| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| praepedire | Verb | I-Konjugation | Infinitiv | anbinden fesseln verhindern |
| praepedire | Verb | I-Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst angebunden du wirst gefesselt du wirst verhindert |
| praepedire | Verb | I-Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | binde an; bind an fessle verhindere; verhindre |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepedio |
ich binde an |
| 2. Person Singular | praepedis |
du bindest an |
| 3. Person Singular | praepedit |
er/sie/es bindet an |
| 1. Person Plural | praepedimus |
wir binden an |
| 2. Person Plural | praepeditis |
ihr bindet an |
| 3. Person Plural | praepediunt |
sie binden an |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepedior |
ich werde angebunden |
| 2. Person Singular | praepediris praepedire |
du wirst angebunden |
| 3. Person Singular | praepeditur |
er/sie/es wird angebunden |
| 1. Person Plural | praepedimur |
wir werden angebunden |
| 2. Person Plural | praepedimini |
ihr werdet angebunden |
| 3. Person Plural | praepediuntur |
sie werden angebunden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepediam |
ich binde an |
| 2. Person Singular | praepedias |
du bindest an |
| 3. Person Singular | praepediat |
er/sie/es binde an |
| 1. Person Plural | praepediamus |
wir binden an |
| 2. Person Plural | praepediatis |
ihr bindet an |
| 3. Person Plural | praepediant |
sie binden an |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepediar |
ich werde angebunden |
| 2. Person Singular | praepediaris praepediare |
du werdest angebunden |
| 3. Person Singular | praepediatur |
er/sie/es werde angebunden |
| 1. Person Plural | praepediamur |
wir werden angebunden |
| 2. Person Plural | praepediamini |
ihr werdet angebunden |
| 3. Person Plural | praepediantur |
sie werden angebunden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepediebam praepedbam |
ich band an |
| 2. Person Singular | praepediebas praepedbas |
du bandest an |
| 3. Person Singular | praepediebat praepedbat |
er/sie/es band an |
| 1. Person Plural | praepediebamus praepedbamus |
wir banden an |
| 2. Person Plural | praepediebatis praepedbatis |
ihr bandet an |
| 3. Person Plural | praepediebant praepedbant |
sie banden an |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepediebar |
ich wurde angebunden |
| 2. Person Singular | praepediebaris praepediebare |
du wurdest angebunden |
| 3. Person Singular | praepediebatur |
er/sie/es wurde angebunden |
| 1. Person Plural | praepediebamur |
wir wurden angebunden |
| 2. Person Plural | praepediebamini |
ihr wurdet angebunden |
| 3. Person Plural | praepediebantur |
sie wurden angebunden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepedirem |
ich bände an |
| 2. Person Singular | praepedires |
du bändest an |
| 3. Person Singular | praepediret |
er/sie/es bände an |
| 1. Person Plural | praepediremus |
wir bänden an |
| 2. Person Plural | praepediretis |
ihr bändet an |
| 3. Person Plural | praepedirent |
sie bänden an |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepedirer |
ich würde angebunden |
| 2. Person Singular | praepedireris praepedirere |
du würdest angebunden |
| 3. Person Singular | praepediretur |
er/sie/es würde angebunden |
| 1. Person Plural | praepediremur |
wir würden angebunden |
| 2. Person Plural | praepediremini |
ihr würdet angebunden |
| 3. Person Plural | praepedirentur |
sie würden angebunden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepediam praepedibo |
ich werde anbinden |
| 2. Person Singular | praepedies praepedibis |
du wirst anbinden |
| 3. Person Singular | praepediet praepedibit |
er/sie/es wird anbinden |
| 1. Person Plural | praepediemus praepedibimus |
wir werden anbinden |
| 2. Person Plural | praepedietis praepedibitis |
ihr werdet anbinden |
| 3. Person Plural | praepedient praepedibunt |
sie werden anbinden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepediar praepedibor |
ich werde angebunden |
| 2. Person Singular | praepedieris praepediere praepediberis |
du wirst angebunden |
| 3. Person Singular | praepedietur praepediberit |
er/sie/es wird angebunden |
| 1. Person Plural | praepediemur praepedibimur |
wir werden angebunden |
| 2. Person Plural | praepediemini praepedibimini |
ihr werdet angebunden |
| 3. Person Plural | praepedientur praepedibuntur |
sie werden angebunden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepedivi |
ich habe angebunden |
| 2. Person Singular | praepedivisti |
du hast angebunden |
| 3. Person Singular | praepedivit |
er/sie/es hat angebunden |
| 1. Person Plural | praepedivimus |
wir haben angebunden |
| 2. Person Plural | praepedivistis |
ihr habt angebunden |
| 3. Person Plural | praepediverunt praepedivere |
sie haben angebunden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepeditus sum |
ich bin angebunden worden |
| 2. Person Singular | praepeditus es |
du bist angebunden worden |
| 3. Person Singular | praepeditus est |
er/sie/es ist angebunden worden |
| 1. Person Plural | praepediti sumus |
wir sind angebunden worden |
| 2. Person Plural | praepediti estis |
ihr seid angebunden worden |
| 3. Person Plural | praepediti sunt |
sie sind angebunden worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepediverim |
ich habe angebunden |
| 2. Person Singular | praepediveris |
du habest angebunden |
| 3. Person Singular | praepediverit |
er/sie/es habe angebunden |
| 1. Person Plural | praepediverimus |
wir haben angebunden |
| 2. Person Plural | praepediveritis |
ihr habet angebunden |
| 3. Person Plural | praepediverint |
sie haben angebunden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepeditus sim |
ich sei angebunden worden |
| 2. Person Singular | praepeditus sis |
du seiest angebunden worden |
| 3. Person Singular | praepeditus sit |
er/sie/es sei angebunden worden |
| 1. Person Plural | praepediti simus |
wir seien angebunden worden |
| 2. Person Plural | praepediti sitis |
ihr seiet angebunden worden |
| 3. Person Plural | praepediti sint |
sie seien angebunden worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepediveram |
ich hatte angebunden |
| 2. Person Singular | praepediveras |
du hattest angebunden |
| 3. Person Singular | praepediverat |
er/sie/es hatte angebunden |
| 1. Person Plural | praepediveramus |
wir hatten angebunden |
| 2. Person Plural | praepediveratis |
ihr hattet angebunden |
| 3. Person Plural | praepediverant |
sie hatten angebunden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepeditus eram |
ich war angebunden worden |
| 2. Person Singular | praepeditus eras |
du warst angebunden worden |
| 3. Person Singular | praepeditus erat |
er/sie/es war angebunden worden |
| 1. Person Plural | praepediti eramus |
wir waren angebunden worden |
| 2. Person Plural | praepediti eratis |
ihr warst angebunden worden |
| 3. Person Plural | praepediti erant |
sie waren angebunden worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepedivissem |
ich hätte angebunden |
| 2. Person Singular | praepedivisses |
du hättest angebunden |
| 3. Person Singular | praepedivisset |
er/sie/es hätte angebunden |
| 1. Person Plural | praepedivissemus |
wir hätten angebunden |
| 2. Person Plural | praepedivissetis |
ihr hättet angebunden |
| 3. Person Plural | praepedivissent |
sie hätten angebunden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepeditus essem |
ich wäre angebunden worden |
| 2. Person Singular | praepeditus esses |
du wärest angebunden worden |
| 3. Person Singular | praepeditus esset |
er/sie/es wäre angebunden worden |
| 1. Person Plural | praepediti essemus |
wir wären angebunden worden |
| 2. Person Plural | praepediti essetis |
ihr wäret angebunden worden |
| 3. Person Plural | praepediti essent |
sie wären angebunden worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepedivero |
ich werde angebunden haben |
| 2. Person Singular | praepediveris |
du wirst angebunden haben |
| 3. Person Singular | praepediverit |
er/sie/es wird angebunden haben |
| 1. Person Plural | praepediverimus |
wir werden angebunden haben |
| 2. Person Plural | praepediveritis |
ihr werdet angebunden haben |
| 3. Person Plural | praepediverint |
sie werden angebunden haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepeditus ero |
ich werde angebunden worden sein |
| 2. Person Singular | praepeditus eris |
du werdest angebunden worden sein |
| 3. Person Singular | praepeditus erit |
er/sie/es werde angebunden worden sein |
| 1. Person Plural | praepediti erimus |
wir werden angebunden worden sein |
| 2. Person Plural | praepediti eritis |
ihr werdet angebunden worden sein |
| 3. Person Plural | praepediti erunt |
sie werden angebunden worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | praepedire |
anbinden |
| Vorzeitigkeit | praepedivisse |
angebunden haben |
| Nachzeitigkeit | praepediturum esse |
anbinden werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | praepediri praepedirier |
angebunden werden |
| Vorzeitigkeit | praepeditum esse |
angebunden worden sein |
| Nachzeitigkeit | praepeditum iri |
künftig angebunden werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | praepedi |
binde an; bind an! |
| 2. Person Plural | praepedite |
bindet an! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | praepedito |
| 3. Person Singular | praepedito |
| 2. Person Plural | praepeditote |
| 3. Person Plural | praepediunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | praepedire |
das Anbinden |
| Genitiv | praepediendi praepediundi |
des Anbindens |
| Dativ | praepediendo praepediundo |
dem Anbinden |
| Akkusativ | praepediendum praepediundum |
das Anbinden |
| Ablativ | praepediendo praepediundo |
durch das Anbinden |
| Vokativ | praepediende praepediunde |
Anbinden! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | praepediendus praepediundus |
praepedienda praepediunda |
praepediendum praepediundum |
| Genitiv | praepediendi praepediundi |
praepediendae praepediundae |
praepediendi praepediundi |
| Dativ | praepediendo praepediundo |
praepediendae praepediundae |
praepediendo praepediundo |
| Akkusativ | praepediendum praepediundum |
praepediendam praepediundam |
praepediendum praepediundum |
| Ablativ | praepediendo praepediundo |
praepedienda praepediunda |
praepediendo praepediundo |
| Vokativ | praepediende praepediunde |
praepedienda praepediunda |
praepediendum praepediundum |
| Nominativ | praepediendi praepediundi |
praepediendae praepediundae |
praepedienda praepediunda |
| Genitiv | praepediendorum praepediundorum |
praepediendarum praepediundarum |
praepediendorum praepediundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | praepediendos praepediundos |
praepediendas praepediundas |
praepedienda praepediunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | praepediendi praepediundi |
praepediendae praepediundae |
praepedienda praepediunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | praepediens |
praepediens |
praepediens |
| Genitiv | praepedientis |
praepedientis |
praepedientis |
| Dativ | praepedienti |
praepedienti |
praepedienti |
| Akkusativ | praepedientem |
praepedientem |
praepediens |
| Ablativ | praepedienti praepediente |
praepedienti praepediente |
praepedienti praepediente |
| Vokativ | praepediens |
praepediens |
praepediens |
| Nominativ | praepedientes |
praepedientes |
praepedientia |
| Genitiv | praepedientium praepedientum |
praepedientium praepedientum |
praepedientium praepedientum |
| Dativ | praepedientibus |
praepedientibus |
praepedientibus |
| Akkusativ | praepedientes |
praepedientes |
praepedientia |
| Ablativ | praepedientibus |
praepedientibus |
praepedientibus |
| Vokativ | praepedientes |
praepedientes |
praepedientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | praepeditus |
praepedita |
praepeditum |
| Genitiv | praepediti |
praepeditae |
praepediti |
| Dativ | praepedito |
praepeditae |
praepedito |
| Akkusativ | praepeditum |
praepeditam |
praepeditum |
| Ablativ | praepedito |
praepedita |
praepedito |
| Vokativ | praepedite |
praepedita |
praepeditum |
| Nominativ | praepediti |
praepeditae |
praepedita |
| Genitiv | praepeditorum |
praepeditarum |
praepeditorum |
| Dativ | praepeditis |
praepeditis |
praepeditis |
| Akkusativ | praepeditos |
praepeditas |
praepedita |
| Ablativ | praepeditis |
praepeditis |
praepeditis |
| Vokativ | praepediti |
praepeditae |
praepedita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | praepediturus |
praepeditura |
praepediturum |
| Genitiv | praepedituri |
praepediturae |
praepedituri |
| Dativ | praepedituro |
praepediturae |
praepedituro |
| Akkusativ | praepediturum |
praepedituram |
praepediturum |
| Ablativ | praepedituro |
praepeditura |
praepedituro |
| Vokativ | praepediture |
praepeditura |
praepediturum |
| Nominativ | praepedituri |
praepediturae |
praepeditura |
| Genitiv | praepediturorum |
praepediturarum |
praepediturorum |
| Dativ | praepedituris |
praepedituris |
praepedituris |
| Akkusativ | praepedituros |
praepedituras |
praepeditura |
| Ablativ | praepedituris |
praepedituris |
praepedituris |
| Vokativ | praepedituri |
praepediturae |
praepeditura |
| Supin I | Supin II |
| praepeditum |
praepeditu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepedio |
ich fessle |
| 2. Person Singular | praepedis |
du fesselst |
| 3. Person Singular | praepedit |
er/sie/es fesselt |
| 1. Person Plural | praepedimus |
wir fesseln |
| 2. Person Plural | praepeditis |
ihr fesselt |
| 3. Person Plural | praepediunt |
sie fesseln |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepedior |
ich werde gefesselt |
| 2. Person Singular | praepediris praepedire |
du wirst gefesselt |
| 3. Person Singular | praepeditur |
er/sie/es wird gefesselt |
| 1. Person Plural | praepedimur |
wir werden gefesselt |
| 2. Person Plural | praepedimini |
ihr werdet gefesselt |
| 3. Person Plural | praepediuntur |
sie werden gefesselt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepediam |
ich fessle |
| 2. Person Singular | praepedias |
du fesslest |
| 3. Person Singular | praepediat |
er/sie/es fessle |
| 1. Person Plural | praepediamus |
wir fesslen |
| 2. Person Plural | praepediatis |
ihr fesslet |
| 3. Person Plural | praepediant |
sie fesslen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepediar |
ich werde gefesselt |
| 2. Person Singular | praepediaris praepediare |
du werdest gefesselt |
| 3. Person Singular | praepediatur |
er/sie/es werde gefesselt |
| 1. Person Plural | praepediamur |
wir werden gefesselt |
| 2. Person Plural | praepediamini |
ihr werdet gefesselt |
| 3. Person Plural | praepediantur |
sie werden gefesselt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepediebam praepedbam |
ich fesselte |
| 2. Person Singular | praepediebas praepedbas |
du fesseltest |
| 3. Person Singular | praepediebat praepedbat |
er/sie/es fesselte |
| 1. Person Plural | praepediebamus praepedbamus |
wir fesselten |
| 2. Person Plural | praepediebatis praepedbatis |
ihr fesseltet |
| 3. Person Plural | praepediebant praepedbant |
sie fesselten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepediebar |
ich wurde gefesselt |
| 2. Person Singular | praepediebaris praepediebare |
du wurdest gefesselt |
| 3. Person Singular | praepediebatur |
er/sie/es wurde gefesselt |
| 1. Person Plural | praepediebamur |
wir wurden gefesselt |
| 2. Person Plural | praepediebamini |
ihr wurdet gefesselt |
| 3. Person Plural | praepediebantur |
sie wurden gefesselt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepedirem |
ich fesselte |
| 2. Person Singular | praepedires |
du fesseltest |
| 3. Person Singular | praepediret |
er/sie/es fesselte |
| 1. Person Plural | praepediremus |
wir fesselten |
| 2. Person Plural | praepediretis |
ihr fesseltet |
| 3. Person Plural | praepedirent |
sie fesselten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepedirer |
ich würde gefesselt |
| 2. Person Singular | praepedireris praepedirere |
du würdest gefesselt |
| 3. Person Singular | praepediretur |
er/sie/es würde gefesselt |
| 1. Person Plural | praepediremur |
wir würden gefesselt |
| 2. Person Plural | praepediremini |
ihr würdet gefesselt |
| 3. Person Plural | praepedirentur |
sie würden gefesselt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepediam praepedibo |
ich werde fesseln |
| 2. Person Singular | praepedies praepedibis |
du wirst fesseln |
| 3. Person Singular | praepediet praepedibit |
er/sie/es wird fesseln |
| 1. Person Plural | praepediemus praepedibimus |
wir werden fesseln |
| 2. Person Plural | praepedietis praepedibitis |
ihr werdet fesseln |
| 3. Person Plural | praepedient praepedibunt |
sie werden fesseln |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepediar praepedibor |
ich werde gefesselt |
| 2. Person Singular | praepedieris praepediere praepediberis |
du wirst gefesselt |
| 3. Person Singular | praepedietur praepediberit |
er/sie/es wird gefesselt |
| 1. Person Plural | praepediemur praepedibimur |
wir werden gefesselt |
| 2. Person Plural | praepediemini praepedibimini |
ihr werdet gefesselt |
| 3. Person Plural | praepedientur praepedibuntur |
sie werden gefesselt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepedivi |
ich habe gefesselt |
| 2. Person Singular | praepedivisti |
du hast gefesselt |
| 3. Person Singular | praepedivit |
er/sie/es hat gefesselt |
| 1. Person Plural | praepedivimus |
wir haben gefesselt |
| 2. Person Plural | praepedivistis |
ihr habt gefesselt |
| 3. Person Plural | praepediverunt praepedivere |
sie haben gefesselt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepeditus sum |
ich bin gefesselt worden |
| 2. Person Singular | praepeditus es |
du bist gefesselt worden |
| 3. Person Singular | praepeditus est |
er/sie/es ist gefesselt worden |
| 1. Person Plural | praepediti sumus |
wir sind gefesselt worden |
| 2. Person Plural | praepediti estis |
ihr seid gefesselt worden |
| 3. Person Plural | praepediti sunt |
sie sind gefesselt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepediverim |
ich habe gefesselt |
| 2. Person Singular | praepediveris |
du habest gefesselt |
| 3. Person Singular | praepediverit |
er/sie/es habe gefesselt |
| 1. Person Plural | praepediverimus |
wir haben gefesselt |
| 2. Person Plural | praepediveritis |
ihr habet gefesselt |
| 3. Person Plural | praepediverint |
sie haben gefesselt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepeditus sim |
ich sei gefesselt worden |
| 2. Person Singular | praepeditus sis |
du seiest gefesselt worden |
| 3. Person Singular | praepeditus sit |
er/sie/es sei gefesselt worden |
| 1. Person Plural | praepediti simus |
wir seien gefesselt worden |
| 2. Person Plural | praepediti sitis |
ihr seiet gefesselt worden |
| 3. Person Plural | praepediti sint |
sie seien gefesselt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepediveram |
ich hatte gefesselt |
| 2. Person Singular | praepediveras |
du hattest gefesselt |
| 3. Person Singular | praepediverat |
er/sie/es hatte gefesselt |
| 1. Person Plural | praepediveramus |
wir hatten gefesselt |
| 2. Person Plural | praepediveratis |
ihr hattet gefesselt |
| 3. Person Plural | praepediverant |
sie hatten gefesselt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepeditus eram |
ich war gefesselt worden |
| 2. Person Singular | praepeditus eras |
du warst gefesselt worden |
| 3. Person Singular | praepeditus erat |
er/sie/es war gefesselt worden |
| 1. Person Plural | praepediti eramus |
wir waren gefesselt worden |
| 2. Person Plural | praepediti eratis |
ihr warst gefesselt worden |
| 3. Person Plural | praepediti erant |
sie waren gefesselt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepedivissem |
ich hätte gefesselt |
| 2. Person Singular | praepedivisses |
du hättest gefesselt |
| 3. Person Singular | praepedivisset |
er/sie/es hätte gefesselt |
| 1. Person Plural | praepedivissemus |
wir hätten gefesselt |
| 2. Person Plural | praepedivissetis |
ihr hättet gefesselt |
| 3. Person Plural | praepedivissent |
sie hätten gefesselt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepeditus essem |
ich wäre gefesselt worden |
| 2. Person Singular | praepeditus esses |
du wärest gefesselt worden |
| 3. Person Singular | praepeditus esset |
er/sie/es wäre gefesselt worden |
| 1. Person Plural | praepediti essemus |
wir wären gefesselt worden |
| 2. Person Plural | praepediti essetis |
ihr wäret gefesselt worden |
| 3. Person Plural | praepediti essent |
sie wären gefesselt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepedivero |
ich werde gefesselt haben |
| 2. Person Singular | praepediveris |
du wirst gefesselt haben |
| 3. Person Singular | praepediverit |
er/sie/es wird gefesselt haben |
| 1. Person Plural | praepediverimus |
wir werden gefesselt haben |
| 2. Person Plural | praepediveritis |
ihr werdet gefesselt haben |
| 3. Person Plural | praepediverint |
sie werden gefesselt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepeditus ero |
ich werde gefesselt worden sein |
| 2. Person Singular | praepeditus eris |
du werdest gefesselt worden sein |
| 3. Person Singular | praepeditus erit |
er/sie/es werde gefesselt worden sein |
| 1. Person Plural | praepediti erimus |
wir werden gefesselt worden sein |
| 2. Person Plural | praepediti eritis |
ihr werdet gefesselt worden sein |
| 3. Person Plural | praepediti erunt |
sie werden gefesselt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | praepedire |
fesseln |
| Vorzeitigkeit | praepedivisse |
gefesselt haben |
| Nachzeitigkeit | praepediturum esse |
fesseln werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | praepediri praepedirier |
gefesselt werden |
| Vorzeitigkeit | praepeditum esse |
gefesselt worden sein |
| Nachzeitigkeit | praepeditum iri |
künftig gefesselt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | praepedi |
fessle! |
| 2. Person Plural | praepedite |
fesselt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | praepedito |
| 3. Person Singular | praepedito |
| 2. Person Plural | praepeditote |
| 3. Person Plural | praepediunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | praepedire |
das Fesseln |
| Genitiv | praepediendi praepediundi |
des Fesselnes |
| Dativ | praepediendo praepediundo |
dem Fesseln |
| Akkusativ | praepediendum praepediundum |
das Fesseln |
| Ablativ | praepediendo praepediundo |
durch das Fesseln |
| Vokativ | praepediende praepediunde |
Fesseln! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | praepediendus praepediundus |
praepedienda praepediunda |
praepediendum praepediundum |
| Genitiv | praepediendi praepediundi |
praepediendae praepediundae |
praepediendi praepediundi |
| Dativ | praepediendo praepediundo |
praepediendae praepediundae |
praepediendo praepediundo |
| Akkusativ | praepediendum praepediundum |
praepediendam praepediundam |
praepediendum praepediundum |
| Ablativ | praepediendo praepediundo |
praepedienda praepediunda |
praepediendo praepediundo |
| Vokativ | praepediende praepediunde |
praepedienda praepediunda |
praepediendum praepediundum |
| Nominativ | praepediendi praepediundi |
praepediendae praepediundae |
praepedienda praepediunda |
| Genitiv | praepediendorum praepediundorum |
praepediendarum praepediundarum |
praepediendorum praepediundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | praepediendos praepediundos |
praepediendas praepediundas |
praepedienda praepediunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | praepediendi praepediundi |
praepediendae praepediundae |
praepedienda praepediunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | praepediens |
praepediens |
praepediens |
| Genitiv | praepedientis |
praepedientis |
praepedientis |
| Dativ | praepedienti |
praepedienti |
praepedienti |
| Akkusativ | praepedientem |
praepedientem |
praepediens |
| Ablativ | praepedienti praepediente |
praepedienti praepediente |
praepedienti praepediente |
| Vokativ | praepediens |
praepediens |
praepediens |
| Nominativ | praepedientes |
praepedientes |
praepedientia |
| Genitiv | praepedientium praepedientum |
praepedientium praepedientum |
praepedientium praepedientum |
| Dativ | praepedientibus |
praepedientibus |
praepedientibus |
| Akkusativ | praepedientes |
praepedientes |
praepedientia |
| Ablativ | praepedientibus |
praepedientibus |
praepedientibus |
| Vokativ | praepedientes |
praepedientes |
praepedientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | praepeditus |
praepedita |
praepeditum |
| Genitiv | praepediti |
praepeditae |
praepediti |
| Dativ | praepedito |
praepeditae |
praepedito |
| Akkusativ | praepeditum |
praepeditam |
praepeditum |
| Ablativ | praepedito |
praepedita |
praepedito |
| Vokativ | praepedite |
praepedita |
praepeditum |
| Nominativ | praepediti |
praepeditae |
praepedita |
| Genitiv | praepeditorum |
praepeditarum |
praepeditorum |
| Dativ | praepeditis |
praepeditis |
praepeditis |
| Akkusativ | praepeditos |
praepeditas |
praepedita |
| Ablativ | praepeditis |
praepeditis |
praepeditis |
| Vokativ | praepediti |
praepeditae |
praepedita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | praepediturus |
praepeditura |
praepediturum |
| Genitiv | praepedituri |
praepediturae |
praepedituri |
| Dativ | praepedituro |
praepediturae |
praepedituro |
| Akkusativ | praepediturum |
praepedituram |
praepediturum |
| Ablativ | praepedituro |
praepeditura |
praepedituro |
| Vokativ | praepediture |
praepeditura |
praepediturum |
| Nominativ | praepedituri |
praepediturae |
praepeditura |
| Genitiv | praepediturorum |
praepediturarum |
praepediturorum |
| Dativ | praepedituris |
praepedituris |
praepedituris |
| Akkusativ | praepedituros |
praepedituras |
praepeditura |
| Ablativ | praepedituris |
praepedituris |
praepedituris |
| Vokativ | praepedituri |
praepediturae |
praepeditura |
| Supin I | Supin II |
| praepeditum |
praepeditu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepedio |
ich verhindere; verhindre |
| 2. Person Singular | praepedis |
du verhinderst |
| 3. Person Singular | praepedit |
er/sie/es verhindert |
| 1. Person Plural | praepedimus |
wir verhindern |
| 2. Person Plural | praepeditis |
ihr verhindert |
| 3. Person Plural | praepediunt |
sie verhindern |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepedior |
ich werde verhindert |
| 2. Person Singular | praepediris praepedire |
du wirst verhindert |
| 3. Person Singular | praepeditur |
er/sie/es wird verhindert |
| 1. Person Plural | praepedimur |
wir werden verhindert |
| 2. Person Plural | praepedimini |
ihr werdet verhindert |
| 3. Person Plural | praepediuntur |
sie werden verhindert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepediam |
ich verhindere; verhindre |
| 2. Person Singular | praepedias |
du verhinderest; verhindrest |
| 3. Person Singular | praepediat |
er/sie/es verhindere; verhindre |
| 1. Person Plural | praepediamus |
wir verhinderen |
| 2. Person Plural | praepediatis |
ihr verhinderet |
| 3. Person Plural | praepediant |
sie verhinderen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepediar |
ich werde verhindert |
| 2. Person Singular | praepediaris praepediare |
du werdest verhindert |
| 3. Person Singular | praepediatur |
er/sie/es werde verhindert |
| 1. Person Plural | praepediamur |
wir werden verhindert |
| 2. Person Plural | praepediamini |
ihr werdet verhindert |
| 3. Person Plural | praepediantur |
sie werden verhindert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepediebam praepedbam |
ich verhinderte |
| 2. Person Singular | praepediebas praepedbas |
du verhindertest |
| 3. Person Singular | praepediebat praepedbat |
er/sie/es verhinderte |
| 1. Person Plural | praepediebamus praepedbamus |
wir verhinderten |
| 2. Person Plural | praepediebatis praepedbatis |
ihr verhindertet |
| 3. Person Plural | praepediebant praepedbant |
sie verhinderten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepediebar |
ich wurde verhindert |
| 2. Person Singular | praepediebaris praepediebare |
du wurdest verhindert |
| 3. Person Singular | praepediebatur |
er/sie/es wurde verhindert |
| 1. Person Plural | praepediebamur |
wir wurden verhindert |
| 2. Person Plural | praepediebamini |
ihr wurdet verhindert |
| 3. Person Plural | praepediebantur |
sie wurden verhindert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepedirem |
ich verhinderte |
| 2. Person Singular | praepedires |
du verhindertest |
| 3. Person Singular | praepediret |
er/sie/es verhinderte |
| 1. Person Plural | praepediremus |
wir verhinderten |
| 2. Person Plural | praepediretis |
ihr verhindertet |
| 3. Person Plural | praepedirent |
sie verhinderten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepedirer |
ich würde verhindert |
| 2. Person Singular | praepedireris praepedirere |
du würdest verhindert |
| 3. Person Singular | praepediretur |
er/sie/es würde verhindert |
| 1. Person Plural | praepediremur |
wir würden verhindert |
| 2. Person Plural | praepediremini |
ihr würdet verhindert |
| 3. Person Plural | praepedirentur |
sie würden verhindert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepediam praepedibo |
ich werde verhindern |
| 2. Person Singular | praepedies praepedibis |
du wirst verhindern |
| 3. Person Singular | praepediet praepedibit |
er/sie/es wird verhindern |
| 1. Person Plural | praepediemus praepedibimus |
wir werden verhindern |
| 2. Person Plural | praepedietis praepedibitis |
ihr werdet verhindern |
| 3. Person Plural | praepedient praepedibunt |
sie werden verhindern |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepediar praepedibor |
ich werde verhindert |
| 2. Person Singular | praepedieris praepediere praepediberis |
du wirst verhindert |
| 3. Person Singular | praepedietur praepediberit |
er/sie/es wird verhindert |
| 1. Person Plural | praepediemur praepedibimur |
wir werden verhindert |
| 2. Person Plural | praepediemini praepedibimini |
ihr werdet verhindert |
| 3. Person Plural | praepedientur praepedibuntur |
sie werden verhindert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepedivi |
ich habe verhindert |
| 2. Person Singular | praepedivisti |
du hast verhindert |
| 3. Person Singular | praepedivit |
er/sie/es hat verhindert |
| 1. Person Plural | praepedivimus |
wir haben verhindert |
| 2. Person Plural | praepedivistis |
ihr habt verhindert |
| 3. Person Plural | praepediverunt praepedivere |
sie haben verhindert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepeditus sum |
ich bin verhindert worden |
| 2. Person Singular | praepeditus es |
du bist verhindert worden |
| 3. Person Singular | praepeditus est |
er/sie/es ist verhindert worden |
| 1. Person Plural | praepediti sumus |
wir sind verhindert worden |
| 2. Person Plural | praepediti estis |
ihr seid verhindert worden |
| 3. Person Plural | praepediti sunt |
sie sind verhindert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepediverim |
ich habe verhindert |
| 2. Person Singular | praepediveris |
du habest verhindert |
| 3. Person Singular | praepediverit |
er/sie/es habe verhindert |
| 1. Person Plural | praepediverimus |
wir haben verhindert |
| 2. Person Plural | praepediveritis |
ihr habet verhindert |
| 3. Person Plural | praepediverint |
sie haben verhindert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepeditus sim |
ich sei verhindert worden |
| 2. Person Singular | praepeditus sis |
du seiest verhindert worden |
| 3. Person Singular | praepeditus sit |
er/sie/es sei verhindert worden |
| 1. Person Plural | praepediti simus |
wir seien verhindert worden |
| 2. Person Plural | praepediti sitis |
ihr seiet verhindert worden |
| 3. Person Plural | praepediti sint |
sie seien verhindert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepediveram |
ich hatte verhindert |
| 2. Person Singular | praepediveras |
du hattest verhindert |
| 3. Person Singular | praepediverat |
er/sie/es hatte verhindert |
| 1. Person Plural | praepediveramus |
wir hatten verhindert |
| 2. Person Plural | praepediveratis |
ihr hattet verhindert |
| 3. Person Plural | praepediverant |
sie hatten verhindert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepeditus eram |
ich war verhindert worden |
| 2. Person Singular | praepeditus eras |
du warst verhindert worden |
| 3. Person Singular | praepeditus erat |
er/sie/es war verhindert worden |
| 1. Person Plural | praepediti eramus |
wir waren verhindert worden |
| 2. Person Plural | praepediti eratis |
ihr warst verhindert worden |
| 3. Person Plural | praepediti erant |
sie waren verhindert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepedivissem |
ich hätte verhindert |
| 2. Person Singular | praepedivisses |
du hättest verhindert |
| 3. Person Singular | praepedivisset |
er/sie/es hätte verhindert |
| 1. Person Plural | praepedivissemus |
wir hätten verhindert |
| 2. Person Plural | praepedivissetis |
ihr hättet verhindert |
| 3. Person Plural | praepedivissent |
sie hätten verhindert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepeditus essem |
ich wäre verhindert worden |
| 2. Person Singular | praepeditus esses |
du wärest verhindert worden |
| 3. Person Singular | praepeditus esset |
er/sie/es wäre verhindert worden |
| 1. Person Plural | praepediti essemus |
wir wären verhindert worden |
| 2. Person Plural | praepediti essetis |
ihr wäret verhindert worden |
| 3. Person Plural | praepediti essent |
sie wären verhindert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | praepedivero |
ich werde verhindert haben |
| 2. Person Singular | praepediveris |
du wirst verhindert haben |
| 3. Person Singular | praepediverit |
er/sie/es wird verhindert haben |
| 1. Person Plural | praepediverimus |
wir werden verhindert haben |
| 2. Person Plural | praepediveritis |
ihr werdet verhindert haben |
| 3. Person Plural | praepediverint |
sie werden verhindert haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | praepeditus ero |
ich werde verhindert worden sein |
| 2. Person Singular | praepeditus eris |
du werdest verhindert worden sein |
| 3. Person Singular | praepeditus erit |
er/sie/es werde verhindert worden sein |
| 1. Person Plural | praepediti erimus |
wir werden verhindert worden sein |
| 2. Person Plural | praepediti eritis |
ihr werdet verhindert worden sein |
| 3. Person Plural | praepediti erunt |
sie werden verhindert worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | praepedire |
verhindern |
| Vorzeitigkeit | praepedivisse |
verhindert haben |
| Nachzeitigkeit | praepediturum esse |
verhindern werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | praepediri praepedirier |
verhindert werden |
| Vorzeitigkeit | praepeditum esse |
verhindert worden sein |
| Nachzeitigkeit | praepeditum iri |
künftig verhindert werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | praepedi |
verhindere; verhindre! |
| 2. Person Plural | praepedite |
verhindert! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | praepedito |
| 3. Person Singular | praepedito |
| 2. Person Plural | praepeditote |
| 3. Person Plural | praepediunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | praepedire |
das Verhindern |
| Genitiv | praepediendi praepediundi |
des Verhindernes |
| Dativ | praepediendo praepediundo |
dem Verhindern |
| Akkusativ | praepediendum praepediundum |
das Verhindern |
| Ablativ | praepediendo praepediundo |
durch das Verhindern |
| Vokativ | praepediende praepediunde |
Verhindern! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | praepediendus praepediundus |
praepedienda praepediunda |
praepediendum praepediundum |
| Genitiv | praepediendi praepediundi |
praepediendae praepediundae |
praepediendi praepediundi |
| Dativ | praepediendo praepediundo |
praepediendae praepediundae |
praepediendo praepediundo |
| Akkusativ | praepediendum praepediundum |
praepediendam praepediundam |
praepediendum praepediundum |
| Ablativ | praepediendo praepediundo |
praepedienda praepediunda |
praepediendo praepediundo |
| Vokativ | praepediende praepediunde |
praepedienda praepediunda |
praepediendum praepediundum |
| Nominativ | praepediendi praepediundi |
praepediendae praepediundae |
praepedienda praepediunda |
| Genitiv | praepediendorum praepediundorum |
praepediendarum praepediundarum |
praepediendorum praepediundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | praepediendos praepediundos |
praepediendas praepediundas |
praepedienda praepediunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | praepediendi praepediundi |
praepediendae praepediundae |
praepedienda praepediunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | praepediens |
praepediens |
praepediens |
| Genitiv | praepedientis |
praepedientis |
praepedientis |
| Dativ | praepedienti |
praepedienti |
praepedienti |
| Akkusativ | praepedientem |
praepedientem |
praepediens |
| Ablativ | praepedienti praepediente |
praepedienti praepediente |
praepedienti praepediente |
| Vokativ | praepediens |
praepediens |
praepediens |
| Nominativ | praepedientes |
praepedientes |
praepedientia |
| Genitiv | praepedientium praepedientum |
praepedientium praepedientum |
praepedientium praepedientum |
| Dativ | praepedientibus |
praepedientibus |
praepedientibus |
| Akkusativ | praepedientes |
praepedientes |
praepedientia |
| Ablativ | praepedientibus |
praepedientibus |
praepedientibus |
| Vokativ | praepedientes |
praepedientes |
praepedientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | praepeditus |
praepedita |
praepeditum |
| Genitiv | praepediti |
praepeditae |
praepediti |
| Dativ | praepedito |
praepeditae |
praepedito |
| Akkusativ | praepeditum |
praepeditam |
praepeditum |
| Ablativ | praepedito |
praepedita |
praepedito |
| Vokativ | praepedite |
praepedita |
praepeditum |
| Nominativ | praepediti |
praepeditae |
praepedita |
| Genitiv | praepeditorum |
praepeditarum |
praepeditorum |
| Dativ | praepeditis |
praepeditis |
praepeditis |
| Akkusativ | praepeditos |
praepeditas |
praepedita |
| Ablativ | praepeditis |
praepeditis |
praepeditis |
| Vokativ | praepediti |
praepeditae |
praepedita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | praepediturus |
praepeditura |
praepediturum |
| Genitiv | praepedituri |
praepediturae |
praepedituri |
| Dativ | praepedituro |
praepediturae |
praepedituro |
| Akkusativ | praepediturum |
praepedituram |
praepediturum |
| Ablativ | praepedituro |
praepeditura |
praepedituro |
| Vokativ | praepediture |
praepeditura |
praepediturum |
| Nominativ | praepedituri |
praepediturae |
praepeditura |
| Genitiv | praepediturorum |
praepediturarum |
praepediturorum |
| Dativ | praepedituris |
praepedituris |
praepedituris |
| Akkusativ | praepedituros |
praepedituras |
praepeditura |
| Ablativ | praepedituris |
praepedituris |
praepedituris |
| Vokativ | praepedituri |
praepediturae |
praepeditura |
| Supin I | Supin II |
| praepeditum |
praepeditu |