Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemoneo
|
ich zeige an |
| 2. Person Singular |
praemones
|
du zeigst an |
| 3. Person Singular |
praemonet
|
er/sie/es zeigt an |
| 1. Person Plural |
praemonemus
|
wir zeigen an |
| 2. Person Plural |
praemonetis
|
ihr zeigt an |
| 3. Person Plural |
praemonent
|
sie zeigen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemoneor
|
ich werde angezeigt |
| 2. Person Singular |
praemoneris praemonere
|
du wirst angezeigt |
| 3. Person Singular |
praemonetur
|
er/sie/es wird angezeigt |
| 1. Person Plural |
praemonemur
|
wir werden angezeigt |
| 2. Person Plural |
praemonemini
|
ihr werdet angezeigt |
| 3. Person Plural |
praemonentur
|
sie werden angezeigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemoneam
|
ich zeige an |
| 2. Person Singular |
praemoneas
|
du zeigest an |
| 3. Person Singular |
praemoneat
|
er/sie/es zeige an |
| 1. Person Plural |
praemoneamus
|
wir zeigen an |
| 2. Person Plural |
praemoneatis
|
ihr zeiget an |
| 3. Person Plural |
praemoneant
|
sie zeigen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonear
|
ich werde angezeigt |
| 2. Person Singular |
praemonearis praemoneare
|
du werdest angezeigt |
| 3. Person Singular |
praemoneatur
|
er/sie/es werde angezeigt |
| 1. Person Plural |
praemoneamur
|
wir werden angezeigt |
| 2. Person Plural |
praemoneamini
|
ihr werdet angezeigt |
| 3. Person Plural |
praemoneantur
|
sie werden angezeigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonebam
|
ich zeigte an |
| 2. Person Singular |
praemonebas
|
du zeigtest an |
| 3. Person Singular |
praemonebat
|
er/sie/es zeigte an |
| 1. Person Plural |
praemonebamus
|
wir zeigten an |
| 2. Person Plural |
praemonebatis
|
ihr zeigtet an |
| 3. Person Plural |
praemonebant
|
sie zeigten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonebar
|
ich wurde angezeigt |
| 2. Person Singular |
praemonebaris praemonebare
|
du wurdest angezeigt |
| 3. Person Singular |
praemonebatur
|
er/sie/es wurde angezeigt |
| 1. Person Plural |
praemonebamur
|
wir wurden angezeigt |
| 2. Person Plural |
praemonebamini
|
ihr wurdet angezeigt |
| 3. Person Plural |
praemonebantur
|
sie wurden angezeigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonerem
|
ich zeigte an |
| 2. Person Singular |
praemoneres
|
du zeigtest an |
| 3. Person Singular |
praemoneret
|
er/sie/es zeigte an |
| 1. Person Plural |
praemoneremus
|
wir zeigten an |
| 2. Person Plural |
praemoneretis
|
ihr zeigtet an |
| 3. Person Plural |
praemonerent
|
sie zeigten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonerer
|
ich würde angezeigt |
| 2. Person Singular |
praemonereris praemonerere
|
du würdest angezeigt |
| 3. Person Singular |
praemoneretur
|
er/sie/es würde angezeigt |
| 1. Person Plural |
praemoneremur
|
wir würden angezeigt |
| 2. Person Plural |
praemoneremini
|
ihr würdet angezeigt |
| 3. Person Plural |
praemonerentur
|
sie würden angezeigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonebo
|
ich werde anzeigen |
| 2. Person Singular |
praemonebis
|
du wirst anzeigen |
| 3. Person Singular |
praemonebit
|
er/sie/es wird anzeigen |
| 1. Person Plural |
praemonebimus
|
wir werden anzeigen |
| 2. Person Plural |
praemonebitis
|
ihr werdet anzeigen |
| 3. Person Plural |
praemonebunt
|
sie werden anzeigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonebor
|
ich werde angezeigt |
| 2. Person Singular |
praemoneberis praemonebere
|
du wirst angezeigt |
| 3. Person Singular |
praemonebitur
|
er/sie/es wird angezeigt |
| 1. Person Plural |
praemonebimur
|
wir werden angezeigt |
| 2. Person Plural |
praemonebimini
|
ihr werdet angezeigt |
| 3. Person Plural |
praemonebuntur
|
sie werden angezeigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonui
|
ich habe angezeigt |
| 2. Person Singular |
praemonuisti
|
du hast angezeigt |
| 3. Person Singular |
praemonuit
|
er/sie/es hat angezeigt |
| 1. Person Plural |
praemonuimus
|
wir haben angezeigt |
| 2. Person Plural |
praemonuistis
|
ihr habt angezeigt |
| 3. Person Plural |
praemonuerunt praemonuere
|
sie haben angezeigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonitus sum
|
ich bin angezeigt worden |
| 2. Person Singular |
praemonitus es
|
du bist angezeigt worden |
| 3. Person Singular |
praemonitus est
|
er/sie/es ist angezeigt worden |
| 1. Person Plural |
praemoniti sumus
|
wir sind angezeigt worden |
| 2. Person Plural |
praemoniti estis
|
ihr seid angezeigt worden |
| 3. Person Plural |
praemoniti sunt
|
sie sind angezeigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonuerim
|
ich habe angezeigt |
| 2. Person Singular |
praemonueris
|
du habest angezeigt |
| 3. Person Singular |
praemonuerit
|
er/sie/es habe angezeigt |
| 1. Person Plural |
praemonuerimus
|
wir haben angezeigt |
| 2. Person Plural |
praemonueritis
|
ihr habet angezeigt |
| 3. Person Plural |
praemonuerint
|
sie haben angezeigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonitus sim
|
ich sei angezeigt worden |
| 2. Person Singular |
praemonitus sis
|
du seiest angezeigt worden |
| 3. Person Singular |
praemonitus sit
|
er/sie/es sei angezeigt worden |
| 1. Person Plural |
praemoniti simus
|
wir seien angezeigt worden |
| 2. Person Plural |
praemoniti sitis
|
ihr seiet angezeigt worden |
| 3. Person Plural |
praemoniti sint
|
sie seien angezeigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonueram
|
ich hatte angezeigt |
| 2. Person Singular |
praemonueras
|
du hattest angezeigt |
| 3. Person Singular |
praemonuerat
|
er/sie/es hatte angezeigt |
| 1. Person Plural |
praemonueramus
|
wir hatten angezeigt |
| 2. Person Plural |
praemonueratis
|
ihr hattet angezeigt |
| 3. Person Plural |
praemonuerant
|
sie hatten angezeigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonitus eram
|
ich war angezeigt worden |
| 2. Person Singular |
praemonitus eras
|
du warst angezeigt worden |
| 3. Person Singular |
praemonitus erat
|
er/sie/es war angezeigt worden |
| 1. Person Plural |
praemoniti eramus
|
wir waren angezeigt worden |
| 2. Person Plural |
praemoniti eratis
|
ihr warst angezeigt worden |
| 3. Person Plural |
praemoniti erant
|
sie waren angezeigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonuissem
|
ich hätte angezeigt |
| 2. Person Singular |
praemonuisses
|
du hättest angezeigt |
| 3. Person Singular |
praemonuisset
|
er/sie/es hätte angezeigt |
| 1. Person Plural |
praemonuissemus
|
wir hätten angezeigt |
| 2. Person Plural |
praemonuissetis
|
ihr hättet angezeigt |
| 3. Person Plural |
praemonuissent
|
sie hätten angezeigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonitus essem
|
ich wäre angezeigt worden |
| 2. Person Singular |
praemonitus esses
|
du wärest angezeigt worden |
| 3. Person Singular |
praemonitus esset
|
er/sie/es wäre angezeigt worden |
| 1. Person Plural |
praemoniti essemus
|
wir wären angezeigt worden |
| 2. Person Plural |
praemoniti essetis
|
ihr wäret angezeigt worden |
| 3. Person Plural |
praemoniti essent
|
sie wären angezeigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonuero
|
ich werde angezeigt haben |
| 2. Person Singular |
praemonueris
|
du wirst angezeigt haben |
| 3. Person Singular |
praemonuerit
|
er/sie/es wird angezeigt haben |
| 1. Person Plural |
praemonuerimus
|
wir werden angezeigt haben |
| 2. Person Plural |
praemonueritis
|
ihr werdet angezeigt haben |
| 3. Person Plural |
praemonuerint
|
sie werden angezeigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonitus ero
|
ich werde angezeigt worden sein |
| 2. Person Singular |
praemonitus eris
|
du werdest angezeigt worden sein |
| 3. Person Singular |
praemonitus erit
|
er/sie/es werde angezeigt worden sein |
| 1. Person Plural |
praemoniti erimus
|
wir werden angezeigt worden sein |
| 2. Person Plural |
praemoniti eritis
|
ihr werdet angezeigt worden sein |
| 3. Person Plural |
praemoniti erunt
|
sie werden angezeigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
praemonere
|
anzeigen |
| Vorzeitigkeit |
praemonuisse
|
angezeigt haben |
| Nachzeitigkeit |
praemoniturum esse
|
anzeigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
praemoneri praemonerier
|
angezeigt werden |
| Vorzeitigkeit |
praemonitum esse
|
angezeigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
praemonitum iri
|
künftig angezeigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
praemone
|
zeige an! |
| 2. Person Plural |
praemonete
|
zeigt an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
praemoneto
|
| 3. Person Singular |
praemoneto
|
| 2. Person Plural |
praemonetote
|
| 3. Person Plural |
praemonento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
praemonere
|
das Anzeigen |
| Genitiv |
praemonendi
|
des Anzeigens |
| Dativ |
praemonendo
|
dem Anzeigen |
| Akkusativ |
praemonendum
|
das Anzeigen |
| Ablativ |
praemonendo
|
durch das Anzeigen |
| Vokativ |
praemonende
|
Anzeigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
praemonendus
|
praemonenda
|
praemonendum
|
| Genitiv |
praemonendi
|
praemonendae
|
praemonendi
|
| Dativ |
praemonendo
|
praemonendae
|
praemonendo
|
| Akkusativ |
praemonendum
|
praemonendam
|
praemonendum
|
| Ablativ |
praemonendo
|
praemonenda
|
praemonendo
|
| Vokativ |
praemonende
|
praemonenda
|
praemonendum
|
Plural
| Nominativ |
praemonendi
|
praemonendae
|
praemonenda
|
| Genitiv |
praemonendorum
|
praemonendarum
|
praemonendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
praemonendos
|
praemonendas
|
praemonenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
praemonendi
|
praemonendae
|
praemonenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
praemonens
|
praemonens
|
praemonens
|
| Genitiv |
praemonentis
|
praemonentis
|
praemonentis
|
| Dativ |
praemonenti
|
praemonenti
|
praemonenti
|
| Akkusativ |
praemonentem
|
praemonentem
|
praemonens
|
| Ablativ |
praemonenti praemonente
|
praemonenti praemonente
|
praemonenti praemonente
|
| Vokativ |
praemonens
|
praemonens
|
praemonens
|
Plural
| Nominativ |
praemonentes
|
praemonentes
|
praemonentia
|
| Genitiv |
praemonentium praemonentum
|
praemonentium praemonentum
|
praemonentium praemonentum
|
| Dativ |
praemonentibus
|
praemonentibus
|
praemonentibus
|
| Akkusativ |
praemonentes
|
praemonentes
|
praemonentia
|
| Ablativ |
praemonentibus
|
praemonentibus
|
praemonentibus
|
| Vokativ |
praemonentes
|
praemonentes
|
praemonentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
praemonitus
|
praemonita
|
praemonitum
|
| Genitiv |
praemoniti
|
praemonitae
|
praemoniti
|
| Dativ |
praemonito
|
praemonitae
|
praemonito
|
| Akkusativ |
praemonitum
|
praemonitam
|
praemonitum
|
| Ablativ |
praemonito
|
praemonita
|
praemonito
|
| Vokativ |
praemonite
|
praemonita
|
praemonitum
|
Plural
| Nominativ |
praemoniti
|
praemonitae
|
praemonita
|
| Genitiv |
praemonitorum
|
praemonitarum
|
praemonitorum
|
| Dativ |
praemonitis
|
praemonitis
|
praemonitis
|
| Akkusativ |
praemonitos
|
praemonitas
|
praemonita
|
| Ablativ |
praemonitis
|
praemonitis
|
praemonitis
|
| Vokativ |
praemoniti
|
praemonitae
|
praemonita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
praemoniturus
|
praemonitura
|
praemoniturum
|
| Genitiv |
praemonituri
|
praemoniturae
|
praemonituri
|
| Dativ |
praemonituro
|
praemoniturae
|
praemonituro
|
| Akkusativ |
praemoniturum
|
praemonituram
|
praemoniturum
|
| Ablativ |
praemonituro
|
praemonitura
|
praemonituro
|
| Vokativ |
praemoniture
|
praemonitura
|
praemoniturum
|
Plural
| Nominativ |
praemonituri
|
praemoniturae
|
praemonitura
|
| Genitiv |
praemoniturorum
|
praemoniturarum
|
praemoniturorum
|
| Dativ |
praemonituris
|
praemonituris
|
praemonituris
|
| Akkusativ |
praemonituros
|
praemonituras
|
praemonitura
|
| Ablativ |
praemonituris
|
praemonituris
|
praemonituris
|
| Vokativ |
praemonituri
|
praemoniturae
|
praemonitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
praemonitum
|
praemonitu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemoneo
|
|
| 2. Person Singular |
praemones
|
|
| 3. Person Singular |
praemonet
|
|
| 1. Person Plural |
praemonemus
|
|
| 2. Person Plural |
praemonetis
|
|
| 3. Person Plural |
praemonent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemoneor
|
|
| 2. Person Singular |
praemoneris praemonere
|
|
| 3. Person Singular |
praemonetur
|
|
| 1. Person Plural |
praemonemur
|
|
| 2. Person Plural |
praemonemini
|
|
| 3. Person Plural |
praemonentur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemoneam
|
|
| 2. Person Singular |
praemoneas
|
|
| 3. Person Singular |
praemoneat
|
|
| 1. Person Plural |
praemoneamus
|
|
| 2. Person Plural |
praemoneatis
|
|
| 3. Person Plural |
praemoneant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonear
|
|
| 2. Person Singular |
praemonearis praemoneare
|
|
| 3. Person Singular |
praemoneatur
|
|
| 1. Person Plural |
praemoneamur
|
|
| 2. Person Plural |
praemoneamini
|
|
| 3. Person Plural |
praemoneantur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonebam
|
|
| 2. Person Singular |
praemonebas
|
|
| 3. Person Singular |
praemonebat
|
|
| 1. Person Plural |
praemonebamus
|
|
| 2. Person Plural |
praemonebatis
|
|
| 3. Person Plural |
praemonebant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonebar
|
|
| 2. Person Singular |
praemonebaris praemonebare
|
|
| 3. Person Singular |
praemonebatur
|
|
| 1. Person Plural |
praemonebamur
|
|
| 2. Person Plural |
praemonebamini
|
|
| 3. Person Plural |
praemonebantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonerem
|
|
| 2. Person Singular |
praemoneres
|
|
| 3. Person Singular |
praemoneret
|
|
| 1. Person Plural |
praemoneremus
|
|
| 2. Person Plural |
praemoneretis
|
|
| 3. Person Plural |
praemonerent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonerer
|
|
| 2. Person Singular |
praemonereris praemonerere
|
|
| 3. Person Singular |
praemoneretur
|
|
| 1. Person Plural |
praemoneremur
|
|
| 2. Person Plural |
praemoneremini
|
|
| 3. Person Plural |
praemonerentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonebo
|
|
| 2. Person Singular |
praemonebis
|
|
| 3. Person Singular |
praemonebit
|
|
| 1. Person Plural |
praemonebimus
|
|
| 2. Person Plural |
praemonebitis
|
|
| 3. Person Plural |
praemonebunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonebor
|
|
| 2. Person Singular |
praemoneberis praemonebere
|
|
| 3. Person Singular |
praemonebitur
|
|
| 1. Person Plural |
praemonebimur
|
|
| 2. Person Plural |
praemonebimini
|
|
| 3. Person Plural |
praemonebuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonui
|
|
| 2. Person Singular |
praemonuisti
|
|
| 3. Person Singular |
praemonuit
|
|
| 1. Person Plural |
praemonuimus
|
|
| 2. Person Plural |
praemonuistis
|
|
| 3. Person Plural |
praemonuerunt praemonuere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonitus sum
|
|
| 2. Person Singular |
praemonitus es
|
|
| 3. Person Singular |
praemonitus est
|
|
| 1. Person Plural |
praemoniti sumus
|
|
| 2. Person Plural |
praemoniti estis
|
|
| 3. Person Plural |
praemoniti sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonuerim
|
|
| 2. Person Singular |
praemonueris
|
|
| 3. Person Singular |
praemonuerit
|
|
| 1. Person Plural |
praemonuerimus
|
|
| 2. Person Plural |
praemonueritis
|
|
| 3. Person Plural |
praemonuerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonitus sim
|
|
| 2. Person Singular |
praemonitus sis
|
|
| 3. Person Singular |
praemonitus sit
|
|
| 1. Person Plural |
praemoniti simus
|
|
| 2. Person Plural |
praemoniti sitis
|
|
| 3. Person Plural |
praemoniti sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonueram
|
|
| 2. Person Singular |
praemonueras
|
|
| 3. Person Singular |
praemonuerat
|
|
| 1. Person Plural |
praemonueramus
|
|
| 2. Person Plural |
praemonueratis
|
|
| 3. Person Plural |
praemonuerant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonitus eram
|
|
| 2. Person Singular |
praemonitus eras
|
|
| 3. Person Singular |
praemonitus erat
|
|
| 1. Person Plural |
praemoniti eramus
|
|
| 2. Person Plural |
praemoniti eratis
|
|
| 3. Person Plural |
praemoniti erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonuissem
|
|
| 2. Person Singular |
praemonuisses
|
|
| 3. Person Singular |
praemonuisset
|
|
| 1. Person Plural |
praemonuissemus
|
|
| 2. Person Plural |
praemonuissetis
|
|
| 3. Person Plural |
praemonuissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonitus essem
|
|
| 2. Person Singular |
praemonitus esses
|
|
| 3. Person Singular |
praemonitus esset
|
|
| 1. Person Plural |
praemoniti essemus
|
|
| 2. Person Plural |
praemoniti essetis
|
|
| 3. Person Plural |
praemoniti essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonuero
|
|
| 2. Person Singular |
praemonueris
|
|
| 3. Person Singular |
praemonuerit
|
|
| 1. Person Plural |
praemonuerimus
|
|
| 2. Person Plural |
praemonueritis
|
|
| 3. Person Plural |
praemonuerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
praemonitus ero
|
|
| 2. Person Singular |
praemonitus eris
|
|
| 3. Person Singular |
praemonitus erit
|
|
| 1. Person Plural |
praemoniti erimus
|
|
| 2. Person Plural |
praemoniti eritis
|
|
| 3. Person Plural |
praemoniti erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
praemonere
|
|
| Vorzeitigkeit |
praemonuisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
praemoniturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
praemoneri praemonerier
|
|
| Vorzeitigkeit |
praemonitum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
praemonitum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
praemone
|
! |
| 2. Person Plural |
praemonete
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
praemoneto
|
| 3. Person Singular |
praemoneto
|
| 2. Person Plural |
praemonetote
|
| 3. Person Plural |
praemonento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
praemonere
|
das |
| Genitiv |
praemonendi
|
des es |
| Dativ |
praemonendo
|
dem |
| Akkusativ |
praemonendum
|
das |
| Ablativ |
praemonendo
|
durch das |
| Vokativ |
praemonende
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
praemonendus
|
praemonenda
|
praemonendum
|
| Genitiv |
praemonendi
|
praemonendae
|
praemonendi
|
| Dativ |
praemonendo
|
praemonendae
|
praemonendo
|
| Akkusativ |
praemonendum
|
praemonendam
|
praemonendum
|
| Ablativ |
praemonendo
|
praemonenda
|
praemonendo
|
| Vokativ |
praemonende
|
praemonenda
|
praemonendum
|
Plural
| Nominativ |
praemonendi
|
praemonendae
|
praemonenda
|
| Genitiv |
praemonendorum
|
praemonendarum
|
praemonendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
praemonendos
|
praemonendas
|
praemonenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
praemonendi
|
praemonendae
|
praemonenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
praemonens
|
praemonens
|
praemonens
|
| Genitiv |
praemonentis
|
praemonentis
|
praemonentis
|
| Dativ |
praemonenti
|
praemonenti
|
praemonenti
|
| Akkusativ |
praemonentem
|
praemonentem
|
praemonens
|
| Ablativ |
praemonenti praemonente
|
praemonenti praemonente
|
praemonenti praemonente
|
| Vokativ |
praemonens
|
praemonens
|
praemonens
|
Plural
| Nominativ |
praemonentes
|
praemonentes
|
praemonentia
|
| Genitiv |
praemonentium praemonentum
|
praemonentium praemonentum
|
praemonentium praemonentum
|
| Dativ |
praemonentibus
|
praemonentibus
|
praemonentibus
|
| Akkusativ |
praemonentes
|
praemonentes
|
praemonentia
|
| Ablativ |
praemonentibus
|
praemonentibus
|
praemonentibus
|
| Vokativ |
praemonentes
|
praemonentes
|
praemonentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
praemonitus
|
praemonita
|
praemonitum
|
| Genitiv |
praemoniti
|
praemonitae
|
praemoniti
|
| Dativ |
praemonito
|
praemonitae
|
praemonito
|
| Akkusativ |
praemonitum
|
praemonitam
|
praemonitum
|
| Ablativ |
praemonito
|
praemonita
|
praemonito
|
| Vokativ |
praemonite
|
praemonita
|
praemonitum
|
Plural
| Nominativ |
praemoniti
|
praemonitae
|
praemonita
|
| Genitiv |
praemonitorum
|
praemonitarum
|
praemonitorum
|
| Dativ |
praemonitis
|
praemonitis
|
praemonitis
|
| Akkusativ |
praemonitos
|
praemonitas
|
praemonita
|
| Ablativ |
praemonitis
|
praemonitis
|
praemonitis
|
| Vokativ |
praemoniti
|
praemonitae
|
praemonita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
praemoniturus
|
praemonitura
|
praemoniturum
|
| Genitiv |
praemonituri
|
praemoniturae
|
praemonituri
|
| Dativ |
praemonituro
|
praemoniturae
|
praemonituro
|
| Akkusativ |
praemoniturum
|
praemonituram
|
praemoniturum
|
| Ablativ |
praemonituro
|
praemonitura
|
praemonituro
|
| Vokativ |
praemoniture
|
praemonitura
|
praemoniturum
|
Plural
| Nominativ |
praemonituri
|
praemoniturae
|
praemonitura
|
| Genitiv |
praemoniturorum
|
praemoniturarum
|
praemoniturorum
|
| Dativ |
praemonituris
|
praemonituris
|
praemonituris
|
| Akkusativ |
praemonituros
|
praemonituras
|
praemonitura
|
| Ablativ |
praemonituris
|
praemonituris
|
praemonituris
|
| Vokativ |
praemonituri
|
praemoniturae
|
praemonitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
praemonitum
|
praemonitu
|