Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolecto
|
ich locke |
| 2. Person Singular |
prolectas
|
du lockst |
| 3. Person Singular |
prolectat
|
er/sie/es lockt |
| 1. Person Plural |
prolectamus
|
wir locken |
| 2. Person Plural |
prolectatis
|
ihr lockt |
| 3. Person Plural |
prolectant
|
sie locken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolector
|
ich werde gelockt |
| 2. Person Singular |
prolectaris prolectare
|
du wirst gelockt |
| 3. Person Singular |
prolectatur
|
er/sie/es wird gelockt |
| 1. Person Plural |
prolectamur
|
wir werden gelockt |
| 2. Person Plural |
prolectamini
|
ihr werdet gelockt |
| 3. Person Plural |
prolectantur
|
sie werden gelockt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectem
|
ich locke |
| 2. Person Singular |
prolectes
|
du lockest |
| 3. Person Singular |
prolectet
|
er/sie/es locke |
| 1. Person Plural |
prolectemus
|
wir locken |
| 2. Person Plural |
prolectetis
|
ihr locket |
| 3. Person Plural |
prolectent
|
sie locken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolecter
|
ich werde gelockt |
| 2. Person Singular |
prolecteris prolectere
|
du werdest gelockt |
| 3. Person Singular |
prolectetur
|
er/sie/es werde gelockt |
| 1. Person Plural |
prolectemur
|
wir werden gelockt |
| 2. Person Plural |
prolectemini
|
ihr werdet gelockt |
| 3. Person Plural |
prolectentur
|
sie werden gelockt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectabam
|
ich lockte |
| 2. Person Singular |
prolectabas
|
du locktest |
| 3. Person Singular |
prolectabat
|
er/sie/es lockte |
| 1. Person Plural |
prolectabamus
|
wir lockten |
| 2. Person Plural |
prolectabatis
|
ihr locktet |
| 3. Person Plural |
prolectabant
|
sie lockten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectabar
|
ich wurde gelockt |
| 2. Person Singular |
prolectabaris prolectabare
|
du wurdest gelockt |
| 3. Person Singular |
prolectabatur
|
er/sie/es wurde gelockt |
| 1. Person Plural |
prolectabamur
|
wir wurden gelockt |
| 2. Person Plural |
prolectabamini
|
ihr wurdet gelockt |
| 3. Person Plural |
prolectabantur
|
sie wurden gelockt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectarem
|
ich lockte |
| 2. Person Singular |
prolectares
|
du locktest |
| 3. Person Singular |
prolectaret
|
er/sie/es lockte |
| 1. Person Plural |
prolectaremus
|
wir lockten |
| 2. Person Plural |
prolectaretis
|
ihr locktet |
| 3. Person Plural |
prolectarent
|
sie lockten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectarer
|
ich würde gelockt |
| 2. Person Singular |
prolectareris prolectarere
|
du würdest gelockt |
| 3. Person Singular |
prolectaretur
|
er/sie/es würde gelockt |
| 1. Person Plural |
prolectaremur
|
wir würden gelockt |
| 2. Person Plural |
prolectaremini
|
ihr würdet gelockt |
| 3. Person Plural |
prolectarentur
|
sie würden gelockt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectabo
|
ich werde locken |
| 2. Person Singular |
prolectabis
|
du wirst locken |
| 3. Person Singular |
prolectabit
|
er/sie/es wird locken |
| 1. Person Plural |
prolectabimus
|
wir werden locken |
| 2. Person Plural |
prolectabitis
|
ihr werdet locken |
| 3. Person Plural |
prolectabunt
|
sie werden locken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectabor
|
ich werde gelockt |
| 2. Person Singular |
prolectaberis prolectabere
|
du wirst gelockt |
| 3. Person Singular |
prolectabitur
|
er/sie/es wird gelockt |
| 1. Person Plural |
prolectabimur
|
wir werden gelockt |
| 2. Person Plural |
prolectabimini
|
ihr werdet gelockt |
| 3. Person Plural |
prolectabuntur
|
sie werden gelockt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectavi
|
ich habe gelockt |
| 2. Person Singular |
prolectavisti
|
du hast gelockt |
| 3. Person Singular |
prolectavit
|
er/sie/es hat gelockt |
| 1. Person Plural |
prolectavimus
|
wir haben gelockt |
| 2. Person Plural |
prolectavistis
|
ihr habt gelockt |
| 3. Person Plural |
prolectaverunt prolectavere
|
sie haben gelockt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectatus sum
|
ich bin gelockt worden |
| 2. Person Singular |
prolectatus es
|
du bist gelockt worden |
| 3. Person Singular |
prolectatus est
|
er/sie/es ist gelockt worden |
| 1. Person Plural |
prolectati sumus
|
wir sind gelockt worden |
| 2. Person Plural |
prolectati estis
|
ihr seid gelockt worden |
| 3. Person Plural |
prolectati sunt
|
sie sind gelockt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectaverim
|
ich habe gelockt |
| 2. Person Singular |
prolectaveris
|
du habest gelockt |
| 3. Person Singular |
prolectaverit
|
er/sie/es habe gelockt |
| 1. Person Plural |
prolectaverimus
|
wir haben gelockt |
| 2. Person Plural |
prolectaveritis
|
ihr habet gelockt |
| 3. Person Plural |
prolectaverint
|
sie haben gelockt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectatus sim
|
ich sei gelockt worden |
| 2. Person Singular |
prolectatus sis
|
du seiest gelockt worden |
| 3. Person Singular |
prolectatus sit
|
er/sie/es sei gelockt worden |
| 1. Person Plural |
prolectati simus
|
wir seien gelockt worden |
| 2. Person Plural |
prolectati sitis
|
ihr seiet gelockt worden |
| 3. Person Plural |
prolectati sint
|
sie seien gelockt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectaveram
|
ich hatte gelockt |
| 2. Person Singular |
prolectaveras
|
du hattest gelockt |
| 3. Person Singular |
prolectaverat
|
er/sie/es hatte gelockt |
| 1. Person Plural |
prolectaveramus
|
wir hatten gelockt |
| 2. Person Plural |
prolectaveratis
|
ihr hattet gelockt |
| 3. Person Plural |
prolectaverant
|
sie hatten gelockt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectatus eram
|
ich war gelockt worden |
| 2. Person Singular |
prolectatus eras
|
du warst gelockt worden |
| 3. Person Singular |
prolectatus erat
|
er/sie/es war gelockt worden |
| 1. Person Plural |
prolectati eramus
|
wir waren gelockt worden |
| 2. Person Plural |
prolectati eratis
|
ihr warst gelockt worden |
| 3. Person Plural |
prolectati erant
|
sie waren gelockt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectavissem
|
ich hätte gelockt |
| 2. Person Singular |
prolectavisses
|
du hättest gelockt |
| 3. Person Singular |
prolectavisset
|
er/sie/es hätte gelockt |
| 1. Person Plural |
prolectavissemus
|
wir hätten gelockt |
| 2. Person Plural |
prolectavissetis
|
ihr hättet gelockt |
| 3. Person Plural |
prolectavissent
|
sie hätten gelockt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectatus essem
|
ich wäre gelockt worden |
| 2. Person Singular |
prolectatus esses
|
du wärest gelockt worden |
| 3. Person Singular |
prolectatus esset
|
er/sie/es wäre gelockt worden |
| 1. Person Plural |
prolectati essemus
|
wir wären gelockt worden |
| 2. Person Plural |
prolectati essetis
|
ihr wäret gelockt worden |
| 3. Person Plural |
prolectati essent
|
sie wären gelockt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectavero
|
ich werde gelockt haben |
| 2. Person Singular |
prolectaveris
|
du wirst gelockt haben |
| 3. Person Singular |
prolectaverit
|
er/sie/es wird gelockt haben |
| 1. Person Plural |
prolectaverimus
|
wir werden gelockt haben |
| 2. Person Plural |
prolectaveritis
|
ihr werdet gelockt haben |
| 3. Person Plural |
prolectaverint
|
sie werden gelockt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectatus ero
|
ich werde gelockt worden sein |
| 2. Person Singular |
prolectatus eris
|
du werdest gelockt worden sein |
| 3. Person Singular |
prolectatus erit
|
er/sie/es werde gelockt worden sein |
| 1. Person Plural |
prolectati erimus
|
wir werden gelockt worden sein |
| 2. Person Plural |
prolectati eritis
|
ihr werdet gelockt worden sein |
| 3. Person Plural |
prolectati erunt
|
sie werden gelockt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
prolectare
|
locken |
| Vorzeitigkeit |
prolectavisse
|
gelockt haben |
| Nachzeitigkeit |
prolectaturum esse
|
locken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
prolectari prolectarier
|
gelockt werden |
| Vorzeitigkeit |
prolectatum esse
|
gelockt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
prolectatum iri
|
künftig gelockt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
prolecta
|
locke! |
| 2. Person Plural |
prolectate
|
lockt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
prolectato
|
| 3. Person Singular |
prolectato
|
| 2. Person Plural |
prolectatote
|
| 3. Person Plural |
prolectanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
prolectare
|
das Locken |
| Genitiv |
prolectandi
|
des Lockens |
| Dativ |
prolectando
|
dem Locken |
| Akkusativ |
prolectandum
|
das Locken |
| Ablativ |
prolectando
|
durch das Locken |
| Vokativ |
prolectande
|
Locken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
prolectandus
|
prolectanda
|
prolectandum
|
| Genitiv |
prolectandi
|
prolectandae
|
prolectandi
|
| Dativ |
prolectando
|
prolectandae
|
prolectando
|
| Akkusativ |
prolectandum
|
prolectandam
|
prolectandum
|
| Ablativ |
prolectando
|
prolectanda
|
prolectando
|
| Vokativ |
prolectande
|
prolectanda
|
prolectandum
|
Plural
| Nominativ |
prolectandi
|
prolectandae
|
prolectanda
|
| Genitiv |
prolectandorum
|
prolectandarum
|
prolectandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
prolectandos
|
prolectandas
|
prolectanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
prolectandi
|
prolectandae
|
prolectanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
prolectans
|
prolectans
|
prolectans
|
| Genitiv |
prolectantis
|
prolectantis
|
prolectantis
|
| Dativ |
prolectanti
|
prolectanti
|
prolectanti
|
| Akkusativ |
prolectantem
|
prolectantem
|
prolectans
|
| Ablativ |
prolectanti prolectante
|
prolectanti prolectante
|
prolectanti prolectante
|
| Vokativ |
prolectans
|
prolectans
|
prolectans
|
Plural
| Nominativ |
prolectantes
|
prolectantes
|
prolectantia
|
| Genitiv |
prolectantium prolectantum
|
prolectantium prolectantum
|
prolectantium prolectantum
|
| Dativ |
prolectantibus
|
prolectantibus
|
prolectantibus
|
| Akkusativ |
prolectantes
|
prolectantes
|
prolectantia
|
| Ablativ |
prolectantibus
|
prolectantibus
|
prolectantibus
|
| Vokativ |
prolectantes
|
prolectantes
|
prolectantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
prolectatus
|
prolectata
|
prolectatum
|
| Genitiv |
prolectati
|
prolectatae
|
prolectati
|
| Dativ |
prolectato
|
prolectatae
|
prolectato
|
| Akkusativ |
prolectatum
|
prolectatam
|
prolectatum
|
| Ablativ |
prolectato
|
prolectata
|
prolectato
|
| Vokativ |
prolectate
|
prolectata
|
prolectatum
|
Plural
| Nominativ |
prolectati
|
prolectatae
|
prolectata
|
| Genitiv |
prolectatorum
|
prolectatarum
|
prolectatorum
|
| Dativ |
prolectatis
|
prolectatis
|
prolectatis
|
| Akkusativ |
prolectatos
|
prolectatas
|
prolectata
|
| Ablativ |
prolectatis
|
prolectatis
|
prolectatis
|
| Vokativ |
prolectati
|
prolectatae
|
prolectata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
prolectaturus
|
prolectatura
|
prolectaturum
|
| Genitiv |
prolectaturi
|
prolectaturae
|
prolectaturi
|
| Dativ |
prolectaturo
|
prolectaturae
|
prolectaturo
|
| Akkusativ |
prolectaturum
|
prolectaturam
|
prolectaturum
|
| Ablativ |
prolectaturo
|
prolectatura
|
prolectaturo
|
| Vokativ |
prolectature
|
prolectatura
|
prolectaturum
|
Plural
| Nominativ |
prolectaturi
|
prolectaturae
|
prolectatura
|
| Genitiv |
prolectaturorum
|
prolectaturarum
|
prolectaturorum
|
| Dativ |
prolectaturis
|
prolectaturis
|
prolectaturis
|
| Akkusativ |
prolectaturos
|
prolectaturas
|
prolectatura
|
| Ablativ |
prolectaturis
|
prolectaturis
|
prolectaturis
|
| Vokativ |
prolectaturi
|
prolectaturae
|
prolectatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
prolectatum
|
prolectatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolecto
|
ich reize |
| 2. Person Singular |
prolectas
|
du reizt |
| 3. Person Singular |
prolectat
|
er/sie/es reizt |
| 1. Person Plural |
prolectamus
|
wir reizen |
| 2. Person Plural |
prolectatis
|
ihr reizt |
| 3. Person Plural |
prolectant
|
sie reizen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolector
|
ich werde gereizt |
| 2. Person Singular |
prolectaris prolectare
|
du wirst gereizt |
| 3. Person Singular |
prolectatur
|
er/sie/es wird gereizt |
| 1. Person Plural |
prolectamur
|
wir werden gereizt |
| 2. Person Plural |
prolectamini
|
ihr werdet gereizt |
| 3. Person Plural |
prolectantur
|
sie werden gereizt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectem
|
ich reize |
| 2. Person Singular |
prolectes
|
du reizest |
| 3. Person Singular |
prolectet
|
er/sie/es reize |
| 1. Person Plural |
prolectemus
|
wir reizen |
| 2. Person Plural |
prolectetis
|
ihr reizet |
| 3. Person Plural |
prolectent
|
sie reizen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolecter
|
ich werde gereizt |
| 2. Person Singular |
prolecteris prolectere
|
du werdest gereizt |
| 3. Person Singular |
prolectetur
|
er/sie/es werde gereizt |
| 1. Person Plural |
prolectemur
|
wir werden gereizt |
| 2. Person Plural |
prolectemini
|
ihr werdet gereizt |
| 3. Person Plural |
prolectentur
|
sie werden gereizt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectabam
|
ich reizte |
| 2. Person Singular |
prolectabas
|
du reiztest |
| 3. Person Singular |
prolectabat
|
er/sie/es reizte |
| 1. Person Plural |
prolectabamus
|
wir reizten |
| 2. Person Plural |
prolectabatis
|
ihr reiztet |
| 3. Person Plural |
prolectabant
|
sie reizten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectabar
|
ich wurde gereizt |
| 2. Person Singular |
prolectabaris prolectabare
|
du wurdest gereizt |
| 3. Person Singular |
prolectabatur
|
er/sie/es wurde gereizt |
| 1. Person Plural |
prolectabamur
|
wir wurden gereizt |
| 2. Person Plural |
prolectabamini
|
ihr wurdet gereizt |
| 3. Person Plural |
prolectabantur
|
sie wurden gereizt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectarem
|
ich reizte |
| 2. Person Singular |
prolectares
|
du reiztest |
| 3. Person Singular |
prolectaret
|
er/sie/es reizte |
| 1. Person Plural |
prolectaremus
|
wir reizten |
| 2. Person Plural |
prolectaretis
|
ihr reiztet |
| 3. Person Plural |
prolectarent
|
sie reizten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectarer
|
ich würde gereizt |
| 2. Person Singular |
prolectareris prolectarere
|
du würdest gereizt |
| 3. Person Singular |
prolectaretur
|
er/sie/es würde gereizt |
| 1. Person Plural |
prolectaremur
|
wir würden gereizt |
| 2. Person Plural |
prolectaremini
|
ihr würdet gereizt |
| 3. Person Plural |
prolectarentur
|
sie würden gereizt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectabo
|
ich werde reizen |
| 2. Person Singular |
prolectabis
|
du wirst reizen |
| 3. Person Singular |
prolectabit
|
er/sie/es wird reizen |
| 1. Person Plural |
prolectabimus
|
wir werden reizen |
| 2. Person Plural |
prolectabitis
|
ihr werdet reizen |
| 3. Person Plural |
prolectabunt
|
sie werden reizen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectabor
|
ich werde gereizt |
| 2. Person Singular |
prolectaberis prolectabere
|
du wirst gereizt |
| 3. Person Singular |
prolectabitur
|
er/sie/es wird gereizt |
| 1. Person Plural |
prolectabimur
|
wir werden gereizt |
| 2. Person Plural |
prolectabimini
|
ihr werdet gereizt |
| 3. Person Plural |
prolectabuntur
|
sie werden gereizt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectavi
|
ich habe gereizt |
| 2. Person Singular |
prolectavisti
|
du hast gereizt |
| 3. Person Singular |
prolectavit
|
er/sie/es hat gereizt |
| 1. Person Plural |
prolectavimus
|
wir haben gereizt |
| 2. Person Plural |
prolectavistis
|
ihr habt gereizt |
| 3. Person Plural |
prolectaverunt prolectavere
|
sie haben gereizt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectatus sum
|
ich bin gereizt worden |
| 2. Person Singular |
prolectatus es
|
du bist gereizt worden |
| 3. Person Singular |
prolectatus est
|
er/sie/es ist gereizt worden |
| 1. Person Plural |
prolectati sumus
|
wir sind gereizt worden |
| 2. Person Plural |
prolectati estis
|
ihr seid gereizt worden |
| 3. Person Plural |
prolectati sunt
|
sie sind gereizt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectaverim
|
ich habe gereizt |
| 2. Person Singular |
prolectaveris
|
du habest gereizt |
| 3. Person Singular |
prolectaverit
|
er/sie/es habe gereizt |
| 1. Person Plural |
prolectaverimus
|
wir haben gereizt |
| 2. Person Plural |
prolectaveritis
|
ihr habet gereizt |
| 3. Person Plural |
prolectaverint
|
sie haben gereizt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectatus sim
|
ich sei gereizt worden |
| 2. Person Singular |
prolectatus sis
|
du seiest gereizt worden |
| 3. Person Singular |
prolectatus sit
|
er/sie/es sei gereizt worden |
| 1. Person Plural |
prolectati simus
|
wir seien gereizt worden |
| 2. Person Plural |
prolectati sitis
|
ihr seiet gereizt worden |
| 3. Person Plural |
prolectati sint
|
sie seien gereizt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectaveram
|
ich hatte gereizt |
| 2. Person Singular |
prolectaveras
|
du hattest gereizt |
| 3. Person Singular |
prolectaverat
|
er/sie/es hatte gereizt |
| 1. Person Plural |
prolectaveramus
|
wir hatten gereizt |
| 2. Person Plural |
prolectaveratis
|
ihr hattet gereizt |
| 3. Person Plural |
prolectaverant
|
sie hatten gereizt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectatus eram
|
ich war gereizt worden |
| 2. Person Singular |
prolectatus eras
|
du warst gereizt worden |
| 3. Person Singular |
prolectatus erat
|
er/sie/es war gereizt worden |
| 1. Person Plural |
prolectati eramus
|
wir waren gereizt worden |
| 2. Person Plural |
prolectati eratis
|
ihr warst gereizt worden |
| 3. Person Plural |
prolectati erant
|
sie waren gereizt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectavissem
|
ich hätte gereizt |
| 2. Person Singular |
prolectavisses
|
du hättest gereizt |
| 3. Person Singular |
prolectavisset
|
er/sie/es hätte gereizt |
| 1. Person Plural |
prolectavissemus
|
wir hätten gereizt |
| 2. Person Plural |
prolectavissetis
|
ihr hättet gereizt |
| 3. Person Plural |
prolectavissent
|
sie hätten gereizt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectatus essem
|
ich wäre gereizt worden |
| 2. Person Singular |
prolectatus esses
|
du wärest gereizt worden |
| 3. Person Singular |
prolectatus esset
|
er/sie/es wäre gereizt worden |
| 1. Person Plural |
prolectati essemus
|
wir wären gereizt worden |
| 2. Person Plural |
prolectati essetis
|
ihr wäret gereizt worden |
| 3. Person Plural |
prolectati essent
|
sie wären gereizt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectavero
|
ich werde gereizt haben |
| 2. Person Singular |
prolectaveris
|
du wirst gereizt haben |
| 3. Person Singular |
prolectaverit
|
er/sie/es wird gereizt haben |
| 1. Person Plural |
prolectaverimus
|
wir werden gereizt haben |
| 2. Person Plural |
prolectaveritis
|
ihr werdet gereizt haben |
| 3. Person Plural |
prolectaverint
|
sie werden gereizt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
prolectatus ero
|
ich werde gereizt worden sein |
| 2. Person Singular |
prolectatus eris
|
du werdest gereizt worden sein |
| 3. Person Singular |
prolectatus erit
|
er/sie/es werde gereizt worden sein |
| 1. Person Plural |
prolectati erimus
|
wir werden gereizt worden sein |
| 2. Person Plural |
prolectati eritis
|
ihr werdet gereizt worden sein |
| 3. Person Plural |
prolectati erunt
|
sie werden gereizt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
prolectare
|
reizen |
| Vorzeitigkeit |
prolectavisse
|
gereizt haben |
| Nachzeitigkeit |
prolectaturum esse
|
reizen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
prolectari prolectarier
|
gereizt werden |
| Vorzeitigkeit |
prolectatum esse
|
gereizt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
prolectatum iri
|
künftig gereizt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
prolecta
|
reize! |
| 2. Person Plural |
prolectate
|
reizt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
prolectato
|
| 3. Person Singular |
prolectato
|
| 2. Person Plural |
prolectatote
|
| 3. Person Plural |
prolectanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
prolectare
|
das Reizen |
| Genitiv |
prolectandi
|
des Reizens |
| Dativ |
prolectando
|
dem Reizen |
| Akkusativ |
prolectandum
|
das Reizen |
| Ablativ |
prolectando
|
durch das Reizen |
| Vokativ |
prolectande
|
Reizen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
prolectandus
|
prolectanda
|
prolectandum
|
| Genitiv |
prolectandi
|
prolectandae
|
prolectandi
|
| Dativ |
prolectando
|
prolectandae
|
prolectando
|
| Akkusativ |
prolectandum
|
prolectandam
|
prolectandum
|
| Ablativ |
prolectando
|
prolectanda
|
prolectando
|
| Vokativ |
prolectande
|
prolectanda
|
prolectandum
|
Plural
| Nominativ |
prolectandi
|
prolectandae
|
prolectanda
|
| Genitiv |
prolectandorum
|
prolectandarum
|
prolectandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
prolectandos
|
prolectandas
|
prolectanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
prolectandi
|
prolectandae
|
prolectanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
prolectans
|
prolectans
|
prolectans
|
| Genitiv |
prolectantis
|
prolectantis
|
prolectantis
|
| Dativ |
prolectanti
|
prolectanti
|
prolectanti
|
| Akkusativ |
prolectantem
|
prolectantem
|
prolectans
|
| Ablativ |
prolectanti prolectante
|
prolectanti prolectante
|
prolectanti prolectante
|
| Vokativ |
prolectans
|
prolectans
|
prolectans
|
Plural
| Nominativ |
prolectantes
|
prolectantes
|
prolectantia
|
| Genitiv |
prolectantium prolectantum
|
prolectantium prolectantum
|
prolectantium prolectantum
|
| Dativ |
prolectantibus
|
prolectantibus
|
prolectantibus
|
| Akkusativ |
prolectantes
|
prolectantes
|
prolectantia
|
| Ablativ |
prolectantibus
|
prolectantibus
|
prolectantibus
|
| Vokativ |
prolectantes
|
prolectantes
|
prolectantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
prolectatus
|
prolectata
|
prolectatum
|
| Genitiv |
prolectati
|
prolectatae
|
prolectati
|
| Dativ |
prolectato
|
prolectatae
|
prolectato
|
| Akkusativ |
prolectatum
|
prolectatam
|
prolectatum
|
| Ablativ |
prolectato
|
prolectata
|
prolectato
|
| Vokativ |
prolectate
|
prolectata
|
prolectatum
|
Plural
| Nominativ |
prolectati
|
prolectatae
|
prolectata
|
| Genitiv |
prolectatorum
|
prolectatarum
|
prolectatorum
|
| Dativ |
prolectatis
|
prolectatis
|
prolectatis
|
| Akkusativ |
prolectatos
|
prolectatas
|
prolectata
|
| Ablativ |
prolectatis
|
prolectatis
|
prolectatis
|
| Vokativ |
prolectati
|
prolectatae
|
prolectata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
prolectaturus
|
prolectatura
|
prolectaturum
|
| Genitiv |
prolectaturi
|
prolectaturae
|
prolectaturi
|
| Dativ |
prolectaturo
|
prolectaturae
|
prolectaturo
|
| Akkusativ |
prolectaturum
|
prolectaturam
|
prolectaturum
|
| Ablativ |
prolectaturo
|
prolectatura
|
prolectaturo
|
| Vokativ |
prolectature
|
prolectatura
|
prolectaturum
|
Plural
| Nominativ |
prolectaturi
|
prolectaturae
|
prolectatura
|
| Genitiv |
prolectaturorum
|
prolectaturarum
|
prolectaturorum
|
| Dativ |
prolectaturis
|
prolectaturis
|
prolectaturis
|
| Akkusativ |
prolectaturos
|
prolectaturas
|
prolectatura
|
| Ablativ |
prolectaturis
|
prolectaturis
|
prolectaturis
|
| Vokativ |
prolectaturi
|
prolectaturae
|
prolectatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
prolectatum
|
prolectatu
|