Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastino
|
ich verschiebe |
| 2. Person Singular |
procrastinas
|
du verschiebst |
| 3. Person Singular |
procrastinat
|
er/sie/es verschiebt |
| 1. Person Plural |
procrastinamus
|
wir verschieben |
| 2. Person Plural |
procrastinatis
|
ihr verschiebt |
| 3. Person Plural |
procrastinant
|
sie verschieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinor
|
ich werde verschoben |
| 2. Person Singular |
procrastinaris procrastinare
|
du wirst verschoben |
| 3. Person Singular |
procrastinatur
|
er/sie/es wird verschoben |
| 1. Person Plural |
procrastinamur
|
wir werden verschoben |
| 2. Person Plural |
procrastinamini
|
ihr werdet verschoben |
| 3. Person Plural |
procrastinantur
|
sie werden verschoben |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinem
|
ich verschiebe |
| 2. Person Singular |
procrastines
|
du verschiebest |
| 3. Person Singular |
procrastinet
|
er/sie/es verschiebe |
| 1. Person Plural |
procrastinemus
|
wir verschieben |
| 2. Person Plural |
procrastinetis
|
ihr verschiebet |
| 3. Person Plural |
procrastinent
|
sie verschieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastiner
|
ich werde verschoben |
| 2. Person Singular |
procrastineris procrastinere
|
du werdest verschoben |
| 3. Person Singular |
procrastinetur
|
er/sie/es werde verschoben |
| 1. Person Plural |
procrastinemur
|
wir werden verschoben |
| 2. Person Plural |
procrastinemini
|
ihr werdet verschoben |
| 3. Person Plural |
procrastinentur
|
sie werden verschoben |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinabam
|
ich verschob |
| 2. Person Singular |
procrastinabas
|
du verschobst |
| 3. Person Singular |
procrastinabat
|
er/sie/es verschob |
| 1. Person Plural |
procrastinabamus
|
wir verschoben |
| 2. Person Plural |
procrastinabatis
|
ihr verschobt |
| 3. Person Plural |
procrastinabant
|
sie verschoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinabar
|
ich wurde verschoben |
| 2. Person Singular |
procrastinabaris procrastinabare
|
du wurdest verschoben |
| 3. Person Singular |
procrastinabatur
|
er/sie/es wurde verschoben |
| 1. Person Plural |
procrastinabamur
|
wir wurden verschoben |
| 2. Person Plural |
procrastinabamini
|
ihr wurdet verschoben |
| 3. Person Plural |
procrastinabantur
|
sie wurden verschoben |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinarem
|
ich verschöbe |
| 2. Person Singular |
procrastinares
|
du verschöbest |
| 3. Person Singular |
procrastinaret
|
er/sie/es verschöbe |
| 1. Person Plural |
procrastinaremus
|
wir verschöben |
| 2. Person Plural |
procrastinaretis
|
ihr verschöbet |
| 3. Person Plural |
procrastinarent
|
sie verschöben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinarer
|
ich würde verschoben |
| 2. Person Singular |
procrastinareris procrastinarere
|
du würdest verschoben |
| 3. Person Singular |
procrastinaretur
|
er/sie/es würde verschoben |
| 1. Person Plural |
procrastinaremur
|
wir würden verschoben |
| 2. Person Plural |
procrastinaremini
|
ihr würdet verschoben |
| 3. Person Plural |
procrastinarentur
|
sie würden verschoben |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinabo
|
ich werde verschieben |
| 2. Person Singular |
procrastinabis
|
du wirst verschieben |
| 3. Person Singular |
procrastinabit
|
er/sie/es wird verschieben |
| 1. Person Plural |
procrastinabimus
|
wir werden verschieben |
| 2. Person Plural |
procrastinabitis
|
ihr werdet verschieben |
| 3. Person Plural |
procrastinabunt
|
sie werden verschieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinabor
|
ich werde verschoben |
| 2. Person Singular |
procrastinaberis procrastinabere
|
du wirst verschoben |
| 3. Person Singular |
procrastinabitur
|
er/sie/es wird verschoben |
| 1. Person Plural |
procrastinabimur
|
wir werden verschoben |
| 2. Person Plural |
procrastinabimini
|
ihr werdet verschoben |
| 3. Person Plural |
procrastinabuntur
|
sie werden verschoben |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinavi
|
ich habe verschoben |
| 2. Person Singular |
procrastinavisti
|
du hast verschoben |
| 3. Person Singular |
procrastinavit
|
er/sie/es hat verschoben |
| 1. Person Plural |
procrastinavimus
|
wir haben verschoben |
| 2. Person Plural |
procrastinavistis
|
ihr habt verschoben |
| 3. Person Plural |
procrastinaverunt procrastinavere
|
sie haben verschoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinatus sum
|
ich bin verschoben worden |
| 2. Person Singular |
procrastinatus es
|
du bist verschoben worden |
| 3. Person Singular |
procrastinatus est
|
er/sie/es ist verschoben worden |
| 1. Person Plural |
procrastinati sumus
|
wir sind verschoben worden |
| 2. Person Plural |
procrastinati estis
|
ihr seid verschoben worden |
| 3. Person Plural |
procrastinati sunt
|
sie sind verschoben worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinaverim
|
ich habe verschoben |
| 2. Person Singular |
procrastinaveris
|
du habest verschoben |
| 3. Person Singular |
procrastinaverit
|
er/sie/es habe verschoben |
| 1. Person Plural |
procrastinaverimus
|
wir haben verschoben |
| 2. Person Plural |
procrastinaveritis
|
ihr habet verschoben |
| 3. Person Plural |
procrastinaverint
|
sie haben verschoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinatus sim
|
ich sei verschoben worden |
| 2. Person Singular |
procrastinatus sis
|
du seiest verschoben worden |
| 3. Person Singular |
procrastinatus sit
|
er/sie/es sei verschoben worden |
| 1. Person Plural |
procrastinati simus
|
wir seien verschoben worden |
| 2. Person Plural |
procrastinati sitis
|
ihr seiet verschoben worden |
| 3. Person Plural |
procrastinati sint
|
sie seien verschoben worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinaveram
|
ich hatte verschoben |
| 2. Person Singular |
procrastinaveras
|
du hattest verschoben |
| 3. Person Singular |
procrastinaverat
|
er/sie/es hatte verschoben |
| 1. Person Plural |
procrastinaveramus
|
wir hatten verschoben |
| 2. Person Plural |
procrastinaveratis
|
ihr hattet verschoben |
| 3. Person Plural |
procrastinaverant
|
sie hatten verschoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinatus eram
|
ich war verschoben worden |
| 2. Person Singular |
procrastinatus eras
|
du warst verschoben worden |
| 3. Person Singular |
procrastinatus erat
|
er/sie/es war verschoben worden |
| 1. Person Plural |
procrastinati eramus
|
wir waren verschoben worden |
| 2. Person Plural |
procrastinati eratis
|
ihr warst verschoben worden |
| 3. Person Plural |
procrastinati erant
|
sie waren verschoben worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinavissem
|
ich hätte verschoben |
| 2. Person Singular |
procrastinavisses
|
du hättest verschoben |
| 3. Person Singular |
procrastinavisset
|
er/sie/es hätte verschoben |
| 1. Person Plural |
procrastinavissemus
|
wir hätten verschoben |
| 2. Person Plural |
procrastinavissetis
|
ihr hättet verschoben |
| 3. Person Plural |
procrastinavissent
|
sie hätten verschoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinatus essem
|
ich wäre verschoben worden |
| 2. Person Singular |
procrastinatus esses
|
du wärest verschoben worden |
| 3. Person Singular |
procrastinatus esset
|
er/sie/es wäre verschoben worden |
| 1. Person Plural |
procrastinati essemus
|
wir wären verschoben worden |
| 2. Person Plural |
procrastinati essetis
|
ihr wäret verschoben worden |
| 3. Person Plural |
procrastinati essent
|
sie wären verschoben worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinavero
|
ich werde verschoben haben |
| 2. Person Singular |
procrastinaveris
|
du wirst verschoben haben |
| 3. Person Singular |
procrastinaverit
|
er/sie/es wird verschoben haben |
| 1. Person Plural |
procrastinaverimus
|
wir werden verschoben haben |
| 2. Person Plural |
procrastinaveritis
|
ihr werdet verschoben haben |
| 3. Person Plural |
procrastinaverint
|
sie werden verschoben haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinatus ero
|
ich werde verschoben worden sein |
| 2. Person Singular |
procrastinatus eris
|
du werdest verschoben worden sein |
| 3. Person Singular |
procrastinatus erit
|
er/sie/es werde verschoben worden sein |
| 1. Person Plural |
procrastinati erimus
|
wir werden verschoben worden sein |
| 2. Person Plural |
procrastinati eritis
|
ihr werdet verschoben worden sein |
| 3. Person Plural |
procrastinati erunt
|
sie werden verschoben worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
procrastinare
|
verschieben |
| Vorzeitigkeit |
procrastinavisse
|
verschoben haben |
| Nachzeitigkeit |
procrastinaturum esse
|
verschieben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
procrastinari procrastinarier
|
verschoben werden |
| Vorzeitigkeit |
procrastinatum esse
|
verschoben worden sein |
| Nachzeitigkeit |
procrastinatum iri
|
künftig verschoben werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
procrastina
|
verschiebe! |
| 2. Person Plural |
procrastinate
|
verschiebt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
procrastinato
|
| 3. Person Singular |
procrastinato
|
| 2. Person Plural |
procrastinatote
|
| 3. Person Plural |
procrastinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
procrastinare
|
das Verschieben |
| Genitiv |
procrastinandi
|
des Verschiebens |
| Dativ |
procrastinando
|
dem Verschieben |
| Akkusativ |
procrastinandum
|
das Verschieben |
| Ablativ |
procrastinando
|
durch das Verschieben |
| Vokativ |
procrastinande
|
Verschieben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
procrastinandus
|
procrastinanda
|
procrastinandum
|
| Genitiv |
procrastinandi
|
procrastinandae
|
procrastinandi
|
| Dativ |
procrastinando
|
procrastinandae
|
procrastinando
|
| Akkusativ |
procrastinandum
|
procrastinandam
|
procrastinandum
|
| Ablativ |
procrastinando
|
procrastinanda
|
procrastinando
|
| Vokativ |
procrastinande
|
procrastinanda
|
procrastinandum
|
Plural
| Nominativ |
procrastinandi
|
procrastinandae
|
procrastinanda
|
| Genitiv |
procrastinandorum
|
procrastinandarum
|
procrastinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
procrastinandos
|
procrastinandas
|
procrastinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
procrastinandi
|
procrastinandae
|
procrastinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
procrastinans
|
procrastinans
|
procrastinans
|
| Genitiv |
procrastinantis
|
procrastinantis
|
procrastinantis
|
| Dativ |
procrastinanti
|
procrastinanti
|
procrastinanti
|
| Akkusativ |
procrastinantem
|
procrastinantem
|
procrastinans
|
| Ablativ |
procrastinanti procrastinante
|
procrastinanti procrastinante
|
procrastinanti procrastinante
|
| Vokativ |
procrastinans
|
procrastinans
|
procrastinans
|
Plural
| Nominativ |
procrastinantes
|
procrastinantes
|
procrastinantia
|
| Genitiv |
procrastinantium procrastinantum
|
procrastinantium procrastinantum
|
procrastinantium procrastinantum
|
| Dativ |
procrastinantibus
|
procrastinantibus
|
procrastinantibus
|
| Akkusativ |
procrastinantes
|
procrastinantes
|
procrastinantia
|
| Ablativ |
procrastinantibus
|
procrastinantibus
|
procrastinantibus
|
| Vokativ |
procrastinantes
|
procrastinantes
|
procrastinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
procrastinatus
|
procrastinata
|
procrastinatum
|
| Genitiv |
procrastinati
|
procrastinatae
|
procrastinati
|
| Dativ |
procrastinato
|
procrastinatae
|
procrastinato
|
| Akkusativ |
procrastinatum
|
procrastinatam
|
procrastinatum
|
| Ablativ |
procrastinato
|
procrastinata
|
procrastinato
|
| Vokativ |
procrastinate
|
procrastinata
|
procrastinatum
|
Plural
| Nominativ |
procrastinati
|
procrastinatae
|
procrastinata
|
| Genitiv |
procrastinatorum
|
procrastinatarum
|
procrastinatorum
|
| Dativ |
procrastinatis
|
procrastinatis
|
procrastinatis
|
| Akkusativ |
procrastinatos
|
procrastinatas
|
procrastinata
|
| Ablativ |
procrastinatis
|
procrastinatis
|
procrastinatis
|
| Vokativ |
procrastinati
|
procrastinatae
|
procrastinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
procrastinaturus
|
procrastinatura
|
procrastinaturum
|
| Genitiv |
procrastinaturi
|
procrastinaturae
|
procrastinaturi
|
| Dativ |
procrastinaturo
|
procrastinaturae
|
procrastinaturo
|
| Akkusativ |
procrastinaturum
|
procrastinaturam
|
procrastinaturum
|
| Ablativ |
procrastinaturo
|
procrastinatura
|
procrastinaturo
|
| Vokativ |
procrastinature
|
procrastinatura
|
procrastinaturum
|
Plural
| Nominativ |
procrastinaturi
|
procrastinaturae
|
procrastinatura
|
| Genitiv |
procrastinaturorum
|
procrastinaturarum
|
procrastinaturorum
|
| Dativ |
procrastinaturis
|
procrastinaturis
|
procrastinaturis
|
| Akkusativ |
procrastinaturos
|
procrastinaturas
|
procrastinatura
|
| Ablativ |
procrastinaturis
|
procrastinaturis
|
procrastinaturis
|
| Vokativ |
procrastinaturi
|
procrastinaturae
|
procrastinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
procrastinatum
|
procrastinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastino
|
ich vertage |
| 2. Person Singular |
procrastinas
|
du vertagst |
| 3. Person Singular |
procrastinat
|
er/sie/es vertagt |
| 1. Person Plural |
procrastinamus
|
wir vertagen |
| 2. Person Plural |
procrastinatis
|
ihr vertagt |
| 3. Person Plural |
procrastinant
|
sie vertagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinor
|
ich werde vertagt |
| 2. Person Singular |
procrastinaris procrastinare
|
du wirst vertagt |
| 3. Person Singular |
procrastinatur
|
er/sie/es wird vertagt |
| 1. Person Plural |
procrastinamur
|
wir werden vertagt |
| 2. Person Plural |
procrastinamini
|
ihr werdet vertagt |
| 3. Person Plural |
procrastinantur
|
sie werden vertagt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinem
|
ich vertage |
| 2. Person Singular |
procrastines
|
du vertagest |
| 3. Person Singular |
procrastinet
|
er/sie/es vertage |
| 1. Person Plural |
procrastinemus
|
wir vertagen |
| 2. Person Plural |
procrastinetis
|
ihr vertaget |
| 3. Person Plural |
procrastinent
|
sie vertagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastiner
|
ich werde vertagt |
| 2. Person Singular |
procrastineris procrastinere
|
du werdest vertagt |
| 3. Person Singular |
procrastinetur
|
er/sie/es werde vertagt |
| 1. Person Plural |
procrastinemur
|
wir werden vertagt |
| 2. Person Plural |
procrastinemini
|
ihr werdet vertagt |
| 3. Person Plural |
procrastinentur
|
sie werden vertagt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinabam
|
ich vertagte |
| 2. Person Singular |
procrastinabas
|
du vertagtest |
| 3. Person Singular |
procrastinabat
|
er/sie/es vertagte |
| 1. Person Plural |
procrastinabamus
|
wir vertagten |
| 2. Person Plural |
procrastinabatis
|
ihr vertagtet |
| 3. Person Plural |
procrastinabant
|
sie vertagten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinabar
|
ich wurde vertagt |
| 2. Person Singular |
procrastinabaris procrastinabare
|
du wurdest vertagt |
| 3. Person Singular |
procrastinabatur
|
er/sie/es wurde vertagt |
| 1. Person Plural |
procrastinabamur
|
wir wurden vertagt |
| 2. Person Plural |
procrastinabamini
|
ihr wurdet vertagt |
| 3. Person Plural |
procrastinabantur
|
sie wurden vertagt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinarem
|
ich vertagte |
| 2. Person Singular |
procrastinares
|
du vertagtest |
| 3. Person Singular |
procrastinaret
|
er/sie/es vertagte |
| 1. Person Plural |
procrastinaremus
|
wir vertagten |
| 2. Person Plural |
procrastinaretis
|
ihr vertagtet |
| 3. Person Plural |
procrastinarent
|
sie vertagten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinarer
|
ich würde vertagt |
| 2. Person Singular |
procrastinareris procrastinarere
|
du würdest vertagt |
| 3. Person Singular |
procrastinaretur
|
er/sie/es würde vertagt |
| 1. Person Plural |
procrastinaremur
|
wir würden vertagt |
| 2. Person Plural |
procrastinaremini
|
ihr würdet vertagt |
| 3. Person Plural |
procrastinarentur
|
sie würden vertagt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinabo
|
ich werde vertagen |
| 2. Person Singular |
procrastinabis
|
du wirst vertagen |
| 3. Person Singular |
procrastinabit
|
er/sie/es wird vertagen |
| 1. Person Plural |
procrastinabimus
|
wir werden vertagen |
| 2. Person Plural |
procrastinabitis
|
ihr werdet vertagen |
| 3. Person Plural |
procrastinabunt
|
sie werden vertagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinabor
|
ich werde vertagt |
| 2. Person Singular |
procrastinaberis procrastinabere
|
du wirst vertagt |
| 3. Person Singular |
procrastinabitur
|
er/sie/es wird vertagt |
| 1. Person Plural |
procrastinabimur
|
wir werden vertagt |
| 2. Person Plural |
procrastinabimini
|
ihr werdet vertagt |
| 3. Person Plural |
procrastinabuntur
|
sie werden vertagt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinavi
|
ich habe vertagt |
| 2. Person Singular |
procrastinavisti
|
du hast vertagt |
| 3. Person Singular |
procrastinavit
|
er/sie/es hat vertagt |
| 1. Person Plural |
procrastinavimus
|
wir haben vertagt |
| 2. Person Plural |
procrastinavistis
|
ihr habt vertagt |
| 3. Person Plural |
procrastinaverunt procrastinavere
|
sie haben vertagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinatus sum
|
ich bin vertagt worden |
| 2. Person Singular |
procrastinatus es
|
du bist vertagt worden |
| 3. Person Singular |
procrastinatus est
|
er/sie/es ist vertagt worden |
| 1. Person Plural |
procrastinati sumus
|
wir sind vertagt worden |
| 2. Person Plural |
procrastinati estis
|
ihr seid vertagt worden |
| 3. Person Plural |
procrastinati sunt
|
sie sind vertagt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinaverim
|
ich habe vertagt |
| 2. Person Singular |
procrastinaveris
|
du habest vertagt |
| 3. Person Singular |
procrastinaverit
|
er/sie/es habe vertagt |
| 1. Person Plural |
procrastinaverimus
|
wir haben vertagt |
| 2. Person Plural |
procrastinaveritis
|
ihr habet vertagt |
| 3. Person Plural |
procrastinaverint
|
sie haben vertagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinatus sim
|
ich sei vertagt worden |
| 2. Person Singular |
procrastinatus sis
|
du seiest vertagt worden |
| 3. Person Singular |
procrastinatus sit
|
er/sie/es sei vertagt worden |
| 1. Person Plural |
procrastinati simus
|
wir seien vertagt worden |
| 2. Person Plural |
procrastinati sitis
|
ihr seiet vertagt worden |
| 3. Person Plural |
procrastinati sint
|
sie seien vertagt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinaveram
|
ich hatte vertagt |
| 2. Person Singular |
procrastinaveras
|
du hattest vertagt |
| 3. Person Singular |
procrastinaverat
|
er/sie/es hatte vertagt |
| 1. Person Plural |
procrastinaveramus
|
wir hatten vertagt |
| 2. Person Plural |
procrastinaveratis
|
ihr hattet vertagt |
| 3. Person Plural |
procrastinaverant
|
sie hatten vertagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinatus eram
|
ich war vertagt worden |
| 2. Person Singular |
procrastinatus eras
|
du warst vertagt worden |
| 3. Person Singular |
procrastinatus erat
|
er/sie/es war vertagt worden |
| 1. Person Plural |
procrastinati eramus
|
wir waren vertagt worden |
| 2. Person Plural |
procrastinati eratis
|
ihr warst vertagt worden |
| 3. Person Plural |
procrastinati erant
|
sie waren vertagt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinavissem
|
ich hätte vertagt |
| 2. Person Singular |
procrastinavisses
|
du hättest vertagt |
| 3. Person Singular |
procrastinavisset
|
er/sie/es hätte vertagt |
| 1. Person Plural |
procrastinavissemus
|
wir hätten vertagt |
| 2. Person Plural |
procrastinavissetis
|
ihr hättet vertagt |
| 3. Person Plural |
procrastinavissent
|
sie hätten vertagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinatus essem
|
ich wäre vertagt worden |
| 2. Person Singular |
procrastinatus esses
|
du wärest vertagt worden |
| 3. Person Singular |
procrastinatus esset
|
er/sie/es wäre vertagt worden |
| 1. Person Plural |
procrastinati essemus
|
wir wären vertagt worden |
| 2. Person Plural |
procrastinati essetis
|
ihr wäret vertagt worden |
| 3. Person Plural |
procrastinati essent
|
sie wären vertagt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinavero
|
ich werde vertagt haben |
| 2. Person Singular |
procrastinaveris
|
du wirst vertagt haben |
| 3. Person Singular |
procrastinaverit
|
er/sie/es wird vertagt haben |
| 1. Person Plural |
procrastinaverimus
|
wir werden vertagt haben |
| 2. Person Plural |
procrastinaveritis
|
ihr werdet vertagt haben |
| 3. Person Plural |
procrastinaverint
|
sie werden vertagt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinatus ero
|
ich werde vertagt worden sein |
| 2. Person Singular |
procrastinatus eris
|
du werdest vertagt worden sein |
| 3. Person Singular |
procrastinatus erit
|
er/sie/es werde vertagt worden sein |
| 1. Person Plural |
procrastinati erimus
|
wir werden vertagt worden sein |
| 2. Person Plural |
procrastinati eritis
|
ihr werdet vertagt worden sein |
| 3. Person Plural |
procrastinati erunt
|
sie werden vertagt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
procrastinare
|
vertagen |
| Vorzeitigkeit |
procrastinavisse
|
vertagt haben |
| Nachzeitigkeit |
procrastinaturum esse
|
vertagen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
procrastinari procrastinarier
|
vertagt werden |
| Vorzeitigkeit |
procrastinatum esse
|
vertagt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
procrastinatum iri
|
künftig vertagt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
procrastina
|
vertage! |
| 2. Person Plural |
procrastinate
|
vertagt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
procrastinato
|
| 3. Person Singular |
procrastinato
|
| 2. Person Plural |
procrastinatote
|
| 3. Person Plural |
procrastinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
procrastinare
|
das Vertagen |
| Genitiv |
procrastinandi
|
des Vertagens |
| Dativ |
procrastinando
|
dem Vertagen |
| Akkusativ |
procrastinandum
|
das Vertagen |
| Ablativ |
procrastinando
|
durch das Vertagen |
| Vokativ |
procrastinande
|
Vertagen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
procrastinandus
|
procrastinanda
|
procrastinandum
|
| Genitiv |
procrastinandi
|
procrastinandae
|
procrastinandi
|
| Dativ |
procrastinando
|
procrastinandae
|
procrastinando
|
| Akkusativ |
procrastinandum
|
procrastinandam
|
procrastinandum
|
| Ablativ |
procrastinando
|
procrastinanda
|
procrastinando
|
| Vokativ |
procrastinande
|
procrastinanda
|
procrastinandum
|
Plural
| Nominativ |
procrastinandi
|
procrastinandae
|
procrastinanda
|
| Genitiv |
procrastinandorum
|
procrastinandarum
|
procrastinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
procrastinandos
|
procrastinandas
|
procrastinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
procrastinandi
|
procrastinandae
|
procrastinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
procrastinans
|
procrastinans
|
procrastinans
|
| Genitiv |
procrastinantis
|
procrastinantis
|
procrastinantis
|
| Dativ |
procrastinanti
|
procrastinanti
|
procrastinanti
|
| Akkusativ |
procrastinantem
|
procrastinantem
|
procrastinans
|
| Ablativ |
procrastinanti procrastinante
|
procrastinanti procrastinante
|
procrastinanti procrastinante
|
| Vokativ |
procrastinans
|
procrastinans
|
procrastinans
|
Plural
| Nominativ |
procrastinantes
|
procrastinantes
|
procrastinantia
|
| Genitiv |
procrastinantium procrastinantum
|
procrastinantium procrastinantum
|
procrastinantium procrastinantum
|
| Dativ |
procrastinantibus
|
procrastinantibus
|
procrastinantibus
|
| Akkusativ |
procrastinantes
|
procrastinantes
|
procrastinantia
|
| Ablativ |
procrastinantibus
|
procrastinantibus
|
procrastinantibus
|
| Vokativ |
procrastinantes
|
procrastinantes
|
procrastinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
procrastinatus
|
procrastinata
|
procrastinatum
|
| Genitiv |
procrastinati
|
procrastinatae
|
procrastinati
|
| Dativ |
procrastinato
|
procrastinatae
|
procrastinato
|
| Akkusativ |
procrastinatum
|
procrastinatam
|
procrastinatum
|
| Ablativ |
procrastinato
|
procrastinata
|
procrastinato
|
| Vokativ |
procrastinate
|
procrastinata
|
procrastinatum
|
Plural
| Nominativ |
procrastinati
|
procrastinatae
|
procrastinata
|
| Genitiv |
procrastinatorum
|
procrastinatarum
|
procrastinatorum
|
| Dativ |
procrastinatis
|
procrastinatis
|
procrastinatis
|
| Akkusativ |
procrastinatos
|
procrastinatas
|
procrastinata
|
| Ablativ |
procrastinatis
|
procrastinatis
|
procrastinatis
|
| Vokativ |
procrastinati
|
procrastinatae
|
procrastinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
procrastinaturus
|
procrastinatura
|
procrastinaturum
|
| Genitiv |
procrastinaturi
|
procrastinaturae
|
procrastinaturi
|
| Dativ |
procrastinaturo
|
procrastinaturae
|
procrastinaturo
|
| Akkusativ |
procrastinaturum
|
procrastinaturam
|
procrastinaturum
|
| Ablativ |
procrastinaturo
|
procrastinatura
|
procrastinaturo
|
| Vokativ |
procrastinature
|
procrastinatura
|
procrastinaturum
|
Plural
| Nominativ |
procrastinaturi
|
procrastinaturae
|
procrastinatura
|
| Genitiv |
procrastinaturorum
|
procrastinaturarum
|
procrastinaturorum
|
| Dativ |
procrastinaturis
|
procrastinaturis
|
procrastinaturis
|
| Akkusativ |
procrastinaturos
|
procrastinaturas
|
procrastinatura
|
| Ablativ |
procrastinaturis
|
procrastinaturis
|
procrastinaturis
|
| Vokativ |
procrastinaturi
|
procrastinaturae
|
procrastinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
procrastinatum
|
procrastinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastino
|
ich verzögere; verzögre |
| 2. Person Singular |
procrastinas
|
du verzögerst |
| 3. Person Singular |
procrastinat
|
er/sie/es verzögert |
| 1. Person Plural |
procrastinamus
|
wir verzögern |
| 2. Person Plural |
procrastinatis
|
ihr verzögert |
| 3. Person Plural |
procrastinant
|
sie verzögern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinor
|
ich werde verzögert |
| 2. Person Singular |
procrastinaris procrastinare
|
du wirst verzögert |
| 3. Person Singular |
procrastinatur
|
er/sie/es wird verzögert |
| 1. Person Plural |
procrastinamur
|
wir werden verzögert |
| 2. Person Plural |
procrastinamini
|
ihr werdet verzögert |
| 3. Person Plural |
procrastinantur
|
sie werden verzögert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinem
|
ich verzögere; verzögre |
| 2. Person Singular |
procrastines
|
du verzögerest; verzögrest |
| 3. Person Singular |
procrastinet
|
er/sie/es verzögere; verzögre |
| 1. Person Plural |
procrastinemus
|
wir verzögeren |
| 2. Person Plural |
procrastinetis
|
ihr verzögeret |
| 3. Person Plural |
procrastinent
|
sie verzögeren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastiner
|
ich werde verzögert |
| 2. Person Singular |
procrastineris procrastinere
|
du werdest verzögert |
| 3. Person Singular |
procrastinetur
|
er/sie/es werde verzögert |
| 1. Person Plural |
procrastinemur
|
wir werden verzögert |
| 2. Person Plural |
procrastinemini
|
ihr werdet verzögert |
| 3. Person Plural |
procrastinentur
|
sie werden verzögert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinabam
|
ich verzögerte |
| 2. Person Singular |
procrastinabas
|
du verzögertest |
| 3. Person Singular |
procrastinabat
|
er/sie/es verzögerte |
| 1. Person Plural |
procrastinabamus
|
wir verzögerten |
| 2. Person Plural |
procrastinabatis
|
ihr verzögertet |
| 3. Person Plural |
procrastinabant
|
sie verzögerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinabar
|
ich wurde verzögert |
| 2. Person Singular |
procrastinabaris procrastinabare
|
du wurdest verzögert |
| 3. Person Singular |
procrastinabatur
|
er/sie/es wurde verzögert |
| 1. Person Plural |
procrastinabamur
|
wir wurden verzögert |
| 2. Person Plural |
procrastinabamini
|
ihr wurdet verzögert |
| 3. Person Plural |
procrastinabantur
|
sie wurden verzögert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinarem
|
ich verzögerte |
| 2. Person Singular |
procrastinares
|
du verzögertest |
| 3. Person Singular |
procrastinaret
|
er/sie/es verzögerte |
| 1. Person Plural |
procrastinaremus
|
wir verzögerten |
| 2. Person Plural |
procrastinaretis
|
ihr verzögertet |
| 3. Person Plural |
procrastinarent
|
sie verzögerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinarer
|
ich würde verzögert |
| 2. Person Singular |
procrastinareris procrastinarere
|
du würdest verzögert |
| 3. Person Singular |
procrastinaretur
|
er/sie/es würde verzögert |
| 1. Person Plural |
procrastinaremur
|
wir würden verzögert |
| 2. Person Plural |
procrastinaremini
|
ihr würdet verzögert |
| 3. Person Plural |
procrastinarentur
|
sie würden verzögert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinabo
|
ich werde verzögern |
| 2. Person Singular |
procrastinabis
|
du wirst verzögern |
| 3. Person Singular |
procrastinabit
|
er/sie/es wird verzögern |
| 1. Person Plural |
procrastinabimus
|
wir werden verzögern |
| 2. Person Plural |
procrastinabitis
|
ihr werdet verzögern |
| 3. Person Plural |
procrastinabunt
|
sie werden verzögern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinabor
|
ich werde verzögert |
| 2. Person Singular |
procrastinaberis procrastinabere
|
du wirst verzögert |
| 3. Person Singular |
procrastinabitur
|
er/sie/es wird verzögert |
| 1. Person Plural |
procrastinabimur
|
wir werden verzögert |
| 2. Person Plural |
procrastinabimini
|
ihr werdet verzögert |
| 3. Person Plural |
procrastinabuntur
|
sie werden verzögert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinavi
|
ich habe verzögert |
| 2. Person Singular |
procrastinavisti
|
du hast verzögert |
| 3. Person Singular |
procrastinavit
|
er/sie/es hat verzögert |
| 1. Person Plural |
procrastinavimus
|
wir haben verzögert |
| 2. Person Plural |
procrastinavistis
|
ihr habt verzögert |
| 3. Person Plural |
procrastinaverunt procrastinavere
|
sie haben verzögert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinatus sum
|
ich bin verzögert worden |
| 2. Person Singular |
procrastinatus es
|
du bist verzögert worden |
| 3. Person Singular |
procrastinatus est
|
er/sie/es ist verzögert worden |
| 1. Person Plural |
procrastinati sumus
|
wir sind verzögert worden |
| 2. Person Plural |
procrastinati estis
|
ihr seid verzögert worden |
| 3. Person Plural |
procrastinati sunt
|
sie sind verzögert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinaverim
|
ich habe verzögert |
| 2. Person Singular |
procrastinaveris
|
du habest verzögert |
| 3. Person Singular |
procrastinaverit
|
er/sie/es habe verzögert |
| 1. Person Plural |
procrastinaverimus
|
wir haben verzögert |
| 2. Person Plural |
procrastinaveritis
|
ihr habet verzögert |
| 3. Person Plural |
procrastinaverint
|
sie haben verzögert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinatus sim
|
ich sei verzögert worden |
| 2. Person Singular |
procrastinatus sis
|
du seiest verzögert worden |
| 3. Person Singular |
procrastinatus sit
|
er/sie/es sei verzögert worden |
| 1. Person Plural |
procrastinati simus
|
wir seien verzögert worden |
| 2. Person Plural |
procrastinati sitis
|
ihr seiet verzögert worden |
| 3. Person Plural |
procrastinati sint
|
sie seien verzögert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinaveram
|
ich hatte verzögert |
| 2. Person Singular |
procrastinaveras
|
du hattest verzögert |
| 3. Person Singular |
procrastinaverat
|
er/sie/es hatte verzögert |
| 1. Person Plural |
procrastinaveramus
|
wir hatten verzögert |
| 2. Person Plural |
procrastinaveratis
|
ihr hattet verzögert |
| 3. Person Plural |
procrastinaverant
|
sie hatten verzögert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinatus eram
|
ich war verzögert worden |
| 2. Person Singular |
procrastinatus eras
|
du warst verzögert worden |
| 3. Person Singular |
procrastinatus erat
|
er/sie/es war verzögert worden |
| 1. Person Plural |
procrastinati eramus
|
wir waren verzögert worden |
| 2. Person Plural |
procrastinati eratis
|
ihr warst verzögert worden |
| 3. Person Plural |
procrastinati erant
|
sie waren verzögert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinavissem
|
ich hätte verzögert |
| 2. Person Singular |
procrastinavisses
|
du hättest verzögert |
| 3. Person Singular |
procrastinavisset
|
er/sie/es hätte verzögert |
| 1. Person Plural |
procrastinavissemus
|
wir hätten verzögert |
| 2. Person Plural |
procrastinavissetis
|
ihr hättet verzögert |
| 3. Person Plural |
procrastinavissent
|
sie hätten verzögert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinatus essem
|
ich wäre verzögert worden |
| 2. Person Singular |
procrastinatus esses
|
du wärest verzögert worden |
| 3. Person Singular |
procrastinatus esset
|
er/sie/es wäre verzögert worden |
| 1. Person Plural |
procrastinati essemus
|
wir wären verzögert worden |
| 2. Person Plural |
procrastinati essetis
|
ihr wäret verzögert worden |
| 3. Person Plural |
procrastinati essent
|
sie wären verzögert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinavero
|
ich werde verzögert haben |
| 2. Person Singular |
procrastinaveris
|
du wirst verzögert haben |
| 3. Person Singular |
procrastinaverit
|
er/sie/es wird verzögert haben |
| 1. Person Plural |
procrastinaverimus
|
wir werden verzögert haben |
| 2. Person Plural |
procrastinaveritis
|
ihr werdet verzögert haben |
| 3. Person Plural |
procrastinaverint
|
sie werden verzögert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
procrastinatus ero
|
ich werde verzögert worden sein |
| 2. Person Singular |
procrastinatus eris
|
du werdest verzögert worden sein |
| 3. Person Singular |
procrastinatus erit
|
er/sie/es werde verzögert worden sein |
| 1. Person Plural |
procrastinati erimus
|
wir werden verzögert worden sein |
| 2. Person Plural |
procrastinati eritis
|
ihr werdet verzögert worden sein |
| 3. Person Plural |
procrastinati erunt
|
sie werden verzögert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
procrastinare
|
verzögern |
| Vorzeitigkeit |
procrastinavisse
|
verzögert haben |
| Nachzeitigkeit |
procrastinaturum esse
|
verzögern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
procrastinari procrastinarier
|
verzögert werden |
| Vorzeitigkeit |
procrastinatum esse
|
verzögert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
procrastinatum iri
|
künftig verzögert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
procrastina
|
verzögere; verzögre! |
| 2. Person Plural |
procrastinate
|
verzögert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
procrastinato
|
| 3. Person Singular |
procrastinato
|
| 2. Person Plural |
procrastinatote
|
| 3. Person Plural |
procrastinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
procrastinare
|
das Verzögern |
| Genitiv |
procrastinandi
|
des Verzögernes |
| Dativ |
procrastinando
|
dem Verzögern |
| Akkusativ |
procrastinandum
|
das Verzögern |
| Ablativ |
procrastinando
|
durch das Verzögern |
| Vokativ |
procrastinande
|
Verzögern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
procrastinandus
|
procrastinanda
|
procrastinandum
|
| Genitiv |
procrastinandi
|
procrastinandae
|
procrastinandi
|
| Dativ |
procrastinando
|
procrastinandae
|
procrastinando
|
| Akkusativ |
procrastinandum
|
procrastinandam
|
procrastinandum
|
| Ablativ |
procrastinando
|
procrastinanda
|
procrastinando
|
| Vokativ |
procrastinande
|
procrastinanda
|
procrastinandum
|
Plural
| Nominativ |
procrastinandi
|
procrastinandae
|
procrastinanda
|
| Genitiv |
procrastinandorum
|
procrastinandarum
|
procrastinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
procrastinandos
|
procrastinandas
|
procrastinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
procrastinandi
|
procrastinandae
|
procrastinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
procrastinans
|
procrastinans
|
procrastinans
|
| Genitiv |
procrastinantis
|
procrastinantis
|
procrastinantis
|
| Dativ |
procrastinanti
|
procrastinanti
|
procrastinanti
|
| Akkusativ |
procrastinantem
|
procrastinantem
|
procrastinans
|
| Ablativ |
procrastinanti procrastinante
|
procrastinanti procrastinante
|
procrastinanti procrastinante
|
| Vokativ |
procrastinans
|
procrastinans
|
procrastinans
|
Plural
| Nominativ |
procrastinantes
|
procrastinantes
|
procrastinantia
|
| Genitiv |
procrastinantium procrastinantum
|
procrastinantium procrastinantum
|
procrastinantium procrastinantum
|
| Dativ |
procrastinantibus
|
procrastinantibus
|
procrastinantibus
|
| Akkusativ |
procrastinantes
|
procrastinantes
|
procrastinantia
|
| Ablativ |
procrastinantibus
|
procrastinantibus
|
procrastinantibus
|
| Vokativ |
procrastinantes
|
procrastinantes
|
procrastinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
procrastinatus
|
procrastinata
|
procrastinatum
|
| Genitiv |
procrastinati
|
procrastinatae
|
procrastinati
|
| Dativ |
procrastinato
|
procrastinatae
|
procrastinato
|
| Akkusativ |
procrastinatum
|
procrastinatam
|
procrastinatum
|
| Ablativ |
procrastinato
|
procrastinata
|
procrastinato
|
| Vokativ |
procrastinate
|
procrastinata
|
procrastinatum
|
Plural
| Nominativ |
procrastinati
|
procrastinatae
|
procrastinata
|
| Genitiv |
procrastinatorum
|
procrastinatarum
|
procrastinatorum
|
| Dativ |
procrastinatis
|
procrastinatis
|
procrastinatis
|
| Akkusativ |
procrastinatos
|
procrastinatas
|
procrastinata
|
| Ablativ |
procrastinatis
|
procrastinatis
|
procrastinatis
|
| Vokativ |
procrastinati
|
procrastinatae
|
procrastinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
procrastinaturus
|
procrastinatura
|
procrastinaturum
|
| Genitiv |
procrastinaturi
|
procrastinaturae
|
procrastinaturi
|
| Dativ |
procrastinaturo
|
procrastinaturae
|
procrastinaturo
|
| Akkusativ |
procrastinaturum
|
procrastinaturam
|
procrastinaturum
|
| Ablativ |
procrastinaturo
|
procrastinatura
|
procrastinaturo
|
| Vokativ |
procrastinature
|
procrastinatura
|
procrastinaturum
|
Plural
| Nominativ |
procrastinaturi
|
procrastinaturae
|
procrastinatura
|
| Genitiv |
procrastinaturorum
|
procrastinaturarum
|
procrastinaturorum
|
| Dativ |
procrastinaturis
|
procrastinaturis
|
procrastinaturis
|
| Akkusativ |
procrastinaturos
|
procrastinaturas
|
procrastinatura
|
| Ablativ |
procrastinaturis
|
procrastinaturis
|
procrastinaturis
|
| Vokativ |
procrastinaturi
|
procrastinaturae
|
procrastinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
procrastinatum
|
procrastinatu
|