| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| prodicere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | verlegen verschieben |
| prodicere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst verlegt du wirst verschoben |
| prodicere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | verlege verschiebe |
| prodicere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Futur I Indikativ Passiv | du wirst verlegt du wirst verschoben |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodico |
ich verlege |
| 2. Person Singular | prodicis |
du verlegst |
| 3. Person Singular | prodicit |
er/sie/es verlegt |
| 1. Person Plural | prodicimus |
wir verlegen |
| 2. Person Plural | prodicitis |
ihr verlegt |
| 3. Person Plural | prodicunt |
sie verlegen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodicor |
ich werde verlegt |
| 2. Person Singular | prodiceris prodicere |
du wirst verlegt |
| 3. Person Singular | prodicitur |
er/sie/es wird verlegt |
| 1. Person Plural | prodicimur |
wir werden verlegt |
| 2. Person Plural | prodicimini |
ihr werdet verlegt |
| 3. Person Plural | prodicuntur |
sie werden verlegt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodicam |
ich verlege |
| 2. Person Singular | prodicas |
du verlegest |
| 3. Person Singular | prodicat |
er/sie/es verlege |
| 1. Person Plural | prodicamus |
wir verlegen |
| 2. Person Plural | prodicatis |
ihr verleget |
| 3. Person Plural | prodicant |
sie verlegen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodicar |
ich werde verlegt |
| 2. Person Singular | prodicaris prodicare |
du werdest verlegt |
| 3. Person Singular | prodicatur |
er/sie/es werde verlegt |
| 1. Person Plural | prodicamur |
wir werden verlegt |
| 2. Person Plural | prodicamini |
ihr werdet verlegt |
| 3. Person Plural | prodicantur |
sie werden verlegt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodicebam |
ich verlegte |
| 2. Person Singular | prodicebas |
du verlegtest |
| 3. Person Singular | prodicebat |
er/sie/es verlegte |
| 1. Person Plural | prodicebamus |
wir verlegten |
| 2. Person Plural | prodicebatis |
ihr verlegtet |
| 3. Person Plural | prodicebant |
sie verlegten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodicebar |
ich wurde verlegt |
| 2. Person Singular | prodicebaris prodicebare |
du wurdest verlegt |
| 3. Person Singular | prodicebatur |
er/sie/es wurde verlegt |
| 1. Person Plural | prodicebamur |
wir wurden verlegt |
| 2. Person Plural | prodicebamini |
ihr wurdet verlegt |
| 3. Person Plural | prodicebantur |
sie wurden verlegt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodicerem |
ich verlegte |
| 2. Person Singular | prodiceres |
du verlegtest |
| 3. Person Singular | prodiceret |
er/sie/es verlegte |
| 1. Person Plural | prodiceremus |
wir verlegten |
| 2. Person Plural | prodiceretis |
ihr verlegtet |
| 3. Person Plural | prodicerent |
sie verlegten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodicerer |
ich würde verlegt |
| 2. Person Singular | prodicereris prodicerere |
du würdest verlegt |
| 3. Person Singular | prodiceretur |
er/sie/es würde verlegt |
| 1. Person Plural | prodiceremur |
wir würden verlegt |
| 2. Person Plural | prodiceremini |
ihr würdet verlegt |
| 3. Person Plural | prodicerentur |
sie würden verlegt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodicam |
ich werde verlegen |
| 2. Person Singular | prodices |
du wirst verlegen |
| 3. Person Singular | prodicet |
er/sie/es wird verlegen |
| 1. Person Plural | prodicemus |
wir werden verlegen |
| 2. Person Plural | prodicetis |
ihr werdet verlegen |
| 3. Person Plural | prodicent |
sie werden verlegen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodicar |
ich werde verlegt |
| 2. Person Singular | prodiceris prodicere |
du wirst verlegt |
| 3. Person Singular | prodicetur |
er/sie/es wird verlegt |
| 1. Person Plural | prodicemur |
wir werden verlegt |
| 2. Person Plural | prodicemini |
ihr werdet verlegt |
| 3. Person Plural | prodicentur |
sie werden verlegt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodixi |
ich habe verlegt |
| 2. Person Singular | prodixisti |
du hast verlegt |
| 3. Person Singular | prodixit |
er/sie/es hat verlegt |
| 1. Person Plural | prodiximus |
wir haben verlegt |
| 2. Person Plural | prodixistis |
ihr habt verlegt |
| 3. Person Plural | prodixerunt prodixere |
sie haben verlegt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodictus sum |
ich bin verlegt worden |
| 2. Person Singular | prodictus es |
du bist verlegt worden |
| 3. Person Singular | prodictus est |
er/sie/es ist verlegt worden |
| 1. Person Plural | prodicti sumus |
wir sind verlegt worden |
| 2. Person Plural | prodicti estis |
ihr seid verlegt worden |
| 3. Person Plural | prodicti sunt |
sie sind verlegt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodixerim |
ich habe verlegt |
| 2. Person Singular | prodixeris |
du habest verlegt |
| 3. Person Singular | prodixerit |
er/sie/es habe verlegt |
| 1. Person Plural | prodixerimus |
wir haben verlegt |
| 2. Person Plural | prodixeritis |
ihr habet verlegt |
| 3. Person Plural | prodixerint |
sie haben verlegt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodictus sim |
ich sei verlegt worden |
| 2. Person Singular | prodictus sis |
du seiest verlegt worden |
| 3. Person Singular | prodictus sit |
er/sie/es sei verlegt worden |
| 1. Person Plural | prodicti simus |
wir seien verlegt worden |
| 2. Person Plural | prodicti sitis |
ihr seiet verlegt worden |
| 3. Person Plural | prodicti sint |
sie seien verlegt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodixeram |
ich hatte verlegt |
| 2. Person Singular | prodixeras |
du hattest verlegt |
| 3. Person Singular | prodixerat |
er/sie/es hatte verlegt |
| 1. Person Plural | prodixeramus |
wir hatten verlegt |
| 2. Person Plural | prodixeratis |
ihr hattet verlegt |
| 3. Person Plural | prodixerant |
sie hatten verlegt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodictus eram |
ich war verlegt worden |
| 2. Person Singular | prodictus eras |
du warst verlegt worden |
| 3. Person Singular | prodictus erat |
er/sie/es war verlegt worden |
| 1. Person Plural | prodicti eramus |
wir waren verlegt worden |
| 2. Person Plural | prodicti eratis |
ihr warst verlegt worden |
| 3. Person Plural | prodicti erant |
sie waren verlegt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodixissem |
ich hätte verlegt |
| 2. Person Singular | prodixisses |
du hättest verlegt |
| 3. Person Singular | prodixisset |
er/sie/es hätte verlegt |
| 1. Person Plural | prodixissemus |
wir hätten verlegt |
| 2. Person Plural | prodixissetis |
ihr hättet verlegt |
| 3. Person Plural | prodixissent |
sie hätten verlegt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodictus essem |
ich wäre verlegt worden |
| 2. Person Singular | prodictus esses |
du wärest verlegt worden |
| 3. Person Singular | prodictus esset |
er/sie/es wäre verlegt worden |
| 1. Person Plural | prodicti essemus |
wir wären verlegt worden |
| 2. Person Plural | prodicti essetis |
ihr wäret verlegt worden |
| 3. Person Plural | prodicti essent |
sie wären verlegt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodixero |
ich werde verlegt haben |
| 2. Person Singular | prodixeris |
du wirst verlegt haben |
| 3. Person Singular | prodixerit |
er/sie/es wird verlegt haben |
| 1. Person Plural | prodixerimus |
wir werden verlegt haben |
| 2. Person Plural | prodixeritis |
ihr werdet verlegt haben |
| 3. Person Plural | prodixerint |
sie werden verlegt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodictus ero |
ich werde verlegt worden sein |
| 2. Person Singular | prodictus eris |
du werdest verlegt worden sein |
| 3. Person Singular | prodictus erit |
er/sie/es werde verlegt worden sein |
| 1. Person Plural | prodicti erimus |
wir werden verlegt worden sein |
| 2. Person Plural | prodicti eritis |
ihr werdet verlegt worden sein |
| 3. Person Plural | prodicti erunt |
sie werden verlegt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | prodicere |
verlegen |
| Vorzeitigkeit | prodixisse |
verlegt haben |
| Nachzeitigkeit | prodicturum esse |
verlegen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | prodici prodicier |
verlegt werden |
| Vorzeitigkeit | prodictum esse |
verlegt worden sein |
| Nachzeitigkeit | prodictum iri |
künftig verlegt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | prodice prodic |
verlege! |
| 2. Person Plural | prodicite |
verlegt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | prodicito |
| 3. Person Singular | prodicito |
| 2. Person Plural | prodicitote |
| 3. Person Plural | prodicunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | prodicere |
das Verlegen |
| Genitiv | prodicendi prodicundi |
des Verlegens |
| Dativ | prodicendo prodicundo |
dem Verlegen |
| Akkusativ | prodicendum prodicundum |
das Verlegen |
| Ablativ | prodicendo prodicundo |
durch das Verlegen |
| Vokativ | prodicende prodicunde |
Verlegen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | prodicendus prodicundus |
prodicenda prodicunda |
prodicendum prodicundum |
| Genitiv | prodicendi prodicundi |
prodicendae prodicundae |
prodicendi prodicundi |
| Dativ | prodicendo prodicundo |
prodicendae prodicundae |
prodicendo prodicundo |
| Akkusativ | prodicendum prodicundum |
prodicendam prodicundam |
prodicendum prodicundum |
| Ablativ | prodicendo prodicundo |
prodicenda prodicunda |
prodicendo prodicundo |
| Vokativ | prodicende prodicunde |
prodicenda prodicunda |
prodicendum prodicundum |
| Nominativ | prodicendi prodicundi |
prodicendae prodicundae |
prodicenda prodicunda |
| Genitiv | prodicendorum prodicundorum |
prodicendarum prodicundarum |
prodicendorum prodicundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | prodicendos prodicundos |
prodicendas prodicundas |
prodicenda prodicunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | prodicendi prodicundi |
prodicendae prodicundae |
prodicenda prodicunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | prodicens |
prodicens |
prodicens |
| Genitiv | prodicentis |
prodicentis |
prodicentis |
| Dativ | prodicenti |
prodicenti |
prodicenti |
| Akkusativ | prodicentem |
prodicentem |
prodicens |
| Ablativ | prodicenti prodicente |
prodicenti prodicente |
prodicenti prodicente |
| Vokativ | prodicens |
prodicens |
prodicens |
| Nominativ | prodicentes |
prodicentes |
prodicentia |
| Genitiv | prodicentium prodicentum |
prodicentium prodicentum |
prodicentium prodicentum |
| Dativ | prodicentibus |
prodicentibus |
prodicentibus |
| Akkusativ | prodicentes |
prodicentes |
prodicentia |
| Ablativ | prodicentibus |
prodicentibus |
prodicentibus |
| Vokativ | prodicentes |
prodicentes |
prodicentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | prodictus |
prodicta |
prodictum |
| Genitiv | prodicti |
prodictae |
prodicti |
| Dativ | prodicto |
prodictae |
prodicto |
| Akkusativ | prodictum |
prodictam |
prodictum |
| Ablativ | prodicto |
prodicta |
prodicto |
| Vokativ | prodicte |
prodicta |
prodictum |
| Nominativ | prodicti |
prodictae |
prodicta |
| Genitiv | prodictorum |
prodictarum |
prodictorum |
| Dativ | prodictis |
prodictis |
prodictis |
| Akkusativ | prodictos |
prodictas |
prodicta |
| Ablativ | prodictis |
prodictis |
prodictis |
| Vokativ | prodicti |
prodictae |
prodicta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | prodicturus |
prodictura |
prodicturum |
| Genitiv | prodicturi |
prodicturae |
prodicturi |
| Dativ | prodicturo |
prodicturae |
prodicturo |
| Akkusativ | prodicturum |
prodicturam |
prodicturum |
| Ablativ | prodicturo |
prodictura |
prodicturo |
| Vokativ | prodicture |
prodictura |
prodicturum |
| Nominativ | prodicturi |
prodicturae |
prodictura |
| Genitiv | prodicturorum |
prodicturarum |
prodicturorum |
| Dativ | prodicturis |
prodicturis |
prodicturis |
| Akkusativ | prodicturos |
prodicturas |
prodictura |
| Ablativ | prodicturis |
prodicturis |
prodicturis |
| Vokativ | prodicturi |
prodicturae |
prodictura |
| Supin I | Supin II |
| prodictum |
prodictu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodico |
ich verschiebe |
| 2. Person Singular | prodicis |
du verschiebst |
| 3. Person Singular | prodicit |
er/sie/es verschiebt |
| 1. Person Plural | prodicimus |
wir verschieben |
| 2. Person Plural | prodicitis |
ihr verschiebt |
| 3. Person Plural | prodicunt |
sie verschieben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodicor |
ich werde verschoben |
| 2. Person Singular | prodiceris prodicere |
du wirst verschoben |
| 3. Person Singular | prodicitur |
er/sie/es wird verschoben |
| 1. Person Plural | prodicimur |
wir werden verschoben |
| 2. Person Plural | prodicimini |
ihr werdet verschoben |
| 3. Person Plural | prodicuntur |
sie werden verschoben |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodicam |
ich verschiebe |
| 2. Person Singular | prodicas |
du verschiebest |
| 3. Person Singular | prodicat |
er/sie/es verschiebe |
| 1. Person Plural | prodicamus |
wir verschieben |
| 2. Person Plural | prodicatis |
ihr verschiebet |
| 3. Person Plural | prodicant |
sie verschieben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodicar |
ich werde verschoben |
| 2. Person Singular | prodicaris prodicare |
du werdest verschoben |
| 3. Person Singular | prodicatur |
er/sie/es werde verschoben |
| 1. Person Plural | prodicamur |
wir werden verschoben |
| 2. Person Plural | prodicamini |
ihr werdet verschoben |
| 3. Person Plural | prodicantur |
sie werden verschoben |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodicebam |
ich verschob |
| 2. Person Singular | prodicebas |
du verschobst |
| 3. Person Singular | prodicebat |
er/sie/es verschob |
| 1. Person Plural | prodicebamus |
wir verschoben |
| 2. Person Plural | prodicebatis |
ihr verschobt |
| 3. Person Plural | prodicebant |
sie verschoben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodicebar |
ich wurde verschoben |
| 2. Person Singular | prodicebaris prodicebare |
du wurdest verschoben |
| 3. Person Singular | prodicebatur |
er/sie/es wurde verschoben |
| 1. Person Plural | prodicebamur |
wir wurden verschoben |
| 2. Person Plural | prodicebamini |
ihr wurdet verschoben |
| 3. Person Plural | prodicebantur |
sie wurden verschoben |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodicerem |
ich verschöbe |
| 2. Person Singular | prodiceres |
du verschöbest |
| 3. Person Singular | prodiceret |
er/sie/es verschöbe |
| 1. Person Plural | prodiceremus |
wir verschöben |
| 2. Person Plural | prodiceretis |
ihr verschöbet |
| 3. Person Plural | prodicerent |
sie verschöben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodicerer |
ich würde verschoben |
| 2. Person Singular | prodicereris prodicerere |
du würdest verschoben |
| 3. Person Singular | prodiceretur |
er/sie/es würde verschoben |
| 1. Person Plural | prodiceremur |
wir würden verschoben |
| 2. Person Plural | prodiceremini |
ihr würdet verschoben |
| 3. Person Plural | prodicerentur |
sie würden verschoben |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodicam |
ich werde verschieben |
| 2. Person Singular | prodices |
du wirst verschieben |
| 3. Person Singular | prodicet |
er/sie/es wird verschieben |
| 1. Person Plural | prodicemus |
wir werden verschieben |
| 2. Person Plural | prodicetis |
ihr werdet verschieben |
| 3. Person Plural | prodicent |
sie werden verschieben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodicar |
ich werde verschoben |
| 2. Person Singular | prodiceris prodicere |
du wirst verschoben |
| 3. Person Singular | prodicetur |
er/sie/es wird verschoben |
| 1. Person Plural | prodicemur |
wir werden verschoben |
| 2. Person Plural | prodicemini |
ihr werdet verschoben |
| 3. Person Plural | prodicentur |
sie werden verschoben |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodixi |
ich habe verschoben |
| 2. Person Singular | prodixisti |
du hast verschoben |
| 3. Person Singular | prodixit |
er/sie/es hat verschoben |
| 1. Person Plural | prodiximus |
wir haben verschoben |
| 2. Person Plural | prodixistis |
ihr habt verschoben |
| 3. Person Plural | prodixerunt prodixere |
sie haben verschoben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodictus sum |
ich bin verschoben worden |
| 2. Person Singular | prodictus es |
du bist verschoben worden |
| 3. Person Singular | prodictus est |
er/sie/es ist verschoben worden |
| 1. Person Plural | prodicti sumus |
wir sind verschoben worden |
| 2. Person Plural | prodicti estis |
ihr seid verschoben worden |
| 3. Person Plural | prodicti sunt |
sie sind verschoben worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodixerim |
ich habe verschoben |
| 2. Person Singular | prodixeris |
du habest verschoben |
| 3. Person Singular | prodixerit |
er/sie/es habe verschoben |
| 1. Person Plural | prodixerimus |
wir haben verschoben |
| 2. Person Plural | prodixeritis |
ihr habet verschoben |
| 3. Person Plural | prodixerint |
sie haben verschoben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodictus sim |
ich sei verschoben worden |
| 2. Person Singular | prodictus sis |
du seiest verschoben worden |
| 3. Person Singular | prodictus sit |
er/sie/es sei verschoben worden |
| 1. Person Plural | prodicti simus |
wir seien verschoben worden |
| 2. Person Plural | prodicti sitis |
ihr seiet verschoben worden |
| 3. Person Plural | prodicti sint |
sie seien verschoben worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodixeram |
ich hatte verschoben |
| 2. Person Singular | prodixeras |
du hattest verschoben |
| 3. Person Singular | prodixerat |
er/sie/es hatte verschoben |
| 1. Person Plural | prodixeramus |
wir hatten verschoben |
| 2. Person Plural | prodixeratis |
ihr hattet verschoben |
| 3. Person Plural | prodixerant |
sie hatten verschoben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodictus eram |
ich war verschoben worden |
| 2. Person Singular | prodictus eras |
du warst verschoben worden |
| 3. Person Singular | prodictus erat |
er/sie/es war verschoben worden |
| 1. Person Plural | prodicti eramus |
wir waren verschoben worden |
| 2. Person Plural | prodicti eratis |
ihr warst verschoben worden |
| 3. Person Plural | prodicti erant |
sie waren verschoben worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodixissem |
ich hätte verschoben |
| 2. Person Singular | prodixisses |
du hättest verschoben |
| 3. Person Singular | prodixisset |
er/sie/es hätte verschoben |
| 1. Person Plural | prodixissemus |
wir hätten verschoben |
| 2. Person Plural | prodixissetis |
ihr hättet verschoben |
| 3. Person Plural | prodixissent |
sie hätten verschoben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodictus essem |
ich wäre verschoben worden |
| 2. Person Singular | prodictus esses |
du wärest verschoben worden |
| 3. Person Singular | prodictus esset |
er/sie/es wäre verschoben worden |
| 1. Person Plural | prodicti essemus |
wir wären verschoben worden |
| 2. Person Plural | prodicti essetis |
ihr wäret verschoben worden |
| 3. Person Plural | prodicti essent |
sie wären verschoben worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | prodixero |
ich werde verschoben haben |
| 2. Person Singular | prodixeris |
du wirst verschoben haben |
| 3. Person Singular | prodixerit |
er/sie/es wird verschoben haben |
| 1. Person Plural | prodixerimus |
wir werden verschoben haben |
| 2. Person Plural | prodixeritis |
ihr werdet verschoben haben |
| 3. Person Plural | prodixerint |
sie werden verschoben haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | prodictus ero |
ich werde verschoben worden sein |
| 2. Person Singular | prodictus eris |
du werdest verschoben worden sein |
| 3. Person Singular | prodictus erit |
er/sie/es werde verschoben worden sein |
| 1. Person Plural | prodicti erimus |
wir werden verschoben worden sein |
| 2. Person Plural | prodicti eritis |
ihr werdet verschoben worden sein |
| 3. Person Plural | prodicti erunt |
sie werden verschoben worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | prodicere |
verschieben |
| Vorzeitigkeit | prodixisse |
verschoben haben |
| Nachzeitigkeit | prodicturum esse |
verschieben werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | prodici prodicier |
verschoben werden |
| Vorzeitigkeit | prodictum esse |
verschoben worden sein |
| Nachzeitigkeit | prodictum iri |
künftig verschoben werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | prodice prodic |
verschiebe! |
| 2. Person Plural | prodicite |
verschiebt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | prodicito |
| 3. Person Singular | prodicito |
| 2. Person Plural | prodicitote |
| 3. Person Plural | prodicunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | prodicere |
das Verschieben |
| Genitiv | prodicendi prodicundi |
des Verschiebens |
| Dativ | prodicendo prodicundo |
dem Verschieben |
| Akkusativ | prodicendum prodicundum |
das Verschieben |
| Ablativ | prodicendo prodicundo |
durch das Verschieben |
| Vokativ | prodicende prodicunde |
Verschieben! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | prodicendus prodicundus |
prodicenda prodicunda |
prodicendum prodicundum |
| Genitiv | prodicendi prodicundi |
prodicendae prodicundae |
prodicendi prodicundi |
| Dativ | prodicendo prodicundo |
prodicendae prodicundae |
prodicendo prodicundo |
| Akkusativ | prodicendum prodicundum |
prodicendam prodicundam |
prodicendum prodicundum |
| Ablativ | prodicendo prodicundo |
prodicenda prodicunda |
prodicendo prodicundo |
| Vokativ | prodicende prodicunde |
prodicenda prodicunda |
prodicendum prodicundum |
| Nominativ | prodicendi prodicundi |
prodicendae prodicundae |
prodicenda prodicunda |
| Genitiv | prodicendorum prodicundorum |
prodicendarum prodicundarum |
prodicendorum prodicundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | prodicendos prodicundos |
prodicendas prodicundas |
prodicenda prodicunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | prodicendi prodicundi |
prodicendae prodicundae |
prodicenda prodicunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | prodicens |
prodicens |
prodicens |
| Genitiv | prodicentis |
prodicentis |
prodicentis |
| Dativ | prodicenti |
prodicenti |
prodicenti |
| Akkusativ | prodicentem |
prodicentem |
prodicens |
| Ablativ | prodicenti prodicente |
prodicenti prodicente |
prodicenti prodicente |
| Vokativ | prodicens |
prodicens |
prodicens |
| Nominativ | prodicentes |
prodicentes |
prodicentia |
| Genitiv | prodicentium prodicentum |
prodicentium prodicentum |
prodicentium prodicentum |
| Dativ | prodicentibus |
prodicentibus |
prodicentibus |
| Akkusativ | prodicentes |
prodicentes |
prodicentia |
| Ablativ | prodicentibus |
prodicentibus |
prodicentibus |
| Vokativ | prodicentes |
prodicentes |
prodicentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | prodictus |
prodicta |
prodictum |
| Genitiv | prodicti |
prodictae |
prodicti |
| Dativ | prodicto |
prodictae |
prodicto |
| Akkusativ | prodictum |
prodictam |
prodictum |
| Ablativ | prodicto |
prodicta |
prodicto |
| Vokativ | prodicte |
prodicta |
prodictum |
| Nominativ | prodicti |
prodictae |
prodicta |
| Genitiv | prodictorum |
prodictarum |
prodictorum |
| Dativ | prodictis |
prodictis |
prodictis |
| Akkusativ | prodictos |
prodictas |
prodicta |
| Ablativ | prodictis |
prodictis |
prodictis |
| Vokativ | prodicti |
prodictae |
prodicta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | prodicturus |
prodictura |
prodicturum |
| Genitiv | prodicturi |
prodicturae |
prodicturi |
| Dativ | prodicturo |
prodicturae |
prodicturo |
| Akkusativ | prodicturum |
prodicturam |
prodicturum |
| Ablativ | prodicturo |
prodictura |
prodicturo |
| Vokativ | prodicture |
prodictura |
prodicturum |
| Nominativ | prodicturi |
prodicturae |
prodictura |
| Genitiv | prodicturorum |
prodicturarum |
prodicturorum |
| Dativ | prodicturis |
prodicturis |
prodicturis |
| Akkusativ | prodicturos |
prodicturas |
prodictura |
| Ablativ | prodicturis |
prodicturis |
prodicturis |
| Vokativ | prodicturi |
prodicturae |
prodictura |
| Supin I | Supin II |
| prodictum |
prodictu |