Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
procubo
|
|
2. Person Singular |
procubas
|
|
3. Person Singular |
procubat
|
|
1. Person Plural |
procubamus
|
|
2. Person Plural |
procubatis
|
|
3. Person Plural |
procubant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
procubor
|
|
2. Person Singular |
procubaris procubare
|
|
3. Person Singular |
procubatur
|
|
1. Person Plural |
procubamur
|
|
2. Person Plural |
procubamini
|
|
3. Person Plural |
procubantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
procubem
|
|
2. Person Singular |
procubes
|
|
3. Person Singular |
procubet
|
|
1. Person Plural |
procubemus
|
|
2. Person Plural |
procubetis
|
|
3. Person Plural |
procubent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
procuber
|
|
2. Person Singular |
procuberis procubere
|
|
3. Person Singular |
procubetur
|
|
1. Person Plural |
procubemur
|
|
2. Person Plural |
procubemini
|
|
3. Person Plural |
procubentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
procubabam
|
|
2. Person Singular |
procubabas
|
|
3. Person Singular |
procubabat
|
|
1. Person Plural |
procubabamus
|
|
2. Person Plural |
procubabatis
|
|
3. Person Plural |
procubabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
procubabar
|
|
2. Person Singular |
procubabaris procubabare
|
|
3. Person Singular |
procubabatur
|
|
1. Person Plural |
procubabamur
|
|
2. Person Plural |
procubabamini
|
|
3. Person Plural |
procubabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
procubarem
|
|
2. Person Singular |
procubares
|
|
3. Person Singular |
procubaret
|
|
1. Person Plural |
procubaremus
|
|
2. Person Plural |
procubaretis
|
|
3. Person Plural |
procubarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
procubarer
|
|
2. Person Singular |
procubareris procubarere
|
|
3. Person Singular |
procubaretur
|
|
1. Person Plural |
procubaremur
|
|
2. Person Plural |
procubaremini
|
|
3. Person Plural |
procubarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
procubabo
|
|
2. Person Singular |
procubabis
|
|
3. Person Singular |
procubabit
|
|
1. Person Plural |
procubabimus
|
|
2. Person Plural |
procubabitis
|
|
3. Person Plural |
procubabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
procubabor
|
|
2. Person Singular |
procubaberis procubabere
|
|
3. Person Singular |
procubabitur
|
|
1. Person Plural |
procubabimur
|
|
2. Person Plural |
procubabimini
|
|
3. Person Plural |
procubabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
procubui
|
|
2. Person Singular |
procubuisti
|
|
3. Person Singular |
procubuit
|
|
1. Person Plural |
procubuimus
|
|
2. Person Plural |
procubuistis
|
|
3. Person Plural |
procubuerunt procubuere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
procubitus sum
|
|
2. Person Singular |
procubitus es
|
|
3. Person Singular |
procubitus est
|
|
1. Person Plural |
procubiti sumus
|
|
2. Person Plural |
procubiti estis
|
|
3. Person Plural |
procubiti sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
procubuerim
|
|
2. Person Singular |
procubueris
|
|
3. Person Singular |
procubuerit
|
|
1. Person Plural |
procubuerimus
|
|
2. Person Plural |
procubueritis
|
|
3. Person Plural |
procubuerint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
procubitus sim
|
|
2. Person Singular |
procubitus sis
|
|
3. Person Singular |
procubitus sit
|
|
1. Person Plural |
procubiti simus
|
|
2. Person Plural |
procubiti sitis
|
|
3. Person Plural |
procubiti sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
procubueram
|
|
2. Person Singular |
procubueras
|
|
3. Person Singular |
procubuerat
|
|
1. Person Plural |
procubueramus
|
|
2. Person Plural |
procubueratis
|
|
3. Person Plural |
procubuerant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
procubitus eram
|
|
2. Person Singular |
procubitus eras
|
|
3. Person Singular |
procubitus erat
|
|
1. Person Plural |
procubiti eramus
|
|
2. Person Plural |
procubiti eratis
|
|
3. Person Plural |
procubiti erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
procubuissem
|
|
2. Person Singular |
procubuisses
|
|
3. Person Singular |
procubuisset
|
|
1. Person Plural |
procubuissemus
|
|
2. Person Plural |
procubuissetis
|
|
3. Person Plural |
procubuissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
procubitus essem
|
|
2. Person Singular |
procubitus esses
|
|
3. Person Singular |
procubitus esset
|
|
1. Person Plural |
procubiti essemus
|
|
2. Person Plural |
procubiti essetis
|
|
3. Person Plural |
procubiti essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
procubuero
|
|
2. Person Singular |
procubueris
|
|
3. Person Singular |
procubuerit
|
|
1. Person Plural |
procubuerimus
|
|
2. Person Plural |
procubueritis
|
|
3. Person Plural |
procubuerint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
procubitus ero
|
|
2. Person Singular |
procubitus eris
|
|
3. Person Singular |
procubitus erit
|
|
1. Person Plural |
procubiti erimus
|
|
2. Person Plural |
procubiti eritis
|
|
3. Person Plural |
procubiti erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
procubare
|
|
Vorzeitigkeit |
procubuisse
|
|
Nachzeitigkeit |
procubiturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
procubari procubarier
|
|
Vorzeitigkeit |
procubitum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
procubitum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
procuba
|
! |
2. Person Plural |
procubate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
procubato
|
3. Person Singular |
procubato
|
2. Person Plural |
procubatote
|
3. Person Plural |
procubanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
procubare
|
das |
Genitiv |
procubandi
|
des es |
Dativ |
procubando
|
dem |
Akkusativ |
procubandum
|
das |
Ablativ |
procubando
|
durch das |
Vokativ |
procubande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
procubandus
|
procubanda
|
procubandum
|
Genitiv |
procubandi
|
procubandae
|
procubandi
|
Dativ |
procubando
|
procubandae
|
procubando
|
Akkusativ |
procubandum
|
procubandam
|
procubandum
|
Ablativ |
procubando
|
procubanda
|
procubando
|
Vokativ |
procubande
|
procubanda
|
procubandum
|
Plural
Nominativ |
procubandi
|
procubandae
|
procubanda
|
Genitiv |
procubandorum
|
procubandarum
|
procubandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
procubandos
|
procubandas
|
procubanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
procubandi
|
procubandae
|
procubanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
procubans
|
procubans
|
procubans
|
Genitiv |
procubantis
|
procubantis
|
procubantis
|
Dativ |
procubanti
|
procubanti
|
procubanti
|
Akkusativ |
procubantem
|
procubantem
|
procubans
|
Ablativ |
procubanti procubante
|
procubanti procubante
|
procubanti procubante
|
Vokativ |
procubans
|
procubans
|
procubans
|
Plural
Nominativ |
procubantes
|
procubantes
|
procubantia
|
Genitiv |
procubantium procubantum
|
procubantium procubantum
|
procubantium procubantum
|
Dativ |
procubantibus
|
procubantibus
|
procubantibus
|
Akkusativ |
procubantes
|
procubantes
|
procubantia
|
Ablativ |
procubantibus
|
procubantibus
|
procubantibus
|
Vokativ |
procubantes
|
procubantes
|
procubantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
procubitus
|
procubita
|
procubitum
|
Genitiv |
procubiti
|
procubitae
|
procubiti
|
Dativ |
procubito
|
procubitae
|
procubito
|
Akkusativ |
procubitum
|
procubitam
|
procubitum
|
Ablativ |
procubito
|
procubita
|
procubito
|
Vokativ |
procubite
|
procubita
|
procubitum
|
Plural
Nominativ |
procubiti
|
procubitae
|
procubita
|
Genitiv |
procubitorum
|
procubitarum
|
procubitorum
|
Dativ |
procubitis
|
procubitis
|
procubitis
|
Akkusativ |
procubitos
|
procubitas
|
procubita
|
Ablativ |
procubitis
|
procubitis
|
procubitis
|
Vokativ |
procubiti
|
procubitae
|
procubita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
procubiturus
|
procubitura
|
procubiturum
|
Genitiv |
procubituri
|
procubiturae
|
procubituri
|
Dativ |
procubituro
|
procubiturae
|
procubituro
|
Akkusativ |
procubiturum
|
procubituram
|
procubiturum
|
Ablativ |
procubituro
|
procubitura
|
procubituro
|
Vokativ |
procubiture
|
procubitura
|
procubiturum
|
Plural
Nominativ |
procubituri
|
procubiturae
|
procubitura
|
Genitiv |
procubiturorum
|
procubiturarum
|
procubiturorum
|
Dativ |
procubituris
|
procubituris
|
procubituris
|
Akkusativ |
procubituros
|
procubituras
|
procubitura
|
Ablativ |
procubituris
|
procubituris
|
procubituris
|
Vokativ |
procubituri
|
procubiturae
|
procubitura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
procubitum
|
procubitu
|