Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculco
|
ich erniedrige |
| 2. Person Singular |
proculcas
|
du erniedrigst |
| 3. Person Singular |
proculcat
|
er/sie/es erniedrigt |
| 1. Person Plural |
proculcamus
|
wir erniedrigen |
| 2. Person Plural |
proculcatis
|
ihr erniedrigt |
| 3. Person Plural |
proculcant
|
sie erniedrigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcor
|
ich werde erniedrigt |
| 2. Person Singular |
proculcaris proculcare
|
du wirst erniedrigt |
| 3. Person Singular |
proculcatur
|
er/sie/es wird erniedrigt |
| 1. Person Plural |
proculcamur
|
wir werden erniedrigt |
| 2. Person Plural |
proculcamini
|
ihr werdet erniedrigt |
| 3. Person Plural |
proculcantur
|
sie werden erniedrigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcem
|
ich erniedrige |
| 2. Person Singular |
proculces
|
du erniedrigest |
| 3. Person Singular |
proculcet
|
er/sie/es erniedrige |
| 1. Person Plural |
proculcemus
|
wir erniedrigen |
| 2. Person Plural |
proculcetis
|
ihr erniedriget |
| 3. Person Plural |
proculcent
|
sie erniedrigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcer
|
ich werde erniedrigt |
| 2. Person Singular |
proculceris proculcere
|
du werdest erniedrigt |
| 3. Person Singular |
proculcetur
|
er/sie/es werde erniedrigt |
| 1. Person Plural |
proculcemur
|
wir werden erniedrigt |
| 2. Person Plural |
proculcemini
|
ihr werdet erniedrigt |
| 3. Person Plural |
proculcentur
|
sie werden erniedrigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcabam
|
ich erniedrigte |
| 2. Person Singular |
proculcabas
|
du erniedrigtest |
| 3. Person Singular |
proculcabat
|
er/sie/es erniedrigte |
| 1. Person Plural |
proculcabamus
|
wir erniedrigten |
| 2. Person Plural |
proculcabatis
|
ihr erniedrigtet |
| 3. Person Plural |
proculcabant
|
sie erniedrigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcabar
|
ich wurde erniedrigt |
| 2. Person Singular |
proculcabaris proculcabare
|
du wurdest erniedrigt |
| 3. Person Singular |
proculcabatur
|
er/sie/es wurde erniedrigt |
| 1. Person Plural |
proculcabamur
|
wir wurden erniedrigt |
| 2. Person Plural |
proculcabamini
|
ihr wurdet erniedrigt |
| 3. Person Plural |
proculcabantur
|
sie wurden erniedrigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcarem
|
ich erniedrigte |
| 2. Person Singular |
proculcares
|
du erniedrigtest |
| 3. Person Singular |
proculcaret
|
er/sie/es erniedrigte |
| 1. Person Plural |
proculcaremus
|
wir erniedrigten |
| 2. Person Plural |
proculcaretis
|
ihr erniedrigtet |
| 3. Person Plural |
proculcarent
|
sie erniedrigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcarer
|
ich würde erniedrigt |
| 2. Person Singular |
proculcareris proculcarere
|
du würdest erniedrigt |
| 3. Person Singular |
proculcaretur
|
er/sie/es würde erniedrigt |
| 1. Person Plural |
proculcaremur
|
wir würden erniedrigt |
| 2. Person Plural |
proculcaremini
|
ihr würdet erniedrigt |
| 3. Person Plural |
proculcarentur
|
sie würden erniedrigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcabo
|
ich werde erniedrigen |
| 2. Person Singular |
proculcabis
|
du wirst erniedrigen |
| 3. Person Singular |
proculcabit
|
er/sie/es wird erniedrigen |
| 1. Person Plural |
proculcabimus
|
wir werden erniedrigen |
| 2. Person Plural |
proculcabitis
|
ihr werdet erniedrigen |
| 3. Person Plural |
proculcabunt
|
sie werden erniedrigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcabor
|
ich werde erniedrigt |
| 2. Person Singular |
proculcaberis proculcabere
|
du wirst erniedrigt |
| 3. Person Singular |
proculcabitur
|
er/sie/es wird erniedrigt |
| 1. Person Plural |
proculcabimur
|
wir werden erniedrigt |
| 2. Person Plural |
proculcabimini
|
ihr werdet erniedrigt |
| 3. Person Plural |
proculcabuntur
|
sie werden erniedrigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcavi
|
ich habe erniedrigt |
| 2. Person Singular |
proculcavisti
|
du hast erniedrigt |
| 3. Person Singular |
proculcavit
|
er/sie/es hat erniedrigt |
| 1. Person Plural |
proculcavimus
|
wir haben erniedrigt |
| 2. Person Plural |
proculcavistis
|
ihr habt erniedrigt |
| 3. Person Plural |
proculcaverunt proculcavere
|
sie haben erniedrigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcatus sum
|
ich bin erniedrigt worden |
| 2. Person Singular |
proculcatus es
|
du bist erniedrigt worden |
| 3. Person Singular |
proculcatus est
|
er/sie/es ist erniedrigt worden |
| 1. Person Plural |
proculcati sumus
|
wir sind erniedrigt worden |
| 2. Person Plural |
proculcati estis
|
ihr seid erniedrigt worden |
| 3. Person Plural |
proculcati sunt
|
sie sind erniedrigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcaverim
|
ich habe erniedrigt |
| 2. Person Singular |
proculcaveris
|
du habest erniedrigt |
| 3. Person Singular |
proculcaverit
|
er/sie/es habe erniedrigt |
| 1. Person Plural |
proculcaverimus
|
wir haben erniedrigt |
| 2. Person Plural |
proculcaveritis
|
ihr habet erniedrigt |
| 3. Person Plural |
proculcaverint
|
sie haben erniedrigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcatus sim
|
ich sei erniedrigt worden |
| 2. Person Singular |
proculcatus sis
|
du seiest erniedrigt worden |
| 3. Person Singular |
proculcatus sit
|
er/sie/es sei erniedrigt worden |
| 1. Person Plural |
proculcati simus
|
wir seien erniedrigt worden |
| 2. Person Plural |
proculcati sitis
|
ihr seiet erniedrigt worden |
| 3. Person Plural |
proculcati sint
|
sie seien erniedrigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcaveram
|
ich hatte erniedrigt |
| 2. Person Singular |
proculcaveras
|
du hattest erniedrigt |
| 3. Person Singular |
proculcaverat
|
er/sie/es hatte erniedrigt |
| 1. Person Plural |
proculcaveramus
|
wir hatten erniedrigt |
| 2. Person Plural |
proculcaveratis
|
ihr hattet erniedrigt |
| 3. Person Plural |
proculcaverant
|
sie hatten erniedrigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcatus eram
|
ich war erniedrigt worden |
| 2. Person Singular |
proculcatus eras
|
du warst erniedrigt worden |
| 3. Person Singular |
proculcatus erat
|
er/sie/es war erniedrigt worden |
| 1. Person Plural |
proculcati eramus
|
wir waren erniedrigt worden |
| 2. Person Plural |
proculcati eratis
|
ihr warst erniedrigt worden |
| 3. Person Plural |
proculcati erant
|
sie waren erniedrigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcavissem
|
ich hätte erniedrigt |
| 2. Person Singular |
proculcavisses
|
du hättest erniedrigt |
| 3. Person Singular |
proculcavisset
|
er/sie/es hätte erniedrigt |
| 1. Person Plural |
proculcavissemus
|
wir hätten erniedrigt |
| 2. Person Plural |
proculcavissetis
|
ihr hättet erniedrigt |
| 3. Person Plural |
proculcavissent
|
sie hätten erniedrigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcatus essem
|
ich wäre erniedrigt worden |
| 2. Person Singular |
proculcatus esses
|
du wärest erniedrigt worden |
| 3. Person Singular |
proculcatus esset
|
er/sie/es wäre erniedrigt worden |
| 1. Person Plural |
proculcati essemus
|
wir wären erniedrigt worden |
| 2. Person Plural |
proculcati essetis
|
ihr wäret erniedrigt worden |
| 3. Person Plural |
proculcati essent
|
sie wären erniedrigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcavero
|
ich werde erniedrigt haben |
| 2. Person Singular |
proculcaveris
|
du wirst erniedrigt haben |
| 3. Person Singular |
proculcaverit
|
er/sie/es wird erniedrigt haben |
| 1. Person Plural |
proculcaverimus
|
wir werden erniedrigt haben |
| 2. Person Plural |
proculcaveritis
|
ihr werdet erniedrigt haben |
| 3. Person Plural |
proculcaverint
|
sie werden erniedrigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcatus ero
|
ich werde erniedrigt worden sein |
| 2. Person Singular |
proculcatus eris
|
du werdest erniedrigt worden sein |
| 3. Person Singular |
proculcatus erit
|
er/sie/es werde erniedrigt worden sein |
| 1. Person Plural |
proculcati erimus
|
wir werden erniedrigt worden sein |
| 2. Person Plural |
proculcati eritis
|
ihr werdet erniedrigt worden sein |
| 3. Person Plural |
proculcati erunt
|
sie werden erniedrigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
proculcare
|
erniedrigen |
| Vorzeitigkeit |
proculcavisse
|
erniedrigt haben |
| Nachzeitigkeit |
proculcaturum esse
|
erniedrigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
proculcari proculcarier
|
erniedrigt werden |
| Vorzeitigkeit |
proculcatum esse
|
erniedrigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
proculcatum iri
|
künftig erniedrigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
proculca
|
erniedrige! |
| 2. Person Plural |
proculcate
|
erniedrigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
proculcato
|
| 3. Person Singular |
proculcato
|
| 2. Person Plural |
proculcatote
|
| 3. Person Plural |
proculcanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
proculcare
|
das Erniedrigen |
| Genitiv |
proculcandi
|
des Erniedrigens |
| Dativ |
proculcando
|
dem Erniedrigen |
| Akkusativ |
proculcandum
|
das Erniedrigen |
| Ablativ |
proculcando
|
durch das Erniedrigen |
| Vokativ |
proculcande
|
Erniedrigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
proculcandus
|
proculcanda
|
proculcandum
|
| Genitiv |
proculcandi
|
proculcandae
|
proculcandi
|
| Dativ |
proculcando
|
proculcandae
|
proculcando
|
| Akkusativ |
proculcandum
|
proculcandam
|
proculcandum
|
| Ablativ |
proculcando
|
proculcanda
|
proculcando
|
| Vokativ |
proculcande
|
proculcanda
|
proculcandum
|
Plural
| Nominativ |
proculcandi
|
proculcandae
|
proculcanda
|
| Genitiv |
proculcandorum
|
proculcandarum
|
proculcandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
proculcandos
|
proculcandas
|
proculcanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
proculcandi
|
proculcandae
|
proculcanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
proculcans
|
proculcans
|
proculcans
|
| Genitiv |
proculcantis
|
proculcantis
|
proculcantis
|
| Dativ |
proculcanti
|
proculcanti
|
proculcanti
|
| Akkusativ |
proculcantem
|
proculcantem
|
proculcans
|
| Ablativ |
proculcanti proculcante
|
proculcanti proculcante
|
proculcanti proculcante
|
| Vokativ |
proculcans
|
proculcans
|
proculcans
|
Plural
| Nominativ |
proculcantes
|
proculcantes
|
proculcantia
|
| Genitiv |
proculcantium proculcantum
|
proculcantium proculcantum
|
proculcantium proculcantum
|
| Dativ |
proculcantibus
|
proculcantibus
|
proculcantibus
|
| Akkusativ |
proculcantes
|
proculcantes
|
proculcantia
|
| Ablativ |
proculcantibus
|
proculcantibus
|
proculcantibus
|
| Vokativ |
proculcantes
|
proculcantes
|
proculcantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
proculcatus
|
proculcata
|
proculcatum
|
| Genitiv |
proculcati
|
proculcatae
|
proculcati
|
| Dativ |
proculcato
|
proculcatae
|
proculcato
|
| Akkusativ |
proculcatum
|
proculcatam
|
proculcatum
|
| Ablativ |
proculcato
|
proculcata
|
proculcato
|
| Vokativ |
proculcate
|
proculcata
|
proculcatum
|
Plural
| Nominativ |
proculcati
|
proculcatae
|
proculcata
|
| Genitiv |
proculcatorum
|
proculcatarum
|
proculcatorum
|
| Dativ |
proculcatis
|
proculcatis
|
proculcatis
|
| Akkusativ |
proculcatos
|
proculcatas
|
proculcata
|
| Ablativ |
proculcatis
|
proculcatis
|
proculcatis
|
| Vokativ |
proculcati
|
proculcatae
|
proculcata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
proculcaturus
|
proculcatura
|
proculcaturum
|
| Genitiv |
proculcaturi
|
proculcaturae
|
proculcaturi
|
| Dativ |
proculcaturo
|
proculcaturae
|
proculcaturo
|
| Akkusativ |
proculcaturum
|
proculcaturam
|
proculcaturum
|
| Ablativ |
proculcaturo
|
proculcatura
|
proculcaturo
|
| Vokativ |
proculcature
|
proculcatura
|
proculcaturum
|
Plural
| Nominativ |
proculcaturi
|
proculcaturae
|
proculcatura
|
| Genitiv |
proculcaturorum
|
proculcaturarum
|
proculcaturorum
|
| Dativ |
proculcaturis
|
proculcaturis
|
proculcaturis
|
| Akkusativ |
proculcaturos
|
proculcaturas
|
proculcatura
|
| Ablativ |
proculcaturis
|
proculcaturis
|
proculcaturis
|
| Vokativ |
proculcaturi
|
proculcaturae
|
proculcatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
proculcatum
|
proculcatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculco
|
|
| 2. Person Singular |
proculcas
|
|
| 3. Person Singular |
proculcat
|
|
| 1. Person Plural |
proculcamus
|
|
| 2. Person Plural |
proculcatis
|
|
| 3. Person Plural |
proculcant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcor
|
|
| 2. Person Singular |
proculcaris proculcare
|
|
| 3. Person Singular |
proculcatur
|
|
| 1. Person Plural |
proculcamur
|
|
| 2. Person Plural |
proculcamini
|
|
| 3. Person Plural |
proculcantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcem
|
|
| 2. Person Singular |
proculces
|
|
| 3. Person Singular |
proculcet
|
|
| 1. Person Plural |
proculcemus
|
|
| 2. Person Plural |
proculcetis
|
|
| 3. Person Plural |
proculcent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcer
|
|
| 2. Person Singular |
proculceris proculcere
|
|
| 3. Person Singular |
proculcetur
|
|
| 1. Person Plural |
proculcemur
|
|
| 2. Person Plural |
proculcemini
|
|
| 3. Person Plural |
proculcentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcabam
|
|
| 2. Person Singular |
proculcabas
|
|
| 3. Person Singular |
proculcabat
|
|
| 1. Person Plural |
proculcabamus
|
|
| 2. Person Plural |
proculcabatis
|
|
| 3. Person Plural |
proculcabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcabar
|
|
| 2. Person Singular |
proculcabaris proculcabare
|
|
| 3. Person Singular |
proculcabatur
|
|
| 1. Person Plural |
proculcabamur
|
|
| 2. Person Plural |
proculcabamini
|
|
| 3. Person Plural |
proculcabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcarem
|
|
| 2. Person Singular |
proculcares
|
|
| 3. Person Singular |
proculcaret
|
|
| 1. Person Plural |
proculcaremus
|
|
| 2. Person Plural |
proculcaretis
|
|
| 3. Person Plural |
proculcarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcarer
|
|
| 2. Person Singular |
proculcareris proculcarere
|
|
| 3. Person Singular |
proculcaretur
|
|
| 1. Person Plural |
proculcaremur
|
|
| 2. Person Plural |
proculcaremini
|
|
| 3. Person Plural |
proculcarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcabo
|
|
| 2. Person Singular |
proculcabis
|
|
| 3. Person Singular |
proculcabit
|
|
| 1. Person Plural |
proculcabimus
|
|
| 2. Person Plural |
proculcabitis
|
|
| 3. Person Plural |
proculcabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcabor
|
|
| 2. Person Singular |
proculcaberis proculcabere
|
|
| 3. Person Singular |
proculcabitur
|
|
| 1. Person Plural |
proculcabimur
|
|
| 2. Person Plural |
proculcabimini
|
|
| 3. Person Plural |
proculcabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcavi
|
|
| 2. Person Singular |
proculcavisti
|
|
| 3. Person Singular |
proculcavit
|
|
| 1. Person Plural |
proculcavimus
|
|
| 2. Person Plural |
proculcavistis
|
|
| 3. Person Plural |
proculcaverunt proculcavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
proculcatus es
|
|
| 3. Person Singular |
proculcatus est
|
|
| 1. Person Plural |
proculcati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
proculcati estis
|
|
| 3. Person Plural |
proculcati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcaverim
|
|
| 2. Person Singular |
proculcaveris
|
|
| 3. Person Singular |
proculcaverit
|
|
| 1. Person Plural |
proculcaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
proculcaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
proculcaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
proculcatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
proculcatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
proculcati simus
|
|
| 2. Person Plural |
proculcati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
proculcati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcaveram
|
|
| 2. Person Singular |
proculcaveras
|
|
| 3. Person Singular |
proculcaverat
|
|
| 1. Person Plural |
proculcaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
proculcaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
proculcaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
proculcatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
proculcatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
proculcati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
proculcati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
proculcati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcavissem
|
|
| 2. Person Singular |
proculcavisses
|
|
| 3. Person Singular |
proculcavisset
|
|
| 1. Person Plural |
proculcavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
proculcavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
proculcavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
proculcatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
proculcatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
proculcati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
proculcati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
proculcati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcavero
|
|
| 2. Person Singular |
proculcaveris
|
|
| 3. Person Singular |
proculcaverit
|
|
| 1. Person Plural |
proculcaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
proculcaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
proculcaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
proculcatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
proculcatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
proculcatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
proculcati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
proculcati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
proculcati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
proculcare
|
|
| Vorzeitigkeit |
proculcavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
proculcaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
proculcari proculcarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
proculcatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
proculcatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
proculca
|
! |
| 2. Person Plural |
proculcate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
proculcato
|
| 3. Person Singular |
proculcato
|
| 2. Person Plural |
proculcatote
|
| 3. Person Plural |
proculcanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
proculcare
|
das |
| Genitiv |
proculcandi
|
des es |
| Dativ |
proculcando
|
dem |
| Akkusativ |
proculcandum
|
das |
| Ablativ |
proculcando
|
durch das |
| Vokativ |
proculcande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
proculcandus
|
proculcanda
|
proculcandum
|
| Genitiv |
proculcandi
|
proculcandae
|
proculcandi
|
| Dativ |
proculcando
|
proculcandae
|
proculcando
|
| Akkusativ |
proculcandum
|
proculcandam
|
proculcandum
|
| Ablativ |
proculcando
|
proculcanda
|
proculcando
|
| Vokativ |
proculcande
|
proculcanda
|
proculcandum
|
Plural
| Nominativ |
proculcandi
|
proculcandae
|
proculcanda
|
| Genitiv |
proculcandorum
|
proculcandarum
|
proculcandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
proculcandos
|
proculcandas
|
proculcanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
proculcandi
|
proculcandae
|
proculcanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
proculcans
|
proculcans
|
proculcans
|
| Genitiv |
proculcantis
|
proculcantis
|
proculcantis
|
| Dativ |
proculcanti
|
proculcanti
|
proculcanti
|
| Akkusativ |
proculcantem
|
proculcantem
|
proculcans
|
| Ablativ |
proculcanti proculcante
|
proculcanti proculcante
|
proculcanti proculcante
|
| Vokativ |
proculcans
|
proculcans
|
proculcans
|
Plural
| Nominativ |
proculcantes
|
proculcantes
|
proculcantia
|
| Genitiv |
proculcantium proculcantum
|
proculcantium proculcantum
|
proculcantium proculcantum
|
| Dativ |
proculcantibus
|
proculcantibus
|
proculcantibus
|
| Akkusativ |
proculcantes
|
proculcantes
|
proculcantia
|
| Ablativ |
proculcantibus
|
proculcantibus
|
proculcantibus
|
| Vokativ |
proculcantes
|
proculcantes
|
proculcantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
proculcatus
|
proculcata
|
proculcatum
|
| Genitiv |
proculcati
|
proculcatae
|
proculcati
|
| Dativ |
proculcato
|
proculcatae
|
proculcato
|
| Akkusativ |
proculcatum
|
proculcatam
|
proculcatum
|
| Ablativ |
proculcato
|
proculcata
|
proculcato
|
| Vokativ |
proculcate
|
proculcata
|
proculcatum
|
Plural
| Nominativ |
proculcati
|
proculcatae
|
proculcata
|
| Genitiv |
proculcatorum
|
proculcatarum
|
proculcatorum
|
| Dativ |
proculcatis
|
proculcatis
|
proculcatis
|
| Akkusativ |
proculcatos
|
proculcatas
|
proculcata
|
| Ablativ |
proculcatis
|
proculcatis
|
proculcatis
|
| Vokativ |
proculcati
|
proculcatae
|
proculcata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
proculcaturus
|
proculcatura
|
proculcaturum
|
| Genitiv |
proculcaturi
|
proculcaturae
|
proculcaturi
|
| Dativ |
proculcaturo
|
proculcaturae
|
proculcaturo
|
| Akkusativ |
proculcaturum
|
proculcaturam
|
proculcaturum
|
| Ablativ |
proculcaturo
|
proculcatura
|
proculcaturo
|
| Vokativ |
proculcature
|
proculcatura
|
proculcaturum
|
Plural
| Nominativ |
proculcaturi
|
proculcaturae
|
proculcatura
|
| Genitiv |
proculcaturorum
|
proculcaturarum
|
proculcaturorum
|
| Dativ |
proculcaturis
|
proculcaturis
|
proculcaturis
|
| Akkusativ |
proculcaturos
|
proculcaturas
|
proculcatura
|
| Ablativ |
proculcaturis
|
proculcaturis
|
proculcaturis
|
| Vokativ |
proculcaturi
|
proculcaturae
|
proculcatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
proculcatum
|
proculcatu
|