi eratis |
|
| 3. Person Plural | praecussi erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praecussissem |
|
| 2. Person Singular | praecussisses |
|
| 3. Person Singular | praecussisset |
|
| 1. Person Plural | praecussissemus |
|
| 2. Person Plural | praecussissetis |
|
| 3. Person Plural | praecussissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praecussus essem |
|
| 2. Person Singular | praecussus esses |
|
| 3. Person Singular | praecussus esset |
|
| 1. Person Plural | praecussi essemus |
|
| 2. Person Plural | praecussi essetis |
|
| 3. Person Plural | praecussi essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praecussero |
|
| 2. Person Singular | praecusseris |
|
| 3. Person Singular | praecusserit |
|
| 1. Person Plural | praecusserimus |
|
| 2. Person Plural | praecusseritis |
|
| 3. Person Plural | praecusserint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praecussus ero |
|
| 2. Person Singular | praecussus eris |
|
| 3. Person Singular | praecussus erit |
|
| 1. Person Plural | praecussi erimus |
|
| 2. Person Plural | praecussi eritis |
|
| 3. Person Plural | praecussi erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | praecutere |
|
| Vorzeitigkeit | praecussisse |
|
| Nachzeitigkeit | praecussurum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | praecuti praecutier |
|
| Vorzeitigkeit | praecussum esse |
|
| Nachzeitigkeit | praecussum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | praecute praecut |
! |
| 2. Person Plural | praecutite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | praecutito |
| 3. Person Singular | praecutito |
| 2. Person Plural | praecutitote |
| 3. Person Plural | praecutunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | praecutere |
das |
| Genitiv | praecutiendi praecutiundi |
des es |
| Dativ | praecutiendo praecutiundo |
dem |
| Akkusativ | praecutiendum praecutiundum |
das |
| Ablativ | praecutiendo praecutiundo |
durch das |
| Vokativ | praecutiende praecutiunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | praecutiendus praecutiundus |
praecutienda praecutiunda |
praecutiendum praecutiundum |
| Genitiv | praecutiendi praecutiundi |
praecutiendae praecutiundae |
praecutiendi praecutiundi |
| Dativ | praecutiendo praecutiundo |
praecutiendae praecutiundae |
praecutiendo praecutiundo |
| Akkusativ | praecutiendum praecutiundum |
praecutiendam praecutiundam |
praecutiendum praecutiundum |
| Ablativ | praecutiendo praecutiundo |
praecutienda praecutiunda |
praecutiendo praecutiundo |
| Vokativ | praecutiende praecutiunde |
praecutienda praecutiunda |
praecutiendum praecutiundum |
| Nominativ | praecutiendi praecutiundi |
praecutiendae praecutiundae |
praecutienda praecutiunda |
| Genitiv | praecutiendorum praecutiundorum |
praecutiendarum praecutiundarum |
praecutiendorum praecutiundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | praecutiendos praecutiundos |
praecutiendas praecutiundas |
praecutienda praecutiunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | praecutiendi praecutiundi |
praecutiendae praecutiundae |
praecutienda praecutiunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | praecutiens |
praecutiens |
praecutiens |
| Genitiv | praecutientis |
praecutientis |
praecutientis |
| Dativ | praecutienti |
praecutienti |
praecutienti |
| Akkusativ | praecutientem |
praecutientem |
praecutiens |
| Ablativ | praecutienti praecutiente |
praecutienti praecutiente |
praecutienti praecutiente |
| Vokativ | praecutiens |
praecutiens |
praecutiens |
| Nominativ | praecutientes |
praecutientes |
praecutientia |
| Genitiv | praecutientium praecutientum |
praecutientium praecutientum |
praecutientium praecutientum |
| Dativ | praecutientibus |
praecutientibus |
praecutientibus |
| Akkusativ | praecutientes |
praecutientes |
praecutientia |
| Ablativ | praecutientibus |
praecutientibus |
praecutientibus |
| Vokativ | praecutientes |
praecutientes |
praecutientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | praecussus |
praecussa |
praecussum |
| Genitiv | praecussi |
praecussae |
praecussi |
| Dativ | praecusso |
praecussae |
praecusso |
| Akkusativ | praecussum |
praecussam |
praecussum |
| Ablativ | praecusso |
praecussa |
praecusso |
| Vokativ | praecusse |
praecussa |
praecussum |
| Nominativ | praecussi |
praecussae |
praecussa |
| Genitiv | praecussorum |
praecussarum |
praecussorum |
| Dativ | praecussis |
praecussis |
praecussis |
| Akkusativ | praecussos |
praecussas |
praecussa |
| Ablativ | praecussis |
praecussis |
praecussis |
| Vokativ | praecussi |
praecussae |
praecussa |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | praecussurus |
praecussura |
praecussurum |
| Genitiv | praecussuri |
praecussurae |
praecussuri |
| Dativ | praecussuro |
praecussurae |
praecussuro |
| Akkusativ | praecussurum |
praecussuram |
praecussurum |
| Ablativ | praecussuro |
praecussura |
praecussuro |
| Vokativ | praecussure |
praecussura |
praecussurum |
| Nominativ | praecussuri |
praecussurae |
praecussura |
| Genitiv | praecussurorum |
praecussurarum |
praecussurorum |
| Dativ | praecussuris |
praecussuris |
praecussuris |
| Akkusativ | praecussuros |
praecussuras |
praecussura |
| Ablativ | praecussuris |
praecussuris |
praecussuris |
| Vokativ | praecussuri |
praecussurae |
praecussura |
| Supin I | Supin II |
| praecussum |
praecussu |