Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
regno
|
|
2. Person Singular |
regnas
|
|
3. Person Singular |
regnat
|
|
1. Person Plural |
regnamus
|
|
2. Person Plural |
regnatis
|
|
3. Person Plural |
regnant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
regnor
|
|
2. Person Singular |
regnaris regnare
|
|
3. Person Singular |
regnatur
|
|
1. Person Plural |
regnamur
|
|
2. Person Plural |
regnamini
|
|
3. Person Plural |
regnantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
regnem
|
|
2. Person Singular |
regnes
|
|
3. Person Singular |
regnet
|
|
1. Person Plural |
regnemus
|
|
2. Person Plural |
regnetis
|
|
3. Person Plural |
regnent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
regner
|
|
2. Person Singular |
regneris regnere
|
|
3. Person Singular |
regnetur
|
|
1. Person Plural |
regnemur
|
|
2. Person Plural |
regnemini
|
|
3. Person Plural |
regnentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
regnabam
|
|
2. Person Singular |
regnabas
|
|
3. Person Singular |
regnabat
|
|
1. Person Plural |
regnabamus
|
|
2. Person Plural |
regnabatis
|
|
3. Person Plural |
regnabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
regnabar
|
|
2. Person Singular |
regnabaris regnabare
|
|
3. Person Singular |
regnabatur
|
|
1. Person Plural |
regnabamur
|
|
2. Person Plural |
regnabamini
|
|
3. Person Plural |
regnabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
regnarem
|
|
2. Person Singular |
regnares
|
|
3. Person Singular |
regnaret
|
|
1. Person Plural |
regnaremus
|
|
2. Person Plural |
regnaretis
|
|
3. Person Plural |
regnarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
regnarer
|
|
2. Person Singular |
regnareris regnarere
|
|
3. Person Singular |
regnaretur
|
|
1. Person Plural |
regnaremur
|
|
2. Person Plural |
regnaremini
|
|
3. Person Plural |
regnarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
regnabo
|
|
2. Person Singular |
regnabis
|
|
3. Person Singular |
regnabit
|
|
1. Person Plural |
regnabimus
|
|
2. Person Plural |
regnabitis
|
|
3. Person Plural |
regnabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
regnabor
|
|
2. Person Singular |
regnaberis regnabere
|
|
3. Person Singular |
regnabitur
|
|
1. Person Plural |
regnabimur
|
|
2. Person Plural |
regnabimini
|
|
3. Person Plural |
regnabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
regnavi
|
|
2. Person Singular |
regnavisti
|
|
3. Person Singular |
regnavit
|
|
1. Person Plural |
regnavimus
|
|
2. Person Plural |
regnavistis
|
|
3. Person Plural |
regnaverunt regnavere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
regnatus sum
|
|
2. Person Singular |
regnatus es
|
|
3. Person Singular |
regnatus est
|
|
1. Person Plural |
regnati sumus
|
|
2. Person Plural |
regnati estis
|
|
3. Person Plural |
regnati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
regnaverim
|
|
2. Person Singular |
regnaveris
|
|
3. Person Singular |
regnaverit
|
|
1. Person Plural |
regnaverimus
|
|
2. Person Plural |
regnaveritis
|
|
3. Person Plural |
regnaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
regnatus sim
|
|
2. Person Singular |
regnatus sis
|
|
3. Person Singular |
regnatus sit
|
|
1. Person Plural |
regnati simus
|
|
2. Person Plural |
regnati sitis
|
|
3. Person Plural |
regnati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
regnaveram
|
|
2. Person Singular |
regnaveras
|
|
3. Person Singular |
regnaverat
|
|
1. Person Plural |
regnaveramus
|
|
2. Person Plural |
regnaveratis
|
|
3. Person Plural |
regnaverant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
regnatus eram
|
|
2. Person Singular |
regnatus eras
|
|
3. Person Singular |
regnatus erat
|
|
1. Person Plural |
regnati eramus
|
|
2. Person Plural |
regnati eratis
|
|
3. Person Plural |
regnati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
regnavissem
|
|
2. Person Singular |
regnavisses
|
|
3. Person Singular |
regnavisset
|
|
1. Person Plural |
regnavissemus
|
|
2. Person Plural |
regnavissetis
|
|
3. Person Plural |
regnavissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
regnatus essem
|
|
2. Person Singular |
regnatus esses
|
|
3. Person Singular |
regnatus esset
|
|
1. Person Plural |
regnati essemus
|
|
2. Person Plural |
regnati essetis
|
|
3. Person Plural |
regnati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
regnavero
|
|
2. Person Singular |
regnaveris
|
|
3. Person Singular |
regnaverit
|
|
1. Person Plural |
regnaverimus
|
|
2. Person Plural |
regnaveritis
|
|
3. Person Plural |
regnaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
regnatus ero
|
|
2. Person Singular |
regnatus eris
|
|
3. Person Singular |
regnatus erit
|
|
1. Person Plural |
regnati erimus
|
|
2. Person Plural |
regnati eritis
|
|
3. Person Plural |
regnati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
regnare
|
|
Vorzeitigkeit |
regnavisse
|
|
Nachzeitigkeit |
regnaturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
regnari regnarier
|
|
Vorzeitigkeit |
regnatum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
regnatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
regna
|
! |
2. Person Plural |
regnate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
regnato
|
3. Person Singular |
regnato
|
2. Person Plural |
regnatote
|
3. Person Plural |
regnanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
regnare
|
das |
Genitiv |
regnandi
|
des es |
Dativ |
regnando
|
dem |
Akkusativ |
regnandum
|
das |
Ablativ |
regnando
|
durch das |
Vokativ |
regnande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
regnandus
|
regnanda
|
regnandum
|
Genitiv |
regnandi
|
regnandae
|
regnandi
|
Dativ |
regnando
|
regnandae
|
regnando
|
Akkusativ |
regnandum
|
regnandam
|
regnandum
|
Ablativ |
regnando
|
regnanda
|
regnando
|
Vokativ |
regnande
|
regnanda
|
regnandum
|
Plural
Nominativ |
regnandi
|
regnandae
|
regnanda
|
Genitiv |
regnandorum
|
regnandarum
|
regnandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
regnandos
|
regnandas
|
regnanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
regnandi
|
regnandae
|
regnanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
regnans
|
regnans
|
regnans
|
Genitiv |
regnantis
|
regnantis
|
regnantis
|
Dativ |
regnanti
|
regnanti
|
regnanti
|
Akkusativ |
regnantem
|
regnantem
|
regnans
|
Ablativ |
regnanti regnante
|
regnanti regnante
|
regnanti regnante
|
Vokativ |
regnans
|
regnans
|
regnans
|
Plural
Nominativ |
regnantes
|
regnantes
|
regnantia
|
Genitiv |
regnantium regnantum
|
regnantium regnantum
|
regnantium regnantum
|
Dativ |
regnantibus
|
regnantibus
|
regnantibus
|
Akkusativ |
regnantes
|
regnantes
|
regnantia
|
Ablativ |
regnantibus
|
regnantibus
|
regnantibus
|
Vokativ |
regnantes
|
regnantes
|
regnantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
regnatus
|
regnata
|
regnatum
|
Genitiv |
regnati
|
regnatae
|
regnati
|
Dativ |
regnato
|
regnatae
|
regnato
|
Akkusativ |
regnatum
|
regnatam
|
regnatum
|
Ablativ |
regnato
|
regnata
|
regnato
|
Vokativ |
regnate
|
regnata
|
regnatum
|
Plural
Nominativ |
regnati
|
regnatae
|
regnata
|
Genitiv |
regnatorum
|
regnatarum
|
regnatorum
|
Dativ |
regnatis
|
regnatis
|
regnatis
|
Akkusativ |
regnatos
|
regnatas
|
regnata
|
Ablativ |
regnatis
|
regnatis
|
regnatis
|
Vokativ |
regnati
|
regnatae
|
regnata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
regnaturus
|
regnatura
|
regnaturum
|
Genitiv |
regnaturi
|
regnaturae
|
regnaturi
|
Dativ |
regnaturo
|
regnaturae
|
regnaturo
|
Akkusativ |
regnaturum
|
regnaturam
|
regnaturum
|
Ablativ |
regnaturo
|
regnatura
|
regnaturo
|
Vokativ |
regnature
|
regnatura
|
regnaturum
|
Plural
Nominativ |
regnaturi
|
regnaturae
|
regnatura
|
Genitiv |
regnaturorum
|
regnaturarum
|
regnaturorum
|
Dativ |
regnaturis
|
regnaturis
|
regnaturis
|
Akkusativ |
regnaturos
|
regnaturas
|
regnatura
|
Ablativ |
regnaturis
|
regnaturis
|
regnaturis
|
Vokativ |
regnaturi
|
regnaturae
|
regnatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
regnatum
|
regnatu
|