Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolato
|
ich verzögere; verzögre |
| 2. Person Singular |
prolatas
|
du verzögerst |
| 3. Person Singular |
prolatat
|
er/sie/es verzögert |
| 1. Person Plural |
prolatamus
|
wir verzögern |
| 2. Person Plural |
prolatatis
|
ihr verzögert |
| 3. Person Plural |
prolatant
|
sie verzögern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolator
|
ich werde verzögert |
| 2. Person Singular |
prolataris prolatare
|
du wirst verzögert |
| 3. Person Singular |
prolatatur
|
er/sie/es wird verzögert |
| 1. Person Plural |
prolatamur
|
wir werden verzögert |
| 2. Person Plural |
prolatamini
|
ihr werdet verzögert |
| 3. Person Plural |
prolatantur
|
sie werden verzögert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolatem
|
ich verzögere; verzögre |
| 2. Person Singular |
prolates
|
du verzögerest; verzögrest |
| 3. Person Singular |
prolatet
|
er/sie/es verzögere; verzögre |
| 1. Person Plural |
prolatemus
|
wir verzögeren |
| 2. Person Plural |
prolatetis
|
ihr verzögeret |
| 3. Person Plural |
prolatent
|
sie verzögeren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolater
|
ich werde verzögert |
| 2. Person Singular |
prolateris prolatere
|
du werdest verzögert |
| 3. Person Singular |
prolatetur
|
er/sie/es werde verzögert |
| 1. Person Plural |
prolatemur
|
wir werden verzögert |
| 2. Person Plural |
prolatemini
|
ihr werdet verzögert |
| 3. Person Plural |
prolatentur
|
sie werden verzögert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolatabam
|
ich verzögerte |
| 2. Person Singular |
prolatabas
|
du verzögertest |
| 3. Person Singular |
prolatabat
|
er/sie/es verzögerte |
| 1. Person Plural |
prolatabamus
|
wir verzögerten |
| 2. Person Plural |
prolatabatis
|
ihr verzögertet |
| 3. Person Plural |
prolatabant
|
sie verzögerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolatabar
|
ich wurde verzögert |
| 2. Person Singular |
prolatabaris prolatabare
|
du wurdest verzögert |
| 3. Person Singular |
prolatabatur
|
er/sie/es wurde verzögert |
| 1. Person Plural |
prolatabamur
|
wir wurden verzögert |
| 2. Person Plural |
prolatabamini
|
ihr wurdet verzögert |
| 3. Person Plural |
prolatabantur
|
sie wurden verzögert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolatarem
|
ich verzögerte |
| 2. Person Singular |
prolatares
|
du verzögertest |
| 3. Person Singular |
prolataret
|
er/sie/es verzögerte |
| 1. Person Plural |
prolataremus
|
wir verzögerten |
| 2. Person Plural |
prolataretis
|
ihr verzögertet |
| 3. Person Plural |
prolatarent
|
sie verzögerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolatarer
|
ich würde verzögert |
| 2. Person Singular |
prolatareris prolatarere
|
du würdest verzögert |
| 3. Person Singular |
prolataretur
|
er/sie/es würde verzögert |
| 1. Person Plural |
prolataremur
|
wir würden verzögert |
| 2. Person Plural |
prolataremini
|
ihr würdet verzögert |
| 3. Person Plural |
prolatarentur
|
sie würden verzögert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolatabo
|
ich werde verzögern |
| 2. Person Singular |
prolatabis
|
du wirst verzögern |
| 3. Person Singular |
prolatabit
|
er/sie/es wird verzögern |
| 1. Person Plural |
prolatabimus
|
wir werden verzögern |
| 2. Person Plural |
prolatabitis
|
ihr werdet verzögern |
| 3. Person Plural |
prolatabunt
|
sie werden verzögern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolatabor
|
ich werde verzögert |
| 2. Person Singular |
prolataberis prolatabere
|
du wirst verzögert |
| 3. Person Singular |
prolatabitur
|
er/sie/es wird verzögert |
| 1. Person Plural |
prolatabimur
|
wir werden verzögert |
| 2. Person Plural |
prolatabimini
|
ihr werdet verzögert |
| 3. Person Plural |
prolatabuntur
|
sie werden verzögert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolatavi
|
ich habe verzögert |
| 2. Person Singular |
prolatavisti
|
du hast verzögert |
| 3. Person Singular |
prolatavit
|
er/sie/es hat verzögert |
| 1. Person Plural |
prolatavimus
|
wir haben verzögert |
| 2. Person Plural |
prolatavistis
|
ihr habt verzögert |
| 3. Person Plural |
prolataverunt prolatavere
|
sie haben verzögert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolatatus sum
|
ich bin verzögert worden |
| 2. Person Singular |
prolatatus es
|
du bist verzögert worden |
| 3. Person Singular |
prolatatus est
|
er/sie/es ist verzögert worden |
| 1. Person Plural |
prolatati sumus
|
wir sind verzögert worden |
| 2. Person Plural |
prolatati estis
|
ihr seid verzögert worden |
| 3. Person Plural |
prolatati sunt
|
sie sind verzögert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolataverim
|
ich habe verzögert |
| 2. Person Singular |
prolataveris
|
du habest verzögert |
| 3. Person Singular |
prolataverit
|
er/sie/es habe verzögert |
| 1. Person Plural |
prolataverimus
|
wir haben verzögert |
| 2. Person Plural |
prolataveritis
|
ihr habet verzögert |
| 3. Person Plural |
prolataverint
|
sie haben verzögert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolatatus sim
|
ich sei verzögert worden |
| 2. Person Singular |
prolatatus sis
|
du seiest verzögert worden |
| 3. Person Singular |
prolatatus sit
|
er/sie/es sei verzögert worden |
| 1. Person Plural |
prolatati simus
|
wir seien verzögert worden |
| 2. Person Plural |
prolatati sitis
|
ihr seiet verzögert worden |
| 3. Person Plural |
prolatati sint
|
sie seien verzögert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolataveram
|
ich hatte verzögert |
| 2. Person Singular |
prolataveras
|
du hattest verzögert |
| 3. Person Singular |
prolataverat
|
er/sie/es hatte verzögert |
| 1. Person Plural |
prolataveramus
|
wir hatten verzögert |
| 2. Person Plural |
prolataveratis
|
ihr hattet verzögert |
| 3. Person Plural |
prolataverant
|
sie hatten verzögert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolatatus eram
|
ich war verzögert worden |
| 2. Person Singular |
prolatatus eras
|
du warst verzögert worden |
| 3. Person Singular |
prolatatus erat
|
er/sie/es war verzögert worden |
| 1. Person Plural |
prolatati eramus
|
wir waren verzögert worden |
| 2. Person Plural |
prolatati eratis
|
ihr warst verzögert worden |
| 3. Person Plural |
prolatati erant
|
sie waren verzögert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolatavissem
|
ich hätte verzögert |
| 2. Person Singular |
prolatavisses
|
du hättest verzögert |
| 3. Person Singular |
prolatavisset
|
er/sie/es hätte verzögert |
| 1. Person Plural |
prolatavissemus
|
wir hätten verzögert |
| 2. Person Plural |
prolatavissetis
|
ihr hättet verzögert |
| 3. Person Plural |
prolatavissent
|
sie hätten verzögert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolatatus essem
|
ich wäre verzögert worden |
| 2. Person Singular |
prolatatus esses
|
du wärest verzögert worden |
| 3. Person Singular |
prolatatus esset
|
er/sie/es wäre verzögert worden |
| 1. Person Plural |
prolatati essemus
|
wir wären verzögert worden |
| 2. Person Plural |
prolatati essetis
|
ihr wäret verzögert worden |
| 3. Person Plural |
prolatati essent
|
sie wären verzögert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolatavero
|
ich werde verzögert haben |
| 2. Person Singular |
prolataveris
|
du wirst verzögert haben |
| 3. Person Singular |
prolataverit
|
er/sie/es wird verzögert haben |
| 1. Person Plural |
prolataverimus
|
wir werden verzögert haben |
| 2. Person Plural |
prolataveritis
|
ihr werdet verzögert haben |
| 3. Person Plural |
prolataverint
|
sie werden verzögert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolatatus ero
|
ich werde verzögert worden sein |
| 2. Person Singular |
prolatatus eris
|
du werdest verzögert worden sein |
| 3. Person Singular |
prolatatus erit
|
er/sie/es werde verzögert worden sein |
| 1. Person Plural |
prolatati erimus
|
wir werden verzögert worden sein |
| 2. Person Plural |
prolatati eritis
|
ihr werdet verzögert worden sein |
| 3. Person Plural |
prolatati erunt
|
sie werden verzögert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
prolatare
|
verzögern |
| Vorzeitigkeit |
prolatavisse
|
verzögert haben |
| Nachzeitigkeit |
prolataturum esse
|
verzögern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
prolatari prolatarier
|
verzögert werden |
| Vorzeitigkeit |
prolatatum esse
|
verzögert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
prolatatum iri
|
künftig verzögert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
prolata
|
verzögere; verzögre! |
| 2. Person Plural |
prolatate
|
verzögert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
prolatato
|
| 3. Person Singular |
prolatato
|
| 2. Person Plural |
prolatatote
|
| 3. Person Plural |
prolatanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
prolatare
|
das Verzögern |
| Genitiv |
prolatandi
|
des Verzögernes |
| Dativ |
prolatando
|
dem Verzögern |
| Akkusativ |
prolatandum
|
das Verzögern |
| Ablativ |
prolatando
|
durch das Verzögern |
| Vokativ |
prolatande
|
Verzögern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
prolatandus
|
prolatanda
|
prolatandum
|
| Genitiv |
prolatandi
|
prolatandae
|
prolatandi
|
| Dativ |
prolatando
|
prolatandae
|
prolatando
|
| Akkusativ |
prolatandum
|
prolatandam
|
prolatandum
|
| Ablativ |
prolatando
|
prolatanda
|
prolatando
|
| Vokativ |
prolatande
|
prolatanda
|
prolatandum
|
Plural
| Nominativ |
prolatandi
|
prolatandae
|
prolatanda
|
| Genitiv |
prolatandorum
|
prolatandarum
|
prolatandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
prolatandos
|
prolatandas
|
prolatanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
prolatandi
|
prolatandae
|
prolatanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
prolatans
|
prolatans
|
prolatans
|
| Genitiv |
prolatantis
|
prolatantis
|
prolatantis
|
| Dativ |
prolatanti
|
prolatanti
|
prolatanti
|
| Akkusativ |
prolatantem
|
prolatantem
|
prolatans
|
| Ablativ |
prolatanti prolatante
|
prolatanti prolatante
|
prolatanti prolatante
|
| Vokativ |
prolatans
|
prolatans
|
prolatans
|
Plural
| Nominativ |
prolatantes
|
prolatantes
|
prolatantia
|
| Genitiv |
prolatantium prolatantum
|
prolatantium prolatantum
|
prolatantium prolatantum
|
| Dativ |
prolatantibus
|
prolatantibus
|
prolatantibus
|
| Akkusativ |
prolatantes
|
prolatantes
|
prolatantia
|
| Ablativ |
prolatantibus
|
prolatantibus
|
prolatantibus
|
| Vokativ |
prolatantes
|
prolatantes
|
prolatantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
prolatatus
|
prolatata
|
prolatatum
|
| Genitiv |
prolatati
|
prolatatae
|
prolatati
|
| Dativ |
prolatato
|
prolatatae
|
prolatato
|
| Akkusativ |
prolatatum
|
prolatatam
|
prolatatum
|
| Ablativ |
prolatato
|
prolatata
|
prolatato
|
| Vokativ |
prolatate
|
prolatata
|
prolatatum
|
Plural
| Nominativ |
prolatati
|
prolatatae
|
prolatata
|
| Genitiv |
prolatatorum
|
prolatatarum
|
prolatatorum
|
| Dativ |
prolatatis
|
prolatatis
|
prolatatis
|
| Akkusativ |
prolatatos
|
prolatatas
|
prolatata
|
| Ablativ |
prolatatis
|
prolatatis
|
prolatatis
|
| Vokativ |
prolatati
|
prolatatae
|
prolatata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
prolataturus
|
prolatatura
|
prolataturum
|
| Genitiv |
prolataturi
|
prolataturae
|
prolataturi
|
| Dativ |
prolataturo
|
prolataturae
|
prolataturo
|
| Akkusativ |
prolataturum
|
prolataturam
|
prolataturum
|
| Ablativ |
prolataturo
|
prolatatura
|
prolataturo
|
| Vokativ |
prolatature
|
prolatatura
|
prolataturum
|
Plural
| Nominativ |
prolataturi
|
prolataturae
|
prolatatura
|
| Genitiv |
prolataturorum
|
prolataturarum
|
prolataturorum
|
| Dativ |
prolataturis
|
prolataturis
|
prolataturis
|
| Akkusativ |
prolataturos
|
prolataturas
|
prolatatura
|
| Ablativ |
prolataturis
|
prolataturis
|
prolataturis
|
| Vokativ |
prolataturi
|
prolataturae
|
prolatatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
prolatatum
|
prolatatu
|